’t kraakt en vriest…

Water is in mijn ogen de meest wondere substantie op aarde…
Deze substantie is nodig voor alle leven op onze aarde
zonder water gaat alles dood…
Als het vloeibaar is, kan je het voelen en aanraken…
je kunt het zelfs drinken, horen en erin zwemmen !
Water kan ook veranderen in waterdamp, dat noemen ze verdampen.
Alle wolken die je ziet, zijn verdampt water !
En dat verdampt water komt dan weer terug naar beneden als regen.
Water kan ook een harde materie worden als de temperatuur maar
genoeg daalt (Op minder dan 0 graden Celsius verandert water in
een harde materie : ijs, dat noemen ze dan bevriezen.

IJs vind ik een zalige materie om mee te werken in mijn fotografie !

Normaal gezien ben ik meestal buiten als het vriest of sneeuwt,
maar omdat ik de laatste week snip verkouden ben geworden,
kom ik liever niet naar buiten…
Mijn huisarts zegt ook dat ik beter binnen in de warmt blijf,
anders loop ik het risico om een longontsteking op te lopen.
Dat heb ik ooit één keer gehad en dat is echt geen pretje.
Omdat het toch nog winter is wil ik je dan ook echte winterfoto’s uit
mijn uitgebreide archief presenteren.
Alle foto’s vertellen van ijs, ingesloten lucht belletjes
en nog veel meer 😉

Alle foto’s zijn in januari 2022 geshoot met de Sony A7R2,
de lens is de 5:1 MPE 65 mm f/2,8 van Canon.
Een ‘normale lens’ heeft een 1:2 verhouding.
Een klassieke macro heeft een 1:1 verhouding, dwz dat 1mm² van je
onderwerp gelijk is aan 1mm² op de sensor van de camera.
Sommige macro’s gaan tot 2:1 verhouding. Daarmee kom je dan dubbel
zo kort bij je onderwerp als een 1:1 macro.
Je verliest dan ook dubbel zoveel scherptediepte natuurlijk.
Bij de MPE 65 kan je tot 5:1 macro verhouding gaan !
De scherptediepte is op 5:1 dan ook 5x kleiner !
Deze lens is echt een moeilijke lens. Uit de vrije hand fotograferen
is quasi onmogelijk ! Bij f2,8 heb je op 5:1 verhouding een
scherptediepte van 0,048mm ! Bij f/5,6 wordt dat 0,095 mm !
Als je de lens verder dichtknijpt krijg je op 5:1 gegarandeerd diffractie
in je foto.
Dus is een statief én een macroslede echt wel nodig bij deze lens.

Een klein potje voor ons GFT afval, vol met ondertussen bevroren regenwater. De ingesloten luchtbelletjes vind ik fascinerend !
Macro verhouding 2,5:1

In een andere hoek van hetzelfde plastieken potje zag ik dan weer deze
details. Macro verhouding : 3:1 bij f5,6 , 1/4s , ISO 160
Omdat ik op statief werk, kan ik probleemloos langere sluitertijden
gebruiken.

Hier probeerde ik nog wat korter bij te komen…
Hoe dichter je komt, des te meer ‘onwerkelijk’ wordt je uitzicht 👍
Dat vind ik nu net zo mooi aan extreme macro : Je kan dingen zien en details vinden die je anders onmogelijk kan zien.
Macro verhouding 3,5:1 , ISO 160 , f11 , 1/5s (0,35mm scherptediepte)

Een paar cm naar links (of was het rechts ?) gaf me deze wereld…
Het is net alsof je in andere wereld bent beland hé ?
Macro verhouding 3,5:1 , ISO 160 , f13 , 1/4s (0,35mm scherptediepte)

Een piepklein ijsklompje dat op een plastieken groene Bekaart kottekesdraad was gegroeid.
Macro verhouding 3,6:1 , ISO 160 , f13 , 1/5s (0,35mm scherptediepte)
Het onderwerp is ongeveer 7 of 8 mm breed en 5mm hoog.

Nog een variante op vorige foto…

Hier was ik tot 5:1 macro verhouding gegaan…
Maar dan heb je zo wéinig licht, zit je op zo’n klein vlak te werken,
dat je je onderwerp bijna niet meer ziet. Hier heb ik met 2 led lampen
moeten bijlichten, anders zag ik niets…
De overige setting blijven hetzelfde.
De hoogte van dit onderwerp was 5 tot 6mm, de breedte ongeveer 4mm.
Je ziet dus dat een statief absoluut nodig is 🙃

Onder de randen van de betonnen dekplaat op ons terras groeien altijd
leuke ijskristallen. Hier had ik nog niet gedacht aan Focus Stacking
(stom van mij natuurlijk). Hier heb ik op f16 (kleine diafragma) , ISO 160, 1/2s gewerkt om zoveel mogelijk scherptediepte te krijgen. De scherptediepte was hier 0,498mm.
Nu ja, details in de ijskristallen zijn niet zichtbaar met het blote oog…

Een klein straaltje zonlicht doet de piepkleine ijskristal formaties reeds
wat smelten… Het is een boeiend proces om te volgen.
Je zit direct in een totaal andere wereld ! 🙃⛄
Ooit zal ik toch eens lessen moeten volgen hoe ik films moet maken…
Dat smeltproces van die piepkleine ijskristalletjes moet mooi zijn op film,
vind je ook niet ? en hoe zal het er in Slow Motion uitzien ? 😎

Om dit ijzig logje voor vandaag af te sluiten…
Deze lange ijsdruppel is ‘gegroeid’ in 2 dagen…
Aan een groen Bekaert draadje liep wat water naar beneden, juist op dat moment zakte de temperatuur ferm onder nul en werd dit ijzig druppeltje geboren. Toen het een paar uur later wat dooide vloeide er nog wat water over het kleine ijs druppeltje.
Op die manier bleef het druppeltje groeien en groeien.
Omdat ik dat prachtige ijs druppeltje helemaal scherp wou hebben, zowel van boven en naar beneden , links en de kronkel naar rechts, besloot ik
om Focus Stacking toe te passen. ISO 160 , f/4,5 , 1/100s
(Focus stacking is een techniek waarmee je door het samenvoegen van meerdere foto’s een groter scherptegebied krijgt. Focusstacking wordt vaak gebruikt bij macrofotografie en landschapsfotografie)
Hier heb ik 17 foto’s gemaakt met een ander scherpte diepte punt. De scherptediepte verschil tussen elke foto was ongeveer 0,210mm.
Je moet dus een macro rail gebruiken die je met de hand héél nauwkeurig
moet kunnen instellen tot 5/100ste van 1 mm.
(Electronische rails gaan tot 1/1000mm !!)

De 17 foto’s heb ik bewerkt met Zerene Stacker. Dat is (naar mijn oordeel
dé beste software om Stacks nauwkeurig te berekenen).
Je kan ook Lightroom of Photoshop gebruiken, maar de ervaring leert me dat die durven foutjes maken of afsluiten met een fatal memory error…
Met Zerene heb ik al stacks gemaakt van meer dan 300 foto’s en nog nooit problemen gehad 🙂
(Btw , de Personal Edition van Zerene kost je 89 USD (én je krijgt daarvoor levenslange upgrades en updates + support indien nodig)

Deze foto ongeveer in in totaal 8mm breed …
De ijsdruppel is ongeveer 5mm hoog en op zijn dikste punt +/- 2mm.
Wat ik hier wil benadrukken : Veel mensen denken scherptediepte te winnen door heel kleine diafragma’s (groot f-getal) te gebruiken. In sommige gevallen lukt dat wel, maar de kans op diffractie en andere vervelende licht problemen is dan heel groot.
Met Focus Stacking heb je zelf je belichting in de hand en kan je héél nauwkeurig een heel grote scherpte diepte verkrijgen.
Zowel voor landschap als in macro…

Hopelijk heb je ook genoten van dit ’t kraakt en vriest‘…logje ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is hé 😉

Nog een goede avond ,
Dirk

Winterprikje (Deel 2)

Dit Winterprik logje heb ik 1 dag later gefotografeerd
dan het vorige Winterprikje (Deel 1).
Tijdstip van de ijs fotoshoot vandaag : 13 december 2022…
Het bleef toen lekker vriezen
(het is toen tot -9° geweest !),
zodat ik overal piepkleine ijskristallen zag “groeien” !❄

Dat mijn fotografie handjes jeukten om al deze petieterig
kleine pracht op de gevoelige CCD te zetten, daar moet ik geen
tekeningsken bij maken hé ? 😎

De locatie van deze shoot is onze terras…
De camera is de Canon 70D met de Canon 100mm macro.
Om héél dichtbij de ijskristallen te komen heb ik de
Raynox 250 voorzetlens op de macro lens bevestigd.
Zo kon ik van 1:1 macro verhouding
(1:1 wil zeggen: 1mm² van je onderwerp = 1mm² op de sensor)
dichterbij komen van 2:1 tot bijna 3:1 verhouding !
(Een ‘gewone’ lens geeft je (altijd) een beeld verhouding van 1:2 ,
een macro lens geeft je altijd een 1:1 verhouding,
vandaar de lenstype naam : Macro)

Een statief stond klaar, maar ik het het bewust niet gebruikt…
De ijskristallen ‘groeiden’ op plaatsen waar ik met mijn statief
niet kon geraken zonder de lenige acrobaat uit te hangen 🥴
Een lenige atleet ben ik nooit geweest… (én zal ik nooit zijn 🙃)
Zodoende was het (zoals steeds) mijn plan trekken
én creatieve oplossingen bedenken… 🤠
Gelukkig zijn er op ons terras genoeg hoeken en kantjes waar ik
met mijn ellebogen kan op of tegen leunen !
Een tuinstoel leuning kan ook dienst doen als camera steun…
wat oude klinkerstenen stapelen om de camera op te zetten…
Er is zoveel mogelijk hé ? 👍

Omdat in de winter tamelijk grijs en donker kan zijn,
heb ik de ISO van de camera tussen de 500 en de 1000 gezet.
De sluitertijd heb ik op minimum 1/100s gezet.
Het diafragma varieert van f/5 tot f/7.1

Omdat het toen héél koud was (een noorderwind sneed door alles door)
had ik ultra dunne thermische handschoenen aan. (verkrijgbaar bij
de As Adventure of op de markt in Dilbeek) Die handschoenen zijn
niet goedkoop, maar ze houden je handen enkele uren warm !
En ze zijn zo dun, dat je zonder kijken alle knoppen van je kamera
kan voelen. Een aanrader voor winter fotografie ! ❄😎

Een eerste poging om de ijskristallen te fotograferen…
De gemiddelde lengte van één ijskristal is ~ 1,5mm schat ik.
De scherptediepte (hier f/6.3) zal recht evenredig zijn denk ik…

De tweede foto…
IJskristallen die onder een betonnen sierdekplaat ‘groeien’…
Hier zit ik op 1,5:1 macro verhouding schat ik.
De details in de ijskristallen worden stilletjes aan zichtbaar !

Op dit héél kleine macro-level is het belangrijk dat
je niet beweegt én als het even kan afdrukken met de
aftandsbediening (om eventuele trillingen te vermijden).
Zelfs zonder statief is dit mogelijk…
ISO 400, 1/169s , f/6,3

Als je met héél kleine stapjes dichterbij kruipt,
dan kan je je onderwerp zien ‘groeien’ !
De piepkleine ijskristallen worden zichtbaar !
De macro verhouding is hier 2,7:1 tot 2,8:1 !
(De ISO is hier op 500 gezet om het weinige licht te compenseren)

Hier heb ik het diafragma op f/3,5 gezet omdat er té weinig licht was
en daardoor de sluitertijd kon verkleinen tot 1/200s…
Maar dan verlies je weer scherptediepte… (zoals je hier kan zien)
Het is balanceren op de slappe koord tussen ISO, diafragma én sluitertijd…
Op de A van automatisch werken is hier echt niet mogelijk….

De ISO naar 500 , diafragma op f/6,3 geeft me 1/160s sluitertijd…
De scherpte én de details in de ijskristallen vind ik aanvaardbaar 😎
Ik zou natuurlijk kunnen werken met focus brackteting,
om de scherptediepte te verhogen… maar daar had ik toen de tools
niet voor handen.
Maar ik hoop op een tweede winterprikje ❄😋

Als je eenmaal je ‘draai’ gevonden hebt in dit petieterig kleine
ijswereldje, dan blijf je proberen, zoeken en doen !
Het is zalig om in deze ijsstad te fotograferen !

Soms vind ik een steun positie, waar ik echt extreem dichtbij kan komen…
Met deze foto heb ik de fysieke macro grenzen van de Canon 100mm
macro én de Raynox 250 voorzetlens bereikt denk ik 😋
Deze veelhoekige ijskristal torentjes zijn ~1mm hoog.
Koning Winter kan een magische wereld scheppen hé ? 👍

Hier wou ik nog even dichterbij komen…
Maar het heeft niet mogen baten !
Als je op dit micro macro gebied 1/10mm ernaast zit…
dan is je ijskristal foto naar de vaantjes…
Maar desondanks blijft het zalig fotograferen 🙃

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
IJskristallen op een zwarte, plastic achterband van een Dinky Toys tractor
waar mijn zoon vroeger mee speelde…
Het totale oppervlak van deze foto is in het echt ~ 4x4mm !
ISO 500 , f/8 , 1/60s

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

IJsland 2019 (Deel 48)

Mijn eerste logje in 2023…
Daar wil ik iets mooi van maken !
Een kleine maand geleden had ik mijn IJsland nr 47 logje
afgesloten met deze gevleugelde woorden :
Het licht werd warmer… een fantastische wereld ging open voor mij…
We betreden een wereld die ik niet voor mogelijk hield…

In dit logje gaan we verder in deze fantastische én ongelooflijk
mooie geothermische wereld van Hveravellir ! 😎

De camera is nog steeds de Fuji XH1 met de Fuji X 80mm f2,8
macro lens. Mijn fotografie onderwerp die dag was een kleine gracht
met zwavelhoudend water en vrolijk gekleurde algen slierten…
Dit was min of meer de leukste macro fotoshoot die ik ooit heb gedaan ! 👍

Lange algen slierten bewegen traag op het ritme van het zwavel water…
Een wondere macro wereld opende zich en liet me binnen !
Rechts beneden proefde ik pure magie !

Met de Raynox 250 close up filter op de 80mm macro geklemd
kon ik nog meer dichterbij komen ! (zie vorige foto)
De afstand tussen het zwavelhoudend water en de lens was maar
een paar centimeter ! Hier lag ik natuurlijk plat op de buik…
In de traag op en naar zwevende algen,
ontdekte ik een héél andere wereld !
Beem me up Scotty ging hier door mijn hoofd ! 🙃

Deze slijmerige algen slierten wereld vond ik fascinerend mooi !
Het geheel deed me denken aan myriaden sterren in een multiversum !

Nog een paar millimeters dichterbij…
om nog meer details zichtbaar te maken !
Hier had ik de camera op een statief én een macro slede gezet,
omdat ik de grenzen van mijn ‘to tril or not to tril‘ had bereikt… 🤠
Ik schat dat de macro vergroting factor hier factor 2.2 tot 2.6 is…

En nog steeds probeerde ik dichterbij te komen,
om nog meer details te ontdekken in deze wonderbare wereld van
zwavelhoudend water en de organische stoffen die er leven in vinden…
IJsland is groots in groothoek landschappen,
maar is ook groots in het micro macro wereldje van het leven
dat geboren wordt uit zijn/haar 30 vulkanen…

10 of 15cm verder stroomopwaarts in de thema gracht,
zie je een héél ander landschap voor de lens…
De fris groene, okergele en oranje tinten van de slijmerige algen
blijven me verbazen !
Door de constant aanwezige, minieme (geothermische) trillingen,
reflecteren (door de zon uitgestraalde) lichtpuntjes zich in meervoudige lichtpunten bij een sluitertijd van 1/10 sec.

Een paar cm verder op vind je een totaal ander landschap…
Dit zijn geen luchtbellen, het is ‘gewoon’ een of andere scheikundige
reactie met zwavelhoudend water én ???
Ik ben geen scheikundige, maar ik vond het wel een mooi natuur fenomeen !

Bij deze ‘blaasjes’ was ik ook niet zeker of de ‘blaasjes’
zuurstof bevatten… 🤔 Het is tenslotte zwavelhoudend water !
De geur van rotte-eieren (overal in het thermisch vulkaangebied)
word je heel snel gewoon… (die geur is heel goed tegen keelpijn !)
Maar als natuur fotograaf wordt je IJsland nooit gewoon !
Overal zie je nieuwe uitdagingen 😎!

Nog een paar cm verder naar boven….
De stroming in de gracht word een beetje sterker…
Wat ik zo mooi vind aan deze natuurlijke ‘chemicaliën gracht’
is de ongelooflijke verscheidenheid aan natuurlijke kleuren !

Zonder Raynox 250 op de 80mm macro lens…
Terug naar af ?? Wie zal het zeggen ? 😎
Waar we nu naartoe gaan,
is weer een (klein) hoofdstukje verder…
Maar het geothermisch van Hveravellir heeft nog veel geheimen in petto…
van onontgonnen natuurpracht tot WOW momentjes 🤗

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje
(editie 48 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk mooie natuur daar in dat
wonderbare Hveravellir !!
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Dirk

IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin (Part 1)

In mijn vorige ijskristallen logjes heb ik steeds gewerkt met ofwel
de Sony A7R2 (Full Frame) ofwel de Fuji XH1 (APS-C)
Op beide camera’s, kan ik via een adapter mijn ‘oude’ Canon lenzen blijven gebruiken !
Als je werkt met 2 CCD formaten leer je snel de voor/nadelen van
beide sensor formaten kennen.
Maar er zijn nog grotere sensor formaten dan APS-C en FullFrame ! 🧐
Dat zijn bijvoorbeeld de Midden Formaat camera’s !
De Fuji GFX 50S bijvoorbeeld 🤠

Winter macro fotografie met een midden formaat camera…
Dat vond ik een heel aantrekkelijk 📷 idee 😋
FYI: Via een Techart adapter kan ik ook mijn ‘oude’ Canon lenzen
probleemloos blijven gebruiken op de midden formaat Fuji GFX ! ,
zodat ik geen nieuwe lenzen hoef te kopen !
Wat meer info over het hoe, waarom van een midden formaat body vind je hier …

Ter info:
Alle foto’s zijn gemaakt op de manuele stand…
Gewoon omdat ik (alleen met macro) zo het liefst werk en zo kan ik ook alle
parameters aanpassen op de manier die ik zelf wil 😁

Ter info: De eerste 7 foto’s zijn met een monopod statief gemaakt…
De laatste 3 foto’s zijn gemaakt met een klassiek 3poot statief…
(wegens anders niet meer te doen 🆘😉)

Het was een grijze voormiddag, eind december.
Druppeltjes fotograferen doe ik heel graag
maar dat wist je al denk ik 😎

ISO 800 , f/2,8 , 1/340s , EV +0,3 , Fuji XH1

Zelfs in een grijze wintermorgen kan je overal schoonheid vinden !

ISO 800 , f/2,8 , 1/2000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Ook met de verdorde takjes van onze klimop ‘spelen’ is leuk om te doen.
Een compositie zoeken, spelen met de achtergrond en het licht…
Voor mij zijn dat bijna zen momentjes 😇

ISO 800 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Kleine ijskristallen op een betonnen muurtje…

ISO 800 , f/6,4 , 1/280s , EV +0,3 , Fuji XH1

Omdat het winter licht bij momenten redelijk somber werd,
heb ik hier gebruik gemaakt van een klein (daglicht) ledlampje
(een Lume Cube LC-V2) waarbij je de lichtsterkte kan aanpassen.
Een verdord Juffertje in het groen kreeg een tweede leven in deze foto 🙂
Het Lume Cuba lampje is hier wat te veel dichtbij gezet vind ik…
Het kan beter, dat zie je in de volgende foto…

ISO 1250 , f/2,8 , 1/2400s , EV +0,3 , Fuji XH1

Een ander verdord Juffertje in het groen,
het zelfde Lume Cube lampje, maar nu met een oranje voorzet filtertje
(wordt gratis meegeleverd !) op een positie rechts opzij gezet.

ISO 1250 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Soms kan een lelijk, verdord én geknakt plantje toch heel mooi wezen !
Deze foto kreeg als titel: Dance Macabre

Over de rood/groen/gele achtergrond van deze foto wil ik je zeker nog iets verklappen !
Nu volgt een gouden fotografie tip die ik graag met al mijn teergeliefde bezoekers deel,
gewoon omdat ik in dit blogje wat fotografische meerwaarde wil delen met jullie 🤠

De achtergrond van dit verdord plantje was in het echt echt héél druk én lelijk…
Niet te doen om hier een leuke foto van te maken….

Maar : hoe heb ik deze achtergrond zo zacht én egaal gekregen ???
Heel zeker niet in Photoshop hoor ! 😋
(daar heb ik een hekel aan, ik ben fotograaf…geen digitaal designer 🙄)
De achtergrond in deze foto, is gewoon een, op een goedkope HP printer afgedrukte foto,
van een oudere foto shoot ergens in het Hallerbos.
(Deze achtergrond foto is uitgeprint op heel gewoon (recycled) copy papier !)
De geprinte foto heb ik op ongeveer 10 a 15cm verder dan het plantje rechtop geplaatst 🤭.
(met behulp van een wasspeld, een oude schuif antenne,gesloopt uit een recyclage park radio)
Als je geen mooie, zachte achtergrond kan verkrijgen bij je favoriete onderwerp…
nu ja… dan print je die achtergrond gewoon op voorhand hé 😇
Ik heb meestal een mapje met een tiental geprinte foto’s bij,
die wazig en pastel kleurig zijn en dus heel goed kunnen dienen als een leuke,
zachte achtergrond voor macro’s.

Wat mijmeringen over deze ‘met de mantel der liefde bedekken’ achtergrond tricks…
Is dit not done ?? is dat geen fotografie manipulatie ??
Het is heel zeker ‘manipulatie’, maar de fotowaarde kan alleen maar beter worden,
zonder iets, iemand of een of ander levend wezen kwaad te doen.
Zonder een ‘fake’ achtergrond had de foto van dit verdord plantje geen schijn van kans…
Maar iets totaal anders word het als reporters/fotografen actueel nieuws , over mensen,
rampen, ongelukken, enz enz gaan bijsturen in digitale bewerkingen…
Dan zijn het flagrante leugens… en is het geen objectieve/reportage fotografie meer…
Maar geef zelf toe… dit verdroogd plantje is in volle glorie zelfs door heen je eigen
internet account geknald… mét een fake achtergrond
Zeg nu zelf… kan dat kwaad ? 🤭

Creatieve oplossingen zoeken in fotografie is mooi 👍

ISO 1250 , f/2,8 , 1/320s , EV +0,3 , Fuji XH1

De volgende 3 foto’s zijn gemaakt met de Fuji GFX…
Voor deze én de volgende foto is de FullFrame Canon 180mm f3 macro lens gebruikt.
Door het verschil in de sensorgrootte tussen midden formaat en full frame,
is de effectieve brandpunt afstand hier herleid tot 142mm. Wat nog genoeg marge
geeft om héél dichtbij te komen.
Een piepklein struikje met nog een paar schrale besjes die bleven hangen zijn…
De rode besjes zijn 1,5 tot 2mm groot schat ik.
Het vroor toen 1 of 2 graden onder nul.
Het is vooral mooi om te zien hoe het ijs hier op een kunstige manier
overal rond omheen “groeit” 😎

ISO 800 , f/3,5 , 1/640s , EV 0 , Fuji GFX

Het bokeh achtergrond die een midden formaat camera maakt is fluweelzacht vind ik !
Het is dan ook een méér dan fantastisch gereedschap voor de macro fotograaf 🤠

ISO 1600 , f/3,5 , 1/2900s , EV 0 , Fuji GFX

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Hier heb ik de Canon MP-E 65mm macro f2:8 (1:1 tot 5:1 !!) gebruikt.
Tov fullframe is de brandpunt afstand nu 51mm.
Voor deze foto heb ik de lens op 3,5:1 macro verhouding gezet !
In deze foto zie je echt een minuscuul klein grassprietje !
De scherptediepte is kleiner dan 1mm !!
De ochtenddauw was héél lichtjes bevroren,
wat tot de meest vreemd ijskristalletjes kan zorgen 🙂
Wat je in deze foto ziet is in het écht ongeveer 0,5 cm breed en 1cm hoog!
Door de lange sluitertijd (1/8sec) heb ik een afstandsbediening gebruikt
om de foto te maken, desondanks ik een 3pod statief heb gebruikt,
dit alles om zeker geen enkele beweging of trilling te maken.
Als je op dit héél kleine macro vlak werkt,
dan verknalt de kleinste fout die je maakt de hele foto 🙃
Het macro wereldje is echt wel een wereldje apart 👍

ISO 800 , f/11 , 1/8s , EV +0,7 , Fuji GFX

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin”
logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van druppeltjes én ijskristallen.
In de toekomst ga ik zeker meer en meer werken met de middenformaat camera
en heel zeker de kwaliteit van die grote sensor te gebruiken om het onzichtbare
op een kwaliteitsvolle manier terug zichtbaar te maken 🤗

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 3)

Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee
naar onze Nationale Plantentuin in Meise.
Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje
van deze serie eindigde 😎
We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de
fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres.
De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.

Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen,
maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden
dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋

Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) ,
rond de vijver was het min of meer windstil.
Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋

Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel,
in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar.
Vooral kunstschilders weten dat heel goed !
Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍
Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die
als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht.
Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋

Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉
Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een
plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen…
Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet !
Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden
te overwegen… 🙃
Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties…
Niets meer 🤔

Om met het to-do-plan te starten…
Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes

Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes,
dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍

Minder kan soms ook meer zijn…

In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’…
De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !

Druppeltjes in groene waterplanten,
de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊

Een door de herfst verkleurd waterplant blad,
Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗
Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !

In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld…
In een ecologische vijver drijft er van alles rond…
Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen,
alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur
een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard
om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !

Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven
gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan !
Maar waar je ook gaat…
overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘

Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie,
ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?)
had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐
Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Limburg, vakantie land (deel 3)

Van het kleine macro wereldje in mijn tuin gaan we terug naar Limburg.
Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 2.
Het weer deed heel rare dingen toen we in Haspengouw fietsten !
Van de ene kant was het grijs met enorme regenwolken,
van de andere kant een blauwe lucht bevolkt met witte wolken.
Dit zal je merken aan de foto’s in dit logje.
Tijdens onze fietsvakantie was niet ver van ons verblijf vandaan,
de water ellende in Wallonië begonnen…
De oorzaak van die wateroverlast zou aan het afzwakken van de straalstroom
liggen… Er was bijna geen wind meer (de straalstroom) die de regenwolken
vooruitblaast. Vandaar dat de regen die normaal over verschillende landen
verspreid naar beneden valt, nu op die kleine plaats in de regio van Luik
alles overstroomde. Waarom de straalstroom afzwakt … ??
Volgens mij is dit één van de gevolgen van de mondiale klimaat wijzigingen
die we nu ondergaan 🙄
Naar mijn bescheiden mening is het fenomeen van de grijze lucht
én de tegelijk blauwe lucht van de andere kant het gevolg
van een afgezwakte straalstroom.
Tot zover mijn weer praatje…

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss.
Kom je mee ?
Samen op fietstocht doorheen het heerlijk mooie Haspengouw 🙂

Zoals ik al zei,
van de ene kant enorme regenwolken die bleven ‘hangen’…
Het was me natuurlijk om de mooie veldbloemen te doen 🙂

De boeren worden aangemoedigd (én krijgen er iets voor),
om veldbloemen aan de rand van hun velden een kans te geven.
Een initiatief dat ik toejuich

Een paar km verder, aan de andere kant was de hemel blauw,
in de wolken zat heel duidelijk meer beweging in dan in de regenwolken
aan de andere kant.
Het kunstwerk dat de boer hier met zijn tractor heeft neergezet vond ik heerlijk mooi !

Wat meer naar links gegaan om het 2de tractor spoor ook te “vangen”…
De vorige foto vind ik persoonlijk beter.
Wat vind jij ervan ?

Ook in Limburg kennen ze ‘vuil water’…
Dit putdeksel heb ik ‘the middle of nowhere’ gevonden 🙂

In de omgeving van Bokrijk kan je ‘in het water rijden’ met je fiets…
Zo wordt overal reclame gemaakt, zelfs op tv !
Deze attractie vond ik echt niets… het is gewoon een beton en stalen
waterdichte ‘gleuf’ die een vijver doormidden “snijdt”.
Het ding is amper 50meter lang.
Dat lelijke gevaarte wou ik niet op de foto 😉
De vijver met de dreigende regenwolken vond ik veel mooier
om te vereeuwigen

Helemaal omgeven door enorme velden…
Je hoort alleen het zachte ruisen van de graanvelden,
soms hoor je wat vogels , een andere fietser of wat wandelaars
De zalige rust en stilte van Haspengouw 😎

Klaprozen waren er genoeg…
Die mooie, rode veld bloemekes, deden me denken aan het mooie logje van Klaproos 🙂

Geïnspireerd door de kleurcontrasten van rood en groen
en het warme goud van de graangewassen
besloot ik om hier wat natuur stillevens te maken…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Scherp gezet op de klaprozen, een wijd open diafragma op f2
maakt dat alle aandacht naar de rode klaprozen gaat.
Het perfecte kleurcontrast tussen rood en groen versterkt hier het geheel

Ik hoop dat je ook van dit derde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 4)

Van het blauwe gletsjer ijs in IJsland,
neem ik je graag terug mee naar het kleine wereldje,
het macro wereldje waar ik meer en meer begin in te werken.
Gezien door een macrolens ga je de wereld om je heen,
helemaal anders bekijken. Je kan wondere dingen ontdekken
die je anders nooit zou zien of zou weten dat ze bestaan 😎
Kortom, het macrowereldje verkennen is voortdurend op ontdekking gaan !

De camera en lens zijn nog steeds dezelfde als in de 3 vorige logjes in deze serie,
namelijk de Fuji GFX 50s en de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring om in het 1:1 macro gebied te komen.
Zonder die tussenring zou het een ‘gewone’ primelens 120mm f4 op 1:2 zijn

Dit logje start ik met een slijmerig beestje,
dat ik liever niet wil zien in mijn bloemen en kruidentuintje…
Die kleine vetzakjes vreten al onze jonge plantjes en bloemen op !
Daarom heb ik ze dan ook de oorlog verklaard !
Als verdediging en front linie heb ik potjes, gevuld met cara pils (uit den Aldi 😉 )
begraven in ons bloementuintje.
Slakken zijn verzot op bier naar het schijnt ! De sloebers hé ! 😉
Ze slijmen zich een weg naar het bier en… ze verzuipen !
Dat zal ze leren, ném ! 😎
De raven, eksters, kraaien, enz weten ze daar ook wel te vinden heb ik al opgemerkt.
Voor die vogels is het dan ook een lekker extraatje 🙂

Bij deze foto’s heb ik een glazen plaatje op ons tuinmuurtje gelegd,
de motregen maakt het perfect nat glanzend, omdat de hemel grijs bewolkt was
had ik perfect licht voor slakjes fotografie 😉

Hier had ik een klein baby slakje gevonden en op de glasplaat gezet…

Een wat dikker exemplaar moest er ook aan geloven…
Als ze mijn bloemekes opvreten, moeten ze er wat voor werken ook !
Model spelen zal je ! Geen genade meer 😉
Mijn camera is niet gemaakt voor snelle actie fotografie,
dus moet ik hier zeker niet vrezen voor beweging onscherpte 😉

Slak

Bijna tergend traag
schuift een slak, slijmend haar weg
naar onze bloemen

Een slak in zwart/wit… moet kunnen vind ik.
Dit exemplaar heeft dan wat weg van het monster uit de Alien films 😉

Zelfs in de slakken wereld zijn er sociale wantoestanden !
Sommige worden rijk geboren en hebben een huis
andere zijn dan weer veroordeeld om eeuwig dakloos te blijven…
Het doet me ergens denken aan het kaste systeem in Indië

Na een malse regenbui zijn er mooiere dingen te zien dan slakken ! 🙂
Een klein, amper ontloken, wit margrietje, genietend van de regen bijvoorbeeld

Een juffertje in het groen, lijkt een buiging te maken…
Misschien werd het regenwater haar even te veel ?

Regenbui

ze maakt een buiging
dat juffertje in het groen
na de regenbui

Op het einde van een malse lente regenbui is de natuur wondermooi vind ik.
Dat zijn altijd uitgelezen momentjes om naar buiten te gaan fotograferen.
Je moet zeker niet wachten tot het helemaal droog is, want dan is de lucht als snel
helder blauw en is het licht veel te hard en zelfs lelijk.
Als het nog wat na-regent en de zon nog even verstopt zit achter grijze sluierwolken,
dan krijg je van dat heel mooi zacht en diffuus licht.
De regenwolken dienen dan eigenlijk als een natuurlijke, enorme licht diffuser.
Perfect licht dus voor witte bloemekes 😎

Een Grauwe Vleesvlieg komt drinken… of is ze aan het eten ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een oud stukje Bekaert kottekesdraad
(dat ik gebruik om een afvoer buis proper te houden van vuil, bladeren, enz),
is ook heel geschikt om voor waterdruppeltjes verzamelaar te spelen 😎
Het onscherpte spel van de bokeh-bolletjes op de voor én achtergrond
vind ik altijd boeiend om mee te ‘spelen.

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn probeersel haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ::

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 24)

Mijn laatste drie logjes gingen allemaal over macro en macro fotografie…
Het is hoogtijd om daar eens verandering in te brengen, vind je niet ? 😉
Hier in Dilbeek is het weer 28 graden warm 🙄 , voor mij is dat geen weer
om nog buiten te komen. Daarom maak ik nu graag een verkoelend logje,
met lekker blauw gletsjerijs, made in IJsland 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

Ingezoomd op 600mm (én een statief gebruikt om beweging onscherpte te vermijden)…
Een héél klein gedeelte van de Jukulsarlon gletsjer…
Deze immense ijsmassa is overdonderend én indrukwekkend !
Het steunend, krakend geluid van dit voortdurend in beweging zijnde ijs
is echt wel speciaal, dat geluid vergeet je nooit meer !

Gletsjer

Blauwe ijsbergen
kruipen langzaam van de berg
een machtig geluid

In sommige ijsbergen kan je het goed het grind zien,
dat de gletsjer uit de berg heeft geschuurd,
op zijn afdaling naar beneden.
De wetten van de zwaartekracht gelden ook hier 😎

In deze omgeving,
ben je als natuur fotograaf in het Walhalla beland 😉
Smeltend ijs kan resulteren in de meest ongelooflijke vormen

Het keiharde blauwe ijs nodigt ook uit tot abstracte fotografie…
Gelukkig hing er een sluier van wolken voor de zon,
die werkten als een enorme natuurlijke diffuser,
zodat het licht lekker egaal en bijna zacht werd.
Ideaal in deze ijzige omgevingen 😎

Een tunnel, dwars doorheen enorme ijsbergen…
of waren het kleine ijsblokken ??
Blijf maar raden, want ik ga het je niet vertellen 😉

Groen en blauw zijn geen complementaire kleuren,
ze gaan elkaar dus niet versterken…
Maar omdat dit de natuurlijke kleuren zijn van IJsland
vind ik het geheel toch wel sprekend voor IJsland


IJsland

Blauw ijs en groen mos
wat bevroren gevoelens
ik ben in IJsland

Op het ‘wandelpad’ langsheen de berg links,
zie je kleine witte stipjes …
Dat zijn volwassen mensen die daar stappen,
gewoon om je een idee te geven van de grootsheid en de enorme
afmetingen in dit gletsjer gebied !

Terug naar wat meer abstracte fotografie…
Het blauw/groene ijs en het oranje/bruin getinte smeltwater zijn min of meer complementair,
daarmee ‘versterken’ ze het contract tussen die twee kleur groepen.
Als je graag wat meer leert over complementaire kleuren, klik dan hier

Een min of meer gladde zijkant van een ijsberg…
Dit ijs kan al vele honderden jaren oud zijn !
Binnen een paar weken zal deze ijsberg terug smeltwater zijn …
We werpen hier dus in feite een blik op het verleden !

Smelten

Met een ijzig hart
drijf je naar de oceaan
om daar te smelten

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Soms tovert de zon wat goud in het water…
De reflecties in het water zijn heerlijk om te zien 😎

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 24 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
over ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie

Dirk

Het kleine ijswereldje (Deel 3)

Als je had gedacht dat ik van de winterse onderwerpen in mijn logjes,

naar meer zonniger en warmere onderwerpen zou gaan…

dan heb je echt wel verkeerd gedacht 😉

 

Omdat ik in mijn blog, de onvoorspelbaarheid qua onderwerp of thema,

hoog in het vaandel houd,

is voortborduren op min of meer recente logjes hier ook heel ongewoon 😎

Een beetje chaos qua voorspelbaarheid & log-onderwerp, daar hou ik wel van 😉

 

In dit logje borduur ik verder op het logje van 28 januari 2021…

De foto’s dateren uit 2017, de camera is de Canon 6D + de Canon 100mm macro lens.

De locatie is nog steeds in de winterse velden van Sint Martens Bodegem

De bedoeling is nog steeds figuren, abstracte dingen te ontdekken in het ijs,

die ik vind in de oude ondergelopen tractor sporen, overstroomde grachten, enz.

Soms loop ik meerdere keren rond een stuk ijs, om dingen te “zien”,

de ik anders nooit zal zien 😎

Soms heb ik een statief gebruikt, maar soms ook weer niet 😉

 

Nu hoop ik echt dat er nog een lekkere vriesweer periode komt bij ons…

Het is nu al 4 jaar geleden dat het nog eens zo koud was, zodat het water bevroor in de velden.

Enne… in verband met al die corona ellende, ga ik nu zeker geen onnodige verplaatsingen doen…

 

Titel: De indringer

ISO 250 , f5 , 1/250s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: De samensmelting

ISO 250 , f5 , 1/125s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: De Bevruchting

ISO 250 , f5 , 1/320s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: Jager en prooi

Rarara… Wie is hier de jager en wie de prooi ? 😉  ?

ISO 250 , f5 , 1/200s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: Strange observations

ISO 250 , f5 , 1/200s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: Virus !

ISO 250 , f5 , 1/250s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: IJs Baarmoeder

ISO 250 , f5 , 1/250s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

 

Titel: The Mask

ISO 250 , f5 , 1/320s , +0,7EV , 100mm

 

 

 

Titel: De Zuurstof Vissers

ISO 250 , f5 , 1/400s , +0,7EV , 100mm

 

 

Titel: Vreemde Gezichten

ISO 250 , f5 , 1/800s , 0 EV , 100mm

 

 

 

Titel: Big Smile !

ISO 250 , f5 , 1/640s , 0 EV , 100mm

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een ijzig macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op ijs-macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wondere macro wereldje van ijs 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 6)

Van de fotografie met een mobieltje in ons dorpje

neem ik je nog eens mee naar Brussel.

De foto’s zelf dateren uit 2013.

De ‘Speelse Spiegelingen” die ik uitvoerde

op sommige foto’s uit die reeks, dateren van een veel latere datum.

Alle foto’s zijn genomen toen ik nog in de Proximus torens werkte,

juist naast het Noordstation van Brussel.

De bron foto’s maakte ik met de kleine Fuji X100 (de eerste Fuji die ik ooit had),

tijdens mijn middag wandelingetje van 15 tot max 30 minuten.

Mijn boterhammekes at ik ondertussen wel op 😉

 

De originele foto’s toon ik niet meer…

Als je de Brussel Noordwijk wat kent, dan zal je alle gebouwen zeker herkennen.

Indien niet… Dan wens ik je een leuke zoektocht toe 😎

 

 

Een vertikale + horizontale spiegeling…

Een tip : Dit kantoorgebouw staat juist naast het Brussel Noord station,

kant Jardin Botanique (Kruidtuin park)

 

 

 

De voorgaande foto, maar dan 90 graden gekanteld…

De dieptewerking wordt hier door onze ogen en brein anders verwerkt,

dan in de vorige foto. Vind je niet ?

 

 

 

Zelfde gebouw als de 2 voorgaande foto’s,

maar dan met een totaal ander kijkpunt.

FYI: De lens op de Fuji X100 is een vaste 23mm f2 lens.

Met een breedhoek lensje kan je best amuseren hier in Brussel 😎

Deze eindfoto is het resultaat van bestaande spiegelbeelden die ik roteerde

én er meerdere spiegelingen van maakte…

Het blauw komt van de middag zomerzon in de hemel.

 

 

 

Zelfde foto als de voorgaande,

maar dan een zwart/wit bewerking…

Hier heb ik een virtuele rood filter gebruikt, omdat ik heel vroeger

in het analoge tijdperk met een zwart/wit film de helder blauwe lucht

altijd zo contrastrijk en donker kreeg met een rode (of oranje,geel) opschroef filter.

In digitale fotografie gelden die basis regels nog steeds 🙂

 

 

 

 

De witte, strak afgelijnde toren aan de rand van de Kruidtuinlaan en het KruidtuinPark…

Hier maak ik een enorme V van Victorie van 🙂

 

 

 

Als ik nog wat verder borduur op het vorige thema,

dan verkrijg ik gebouwen of dingen die niet kunnen bestaan…

een soort van onmogelijke figuren dus !

Maar ik amuseer me er graag mee 😉

 

 

 

De vorige onmogelijke figuur krijgt een ander aanzien,

als ik het simpelweg 90 graden roteer !

Als je zachtjes op en neer scrolt, dan zie je een soort van moiré effect op je beeldscherm 😎

Het is dan net of de foto tot leven komt 😉

 

 

 

Van een Europees wetenschap onderzoek gebouw brouwde ik het volgende…

 

 

 

Een enorm kantoorgebouw, getransformeerd dmv spiegelingen, kantelingen

tot het oog van een cycloop…

De grote stad als een mythisch monster 😎

 

 

 

 

Oude Art-Nouveau huizen bestaan nog naast nieuwe kantoorgebouwen…

Hier ontmoeten oud en nieuw mekaar.

Romantische rondingen tegenover kil functioneel staal…

 

 

 

 

Als ik de rollen in de vorige foto omdraai,

dan lijkt het wel of een enorm Art-Nouveau schip de golven van Brussel doorklieft

en weer meester wordt van de moderne tijd-getijden 😉

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen in Brussel logje gekomen …

editie 6 reeds…

 

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie

Het is weer eens wat anders hé 😎

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk