IJsland 2019 (Deel 40)

Van het schattige taart terroristje én de zondagse roest,
is het weer hoogtijd om te verkassen naar IJsland.
We zijn nog steeds in de buurt van het Vikingdorp in Höfn,
de camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.
Dit logje gaat natuurlijk verder waar mijn vorig IJsland logje eindigde 😇

Deze magisch aanvoelende omgeving van spiegelglad zeewater,
bergen die als het ware ontsnapt zijn uit The Lord Of The Ring,
perfecte reflecties van die bergen in het zeewater,
smeekte me als het ware om lekker te gaan experimenteren met mijn
ondertussen al gekende “Speelse Spiegelingen” ‘techniek’.

Wat ik geleerd heb bij breedhoek landschap fotografie,
is “iets” in de voorgrond van de foto te plaatsen, om je landschap foto
meer “diepte” te geven, ook om het geheel interessanter te maken.
Dat “iets” is hier gewoon bijeen gespoeld zeegras…

Even ter zijde… Zie je die kleine zwarte en bruine stipjes aan de rand van de berg ?
Dat zijn IJslanders… Geen mensen, maar paarden !
Weldra post ik een apart logje van deze prachtige dieren… Nog ff geduld dus 😋🤭😇

Om “Speelse Spiegelingen” samen te stellen, moet je op voorhand het hele
plaatje in je hoofd hebben gemaakt…
Het is dus niet zomaar een foto maken en later eens zien wat je er kunt van maken…
Hier heb ik heel bewust deze plaats en kijkhoek voor de foto gekozen…

om er tenslotte dit enorm ‘hartje’ van te maken 💖🤠
Het door de witte wolken steeds veranderend zonlicht was heerlijk om te zien !

Hier heb ik ongeveer een meter naar voor gestapt…

Het ‘Speelse Spiegeling’ eindresultaat is hier anders
dan in de voorgaande spiegeling. Omdat ik dichterbij het water stond
en de wolken ondertussen wat verschoven zijn, is het licht op het water ook veranderd.

Dezelfde oever, hetzelfde water en dezelfde bergen…
Nu sta ik bijna 100 meter dichter bij de bergen, dan in de vorige foto’s…
De kleur van het zeewater gaat van lichtblauw naar diep donker blauw,
De okerkleuren van de zeegrassen in het zeewater, zijn hier heel interessant als voorgrond…

geeft tenslotte als eindresultaat…

Nog een ander oogpunt eind resultaat,
een paar meter verder of achteruit zal hier zeker het verschil maken.

Hier heb ik de bergen in mijn rug, het landschap is direct helemaal anders hé ?
Als je je fantasie wat laat werken,
dan zie je overal kansen opduiken om ‘Speelse Spiegelingen’ te maken 🧐
Als ‘iets‘ in de voorgrond, heb ik hier gewoon gebruik gemaakt van de witte bloemekes 🤠

Het eind resultaat van vorige foto….
In IJsland ‘voelde’ ik reeds deze “Groene Zeetrol” in dit plukje gras en het zeewater
Wat de wondere magie van IJsland allemaal niet kan doen hé ? ✨🤠

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 40 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wonderbare land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie ! 🙂

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 39)

Zoals de titel het al verklapt heeft,
gaan we vandaag nog eens naar IJsland 😉
We zijn nog steeds in de omgeving van Höfn en het Viking dorp.
Dit logje gaat gewoon verder waar het vorige IJsland logje eindigde…
De camera is ook nog steeds de Sony RX10 mark 3.
Waar ik in het vorige logje vooral aandacht had voor het landschap
in het algemeen, én omdat het die dag uitzonderlijk mooi weer was
op deze plaats, heb ik graag van de gelegenheid gebruik gemaakt
om het landschap eens vanuit een ander oogpunt te bekijken…

Het zeewater op deze zandplaat van zwart lavazand is slechts enkele
millimeters diep… Die dag was het uitzonderlijk windstil in Höfn,
waardoor ik bijna rimpelloze foto’s van dat zeewater kon maken…
Hier en daar staken piepkleine zeewater plantjes boven het water uit.
In mijn ogen waren het unieke stillevens ! 🤠

Een soort rietachtige stengels groeien in het door kleine geel/oranje korstmossen
vergeven water. De stengels zijn amper een tiental cm hoog.
Het zeewater was min of meer een perfecte spiegel,
waardoor dit stilleven uit zichzelf een bijne perfecte Speelse Spiegeling werd 😎

Hier was het zeewater volledig in het zwarte lava zand gezakt,
waardoor de slierten geel/oranje mos opdroogden in de zon.
In mijn ogen is dit kunst… Het doet me nog altijd denken aan het heerlijk
grillige werk van Fred Bervoets (Zwarte panter, Antwerpen)

Soms is de lokroep van het imposante landschap weer te sterk…
Links in de verte zie je het (voor 80%) ingestorte Vikingdorp,
De bewegende schaduwen van de overdrijvende wolken,
op de zon overgoten bergflanken, zijn echt groots om te zien !
In dit landschap zijn mythen en sagen geboren !
Dat voel je hier gewoon !

Ergens in dit landschap vond ik een oude tak, een oude grenspaal ?
Mijn fantasie ging natuurlijk weer eens met me op de loop ! 🙃
Hier zag ik natuurlijk geen stok in, maar zag de Midgaardslang die in de Noorse
mythen en sagen heel bekend én gevreesd wordt !

Op deze plaats was het zeewater boven het zwarte zand al wat dieper…
Hier zocht ik naar interessante oog en kijk punten…
Op zoek naar onderwerpen voor “Speelse Spiegelingen”… je weet wel hé ? 😉
Door de “beperking” van de 24mm groothoek (hier zou een 16mm veel beter zijn)
moest ik mijn ‘techniek’ aanpassen aan de mogelijkheden die ik toen had….

Bijna op dezelfde plaats als de vorige foto ,
maar ik was hier een paar meter naar rechts gegaan en 1 of 2 meter achteruit…
Het word al veel beter (met wat ik voor ogen heb),
maar tevreden was ik nog niet echt…
Het YESS buikgevoel was er nog niet 🤗

Op deze plaats voelde ik echt ‘het YESS buikgevoel’ !
Het licht , de kleuren, de schaduwen en de rimpelloze structuren in het water
voelden perfect aan !
Met deze foto kan ik me eens 📷 laten gaan ! 😎

Van de vorige foto heb ik een paar maanden later deze ‘Speelse Spiegeling’ gemaakt.
De magie van IJsland leent zich perfect voor dit soort van creatieve Spielerijtjes 😇
In volgende IJsland logjes zal ik hier zeker nog verder in gaan…

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 39 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wonderbare land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 38)

Zoals de titel ons reeds heeft verklapt,
gaan we in dit logje nog maar eens terug naar het wonderbare IJsland !
Dit logje gaat gewoon verder waar ik in het vorige IJsland mee eindigde…
We zijn nog steeds in Höfn, in de nabijheid van het Viking dorp én het Viking cafe.
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.
De 24/600mm superzoom lens heeft zijn dienst al flink bewezen 😎

Even terloops…
Heb ik jullie al verteld over de IJsland foto’s van mijn fotografie kameraad,
Johan Dermout ? Hij heeft al zijn IJsland 2019 foto’s gemaakt met een gsm !!
Een iPhone X & een Huawei P30 als backup waren zijn ‘wapens’.
Zijn IJsland 2019 foto’s kan je hier bekijken…

In dit ongelooflijk mooi gebied mogen fotograferen is zalig !
Maar het is soms wat tricky om de witbalans van de camera
goed in te stellen…
Omdat je hier te maken hebt met witte wolken die bijna puur wit zijn
én met gitzwart lavazand tegelijk, durft de lichtmeter van je camera
soms wel eens verkeerde beslissingen te nemen…
Kortom, het dynamisch licht én kleurbereik “goed” krijgen is in deze
omgeving moeilijker goed te krijgen dan anders.
Het is een uitdaging, maar uitdagingen zijn er om aan te pakken hé ? 😋🧐
De lichtmeter in je camera,
gaat er vanuit dat er gemiddeld 18% grijs zit in elke foto…
Bij alle foto’s in dit logje zal de camera zeker geen 18% grijs vinden in het totale plaatje
en zal daarom over of onder belichten…
Als fotograaf moet je de EV wat hoger of lager zetten, de witbalans manueel
wat bijsturen, je lichtmeting methode aanpassen, enz
dit alles om de kleuren en het licht in je foto zo natuurlijk mogelijk te houden.
Het natte zwarte zand kleurt blauw, omdat het water in het zand de blauwe lucht
erboven weerkaatst.
Waar het zwarte lava zand droger is, krijg je een heerlijk diepzwarte kleur.

Soms is het zand bijna droog en echt zwart,
terwijl ervoor én erachter enkele millimeters zee water over het zand drijft…
én de bergen erachter perfect weerspiegelen !
IJsland blijft me verbazen ! 🧐

In dit gebied is het altijd zoeken naar mooie composities.
Op de voorgrond een plek met min of meer droog zwart zand,
gevolgd door onze voetsporen.
In de verte zie je de restanten van het Viking dorp (een oude filmset)

Min of meer honderd meter dichterbij de bergen en het Vikingdorp…
De zand plaatsen mét of geen water verplaatsen zich hier voortdurend !
Je verveelt je hier geen seconde 🤠
Het matte zwart van het droog lava zand vond ik prachtig contrasteren
met het frisse groen van de waterplanten én de blauwe hemel.

Als de wind even gaat liggen (wat héél zeldzaam is hier !),
dan kan je bij helder weer (wat hier ook heel zeldzaam is)
min of meer rimpelloze reflecties van de bergen in het zeewater zien.
In de volgende foto zie je heel duidelijk hoe diep dat water is…

Een detailfoto van onze voetsporen…
Hier zie je duidelijk dat de zee hier maar een paar millimeter diep is…

In het vorige IJsland logje vertelde ik al van de IJslandse politie,
die hier regelmatig op patrouille komt.
Met een grote, zware jeep rijden ze door het zwarte zand…
Hier zie je het jeep spoor al vaag…

Hier heb ik het jeep spoor meer in de kijker gezet..
Maar nog steeds was ik niet echt tevreden…
Een foto van dit jeep-spoor kan veel beter…

Omdat ik het jeep-spoor in dit zwarte zand best wel fascinerend
én ook eigenlijk wel een uniek gebeuren vond,
wou ik meer en meer details ervan vastleggen.

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een beter beeld van dit jeep-spoor kon ik die dag niet maken denk ik 🙂
Een paar minuten later was het alsof er nooit een jeep-spoor was geweest !
IJsland zit vol verrassingen, ook daar waar je ze niet of nooit verwacht 🤠🤗

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 38) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wondere land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Limburg, vakantie land (deel 3)

Van het kleine macro wereldje in mijn tuin gaan we terug naar Limburg.
Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 2.
Het weer deed heel rare dingen toen we in Haspengouw fietsten !
Van de ene kant was het grijs met enorme regenwolken,
van de andere kant een blauwe lucht bevolkt met witte wolken.
Dit zal je merken aan de foto’s in dit logje.
Tijdens onze fietsvakantie was niet ver van ons verblijf vandaan,
de water ellende in Wallonië begonnen…
De oorzaak van die wateroverlast zou aan het afzwakken van de straalstroom
liggen… Er was bijna geen wind meer (de straalstroom) die de regenwolken
vooruitblaast. Vandaar dat de regen die normaal over verschillende landen
verspreid naar beneden valt, nu op die kleine plaats in de regio van Luik
alles overstroomde. Waarom de straalstroom afzwakt … ??
Volgens mij is dit één van de gevolgen van de mondiale klimaat wijzigingen
die we nu ondergaan 🙄
Naar mijn bescheiden mening is het fenomeen van de grijze lucht
én de tegelijk blauwe lucht van de andere kant het gevolg
van een afgezwakte straalstroom.
Tot zover mijn weer praatje…

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss.
Kom je mee ?
Samen op fietstocht doorheen het heerlijk mooie Haspengouw 🙂

Zoals ik al zei,
van de ene kant enorme regenwolken die bleven ‘hangen’…
Het was me natuurlijk om de mooie veldbloemen te doen 🙂

De boeren worden aangemoedigd (én krijgen er iets voor),
om veldbloemen aan de rand van hun velden een kans te geven.
Een initiatief dat ik toejuich

Een paar km verder, aan de andere kant was de hemel blauw,
in de wolken zat heel duidelijk meer beweging in dan in de regenwolken
aan de andere kant.
Het kunstwerk dat de boer hier met zijn tractor heeft neergezet vond ik heerlijk mooi !

Wat meer naar links gegaan om het 2de tractor spoor ook te “vangen”…
De vorige foto vind ik persoonlijk beter.
Wat vind jij ervan ?

Ook in Limburg kennen ze ‘vuil water’…
Dit putdeksel heb ik ‘the middle of nowhere’ gevonden 🙂

In de omgeving van Bokrijk kan je ‘in het water rijden’ met je fiets…
Zo wordt overal reclame gemaakt, zelfs op tv !
Deze attractie vond ik echt niets… het is gewoon een beton en stalen
waterdichte ‘gleuf’ die een vijver doormidden “snijdt”.
Het ding is amper 50meter lang.
Dat lelijke gevaarte wou ik niet op de foto 😉
De vijver met de dreigende regenwolken vond ik veel mooier
om te vereeuwigen

Helemaal omgeven door enorme velden…
Je hoort alleen het zachte ruisen van de graanvelden,
soms hoor je wat vogels , een andere fietser of wat wandelaars
De zalige rust en stilte van Haspengouw 😎

Klaprozen waren er genoeg…
Die mooie, rode veld bloemekes, deden me denken aan het mooie logje van Klaproos 🙂

Geïnspireerd door de kleurcontrasten van rood en groen
en het warme goud van de graangewassen
besloot ik om hier wat natuur stillevens te maken…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Scherp gezet op de klaprozen, een wijd open diafragma op f2
maakt dat alle aandacht naar de rode klaprozen gaat.
Het perfecte kleurcontrast tussen rood en groen versterkt hier het geheel

Ik hoop dat je ook van dit derde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 4)

Van het blauwe gletsjer ijs in IJsland,
neem ik je graag terug mee naar het kleine wereldje,
het macro wereldje waar ik meer en meer begin in te werken.
Gezien door een macrolens ga je de wereld om je heen,
helemaal anders bekijken. Je kan wondere dingen ontdekken
die je anders nooit zou zien of zou weten dat ze bestaan 😎
Kortom, het macrowereldje verkennen is voortdurend op ontdekking gaan !

De camera en lens zijn nog steeds dezelfde als in de 3 vorige logjes in deze serie,
namelijk de Fuji GFX 50s en de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring om in het 1:1 macro gebied te komen.
Zonder die tussenring zou het een ‘gewone’ primelens 120mm f4 op 1:2 zijn

Dit logje start ik met een slijmerig beestje,
dat ik liever niet wil zien in mijn bloemen en kruidentuintje…
Die kleine vetzakjes vreten al onze jonge plantjes en bloemen op !
Daarom heb ik ze dan ook de oorlog verklaard !
Als verdediging en front linie heb ik potjes, gevuld met cara pils (uit den Aldi 😉 )
begraven in ons bloementuintje.
Slakken zijn verzot op bier naar het schijnt ! De sloebers hé ! 😉
Ze slijmen zich een weg naar het bier en… ze verzuipen !
Dat zal ze leren, ném ! 😎
De raven, eksters, kraaien, enz weten ze daar ook wel te vinden heb ik al opgemerkt.
Voor die vogels is het dan ook een lekker extraatje 🙂

Bij deze foto’s heb ik een glazen plaatje op ons tuinmuurtje gelegd,
de motregen maakt het perfect nat glanzend, omdat de hemel grijs bewolkt was
had ik perfect licht voor slakjes fotografie 😉

Hier had ik een klein baby slakje gevonden en op de glasplaat gezet…

Een wat dikker exemplaar moest er ook aan geloven…
Als ze mijn bloemekes opvreten, moeten ze er wat voor werken ook !
Model spelen zal je ! Geen genade meer 😉
Mijn camera is niet gemaakt voor snelle actie fotografie,
dus moet ik hier zeker niet vrezen voor beweging onscherpte 😉

Slak

Bijna tergend traag
schuift een slak, slijmend haar weg
naar onze bloemen

Een slak in zwart/wit… moet kunnen vind ik.
Dit exemplaar heeft dan wat weg van het monster uit de Alien films 😉

Zelfs in de slakken wereld zijn er sociale wantoestanden !
Sommige worden rijk geboren en hebben een huis
andere zijn dan weer veroordeeld om eeuwig dakloos te blijven…
Het doet me ergens denken aan het kaste systeem in Indië

Na een malse regenbui zijn er mooiere dingen te zien dan slakken ! 🙂
Een klein, amper ontloken, wit margrietje, genietend van de regen bijvoorbeeld

Een juffertje in het groen, lijkt een buiging te maken…
Misschien werd het regenwater haar even te veel ?

Regenbui

ze maakt een buiging
dat juffertje in het groen
na de regenbui

Op het einde van een malse lente regenbui is de natuur wondermooi vind ik.
Dat zijn altijd uitgelezen momentjes om naar buiten te gaan fotograferen.
Je moet zeker niet wachten tot het helemaal droog is, want dan is de lucht als snel
helder blauw en is het licht veel te hard en zelfs lelijk.
Als het nog wat na-regent en de zon nog even verstopt zit achter grijze sluierwolken,
dan krijg je van dat heel mooi zacht en diffuus licht.
De regenwolken dienen dan eigenlijk als een natuurlijke, enorme licht diffuser.
Perfect licht dus voor witte bloemekes 😎

Een Grauwe Vleesvlieg komt drinken… of is ze aan het eten ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een oud stukje Bekaert kottekesdraad
(dat ik gebruik om een afvoer buis proper te houden van vuil, bladeren, enz),
is ook heel geschikt om voor waterdruppeltjes verzamelaar te spelen 😎
Het onscherpte spel van de bokeh-bolletjes op de voor én achtergrond
vind ik altijd boeiend om mee te ‘spelen.

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn probeersel haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ::

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 6)

Van de fotografie met een mobieltje in ons dorpje

neem ik je nog eens mee naar Brussel.

De foto’s zelf dateren uit 2013.

De ‘Speelse Spiegelingen” die ik uitvoerde

op sommige foto’s uit die reeks, dateren van een veel latere datum.

Alle foto’s zijn genomen toen ik nog in de Proximus torens werkte,

juist naast het Noordstation van Brussel.

De bron foto’s maakte ik met de kleine Fuji X100 (de eerste Fuji die ik ooit had),

tijdens mijn middag wandelingetje van 15 tot max 30 minuten.

Mijn boterhammekes at ik ondertussen wel op 😉

 

De originele foto’s toon ik niet meer…

Als je de Brussel Noordwijk wat kent, dan zal je alle gebouwen zeker herkennen.

Indien niet… Dan wens ik je een leuke zoektocht toe 😎

 

 

Een vertikale + horizontale spiegeling…

Een tip : Dit kantoorgebouw staat juist naast het Brussel Noord station,

kant Jardin Botanique (Kruidtuin park)

 

 

 

De voorgaande foto, maar dan 90 graden gekanteld…

De dieptewerking wordt hier door onze ogen en brein anders verwerkt,

dan in de vorige foto. Vind je niet ?

 

 

 

Zelfde gebouw als de 2 voorgaande foto’s,

maar dan met een totaal ander kijkpunt.

FYI: De lens op de Fuji X100 is een vaste 23mm f2 lens.

Met een breedhoek lensje kan je best amuseren hier in Brussel 😎

Deze eindfoto is het resultaat van bestaande spiegelbeelden die ik roteerde

én er meerdere spiegelingen van maakte…

Het blauw komt van de middag zomerzon in de hemel.

 

 

 

Zelfde foto als de voorgaande,

maar dan een zwart/wit bewerking…

Hier heb ik een virtuele rood filter gebruikt, omdat ik heel vroeger

in het analoge tijdperk met een zwart/wit film de helder blauwe lucht

altijd zo contrastrijk en donker kreeg met een rode (of oranje,geel) opschroef filter.

In digitale fotografie gelden die basis regels nog steeds 🙂

 

 

 

 

De witte, strak afgelijnde toren aan de rand van de Kruidtuinlaan en het KruidtuinPark…

Hier maak ik een enorme V van Victorie van 🙂

 

 

 

Als ik nog wat verder borduur op het vorige thema,

dan verkrijg ik gebouwen of dingen die niet kunnen bestaan…

een soort van onmogelijke figuren dus !

Maar ik amuseer me er graag mee 😉

 

 

 

De vorige onmogelijke figuur krijgt een ander aanzien,

als ik het simpelweg 90 graden roteer !

Als je zachtjes op en neer scrolt, dan zie je een soort van moiré effect op je beeldscherm 😎

Het is dan net of de foto tot leven komt 😉

 

 

 

Van een Europees wetenschap onderzoek gebouw brouwde ik het volgende…

 

 

 

Een enorm kantoorgebouw, getransformeerd dmv spiegelingen, kantelingen

tot het oog van een cycloop…

De grote stad als een mythisch monster 😎

 

 

 

 

Oude Art-Nouveau huizen bestaan nog naast nieuwe kantoorgebouwen…

Hier ontmoeten oud en nieuw mekaar.

Romantische rondingen tegenover kil functioneel staal…

 

 

 

 

Als ik de rollen in de vorige foto omdraai,

dan lijkt het wel of een enorm Art-Nouveau schip de golven van Brussel doorklieft

en weer meester wordt van de moderne tijd-getijden 😉

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen in Brussel logje gekomen …

editie 6 reeds…

 

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie

Het is weer eens wat anders hé 😎

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

 

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 5)

Van het mistige Buggenhout bos gaan we nog eens naar Brussel.

Meer bepaald naar de Brussel Noordwijk,

waar ik mijn vroeger (toen ik nog werkte)

mijn dagelijks middag wandelingetje maakte

Het is ook daar dat mijn idee van ‘Speelse Spiegelingen’ groeide.

Het “spelen” met rotaties, kantelingen en spiegelingen

vond ik best wel leuk om te doen.

Ik leerde ook heel anders kijken naar gebouwen,

vormen , details selecteren en uitzoeken,

speciaal om er daarna mee te ‘Spelen’ 😉

Gaandeweg leer je echt gericht kijken en maak je in je achterhoofd

reeds de stappen die nodig zijn om tot iets te komen.

Iets maken dat nog niet bestaat, op basis van een werkelijkheid…

Zalig om te doen 😎

“The sky is the limit” zeggen ze dan

 

Reflecties van een wolkenkrabber in een wolkenkrabber…

 

 

 

 

Spelen met gezichtsbedrog…

Rechts, links, onder of boven

Het is niet belangrijk meer…

 

Objectief kijken…

rechts, links, onder of boven

wordt nu subjectief

 

 

 

Een variatie op de vorige foto…

je kan spiegelen naar binnen of naar buiten 😎

 

 

 

De spuuglelijke flatgebouwen, naast het Brussel Noord station,

nodigen uit om er iets totaal nieuw van te maken !

Welkom in mijn fantasie droom wereld 😉

 

 

 

Op de basis foto in vorige foto borduurde ik voort…

Is het een gigantische supercomputer ?

Of is het een verknipte supergrote woontoren ?

 

 

 

 

Een kantoor ‘wolkenkrabber’ wordt iets abstract…

Zou het een wormwiel kunnen zijn ?? 😆

 

 

 

Nog een variatie op de bron foto van de eerste foto in dit logje…

“Brussels North”, zoals je het nooit eerder zag

 

 

 

Een lelijk flatgebouw,tegenover Brussel Noord station,

een locatie waar ik echt niet zou willen wonen…

Maar in mijn fantasie maak ik er een onmogelijke speeltuin van 😎

 

 

 

Een gekantelde variatie op de vorige foto…

Het ‘Flood’ filtertje maakt er iets zwierig vloeibaars van  😉

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De vorige foto heb ik gewoon 180º gedraaid.

Het geeft een totaal ander beeld hé ? 😀

 

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

 

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie

en het eenzame haiku versje.

Het is eens wat anders hé 😎

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

 

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 3 en einde)

Van de Speelse Spiegelingen spielerijtjes in Brussel

neem ik je nog eens mee naar Damme.

Het was een zalige fietstocht,

maar dat had ik al verteld in deel 1 en 2 van deze serie 😎

 

Het was al wat later in de morgen,

de nevelslierten en de mist was nu grotendeels verdwenen.

Het water , de groene oevers en de uitgestrektheid

van het vlakke land was prachtig om te zien

Het geheel heeft een toets van subtiel minimalisme vond ik…

 

 

 

De aanhoudende zeewind geeft de bomen hun Damse vaart karakter 🙂

 

 

 

Hier hoor je alleen het zachte gekabbel van het traag stromende water,

de wind die de bomen streelt en het geruis van de wind in het riet…

Zalig hoor 😉

 

 

 

Een manueel te bedienen overzet veerpont…

 

 

 

Een lange bocht in het kanaal is ideaal om het karakter

van dit mooie polderland te onderstrepen…

 

 

 

Nu ja, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms heel dicht bij de oever kwam…

Maar voor een mooie compositie te vinden moet een fotograaf

soms wat berekende risico’s maken 😉

Het enige wat me kon overkomen is een nat pak, so what hé ? 😎

 

 

 

Hier kreeg ik onder mijn voeten van mijn madam,

omdat mijn schoenen onder de modder zaten…

Och ja zei ik, ‘k heb er toch een mooie foto aan overgehouden 😉

 

 

 

In het stugge gras en riet was de modder aan mijn schoenen rap verdwenen 😎

Die scheve bomen vind ik fascinerend, ze lijken wel te dansen , vind je niet ?

 

 

 

Toen ik weer te dicht bij het water kwam was mijn madam

er weer niet gerust in…

Pas maar op dat je niet in het water valt….

“Och ja, ik kan wel zwemmen hoor” was mijn antwoord 😎

 

 

 

Hier zat ik op de knieën, de camera een paar cm boven het water…

Mijn rechterknie zat bijna onder water want de oever brokkelde wat af … 😎

Omdat ik het LCD scherm van de Fuji XT1 kan verstellen,

kon ik heel goed zien hoe de foto zou worden.

Fotograferen op deze manier vind ik zalig !

 

 

 

Als afsluiter van de “Fietsen aan de Damse vaart” fotoreportage,

een van de meest rare bomen die ik ooit heb gezien

We hebben hem tot “StekelvarkenBoom” gedoopt 😉

 

 

Et voila, we zijn aan het eind van “Fietsen aan de Damse vaart” serie gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 4)

Van het kleine macro wereldje in mijn terras,

keren we terug naar mijn Speelse Spiegelingen spielerijtjes in de Brusselse Noord wijk.

Van de TBR toren, waar ik vroeger jarenlang heb gewerkt,

(én waar ik heel toffe herinneringen van heb ! 😎 )

rest alleen nog een leeg, lelijk, betonnen karkas…

Zelfs dat kale karkas is nu volledig gesloopt,

er staat reeds een nieuwe building op deze plaats !

Nooit had ik kunnen denken dat die oude TBR wolkenkrabber (84 meter hoog !)

me inspiratie zou geven tot Speelse Spiegelingen 😉

 

Een spiegeling roteren en nogmaals verticaal en/of horizontaal spiegelen

brengt leuke patronen naar boven vind ik.

Het spel van licht en schaduw creëert nieuwe structuren…

 

 

 

Wat is onder ?

Waar is boven ?

Is hier een links én/óf een rechts ?

Ik vind het zalig om een simpele foto zodanig te verdraaien, te spiegelen,

dat er een nieuw, dimensie-loos beeld ontstaat

 

 

 

 

Als ik bovenstaand beeld nog eens extra verticaal spiegel,

in de bovenhelft laat ik het flood filtertje zijn leuke vloei dingetje doen…

Dan lijken mijn leuke herinneringen aan dit gebouw weg te mijmeren

 

 

 

 

Wegdrijvend…

 

Onder en boven,

links, rechts,dalend of stijgend,

zomaar wegdrijvend

 

 

 

Ik ben begonnen met 1 foto van de TBR toren…

enkele verticale én horizontale spiegelingen,

enkele canvas vergrotingen en nog wat rotaties

tenslotte het geheel afwerken met een flood filter effect

brengt me tot dit beeld…

Een TBR gebouw-karkas dat ik me in mijn stoutste dromen,

niet kon dromen 😎

 

 

 

De UP-sitetoren (aanvankelijk Premiumtoren) is een wolkenkrabber

gebouwd door projectontwikkelaar Atenor in de Brusselse kanaalzone.

De toren is met 42 verdiepingen en een hoogte van 143 meter

de op twee na hoogste toren én tevens de hoogste woontoren van België.

Dit is mijn Speelse Spiegelingen versie ervan 😀

Het totaal beeld is opgebouwd vanuit 1 foto, zonder selecties of gefoefel in Photoshop  !

 

 

 

Een uitzondering op de Speelse Spiegeling regel…

Een klein poesje achter een raam, het vervallen huis is al minstens 10 jaar onbewoond…

Wellicht huizen hier daklozen, vluchtelingen, krakers…

Als je goed kijkt, zie je de fotograaf gespiegeld rechts onder het vensterraam 😎

 

 

 

Een oud schoolgebouw,

dat nu tientallen appartementen huisvest…

Ik maak er een ruimteschip van !

Of een fiere drakkar vol strijdlustige Vikings !

och ja, dromen is gratis hé ? 😉

 

 

 

De hoek van een kantoorgebouw kan zeker een bron van inspiratie zijn…

De donker getinte ruiten vragen gewoon voor Speelse Spiegelingen 😎

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Hetzelfde standpunt als vorige foto…

Hier heb ik alleen de kijkhoek wat hoger gezet,

wat direct een totaal ander beeld geeft.

Uit het niets, iets nieuw scheppen…

Het is zalig om te doen 😉

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

 

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie,

het is eens wat anders hé 😎

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 2)

Eindelijn zijn we verlost van die tropische hitte !

Momenteel luister ik hier naar het heerlijke getik en geplons van de regendruppels

op ons dak, de buiten temperatuur is van 36º gezakt naar 22º ! Zalig is dat 😎

Van de verkoelende ijs-fotografie in het vorig logje, keren we terug naar Damme,

onze fietstocht naast de mistige maar ook verfrissende Damse vaart.

Door het vroege uur (vroeger dan 8:30u) was er veel verschil tussen puur wit licht

en pikke donker.  Het dynamisch licht bereik was dus heel groot !

Veel groter dan een camera aankan !

Je kan dat groot licht bereik deels opvangen door graduele grijs filters te gebruiken,

maar tijdens een ontspannende fietstocht heb ik daar echt geen zin in 😉

Als het nodig is, maakte ik gewoon een HDR belichting trapje van 3 of 5 verschillende

belichtingen, die ik daarna bewerk met het goedkope SNS-HDR tooltje.

SNS HDR heeft namelijk een heel leuke eigenschap !

Het maakt heel realistische eind beelden van je HDR trapje ! 😎

Deze tool geeft je als eindresultaat, datgene dat je met je eigen ogen zag als je de foto maakte  !

Er zijn vele andere HDR progjes, maar velen blazen het beeld op

(licht halo’s bijvoorbeeld)  en dat gedoe komt meestal storend over in mijn ogen.

In Photoshop kan het ook, maar SNS-HDR of PhotomatixPro doen hun dingetje veel beter 😎

 

Onder de bomen was er nog heel veel schaduw, terwijl in de lucht

de felle ochtendzon speelde met de mist…

De HDR techniek is hier zeker op zijn plaats…

Omdat nu het felle licht in evenwicht is met de donkerste schaduwen…

De details blijven behouden in zowel het licht als in het donker.

Zonder HDR zou ofwel het licht uitgebeten zijn (verbrand-overbelicht),

ofwel de donkere schaduwen zonder detail zijn… (dicht gelopen-onderbelicht)

 

 

 

De bomen van de Damse vaart wijken allen af naar links,

of naar rechts natuurlijk, ’t is afhankelijk welke richting je hier rijd 😉

De natuur is hier prachtig…. én het is hier fluisterstil !

 

 

 

Dit mooie landschap verdient een zwart/wit omzetting !

 

 

 

Wegenwerken op het jaagpad, lieten ons een kleine omweg rijden,

gelukkig eigenlijk, anders had ik dit moois nooit gezien 😉

 

 

 

Ergens aan de kust, was het nu Knokke Heist of meer richting Sluis…?

Het is niet echt belangrijk.

Het beeld spreekt voor zichzelf.

 

 

 

We hebben flink wat km’s langs de spuug lelijke Belgische kust dijk gereden…

Die lelijke appartement blokken storen me echt 🙄

Het ene restaurant na het andere, go-cart en fiets verhuur, cafe’s, prullaria winkels,enz…

Op het strand kan je een houten barakje huren om je strand spullen in te zetten…

Wat een opgeklopt gedoe hé ?

Hier kom ik echt nooit op vakantie… Geef mij maar de opaal kust in Frankrijk

of de verlaten kusten in Nl, Zeeland, Friesland…

 

 

 

Een poging om die houten barakjes te fotograferen zonder die lelijke

appartement blokken in het beeld te krijgen… 😎

 

 

 

Wat een verademing !

We laten de lelijke Belgische kust achter ons en fietsen terug naar Damme.

Een wankele houten wei afsluiting trok mijn aandacht …

 

 

 

Het bomen landschap verandert…

De eerste herfstkleuren worden zichtbaar,

de reflectie van de oevers in de Damse vaart  water boeit me

 

 

 

Zelfde landschap, maar dan frontaal gelijk met het water mee.

Duizenden herfstblaadjes drijvend  in het water,

een bijna rimpelloze reflectie in het bijna stilstaande water…

’t is hier zalig fietsen

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De boer heeft hier als als scheppend kunstenaar gewerkt !

Wij als toevallige toeschouwers, genoten van zijn mooie lijnenspel 😉

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een tweede “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk