Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 4)

Van het blauwe gletsjer ijs in IJsland,
neem ik je graag terug mee naar het kleine wereldje,
het macro wereldje waar ik meer en meer begin in te werken.
Gezien door een macrolens ga je de wereld om je heen,
helemaal anders bekijken. Je kan wondere dingen ontdekken
die je anders nooit zou zien of zou weten dat ze bestaan 😎
Kortom, het macrowereldje verkennen is voortdurend op ontdekking gaan !

De camera en lens zijn nog steeds dezelfde als in de 3 vorige logjes in deze serie,
namelijk de Fuji GFX 50s en de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring om in het 1:1 macro gebied te komen.
Zonder die tussenring zou het een ‘gewone’ primelens 120mm f4 op 1:2 zijn

Dit logje start ik met een slijmerig beestje,
dat ik liever niet wil zien in mijn bloemen en kruidentuintje…
Die kleine vetzakjes vreten al onze jonge plantjes en bloemen op !
Daarom heb ik ze dan ook de oorlog verklaard !
Als verdediging en front linie heb ik potjes, gevuld met cara pils (uit den Aldi 😉 )
begraven in ons bloementuintje.
Slakken zijn verzot op bier naar het schijnt ! De sloebers hé ! 😉
Ze slijmen zich een weg naar het bier en… ze verzuipen !
Dat zal ze leren, ném ! 😎
De raven, eksters, kraaien, enz weten ze daar ook wel te vinden heb ik al opgemerkt.
Voor die vogels is het dan ook een lekker extraatje 🙂

Bij deze foto’s heb ik een glazen plaatje op ons tuinmuurtje gelegd,
de motregen maakt het perfect nat glanzend, omdat de hemel grijs bewolkt was
had ik perfect licht voor slakjes fotografie 😉

Hier had ik een klein baby slakje gevonden en op de glasplaat gezet…

Een wat dikker exemplaar moest er ook aan geloven…
Als ze mijn bloemekes opvreten, moeten ze er wat voor werken ook !
Model spelen zal je ! Geen genade meer 😉
Mijn camera is niet gemaakt voor snelle actie fotografie,
dus moet ik hier zeker niet vrezen voor beweging onscherpte 😉

Slak

Bijna tergend traag
schuift een slak, slijmend haar weg
naar onze bloemen

Een slak in zwart/wit… moet kunnen vind ik.
Dit exemplaar heeft dan wat weg van het monster uit de Alien films 😉

Zelfs in de slakken wereld zijn er sociale wantoestanden !
Sommige worden rijk geboren en hebben een huis
andere zijn dan weer veroordeeld om eeuwig dakloos te blijven…
Het doet me ergens denken aan het kaste systeem in Indië

Na een malse regenbui zijn er mooiere dingen te zien dan slakken ! 🙂
Een klein, amper ontloken, wit margrietje, genietend van de regen bijvoorbeeld

Een juffertje in het groen, lijkt een buiging te maken…
Misschien werd het regenwater haar even te veel ?

Regenbui

ze maakt een buiging
dat juffertje in het groen
na de regenbui

Op het einde van een malse lente regenbui is de natuur wondermooi vind ik.
Dat zijn altijd uitgelezen momentjes om naar buiten te gaan fotograferen.
Je moet zeker niet wachten tot het helemaal droog is, want dan is de lucht als snel
helder blauw en is het licht veel te hard en zelfs lelijk.
Als het nog wat na-regent en de zon nog even verstopt zit achter grijze sluierwolken,
dan krijg je van dat heel mooi zacht en diffuus licht.
De regenwolken dienen dan eigenlijk als een natuurlijke, enorme licht diffuser.
Perfect licht dus voor witte bloemekes 😎

Een Grauwe Vleesvlieg komt drinken… of is ze aan het eten ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een oud stukje Bekaert kottekesdraad
(dat ik gebruik om een afvoer buis proper te houden van vuil, bladeren, enz),
is ook heel geschikt om voor waterdruppeltjes verzamelaar te spelen 😎
Het onscherpte spel van de bokeh-bolletjes op de voor én achtergrond
vind ik altijd boeiend om mee te ‘spelen.

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn probeersel haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ::

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk