IJsland 2019 (Deel 16)

Van de herfst, bloemekes, macro én GSM fotografie,

is het weer eens hoog tijd, om nog eens naar IJsland te verkassen ! 😎

We gaan vandaag gewoon verder,

waar we in mijn vorige IJsland 2019 deel 15 logje gestopt zijn…

(FYI: Elke link in dit logje wordt geopend in een nieuw browser venster)

De gebruikte camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.

Het enorme zoombereik van de Zeiss lens (24mm ⇒ 600mm) is echt wel een zegen

in deze onwerkelijke én sprookjesachtige omgeving !

Bijna volledig uitgezoomd,

toont het ons een breedhoek beeld van een ongelooflijk landschap,

dat echt wel tot de verbeelding spreekt… 😎

ISO 200, 1/250s , f10 , 43mm , 0 EV , (zonder statief)

Dankzij het enorme zoom bereik van deze (lichtgewicht !) Zeiss lens,

kon ik foto’s maken, die met de klassieke (én loodzware) lenzen

(24/70 , 70/200, 100/400mm) héél zeker mogelijk zijn

(en de foto’s met die lenzen zijn héél zéker van een betere kwaliteit…)

Maar wegens het zware gewicht van deze (top)-lenzen,

is het voor mezelf steeds meer moeilijker om ze te blijven gebruiken 😦

omdat ik de laatste jaren toch echt wel meer begin te sukkelen met mijn rug… 🙄

Waarom zou ik pakweg 10 tot 15kg camera body & lenzen meesleuren,

als ik mijn ding kan doen met één camera en één vaste superzoomlens

die samen amper 1095 gram wegen hé 😉

Deze foto is identiek dezelfde als de volgende in dit logje,

maar in onderstaande foto kan je links op dat heel smal bergpad drie mensen zien…

Gewoon om je een idee, een vergelijkende maatstaf te geven

van de ongelooflijke uitgestrektheid van IJsland…

én natuurlijk, om de ongelooflijke IJsland kleuren mee te geven !

ISO 200 , f10 , 1/50s , 200mm , 0 EV , statief

Zoals ik al zei hierboven…

Dezelfde foto zonder mensen…

Zonder vergelijking met echte mensen op de foto,

heb je echt geen idee hoe groot het hier is hé ?

Alleen daarom vind ik de vorige foto beter…

Zo’n uitzonderlijk gekleurd en vormgegeven landschap,

kom je in de Alpen of de Dolomieten, Vogezen, enz helemaal niet tegen…

Flink ingezoomd kan je hier heel bijzondere vormen en kleuren isoleren in je foto…

Het lijkt dat je in een andere wereld bent beland… 😎

Misschien een woordje uitleg hoe ik zoveel mogelijk scherptediepte in de foto’s breng…

De Hyper focale afstand is een methode die ik meestal gebruik om zoveel mogelijk

scherptediepte in mijn landschap foto’s te krijgen.

Vroeger was het wat rekenen en formules toepassen,

maar in het digitale tijdperk is dat zelf-uit-rekenen gelukkig achter de rug 😉

Daarom zijn er nu goede app’s die gratis de hyperfocale afstand voor je berekenen 😎

Hyperfocal Pro, DOF calculator en nog veel andere kan je gratis installeren op je GSM.

Het gebruik van deze app’s wijst zichzelf uit (zelfs ik kan het zonder hulp 😉 )

Als je graag landschappen enzo doet, raad ik je deze (gratis !) app’s ten zeerste aan.

ISO 200 , f10 , 1/50s , 260mm , 0 EV , Statief

Maximaal ingezoomd op 600mm ontdek je heerlijke details…

Hier en daar merk je ‘kleine’ rookpluimpjes !

Dit is dus nog steeds vulkanisch gebied…

De groen-gele korstmossen, het blauw van de zwavels en de bruine sepia kleuren

zijn wondermooi vind ik !

ISO 200 , f10 , 1/80s , 600mm , 0 EV , statief

Overal waar je kijkt : links, rechts , vooruit of achteruit…

blijft het landschap hier overal betoverend mooi !

ISO 200 , f10 , 1/80s , 220mm , +0.7 EV , statief

De grootse wolken formaties in IJsland geven hun ‘toets’ aan elke foto…

In deze reeks heb ik heel bewust geen grijs of andere filters gebruikt.

Omdat ik het landschap wou tonen in zijn originele kleuren pracht 😎

ISO 200 , f10 , 1/100s , 220mm , +0.7 EV , statief

Gewoon de lens wat naar rechts of links zwenken,

levert weer een totaal nieuw aspect op van het indrukwekkende landschap

ISO 200 , f10 , 1/80s , 220mm , +0.7 EV , statief

50 shades of every color you can imagine…

Deze plaatje kwam tot leven toen de kern van een somber grijze regenwolk

héél even opzij schoof en het zonlicht eventjes de kans gaf om héél groots te zijn !

Schrijven met licht…

Het is én blijft me een WOW gevoel geven 🙂

ISO 200 , f10 , 1/80s , 250mm , +0.7 EV , statief

Als je met de lange zoom het landschap verkent,

kom je ook pareltjes van puur vulkanische natuurkunst tegen !

De kleuren hier zijn echt ongelooflijk om te zien !

Paars en blauw, groenen en gelen , oranje en gelen, bruinen, sepia… enz enz…

Soms geloof je je eigen ogen niet in dit buitenaards aanvoelend landschap

ISO 200 , f10 , 1/125s , 350mm , +0.7 EV , statief

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

een gebied van enkele honderden meters breed en vele tientallen meters hoog…

Allemaal in dezelfde vallei als bij de eerste foto in dit logje !

Een mens in dit gebied is pakweg 4x kleiner dan het pijlpuntje van je computermuis pijltje 😉

Kan je nagaan hoe groots dit landschap is én aanvoelt hé ? 😎

ISO 200 , f10 , 1/100s , 350mm , -0.3 EV , statief

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 16 reeds ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 15)

Wat merk ik hier ??

De afgelopen maand heb ik in mijn blogje alleen maar macro foto’s gepubliceerd…

Het is dus hoog tijd om daar asap wat verandering in te brengen ! 😎

In dit logje gaan we terug naar IJsland, eind augustus 2019…

Het thermisch gebied van Hverfell en de Kafla vulkaan hebben we nu definitief verlaten.

We rijden het ongelooflijk mooie binnenland van IJsland binnen ❗ ❗

In het binnenland heb ik bijna uitsluitend gewerkt met de Sony RX10 mark 3.

Via een verloopring kan ik alle KASE foto filters op deze camera blijven gebruiken.

Het enorme zoombereik van de Zeiss lens (24mm ⇒ 600mm) is echt wel een zegen

in deze onvoorstelbaar mooie omgeving.

Baai the weey, alle foto’s zijn gemaakt op een lichtgewicht maar stevig carbon Gitzo statief…

88mm, iso400 , 1/500s, f8, 0EV

Zelfde standpunt als vorige foto, maar nu ingezoomd tot 266mm, om de enorme kleurpracht

van dichterbij te bewonderen 😎

De Sony RX10 III staat flink zijn mannetje als het over statische beelden gaat.

266mm, f8, iso400, 1/200s, -0.3EV.

Het licht in dit formidabel mooi landschap veranderd voortdurend !

Als fotograaf moet je dus constant rommelen met de camera settings, om de kleuren

natuurlijk te houden én om de hooglichten en diepe schaduwen niet te laten uitschieten.

De waanzinnig mooie kleuren van IJsland kegelen me hier gewoon omver !

Het uitzicht en de vorm van deze bergen doet me denken aan een sprookjes wereld !

1/640s, f8 , iso400, -0.3EV , 207mm

Zelfde positie als bij de vorige foto, maar nu helemaal ingezoomd op 600mm !

De onaards aanvoelende kleurenpracht van dit waanzinnig mooi eiland,

wordt heel goed zichtbaar als ik maximaal inzoom !

Ik was heel tevreden dat ik de Sony RX10 3 hier kon gebruiken.

Een superlange zoom in een kwalitatief heel goede zoomlens,

is hier echt goud waard 😎 😎

iso200, 1/100s, f8, -0.3EV

Nog steeds het zelfde standpunt als in vorige foto,

maar gewoon een paar graden naar links of rechts gedraaid…

Soms denk je hier echt dat je op de een of andere manier

op een andere planeet ben verzeild geraakt…

Het landschap en de kleuren hier zijn echt overdonderend mooi !

De hoofd reden waarom ik hier meestal een statief gebruik,

is dat de sluitertijd bij deze Sony veel trager is dan bij supersnelle (peperdure) lenzen.

Als ik de iso verhoog krijg ik meer ruis… niet goed dus…

als ik het diafragma groter zet, verdwijnt de scherptediepte die ik voor ogen heb… Niet goed dus…

Er is een regeltje dat ons leert dat de sluitertijd minstens hoger moet zijn dan de brandpunt afstand.

Als ik de sluitertijd naar 1/300s zet, is de foto onderbelicht…

Als ik manueel werk, is deze foto ook onherroepelijk mislukt wegens bewogen…

Dus, daarom gebruik ik in deze omstandigheden een statief om de ideale belichting

van de foto toe te laten én een optimale scherpte te verkrijgen ! 😉

1/160s, iso200, 300mm, f8, -0.3EV

Zelfde kijkhoek en positie als bij de eerste foto van dit logje…

Hier heb ik uitgezoomd tot 48mm.

De uitgestrekte weidsheid van dit land werkt betoverend…

50 shades van groen, geel, rood, blauw, oranje krijg je hier allemaal tegelijk !

iso200, 1/160s, 0 EV, f8

Een andere kijkhoek geeft telkens weer ongelooflijk mooie landschappen…

Sommige bergen lijken wel uit de grond zijn gegroeid…

De hoogste toppen hier zijn kanjers van enkele honderden meters hoog !

200mm, f8, iso200, 1/320s, 0 EV

Die namiddag heb ik hoogstens 1 km rond gestapt…

Om je een idee te geven van de ongelooflijk rijke verscheidenheid van dit land !

Ik geef ook grif toe, hier hadden we enorm geluk met het licht 😉

Met regenweer moet het hier triestig zijn…

f10, 1/200s, iso200, 0 EV, 220mm

Een afgeronde bergtop, overdekt met korstmossen

De kleuren gaan van geel naar groen en oranje…

Waanzinnig mooi vond ik !

f10, iso200, 1/200s, 200mm, 0 EV

Om dit eerste IJsland binnenland logje voor vandaag af te sluiten…

Een variant op de eerste foto in dit logje,

wat meer ingezoomd én met weer totaal ander licht.

Als fotograaf kan je in IJsland eindeloos blijven wondermooie plaatjes schieten 😎

120mm, iso200, f10, 1/250s, 0 EV

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 15 reeds ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 13)

In mijn vorige logje reden we met de fiets in de vredige rust van het West Vlaamse Damme…

Om (gewoontegetrouw… 😉 ) mijn blogje naar iets totaal anders te wenden,

gaan we terug naar de brute schoonheid van IJsland ! 😎

Je weet ondertussen wel dat ik hou van een beetje gezonde blog-thema chaos

en dat ik graag van de hak op de log-thema-tak spring

We zijn nog steeds in het thermisch gebied rond de slapende vulkaan Hverfeil.

In deel 12 had ik je beloofd om je mee te nemen naar boven,

naar het wondere landschap van zwavel en stoom geisers !

Omdat belofte schuld maakt, gaan we nu verder naar boven 😆

Wist je dat een thermisch vulkaan gebied de geur van rotte eieren heeft ??

In het begin ruik je het, maar na een paar minuten ben je het al gewoon

Er is meer… telkens ik hier was had ik wat beginnende keelpijn,

het begin van een herfst verkoudheid…

Maar door die vulkaangassen in te ademen,

was ik van die keelpijn in nog geen half uurtje verlost !

Echt waar hoor ! Ik maak je echt niets wijs !

Misschien wordt in dit thermisch gebied een vaccin ontwikkeld tegen Covid19 ??

(Dat klinkt misschien onnozel, maar ik verbaas me van niets meer… 😉 )

Heel deze omgeving steunt, sist, kreunt, borrelt constant…

Zwavels en vulkanische uitwassen herscheppen hier voortdurend het landschap !

Het is zalig om hier te fotograferen 😎

Groene eilandjes van taai korstmos proberen hier houvast te vinden…

Zure zwavelwater beekjes stromen om ze heen !

IJsland is ongelooflijk bruut tot in de uitersten !

Een enorme vulkaan krater,

de bodem kan je niet zien want de stomende nevels maskeren het zicht…

De kleuren van dit landschap zijn echt wel buitenaards

Hier komen we in het gebied van de constante stoom geisers…

Het landschap wordt hier voortdurend herschept door moeder natuur !

In de achtergrond zie je wandelpaden op de slapende vulkaan …

Zelfde positie als de vorige foto…

ik had me ongeveer 30 graden naar rechts gedraaid.

Zelfde locatie maar een andere kijkhoek levert een totaal ander beeld op hé ? 😉

Deze stomende gas ‘geisers’ zijn gegroeid uit de schoot van de slapende vulkaan…

Geen mensenhand heeft hier iets aan toegevoegd !

Als je dichterbij komt voel je de stomende hitte stralen !

Het is een heel aparte natuur beleving hoor 😎

De aarde is bedekt met rookpluimen,

afkomstig uit de vele gas-geisers…

Hier heb je echt de indruk dat je op een andere planeet bent verzeild 😉

Bij deze foto wou ik de gas geiser in een diagonale compositie lijn brengen,

samen met de slapende moeder vulkaan berg.

Moeder en kind… (een geliefd thema in de kunst en fotografie 😉 )

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Deze scherpe piramide steenheuvel is gegroeid uit de vulkaan…

waanzinnig mooie kleuren maken er iets fantastisch van !

De eeuwig sissende en stomende vulkaan gassen voelen onwerkelijk aan !

IJsland is echt een land vol superlatieven 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 13 reeds ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 3 en einde)

Van de Speelse Spiegelingen spielerijtjes in Brussel

neem ik je nog eens mee naar Damme.

Het was een zalige fietstocht,

maar dat had ik al verteld in deel 1 en 2 van deze serie 😎

Het was al wat later in de morgen,

de nevelslierten en de mist was nu grotendeels verdwenen.

Het water , de groene oevers en de uitgestrektheid

van het vlakke land was prachtig om te zien

Het geheel heeft een toets van subtiel minimalisme vond ik…

De aanhoudende zeewind geeft de bomen hun Damse vaart karakter 🙂

Hier hoor je alleen het zachte gekabbel van het traag stromende water,

de wind die de bomen streelt en het geruis van de wind in het riet…

Zalig hoor 😉

Een manueel te bedienen overzet veerpont…

Een lange bocht in het kanaal is ideaal om het karakter

van dit mooie polderland te onderstrepen…

Nu ja, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms heel dicht bij de oever kwam…

Maar voor een mooie compositie te vinden moet een fotograaf

soms wat berekende risico’s maken 😉

Het enige wat me kon overkomen is een nat pak, so what hé ? 😎

Hier kreeg ik onder mijn voeten van mijn madam,

omdat mijn schoenen onder de modder zaten…

Och ja zei ik, ‘k heb er toch een mooie foto aan overgehouden 😉

In het stugge gras en riet was de modder aan mijn schoenen rap verdwenen 😎

Die scheve bomen vind ik fascinerend, ze lijken wel te dansen , vind je niet ?

Toen ik weer te dicht bij het water kwam was mijn madam

er weer niet gerust in…

Pas maar op dat je niet in het water valt….

“Och ja, ik kan wel zwemmen hoor” was mijn antwoord 😎

Hier zat ik op de knieën, de camera een paar cm boven het water…

Mijn rechterknie zat bijna onder water want de oever brokkelde wat af … 😎

Omdat ik het LCD scherm van de Fuji XT1 kan verstellen,

kon ik heel goed zien hoe de foto zou worden.

Fotograferen op deze manier vind ik zalig !

Als afsluiter van de “Fietsen aan de Damse vaart” fotoreportage,

een van de meest rare bomen die ik ooit heb gezien

We hebben hem tot “StekelvarkenBoom” gedoopt 😉

Et voila, we zijn aan het eind van “Fietsen aan de Damse vaart” serie gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 2)

Eindelijn zijn we verlost van die tropische hitte !

Momenteel luister ik hier naar het heerlijke getik en geplons van de regendruppels

op ons dak, de buiten temperatuur is van 36º gezakt naar 22º ! Zalig is dat 😎

Van de verkoelende ijs-fotografie in het vorig logje, keren we terug naar Damme,

onze fietstocht naast de mistige maar ook verfrissende Damse vaart.

Door het vroege uur (vroeger dan 8:30u) was er veel verschil tussen puur wit licht

en pikke donker. Het dynamisch licht bereik was dus heel groot !

Veel groter dan een camera aankan !

Je kan dat groot licht bereik deels opvangen door graduele grijs filters te gebruiken,

maar tijdens een ontspannende fietstocht heb ik daar echt geen zin in 😉

Als het nodig is, maakte ik gewoon een HDR belichting trapje van 3 of 5 verschillende

belichtingen, die ik daarna bewerk met het goedkope SNS-HDR tooltje.

SNS HDR heeft namelijk een heel leuke eigenschap !

Het maakt heel realistische eind beelden van je HDR trapje ! 😎

Deze tool geeft je als eindresultaat, datgene dat je met je eigen ogen zag als je de foto maakte !

Er zijn vele andere HDR progjes, maar velen blazen het beeld op

(licht halo’s bijvoorbeeld) en dat gedoe komt meestal storend over in mijn ogen.

In Photoshop kan het ook, maar SNS-HDR of PhotomatixPro doen hun dingetje veel beter 😎

Onder de bomen was er nog heel veel schaduw, terwijl in de lucht

de felle ochtendzon speelde met de mist…

De HDR techniek is hier zeker op zijn plaats…

Omdat nu het felle licht in evenwicht is met de donkerste schaduwen…

De details blijven behouden in zowel het licht als in het donker.

Zonder HDR zou ofwel het licht uitgebeten zijn (verbrand-overbelicht),

ofwel de donkere schaduwen zonder detail zijn… (dicht gelopen-onderbelicht)

De bomen van de Damse vaart wijken allen af naar links,

of naar rechts natuurlijk, ’t is afhankelijk welke richting je hier rijd 😉

De natuur is hier prachtig…. én het is hier fluisterstil !

Dit mooie landschap verdient een zwart/wit omzetting !

Wegenwerken op het jaagpad, lieten ons een kleine omweg rijden,

gelukkig eigenlijk, anders had ik dit moois nooit gezien 😉

Ergens aan de kust, was het nu Knokke Heist of meer richting Sluis…?

Het is niet echt belangrijk.

Het beeld spreekt voor zichzelf.

We hebben flink wat km’s langs de spuug lelijke Belgische kust dijk gereden…

Die lelijke appartement blokken storen me echt 🙄

Het ene restaurant na het andere, go-cart en fiets verhuur, cafe’s, prullaria winkels,enz…

Op het strand kan je een houten barakje huren om je strand spullen in te zetten…

Wat een opgeklopt gedoe hé ?

Hier kom ik echt nooit op vakantie… Geef mij maar de opaal kust in Frankrijk

of de verlaten kusten in Nl, Zeeland, Friesland…

Een poging om die houten barakjes te fotograferen zonder die lelijke

appartement blokken in het beeld te krijgen… 😎

Wat een verademing !

We laten de lelijke Belgische kust achter ons en fietsen terug naar Damme.

Een wankele houten wei afsluiting trok mijn aandacht …

Het bomen landschap verandert…

De eerste herfstkleuren worden zichtbaar,

de reflectie van de oevers in de Damse vaart water boeit me

Zelfde landschap, maar dan frontaal gelijk met het water mee.

Duizenden herfstblaadjes drijvend in het water,

een bijna rimpelloze reflectie in het bijna stilstaande water…

’t is hier zalig fietsen

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De boer heeft hier als als scheppend kunstenaar gewerkt !

Wij als toevallige toeschouwers, genoten van zijn mooie lijnenspel 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van een tweede “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 12)

Van onze rustige fietstocht in het West Vlaamse Damme,

verhuizen we nogmaals naar het grootse IJsland !

We gaan gewoon verder waar ik in vorig IJsland logje ben gestopt,

namelijk het thermisch gebied rond de slapende vulkaan Hverfeil .

In het vorige IJsland logje vertelde ik hoe je met een breedhoek lens (20mm),

de werkelijkheid wat geweld kan aandoen… 😉

Het uitzicht in deze foto lijkt wel een vallei te zijn met hoge bergen er rond…

Niet hoor, de foto is 20cm hoog vanaf de grond genomen, je kijkt naar een heel smal

water en zwavelzuur stroompje dat ongeveer 1cm breed is !

Het was mij hier vooral te doen om de verbazingwekkend mooi kleuren

in het giftige landschap.

Bij dezer laat ik je ook weten,

dat ik nooit van de verplichte wandelpaadjes ben afgeweken…

Maar soms heb ik me wel in rare bochten moeten wringen om een foto te maken 😉

Kurkdroge kleigrond die gebarsten is door de vulkanische hitte in de ondergrond…

Het doet me denken aan de craquelure op een oud schilderij….

Van dit ongelooflijk mooi gekleurd landschap krijg ik nooit genoeg !

De oppervlakte die je hier ziet in ongeveer 4m breed op 3m diep…

Rechts van de blauwe klei doemen de stoom geisers op…

Deze (van vulkanische oorsprong) stenen zijn hier niet machinaal gedropt…

Het is de vulkaan zelf die dit onaards landschap heeft geschapen

én nog steeds voortdurend herschept…

Hier ga je vanzelf geloven in trollen en geesten, in magie en Noorse Goden !

Dit gebied mag je niet betreden, op straffe van echt zware boetes !

Het is dan ook heel gevaarlijk om hier buiten de paadjes te lopen…

Overal borrelt giftig zwavelzuur prut omhoog,

superhete stoom fonteinen spuiten zomaar uit de grond…

Maar het is zalig om hier te mogen fotograferen 😉

Achter de blauwe droge gebarsten klei zie je een dun filmpje vloeistof…

Het is een mengeling van water , zwavelzuur, solfer en nog meer giftige prut

Maar de kleuren die dit giftig goedje maakt zijn ongelooflijk mooi !

De kleur contrasten tussen de felle okers en de briljante blauwtinten zijn immens !

Hoe mooi kan zwaar giftige grond, vermengd met vulkanische stoomgeisers zijn…

Die fel gekleurde stenen in die zoutkorsten,

zijn hier door de vulkaan himself uitgespuwd…

De stenen zijn gemiddeld 30 tot 40cm groot.

De vulkaan als scheppend kunstenaar 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Vanaf hier ga ik naar boven,

naar het landschap vol stoom geisers, blubber klei en kokend hete modderpoelen

Maar dat is voor deel 13 in mijn IJsland 2019 serie 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 12 reeds ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 1)

Van het kleine macro wereldje op ons terras,

verhuizen we even naar het mooie Damme,

meer bepaald naar de Damse vaart.

De Damse Vaart is een kanaal in het noorden van de Belgische provincie West-Vlaanderen.

Dit kanaal is ongeveer 15 km lang.

Het kanaal verbindt de provinciehoofdstad Brugge met het Nederlandse grensstadje Sluis.

Het graafwerk voor dit kanaal startte na goedkeuring door Napoleon,

vandaar dat je ook soms de naam Napoleonvaart tegenkomt.

Vandaag neem ik je mee op een fietstocht langs de Damse vaart

Met onze fietsen op de trekhaak fietsdrager geplaatst reden we al heel vroeg naar Damme,

Heel vroeg omdat de meteo ochtendnevel voorspelde, waren we tegen 7u al in Damme.

Ochtendnevel in fotografie vind ik altijd zalig om te doen…

Vanop een parking in Damme was het nog eventjes fietsen tot aan de Damse vaart….

Heel fijne nevels maken het land diffuus en zacht,

in de verte kwam een eenzame fietser ons tegemoet 😎

De rust van het platteland…

de aangename verfrissing van de kleine nevel druppeltjes…

zalig gewoon

Fietsen met een fotograaf is altijd wel effe stoppen voor nog een foto… 😎

De fijne nevels leggen een zacht waas over het land…

Groen met oranje mais stengels contrasteren tegen het nevelig grijs…

Je hoort hier niets… alleen het ruisen van de wind in de maisvelden.

Wat een rust !

We zijn bijna aan de Damse vaart gekomen nu.

De mist is zalig mooi geworden 😎

Het ochtendzonnetje doet haar best om door de mist te stralen !

Boven de bomen zie je reeds een gele “halo”,

dat is de ochtend zon die bijna door de mist nevels straalt.

Een gracht, parallel aan de Damse vaart.

Een pareltje van pure natuur kunst vind ik

Het jaagpad, naast de Damse vaart…

Dat het hier zalig fietsen is, dat moet ik je niet vertellen zeker ? 😎

Op sommige stukken van de Damse vaart, waar geen bomen staan,

zag ik dankzij de ochtendnevels een heerlijk minimalisme in het landschap

De uitgestrekte weilanden met koebeesten en het kanaal zijn zalig mooi om te zien

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…

Had ik je ooit al verteld dat ‘iets’ op de voorgrond in een landschap foto,

je foto een extra boost kan geven ?

en surplus, een landschap in portret modus maken is zeker niet verkeerd !

Et voila, we zijn weer aan het eind van een eerste “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 11)

Van het ‘kleine macro wereldje’ maken we terug een sprong naar iets totaal anders…

We gaan terug naar de grootse natuur in IJsland !

Het vorige IJsland (Deel 10) logje eindigde bij het thermisch gebied van Kafla…

In dit indrukwekkende gebied gaan we vandaag gewoon verder.

De (slapende) vulkaan van Hverfeil bleef me inspireren 😎

In het vorig logje vertelde ik hoe je met een breedhoeklens,

de werkelijkheid wat kan verdoezelen !

Het blauwe beekje met blauwe zwavel is in realiteit 10 tot 15cm breed,

Op deze foto lijkt het heel wat breder hé ? 😉

De vulkaan op de achtergrond lijkt dichtbij, maar staat zeker 400meter verder

Hier heb ik bewust de horizon ook wat naar links gekanteld,

dit om het kleine blauwe beekje min of meer loodrecht naar beneden te laten komen 😉

Als ik de horizon nu perfect horizontaal zet,

ziet de foto op exact dezelfde plaats én hoogte als de vorige foto

er helemaal anders uit hé ? 😉

Wat een kijkhoek allemaal kan doen !

Nog steeds op dezelfde plaats,

de camera had ik naar rechts gedraaid (camera staat hier meestal op statief).

Op de voorgrond zag ik een eenzaam, rood en verweerd struikje !

Het rode struikje deed me denken “The Spiders from Mars“,

uit Ziggy Stardust van David Bowie.

Een panorama foto van de indrukwekkende vulkaan, Hverfeil.

Kokende, stomende zwavelzuur met water vijvers…

Alles borrelt, sist en kreunt hier !

Hier is het echt zo dat je denkt op een andere planeet te zijn…

Het thermisch gebied van Krafla is wonderbaar om te zien…

Ongelooflijk mooie kleuren , meterslange barsten in de lava grond…

De meest grillige vormen en formaties die je je maar kan voorstellen !

Zelfde locatie als de 2 vorige foto’s,

alleen is de kijkhoek wat hoger, zodat het kokende zwavelwater vijvertje

beter in beeld komt

Aan de grond kan je zien dat het regende…

Maar daar storen we ons niet aan 🙂

De lens heb ik tientallen keer moeten drogen met propere poetsdoeken,

maar dat hoort nu eenmaal bij dit soort fotowerk 😉

Door te “spelen” met de kijkhoek van de camera,

kan ik je een ander beeld geven van dit indrukwekkende natuurgeweld gebied 😎

Hier is de horizonlijn ongeveer 60 graden naar links gedraaid.

Moest alles hier netjes mooi recht op de foto te zien zijn,

dan zou de foto niet echt aanspreken.

Door te spelen met de kijkhoek breng je echt wel meer dynamiek in je foto vind ik.

IJslandse details in het landschap lenen zich daar perfect voor 😉

De ongelooflijke kleuren van IJsland… ik krijg er nooit genoeg van !

Om dit logje af te sluiten voor vandaag…

Is dit een luchtfoto gemaakt met behulp van een drone ??

Maar neen hoor 😎

Het is gewoon een opname van een klein kloofje van misschien 20cm diep… 😎

De kloof is ontstaan (weggevreten) door het voortdurend wegstromen van zwavelzuurrijk water

Door de camera heel laag te houden en de kijkhoek wat te verdraaien naar links,

zorgt de breedhoek (23mm lens) voor een extra mooi vertekend perspectief.

Ook hier genoot ik volop van de extravagante vulkaan kleuren 😀

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 11 reeds ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Van Reims naar Verdun…

In mijn logjes heb ik het meestal over natuur, macro, architectuur

of diverse spiegeling spielerijtjes, enz enz. Allemaal heel braaf en netjes.

In dit logje wijk ik heel eventjes af van mijn klassieke thema’s

om mijn persoonlijke kijk op de waanzin, die oorlog is, wat te onderstrepen.

Verleden jaar genoten wij (mijn madam, ikke én onze vriend-geburen samen) van een

relax midweek vakantie in Reims (Frankrijk).

(Als gepensioneerde kan je altijd wanneer je maar wil op vakantie gaan hé 😉 ) Zalig !

Reims is een leuke stad, de Champagne is er lekker en de keuken is meestal dik in orde 😎

Maar fotografie zelf over Reims… dat komt later nog wel een keer.

We besloten om Verdun eens te bezoeken, (is maar 80km verder).

Mijn buurman en ikke zijn dol op geschiedenis, en zeker van WO1 en WO2.

Op de weg van Reims naar Verdun passeerden we enkele indrukwekkende WO1 oorlog monumenten…

Met in het achterhoofd de waanzin en niets ontziende bestialiteit van oorlog,

maakte ik deze zwart/wit fotobewerkingen van mijn foto’s, die daar zijn geshoot.

De originele kleur foto’s zal ik nooit tonen…, omdat die niet uitdrukken wat ik hier wil vertellen.

Het schandalig bedrog van nationalisme en oorlog heroïek…

Achter het monument was een slagveld van “toen” nagemaakt…

Die prikkeldraad verankerd in smeedijzer houders is voor mij een symbool van WO1…

Stel je voor dat je hier moet door rennnen of kruipen terwijl je beschoten wordt,

terwijl granaten links en rechts, achter en voor je ontploffen…

Waanzin hé ?

Ik kreeg er echt kou van, alhoewel het bijna 25 graden was 🙄

Dit standbeeld is hetzelfde als in de eerste foto…

De boodschap van een beeldengroep moet je meestal niet frontaal zoeken,

Als je hier rond gaat, zie je andere kijkhoeken, van dezelfde houdingen,

die nu net mijn afkeer van oorlog en tomeloos geweld vertellen… 😐

Het werpen van een granaat, de storm troeper met zijn mitrailleur

en de akelig vlijmscherpe bajonet…

Aan deze kijkhoek bewaar ik echt een heel kil gevoel… 🙄

De slachtoffers van deze symbolische aanval zijn vaders, zonen, broers, nonkels,

kinderen, neven, buurmannen, verloofden, geliefden, klasgenoten, kennissen,

vrienden, club genoten, maten en makkers… , enz, enz….

Gruwelijk hé ?

Alle volgende foto’s zijn genomen vanuit de rijdende auto van onze buurman.

De camera is de Sony RX10 mark 3

Ik zat op de achterbank, rechts…

Met het zijvenster open natuurlijk 🙂

Een overdosis oorlog herdenking monumenten had ik echt niet nodig…

We reden door het landschap tussen Reims naar Verdun.

Dit landschap was ooit het toneel van gruwelijk oorlog geweld,

ontelbare soldaten verloren hier hun leven, generaties werden hier opgeofferd 😥

Na al dat oorlog geweld had ik wel behoefte aan schoonheid,

en die schoonheid vond ik in het landschap van Verdun !

De zacht glooiende Verdun velden…

waar groen, goudgeel en blauw contrasteert.

Soms is het landschap niet echt scherp, maar dat kon me niet echt schelen…

Mijn buurman reed 80 of 90km/u, de Sony RX10 mark 3 is niet echt een snelheidsmonster,

maar de (bridge) camera heeft wel een indrukwekkende zoom en dat maakt veel goed 😉

Het is zalig fotograferen op deze manier…

Je moet echt snel zijn om een mooie compositie te bepalen 😉

want de auto rijd altijd maar verder !

1 of 2 seconden na de vorige foto,

de bovenste strook groen werd breder en breder…

Heb ik op het beste moment de sluiter ingedrukt ?

Wie zal het zeggen hé ? 😉

Waar ooit de kanonnen stonden, de obussen en de withete shrapnel soldaten verminkten

daar staan nu vreedzame ecologische reuzen, die groene stroom leveren aan de mens.

De gele bloemekes zorgen hier voor een vrolijke noot :cool

Een sfeerbeeld cockpit foto van achter in de auto…

La douce France… anno 2019

Bijna in Verdun aangekomen…

Zoveel kleurtinten tussen geel en groen, oker, cyaan , wit en blauw !

Het “toerisme” rijden tussen de ontelbare,

inmiddels onzichtbaar geworden, door puur natuur vervangen

slagvelden van Verdun doet me echt wel iets…

Het (veel te late) gevoel van ‘We zijn jullie niet vergeten” drijft hier weer naar boven…

Én de ultiemste mensen wens : “Nie wieder krieg” wordt hier weer heel levend 😐

Hét ultieme moment om weer eens naar deze geniale wereldsong te luisteren… Imagine

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je doorheen de foto’s in dit logje

mijn gevoel kan begrijpen over mijn ‘kijk’ op oorlog en desondanks de mooie landschap fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 10)

Van het kleine macro wereldje in mijn tuin,

verhuizen we nog maar eens naar het grootse IJsland !

Nogmaals ter informatie :

Alle IJsland foto’s in deze serie dateren van augustus/september 2019

Omdat ik daar met 3 verschillende camera’s heb gewerkt, volg ik de chronologische

volgorde niet… ik ga per camera gewoon de serie af

Omdat ik (zoals je al wel weet !) hou van een beetje chaos,

is deze willekeurige volgorde dik in orde voor mij 😎

De camera hier is nog steeds de Fuji GFX met de 23mm breedhoek lens.

We zijn nu aangekomen bij het thermisch gebied van Kafla…

We lopen hier dus echt op een nog steeds actief vulkaan gebied !

Je moet echt niet bang zijn dat de vulkaan ineens gaat uitbarsten hoor,

zo rap gaat dat nu ook weer niet 😉

Als je in dat thermisch gebied rondloopt, dan voel je direct de warme ondergrond…

Een heel rare gewaarwording, dat verzeker ik je !

Blauw grijze, pruttelende, sissende modder putten.

De intense zwavel geuren van rotte eieren zijn hier immer aanwezig …

Maar na een paar minuten ruik je het niet meer 😉

Elke zoveel seconden floebert en blubbert een sliert kolkende modder uit deze krater…

IJsland is fascinerend én groots !

Een paar meter verderop verbaas ik me over de verdroogde blauw/rode klei…

De vulkanische warmte uit de ondergrond doet de kurkdroge grond barsten !

Het doet me denken aan craquelure op een oud schilderij

Dit thermisch vulkaan gebied is dé natte droom van elke natuurfotograaf 😉

Hier zie je intens mooie kleuren die je nergens anders kan zien.

Ik kom graag wat dichterbij…

Wat een vreemde structuren, blauw verzuurde aarde in het oker rode gebied…

Het is een wereld apart vind ik !

Nog een paar meters verder…

De intensiteit van de craquelure in de grond wordt anders,

minder diep maar nog steeds aanwezig.

De kleuren worden nu waanzinnig mooi !

Hier voelt het echt aan, alsof je op een andere planeet bent beland 😎

Nog een andere pruttelende, sissende, rokende , blubberende modder put.

Waanzinnig mooi gekleurde korstmossen leven hier op de zwavel uitstoot

van de blauwe modder put.

Hoe zou zo’n blubber krater put er van dichtbij uitzien ?

Dat moest ik toch wel even vastleggen…

(Noot: ik ben nooit in gevaar geweest bij het maken van mijn foto’s in IJsland.

Ook al lijkt het er soms op dat ik onnodige risico’s heb genomen… Wat dus nooit is gebeurd…) 😉

Een crop (uitsnede) van de vorige foto toont me details van die blauwe blubber put…

Daar wil je echt niet insukkelen hoor !

Op de vulkaan van Hverfeil ontsnapt overal stoom en zwavelhoudende prut…

Als fotograaf kan je de werkelijkheid wat “geweld” aandoen…

Het blauwe zwavelhoudende beekje dat je hier ziet,

is in werkelijkheid maar 10 tot 15 cm breed !

Met een breedhoek lens kan je het landschap wat naar je hand zetten 😎

Hier lijkt het wel of dat kleine grachtje veel groter is dan het in werkelijkheid is !

Dat is nu net het plezante aan breedhoek lenzen 😉

Om dit logje voor vandaag te eindigen…

Zelfde zwavelbeekje, maar een hoger op lokatie,

het licht werd ineens heel anders,

waar ik heel dankbaar voor was 😎

Want net dát mooie licht schonk me deze mooie IJsland natuurfoto 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 10 reeds ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk