Roest Op Zondag…

Voor het Roest Op Zondag logje van vandaag,
sluit ik aan op het Roestig logje van 2 oktober 2022.
Waar ik met dit logje toen eindigde,
neem ik vandaag gewoon de draad weer op …
(’t is natuurlijk ook een kwestie om de onvoorspelbaarheid
in mijn blog hoog in het vaandel te houden 😊)

We zijn dus nog steeds in Ellezelles (in het Frans) , Elzele (in het Vlaams),
in het noorden van de provincie Henegouwen,
nabij de Vlaamse stad Ronse.
Een dorpje waar hun rijke folklore én de eeuwenoude volkslegenden nog
steeds springlevend is ! In de talloze wandelingen in en rond
Ellezelles vind je prachtige ijzeren beelden die de dorpelingen zelf
hebben gemaakt uit oude onderdelen van machines, motoren,
vergeten industrie… al die ‘beelden’ in die wandelingen,
zijn ontsproten uit de folklore in deze streken…

De camera die ik gebruikte is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
Deze superzoom 24/600mm lichtgewicht camera is ook mijn
favoriete fotomaatje voor op vakantie 🙂

Omdat ik echt wel onder de indruk was van die ijzeren ‘beelden’,
die de dorpelingen eigenhandig in elkaar hadden gesmeed, gelast, enz
wou ik die indrukken, impressies ; toch wel een stuk benadrukken
door gebruik te maken van de digitale tools die Photoshop
en Nik Tools me bieden…
Meestal probeer ik digitale nabewerking tot een minimum te
herleiden (ik ben fotograaf, geen digitale beeldverwerker),
maar in deze shoot voelde ik me ‘verplicht’ om meer uit de RAW
foto’s te halen…
Hier heb ik de schaduw kleuren 20% meer gesatureerd,
de donkere tonen +- 10% donkerder gemaakt,
de hooglichten een dikke trap omhoog geschopt zodat overbelichting
optreed in de hooglichten…
Naar mijn gevoel is deze foto, een geslaagde ‘punk’ versie
van deze “aanvallende” metalen draak 😎

Ik heb deze ijzeren draak uit verschillende kijkhoeken gefotografeerd…
Maar het is alleen deze foto die ik daaruit heb geselecteerd,
omdat ik alleen in deze foto de houding, de ‘jacht’ houding
én de impressie van snelheid draak jager ‘aan voelde’.
Fotografie én gevoel… er is heel zeker een overlap !

Bij deze foto heb ik me wat laten “gaan’ in de digitale post-foto wereld…
Maar waarom zou dat niet mogen he ? ?
Als ik een boodschap wil over brengen, én ik over een sterk beeld
(uit mijn eigen digitale kraamkamer) beschik…
dan moet dat kunnen vind ik !

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

Prime lens (Deel 4)

Omdat het nu al een poosje heel triestig , grijs miezerig en koud
regenweer is, neem ik je mee naar de lange hete zomer
van 2022. We zijn nog steeds in de omgeving van Coo
(je kent de waterval van Coo wel hé ? ).
Het was toen zo warm (+30°) dat we frisse de koelte van de
bossen opzoeken. De camera is nog steeds de Fuji XH1 en de
lens is de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
In het vorige “Prime lens deel 3” logje heb ik deze lens al
uitvoerig besproken…

Dat het op sommige plaatsen héél donker was in de bossen
was met deze top lens geen enkel probleem.
Het liet me zelfs toe om heel creatief om te gaan met het
spaarzaam aanwezige licht. Je zal verder in dit logje wel
merken dat je heel veel kan doen met héél weinig 😎

De mogelijkheid om de achtergrond te laten verdwijnen
in een zee van bokeh bolletjes is ook mooi meegenomen
met deze uitmuntende 56mm prime lens.
Het was dus echt genieten !

Een zonnestraaltje dat een gaatje vind in het bladerdek van het
bos verlicht heel diffuus een plukje grassen en waterplantjes…
In mijn ogen was dit tafereeltje een mooi stilleven,
gemaakt door ons moeder Natuur 👍

Zelfs bomen kunnen verliefd zijn… 😎

Een oude, dode tak,
omgeven door een zee van bokeh bolletjes !
In het bos werd het meer donkerder naarmate ik er dieper in door drong.
(ik had toen een tropen hoedje op, droeg lange mouwen
én een lange broek…
dit alles om het risico op teken zoveel mogelijk te vermijden !)

Hoe donkerder het werd in die bossen,
hoe meer ik kon ‘spelen’ met het weinige licht dat overbleef !
De blaadjes hier op de voorgrond zijn scherp,
terwijl de bomen en het loof in de achtergrond,
opgebouwd worden uit ontelbare bokeh bolletjes !

Maar in plaats van het bos als een groot geheel te zien,
ging ik me meer en meer concentreren op de details in dat bos…
Ik kreeg oog voor de bomen in het bos…
én de natuur naast die bomen…
Een paar zonnestraaltjes belichten heel subtiel deze varen…
Hier heb 3 stops licht (EV) geminderd én een sluitertijd van 1/8000s
gekozen om overbelichting te voorkomen én om het aanwezige
licht mooi te laten overvloeien met de schaduwen.

Spelen met het aanwezige licht en een verdorde varen plant
kan heel leuke resultaten opleveren hé ?
Eigenlijk is onze natuur één grote foto studio,
voor wie dat wil zien natuurlijk 😋

Twee stops licht minderen, 1/4000s sluitertijd, f/1,2
geeft me deze impressie in het bos…

Ongeveer dezelfde foto als de vorige…
Hier hebt ik ook twee stops licht geminderd,
het diafragma staat ook op f/1,2 …
maar de sluitertijd is op 1/500s gezet.
Je ziet duidelijk dat deze foto veel klaarder en helderder is
dan de vorige.
Deze lichtwinst behaal je door simpelweg de sluitertijd wat te verlengen…

Spelen met natuurlijk zonlicht is zalig om te doen !
Het zonlicht was buitengewoon hard, omdat de zon zich loodrecht boven
ons bevond. Maar in het bos werd dat harde (én heel lelijk !) zonlicht
gefilterd én heerlijk diffuus gemaakt door de ontelbare blaadjes
in de bomen 😎
Als fotograaf moet je hiervan maximaal profiteren én genieten 📷👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Aan de rand van het bos en naast de vijvers zag ik dit mooi
stilleven van “het bijtje en de bloemekes”.
Ook hier had ik geluk dat dit geheel nog min of meer in de schaduwen
van het bos was gehuld. 1 meter verder scheen de zon ongenadig
en maakte het quasi onmogelijk om een mooi belichte foto
te maken.

Wat ik in Coo vooral heb geleerd :
Met hard (lelijk) zonlicht moet je de schaduwen opzoeken
en proberen creatief om te gaan met het licht dat je daar hebt…
Maar je kan ook een paraplu, parasol of zo mee nemen, om zo je eigen
schaduw te maken als er geen bos of boom in de buurt is…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit vierde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…

We zien dat wel als het zover is hé ?

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Roest Op Zondag

Als je een beetje uitkijkt naar mooie roest objecten,
dan moet je meestal niet te ver gaan.
De roest foto’s van vandaag zijn dan ook weer gemaakt
in de streek waar ik woon, namelijk in het pajottenland.
In het pajottenland zijn er nog ontelbare oude boerderijtjes
te vinden, oude schuurtjes, verweerde stallingen, enz enz,
die allen stuk voor stuk een bron van ‘kunstige’ roest objecten zijn …

Vandaag passeren we langs een kleine, verweerde én verlaten schuur,
ergens in de uitgestrekte velden van Pepingen.
Deze oude schuurdeur blijft of is al al jaren lang gesloten…
Tenminste, die indruk kreeg ik ervan…
De kleuren rijkdom in het hout én de roest in deze vermolmde
schuurdeur vond ik héél bijzonder.
In mijn ogen is deze oude schuur een kunstwerk pur sang 🎨😎

De vermolmde planken van de schuurpoort pronkten met een oud,
verweerd patina, dat erop was gebeitst door vadertje tijd.
De ruw aanvoelende, roestige scharnieren vertellen me hun verhaal…

Hier leek het wel of enkele dolende geesten uit het verleden in
deze oude schuurplanken zijn komen wonen! 😱
De ‘spooky’ afbeelding in de middelste plank deed me vaag denken
aan het beroemde schilderij ‘De Schreeuw‘ van Edvard Munch !
Als je met oog voor details langs deze oude velden loopt, dan voelt het
soms aan dat je een enorm rijk openlucht museum bezoekt 😊

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

IJsland 2019 (Deel 48)

Mijn eerste logje in 2023…
Daar wil ik iets mooi van maken !
Een kleine maand geleden had ik mijn IJsland nr 47 logje
afgesloten met deze gevleugelde woorden :
Het licht werd warmer… een fantastische wereld ging open voor mij…
We betreden een wereld die ik niet voor mogelijk hield…

In dit logje gaan we verder in deze fantastische én ongelooflijk
mooie geothermische wereld van Hveravellir ! 😎

De camera is nog steeds de Fuji XH1 met de Fuji X 80mm f2,8
macro lens. Mijn fotografie onderwerp die dag was een kleine gracht
met zwavelhoudend water en vrolijk gekleurde algen slierten…
Dit was min of meer de leukste macro fotoshoot die ik ooit heb gedaan ! 👍

Lange algen slierten bewegen traag op het ritme van het zwavel water…
Een wondere macro wereld opende zich en liet me binnen !
Rechts beneden proefde ik pure magie !

Met de Raynox 250 close up filter op de 80mm macro geklemd
kon ik nog meer dichterbij komen ! (zie vorige foto)
De afstand tussen het zwavelhoudend water en de lens was maar
een paar centimeter ! Hier lag ik natuurlijk plat op de buik…
In de traag op en naar zwevende algen,
ontdekte ik een héél andere wereld !
Beem me up Scotty ging hier door mijn hoofd ! 🙃

Deze slijmerige algen slierten wereld vond ik fascinerend mooi !
Het geheel deed me denken aan myriaden sterren in een multiversum !

Nog een paar millimeters dichterbij…
om nog meer details zichtbaar te maken !
Hier had ik de camera op een statief én een macro slede gezet,
omdat ik de grenzen van mijn ‘to tril or not to tril‘ had bereikt… 🤠
Ik schat dat de macro vergroting factor hier factor 2.2 tot 2.6 is…

En nog steeds probeerde ik dichterbij te komen,
om nog meer details te ontdekken in deze wonderbare wereld van
zwavelhoudend water en de organische stoffen die er leven in vinden…
IJsland is groots in groothoek landschappen,
maar is ook groots in het micro macro wereldje van het leven
dat geboren wordt uit zijn/haar 30 vulkanen…

10 of 15cm verder stroomopwaarts in de thema gracht,
zie je een héél ander landschap voor de lens…
De fris groene, okergele en oranje tinten van de slijmerige algen
blijven me verbazen !
Door de constant aanwezige, minieme (geothermische) trillingen,
reflecteren (door de zon uitgestraalde) lichtpuntjes zich in meervoudige lichtpunten bij een sluitertijd van 1/10 sec.

Een paar cm verder op vind je een totaal ander landschap…
Dit zijn geen luchtbellen, het is ‘gewoon’ een of andere scheikundige
reactie met zwavelhoudend water én ???
Ik ben geen scheikundige, maar ik vond het wel een mooi natuur fenomeen !

Bij deze ‘blaasjes’ was ik ook niet zeker of de ‘blaasjes’
zuurstof bevatten… 🤔 Het is tenslotte zwavelhoudend water !
De geur van rotte-eieren (overal in het thermisch vulkaangebied)
word je heel snel gewoon… (die geur is heel goed tegen keelpijn !)
Maar als natuur fotograaf wordt je IJsland nooit gewoon !
Overal zie je nieuwe uitdagingen 😎!

Nog een paar cm verder naar boven….
De stroming in de gracht word een beetje sterker…
Wat ik zo mooi vind aan deze natuurlijke ‘chemicaliën gracht’
is de ongelooflijke verscheidenheid aan natuurlijke kleuren !

Zonder Raynox 250 op de 80mm macro lens…
Terug naar af ?? Wie zal het zeggen ? 😎
Waar we nu naartoe gaan,
is weer een (klein) hoofdstukje verder…
Maar het geothermisch van Hveravellir heeft nog veel geheimen in petto…
van onontgonnen natuurpracht tot WOW momentjes 🤗

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje
(editie 48 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk mooie natuur daar in dat
wonderbare Hveravellir !!
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Dirk

Prime lens (Deel 3)

Het eind van 2022 nadert met rasse schreden !
2022 is een heel raar jaar geweest vind ik…
Het jaar dat er terug oorlog is in Europa 😞
Poetin valt Oekraine binnen… 🚀
In Duitsland is een door extreem rechts geplande staatsgreep
verijdeld… Gelukkig maar !
Nu is het terug serieus boel tussen Servië en Kosovo…
Er woed weer een oncontroleerbare corona uitbraak in China…
(maar alle Chinezen mogen wel overal op vakantie gaan !)
Het is me wat hé ?

Ondertussen bij ons, in onze lage landen…
De meteo voorspelt niet veel goed voor de komende dagen 🌧⛈…
Regen, nog meer regen, afgewisseld met stortregens en rukwinden…
Het is echt geen weer om nu buiten te zijn !

Daarom geef ik vandaag wat warm zonlicht uit de lange hete zomer
van 2022 aan al mijn volgers en lezers 🌞

De foto’s van vandaag zijn gemaakt met de Fuji XH1 body en
de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
(Het Full frame equivalent van deze heerlijke lens is 84mm f1,2)
Deze lens is niet goedkoop (ongeveer 700€), maar als je wat
rondzoekt vind je deze lens tweedehands voor 2 of 300€ minder.
(meer dan 50% van al mijn lenzen zijn tweedehands gekocht)

Door het ongelooflijk grote diafragma (f1,2) van deze lens kan je
echt gaan ‘schilderen’ met deze lens 😎
Ook als portretlens is deze lens top klasse !
Omdat deze lens zoveel licht opvangt, kan je in het bijna duister
nog haarscherpe detail foto’s maken mét een heerlijk zacht bokeh.

Baai zze weey… (Het vorige “Prime Lens, Deel 2” logje vind je hier…)

Het is altijd wat zoeken tussen voor en achtergrond en afstanden…
Mijn ervaring is dat het onderwerp (hier een simpel takje
met een handvol blaadjes) redelijk klein moet zijn,
en je de camera lichtjes omhoog moet houden (naar het licht toe),
om een fluweelzachte achtergrond met heerlijke bokeh bolletjes
te verkrijgen. Je onderwerp zal op deze manier ook heel mooi
op de voorgrond komen.
Let wel, dit is geen ‘absolute waarheid’ hé ?
Het is gewoon een ‘werk’ ervaring die in andere situaties helemaal
anders kan of zal zijn…
Je moet je gewoon laten leiden door fingerspitzengefühl 📷🙃

Een héél dun takje…
(Fyi… alle foto’s zijn scherpgesteld dmv Focus Peaking)
Waarom zijn de blauwe hemel bokeh bolletjes daar beneden ???
Omdat ik deze foto simpelweg 180° heb gedraaid 😋

Het gevoel van ‘schilderen met je lens’ is dikwijls héél nabij
met een lichtsterke prime lens…
Met iso160 – f1,2 had ik hier genoeg om scherp af te klokken op 1/300sec.
De bokeh bolletjes komen van de snikhete juli zon boven het bos…

Bij deze foto ben ik te breed, te groot gegaan in mijn onderwerp keuze…
zodat het geheel veel te “druk” aanvoelt…
Deze “fout” wil ik zeker laten zien, zodat iedereen er zijn voordeel
kan uithalen.
Met een prime lens mooie resultaten behalen is zoals met alles…
veel oefenen én ervaringen opdoen…
Opgedane ervaring is altijd mooi meegenomen 🤠

Terug naar een meer miniem of tamelijk klein onderwerp…
De minimale scherptediepte in het horizontaal vlak doet wonderen !
De lens is hier loodrecht tov de blaadjes gericht, waardoor het
bokeh zich vormt uit warm gele en groene blaadjes

Als ik de lens meer naar boven (naar de hemel) richt,
dan valt het blauwe licht uit de blauwe hemel als blauwe bokeh
bolletjes op de sensor.
Ook hier doet een (in grootte) beperkt onderwerp wonderen !
Het licht is hier gemeten op de donkere blaadjes…

Bijna hetzelfde onderwerp als in de vorige foto…
Hier heb ik het licht vooral gemeten op de gele blaadjes,
waardoor het geheel automatisch wat donkerder wordt.
De kleuren (vooral het blauw) worden daardoor ook meer gesatureerd.

Deze héél vroege herfstblaadjes zijn begin juli gefotografeerd…
De natuur kreunde onder een hitte van ongeveer 40° !
Vele bomen gingen toen al in wintermodus, gewoon om te overleven !
Als er enkele jaren weer opnieuw een soortgelijke hittegolf komt,
dan gaan al deze bomen gewoon dood…
In mijn ogen is dit een noodkreet van onze natuur… 🤔

Als je héél bewust gaat zoeken naar mooi licht én kleuren,
dan zie je echt overal mooie plaatjes verschijnen 👍
In de donkere schaduwen van een bos liggen de fotografische
schatten zomaar voor het rapen 😎

Fris groene twijgjes en ‘verbrande’ herfstblaadjes in de achtergrond…
Het heel grote diafragma van f1.2 maakt er een heerlijk onscherp
plaatje van !
Een of meerdere prime lens(zen) raad ik elke fotograaf zeker aan.
In of uitzoomen zal je met de benenwagen moeten doen…
Maar de kwaliteit van je prime lens foto’s zal je nooit behalen
met een zoomlens. Zelfs niet met de beste zoomlens…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit derde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…😋
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
een plezant eindejaar….
en tot volgend jaar 🥂

Dirk

Prime lens

Volgens mij weet een deel van mijn (teergeliefde !) bezoekers
niet echt wat een prime lens is…
Maar dat is zeker niet erg, toen ik ooit begon met fotografie
wist ik dat ook niet 🤠
Ik probeer op een simpele en begrijpbare manier,
uit te leggen wat een Primelens is…

Een primelens is een camera-objectief,
met een vaste brandpuntafstand.
Dus zonder zoommogelijkheid !
Een prime lens heeft altijd een hoge kwaliteit
en geeft een veel beter beeld dan zoomlenzen.
De kwaliteit die een primelens geeft is haast niet te krijgen
in een zoomlens, of het wordt al gauw schandalig duur.
Vanwege de goede optische kwaliteit wordt er op
professioneel niveau vaak met prime objectieven gewerkt.

Een 50mm primelens van f/1.8 of f/1.4, de “plastic fantastic”
(ook wel de Nifty Fifty genoemd) is spotgoedkoop
én is dus een ideale instap lens 👍.
Dit prime lensje gebruik ik al meer dan 30 jaar…

In dit logje heb ik de Fuji XF35mm f1,4 prime lens gebruikt
(in Full Frame formaat is dit een 53mm f1,4)
Naarmate deze Prime lens serie verder gaat,
ga ik ook de Fuji XF 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
en de 23mm f1,2 (35mm in Full Frame) gebruiken.
De XF56mm f1,2 is de lens die ik het liefst gebruik…

Het is zeker waar dat prime lenzen in het algemeen
duurder zijn dan zoomlenzen,
maar de optische kwaliteit die je ervoor in de plaats krijgt,
is onbetaalbaar !
Extra Noot: Prime lenzen zijn altijd van top kwaliteit,
ongeacht welke fabrikant dan ook…

De Fuji XF35mm f1,4 aan het werk,
tijdens ons vakantie weekje in Coo (Bekend van de waterval 😉)
Het was augustus, de lange hete zomer… weet je nog ?
We zochten de heerlijk koele schaduwen op in de bossen…
Scherp stellen op een bloemetje in het bos,
terwijl de achtergrond verglijd in een heerlijk waas !

Nog wat dichterbij komen…
Het was donker in het bos, maar voor een prime lens
kan dit geen probleem zijn 🙂

Het diafragma helemaal open gedraaid op f1,4…
De subtiele onscherpte van deze lens voelt echt aan
als schilderen met je lens !

De herfst begon toen al in de zomer…
De heldere blauwe hemel boven het bos toont zich als
subtiele bokeh bolletjes 👌

Een klein riviertje stroomt door het bos…
Ondanks het weinige licht kon ik de beweging van het water
‘bevriezen’ op 1/480sec bij een wijdopen diafragma van f1,4.
De reflecties van het groen in de bomen én de blauwe hemel
op het water kreeg ik er gratis bij 🙂

Varens… wie kent ze niet hé ?
Op deze plaats was echt héél weinig licht !
Met een top (& ook peperdure…) zoomlens zou ik deze foto
misschien niet kunnen maken !
Met de prime lens heb ik zelfs de belichting 1 stop lager moeten zetten…
of de foto was vooral links grotendeels overbelicht !

Een andere varen, op een andere plaats… ander licht…
Bij een volledig open diafragma kan je door de subtiele onscherpte
in de achtergrond kan je met een prime lens echt je onderwerp isoleren.
Btw… elke macro lens is ook een prime lens…
maar met totaal andere optische kwaliteiten dan een ‘gewone’ prime.

We blijven nog even bij de varens…
Begin augustus was het zo warm dat de natuur langzaam naar
de herfstmodus ging, gewoon om te overleven !

Piepkleine bloemetjes…
De scherpstelling is ook hier dmv focus peaking gezet.
Kleine lichtvlekjes van de zon,
die door het loof van de bomen schijnt,
worden met deze lens als kleine bokeh bolletjes 🙂

Wat riet en waterplantjes, aan de rand van een klein beekje…
1/800sec , EV -1 , f1.4 , iso160

Dit plaatje maakte ik wat zachter en romantischer,
dmv de Orton techniek in photoshop.

‘k hoop dat je genoten hebt van dit eerste “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat nog wel hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Roest op zondag…

Als je op reis bent kom je soms de meest rare dingen tegen …
In Reims (Frankrijk) bijvoorbeeld, kan je de Cathédrale Notre-Dame de Reims
(de grootste kathedraal van Frankrijk) bezoeken.
Daar was Clovis ooit gedoopt en waar alle Franse koningen zijn gekroond).
Je kan er de grootste en beste Champagne huizen ter wereld bezoeken…
Om al die mooie dingen te gaan bekijken, moet je de stad doorwandelen,
op die wandeling is de kans groot dat je dit prachtig stukje roest tegenkomt 🤠

Dit “kunstwerk” zou een (meters hoge) dansende vrouw voorstellen …
Mij leek het een levend voorbeeld voor een of ander grotesk poppentheater 😂

Hopelijk heb je genoten van dit kunstig & bewegend roestig dans beeld ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie.

Dirk

Roest op zondag…

Voor het Roest op Zondag logje voor vandaag,
heb ik even in mijn archieven rond gescharreld…
Uit oude (2018) vakantie foto’s van een uitstapje naar Innsbruck
(Oostenrijk, hoofdstad van de deelstaat Tirol),
heb ik 2 leuke roestige items geselecteerd, die geschikt zijn voor vandaag.
Mijn foto bron voor vandaag was een doodgewone winkel die
kitscherige “kunst” verkoopt aan argeloze toeristen.
De 24/70 f2,8 Canon lens is héél geschikt voor portret en kan dus
heel breed worden ingezet.

Deze roestige vogel vond ik doodgewoon leuk,
juist daarom heb ik er een simpel portretje van gemaakt 🤠
De onscherpte in de koel, blauwe achtergrond doet de rest.

Ergens in mijn achterhoofd hoorde ik het fantastische nummer
van Llynyrd Skynyrd “Free as a bird” , echoën …🎸

Vrij zijn al een vogel… dat verlangt iedereen wel eens hé ? 🦅

Wat verder in dezelfde kitscherige winkel vond ik een soort van ijzeren stoel,
opgebouwd en aangelast met stukjes geplooid betonijzer.
Deze roestige foto vertelt me het tegenover gestelde als de vorige foto… 🤔
Die stukjes ijzer symboliseer ik in deze foto tot tralies… opgesloten zijn, niet vrij zijn…

In mijn Roest op zondag logjes probeer ik af en toe
een extra boodschap mee te geven…
Wat ik je vandaag wil vertellen :
Vrij zijn als een vogel is niet alleen vrij gaan en staan waar je wil,
maar ook vrij zijn in je denken en spreken…
Van de andere kant zijn er koude tralies van gevangen zijn. 😱
In vele landen waar je je eigen mening niet luidop mag zeggen zijn deze tralies
een realiteit geworden… Rusland, Iran, China, Syrie, Noord Korea, enz bijvoorbeeld…

In onze lage landen kunnen we al eens zaniken en klagen op alles en nog wat…
Maar wij mogen dat luidop en openbaar doen… Dat is een heel grote vrijheid !
Laat ons die ‘vrijheid’ dan toch maar goed koesteren ! 👍

Hopelijk heb je genoten van mijn simpele symboliek in deze 2 roestige beelden ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie.

Dirk

Roest op zondag

Ellezelles (in het Frans) , Elzele (in het Vlaams),
ligt in het noorden van de provincie Henegouwen, nabij de Vlaamse stad Ronse.
Het is een perfect dorpje om een weekje te onthaasten… te wandelen,
te genieten van de vriendelijke inborst die zo eigen is aan onze Waalse
landgenoten, de lekkere culinaire rijkdom 🎂, enz enz.
Uitstekende B&B’s vind je daar genoeg.

De rijke folklore en de levendig gehouden oude legenden in deze streek
spreekt ons ook aan 🤗. We hebben daar in de heuvels rond het dorpje
een soort van sprookjesbos “ontdekt” (met behulp van een toeristische folder kaart)
Op veel plaatsen kon je figuren en wezens ontdekken die allen op de een of andere
manier verbonden zijn met de rijke folklore die (nog steeds !) leeft in deze streek.

Kan je onze verbazing voorstellen,
toen we oog in oog stonden met deze heerlijk verroeste ijzeren draak !
Deze ijzeren draak is volledig opgebouwd uit onderdelen van oude
landbouw machines, allerlei afgedankte machines uit de bouw en industrie.
Alles is hier in elkaar gelast, gesmeed, enz enz, door mensen uit de streek !
Petje af zeg ik dan 👍👌

Ik kon me niet inhouden om van deze draak een ‘dark‘ versie te maken 🙂
In Photoshop vind je toeters en bellen genoeg
om een lekker ‘dark sfeertje’ op te bouwen 😎🐲

In mijn Roest op zondag logjes probeer ik af en toe
een extra boodschap mee te geven…
Het extraatje dat ik vandaag wil geven is gewoon een dikke proficiat wensen aan
Remco Evenepoel, een mede dorpsgenoot. Hij woont in Schepdaal, (een deelgemeente
van Dilbeek.) (ik woon in Sint Martens Bodegem, ook een deelgemeente van Dilbeek)
Remco is verdiend gepromoveerd tot ere-burger van Dilbeek.
Overal waar je nu in Dilbeek komt zie je rode vlaggen, Remco spandoeken, enz, enz…
In deze donkere dagen van economische crisis, inflatie, oorlog , falende politiek
zijn die feestelijke & leuke verzetjes héél welkom voor vele mensen 😎🌈🚲

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie.

Dirk

IJsland 2019 (Deel 44)

Ondertussen is het weer een tijdje geleden dat we in IJsland waren…
Hoogtijd dus om daar iets aan te doen !
Dit en volgend logje zijn de laatste logjes voor we arriveren
in het thermisch gebied van Hveravellir, waar ik me ferm heb geamuseerd
met een Laowa 9mm breedhoek én de 80mm Fuji X macro, natuurlijk
op een Fuji XH1 body. Maar dat is voor binnenkort 😉
Eerst passeren we de machtige Goðafoss waterval !
(Goðafoss, de ‘Godenwaterval’ op IJsland. De Goðafoss, wat ‘Godenwaterval’ betekend, is een waterval in de rivier Skjalfandafljót en is ongeveer 30m breed en 12m hoog. Het Lavaveld waar deze rivier doorloopt is 7.000 jaar oud en komt van de schildvulkaan Trolladungja.) Bron: Wiki

In Godafoss zijn we in 2016 ook geweest, toen hadden we 2 dagen de tijd om te
fotograferen. In 2019 hadden we maar een paar uur…
De foto’s uit 2016 zijn dan ook stukken beter als deze in dit logje…
(klik hier om naar Godafoss in 2016 te gaan)
De foto’s hier in dit logje zijn meer “snelle” reisfotografie …

Normaal gezien zou ik hier ook graduele grijs filters gebruiken,
maar omdat er hier zoveel volk rondliep kon ik me dat niet permitteren…
Bij een sluitertijd van 60sec of meer kan je zeker zijn dat er hier de een of andere
oen voor je camera komt lopen…
De beweging van het water is hier niet ‘verzacht tot een waas’,
maar het eind resultaat heeft zeker ook zijn charmes 🙂

Het stuifwater van deze immense waterval kan je kilometers verder nog voelen…
Op deze plaatsen aan de randen moet je wel opletten…
de randen zijn door het ononderbroken stuifwater erg poreus geworden.
Als je te dichtbij komt, is de kans groot dat de grond onder je voeten wegzakt…
En dan flikker je een heel eind naar beneden natuurlijk 😶

Deze kleine zij arm van de kolkende rivier had ik in 2016 ook ‘ontdekt’…
De kleuren van het gras, het water, de rotsen zijn nog steeds betoverend mooi !

De ongelooflijke verscheidenheid in de graskleuren vind ik super om te zien !
Tot op deze moment regende het héél even niet…

Toen we verder reden, richting Hveravellir regende het terug…
Je kan ook duidelijk de schaduwen van de wolken zien op de berg flank !
Deze foto doopte ik : “De Tranen Van De Reus”
(btw, alle volgende foto’s zijn geshoot vanuit onze rijdende jeep-camper…)

In IJsland kan je naaste gebuur 50km verder wonen…
In de winter is het hier maandenlang donker,
in de zomer gaat de zon bijna niet onder…
Het leven moet hier echt niet eenvoudig zijn !

Zoals in elk bergland maaien ze de grassen,
dat dient als wintereten voor het vee…

Het laatste van de zomer…
er is nog steeds sneeuw te vinden !
Maar elk jaar is er minder en minder sneeuw 😶

Nu rijden we door een gebied met ongelooflijke landschap pen.
Op de berghellingen groeien fel gekleurde korstmossen,
terwijl het bovenste van deze bergen gewoon kale rotsen zijn

Een Z/W impressie van deze bijzondere bergen…

Een paar km verder in deze sprookjesachtig mooie bergen
geloof je je eigen ogen niet !

Amper 1 km verder dan de vorige foto is het licht ondertussen helemaal veranderd !
Ze noemen IJsland niet voor niets het land van de 4 seizoenen op 1 dag 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 44 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk mooie natuur daar in dat wonderbare land.
Ook de regen is ginder indrukwekkend… én meestal heviger dan in ons Belgenlandje !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Dirk