Zomer in de Dordogne

Van de ‘Winterse Details’ in mijn vorig logje,
én rekening houdende met de aanhoudende kwakkelzomer,
is het weer hoog tijd om naar warmere oorden te verhuizen 😎
In mijn archieven heb ik genoeg warme zon fotografie liggen.
Mijn keuze voor vandaag valt op een zomer vakantie in 2017,
Locatie: La douce France, meer bepaald in de Dordogne.
In de omgeving van Perigeux, Sarlat en Limeul kan je heerlijk uitgestrekte landschappen
bewonderen en zelfs in een warme zomer genieten van een verfrissend windje

De camera die ik toen gebruikte was de systeem camera Fuji XT1
met de XF 18-55mm f2,8-4 R LM OIS lens.

R = Diafragma ring op de lens
LM = Linaire geruisloze zoom-motor
OIS = Optical Image Stabilisation.
Vroeger was de beweging reductie in de lens (Wat resulteert in een duurdere lens)
Tegenwoordig hebben alle Fuji camera body’s IBIS (In Body Image Stabilisation)
waardoor ze alle lenzen goedkoper kunnen maken. Heel mooi van Fuji ! 😉

Wanneer de boeren hun strovelden maaien en er strobalen of stro rollen van maken,
dan ben ik er hier graag bij om het geheel te fotograferen.
De boer als kunstenaar in het heuvelende land…

Zelfde foto als hierboven, maar dan bewerkt naar een zwart/wit…
Dit landschap vraagt ernaar vind ik !

Strobalen

Hier liggen ze dan
de strobalen in het veld
wachtend op de boer

Van elke foto in dit logje maakte ik een zwart/wit versie…

Zonnebaden

Naast een klein kerkje
liggen gele strobalen
te zonnebaden

Zoals eender aangekondigd… De ZW bewerking 🙂

In dit prachtige landschap kan ik urenlang fotograferen 🙂
Omdat het toen namiddag was en het zonlicht op zijn sterkst was,
heb ik alle foto’s in met een 3x belichting trapje gemaakt en nadien
via PhotomatixPro de 3 belichtingtrap foto’s naar 1 definitieve HDR omgezet.
(dit natuurlijk voor elke foto in dit logje).
Als ik geen HDR (High Dynamic Range) techniek toepaste zou ofwel de hemel
helemaal wit zijn ofwel de schaduwen gitzwart, zonder details.
Dat beetje extra HDR werk nadien heb ik er graag voor over 😎

En natuurlijk, de ZW omzetting… 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een HDR Panorama foto…
Wa is da én hoe doet hij dat ?? hoor ik je al vragen 😉

Graag wat uitleg (in een beknopt notendopje:)
Liefst je camera op statief zetten…
De autofocus uitschakelen, je focust manueel !
Bepaal nauwkeurig waar je begin met het licht-trapje en zet dat punt vast voor alle foto’s.

(ik ga hier niet uitweiden over de parallax correctie bij panorama’s, dat zou hier echt té ver gaan.
we houden het simpel…)

Eerst 3 belichtingtrapjes foto’s maken op uiterst links waar je pano zal beginnen…
Dan de camera (minimum 30% overlappend) wat naar rechts draaien en terug 3 foto’s…
Dan nog wat meer naar rechts (terug minimum 30% overlappend) , terug 3 foto’s
Tenslotte nog wat meer naar rechts, (terug minimum 30% overlappend) terug 3 foto’s
Noot: Zie dat je nooit in het tegenlicht komt als je links of rechts draait met je camera !!…

In totaal heb ik nu 12 foto’s. (4x HDR belichtingtrapje foto’s van elk 3 foto’s)
Eerst maak ik alle 4 de HDR foto’s klaar in Photomatix. (liefst met uitvoer naar TIFF 16 bit)
Nadien maak ik van de 4 HDR foto’s één grote panorama foto in Photoshop.
Het is wel wat werk, maar dan heb je toch wel een betere panorama foto als de
automatische panorama functie die in veel camera’s zit.
Tegenwoordig kan je zelfs in de meeste mobieltjes een pano maken…
Maar als je die eens moet afprinten… dan zie je direct de tekortkomingen ervan.
Met de methode die ik hier toepas, kan je de HDR panorama enkele meters breed afdrukken,
zonder kwaliteit verlies.
’t is gewoon een kwestie hoever je wil gaan natuurlijk…

En de ZW omzetting, zoals beloofd 😉

k hoop dat je van dit zomers strobalen logje hebt genoten 😎

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 24)

Mijn laatste drie logjes gingen allemaal over macro en macro fotografie…
Het is hoogtijd om daar eens verandering in te brengen, vind je niet ? 😉
Hier in Dilbeek is het weer 28 graden warm 🙄 , voor mij is dat geen weer
om nog buiten te komen. Daarom maak ik nu graag een verkoelend logje,
met lekker blauw gletsjerijs, made in IJsland 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

Ingezoomd op 600mm (én een statief gebruikt om beweging onscherpte te vermijden)…
Een héél klein gedeelte van de Jukulsarlon gletsjer…
Deze immense ijsmassa is overdonderend én indrukwekkend !
Het steunend, krakend geluid van dit voortdurend in beweging zijnde ijs
is echt wel speciaal, dat geluid vergeet je nooit meer !

Gletsjer

Blauwe ijsbergen
kruipen langzaam van de berg
een machtig geluid

In sommige ijsbergen kan je het goed het grind zien,
dat de gletsjer uit de berg heeft geschuurd,
op zijn afdaling naar beneden.
De wetten van de zwaartekracht gelden ook hier 😎

In deze omgeving,
ben je als natuur fotograaf in het Walhalla beland 😉
Smeltend ijs kan resulteren in de meest ongelooflijke vormen

Het keiharde blauwe ijs nodigt ook uit tot abstracte fotografie…
Gelukkig hing er een sluier van wolken voor de zon,
die werkten als een enorme natuurlijke diffuser,
zodat het licht lekker egaal en bijna zacht werd.
Ideaal in deze ijzige omgevingen 😎

Een tunnel, dwars doorheen enorme ijsbergen…
of waren het kleine ijsblokken ??
Blijf maar raden, want ik ga het je niet vertellen 😉

Groen en blauw zijn geen complementaire kleuren,
ze gaan elkaar dus niet versterken…
Maar omdat dit de natuurlijke kleuren zijn van IJsland
vind ik het geheel toch wel sprekend voor IJsland


IJsland

Blauw ijs en groen mos
wat bevroren gevoelens
ik ben in IJsland

Op het ‘wandelpad’ langsheen de berg links,
zie je kleine witte stipjes …
Dat zijn volwassen mensen die daar stappen,
gewoon om je een idee te geven van de grootsheid en de enorme
afmetingen in dit gletsjer gebied !

Terug naar wat meer abstracte fotografie…
Het blauw/groene ijs en het oranje/bruin getinte smeltwater zijn min of meer complementair,
daarmee ‘versterken’ ze het contract tussen die twee kleur groepen.
Als je graag wat meer leert over complementaire kleuren, klik dan hier

Een min of meer gladde zijkant van een ijsberg…
Dit ijs kan al vele honderden jaren oud zijn !
Binnen een paar weken zal deze ijsberg terug smeltwater zijn …
We werpen hier dus in feite een blik op het verleden !

Smelten

Met een ijzig hart
drijf je naar de oceaan
om daar te smelten

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Soms tovert de zon wat goud in het water…
De reflecties in het water zijn heerlijk om te zien 😎

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 24 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
over ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie

Dirk

Allemaal beestjes en plantjes

Van het winters sfeertje in mijn vorig logje,
vertrekken we nog eens naar het zonnige Frankrijk,
Meer bepaald naar Les Eyzies (een piepklein dorpje in de Dordogne)
In de ons daar omringende bossen heb ik me lekker kunnen uitleven
met (pseudo) macro fotografie.
Omdat een macrolens met een 1:1 verhouding werkt,
en de 100/400mm zoomlens (waarmee ik werkte) op een 1:2 verhouding werkt,
zijn het niet echt macro’s… Maar kom, ik heb een hekel aan puriteinen en komma-neu….
neuspeuteraars, dus beschouw ik al deze foto’s ook als macro 😉
Ném, dat zal de stoute puriteinen leren 😉

Maar waarom gebruik ik hier dan een lange tele ?
Heel veel beestjes zijn super alert en vliegen, kruipen of springen weg als je
nog maar 1 of 2 meter in hun buurt komt !
Omdat ik niet met een fullFrame camera werkte,
maar met een APS-H sensor, moet ik de focusafstand vermenigvuldigen met 1,4.
Inzoomen op 400mm betekent in feite inzoomen op 560mm.
Als ik moest werken met een APS-C sensor (een Canon 7D bijvoorbeeld) , dan werd het een 600mm !
Nu ja, voor bloemekes heb je die lange zoom niet echt nodig,
Maar in dit logje zie je ook piepkleine kriebelbeestjes 😉

Voor dit bloemeke heb ik effe moeten zoeken,
om de juiste kijkhoek te vinden waar de stengel onzichtbaar werd !
De stengel is er wel, maar je ziet hem niet …
Zo lijkt het wel of dit stilleven van de bloem en blaadjes lijkt te zweven 😎

Dit superschuwe vlindertje (Geel Dikkopje ) heb ik kunnen fotograferen van bijna 4 meter verder !
De beestjes zitten bijna nooit stil, het is dus constant bijsturen en her-kadreren
Maar juist omdat de uitdaging om een mooie foto ervan te maken zo groot is,
doe ik macro fotografie echt heel graag 😉
Moest dit gemakkelijk zijn, dan zou het snel vervelen denk ik 🙂

Omdat ik ook een blik op het lijfje van dit Geel Dikkopje
wou hebben, heb ik het beestje een tijdje gevolgd…
Dit is de “beste” foto die ik kon maken van het gehele beestje.

In de Dordogne streek wordt het zomerlicht vanaf 18u wat zachter en warmer…
Ideaal licht dus om de bos en weide plantjes te fotograferen !
Noot: Er zijn géén filters gebruikt !
Alleen de camera+lens én het aanwezige, natuurlijk licht…

Een piepklein bloemeken, aan de rand van het bos…
Het pastelzachte blauw en purper vond ik betoverend mooi.
De vrolijke tierlantijtjes van de paarse meeldraadjes, dansten hun lied !

Een fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn !
Een handvol mooi, zacht avond licht en een mooie bloem als model voor de lens…
Meer hebben wij niet nodig 🙂


Schoonheid

Een klein bloemeke
geniet van zonnstraaltjes
schoonheid heeft geen naam…

De meeste mensen (ik ook hoor) zijn verzot op supermooie zon-onder-
of opgangen… Daar is zeker niets mis mee. Schoonheid kent geen naam !
Maar heb je al eens een zonsondergang doorheen weidebloemekes,
of zelfs doorheen onkruid , al eens gezien en gevoeld ??
Het is wondermooi hoor, ik raad je aan om het minstens ééns te proberen 😎

In het licht van de warme avondzon wordt alles anders….
Dit zijn super momentjes van genieten voor mij !
Bij een macro of een lange telezoom zijn de achtergrond “regeltjes”
min of meer gelijk. Probeer je onderwerp mooi te isoleren van de rest…
De lens doet de rest om het bokeh af te werken 😎
Deze Veldsalie heb ik aangetroffen aan de rand van een bos.

Een dik half uurtje later is het licht helemaal anders…
Het licht wordt magie !
(Zeker als je de belichting én de licht-meet-functie wat aanpast 😉 )

Dromen

In warm avondlicht
mag je oneindig dromen
van mooie dingen

Eenmaal uit het bos, was het licht terug helemaal anders !
De talrijke beekjes en grachtjes gonsden nog van het leven.
Een Prachtige-beek-juffer zoekt haar een veilig plekje,
om de nacht door te brengen.

Een Vuurjuffertje zoekt ook een slaap plaatsje…
De kleuren van die juffertjes zijn prachtig om te zien hé ?

ineens

Een Vuurjuffertje
zocht een plaatsje voor de nacht
ineens was ze weg !

‘k hoop dat je van dit logje genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 23)

In dit en vele, nog komende IJsland logjes zijn we vertrokken voor
een wondere reis doorheen ijsbergen, gletsjerijs, blauw ijs… enz.
Al die ijzige logjes spelen zich min of meer af in de omgeving van Svartifoss
én de Jokulsarlon gletsjer.
In die prachtige omgeving besef je goed waar de naam IJsland vandaan komt ! 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

In fotografie bepaalt de fotograaf wat de kijker zal zien…
Met een breedhoek lens kan je de werkelijkheid een beetje
naar eigen hand zetten… wat ‘foefelen’ met beeldhoeken enzo
Niet alles is zoals het lijkt… of toch wel ?? 😎
Is deze blauwe ijs-reus echt wel een reus ??
Of is het een bijna gesmolten brokje ijs ??

Awel… dat ik het je niet zal vertellen hoor 😉

Een héél klein stukje van het Svartifoss smeltmeer.
De blauwe kleur van het gletsjerijs is betoverend !
Het “waarom” van die blauwe kleur, kan je hier lezen…

Het weer was toen niet echt schitterend…
Meestal regenachtig, bewolkt en grijs, soms wat nevelig.
Als je in deze omgeving met een stralende opkomende of ondergaande zon
kan fotograferen, dan ben je als fotograaf echt in het Walhalla 😎

Een stilleven van ijs en vulkanische rots fragmenten…

Hier was ik echt heel blij met de 600mm zoomkracht van de Sony RX10 !
Deze bergtop, in het midden van de Jokulsarlon gletsjer,
kon ik enkele honderden meters verder met gemak fotograferen op 600mm ingezoomd.
(Deze foto is wel genomen vanaf een statief want het licht was niet echt goed…)
Dit geeft je een heel goed beeld van de enorme woestheid én de immense kracht van een gletsjer !
De spleten die je overal ziet in de ijs-massa’s bewegen voortdurend én zijn soms
tientallen meters diep ! Boven de gletsjer wandelen is dan ook levensgevaarlijk !
Soms worden wandelingen (tegen betaling !) op de gletsjer gedaan door echt ervaren gidsen én op stukken waarvan ze weten dat het 100% betrouwbaar is. Voor de rest is de gletsjer verboden terrein…
Daarom was ik blij met deze sterk ingezoomde foto 😎
Een foto van een gebied waar je niet mag of kan komen 😉

Overal waar je blauw ziet leeft en beweegt de Jokulsarlon gletsjer.
Deze gletsjer is zo groot als Oost & West Vlaanderen, Brabant
én de provincie Antwerpen bijeen… Een enorme joekel van een gletsjer dus

Wat meer ingezoomd tot ‘normale’ breedhoek proporties…
Het magistraal blauwe ijs landschap blijft imponerend én groots.
Als kleine mens, voel je je hier echt als een stofje in de kosmos…
Maar… Het is hemeltergend dat de gletsjers elk jaar weer een stuk kleiner worden… 🙄

De enorme zoom van de Sony RX10 laat toe om kleine details, die ik mooi vind,
te fotograferen. Wat ik met een 70/200 of 100/400mm zoomlens niet kan doen,
is nu wél mogelijk !! 😉
De “foto-kwaliteit” tov een Sony A7R2 (of recenter) zal heel zeker iéts minder zijn,
maar om hierover te gaan redetwisten, is spijkers op laag water zoeken…
Het gaat tenslotte over het verkregen beeld hé ?

Nog een sterk ingezoomd beeld van de gletsjer massa…
Het ijs “kruipt” langzaam naar beneden van de berg.
Onderweg neemt het ijs puin en rotsen mee naar beneden,
de gletsjer ‘schuurt’ zich als het ware een weg naar beneden !
De ijs-massa is zo enorm groot, dat je je er geen idee van kan geven…
Stel dat je de Eifeltoren pal in het midden van deze gletsjer kan zetten
en dat je helemaal naar boven in die toren kruipt.
Het totaal beeld als je dan naar beneden kijkt zal nog maar een fractie van de
totale grootte zijn van de gletsjer. Ongelooflijk hé ?

De blauwe ijsmassa is een droom voor elke fotograaf denk ik 🙂
Enne… het inspireert me ook om wat haiku woordjes over het blauwe ijs te dichten


IJspaleis

Roerloos in blauw ijs
beeldhouw ik met gedachten
een groot ijspaleis

In IJsland is er ook struikgewas…
Niet zoals bij ons, maar taai, beresterk struikgewas,
dat tegen zowat alle weer bestand is !
Dit ruig struikgewas doet me altijd denken aan de eerste bewoners van IJsland,
die mensen moeten ook uitzonderlijk sterk én taai, koppig zijn geweest,
om te overleven in een bar, onvoorspelbaar én (toen nog) onvruchtbaar land !
Daarom draag ik graag dit logje op als eerbetoon aan de eerste generaties IJslanders…
Dé kolonisten als het ware !

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 23 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
van ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

Mijn IJsland fotografie probeer ik natuurlijk boeiend te houden voor iedereen 😎

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 22)

Ondertussen is het weer een bijna een maand geleden dat we nog
eens in IJsland zijn geweest…
Hoogtijd dus om daar wat verandering in te brengen 😎

In dit logje komen we weldra in de omgeving van Svartifoss en de Jokulsarlon gletsjer.
Deze gletsjer is zo groot als Oost & West Vlaanderen, Brabant
én de provincie Antwerpen bijeen… Een joekel van een gletsjer dus ! 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎

Maar eerst nemen we afscheid van Vik…

ISO 500 , f8 , 1/40s , 210mm , 0 EV

Hier zie je een deel van de ingestorte berg aan de lust van Vic !
In 2016 stond ik in het midden van waar nu metershoge rotsblokken liggen…
Als je daaronder zit, dan is het echt wel het einde van de reis hoor !

ISO 500 , f8 , 1/80s , 130mm , 0 EV

Ergens aan de voet van het gebergte van Svartifoss…
Deze rotsen lijken wel te zijn weggelopen uit een sprookjesboek !
Elk moment verwacht je dat hier een troll opduikt 😎

ISO 500 , f8 , 1/100s , 140mm , 0 EV

Een IJslandse vlieg…
Vanop een paar meter afstand gekiekt op 600mm !
Met de Sony RX10 kan je min of meer macro fotografie doen,
op voorwaarde dat je onderwerp stil blijft zitten 😉

ISO 500 , f4,5 , 1/250s , 600mm , 0 EV

Daar komt ons doel voor vandaag in zicht…
De uitlopers van de enorme Jokulsarlon gletsjer !
De breedte van deze foto is enkele honderden meters !

Waarom is gletsjerijs blauw ??
Blauw ijs komt voor wanneer sneeuw op een gletsjer valt en wordt samengeperst zodat het onderdeel wordt van de gletsjer. Gedurende de reis afwaarts van de gletsjer worden alle luchtbellen eruit geperst en neemt de grootte van de ijskristallen toe zodat ze helderder worden.
Het ijs is om dezelfde reden blauw als dat water blauw kan zijn, namelijk door de absorptie van rood en geel licht zodat blauw licht overblijft. Deze absorptie vindt plaats door hydroxylgroepen. Dit gebeurt echter pas nadat het licht een lange weg (ca. 1 m) al heen en weer kaatsend door het ijs heeft afgelegd.
Bron: Wikipedia

ISO 500 , f5,6 , 1/1000s , 80mm , 0 EV

Hele brokken ijs breken van de enorme gletsjer
en drijven via een enorm ijs meer naar de Atlantische oceaan,
waar deze blauwe ijsreuzen terug water worden…
We troffen het met het weer… het regende niet (of bijna niet)
en het was min of meer windstil,
zodat we de ijsreuzen heel mooi gespiegeld zagen in het gletsjer smeltmeer

ISO 250 , f8 , 1/320s , 380mm , 0 EV

In dit wondermooie landschap kan je je als fotograaf helemaal uitleven !
Het lijkt echt of je op een andere planeet bent verzeild !
De drijvende ijsbergen hier zijn van enkele meters tot enkele tientallen meters groot !
Een ijsberg drijft doordat hij lichter is dan water. Maar 1/10 ervan zit boven water !
Omdat ijs in gewicht 10% lichter is dan water (de dichtheid van ijs is ongeveer 920 kg/m3 en die van zeewater ongeveer 1025 kg/m3), ligt 90% van de berg onder water !
Op sommige ijsbergen kan je er boven opklimmen…
Als je dan in het ijskoude smeltwater terecht komt… dat is dan je eigen fout 😉

ISO 250 , f8 , 1/250s , 100mm , 0 EV

In één van die drijvende ijs-joekels,
dacht ik een geabtraheerde vorm van een kindergezicht te zien…
Een kindergezicht dat ons, de mens, verwijt,
omdat we de wereld naar de vaantjes helpen…
De gestage opwarming van onze aarde is een feit !
Dat kan je onder andere héél goed merken
aan alle gletsjers in IJsland, die elk jaar kleiner worden… 🙄

ISO 250 , f8 , 1/250s , 100mm , 0 EV

Het enorme zoombereik van de Sony RX10,
is zeker ideaal om enorme landschappen vast te leggen !
De onderste blauwe ijsklompen , helemaal onderin de gletsjer
zijn enkele tientallen meters hoog !
Het hoogste punt van de gletsjer bevind zich enkele honderden
meters verder én hoger.
Als je hier staat, dan kan je geest de grootsheid van dit landschap
niet echt bevatten !

ISO 250 , f8 , 1/200s , 35mm, 0 EV

Zelfde kijkhoek als hierboven,
maar enkele meters naar achter gegaan én wat meer uitgezoomd.
Die zwarte klomp ijs wou ik in beeld hebben…
Dat zwart is rotspuin dat de gletsjer heeft uitgeschuurd uit de bergen !
De brok zwart ijs die je hier (links beneden) ziet, is dus minimum enkele eeuwen oud !

ISO 250 , f8 , 1/250s , 24mm, 0 EV

In IJsland kan je naar hartelust de mooiste landschappen fotograferen !
Maar fotograferen en fotograferen is twee…
Als je bijvoorbeeld deze foto neemt, én er verder mee tevreden bent…
oke, geen probleem, maar…
Dan heb je veel kansen gemist hoor 😉

ISO 250 , f8 , 1/160s , 25mm , 0 EV

Hetzelfde onderwerp…
Deze foto is zelfs op dezelfde plaats gemaakt als de vorige foto !
Alleen heb ik hier wat meer ingezoomd op dat kleine stukje bruin ijs…
Het blauw, groene ijs en het okergele smeltwater contrasteren mooi
met het bruine, bijna gesmolten ijsblok…
Zelfde foto, andere uitsnede…
Zo blijf je maar foto’s maken daar in IJsland 😎 😉

ISO 250 , f8 , 1/40s , 80mm , 0 EV

Als je een joekel van een ijsbrok ziet voorbij drijven…
Het besef dat dit ijs enkele eeuwen oud is !
Dat doet je wel iets hoor !
Vroeger waren dit brokstukken van soms honderd meters groot…
Nu amper nog enkele tientallen meters…
De gletsjers groeien niet meer aan in de winters
en in de zomers sterven, smelten ze meér en meér 😥

ISO 250 , f8 , 1/160s , 200mm , 0 EV

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 22 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen over ijs, ijsbergen, gletsjers enz gaan.
Maar ik probeer mijn IJsland fotografie natuurlijk boeiend te houden voor iedereen 😎

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 21)

Het is weer hoog tijd om iets anders dan macro’s te publiceren.
Wat dacht je om de draad weer op te pakken in IJsland ?

We bevinden ons nog steeds in de wijde omgeving van Vik,
ergens aan de Atlantische oceaan.
De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎

Een mooie avond in IJsland, het tijdstip was kwart voor 10.

Een grot, ontstaan door de nooit afnemende erosie van de
atlantische oceaan op de basalt rotsen…

De basalt rotsen, afgewisseld met lappen dekens van taaie grassoorten…
De superzoom van de Sony RX10 is hier zeker welkom !

In 2016 had ik een 10/24 breedhoek, een 24/70 én een 70/200mm mee.
Met al deze lenzen kon ik bijlange na niet de foto’s maken,
die ik met de 24/600mm van die kleine Sony met gemak kon maken !
Op deze plaatsen moet je heel erg oppassen…
Regelmatig flikkert hier een door storm en wind losgeraakte rotsblok naar beneden…
Gelukkig kon ik vanop een héél veilige afstand (zeker 30 meter weg van de rotsen),
deze foto’s maken. Deze is op 500mm ingezoomd !

Door de nooit aflatende erosie zijn de basalt rotsen spek glad geslepen
door de atlantische oceaan. Bij vloed stroomt deze grot helemaal onder !
Er zijn al veel mensen verdronken hier, oppassen is steeds de boodschap !
Spijtig was het die dag heel donker, de zon kwam er maar niet door…
Bij mooi licht zijn deze gladgeslepen basalt rotsen echte juweeltjes !

Nog een héél groot voordeel van deze Sony superzoom camera !
Deze papagaaiduikers zaten heel hoog verstopt in de stugge grassen.
Op 500mm kon ik ze mooi observeren én fotograferen 😎
Deze kleine vogels hebben veel natuurlijke vijanden hier…
Daarom nestelen ze meestal heel hoog verstopt in het stugge gras…

De omstandigheden om hier te fotograferen zijn redelijk moeilijk !
Er is een voortdurend wind die constant draait en keert,
Maar de uitstekende beweging reductie van deze Sony camera
maakt veel goed ! 😎
Maximaal ingezoomd tot 600mm !

Een opstijgende papegaaiduiker.
Het is alsof hij naar mij zwaait, vind je niet ? 😉
Door de aanhoudende regenbuien moest ik constant de lens
én de eventuele filters droogmaken…
Een fotograaf moet iets overhebben om zijn werk goed te doen hé ? 😎

Een plukje groen, zomaar gegroeid tussen de basalt rotsen…

Een poserende papegaai duiker !
Als ze stil blijven zitten kan de Sony het allemaal goed aan.
Maar als ze vliegen, dan komt deze camera echt wel een streepje te kort…
Misschien dat veel oefenen helpt ?
Maar eerlijk gezegd, ik ben nooit een vliegende vogels fotograaf geweest
en zal het nooit worden denk ik. Gewoon omdat het me niet boeit.

Als er een streepje zonlicht door de wolken staalt,
dan gebeurt er iets magisch in de basalt rotsen !
Die kleuren van geel naar oker bruin lichten dan heel mooi op !

Wat ingezoomd in deze kleuren magie !
IJsland is echt een land van superlatieven vind ik !

Ergens in dit logje sprak ik van de natuurlijke vijanden
van de papegaaiduiker… (noordse stormvogels, zeekoeten, enz)
De restanten van een opgegeten papegaaiduiker op het kiezelstrand.
De ene zijn brood, is de ander zijn dood…

Om dit logje met ruwe IJsland schoonheid te eindigen:
De “tand van Odin”, zo werd deze 60 meter hoge basalt rots
door de vikings ooit benoemd !

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 21 ondertussen !) gekomen.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 20)

De laatste tijd heb ik bijna altijd macro foto’s gepubliceerd…
Hoog tijd om daar verandering in te brengen 😎 !

Nog eens het IJsland draadje oppakken,
lijkt me een goed idee. ’t is weer wat anders hé ? 😉

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom camera
is me heel goed bevallen toen en is sedertdien mijn reis-maatje
geworden. Voor zover we in de huidige corona tijden
nog van reizen mogen spreken natuurlijk… 🙄

We bevinden ons in de wijde omgeving van Vik,
aan de Atlantische oceaan.

De basalt rotsen blijven indrukwekkend…

Met onze vorige IJsland reis verbleven we helemaal aan de andere kant van Vik.
De verscheidenheid van de natuur van IJsland is zo ongelooflijk,
dat je er nooit op uitgekeken bent 😎
Overal waar je daar teruggaat, ontdek je nieuwe dingen !

Een ketting om een gevaarlijk gebied “af te sluiten”….
Het zoute zeewater vreet alle ijzer gewoon kapot !
Maar het levert me wel een mooie roestige foto op 😎

Machtige rotsen in de zee…
De oude vikings hebben deze rotspartij een zalige naam gegeven !

De Tanden van Odin !

Oude verweerde basalt rotsen,
begroeid met ontelbare gras en oker kleur tinten.

Deze rotsen hier worden bewoond door zeevogels en papegaai duikers,
(de papegaai duiker vogel is voor een volgend logje…).

Dankzij de 600mm zoomlens kon ik getuige zijn van deze echtelijke ruzie 🙂

Uit het zwarte zandstrand reikt een enorme rots naar boven !
(Ik schat zo’n 40 tot 50 meter hoog !)
De witschuimende golven uit de oceaan rollen ruisend over het zand
De natuur in IJsland is overdonderend mooi 😎

Hier vraag je je echt af hoe het komt dat heel dit gebarsten boeltje
niet naar beneden flikkert ??
De roestige ketting van 5 foto’s terug stond voor deze “doorgang”
Het spreekt vanzelf dat niemand daar wou onderkruipen 😉

Het licht kan echt van minuut tot minuut veranderen in IJsland !
Dit foto momentje was juist na een regenbui…

Dezelfde plaats als vorige foto, maar meer dan 100 graden naar rechts gedraaid…
De Tanden van Odin (op 600mm !)

Vervolgens nog even naar links gekeken, wat herkadreren,
de wolken zijn op een minimum van tijd helemaal veranderd van structuur en kleur !
In IJsland kan je blijven fotograferen 😎

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 20 ondertussen ! ) gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Wandelen in de bergen van Oostenrijkse (Deel 1)

Van het lekkere vries weertje , het ruige IJsland of de gekrulde lantaarnpalen logjes,
is het weer hoogtijd om je iets totaal anders te presenteren ! 🙂

Omdat we niet op vakantie kunnen gaan, door al die corona ellende,
is het misschien wel beter om hier af en toe wat leuke vakantie genoegens te publiceren 😎
Vakantie genoegens uit het Oostenrijkse Mittelberg, dicht bij de Duitse grens,
in de provincie Vorarlberg.
Deze plaats wordt omgeven door bossen en de Allgäuer Alpen,
met bergen zoals de Bärenkopf (2.083) en de Widderstein (2.536).
Dit bergmassief maakt onderdeel uit van de noordelijke Oostalpen.
Deze bergen zijn al jaren de bakermat voor onze winter-wandel vakanties !

Alle foto’s dateren uit februari 2019. De camera is de Fuji XH1 met als lens
de XF16-55mm f2,8 R LM WR. Deze lens is het APS-C equivalent van de
24/70mm f2;8 in het Fullframe segment.

Wat me hoog in de bergen altijd zo aantrekt,
is de onvoorspelbaarheid van de wolken…

Het is imposant om te zien hoe de wind hier echt met de wolken ‘speelt’ !

Links van deze bergrivier zie je een ‘sneeuw stort plaats’ !
Hier komen sneeuwruimers de opgeruimde sneeuw van op de wegen
‘dumpen’. Omdat sneeuw nu eenmaal de neiging heeft om te smelten in de lente,
zie je er een paar maand later niets meer van én de natuur heeft er geen last van 😎

Soms zorgt de wet van de zwaartekracht voor leuke dingen onderweg 😉

Mijn madam staat te genieten van het kleurrijke spektakel, hoog in de hemel…

Het is hier soms heel moeilijk om de juiste witbalans te behouden…
Het felle zonlicht dat soms warm oranje straalt en de witte sneeuw,
ook de sneeuw in de schaduwen maken het de camera heel moeilijk…
Maar moeilijk gaat ook hé ? 😉

Fotograferen in puur tegenlicht…
Puristen vinden dit een doodzonde, maar ik ben geen purist ! 😀
Ik probeer gewoon creatief te blijven in mijn fotografie

Sporen van een of ander dier in de sneeuw…
De witte sneeuw, overal rondom ons,
nodigt uit tot experimenteren…

De zon zorgt voor schaduwen van de kale boomtakken op de witte sneeuw…
Hier heb ik de witbalans bewust verkeerd gezet om meer kleurcontrast in de
schaduwen te verkrijgen…
De zacht heuvelende sneeuw zorgt hier voor een mooi ritme vind ik 😎

Met sneeuw kan je ook zalig experimenteren met minimalisme….
Het kleinste takje kan in de witte sneeuwmassa heel mooi worden !

Als er een paar meter sneeuw bijeen gewaaid gevallen is,
zodat zelfs boompjes eronder verdwijnen,
dan worden een paar uitstekende takjes, wondermooie objecten 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog wat eenzame takjes in de witte sneeuw wereld

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een eerste logje uit een (grote)
<Oostenrijkse bergen> serie gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn wandel-fotografie in
de Oostenrijkse bergen & natuurlijk mijn indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen.

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Wat de inhoud, thema van mijn volgend logje gaat worden…
Tja, dat weet ik zelf ook nog niet 😉

Dirk

Nederland, fietsland… (Deel 1)

Van het bevroren macro wereldje in mijn vorig logje,
is het weer hoogtijd voor iets totaal anders 🙂

Al snuffelend in mijn (nu al flink !) uitpuilende fotoarchieven,
kon ik een hoop leuke foto’s ‘van vroeger’ “opgraven” !
Veel van die foto’s wil ik graag met jullie delen ! 😎

Het was in de zomer van 2013, in midden Nederland,
ergens aan de grens tussen Utrecht en Gelderland, nabij Amersfoort.
De locatie van de foto’s was ergens in Barneveld, Hoevelaken of Harskamp,
dat herinner ik me niet zo goed meer.
Elk jaar doen we (we=mijn madam en ikke) met plezier
een weekje fietsvakantie in het mooie Nederland.
Verleden en dit jaar is onze NL fietsvakantie door de corona-shit
uit de boot gevallen… 🙄 , maar in de toekomst hopen we
dat gemis snel in te halen 😉
Laat de vaccins dus maar snel komen !

We hebben al veel rare dingen gezien op onze fietstochten,
maar “langs bomen gekrulde” lantaarnpalen tegen het lijf lopen…
dat was voor ons ook een aangename verrassing 🙂 😉

Dit soort van kunstige lantaarnpalen,
nodigt natuurlijk uit om er spiegelingen mee uit te voeren 😎

Dezelfde lantaarnpaal, maar gewoon een andere kijkhoek
en wat korter bij gekomen 😎
(FYI: De camera van toen was de Canon Powershot G11, een 10Mp camera
met een digitale zoom van 28 tot 140mm).

Zeg nu zelf,
dit soort objecten nodigt echt wel uit om ermee te spelen hé ? 😉

Nog wat dichterbij gekomen…

En weer krijg ik ongeveer “hetzelfde” beeld als in foto nr 4,
alleen heb ik hier wat meer details in het geheel kunnen krijgen,
omdat ik dichter bij was gekomen. De digitale zoom resultaten
van in 2009 (het jaar waarin deze Powershot uitkwam) waren nog niet
echt op punt gesteld… Daarom heb ik die zoom-functie niet veel gebruikt…

Deze spiegeling laat me ergens denken aan een innig verstrengeld hartje

Met een spiegeling kan je twee horizontale kanten uit…

Of je kan verticaal spiegelen en het Flood filtertje
een waterweerspiegeling laten genereren 😎
Het blijft leuk spelen 😉

Voor mij betekent “echt” fotograferen, zeker nooit vlug tevreden zijn…!
Een zelfde onderwerp kan je uit ontelbare hoeken bekijken en/of vastleggen.
Blijven “zoeken” naar een invalshoek,
die een meerwaarde geeft aan het te fotograferen onderwerp,
is een “aangename verplichting” geworden die ik mezelf graag opleg…
Leren “zien” en niet zomaar kijken… !
(Dat heb ik geleerd van mijn oude tekenleraar Walter Brems)

Hier heb ik nog een horizontale ‘spiegeling’ op voorgaande foto gemaakt…
Als voorbereiding op een water-reflectie (Flood) filter 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Met het Flood filtertje werk/knutsel ik heel graag,
het laat me toe om een virtuele droom wereld te scheppen,
een wereld die niet echt bestaat !
Maar… als ik je een foto laat zien van iets dat niet bestaat…
zou het dan niet ergens bestaan ??? 😉 😎

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een eerste logje uit een lange
<Nederland Fietsland> serie gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn fotografie uit de oude doos

& natuurlijk mijn indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over Nederland

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

De inhoud, thema van het volgend logje… dat weet ik zelf ook nog niet 😎

Dirk

IJsland 2019 (Deel 19)

Het is ondertussen al meer dan twee maand geleden,

dat we nog eens rondtoerden in het machtige IJsland !

Hoog tijd dus om onze reis-schade weer wat in te halen 😉

 

In de omgeving van Landmannalaugar (zie vorige logjes) verbleven we maar 1 nacht.

De volgende dag was een volledige dag van kilometers vreten in de campers om

naar ons volgende doel te rijden…

Dit logje vandaag vertelt je grotendeels over deze autorit…

 

De sprookjesachtige bergketens van Landmannalaugar lagen reeds achter ons…

 

 

 

In het vroege ochtendlicht (omstreeks 7u) doet de zon reeds flink haar best

om het magnifieke landschap er zo contrastrijk mogelijk te laten uitzien !

Vroege ochtendnevel slierten zweven traag over de bergruggen, bijna strelend !

 

 

 

De volgende negen foto’s zijn onderweg geshoot vanuit onze campers.

Er werd niet gestopt (behalve om te eten of om een sanitair stopje te maken 😉 ).

De wegen in het binnenland kan je moeilijk wegen noemen…

Het is gewoon een keien strook in de rotsen die vrijgemaakt is door grote buldozers

en opgehoopt met wat gitzwart lavazand.

Als je daar stapvoets over rijd, dan waggelt je camper helemaal uiteen… !

Maar als je aan minimum 50km per uur erover sjeest,

dan voel je de putten en bulten veel minder 🙂  😎

Dat het niet gemakkelijk is om in deze rij-omstandigheden scherpe landschap foto’s

te maken zal je wel duidelijk zijn hé ?

De ISO ergens tussen 200 en 1000 zetten om de sluitertijd bij minder licht omlaag te krijgen…

Het diafragma tussen f4 en max f8 zorgt voor meestal voor een aanvaardbare foto…

Natuurlijk was het zijvenster van de auto naar beneden ! 😎

Oordeel zelf…

De camera is de Sony RX10 mark 3 superzoom camera (24mm ⇒ 600mm)

ISO200 , 1/80s , f8 , 34mm , O EV

 

 

 

Dank zij de 600mm superzoom op deze camera kon ik héél deftig inzoomen op deze

wonderlijk groen gekleurde zwarte lava zandheuvels!

ISO200 , 1/20s , f8 , 266mm , 0 EV

 

 

 

Het rood dat je ziet op die heuvels (zo’n heuvel is minstens 30 meter hoog !),

is rood stof dat afkomstig is van zwavel en vulkanische activiteit…

 

 

 

Hier zie je twee van onze vier campers, waar we IJsland mee doorkruist hebben.

De gele paaltjes langs de zijkant van de weg zijn markeringen voor als het winter is

en er een flink pak sneeuw ligt.

Op die paaltjes kan de chauffeur zich dan min of meer orientieëren…

Maar wat wat als de sneeuw hoger ligt dan die paaltjes ???…

Tja, dan heb je dikke pech gehad hé ?! 😎

 

Links zie je de klassieke IJslandse (houten) elektriciteit masten…

ISO200 , 1/500s , f3,5 , 88mm , +0,3 EV

 

 

 

Een flinke regenbui is in IJsland niet ongewoon…

Soms kan het 2 of 3 weken aan een stuk regenen… !

Als je daar dan juist bent …. dan heb je nogmaals dikke pech gehad natuurlijk 😥

ISO200 , 1/800s , f3,5 , 60mm , +0,3 EV

 

 

 

Als je hier van de weg geraakt…

Dan mag je wachten tot er een buldozer langskomt,

of als je mobieltje bereik heeft, dan kan je hopelijk een garage mét

pech-verhelping/sleepdienst opbellen.

Hopelijk spreken die mensen dan deftig Engels !

Want de IJslandse taal is nòg erger dan Chinees 🙂

Je ziet dus… In IJsland moet je zowat op alles voorbereid zijn 😉

ISO200 , 1/640s , f3,2 , 37mm , +0,3 EV

 

 

 

Soms reed Johan bewust wat trager, zodat ik aanvaardbare “panorama” foto’s kon maken

vanuit onze rijdende camper.

Het binnenland is helemaal anders dan de kustgebieden !

Hier kan je 50km of meer rijden of stappen én nergens een teken van leven zien…

Dat is wel indrukwekkend hoor…

Hier wil je niet verloren lopen !

ISO200 , 1/250s , f5,6 , 95mm , +0,3 EV (cropped)

 

 

 

Hier reden we op een enorme kiezelberg naar boven…

De bergop was kilometers lang !

In dit ruige en woeste landschap liep één enkele weg,

uitgeschraapt door een zware buldozer !

In de verte zien we een volgende onweersbui over de bergen afkomen…

ISO200 , 1/250s , f5,6 , 150mm , -0,3 EV

 

 

 

Een paar minuten later kreeg het land weer een total ander uitzicht,

nu de zon er héél eventjes terug doorkwam.

IJsland, het land van de vier seizoenen op één dag…

Vanop deze uitgestrekte bergtop kunnen we tientallen kilometers ver zien…

Echt wel een indrukwekkend uitzicht hoor als je daar boven rondkijkt !

ISO200 , 1/320s , f5,6 , 180mm , -0,3 EV

 

 

 

Onze vier campers,

effe de benen strekken, iets eten en drinken…

ISO200 , 1/640s , f5,6 , 54mm , -0,3 EV

 

 

 

én natuurlijk…

Foto’s maken 😎 😉

Daarvoor zijn we tenslotte naar IJsland gekomen hé 😀

Ondertussen begon het weer te regenen…

Zie jij de 3 regendruppels op mijn lens ? 😎

(die ik natuurlijk daarna mocht droogwrijven)

ISO200 , 1/400s , f5,6 , 30mm , -0,3 EV

 

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 19 ondertussen ! ) gekomen …

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk