Prime lens (Deel 4)

Omdat het nu al een poosje heel triestig , grijs miezerig en koud
regenweer is, neem ik je mee naar de lange hete zomer
van 2022. We zijn nog steeds in de omgeving van Coo
(je kent de waterval van Coo wel hé ? ).
Het was toen zo warm (+30°) dat we frisse de koelte van de
bossen opzoeken. De camera is nog steeds de Fuji XH1 en de
lens is de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
In het vorige “Prime lens deel 3” logje heb ik deze lens al
uitvoerig besproken…

Dat het op sommige plaatsen héél donker was in de bossen
was met deze top lens geen enkel probleem.
Het liet me zelfs toe om heel creatief om te gaan met het
spaarzaam aanwezige licht. Je zal verder in dit logje wel
merken dat je heel veel kan doen met héél weinig 😎

De mogelijkheid om de achtergrond te laten verdwijnen
in een zee van bokeh bolletjes is ook mooi meegenomen
met deze uitmuntende 56mm prime lens.
Het was dus echt genieten !

Een zonnestraaltje dat een gaatje vind in het bladerdek van het
bos verlicht heel diffuus een plukje grassen en waterplantjes…
In mijn ogen was dit tafereeltje een mooi stilleven,
gemaakt door ons moeder Natuur 👍

Zelfs bomen kunnen verliefd zijn… 😎

Een oude, dode tak,
omgeven door een zee van bokeh bolletjes !
In het bos werd het meer donkerder naarmate ik er dieper in door drong.
(ik had toen een tropen hoedje op, droeg lange mouwen
én een lange broek…
dit alles om het risico op teken zoveel mogelijk te vermijden !)

Hoe donkerder het werd in die bossen,
hoe meer ik kon ‘spelen’ met het weinige licht dat overbleef !
De blaadjes hier op de voorgrond zijn scherp,
terwijl de bomen en het loof in de achtergrond,
opgebouwd worden uit ontelbare bokeh bolletjes !

Maar in plaats van het bos als een groot geheel te zien,
ging ik me meer en meer concentreren op de details in dat bos…
Ik kreeg oog voor de bomen in het bos…
én de natuur naast die bomen…
Een paar zonnestraaltjes belichten heel subtiel deze varen…
Hier heb 3 stops licht (EV) geminderd én een sluitertijd van 1/8000s
gekozen om overbelichting te voorkomen én om het aanwezige
licht mooi te laten overvloeien met de schaduwen.

Spelen met het aanwezige licht en een verdorde varen plant
kan heel leuke resultaten opleveren hé ?
Eigenlijk is onze natuur één grote foto studio,
voor wie dat wil zien natuurlijk 😋

Twee stops licht minderen, 1/4000s sluitertijd, f/1,2
geeft me deze impressie in het bos…

Ongeveer dezelfde foto als de vorige…
Hier hebt ik ook twee stops licht geminderd,
het diafragma staat ook op f/1,2 …
maar de sluitertijd is op 1/500s gezet.
Je ziet duidelijk dat deze foto veel klaarder en helderder is
dan de vorige.
Deze lichtwinst behaal je door simpelweg de sluitertijd wat te verlengen…

Spelen met natuurlijk zonlicht is zalig om te doen !
Het zonlicht was buitengewoon hard, omdat de zon zich loodrecht boven
ons bevond. Maar in het bos werd dat harde (én heel lelijk !) zonlicht
gefilterd én heerlijk diffuus gemaakt door de ontelbare blaadjes
in de bomen 😎
Als fotograaf moet je hiervan maximaal profiteren én genieten 📷👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Aan de rand van het bos en naast de vijvers zag ik dit mooi
stilleven van “het bijtje en de bloemekes”.
Ook hier had ik geluk dat dit geheel nog min of meer in de schaduwen
van het bos was gehuld. 1 meter verder scheen de zon ongenadig
en maakte het quasi onmogelijk om een mooi belichte foto
te maken.

Wat ik in Coo vooral heb geleerd :
Met hard (lelijk) zonlicht moet je de schaduwen opzoeken
en proberen creatief om te gaan met het licht dat je daar hebt…
Maar je kan ook een paraplu, parasol of zo mee nemen, om zo je eigen
schaduw te maken als er geen bos of boom in de buurt is…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit vierde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…

We zien dat wel als het zover is hé ?

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Macro met een ‘Gewone lens” (Part 2)

Helemaal in de traditie van de onvoorspelbaarheid qua onderwerpen
in mijn logjes, ga ik vandaag gewoon verder waar ik met dit thema in
het vorige logje was gestopt 😋.
Niemand verwacht dat ik een netjes een thema ga afwerken…
Dus valt dit ook onder de rubriek “Chaos & Onvoorspelbaarheid” 😇

Voor meer info rond tussenringen, voorzet lenzen, tech uitleg,
je kan dat allemaal vinden in mijn vorige logje.

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera is nog steeds mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

In dit logje zijn we in de omgeving van de grote fontein,
(naast de tropische serres.)
Ons plan was om in de tropische serres te gaan,
maar in de nabijheid van de vijver was zoveel moois te zien,
dat we niet in de serres zijn geraakt 🤠

Het was redelijk somber weer, afwisselend wolken en dan weer blauwe lucht…
De donkere achtergrond in deze foto was zeker niet donker
toen ik deze foto maakte …
De donkere achtergrond is ook niet gemaakt in Photoshop ofzo…
Hoe doen we dat dan ?
Effe wat technische achtergrond hoe de lichtmeting in een camera werkt…
De lichtmeting van een camera gaat als neutrale basis voor de belichting uit van
een 18% grijstint qua helderheid.
Een opname van een omgeving met veel heldere delen wordt automatisch wat
onderbelicht en een foto met veel donkere delen, overbelicht.
De camera wil het onderwerp gemiddeld 18% grijs maken,
want dat is gemiddeld de correcte belichting! (tot zover de technische theorie).

Nu gaan we het licht algoritme van de camera op een ‘dwaalspoor’ brengen ! 🧐

We zetten de lichtmeting op 1 punt (spotmeting).
Dan laat je de camera het licht meten op een heel helder belicht plekje.
De software meet veel licht, en gaat daarom alles wat donkerder maken om
aan de gemiddelde 18% grijswaarden te komen.
Het fel belichte plekje in het licht meetpunt van je foto wordt nu min of
meer perfect belicht, terwijl de lelijke achtergrond heel donker wordt.
Op die manier kan een simpel onderwerp aan kracht winnen 📷🤗

Het verwonderde ons dat er begin oktober nog zoveel bloemen groeiden !
De onmiddellijke omgeving van de grote fontein is een paradijsje
voor druppeltjes fotografie 👍

Ook heb ik besloten om het diafragma van de lens wat dichter te knijpen (hoger F-getal);
omdat op f1,2 de scherptediepte zo miniem is dat ik de volle aandacht niet bij de bloem kon
brengen. De volgende foto’s zijn allemaal op f3 tot f5,6 geshoot.
Fotografie is altijd wat zoeken en je aanpassen hé ?
De donkere achtergrond heb ik uitgelegd boven dit logje

Een boomblad dat al wat last heeft van de herfst…
Wat ik altijd zo mooi heb gevonden aan die kleine druppeltjes is het feit dat
het eigenlijke kleine vergrootglazen zijn !

Weer heb ik de lichtmeter in de camera hier wat bedrogen…😋
De achtergrond was anders lelijk én veel te druk.
Nu komen de kleine takjes en de druppeltjes veel beter tot hun recht.

Hoe piepkleine bloemekes zo verdomd mooi kunnen wezen hé ?
Omdat de meeste rode bloemekes én de groene blaadjes links,
min of meer op dezelfde afstand lijn stonden, kon ik het diafragma
opendraaien tot f2 om zo de achtergrond te laten verglijden in een zacht waas.
Van dit soort stillevens krijg ik nooit genoeg

Soms was de lucht heel even blauw en het zonlicht heel zacht,
het ideale licht om doorheen de bloemblaadjes van deze prachtig
gekleurde bloem te stralen…
Bij de nabewerking van deze foto zag ik een piepklein spinnetje
en een nog meer piepkleiner vliegje !
Zie jij ze ook ? 🧐

Het moment dat een prachtige bloem wakker wordt…
Als alle blaadjes openstaan is dit een stralend mooie bloem.
Maar als ze nog niet helemaal wakker is vind ik ze zo kwetsbaar mooi !

Ergens in de fris groene blaadjes van een waterplant,
kwam ik dit piepkleine slakje tegen…
Het slakje was maximum een halve cm lang

Ik volgde het piepkleine slakje met de lens…
Het leek wel te checken of het boom blaadje aan de overkant groener was 😎
Vorige foto was f2 , bij deze foto heb ik het diafragma op f2,8 gezet om ietwat meer
scherptediepte te krijgen, maar ook niet te veel om niet teveel drukte in de
foto te krijgen. De afstand tussen onder en boven de foto is ongeveer 2,5cm !
Voor ‘pseudo’ macro is dit een heel mooi resultaat vind ik 🤗

Met een lichtsterke primelens (een 24mm f1.4 , de 34mm f1.4, een 56mm f1.2) kan je
samen met een tussenring (extender) héél leuke macro’s (close ups) maken.
Het grote voordeel van een primelens is dat de lens gemaakt is voor slechts 1
brandpuntafstand. De technologie van het optische glas, het diafragma enz kan heel
eenvoudig worden geoptimaliseerd voor 1 brandpunt,
zodat je uiteindelijk een toplens krijgt voor een zacht prijsje 👍

Mijn hamvraag uit het vorig logje: Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
Mijn mening: Met een echte macro lens zal je heel zeker betere resultaten bereiken,
maar… de kwaliteit grens tussen de recente camera’s, de “betere” close up met prime
lenzen én echte macro lenzen is echt wel zodanig klein geworden,
dat je al een pixel pieper moet zijn om het wezenlijk verschil aan te tonen…
(Noot: De technische ervaring van de fotograaf maakt hier zeker het verschil !)

Als je voor micro macro gaat… dan heb je echt gespecialiseerde macro lenzen nodig,
maar…
voor gewone, dagdagelijkse hobby macro fotografie is een echte macro echt niet echt nodig !

Maar zoals steeds… Kwaliteit laat zich betalen…
Een goede prime lens (f1.2 , f1.4 , f1.8) is niet goedkoop,
maar een goede macro lens is zeker een flink pak duurder.
Een setje extenders (tussenringen) kan je al kopen voor enkele tientjes.

Tip: De spotgoedkope plastic fantastic (nifty fifty) 50mm f1.8 ,
dat bijna door elk fotomerk wordt verkocht, is héél zeker een goede instapper !
Dit ongelooflijk lichtecht lensje gebruik ik al 15 jaar !
Met dit lensje ga je leren zoomen met je voeten 🙃😁

Ik hoop dat ik je wat wijzer heb gemaakt in het boeiende wereldje
van de macro fotografie 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro in onze herfst tuin

Het leuke van macro fotografie is dat je het overal kan doen !
Zelfs op een klein appartementje met een mini terrasje
kan je de meest leuke macro foto’s maken 🤗
Wat bloemekes, een paar leuke zaadjes, insecten vind je meestal overal,
misschien zelfs wat oud speelgoed van vroeger, van je kids of kleinkinderen…
De mogelijkheden voor macro zijn quasi onbegrensd.

Alle foto’s in dit logje zijn gemaakt met de Fuji XH1 én de spotgoedkope
manuele (Chinese) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Een ‘gewone’ macro lens heeft een verhouding van 1:1…
De Laowa lens komt 2x dichterbij ! (2:1 verhouding)
In een manuele lens is er géén autofocus…
dat betekent dat je als fotograaf alles op manueel moet gooien…
Maar dat is nu juist datgene dat een macro fotograaf altijd doet 🤠
Maar door het ontbreken van (dure) elektronica in deze macro lenzen,
zijn de Chinezen erin geslaagd top kwaliteit macro glas aan te bieden
voor een spotgoedkope prijs ! 😎

De meeste spiegelloze systeem camera’s bieden de dag vandaag een
redelijk goed focus-peaking mechanisme aan, zodat scherpstellen op
elk punt dat je wil héél simpel wordt.
Deze Laowa lenzen kan ik iedere macro fotograaf aanbevelen.

Belangrijk: Aan deze ‘Laowa reclame’ verdien ik niets, rien de knots, nada, nothing…
Laowa weet zelfs niet wie ik ben !🧐
Mijn positieve ervaring met deze lenzen deel ik graag met al mijn bezoekers…
Waarom 2 of 3 keer meer geld uitgeven voor een lens die minder kan
dan deze uitmuntende (manuele) macro lenzen van Laowa… ?

Genoeg technisch geleuter… je kwam naar hier om naar mijn foto’s te kijken hé 😎

Een (voor mij) onbekend plantje dat zomaar groeide in een grote bloempot….
Het leek me een brede groen/bruine grashalm,
maar toen die plots ‘in twee delen scheurde’ dacht ik piepkleine zaadjes te zien verschijnen…

Een paar cm link of rechts in de bloembak… (ik weet het niet meer…🤭)
Een piepkleine rode stengel met rode vleugel blaadjes verscheen voor de lens…
De rode blaadjes waren amper 2 tot 2,5mm breed.
De lens was volledig opengedraaid tot 2:1, wat een uiterst minimale scherptediepte
als welgekomen extraatje gaf ! De achtergrond was heerlijk onscherp wazig 🤗

Ooit droeg deze stengel een ‘slaapmutsje’…
De frèle oranjegele bloemblaadjes van dit slaapmutsje zijn reeds afgevallen.
Koning herfst nadert, weet je wel ?
Op de kleine, ronde bloemendrager heb ik het scherptepunt gezet…
Het boven en onder van de bloem stengel verdwijnt in een heerlijk onscherp waas !
Met dit soort 2:1 macro lenzen kan je echt schilderen met je camera 😋

De lens wat terug gedraaid naar min of meer ‘gewone’ macro toestanden…
Ergens tussen 1:1 én 2:1 macro verhouding kon ik een Vuurwants (rechts)
én een piepklein rood spinnetje (links) observeren….
Ik kon ze onmogelijk beiden tegelijk scherp krijgen, daarvoor is de scherptediepte
op dit micro macrovlak veel te klein…
Ik zou beiden tegelijk scherp kunnen krijgen met Focus Stacking,
maar dan ben ik weer heel fotografie technisch bezig … en dat wil ik niet !
Fotografie moet als een buikgevoel zijn vind ik… Geen berekende techniek !

Zomaar een boeketje prille herfstblaadjes 🤠

Een ooit geel/groen lenteblaadje dat intussen rood is verkleurd in onze Japanse kerselaar…
De structuur van de bladnerven… daar kan ik lang naar kijken én blijven genieten 🥂

Een dikke halve meter verder én een dikke meter lager dan de vorige foto,
vond ik een leuke & fotogenieke kolonie Vuurwantsen !

Het was me daar een gekrioel van jewelste…
Na vele jaren van observatie op deze onschuldige rood/zwarte rakkertjes,
heb ik wel geleerd dat ze in de prille herfst met zijn allen druk bezig zijn,
om hun winter schuilplaats te bouwen…
Bouw maar lekker verder Vuurwantjes…
See you back in de volgende lente 😊

Een ander groen/bruin takje dan het takje in de eerste foto in dit logje,
(dat ik nog steeds niet kan thuisbrengen…) splitst hier ook in twee delen…
In het midden dacht ik heel minuscule zaadjes te zien met witte zweefhaartjes eraan gegroeid…
Witte zweefhaartjes evenals de zaadjes verspreiders van een pissebloem bijvoorbeeld 🧐
Door het 2:1 formaat van de 65mm macro lens schat ik in dat deze kleine zaadjes
1 tot 2/10 mm (mm = millimeter) groot zijn…
Het kleine macro + micro macro wereldje is overweldigend hé ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Ik was op zoek naar meerdere ‘splijtende’ takjes in het prille september avondlicht…
Het in 2 gespleten takje rechts vond ik best wel interessant,
omdat de “zaadjes” duidelijk zichtbaar zijn…
Maar in de digitale donkere kamer (Photoshop) zag ik links een ander takje opduiken !
Op dat linkse takje zat een oneindig klein insectje…
2 voelsprietjes, 6 pootjes, en 2 vleugelparen…

Hoe oneindig klein dat petieterig klein wezentje ook mag of kan zijn…
Het leven op aard heeft het omarmd én een plaatsje gegeven in de ketting van eten of
door een ander beestje opgevreten te worden natuurlijk… ! 🙃
Evolutie is onvoorspelbaar én bijzonder willekeurig… (en dat is maar goed ook !)

‘k hoop dat je genoten hebt van dit herfst macro logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro 1:1 met midden formaat

Eindelijk is het zover… !
De Macro Extention Tube “MCEX-45G WR” was eindelijk toegekomen in de winkel 😎
Wat is dat voor een ding ❓ zullen vele bezoekers nu denken…
Dat ding is niet meer dan een 45mm lange ‘buis’ die tussen de 120mm “macro” lens
én de Fuji GFX body wordt geplaatst. (WR staat voor Alle Weer Resident)

De 120mm GFX “macro” lens is initieel een 2:1 lens… niet echt een macro lens dus…
Maar als je die 45mm tube gebruikt dan gebeurt er iets héél leuk 🤗
Namelijk de macro verhouding gaat dan van 2:1 naar 1:1 !
Dat wil zeggen dat je 2 maal dichterbij kan komen dan bij een 2:1 verhouding 👍
1 mm² van je onderwerp is dan ook echt 1 mm² groot op de CCD geprojecteerd !
De lens veranderd door de extender ook van focus lengte…
De 120mm macro 1:2 wordt nu een 90mm macro 1:1 !
Samengevat : In macro fotografie is het verschil tussen 2:1 en 1:1
macro verhouding immens groot.
De enorm grote sensor in het Midden Formaat staat dan ook garant voor een heerlijk zachte achtergrond (bokeh), wat in macro fotografie heel mooi meegenomen is natuurlijk 🧐
Meer tech info over dit alles lees je hier

Een kleine, groene krekel sprong plotseling op een tuinstoel…

Het groene beestje was bijna 1 cm lang…
Zijn (of haar ?) twee antennes scannen constant de omgeving af …

Eindelijk kon ik het beestje min of meer evenwijdig met de lens krijgen,
zodat de scherptediepte tussen hoofd en staart min of meer gelijk was.
Enkele seconden later, toen ik nog wat dichterbij wou komen,
sprong het groene beestje ineens weg !

Mijn volgend foto “model” was deze groene vleesvlieg…
Het beestje zat ietwat schuin tov de macro lens.
Je ziet goed hoe beperkt de scherptediepte met deze lens is !
Het achtereind van de vlieg is scherp, de kop is reeds onscherp…
Nu zou er met de laatste firmware update voor deze camera voorzien zijn
dat je focusstacking kan doen in de camera zelf…
Deze techniek moet ik eens deftig uitdokteren, want dat betekent dat ik met (flink wat !)
extra werk deze vlieg, hoe schuin ze ook tov mij zit, van begin tot het eind
vlijmscherp kan krijgen.
Maar zal dat een meerwaarde geven aan mijn macro’s ?
Nu zit de kracht van mijn macro’s in de verhouding tussen
het scherpe én het onscherpe gebied.
Hoe zal het aanvoelen als heel het onderwerp scherp is ?
Zal ik zonder statief kunnen werken ?

Dat stacking mechanisme uitproberen is dus de boodschap ! 🧐🤔

Een uitgebloemd én verdord Juffertje in het groen…

Twee vuurwantsen in overleg…
Het zijn nuttige beestjes, ze ruimen alle afval op en doen geen kwaad
aan bestaande planten of bloemen.

Deze kleine vuurwants leek wel te poseren voor mijn lens 📷👍

Als je maar traag genoeg beweegt kan je héél dichtbij vuurwantsen komen…
Let er wel op dat je door je neus in en uit ademt…
Waarom ?
Omdat wantsen de ademgeur uit onze open mond niet echt kunnen waarderen…
Net zoals de meeste insecten trouwens …

Et voila, we zijn weer aan het eind van een macro logje gekomen.
‘k hoop dat je van de insecten macro’s genoten hebt,
ook mijn uitleg over midden formaat camera’s, mijn indrukken & overpeinzingen ervan
en over de ongelooflijk mooie natuur in het kleine wereldje natuurlijk !
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én een ferme dankjewel voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Sneeuwklokjes enzo

Van de ijskristallen en Afrikaanse maskerboom thema’s
gaan we weer naar een totaal andere wereld…
Welke wereld ?? Maar dat kon je al raden zeker ? 😇
Soms zijn er een paar uurtjes dat het niet regent,
dat er geen storm boven ons raast, dat er geen mist is…
Van die héél zeldzame uurtjes moet ik als fotograaf profiteren
om de eerste lentebloemekes én eventueel de eerste insecten
in mijn macro lens te ‘vangen’.

De camera is de Sony A7R2 ,
de lens is de manuele Laowa 100mm f/2,8 2:1
Om de zachtheid in de achtergrond van mijn macro foto’s
te versterken én om tegelijk eventuele storende objecten
in de achtergrond af te zwakken, heb ik zoals je kan zien in de foto hieronder,
doorzichtige tape geplakt op de zonnekap van de lens.

De plakband kan je willekeurig ramdom plakken,
als je het centrum van de zonnekap maar vrijhoud van tape.
Let wel op dat je de tape enkel op de Zonnekap aanbrengt,
NOOIT op het optische glas van je lens !!
Je kan deze plakband ook met een (rood,geel,groen,blauwe)
viltstift bijkleuren om leuke kleureffecten in je foto mee te maken.
Je kan ook een glazen filter op je lens schroeven
(een spotgoedkoop UV filtertje bijvoorbeeld)
en willekeurig vaseline smeren over de glazen filter.
Het vaseline effect is min of meer gelijk aan deze ‘plakband methode 🙃)
De vaseline kan je ook vermengen met transparante ecoline inkt…
De mogelijkheden zijn eigenlijk eindeloos 🤗

Maar daarover later meer…
Vandaag beperk ik me tot het “simpelweg” afplakken van de zonnekap.

Alle volgende foto’s laten duidelijk de heel zachte achtergrond
zien die gemaakt wordt door deze tape.
Alleen het centrum van de foto is scherp…

Zoals je ziet is het centrum van de foto scherp
en worden alle ‘drukke’ elementen in de achtergrond “verzacht” door de tape.
De eerste sneeuwklokjes zien geeft toch een heerlijk lentegevoel hé ? 😎

Het is heerlijk om weer buiten in de natuur te kunnen fotograferen ! 🤗

Het warme licht in de achtergrond komt van een Lime Cube LC-V2 daglicht led
lampje, hier met het (gratis !) meegeleverd Warm_Level3 filtertje én het
(ook gratis meegeleverd !) licht diffusertje.

Ergens in een ooghoek zag ik een beweging…
Een klein springspinnetje kwam zien wat ik aan het doen was 🧐

Alle foto’s zijn natuurlijk uit de vrije hand gemaakt…
Hier met een statief werken zou echt niet te doen zijn.
Het scherptepunt in alle foto’s is gemaakt dmv focuspeaking,
omdat de Laowa lens een 100% mechanische lens en bijgevolg géén
autofocus heeft. Maar dat stoort me niet,
omdat een macro fotograaf bijna nooit met autofocus werkt.🤭

Deze foto gaf ik als titel: De Vlucht Van De Spin
Zie je het spinnetje nog ? 😉🕷🕸

Je houd het niet voor mogelijk…
maar een klein minuutje later kwam hetzelfde (?) spinnetje weer zomaar poseren 🤠
Voor een macro fotograaf zijn dit YESS momentjes hoor 😍

Het kleine Lime Cube LC-V2 daglicht led lampje is heel handig in de natuur.
Je kan de lichtsterkte traploos instellen en het licht warmer en/of diffuser zetten.
1 opgeladen lampje kan ongeveer 50minuten schijnen. En als het nodig is,
dan gebruik je een powerbank en kan je er enkele uren verder mee werken.

Hier heb ik een ander led lampje gebruikt…
Een Cullmann CU Light V 220DL .
Dit lampje bevat 64 daglicht (5600 kelvin) Leds, de lichtsterkte kan je traploos instellen.
Dit lampje heeft ook 4 flitsshoe connectoren, wat heel handig is ‘in the field’ 🙂
Je kan een gekleurde filter folie over deze lamp leggen om de kleurtemperatuur
te veranderen. Voor de prijs moet je zeker niet laten… dit spot goedkoop lampje
heb ik ooit voor 2 of 3 tientjes gekocht !
Wat ik vooral heb geleerd in fotografie, is dat duur gerief niet meteen het beste is !
Als je wat uitkijkt en je goed informeert dan kan je héél goedkoop producten van
een heel redelijke kwaliteit kopen.
In een grijze februari namiddag kan je dat extra Led licht héél goed gebruiken hoor.
Het is ook heel handig dat je dit soort licht overal kan zetten, om zo meer diepte
te geven aan je foto’s.
Eén enkel (flits) licht van op de camera flitsschoen vind ik bijzonder lelijk…
Dat soort licht is echt plat en verminkt alle diepte in een foto.
Licht van links, rechts, boven of onder, of een mengeling ervan is altijd veel mooier.
Let wel, de 2 lampjes die ik hier bespreek zijn geen flitslampjes hé…
Je zet ze aan en ze blijven lichten… tot je ze weer uitzet of… de batterij plat is 😎

De belichting in deze foto vond goed meevallen…
De Cullmann stond ongeveer 25cm verder in het gras,
de lichtsterkte stond op 2/10 van het vermogen.
Een geel plastiek (wegwerp !) zakje over het lampje
gaf een warme kleur aan het grijze winter licht

Als je een paar uurtjes in het klamme vochtige moeras bos vertoeft,
dan verlang je wel naar een warme koffie en zachte pantoffels van thuis 😋
Maar een macro fotograaf blijft steeds uitkijken naar nieuwe mogelijkheden !
(als hij niet teveel kou heeft natuurlijk 🤫🤭…)
Op de metalen afsluiting van een automatisch werkend gemaal ,
vond ik hier mijn eerste Lieve Heers Beestje van 2022 ! 🐞
Heel bewust heb ik deze foto op wat afstand van het kevertje genomen.
Mijn bedoeling was om dit piepkleine kevertje,
ergens in onze onmetelijk grote wereld te plaatsen…
Er zijn miljarden extreme & prachtige macro’s van insecten te vinden …
Daar kan ik zeker niets beter meer aan toevoegen…
Maar van de andere kant zijn er miljarden insecten die hun weg reeds verloren zijn
door het onbezonnen ingrijpen van ons allen, Wij, de mens in onze natuur…🥶
Dat laatste gegeven wil ik graag met vet krijt onderstrepen in deze foto. 😥

Ondertussen wakkerde de wind weer aan en was de motregen terug…
Van die ijskoude druilerige motregen die alle restjes warmte uit je lijf zuigt, je kent dat wel…
Maar onderweg naar mijn warme huisje kwam ik dit super leuke geitje tegen !
Het bleef mekkeren tegen me, alsof het een gesprek met me wou maken 🤭
Dankzij Focus Peaking techniek kon ik supersnel de focus door heen de afsluiting van
kottekesdraad op de ogen van dit geitje zetten. Het witte sikje onder de muil
van dit beestje vond ik super schattig én tegelijk absurd én enorm grappig 😂
Zelfs in de winter regen moet je blijven proberen positief te denken hé ? 😋👍

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste prille lente
en sneeuwklokjes 2022 logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het mooie wereldje van witte sneeuwklokjes ,
de eerste insecten en spring spinnetjes die ik heb gezien dit jaar ! 😎
én het gebruik van kleine, maar handige led lichtjes in macro fotografie

PS: de ‘reclame’ die ik hier maak voor de Cullmann en de Lume Cube led lampjes
is louter informatief, een extra meerwaarde die ik graag met mijn blog bezoekers
wil delen. Ik verdien hier echt geen € cent aan hoor . (zou het ook niet willen !)
De ervaring die ik heb met toestellen, tools, enz, deel ik gewoon graag met mijn bezoekers,
meer moet je daar niet achter zoeken 👍

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Allemaal Beestjes

Van de libellen in Frankrijk en de witte vrieswereld in de schapenweide
is het weer hoog tijd om iets totaal anders te doen !
“And now for something completely different“, zoals die grapjassen
van Monty Python ons voorschotelen (Voor de volledige film, klik hier)

Dit is mijn allerlaatste logje…😱❓🥶
….. ❓❓ 🆘❌
….. ❗❗ 💥

Ik bedoel het allerlaatste logje voor dit jaar natuurlijk 😂
(of dacht je nu echt dat ik ermee ging stoppen ?? 😉)

Ik wil 2021 niet afsluiten met een ‘Best off’ of een of andere top 10 dinges…
niet dat ik daar iets tegen heb, integendeel zelfs !
Sommige bloggers zoals Rudi (PicPholio Nature Photography) bijvoorbeeld,
hebben van hun “Best off 2021” logje echt wel een meesterwerkje gemaakt ! 👍

Omdat ik altijd een min of meer onverwacht thema wil brengen,
heb ik besloten om in dit laatste logje van 2021, alle dieren,
die samen met ons allen de planeet Aarde bewonen,
eens ferm in de bloemekes te zetten 💚 !
Waarom ?? Wel… Omdat dieren wel een beetje veel meer aandacht
én respect van ons, mensen, verdienen , die ze nu krijgen van ons !

Alle foto’s zijn gemaakt in de diergaarde van Blijdorp, Rotterdam, Nl.
De camera was de Fuji XH1 + de 80mm macro f2,8 , de 100/400mm, de
de 24/70 f2,8 en de 70/200 f2,8 tele lenzen.

Ergens heb ik medelijden met deze dieren,
omdat ze in gevangenschap leven…
Maar van de andere kant, de ijsbeer zijn natuurlijke leefwereld is stilletjes aan
druk bezig met te verdwijnen… De toekomst van deze dieren in hun natuurlijke
leefwereld hangt aan een zijden draadje….😥
Misschien is deze indrukwekkende beer
nu beter af hier bij ons ?
Zelfs een ijsbeer lust een blozend appeltje 😋

Er zijn grote beestjes
én er zijn kleine beestjes 🤗
Deze prachtige monarch vlinder heb ik gefotografeerd
in de tropische vlindertuin van Blijdorp.

Er zijn grote en kleine beestjes,
én er zijn ook beestjes met een superlange nek !
Zoals deze giraffe bijvoorbeeld 🦒

Er zijn zelfs beestjes die kunnen vliegen ! 🐦
De kleurrijke vogels… de heel verre nazaten van de dinosauriërs ,
die ooit onze aarde bevolkten ! 🦖
De heerlijk rijke Griekse mythologie heeft ons ooit een heel mooi verhaal geschonken
over onze mensendroom om zelf te kunnen vliegen… 🚀
Het verhaal van Ikarus en Daedalus !

Soms hoef je een dier niet volledig te fotograferen
om de diersoort aan bepaalde details te herkennen
De Okapi !
Wist je dat de okapi de nauwste nog levende verwant van de giraffe is ?

Tropische vogels zijn er in overvloed te vinden in Blijdorp.
De verschillende kleuren zijn prachtig om te zien, vind je niet ?
De vorm van hun bek is evolutionair aangepast aan hun eetgedrag
én het voedsel dat ze vinden in hun natuurlijke habitat.
Het moet echt wel een flinke klus zijn voor het personeel van Blijdorp,
om al het verschillend voedsel (bessen, granen, insecten, enz ,enz) bijeen te zoeken.

Deze vogel vond ik qua kleuren echt wel de mooiste die ik in die enorme
vogelkas gevonden heb. In het zonlicht leek het wel dat zijn gevederte een
metallic glans kreeg. Een prachtig beestje hé ? 🤗

Het stokstaartje (Suricata suricatta) is een klein roofdier dat tot de mangoesten behoort. Hij wordt ook wel “aardmannetje” genoemd.
De naam “stokstaartje” danken ze vooral aan hun kenmerkende houding die ze urenlang
kunnen aanhouden) als ze op wacht staan.
De sepia kleuren van het diertje én van zijn nagebootste leefomgeving vond ik fantastisch goed !
Petje af voor de Blijdorp ontwerpers van de leefomgeving van deze dieren !👍

Er zijn kleine vogels…
én er zijn ook grote vogels 😉
zoals deze Kroeskop pelikanen bijvoorbeeld.
Omdat de zon loodrecht boven ons volle bak stond gas te geven,
én deze vogels bijna wit zijn van kleur,
heb ik de EV (licht meting) van de camera op min 2,5 stops gezet.
Als ik dat niet had gedaan was deze foto gegarandeerd overbelicht
geweest én voor de digitale vuilbak dus…
f13 , iso800, -2,5EV , 1/2200s,

Er zijn kleine katjes 😺
én er zijn héél grote katten ! 🦁
Deze grote leeuw lag me dromerig aan te kijken…
Het was tijd voor het middagdutje denk ik 🛌💤

Een nieuwsgierig Prairiehondje hield ons nauwlettend in het oog…
Het zijn geen hondjes, maar eerder nauw verwant aan de eekhoorn.
Omdat ze een keffend, bijna blaffend geluid maken,
dachten mensen vroeger dat het hondjes waren.
Hier vind je video’s uit Blijdorp van deze leuke diertjes….
In de buurt van het open ! verblijf van deze prairiehondjes staan overal
waarschuwingsborden dat je de snoezige diertjes niet mag proberen aaien…
Ze hebben vlijmscherpe tanden en na een beet van zo’n beestje moet je
zo snel mogelijk achter een tetanus prikje gaan…
Een lange tele lens (100/400mm) komt hier dus heel goed van pas.

Wasbeertjes zijn ook schattige beestjes… 🦝
maar je moet zeker niet te kort bij ze komen….
want ze kunnen ook venijnig bijten ! (net zoals de prairiehondjes ! )
Dit wasbeertje heeft zin in een visje … 🐟

Dit plaatje van twee duiven,
(het leek wel een verliefd stelletje !)
viel me ineens op !
Gelukkig had ik op dat moment de 100/400mm telelens op de camera staan
anders kon ik dit leuke duiven love-story plaatje niet maken 😎

Nu we toch over love-story bezig zijn…
Om het blogjaar 2021 hier af te sluiten…
Geven we er nog een ferme lap op! 😁
Twee zeeleeuwen samen in love 💚
Astemblieft 😎

Ik hoop dat je van mijn allerlaatste logje voor dit jaar, 2021,
“Allemaal Beestjes” hebt genoten.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend 📷 logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn eerstvolgend logje in 2022 zal gaan….
Nu ja, dat zien we die volgende keer dan wel weer hé 😎

Voor ik het vergeet … aan al mijn teergeliefde bezoekers wens ik alvast
het allerbeste voor 2022 ! Dat je al je dromen mag waarmaken !
Maar vooral wens ik je een goede gezondheid toe, dat je zeker mag
gespaard blijven van dat ellendig corona beestje.
Dat de pandemie nog niet gedaan is, dat weet iedereen, maar hopelijk
zien we ergens in 2022 een lichtpuntje in die donkere tunnel opduiken hé ? ✨🧐

Vriendelijke groetjes, blijf vooral gezond,
en een prettig eindejaar 👍🥂

Dirk

Macro in “La Douce France”

Van het blauwe, bijna magisch aanvoelend gletsjer ijs in IJsland,
is het weer hoog tijd om warmere oorden op te zoeken…
Vandaag neem ik je nog eens mee naar de zomer van 2017,
naar Les Eyzies in de Dordogne streek, Frankrijk.
In de omgeving waar we verbleven kan je nog steeds kilometers ver wandelen
door de vrije natuur, zonder een huis of een auto tegen te komen !
Met andere woorden… Hét paradijs in mijn ogen 😎😘

Even een kleine rechtzetting…
In de titel van dit logje schrijf ik “Macro”…
Die definitie is niet helemaal correct 😮🤔
De lens waar al de foto’s in dit logje mee zijn getrokken,
is niet echt een ‘macro’ 1:1 lens,
Het was een 100/400mm telelens 1:2.
Dus… vanaf hier verander ik het woordje “macro” met ‘Close Up’ … OK ❓😉

Maar… Waarom heb ik geen ‘echte’ macrolens gebruikt ??
Wel, ik zal het je zo dadelijk vertellen…😉
De insecten die ik die dag wou fotograferen (libellen, juffertjes,enz),
kon ik bijna niet benaderen met een 100 of 180mm macro lens…
Omdat met die lenzen, de maximum afstand tussen lens en insect,
ongeveer een halve meter is, waren de meeste insecten al piepedada
eer ik nog maar kon scherpstellen…🙄
Hoe warmer het is, hoe alerter en vlugger de insecten zijn…
En geloof me, die dagen was het héél warm ! 🔆
Maar met een 100/400mm + een 1.4x teleconverter
(in feite had ik dan een 140/560mm telelens) kon ik van op 2 meter afstand
min of meer hetzelfde resultaat boeken als met een 100 of 180mm macrolens.
Die 1 stop licht die ik daarmee verloor is te verwaarlozen,
want door de zomerzon was er meer dan genoeg licht.
Het voordeel van die lange telelens is het feit dat de meeste insecten
me niet eens opgemerkt hebben 🙃👍 en ik leuke foto’s kon maken ! 😉
Het nadeel van die lange telelens… je moet dat zware pokkeding
de hele dag meesleuren in die zuid-zomerse zon… 🥶😱

Samengevat … een logje met macro’s die in feite Close Up’s zijn 😉

Een Weidebeek juffertje kwam even uitrusten naast een klein beekje…

Een ander sierlijk Weidebeek juffertje wou de show stelen 😎
Wist je dat pakweg een paar honderd miljoen jaar geleden,
deze insecten een vleugel spanwijdte hadden van meer dan 50cm !!
Er zijn meerdere fossielen opgegraven die dit kunnen staven.
Libellen en Juffertjes zijn uiteindelijk min of meer de meest perfect
geëvolueerde insecten op onze aardkloot…
De spinachtigen (ook de kreeften enzo) verdienen een ereplaats
in deze eer-evolutie lijsten. Onze mensheid had amper 1/10%
van zijn evolutionair vermogen toen de Libellen reeds op 100% staan…
Een deftig nadenkertje hé ?
Libellen en juffertjes, voor mij zijn ze de verdiende koningen, de keizers van het luchtruim 🤗

In La Douce France kom je andere insecten tegen dan in ons Belgenlandje…
Ik vermoed dat dit exemplaar een Grote Zweefwesp is…
Als je zeker weet dat ik mis ben…
aarzel niet om je mening in de commentaar te zetten !

Een ‘grashopper’ zoals ze zeggen in het Engels…
De ‘legboor’ die dit kleine beestje “meesleurde” vond ik nogal ferm uitgevallen…
De twee voelsprieten op zijn hoofd zijn ook ‘bovenmaats’, vind je niet ?
De insecten wereld is boeiend om te verkennen 😎

Een klein AzuurWaterJuffertje …
Ineens was het daar op die plek !

Een ander AzuurWaterJuffertje kwam héél even uitrusten
op een klein waterplantje…
Wat zijn het prachtige wezentjes hé ? 😉
Geef toe, de subtiele grens tussen puur macro fotografie én doorgedreven close-up
met “lange” telelenzen wordt kleiner en kleiner….
Als je onscherpte kan verkrijgen over een tele afstand van pakweg een halve centimeter,
dan vervagen de grenzen tussen macro en telelens fotografie…

Weer een andere ‘grashopper’ (zoals ze zeggen in het Engels…)
In de harde slagschaduwen kan je zien hoe fel het zonlicht was die namiddag…
En ja, ik weet het… Macro foto’s (oepsie… Close Up foto’s) shoot je ofwel in de vroege morgen,
ofwel in de avondzon…
Maar als er dan iets anders op de agenda staat….
Tijdens een familie vakantie beslis je de planning niet alleen hé ? 🙃

Heb je dat ook al meegemaakt ?
Je zit naast een mooi vijvertje, genietend van de stilte en de rust…
Je kijkt naar een geplooid waterplantje en ineens ! ✨
… verschijnt daar een blauw Weidebeek juffertje, dat je onbeschaamd observeert ! 😎
Voor mij zijn dat genietmomentjes 😉
Voor jou ook ?

Is dit een soort ‘wesp’ ?
Of is het één van de ontelbaar vele, vlieg-soorten ?
Al bij al vond ik het een groot én mooi insect !
De grootte van dit beestje schat ik ergens tussen de 1 en 1,5cm

Om dit macro (Oepsie… Close Up !) logje voor vandaag af te sluiten…
En tevens de mooiste foto in dit logje…
Een WaterJuffertje in het heerlijk warm avond-tegenlicht !
Dé foto die me een YESS gevoel geeft 😉👍

Ik hoop dat je van dit “Macro in La douce France” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de 📷 inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we die volgende keer wel hé 😋

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Ook in dit logje blijf ik in het kleine wereldje
der macro fotografie ‘hangen’…
Alleen de locatie is veranderd tov het vorige logje.
Van de Plantentuin in Meise verkassen we naar het
overstromingsgebied van Dilbeek , de locatie is ergens tussen
Sint Martens Bodegem en Ternat.
Aan de ingang tot het moerasbos had iemand zomaar veldbloemen
en dergelijke bjoeties ingezaaid 🤗
Die mens verdient mijn eeuwige dank 👍😍
Wat zon, een ietwat beschut plekje én… mooie bloemekes !
Meer heeft een macro fotograaf niet nodig om gelukkig te zijn hé 😁

De camera die ik gebruikte is de Sony A7 III, de lens is de getrouwe
& 100% manuele Laowa 100mm f2,8 2:1 verhouding.
Omdat het tamelijk warm was toen , dat wil zeggen dat de insecten
ook héél beweeglijk zijn, heb ik de Godox TT685 flitser gebruikt,
om de eventuele bewegingen te ‘bevriezen’.
De camera op “Manueel”, iso100 , sluitertijd tussen 1/200s en 1/300s,
de flits ook om manueel en flitstijd tussen 1/64″ en 1/8″ vermogen.
Het diafragma varieert van f2,8 tot f8.
De scherpstelling is altijd gedaan dmv Focus Peaking.
(Mijn uitgebreide uitleg over deze werkgang kan je hier vinden.)

Een kleine bosbijvlieg doet zich tegoed aan de nectar van een bloem

Een piepklein groen sprinkhaantje trok mijn aandacht…
Die voelsprieten zijn echt wel groot tov het lichaam van dit beestje !
Wat ik me hierbij afvroeg, hoe het zou aanvoelen om de wereld niet
met je ogen, oren en neus waar te nemen’, maar dat je moest vertrouwen op
je twee voelsprieten… Vlinders bijvoorbeeld kunnen met hun voelsprieten
geuren waarnemen vanop kilometers afstand ! … Wonderbaar hé ? 👍😎

Een andere groen springbeestje zat op een bloemeke daarnaast…

Een dambordvliegje nam een zonnebad,
die beestjes hebben echt wel zonnewarmte nodig om actief te blijven…
De rode oogjes vind ik echt wel opvallend bij dit soort vlieg.

Een Randwants kwam op zijn gemak voorbij gekuierd…

Hij was onderweg naar de algemene Randwants vergadering denk ik 😋

Dat sprinkhaantje van foto 2 is terug ??
Of is het een zusje of broertje ervan ?

Een oude, vermolmde weidepaal met bekaert draad ertegen genageld,
deed me aan iets helemaal anders denken…
Ik zag in gedachten een gevangenis mét een gevangene achter de groene tralies…
De 2 bovenste gaatjes zijn de oogjes…
Het onderste gaatje is de mond van de gevangene die wel ‘OOO’ lijkt te zeggen.

Aan het begin van het moeras bos is het licht altijd wat geheimzinnig…
Ik houd wel van dit soort gefilterd zonlicht,
dat je alleen in de zomer kan zien.

Een zandhommel doet zich tegoed aan een kleurige bloem !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
een klein zweefvliegje bleef (bijna) bewegingloos
boven deze kleine bosbloemen zweven…
Een miniem flitslichtje van 1/32′ vermogen verstilde de (minieme) beweging
en bracht het vliegje scherp in beeld 😊

Ik hoop dat je van dit (zoveelste) “Kleine Wereldje” logje hebt genoten !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer als het zover is hé 🙃

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 2)

Van het ruige gletsjer ijs-wereldje in IJsland,
keren we terug naar ons klein Belgenlandje…
In een van de vorige logjes had ik een nieuwe serie opgestart,
met foto’s (meestal macro’s) van onze Plantentuin in Meise.
Waar het vorige logje eindigde…
ga ik met dit logje gewoon weer verder 😎
De camera die ik hier gebruikte is de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Omdat dit een 100% analoge lens is, werkt de auto focus niet…
maar dankzij de fantastische Focus Peaking scherp stel techniek,
kan ik perfect scherpstellen op elk punt dat ik wil 😎👍
Klik hier of hier of hier als je wat extra info over Focus Peaking wil krijgen.
Natuurlijk blijft een vaste hand (of een statief, rijstzakje,enz) altijd nodig ! 😉

Genoeg technische info…
Ga je mee naar de foto’s ? 😉

Het was 7 oktober 2021,
de mooi, recent gerestaureerde Plantentuin is een streling voor het oog
van de natuur – bloemen en planten – enz enz liefhebber !
Wat verdorde herfst blaadjes nemen hun ochtend douche in bokeh druppeltjes 🙃

Aan de vijver bij de ingang van de serres, hebben we een paar uur
kunnen fotograferen. Wat was min of meer windstil en de ochtendzon
gaf mooi zacht licht. Ideaal voor vijver fotografie dus 😁
Overal op de vijver dreven eilandjes van schuimende luchtbellen,
veroorzaakt door een fontein…
Het was wel oppassen hier… De oever van de vijver ging redelijk omhoog…
‘k had me een paar keer goed moeten vastgrijpen aan een stuik,
of ik was in die (gelukkig niet diepe) vijver beland 🏊‍♀️🛀
Maar kom, een fotograaf mag zich soms eens een nat pak riskeren hé ? 😉
Een reden te meer om waterdichte camera’s én lenzen te kopen… 😎

Als je die drijvende schuimbellen eilandjes ziet voorbij drijven,
dan ga je automatisch uitkijken naar mooie composities.
De afstand tussen de lens en onderwerp was ongeveer 20 a 25cm…
Het patroon van de luchtbelletjes in het schuim vind ik heel interessant.
Het gaat grote luchtbellen naar piepkleine, bijna onzichtbare lucht belletjes.
Dit geheel van grote en kleine luchtbelletjes doet me ergens denken aan fractals…

Een kleine lotusbloem, natgeregend of nat van de dauw ???

Dit is Dé grote schuldige van de schuimende eilandjes én de druppeltjes
op de bloemen en planten :😉
Een enorme fontein in het midden van de vijver spoot het water metershoog !

Over deze waterplanten had ik gisteren iets interessant gelezen…
Dit soort planten heeft de hydrofobe eigenschap dat ze het water
kunnen afstoten. Alle lotusbloemen bijvoorbeeld hebben die eigenschap ook.
Meer uitleg over deze unieke hydrofobe eigenschap kan je hier lezen.
Deze planten blijven steeds “proper”,
omdat het afgestoten water alle vuil en stof partikels mee afvoert.
Deze eigenschap verhinderd ook dat de planten gaan rotten in het water…
Ons moeder natuur heeft nog veel verrassingen in petto hé ? 🤗
Een reden te meer om er eerbiedig mee om te gaan !

Een vijverrand in het ochtendlicht bied veel fotografie mogelijkheden…
Een paar druppeltjes omlijsten een of ander insect dat zich “veilig”
aan de zonzijde van de plant kwam opwarmen.

Druppeltjes…
Altijd heerlijk om te fotograferen
Op f2,8 verglijd de achtergrond heel subtiel,
maar hier vond ik de achtergrond nog wat te druk…
Het is steeds blijven zoeken en aan een waterkant heb je
meestal niet veel mogelijkheden om van positie te veranderen…

Maar de aanhouder wint meestal 😋
Een meter verder stonden nog wat rietstengels ,
wat afgezonderd van de rest.
Dat kleine “drukte” verschil merk je direct aan het subtiel verschil tussen
een drukke én een minder drukke achtergrond.
Het is heerlijk om creatief te fotograferen aan een vijver rand 🤗

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Heel dunne, groene water plantjes zijn getooid met minuscuul kleine druppeltjes
afkomstig van het stuifwater uit de bruisende fontein.
De grootste druppeltjes zijn ongeveer 2 tot 3 mm groot…
Met een macro lens heb je de mogelijkheid om diep dat kleine wereldje
te duiken én je te kunnen verwonderen over de unieke schoonheid van het
verborgen wereldje, het kleine wereldje zoals ik dat graag benoem 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 2” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Van het “Speelse Spiegelingen” wereldje in Brussel,
gaan we terug naar de zomer van 2021, naar het vredige Limburg,
meer bepaald naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje in deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is ook nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. 🙃

Door de flitser (Godox TT686) manueel in te stellen, een matte flits diffuser te gebruiken,
én het flitslicht in zijn geheel af te zwakken dmv een extra lens-diffuser,
kan ik probleemloos werken (uit de losse hand) met ISO100 ,
1/200s tot 1/250s sluitertijd, het diafragma op F4 tot f8.
Mogelijke vervelende licht reflecties zijn met deze werk methode
bijna tot nul gereduceerd ! 👍😋
Zo zie je maar, met geduldig experimenteren en uitproberen kan je veel vervelende
problemen met flitslicht fotografie voorkomen !😉

Dat het een bijzonder natte periode was,
dat hebben ze geweten in Wallonië, amper 10km verder stroomde alles onder… 😥
Maar veel mensen zitten daar nog altijd zonder elektriciteit, zonder gas, een half vernield huis…
En de winter staat voor de deur ! 🥶
Maar ik ben zeker dat Vlaanderen (ook Antwerpen én Limburg) zijn goed hart zal tonen
en initiatieven zal opzetten om de mensen daar te helpen.
Waarom geen ‘Warmste week” voor Wallonië opstarten ?

Nu ja, toen hebben we daar dagenlang slagregens meegemaakt…
Onze fietsvakantie viel dan ook letterlijk in het water…😶
Maar in de binnenkoer van de vierkants hoeve waar we ons verblijf hadden,
vond ik een klein ingesloten paradijsje voor mijn macro fotografie 🤗

Hoe een simpel boomblaadje zo mooi kan wezen in de regen hé ?

Deze zwartstip smalboktor was helemaal van zijn melk…
Insecten hebben zonnewarmte nodig om “actief” te leven…
Zonder zon zijn ze echt wel kansloos voor vogels en andere insecten jagers…
Deze tor heb ik 2 uur later nog eens gefotografeerd in dezelfde houding…
Het insectenbestand in onze landen gaat achteruit, maar door een waterramp
zoals wat hier is gebeurd gaat deze teleurgang versneld omhoog…😶

Zelfs vliegen hebben zonnewarmte nodig om actief te zijn…
Het grote “voordeel” van koud weer is dat je dan insecten heel kort kan benaderen,
zonder dat ze wegvliegen…
Aan de regendruppeltjes, gevangen tussen de kleine takjes en stekels,
kan je goed zien hoe nat het toen was !

Een viooltje in de regen…
De rijke kleuren in die kleine viooltjes vind ik altijd super 🤗

Natgeregende meeldraden en de bloemstamper van een grote bloem…
Met een macro lens kan je er lekker abstracte beelden van maken 😎

Om nog een stapje verder te gaan in abstracte macro fotografie…
Natgeregende meeldraden kleven aan elkaar…
Rood, oranje, groen en geel gaan hand in hand 😎

Een klein, petieterig klein stukje van een bloem…
Een stilleven van vier piepkleine druppeltjes trok hier mijn aandacht…
Als je de schoonheid niet in het kleine wereldje kan zien….
Kan je dan de schoonheid in het grote wereldje ook waarderen ??

In de schaduwen vond ik dit pas geopend bloemeken…
dit mooie, gedempte licht heb ik na enkele probeer foto’s kunnen maken
met de Godox flitser. Pas bij deze foto was ik tevreden met mijn probeersels 🙂
Het leuke van blijven proberen tot het lukt, is het feit dat je al proberend
heel veel ervaring opdoet voor latere fotografie.
Bij de ‘gelukte’ foto’s, noteer ik meestal de settings van de camera, lens én de flitser,
zodat ik later niet telkens weer vanop nul moet beginnen 😋😎

Een vuurrood Leliehaantje op een malse groene plant…
In een paar uur kan heel de plant vernietigd zijn door de vraatzucht
van dit nochtans mooie insect. In deze foto zie je heel duidelijk hoe
deze kever zich een weg vreet door de plant !
De piepkleine regen druppeltjes op het rode schild vind ik wel iets hebben !

Deze “natte” bloemfoto vind ik heel “Belgisch” 😉
Zwart, geel, rood… Deze driekleur zit in onze Belgische genen ingebakken denk ik 😁
De héél beperkte scherptediepte én de perfect ronde bokeh achtergrond rondjes,
maken de foto helemaal af voor mij.
Macro’s maken in de regen, het is perfect te doen …
Alleen moet je dan zorgen dat je foto gerief 100% gegarandeerd waterdicht is !
Dat kost je in aanschaf een heel klein beetje meer (zo’n 10% meer denk ik),
maar je kan dan ook letterlijk alle kanten uit met je foto gerief 🤗👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De Laowa lens helemaal opengedraaid op 2:1
(dat is dubbel zoveel als een klassieke macro 1:1 lens)
Het was een tijdje windstil…
De afstand van de lens naar het onderwerp (een meeldraadje) was ongeveer 1,5cm !
Extreem dicht dus !
In de macro wereld is er een universele wet die zegt hoe korter je kan komen,
hoe groter je vergroting zal zijn, maar hoe kleiner de scherptediepte dan wordt…
Op het ene vlak win je wat, maar op het andere vlak moet je wat toegeven 🙃
Natuurlijk kan je dat nu oplossen door focus stacking toe te passen,
om zo een grotere scherptediepte te verkrijgen…
Maar ik vind “spelen” met die héél kleine macro fotografie grenzen
heel creatief om te doen…
Je moet meestal het uiterste uit de kan halen op dit kleine macro vlak,
om een toonbare foto te maken, maar dat vind ik gewoon heerlijk om te doen 😋

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,

Dirk