i 💚 Prime lenzen (Deel 5)

In dit logje ga ik gewoon verder op het vorige onderwerp,
namelijk fotograferen bij weinig licht, (zonder flits of enig ander licht hulpmiddel).
Met een ‘gewone’ lens ga je niet veel kunnen doen, of je moet de ISO torenhoog
omhoog knallen, waardoor je lelijke digitale ruis krijgt in je foto’s…
Weer een reden te meer om een snelle prime lens te gebruiken.
(Voor meer gepubliceerde uitleg over prime lenzen, die ik vroeger heb gepost,
kan je het best in “Zoeken“: i 💚 Prime lenzen ingeven.
Dan krijg je alle logjes over dit onderwerp.)

De prime lens die ik hier gebruik is de Fuji X 56mm f/1.2
Dit juweeltje laat me toe om bij héél weinig licht, zelfs uit de losse hand,
nog steeds haarscherpe foto’s te maken !
Welke Fuji X camera je gebruikt, is niet echt van belang. Qua kleur en fotokwaliteit levert
elke Fuji Xtx min of meer dezelfde kwaliteit én de camera’s zijn redelijk licht.
(Btw, de Fuji Xt1 , Xt2 kan je al lang voor spotprijzen tweedehands kopen…).
Nog een bijkomend voordeel van deze prime, is het wondermooie bokeh in de achtergrond 😎
Het kleurenprofiel in de camera heb ik op ‘Landschap’ ingesteld…
Zo krijgen zelfs alle RAW foto’s een subtiel én natuurlijk ogend tintje van licht en kleur.
(Net zoals de beroemde filmrolletjes van Fuji vroeger !)

Een slingerplantje baant zich een weg doorheen het moeras gebied…
Doorheen het bladerdak boven in de bomen straalt de late middagzon nog door.
Alle lichtpuntjes waar de zon door het gebladerte straalt worden nu heerlijke
bokeh bolletjes. Deze lens eigenschap heeft niets te maken met Photoshop !
Hoe groter het diafragma is én hoe meer lamellen dat diafragma heeft,
hoe mooier en kleurrijker het achtergrond bokeh zal zijn.

Een opgeschoten struikje, de lens is naar boven gericht…
Het hemelsblauw dat doorheen het boom gebladerte zichtbaar is,
wordt nu getransformeerd tot zalige bokeh bolletjes 🤗

In een redelijk donker hoekje in het moerasbosje, wordt zelfs het meest
zwakke licht op een perfecte manier door de lens naar de sensor geprojecteerd.
Het is echt een plezier om met deze lens te werken 😎

Een sfeerbeeldje uit mijn voortuintje…
Ik heb scherpgesteld op de struik met vierkante takjes en vuurrode blaadjes…
Mijn witte Renault Clio is op 1 meter afstand is nog nauwelijks te herkennen.
Werken met héél grote diafragma’s (grote opening én héél klein f-getal) …
Dat is echt mijn dada 😉

Rond de weide waar enkele pony’s staan valt er meestal wat te beleven,
qua stillevens dan toch 😎
Wat oude en door de zon verdorde takjes die rond de groene afspanning draad zijn gegroeid
vind ik wel iets hebben…

Een klein verdord boomblaadje dat op één of andere manier vast hing aan de draad
trok mijn aandacht…

Wat mij vooral aantrekt bij deze foto’s aan die weide, is de achtergrond die bijna helemaal
verglijd in een waas én geen enkele aandacht vraagt.
De afspanning draad én enkele gras sprieten komen zo mooi op de voorgrond.

Nog een laatste foto van de afspanning rond de pony weide.
De zon was bijna onder, de lucht kleurde oranje , het gras kleurde geel groen.
Een takje slingerde zich een weg door de afspanning draad

Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel ja, dat zien we wel als het terug zover is hé

Iedereen nog een gezellige donderdag avond gewenst !

Dirk

i💚Prime lenzen (Deel 4)

De laatste jaren ben ik meer en meer bezig met prime lenzen
in mijn ‘artistieke natuur fotografie’ 🤗
Prime lenzen staan ook bekend als ‘snelle’ lenzen…
Hoe groter de opening van het diafragma,
hoe meer licht er door de sensor van je camera valt.
Dit levert betere foto + kleur resultaten op, vooral bij weinig licht.
Een lens met een groot maximaal diafragma (klein f-getal)
wordt daarom ook wel een “snelle” lens genoemd.
Over het algemeen is de afspraak dat een diafragma minder dan f4,
min of meer de grens is tussen “snelle” of ‘normale’ lenzen.
Vele jaren dacht ik dat f/2,8 zowat hét toppunt van een prime lens was,
maar de dag van vandaag is f/1.4 , f/1.2 , f/1 tot zelfs f/0.95 betaalbaar geworden !
Met deze prime lenzen kan je bij héél weinig licht blijven fotograferen op
een aanvaardbare sluitertijd, zonder je ISO in de hoogte te jagen.
Tel daar de héél beperkte scherptediepte bij op en je kan ‘heerlijk spelen’
met de achtergrond (het bokeh in je foto)

Alle foto’ in dit logje zijn gemaakt met de (APS-C) Fuji XH1 camera
en de Fuji X 56mm f/1.2 prime lens. (tweedehands gekocht !)
De locatie is het moeras bosje juist buiten ons dorpje.
Het ging naar de avond toe, de zon scheen nog wel, maar het was echt een flauw zonnetje !
De sluitertijd had ik in de camera ingesteld tussen 1/250s en 1/500s.
Het diafragma is zo groot mogelijk (vast) ingesteld, namelijk op f/1.2

In het moeras bosje, zag ik een rood lintje,
dat rond een zijtak van een boom is gestrikt.
Een stelletje dat elkaar symbolisch eeuwige trouw beloofd ??
Al bij al, ik vind het geheel wel ietwat ontroerend overkomen 😉

Tussen de bomen door kan je soms een omfloerste lichtstraal ontdekken,
(wanneer wolken over en weer de zon schuiven)
die een dotje gras oplichten
Deze momentjes duren meestal niet lang…
Als fotograaf moet je er echt wel attent op wezen 😉

Soms zie ik tafereeltjes die me echt doen denken aan een heerlijk Japans aquarel !

Maar omdat de Japanse aquarel meesters maar in 1 kleur werken, en die kleur kunnen
omzetten in een oneindig aantal grijstonen, heb ik van vorige foto een Z/W omzetting gemaakt.
Het is me hier niet om de kleuren te doen, maar om de méér waarde van de grijstinten
in zo’n Japanse aquarel proberen weer te geven.
En… ik geef graag toe dat ik er niet in slaag om digitaal de technieken van de oude
Japanse aquarel meesters nog maar te benaderen.
Ere wie ere toekomt !
ik buig nederig mijn hoofd voor de Japanse aquarel meesters 👍

Wie schetst mijn verbazing toen ik dit broze, oranje Slaapmutsje ontdekte in het moeras ! 😃
Bij toeval werd dit fréle bloemeke belicht door een wolkje dat de zon nog even doorliet
Ik werk niet graag met kunstlicht, flitsers, reflectoren, enz enz…
Met een ‘gewone’ lens moet ik hier zeker niet aan beginnen
zonder de hier boven vermelde hulpmiddelen te gebruiken…
Dit is dus nog een extra reden waarom ik zo graag met prime lenzen werk 😉

Een oude, omhoog geschoten haag…
De blauwe lucht die je kan zien door de bomen erboven door is getransformeerd
tot heerlijke bokeh bolletjes !
Het schilderen met je lens gevoel is hier héél nabij 🤗

Het zonnetje was al aan het zakken…
Het licht werd nu snel zwakker !
Hier had ik een poging gewaagd om het laatste avondlicht nog een doel te geven…
Maar het resultaat beviel me niet echt
Hier kon ik véél meer uithalen, dat voelde ik tot in mijn twee dikke tenen ! 😉

Soms maak ik foto’s in automatische robot modus…
Niet het A standje op de camera, maar hét moment dat de stiel ervaring het overneemt !
Hier had ik de camera een kwart gedraaid naar links en was een dikke halve meter dichterbij
gekomen… Het is dezelfde plant als de foto hierboven, maar in een héél andere kijkhoek
geshoot. Deze foto vind ik stukken beter dan de voorgaande.
Dankzij de prime lens eigenschappen is het bokeh hier ook weer getransformeerd tot
een heerlijke willekeur van kleuren en licht.
FYI: In Photoshop heb ik alleen de groene blaadjes van het plantje onder,
wat meer verscherpt + het totale plaatje wat extra contrast gegeven.
That’s all digital repair work folks 🙃

Iedereen een gezellige vrijdag avond gewenst !

Dirk

i 💚 Prime lenzen (Deel 3)

In het vorige logje heb ik je verteld dat ik bij grote uitzondering
gewoon verder ging met het thema van het vorige logje in de reeks…
Het logje van vandaag gaat ook terug héél netjes een stapje verder…
op het vorige logje !
Ik doe dat niet omdat ik voorspelbaar wil zijn, neen,
chaos en onvoorspelbaarheid zal altijd een groot deel van mijn doen uitmaken.
Ik doe het vooral omdat ik met die 56mm f/1,2 Fuji X primelens lens heerlijk
zonnige bokeh foto’s kan maken.
Met het rot slecht kil koud regenweer van de laatste dagen kan iedereen wel
wat warm lente zonlicht gebruiken hé ? 🌞

Onze Japanse kerselaar heeft nu al zijn witte bloesems verloren…
maar als het avondzonnetje zijn nu rode blaadjes streelt…
Dan is het weer een licht feest in mijn voortuintje !

Onder de Japanse kerselaar groeit een ander struikje met rode blaadjes…
De lichten van de auto’s in de straat zorgen voor een mooi bokeh als toemaatje.

Van dit héél groot diafragma (f/1.2) krijg ik nooit genoeg !
Het onvoorspelbaar palet van kleuren en vormen die door de ongelooflijk
kleine scherptediepte van de lens worden geschilderd, daar doe ik het voor !
Het mooie is ook dat je met dit soort lens kan blijven werken,
zelfs als er bijna geen licht meer is 🤗

Elke kleine verandering in het licht geeft weer een totaal ander plaatje.

Dit meterslange takje van onze klimop, hangt ongeveer 20cm verwijderd
van de scheidingsmuurtje tussen ons huis en de buren.
Door de flinterdunne scherptediepte op f/1,2 verglijd de muur reeds in een
onherkenbaar waas. Wat mijn bedoeling is natuurlijk.
Zo kan ik mijn onderwerp helemaal isoleren van de rest.
Ideaal voor minimalisme fotografie 👍

Nu we toch over minimalisme bezig zijn…

Een ander takje van de klimop, hier omringd door bokeh bolletjes

Eens je met deze lens begint, kan je moeilijk ophouden 😉
Deze lens is ook een prima portret lens, dat ga ik binnenkort nog eens uitproberen
samen met mijn kleindochters (Twee lieve rakkertjes van 3 en 6 jaar)

Ik wens jullie nog een gezellige dinsdag !

Dirk

i 💚Prime lenzen

Een prime lens…
De laatste jaren heb ik er dikwijls over gepraat én ermee gewerkt.
Vandaag gaat het over de aps-c 56mm f/1.2 prime lens van Fuji X.
(Deze lens is in het Fullframe equivalent een 84mm f/1.2)
(Wat info over de verschillende sensors)
Hoe groter de sensor is, hoe zachter je de achtergrond kan maken.
Maar een grotere sensor, betekent meestal ook een zwaarder toestel én
zwaardere lenzen, die je altijd moet meesleuren.
Maar als je met een kleine, lichtgewicht aps-c camera een lichtechte prime
lens gebruikt, dan valt het voordeel van die grotere sensor snel weg.

Vroeger waren prime lenzen redelijk duur. Vandaag de dag zijn ze véél
goedkoper geworden, zeker nu China top prime lenzen verkoopt aan
dumpingsprijzen. Op de tweedehands markt kan je ook soms interessante
koopjes doen, maar je moet wat geduld hebben en wat meer zoeken.
(btw, De lens van vandaag is ook een tweedehands lens…)

Het werken met een héél groot diafragma (heel klein F getal), laat je toe
om de achtergrond in een waas te laten verglijden…
of in een wolk van heerlijke bokeh bolletjes te zetten 😃💚

Als je de lens een beetje schuin naar boven (richting licht) zet krijg je bokeh !
Hoe een takje van een haag uit onze voortuin er helemaal anders uitziet nu 😉

Hetzelfde takje als hierboven, maar dan met een ietwat andere kijkhoek.

Een meterslang takje van de klimop naast de school…
In de zomer is die muur helemaal groen begroeid.
Het spreekt voor zichzelf dat ik de lens helemaal open draai op f/1.2

Minimalisme wordt de laatste jaren meer en meer belangrijk in mijn fotografie.
Less is more dus…

Een maisveld, op 200 meter van ons huis.
Eén verdord maisblad is herkenbaar, de rest van het landschap vervaagt…
Het is alsof je de wereld doorheen een oog spleetje ziet 🤗

Nog een groot voordeel van een prime lens is dat je in het bijna donker
nog steeds vlijmscherpe foto’s kan maken van je onderwerp én tegelijk
de achtergrond kan laten verdwijnen in een waas…
Een héél klein beetje licht deed het verdorde boomblaadje heel mooi oplichten.

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…
Een variatie op het thema van hierboven.
De avond komt eraan… Het begint te schemeren…
Maar dit juweeltje van een lensje blijft alles geven 😋

Ik wens jullie nog een gezellige dinsdag avond toe !

Dirk

Roest Op Zondag

Zoals ik al eerder vertelde, is mijn roestige hoofding (zie hierboven) in iedere
‘Roest Op Zondag’ gemaakt met de Adobe Firefly Tekst –> afbeelding tool.
Zoals steeds ontwerp ik voor elk roest logje een unieke hoofding.
De parameter die ik in de engine gooi om iets uniek te maken is vandaag :
“Roestige Chinese Loempia Met Vettig Roestig Sausje” 😃
en huppekee… Firefly maakt er bovenstaand werkje van 🙃

Voor de roest van vandaag heb ik de inspiratie gevonden in de oude omheining van
de schapenweide, rechtover ons huis.
De boer moet soms de ijzerdraad in de omheining repareren of verstevigen…
Het lijnen spel van deze reparaties vind ik toch wel mooi om te zien !
Van deze 3 draadjes heb ik 3 keer min of meer dezelfde foto’s gemaakt…

Elke foto is weer anders, qua compositie…
De meest simpele compositie regels , de regel van derden of de gulden snede,
kan je perfect toepassen op deze 3 roestige ijzerdraadjes !
Het is gewoon wat ‘spelen’ met de hoogte, breedte verhoudingen van de ijzerdraden.

Hier heb ik de bocht die in de draden zit, nog wat ronder gemaakt…
door een goeie snok aan de draden te geven… 🙃 (sstt… niet verklappen aan de boer hé ? 😋)
Nu zit er meer ‘spanning’ en swung in het geheel vind ik.
“Spelen” met de regel van derden in een minimalistisch onderwerp is leuk om te doen.

Ik wens jullie nog een gezellige zondag avond toe !

Dirk

Macro zonder een macro lens

In dit logje duik ik nog wat dieper in het macro wereldje
zonder een echte macro lens te gebruiken…
In het vorige logje heb ik daar al eens over gesproken,
in dit logje vertel ik je van een heel andere opstelling, om in de buurt of zelfs
dichterbij de 1:1 macro norm te komen.

Vandaag gebruik ik een oude prime lens, de Canon EF 135mm f2 die ik via een
Fringer (EF-FX) adapter op de Fuji XT5 klik.
Tussen de Fringer adapter én de 135mm lens heb ik een extra 12mm canon
tussenring geklikt ! Hoe groter de uittrek (hoe dikker de tussenring), des te dichter
kan je bij je onderwerp komen, maar de keerzijde is dat hoe groter de uittrek is,
hoe minder licht je sensor bereikt.
In fotografie is de regel dat je ergens iets kan winnen,
je van de andere kant iets moet teruggeven…
Je kan dan de ISO verhogen (iets wat ik zelden doe) of werken met een flits
of andere lichtbronnen, of een groter diafragma (kleiner F-getal) kiezen…
(Alle elektronica tussen lens, de tussenring(en) én de camera wordt door de adapter
heel netjes geregeld, zelfs auto focus is mogelijk ! )
Maar handmatige scherpstelling is hier zeker een aanrader !
Het gebruik van een statief zal je zeker scherpere foto’s opleveren.
(maar soms is een statief niet handig of zelfs storend…)
In fotografie moet je voortdurend kiezen uit verschillende mogelijkheden…

Vele fotografen werken graag met een grote scherptediepte, dat betekent een
groot F getal (kleiner diafragma). Ook met focus stacking kan je extreme
scherptediepte verkrijgen, maar dit is niet echt mijn dingetje …

In mijn macro fotografie probeer ik de laatste jaren , meer en meer ,
iets dat mijn aandacht trekt te isoleren
én de achtergrond zo wazig, onscherp mogelijk te krijgen.
om zo mijn eenvoudig verhaal van bewondering over onze natuur te vertellen…

Onze Japanse kerselaar begin maart dit jaar…
De eerste foto die je maakt is nooit zo goed als je zou willen 😉
Maar het motiveert je wel om een paar stapjes verder te gaan !

Als je met je camera een lichte hoek naar boven maakt,
dan is de kans héél groot dat onze zon heerlijke bokeh bolletjes doorheen je lens gaat strooien 😊

Dit plaatje gebruik ik graag om te laten zien wat ik bedoel met iets te isoleren
in je foto…
Hier heb ik 3 bloesem bloemknopjes min of meer scherp gekregen, terwijl andere
reeds open gekomen bloesembloemekes in de achtergrond verglijden…
Ook het verglijden en samenvloeien van de kleuren zorgt voor rust in de foto vind ik.
f2 , 135mm , iso 125 , 1/500s.

Een variatie op het thema van de foto hierboven…
Een open én een gesloten bloesembloemeke samen op de foto 🤗
De achtergrond is boterzacht en stoort nergens…
Fotograferen op deze manier voelt echt als schilderen 🙂

Ondertussen komen er flink wat wolken overdrijven…
Het zon licht wordt door die wolken mooi diffuus gemaakt,
wat resulteert in een licht reflectie van een geparkeerde auto in onze straat…
Dit alles tovert subtiele bokeh bolletjes in mijn foto !

Soms krijg je in het voorjaar van dat magisch, wondermooi licht !
Als fotograaf zijn deze momentjes top momentjes ! 😋
Zeg nu zelf, als je dat door je lens ziet, dan kan je dag niet meer stuk hé ?

Mooi licht, mooie lente natuur… schoonheid zie je overal opduiken
Een handvol meeldraadjes in een piepklein lente bloesem bloemeke bijvoorbeeld ?

Hier heb ik in Nik tools een klein experimentje gedaan met Highkey fotografie.
De subtiele én kwetsbare eenvoud van dit plaatje vind ik wel sprekend…

Begin maart gaat de zon redelijk vroeg slapen…
Maar als fotograaf kan je heerlijk profiteren van lekker warm avondlicht !
Nogmaals heb ik de 135mm lens ongeveer 20 graden omhoog gericht en !!
Zalig mooie bokeh bolletjes rolden zomaar in mijn lens 😊
FYI, de kleurtemperatuur had ik hier op schaduw gezet, waardoor het licht “warmer” werd.

Het heb ik de lens terug evenwijdig met de aarde gezet…
De bokeh bolletjes zijn nu helaas verdwenen,
maar…
Een mooie, vredige voorjaar avondrust komt ervoor in de plaats 😉

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) foto logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel hé.

Salukes,
Dirk

Macro met een tussenring

Macro fotografie zal altijd wel mijn geliefkoosd stokpaardje
in mijn fotografie beleving blijven denk ik …
Weet je ? Ik vrees zelfs
dat ik ondertussen hopeloos verslaafd ben geworden,
aan de eeuwig durende & boeiende ontdekkingsreizen
in het kleine wereldje van de macro fotografie 😃

Voor macro fotografie heb je zelfs niet echt een ‘echte’ macro lens nodig !
Als je de brandpunt lengte van een lens kan verlengen,
dan kan je in verhouding tot dezelfde afstand evenveel dichterbij komen.
Een “gewone” lens geeft een 1:2 verhouding.
Een macro lens geeft altijd een 1:1 macro verhouding
(maar dat heb ik vroeger al eens uitgelegd, je kan alle logs hieromtrent
altijd op vragen door in zoeken “macro verhouding” in te geven)
Je kan de brandpuntlengte van een lens verlengen dmv een tussenring…
Een tussenring is een eenvoudige ring tussen je lens en je camera,
zonder lens of glaswerk. Deze ringen zijn 5,6,10,15,16 enz mm breed.
Deze ringen geven weinig of geen lichtverlies voor je foto resultaat.
Je kan deze ringen ‘stapelen’, maar dan krijg je wel lichtverlies…

Alle foto’s in dit logje zijn gemaakt met een Fuji XT2 ,
een Fuji X 35mm f1.4 lens én een Fuji 16mm tussenring.
De macro verhouding is ongeveer 1.5:1 ! Dat is korter dan macro !
Een setje tussenringen kan je al kopen voor één of twee tientjes…
Het is dus een prima alternatief als je een echte macro lens te duur vind 🙂

Maar dit is een fotografie logje… geen techie logje 😎

Er was eens een slakje…
dat ik toevallig vond op een betonnen boordstenen muurtje op ons tuin terras.
Het slakje is ongeveer 3mm groot, oneindig klein dus !
Ik nam er deze foto van en vergat dan verder dit piepkleine beestje…
tot !

Tot… De lente zon me de volgende ochtend wakker kriebelde…
Ik ben zeker geen ochtendmens, maar als ik macro tafereeltjes zoals dit mag ontdekken
in de vroege ochtend, dan sta ik paraat 🤗
Het slakje in de vorige foto was het zeker niet, maar op een paar cm verder van die plaats,
heb ik in die vroege ochtend, een ander slakje ontdekt dat ik in zijn/haar overleving modus
heb mogen fotograferen in een opgerold herfstblad !

Ik vind het schitterend om zonder een echte macro lens toch dichter bij de macro grens
van 1:1 te komen, door één of meerdere tussen ringen te gebruiken.
Meer meer en meer ga ik me ook richten op ‘gevoel’ én/of gevoelens in het macro wereldje…
Zoals dit verhaal van het (??) schadelijk slakje dat in zijn leefwereld, onbewust schade brengt aan onze planten en tuinweelde wereld.
In deze foto probeer ik die tegenstelling aan te stippen…

Met een prime 35mm lens én een APS-C camera
kan je op fotografie vlak een heel eind verderop !
Dit is een detail van een cactus (die mijn eega kweekt en verzorgd)
op 35mm f/1.4 geshoot…
Met dit lensje kan je lekker abstract gaan werken hé ?

Nog een ander cactusje die mijn eega kweekt en verzorgd…
De rode stekels in het groene cactusvruchtvlees vind wel geslaagd

Salukes,
Dirk

Roest Op Zondag

Zoals steeds in mijn Roest Op Zondag logjes,
wil ik de roestige hoofding (zie hierboven) ervan, uniek maken.
(Die hoofding maak ik via de Ai (Tekst → afbeelding) software van Adobe)
Als extra parameter om de Ai machine min of meer te dwingen om iets
unieks te “maken“, heb ik vandaag ‘metallica‘ ingegeven.

Maar de foto’s die ik hier publiceer zijn gelukkig echte foto’s
en géén kunstmatige door Ai gemaakte plaatjes 😃

De camera is de Fuji XT5 + de analoge Laowa 65mm f/2,8 2:1 macro lens.
De locatie is de schapenweide, rechtover ons huis.

’t is een ferme mechanieker die op deze heerlijk roestige schroefdraad,
nog een passende moer kan draaien 🔩🔧😎

De andere kant van de heerlijk doorroeste schroefdraad eindige in een
ijzeren lus. Op de een of andere manier kon de boer vroeger zijn omheining
met dit ding aanspannen.
Nu hangt de omheining er op veel plaatsen wat scheef en schots bij…
Maar dat heeft zeker ook zijn charmes 👍
De schapen blijven binnen de weide… meer moet dat niet zijn hé ? 😉

Nog een gezellige zondag avond gewenst,
Dirk

De lente ontwaakt

De lente anno 2024 is echt geen lente om iets erover in de lente annalen te schrijven…
Dit jaar hebben we minder dan 10 dagen gehad,
die min of meer helemaal droog waren…!
Ik zie er niet tegenop om met regen of nat weer buiten te gaan fotograferen,
maar zelfs fotografie met regenweer gaat na een bepaalde tijd ferm mijn keel uithangen !

Alle foto’s in dit logje heb ik geshoot in maart 2024, wanneer het buiten ff droog was.
Zelfs het prille lente zonnetje kwam toen soms eens piepen 😎🌞
De locatie is nog steeds de ijzeren draad omheining van de schapenweide,
rechtover ons huis.

De camera is de Fuji XT5. De lens is de Canon 100mm f2,8 macro lens.
Een voor full frame geoptimaliseerde macro lens op een APS-C vlaggenschip camera…
Dat opent zeker nieuwe perspectieven 😃, zo heb ik toen ervaren 🤠
De scherpstelling heb ik zoals meestal gedaan via Focus Peaking…
Aan de hier afgebeelde grootte van het insect dat ik fotografeerde,
kan je zien in wat voor klein mini macro wereldje ik mijn dingetje moest doen ! 😋
Maar kom, je gaat me niet horen ‘klagen’, hoe moeilijker, hoe liever ik het doe 😁

Het twintig stippelig LieveHeersbeestje steelt hier de show !
Deze rakker is ook gekend onder deze naam : ‘Het gevlekt wilgenhaantje‘
Dit beestje heeft de winter overleefd in de beschutting van deze roestige ijzeren lus !
Wie doet het beestje dat na hé ?

België en Nederland samen kennen zo’n 60 soorten Lieveheersbeestjes…
(Wereldwijd komen er 5000 soorten voor !)
Dit beestje dat de 2023 winter op deze pinnekesdraad heeft overleefd is het Dertienstippelig
Lieveheersbeestje. Meer info over deze soort vind je hier

Een klein detail dat ik je niet wil onthouden…
In alle weilanden vind je afsluitingen om het vee binnen de omheining te laten.
Als deze metalen omheiningen ‘aangetast’ worden door mos én/of één of andere groen
aanslag, dan wil ik dat groen gegeven op gevoelige CCD zetten 📷👍
Met een scherptediepte van enkele millimeters kan je héél veel mooie dingen doen 😊

(Rechts zie je ) 2 tweestippelige Lieveheersbeestjes, onderweg naar ???
Ze komen aan deze taksprong een flink aantal van de Dertienstippelig Lieveheersbeestje tegen…
Zou het een gebied veroveren oorlog worden ??
Of is het amper een scheet in een fles ??

Een paar meter in de omheining verder ontdekte ik een nieuw nestje van 8 of meer
Dertienstippelig Lieveheersbeestjes. Die beestjes zijn een winterlang, beschut door mos en
metaal op dezelfde plaats gebleven…
Doe ze dat maar eens na hé ??

Een Dertienstippelig Lieveheersbeestje én een of ander rood , spinachtig wezen …
Wat dat rode, spinachtig wezen betreft, daar heb ik echt wel enkele twijfels over !
Is het een spin of familie van de teek ??

Vandaag kreeg ik hierover extra informatie van Marylou : Dat klein knalrood beestje is een fluweelmijt. Het beestje heeft een fluweelachtige beharing en heb ik deze week ook kunnen fotograferen. Het lijk op een klein spinnetje maar behoort niet bij de spinnen maar is een mijt
Een dikke merci Marylou 👍

Twee dolverliefde Dertienstippelig Lieveheersbeestjes,
samen in de veilige lus van een industrieel gefabriceerde weide omheining…
Om die sweet Love Story uit mijn jonge jaren film nog eens te zien,
klik hier 🤍

Pinnekesdraad kan vele vormen aannemen…
Maar hoe een echte boer de restjes pinnekesdraad aan én in elkaar kan draaien,
daar kan je echt niet tegenop 😋
Deze ‘weapon pose’ leek me een automatisch wapen te zijn uit de één of andere SF film

Nog een kleine loveStory van twee zeven stippelige Lieveheersbeetjes
in een door elkaar gedraaid én gemangeld kluwen van pinnekesdraad…🤍

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…
Een Zeven Stippelig Lieveheersbeestje zoekt zijn weg,
op een oeroude, met mos overwoekerde betonnen weidepaal…

Ter informatie:
Alle foto’s in dit logje zijn genomen uit de vrije hand, ik heb géén statief gebruikt…
er is ook géén flits gebruikt.
Alle foto’s zijn in de Manuele stand gemaakt.

Salukes,
Dirk

Na regen komt… ??

In mijn blog ben je zeker al gewoon dat ik qua onderwerp de meeste rare
sprongen kan en durf maken 😁
Alle weer mannen én weer madammen voorspellen vanaf morgen lekker
zonnig lente weer …
Juist daarom haal ik vandaag nog eens wat recente regen foto’s tevoorschijn 😉

De camera voor vandaag is mijn oer oude, trouwe Fuji XT2,
de lens is de Fuji X 60mm Super EBC f/2,4 macro lens.
(Super EBC betekent: Electron Beam Coating. Het onderdrukt lichtvlekken
(flare en ghosting) en nevenbeelden.
Door die EBC krijg je meer contrast onder heldere omstandigheden én ook bij tegenlicht)
Handig meegenomen dus 👍
Dat macro lensje heb ik tweedehands gekocht natuurlijk… ik koop héél zelden
splinternieuw fotogerief. 😃

We zijn natuurlijk allemaal de aanhoudende regen, wind enz kotsbeu,
maar in dit logje wil ik je vertellen dat regen ook wel zijn mooie kanten heeft… 😉

Natgeregende blaadjes van onze rozenstruiken…

De blaadjes van deze klimop plant hangen beschut & droog
en trekken zich blijkbaar niets of weinig van de herfst aan…

Druppeltjes… ze zullen altijd wel één van mijn lieveling objecten in de fotografie zijn ! 💧😎

Met auto-focus zal je met dit spinnenweb wel wat tijd verknoeien…
Daarom werk ik liever op Manueel én met focus Peaking,
dan is de scherpstelling in een wip en een weer gepiept 😊

Een stilleven van natgeregende boomblaadjes in de schaduwen…

Een klein regendruppel stilleven van een oude haag…
De blaadjes zijn 2 tot 3 cm groot

Een struikje met driehoekige takjes die onder onze Japanse kerselaat
is komen groeien. De groen/gele blaadjes ervan worden in de herfst mooi purper rood.
Dat is nu net de reden waarom die vrijpostige inwijkeling mag blijven staan 😃

Om dit logje af te ronden, nog wat regendruppeltjes op een of andere plant.

De donkere achtergrond heb ik verkregen door de lichtmeter van de camera
wat te bedriegen… De details hoe dat moet heb ik vroeger al meermaals uitgelegd 😋

Salukes,
Dirk