Macro in de Nationale Plantentuin

Dat onze natuur mijn grote bron van inspiratie is,
dat weet je al langer dan vandaag hé.
En dat ik héél graag onze natuur verken met macro lenzen,
dat weet je ook al lang vermoed ik 😃
En dat onze Nationale Plantentuin via de ring van Brussel
op 15 minuten rijden is, dat is ook heel mooi meegenomen.
Het spreekt vanzelf dat ik een abonnement op de Plantentuin
heb genomen, dan kan ik komen wanneer én zoveel ik wil 👍

De camera vandaag is de full frame Sony A7 mark 3.
De lens is de manuele Laowa 100mm macro die tot
2:1 gaat ! (de meeste andere macro lenzen gaan tot 1:1).
Omdat op die Laowa lens géén elektronica aanwezig is,
stel ik scherp dmv Focus Peaking.
Alle foto’s zijn gemaakt vanop statief…
(Alle foto’s zijn gemaakt eind september 2011)

De eerste foto’s zijn gemaakt in één van de vele tropische
serres…
Wat ik zo boeiend vind aan onze Plantentuin,
is het feit dat je hier de meest exotische én onbekende bloem, boom en
plantsoorten kan bewonderen.
Bloemen kunnen de meest rare vormen aannemen !

Deze donkere foto is gemaakt in het volle zonlicht… !
De donkere achtergrond is NIET gemaakt in Photoshop…
Wat heb ik hier gedaan om die achtergrond donkerder
te maken ??

We gaan onze camera gewoon wat foppen ! 😋
dit door de settings van de camera een beetje te veranderen…
De lichtmeter van een camera is niets anders dan een tool die
bepaalt hoeveel licht er nodig is voor de ‘ideale’ belichting.
Die ideale belichting waarde is standaard ingebouwd in elke camera,
en die waarde komt overeen met 18% grijs.

De lichtmeter van de camera zet ik nu op 1 punt (Spotmeting)
Dat meet punt zet ik op het meest klare deel van deze bloem
(het meest witte gedeelte). De lichtmeter van de camera geraakt
nu in de war en gaat de belichting buiten het meetpunt donkerder
maken om zo aan de verplichte 18% grijs te geraken…
Als gevolg daarvan krijgen we nu een redelijk donkere achtergrond 😎
Laat dat nu net mijn bedoeling zijn !

Meer technische info over belichting technieken vind je hier.

Dit zijn net rode belletjes vind ik !
Bij de volgende Plantentuin bezoekjes ga ik eens de moeite
moeten doen om al die Latijnse namen te noteren…

Dit bloemeken had duidelijk vroege herfst perikelen…

Een prachtig paars/geel gekleurde bloem, deels in het tegenlicht.
De kleine haartjes op de bloemranden lichten mooi op in het
namiddag tegenlicht.

Het was eind september 2021,
het namiddag licht was mooi en zacht.
We gingen naar de Oranjerie en passeerden een stukje van de vijver.
Ik vond dit doorkijkje tussen de exotische struiken wel iets hebben 🙂
Maar volgende keer gebruik ik een 24/70mm f2,8 lens voor dit soort
van fotografie. Met een 100mm macro lens zit je voortdurend tegen
de grenzen aan te schuren…
een macro is niet echt een landschap lens hé ?

Waar een macro lens wel goed voor is, is het isoleren van
details en het uitvergroten van dingen die je meestal niet opmerkt !
Het ‘ritme’ van de nerven in dit blad vond ik kunstig mooi 🤠

Een streepje licht in de struiken belicht een varenplant…
Hier heb ik dezelfde licht ‘techniek’ gebruikt zoals in de tweede foto
van dit logje.

Terug aan de vijver tegen de ingang van de tropische serres…
De grote fontein laat overal kleine druppeltjes “regenen” over
de waterplanten aan de vijver rand.
Zoals iedere macro fotograaf ben ik verzot op druppeltjes 😋💧

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Bij deze rood/blauwe, rare bloemekes heb ik deels dezelfde
licht/donker techniek gebruikt als bij foto 2 en 8 in dit logje.
Al die onbekende bloemen en planten spreken me aan…
Het is telkens weer een toffe ontdekkingsreis, daar in Meise 😊

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste logje van
“Macro in de Nationale Plantentuin” hebt genoten.
Btw, er zullen nog veel Plantentuin logjes volgen hoor 💐…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe mijn volgend logje er zal uitzien
of over welk onderwerp het zal gaan… ??
dat zien we wel als het weer zover is hé 🙂

Vriendelijke groetjes,

Dirk

’t is weer slecht weer !

Het is een feit dat : Regen, kille wind, buien , regenjassen, enz,
niet echt geliefd is bij de meeste mensen.
Niemand gaat voor zijn plezier ‘zomaar’ naar buiten als de
regen & wind buien je van je sokken blazen. Zelfs ik niet 🌧
Maar soms duurt dat verdomd winter regen weer zo lang,
dat je binnenshuis de kriebels krijgt én je eens buiten wil zijn !

Enkele weken geleden had ik zo’n moment dat de muren van ons huis
op me afkwamen ! Ik moest eruit !
Gelukkig heb ik altijd wel ergens een camera klaar, mét opgeladen
reserve batterijtjes liggen…
Vandaag was het de oude Sony A7 r2 , de lens is de manuele Laowa
85mm 2:1 macro lens. Het unieke van deze lens is dat het diafragma
opent van f/5.6 tot f/22. Deze lens is niet waterdicht, maar een
plastiek zakje en wat elastiekjes maken het boeltje waterdicht 🙂

Mijn fotoshoot die dag, begon aan het raam van onze slaapkamer…
Dit om je een sfeerbeeld te geven in wat voor snert weer ik me
zal gaan begeven…
Waterdichte stapschoenen, een reflecterende regenjas met veel
zakken, een grote regenkap boven mijn hoofd…
En wijle weg !

Nog geen honderd meter ver, zag ik dit herfstblad dat van
geen opgeven wou weten !
Tussen een paar regenbuien door kan je op onverwachte mooie
dingetjes stuiten !
Die warme herfstkleuren in het pre-lente seizoen vond ik WOW !

Deze 85mm macro lens presteert héél goed op f/5.6 vind ik !
De katjes blijven netjes vlijmscherp op de voorgrond,
terwijl de achtergrond verglijd in een zacht waas.
Hoe korter bij je tot een macro verhouding van 2:1 komt,
hoe kleiner de scherptediepte én hoe zachter de achtergrond.
Het is een lens die je proefondervindelijk moet leren kennen.
Het enige nadeel van deze lens is dat ze volledig manueel is :
Géén autofocus , geen exif-data bij je foto…
Maar een macro fotograaf kan gerust zonder AF en exif-data🙃
De manuele scherpstelling doe ik via Focus Peaking.

We zijn intussen enkele km en een handvol regenbuien verder…
In een klein bosje, ergens tussen de kruising van Sint Martens Bodegem, Schepdaal én Itterbeek stopte het met regenen… Daar kon ik me uitleven
met de talrijke druppeltjes die overal rondom mij glinsterden.
De achtergrond was ook zwanger van de regendruppeltjes ! 💧👌

Helemaal mooi wordt het als de zon heel even door de grijze regen
wolken door heen breekt !
Die grote massa, loodgrijze regenwolken fungeren nu als een gigantische diffuser die het felle zonlicht doet afzwakken. Als fotograaf moet je
direct inspelen op dit weerkundig fenomeen !
Dankzij het door de regenwolken gefilterd zonlicht, kon ik deze stekelige
takken netjes in puur tegenlicht fotograferen 😎
Zonder de regenwolken had ik een overbelichte, waardeloze foto 🤠

De momenten, tussen 2 regenbuien door, die zijn goud waard !
(voor een natuur fotograaf én voor de natuurliefhebber )
Voortbordurend op dezelfde licht voorwaarden als in de vorige foto,
kon ik in dit heerlijk diffuus zonlicht blijven fotograferen.
Dat zalig gevoel van ‘schilderen met je lens’ werd hier ook wakker 😃

Naarmate er terug meer wolken over het zonlicht “gleden” ,
veranderde de intensiviteit én de lichtsterkte van de zon.
Schaduwen werden sterker en veranderden constant…
Als fotograaf moet je hier het onderste uit de kan van je kunnen halen
om een toonbare foto te maken…
Maar hoe moeilijker de omstandigheden… hoe leuker de uitdaging ! 🤗

Nog een variatie op het thema van hierboven…
Een natgeregend takje, één druppeltje, de naakte zon die reflecteert
in een achtergrond druppeltje én een héél klein takje,
of is het een vergeten herfst blaadje in het midden, 1/3 hoog.

Teug een paar km verder (die namiddag heb ik +-12km gestapt),
zag ik deze sierlijke krulwilgen. De regenwolken zijn nu ongeveer een dik
half uur geleden verdwenen. Er scheen een heel flauw, lente zonnetje,
dat net genoeg was om deze (nog steeds bladloze) krulwilgen
in een mooi licht te ‘presenteren’

Hier heb ik een klein fotografie experimentje gedaan…
De vorige foto (van die krulwilg) heb ik via Nik-tools omgezet naar een
Zwart/Wit foto.
Bij deze Z/W foto heb ik in Photoshop de Z/W waarden omgekeerd…
Wat wit is wordt zwart en omgekeerd. Het geeft een vertekend,
apart beeld, dat we als kijker niet echt gewoon zijn…
Maar als tekenaar/graficus kan ik me hier heel goed in vinden 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Veel te veel mensen denken dat je niet kan fotograferen als het regent…
Maar met dit logje moedig ik iedereen aan om dat WEL te doen 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Prime lens (Deel 4)

Omdat het nu al een poosje heel triestig , grijs miezerig en koud
regenweer is, neem ik je mee naar de lange hete zomer
van 2022. We zijn nog steeds in de omgeving van Coo
(je kent de waterval van Coo wel hé ? ).
Het was toen zo warm (+30°) dat we frisse de koelte van de
bossen opzoeken. De camera is nog steeds de Fuji XH1 en de
lens is de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
In het vorige “Prime lens deel 3” logje heb ik deze lens al
uitvoerig besproken…

Dat het op sommige plaatsen héél donker was in de bossen
was met deze top lens geen enkel probleem.
Het liet me zelfs toe om heel creatief om te gaan met het
spaarzaam aanwezige licht. Je zal verder in dit logje wel
merken dat je heel veel kan doen met héél weinig 😎

De mogelijkheid om de achtergrond te laten verdwijnen
in een zee van bokeh bolletjes is ook mooi meegenomen
met deze uitmuntende 56mm prime lens.
Het was dus echt genieten !

Een zonnestraaltje dat een gaatje vind in het bladerdek van het
bos verlicht heel diffuus een plukje grassen en waterplantjes…
In mijn ogen was dit tafereeltje een mooi stilleven,
gemaakt door ons moeder Natuur 👍

Zelfs bomen kunnen verliefd zijn… 😎

Een oude, dode tak,
omgeven door een zee van bokeh bolletjes !
In het bos werd het meer donkerder naarmate ik er dieper in door drong.
(ik had toen een tropen hoedje op, droeg lange mouwen
én een lange broek…
dit alles om het risico op teken zoveel mogelijk te vermijden !)

Hoe donkerder het werd in die bossen,
hoe meer ik kon ‘spelen’ met het weinige licht dat overbleef !
De blaadjes hier op de voorgrond zijn scherp,
terwijl de bomen en het loof in de achtergrond,
opgebouwd worden uit ontelbare bokeh bolletjes !

Maar in plaats van het bos als een groot geheel te zien,
ging ik me meer en meer concentreren op de details in dat bos…
Ik kreeg oog voor de bomen in het bos…
én de natuur naast die bomen…
Een paar zonnestraaltjes belichten heel subtiel deze varen…
Hier heb 3 stops licht (EV) geminderd én een sluitertijd van 1/8000s
gekozen om overbelichting te voorkomen én om het aanwezige
licht mooi te laten overvloeien met de schaduwen.

Spelen met het aanwezige licht en een verdorde varen plant
kan heel leuke resultaten opleveren hé ?
Eigenlijk is onze natuur één grote foto studio,
voor wie dat wil zien natuurlijk 😋

Twee stops licht minderen, 1/4000s sluitertijd, f/1,2
geeft me deze impressie in het bos…

Ongeveer dezelfde foto als de vorige…
Hier hebt ik ook twee stops licht geminderd,
het diafragma staat ook op f/1,2 …
maar de sluitertijd is op 1/500s gezet.
Je ziet duidelijk dat deze foto veel klaarder en helderder is
dan de vorige.
Deze lichtwinst behaal je door simpelweg de sluitertijd wat te verlengen…

Spelen met natuurlijk zonlicht is zalig om te doen !
Het zonlicht was buitengewoon hard, omdat de zon zich loodrecht boven
ons bevond. Maar in het bos werd dat harde (én heel lelijk !) zonlicht
gefilterd én heerlijk diffuus gemaakt door de ontelbare blaadjes
in de bomen 😎
Als fotograaf moet je hiervan maximaal profiteren én genieten 📷👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Aan de rand van het bos en naast de vijvers zag ik dit mooi
stilleven van “het bijtje en de bloemekes”.
Ook hier had ik geluk dat dit geheel nog min of meer in de schaduwen
van het bos was gehuld. 1 meter verder scheen de zon ongenadig
en maakte het quasi onmogelijk om een mooi belichte foto
te maken.

Wat ik in Coo vooral heb geleerd :
Met hard (lelijk) zonlicht moet je de schaduwen opzoeken
en proberen creatief om te gaan met het licht dat je daar hebt…
Maar je kan ook een paraplu, parasol of zo mee nemen, om zo je eigen
schaduw te maken als er geen bos of boom in de buurt is…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit vierde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…

We zien dat wel als het zover is hé ?

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Prime lens (Deel 3)

Het eind van 2022 nadert met rasse schreden !
2022 is een heel raar jaar geweest vind ik…
Het jaar dat er terug oorlog is in Europa 😞
Poetin valt Oekraine binnen… 🚀
In Duitsland is een door extreem rechts geplande staatsgreep
verijdeld… Gelukkig maar !
Nu is het terug serieus boel tussen Servië en Kosovo…
Er woed weer een oncontroleerbare corona uitbraak in China…
(maar alle Chinezen mogen wel overal op vakantie gaan !)
Het is me wat hé ?

Ondertussen bij ons, in onze lage landen…
De meteo voorspelt niet veel goed voor de komende dagen 🌧⛈…
Regen, nog meer regen, afgewisseld met stortregens en rukwinden…
Het is echt geen weer om nu buiten te zijn !

Daarom geef ik vandaag wat warm zonlicht uit de lange hete zomer
van 2022 aan al mijn volgers en lezers 🌞

De foto’s van vandaag zijn gemaakt met de Fuji XH1 body en
de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
(Het Full frame equivalent van deze heerlijke lens is 84mm f1,2)
Deze lens is niet goedkoop (ongeveer 700€), maar als je wat
rondzoekt vind je deze lens tweedehands voor 2 of 300€ minder.
(meer dan 50% van al mijn lenzen zijn tweedehands gekocht)

Door het ongelooflijk grote diafragma (f1,2) van deze lens kan je
echt gaan ‘schilderen’ met deze lens 😎
Ook als portretlens is deze lens top klasse !
Omdat deze lens zoveel licht opvangt, kan je in het bijna duister
nog haarscherpe detail foto’s maken mét een heerlijk zacht bokeh.

Baai zze weey… (Het vorige “Prime Lens, Deel 2” logje vind je hier…)

Het is altijd wat zoeken tussen voor en achtergrond en afstanden…
Mijn ervaring is dat het onderwerp (hier een simpel takje
met een handvol blaadjes) redelijk klein moet zijn,
en je de camera lichtjes omhoog moet houden (naar het licht toe),
om een fluweelzachte achtergrond met heerlijke bokeh bolletjes
te verkrijgen. Je onderwerp zal op deze manier ook heel mooi
op de voorgrond komen.
Let wel, dit is geen ‘absolute waarheid’ hé ?
Het is gewoon een ‘werk’ ervaring die in andere situaties helemaal
anders kan of zal zijn…
Je moet je gewoon laten leiden door fingerspitzengefühl 📷🙃

Een héél dun takje…
(Fyi… alle foto’s zijn scherpgesteld dmv Focus Peaking)
Waarom zijn de blauwe hemel bokeh bolletjes daar beneden ???
Omdat ik deze foto simpelweg 180° heb gedraaid 😋

Het gevoel van ‘schilderen met je lens’ is dikwijls héél nabij
met een lichtsterke prime lens…
Met iso160 – f1,2 had ik hier genoeg om scherp af te klokken op 1/300sec.
De bokeh bolletjes komen van de snikhete juli zon boven het bos…

Bij deze foto ben ik te breed, te groot gegaan in mijn onderwerp keuze…
zodat het geheel veel te “druk” aanvoelt…
Deze “fout” wil ik zeker laten zien, zodat iedereen er zijn voordeel
kan uithalen.
Met een prime lens mooie resultaten behalen is zoals met alles…
veel oefenen én ervaringen opdoen…
Opgedane ervaring is altijd mooi meegenomen 🤠

Terug naar een meer miniem of tamelijk klein onderwerp…
De minimale scherptediepte in het horizontaal vlak doet wonderen !
De lens is hier loodrecht tov de blaadjes gericht, waardoor het
bokeh zich vormt uit warm gele en groene blaadjes

Als ik de lens meer naar boven (naar de hemel) richt,
dan valt het blauwe licht uit de blauwe hemel als blauwe bokeh
bolletjes op de sensor.
Ook hier doet een (in grootte) beperkt onderwerp wonderen !
Het licht is hier gemeten op de donkere blaadjes…

Bijna hetzelfde onderwerp als in de vorige foto…
Hier heb ik het licht vooral gemeten op de gele blaadjes,
waardoor het geheel automatisch wat donkerder wordt.
De kleuren (vooral het blauw) worden daardoor ook meer gesatureerd.

Deze héél vroege herfstblaadjes zijn begin juli gefotografeerd…
De natuur kreunde onder een hitte van ongeveer 40° !
Vele bomen gingen toen al in wintermodus, gewoon om te overleven !
Als er enkele jaren weer opnieuw een soortgelijke hittegolf komt,
dan gaan al deze bomen gewoon dood…
In mijn ogen is dit een noodkreet van onze natuur… 🤔

Als je héél bewust gaat zoeken naar mooi licht én kleuren,
dan zie je echt overal mooie plaatjes verschijnen 👍
In de donkere schaduwen van een bos liggen de fotografische
schatten zomaar voor het rapen 😎

Fris groene twijgjes en ‘verbrande’ herfstblaadjes in de achtergrond…
Het heel grote diafragma van f1.2 maakt er een heerlijk onscherp
plaatje van !
Een of meerdere prime lens(zen) raad ik elke fotograaf zeker aan.
In of uitzoomen zal je met de benenwagen moeten doen…
Maar de kwaliteit van je prime lens foto’s zal je nooit behalen
met een zoomlens. Zelfs niet met de beste zoomlens…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit derde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…😋
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
een plezant eindejaar….
en tot volgend jaar 🥂

Dirk

De Herfst, anders bekeken…

De herfst en de vroege winter zijn terug in het land…
We zitten weer in de kille regen afgewisseld door winterse
buien periode…
Voor de natuur fotografen én de natuur liefhebber onder ons ,
zijn dit weer de donkere dagen…

Maar voor elk “probleem” is er een simpele oplossing
te bedenken ! 🙃😋
Als meneer herfst ons niet meer uitnodigt om naar buiten te gaan…
Dan brengen we meneer herfst himself in ons huis naar binnen ! 😋
Hoe doen we dat ?? 🤔 (hoor ik je nu uitroepen )

De herfst in huis halen is simpel hoor !
In het ‘vroege’ tot ‘midden’ herfst seizoen ga je naar buiten,
naar een of ander bos bijvoorbeeld…
Daar verzamel je mooi gekleurde herfstbladeren,
reeds gevallen of geplukte herfstbladeren, het maakt niet uit,
als je ze maar mooi van vorm en kleur vind.
Probeer onbeschadigde herfstblaadjes te nemen …
Terug thuis gekomen neem je een oude telefoonboek,
in die telefoonboek plaats je héél voorzichtig al je verzamelde
herfstblaadjes , één herfstblad per 10 telefoonboekblaadjes
is meer dan voldoende, want we gaan die herfstblaadjes
héél langzaam “drogen”.
Als je klaar bent, sluit de telefoonboek, leg er een paar dikke
en vooral zware boeken over zodat alle herfstblaadjes
langzaam netjes & perfect vlak worden gedroogd.
Zorg er vooral voor dat alles droog blijft…
Laat alles rustig een maandje drogen in de buurt van je
centrale verwarming ofzo…

Als je de herfstblaadjes op die manier uit droogt,
dan blijven vooral de herfst kleuren perfect bewaard !

Als alles klaar is , dan kunnen we de herfstblaadjes
op een leuke manier gaan fotograferen !
Een macro lens is hier natuurlijk héél handig…
Maar je kan met een andere lens én met tussenringen
ook heel dichtbij komen, om de wondere wereld
van de boomblaadjes te ontdekken 😎
The sky is the limit !

Voor deze fotoshoot heb ik een platte LED bouwlamp
van 30Watt gebruikt als ondergrond licht basis.
De ledlamp heeft een licht kleur balans waarde van
5500 graden Kelvin (min of meer gelijk aan daglicht).
De lichtsterkte kan op 50% of 100% worden ingesteld.
Het lichtoppervlak is 15x15cm, wat ruim voldoende is
voor onze herfstblaadjes te belichten langs onder.
Om het LED licht nog wat egaler én diffuser te maken,
heb ik er een plaat melkwit plexiglas over gelegd.
Dit soort van platte bouwlamp én plexiglas kan je in
de Gamma, Brico kopen voor 25 tot 40€.
Helemaal niet duur dus 😋

De herfstblaadjes leg ik gewoon op de plexiglas plaat
over de ledlamp… de camera staat (liefst) op statief…
Omdat het licht van de LED lamp niet te fel mag stralen,
moet je dat LED licht gaan ‘temperen’ om geen
overbelichting te krijgen, daarom dat stuk melkwit plexiglas
De ISO laat je het best op 100 staan.
Op f2,8 diafragma heb je gemiddelde sluitertijden
van 1/100 sec. Uit de losse hand nog net te doen…
Bij f4 zit je al snel op 1/15 to 1/10s…
bij f8 zit je al op 0,5 tot 0,8sec…
Want hoe kleiner het diafragma (hoger F-getal),
hoe meer details en scherpte je in je foto zal krijgen.
Met die lange sluitertijden is een statief dus echt wel nodig hé ?

Zorg ook dat je camera perfect evenwijdig staat met je
onderwerp, anders krijg je scherptediepte afwijkingen
doorheen je foto… wat dan ook weer lelijk is…
Met een mini waterpas kan je heel het boeltje perfect pas zetten !

Hopelijk vind je in dit logje een leuke fotografie tip
om de herfst thuis te (her)ontdekken ?
Have fun with it ! 😊👍

Een macro detail van een herfstblaadje, geplukt in de vroege herfst…
Want er zit nog heel wat groene chlorofyl in dit blad !

Soms krijg je de indruk dat je naar een gewestplan kaart kijkt…
Hoe dieper je in een boomblaadje duikt…
Hoe meer verborgen dingen je zal ontdekken !

Met een macro lens kan je nog wat korter komen…
Dan kan je details ontdekken die je nooit met het blote oog
kan onderscheiden !

Soms vind je zalig gevormde structuren !
Dit (gedroogd) geheel deed me denken aan de legendarische Feniks
vogel die herrijst uit zijn eigen as !

Waar de nerven zich splitsen…
Hier zit ik op een vergroting van 2,5:1 !
De magie van het macro wereldje trekt me echt aan 👍

Het is een wonder hoe de herfst kleuren levendig blijven,
zelfs als ze volledig gedroogd zijn ! 👍

Hier heb ik eventjes gespeeld met mijn ‘Speelde Spiegelingen’ techniek 🙂
En waarom niet hé ?
De natuur als onze bron van inspiratie 🤠

Hoofdwegen, secundaire wegen, woon eenheden, dorps kernen…
landbouw gebied, bossen, enz…
Al het bovenstaande vind je weer in dit simpel blad !
Het resultaat van miljoenen jaren van evolutie…

Als je je verzamelde herfstboomblaadjes perfect kan drogen,
dan ontdek je hier en daar een pracht exemplaar in je verzameling !
De 100% intact gebleven nerven structuur wil ik vastleggen…
f8 , iso400 , 0,14s , +0.35 EV

Zelfde foto als hierboven, maar hier heb ik de Raynox 150 close up
filter op de 80mm macro lens geschroefd,
om nog dichterbij te kunnen komen…
Het resultaat bevalt me 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2022

De grote meerderheid van mijn logjes gaan over macro fotografie…
Dit logje zet die mooie traditie gewoon verder en het onderwerp is dan
ook natuurlijk macro fotografie 😊
(Het logje van vandaag is de opvolger van de vorige Plantentuin Meise 2022 )

De camera is de Fuji XH1 met de 100mm Laowa f2,8 macro lens.
De locatie is zoals je in de titel al kon lezen, onze Nationale Plantentuin in Meise.

Ook bij de foto’s in dit logje blijf ik werken met een heel open diafragma
(f2,8 tot f5,6), gewoon omdat je het onderwerp kan isoleren in je foto en
de (dikwijls) storende achtergrond kan verzachten tot een heerlijk waas ❤

Ook probeer ik niet ‘zomaar’ te fotograferen…
Naast mooi licht zijn de kleuren, de compositie ook belangrijk.
Fotograferen in de natuur voelt meestal aan als schilderen met mijn lens 😘

Een oud, verdord takje
overgroeid met Groot dooiermos…
ik vind het prachtig !

Met wat geluk is het héél even windstil…
Deze geel/rood verkleurde herfstblaadjes, nog wat nat van een malse regenbui,
hingen een kleine meter boven het gras.
Hoe mooi kan eenvoud zijn hé ? 😉

Aan de rand van de vijver (aan de ingang van de tropische serres)
zag ik deze heerlijk mooie rode bloemekes !
De grote fontein in de vijver zorgde voor zalig mooie bokeh bolletjes in de achtergrond 👍
Maar ik was nog niet echt tevreden met deze foto… Hier zat veel meer in voelde ik… 🤔

In de vorige foto had ik 1 rode bloem scherp, de andere was onscherp omdat ze een paar
centimeter verder stond dan de andere…
Ik kon de lens dichtknijpen voor een grotere scherptediepte (grote f-getal),
maar dan zou de achtergrond té druk en bijgevolg lelijk worden…
Er zat niets anders op dan een ander kijkpunt op te zoeken !
Na wat zoeken, wikken en wegen nam ik deze foto…
Nog steeds was ik niet 100% tevreden over het resultaat…

Een kleine halve meter ging ik achteruit en nam deze foto…
Toen voelde ik pas het YESS gevoel !😍
Twee rode verliefde bloemekes in een zacht, dromerig bokeh én een lekker strak contrast.

In de tropische serre…
Een varenplant voelde zich lekker in de tropische warmte…
Als je daar binnengaat met je fotogerief, moet je best een half uurtje
je camera én lenzen laten acclimatiseren.
Anders krijg je gegarandeerd schimmels en fungi in je lens… 😱🥵

Als ik druppeltjes zie…
Dan wil ik ze fotograferen natuurlijk 😎

Zelfs met simpele planten als varens,
kan je als fotograaf leuk dingen doen …

Het zijn net de spaken in een wiel, vind je niet ?
De natuur is wonderlijk !

In een héél donker hoekje in een tropische serre zag ik dit minuscuul druppeltje…
Het geheel van de vormen, kleuren, licht en schaduwen, plus tegelijk
een leuke compositie op de regel van derden maakt me blij 🤗
Het gevoel van schilderen met je lens is in deze foto zeker aanwezig !😎

Ik hoop dat je van dit “Plantentuin Meise 2022” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie ! 👍
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro met een ‘gewone’ lens…

Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
In de meeste gevallen zeg ik ja…
Maar je kan heel zeker met andere (spotgoedkope) spullen héél dichtbij
je onderwerp komen… én heerlijk dichtbij foto’s maken !
We spreken dan niet meer van 1:1 macro, maar van Close up.
Maar dat detail verschil zal de meeste mensen worst wezen 🤠

Hoe kunnen we zo goedkoop mogelijk & kwalitatief aanvaardbare
macro (of pseudo macro) maken ??

Je kan werken met opschroefbare voorzetlenzen
(een voorzetlens is een soort van vergrootglas
dat je op je lens schroeft). Dit soort schroef lensjes wordt meestal
verkocht in een setje van 3. Je kan ze op elkaar schroeven, zo kan je
een dioptrie van 1 tot 7 verkrijgen.
Het nadeel van voorzetlenzen is dat de hoeken niet echt scherp zijn en
de lens krijgt vlug last van kleurzweem (chromatische aberratie).
Het grote voordeel van deze voorzetlenzen is dat ze spotgoedkoop zijn…
én je een voorsmaakje over macro fotografie kunnen schenken 😉

Er zijn ook ‘betere’ kwaliteit voorzetlenzen die geen last hebben
van kleurzweem of onscherpte. Deze lenzen zijn “Achromaten”.
Een goed voorbeeld van zo’n achromaat is de Raynox 250 of 150.
Die kan je op een macro of teleobjectief schroeven.
Deze achromaat lenzen zijn heel geschikt voor insecten fotografie !
Anderzijds zijn achromaten echt niet eenvoudig om te gebruiken…
Een statief is meestal broodnodig… Maar een statief in de natuur is
niet echt handig…

Je kan ook een omkeer ring gebruiken om een omgekeerde lens
te gebruiken om macro’s te maken…
of een balgapparaat tussen de camera en de lens gebruiken,
om extreem dichtbij te komen…
Maar dit soort toestanden gaan me veel te ver…

Waar ik het in dit logje vooral ga hebben is iets heel anders…
We gaan vandaag een tussenring gebruiken !
Een tussenring (ook Extention Tube genoemd) is niets anders
dan een holle buis die je tussen je camera én de lens plaatst,
er zit géén glas in, een tussenring vergroot simpelweg de afstand
tussen objectief en de beeldsensor.We verlengen de uittrek door
1 of meerdere tussenringen te gebruiken.
Tussenringen worden meestal in een setje van 3 verkocht…
een 12, 20 en 36mm of een 13,16,20mm (afhankelijk van de fabrikant)
De meeste tussenringen kunnen de elektronica tussen lens en camera
doorschakelen.Maar er zijn ook spotgoedkope tussenringen
die de elektronica niet doorschakelen… (Altijd opletten bij aankoop !)

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera was mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

Door het enorm grote diafragma (F 1,2) van de 56mm lens
is ook de scherptediepte enorm klein.
Dit bied oneindig veel mogelijkheden voor creatieve macro fotografie !

Gelukkig was er die ochtend géén wind, en kunnen we buiten fotograferen…
De dauwdruppeltjes nodigen ons uit om te 📷 🤗

Door de héél kleine scherptediepte van de 56mm ,
moet je als fotograaf ‘anders’ gaan kijken…
Het is echt wel een fijne uitdaging om zo op
het scherp van de snede te werken 😎

Werken met een scherptediepte van plus min een dikke halve millimeter,
zonder statief is echt niet simpel… dat kan ik je garanderen !
Het leukst is om rustig te observeren en in de omgeving dingen te zien,
een klein dauwdruppeltje dat me opvalt bijvoorbeeld…
Hoe meer foto’s ik maak in de natuur, hoe meer ik besef dat de meest
eenvoudige onderwerpen de grootste schoonheid bevatten…

Drie piepkleine dauwdruppeltjes liggen perfect in het scherptegebied van de lens…
De zalig kleine scherptediepte schildert me een mooi bokeh 🎨

Met deze foto is het me gelukt om slechts 1 druppeltje scherp te fotograferen…
Door het enorm groot diafragma van f1,2 krijg ik enorm veel licht binnen.
De sluitertijd moet dan ook héél kort zijn om geen overbelichte foto’s te krijgen.
De gemiddelde sluitertijd stond meestal tussen 1/6000 en 1/8000 sec

Deze foto wou ik eerst in de digitale vuilbak flikkeren,
maar de twee rood/gele (nakende herfst ??) vlekjes die ik nadien zag,
hebben de foto gespaard van zijn digitale dood.
Die 2 rood/gele vlekjes zijn net twee smekende oogjes , vind je ook niet ? 🤭

Een piepkleine rozenbottel krijgt een nat kusje van een dauwdruppeltje…🙃
In mijn logjes heb ik je al veel verteld over “zien” en “kijken”…
Als je echt leert “zien”, vooral in die kleine,
voor héél veel mensen onbelangrijke dingen,
dan kan je echte & pure schoonheid ontdekken…
Leren “zien”… Héél belangrijk !

Hoe héél kleine trilhaartjes op de boomblaadjes,
de dauwdruppels kunnen ‘vasthouden’,
zodat de ochtend zon ze niet te snel zal verdampen…
Heb je ook al opgemerkt dat kleine druppeltjes fungeren als een loep ?

Hier heb ik een leuk experimentje gedaan…
Doel:
Ik wou een 100% ‘flou’ foto maken van een paar leuke bloemekes…
Mogelijkheden:
Er bestaan filters die dat kunnen.
Je kan dat nadien in Photoshop of Lightroom bewerken.
je kan ook een panty over de lens spannen…
Mijn plezante oplossing:
Je camera op M van manueel zetten,
je focus bepalen met ‘Focus peaking’,
Dan: Gewoon een paar keer flink uitademen over het glas van de lens,
zodat een flou aanvoelend condens filtertje op de lens komt…
Asap je foto nemen en…
Klaar is Kees 😋👍😁

Hetzelfde bloemeke,
maar dan met een mooi opgepoetste én droge lens 😉

Tot besluit: Alle foto’s in dit logje zijn niet gemaakt met een echte 1:1 macro lens,
maar met een normale prime 56mm lens…

In de toekomst probeer ik insecten te fotograferen met dezelfde lens/camera/tussenring configuratie.
En dan praten we weer verder over “echte” of “pseudo” macro fotografie 🧐

‘k hoop dat je genoten hebt van dit “macro met een gewone lens” logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 6)

Van de woeste natuur in IJsland
gingen we naar de bloesems macro fotografie…
Ook vandaag blijven we in dat kleine macro wereldje 🤠
Het enige verschil met deel 5 van deze serie is dat de 2 batterijen
van mijn Sony A7 III op dit tijdstip leeg waren…
Maar geen probleem… ik had als backup de Fuji XH1 camera
+ de Laowa 65mm f2,8 2:1 manuele macro lens meegebracht.
Met 3 Fuji X reserve batterijen kon ik het nog ongeveer 1000 foto’s uitzingen !
Dat volstond ruimschoots 😉
Wat had ik toen geleerd ??
Meer dan voldoende batterijtjes meebrengen…
is zeker geen overbodige luxe…😎

Omdat deze Laowa macro lens ook een volledig manuele lens is,
kan ik de autofocus niet gebruiken (idem als bij de Sony).
Maar het Focus peaking mechanisme op de Fuji is zeker
gelijkwaardig aan de Sony techniek, het dynamisch licht én kleurbereik
is min of meer gelijk in beide camera’s.
Dus kon ik gewoon verder mijn ding doen op de M van manueel 😋
en lekker scherpstellen met de rode lijntjes van de Focus Peaking !

Druppeltjes ga je hier van daag veel zien passeren !

Enkele spinnenwebben achter elkaar…
Met focus peaking kan ik er zo eentje uit isoleren
en erop scherpstellen.
Spinnen vind ik heel knappe architecten !
En ze kunnen hun ding doen zonder naar de unief te gaan 😋

Ik heb nog nooit een selfie genomen…
enfin ja, tot ik daar die dag verandering in bracht 😋
In deze drijvende luchtbellen kan je honderden selfies
reflecties van mezelf zien 🙂
(die luchtbelletjes heb ik nog niet geteld,
maar het zullen er zeker honderden zijn 🤗 )

Als je iets voor de eerste keer doet,
dan moet je het meteen goed doen hé ? 😉

In de omgeving rond de vijver is het heerlijk experimenteren…
De lange rietstengels zijn meestal bedekt met druppeltjes
die veroorzaakt zijn door de grote fontein.
Maar als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn…
(lees daarom verder…)

Deze foto is identiek dezelfde rietstengel als in de vorige foto…
Alleen heb ik hier het blauw van de hemel erbij betrokken
en de camera min of meer 45 graden in tegenwijzer zin gedraaid.
Ik ben hier ook nog een dikke 30cm dichterbij gekomen
(nog een cm verder en ik was zeker in de vijver gevallen ! 🙃💥)
Van deze foto ben ik meer tevreden als de vorige…
Dus… als fotograaf mag je nooit te vlug tevreden zijn…😎

Het rood van de waterplantjes , het groen van de stengels
contrasteerde mooi met het hemelsblauw …
Het geheel gaf me een vrolijk gevoel 🤠

Fotografie is “zien“…. en zeker ook “aanvoelen“…
Voel je ook die kracht in die éne minieme waterdruppel ?
Al de rest verdwijnt in de onscherpte magie van de macro lens !

Selfie nr 2 … 🤠

Een hoop enorme tropische bladeren…
Je kan er een totaal beeld van nemen, maar wat vertel je dan ?
Het is boeiende & leuker om te “spelen” met verhoudingen,
met kleuren en vormen, met licht en schaduwen, structuren…
om zo tot een abstract geheel te komen dat iedereen herkent als
tropische bladeren, iets natuurlijk uit onze natuur !

Toe ik in deze enorme tropische bladeren op zoek was
naar dat ‘ongrijpbare’ fotogevoel…
kwam ik dit piepklein insectje tegen…
De cirkel was rond !

Ik hoop dat je van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 6” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Herfst in Garderen

Mijn trouwe bezoekers zijn intussen wel gewoon dat ik qua onderwerp
en thema van mijn logjes nogal van de hak op de tak durf te springen 😉
Van de macro’s in de Plantentuin en de woeste natuur van IJsland,
gaan we vandaag nog eens naar de Veluwe in Nederland !
Van variatie gesproken hé ? 😇

We gaan naar de herfst (oktober) in Garderen (Barneveld) om te genieten
van de natuurpracht in het Speulderbos én de wat verder gelegen
heide in de Veluwe.
De laatste foto serie van Harrie Nijland over het Speulderbos,
bracht me op het idee, om eens een soort van aanvulling te maken
van zijn fotografie werk. (Harrie is een NL fotograaf die ik al lang volg)
Let wel… ik zeg duidelijk ‘een aanvulling‘ , géén verbetering !
De manier waarop Harrie de natuur, bomen in beeld brengt,
is meestal heerlijk origineel én getuigt van een creatief inzicht.

Omdat Garderen, het Speulderbos, de Veluwe één van mijn leukste vakantie
plekjes in Nederland zijn, is mijn 📷archief van die streek dan ook redelijk uitgebreid 🤗
Omdat licht in de fotografie toch min of meer het belangrijkste is,
ging ik op zoek naar heel mooi licht dat je niet elke dag kan zien…
Als de zon opkomt én de ijle nevel flarden in het bos wegstreelt,
In dat soort ochtend herfst licht kan je soms zonneharpen zien !
Omdat de herfst nog niet volop bezig is, zijn vele bomen nog wat consrtangroen,
andere bomen hebben hun blaadjes al laten vallen wat zorgt voor een
tapijt van rood, oranje herfstblaadjes op de grond.
De resterende groen blaadjes contrasteren heerlijk met het herfst rood…
De zonne harpen stralen zich een magische weg door het bos !
Het is zalig om dit heerlijk licht te zien én te fotograferen.

Om het felle licht van de zon wat af te zwakken heb ik een ND4 grijsfilter
gebruikt. Een ietwat langere sluitertijd (1/2 sec of 0,8sec of 11 sec !)
brengt de schaduwen min of meer perfect in balans.
Het diafragma varieert van f9 tot f16, afhankelijk van het licht.
Het is constant proberen en bijsturen waar nodig…
Noot: Voor dit soort van fotografie heb je uiteraard een statief nodig…

iso 160 , 20mm , f9 , 1/2sec , EV 0

Dezelfde foto als hierboven,
maar dan een Z/W omzetting ervan.
Btw, al mijn Zwart/wit omzettingen doe ik met Silver Efex Pro filter uit de Nik tools.

Bij deze foto ben ik een paar meter dichterbij gekomen.
De camera is nu in de Portret stand op het statief geklikt…
Het licht én de schaduwen veranderen constant !
Het is dan ook constant het aanwezige licht meten,
en de camera settings veranderen om alles min of meer in balans te brengen…
Ik snap heel goed dat veel mensen al dit gedoe teveel zullen vinden,
maar ik vind het gewoon superleuk om te doen 🤠😇
Je moet er iets voor over hebben om de foto te maken die jij zelf wilt 😎

iso 160 , 35mm , f16 , 0,8sec , EV -1

Op een paar seconden kan het licht helemaal anders worden…
Als er een wolk voor de zon schuift bijvoorbeeld ?

iso 160 , 35mm , f16 , 0,6sec , EV -1

Zelfde positie als de vorige foto…
We zijn bijna 1 minuut later dan de vorige foto…
Zie je hoe het licht intussen helemaal anders is geworden ?
Het licht is veel ‘warmer’ geworden, het ‘rood’ in de kleuren wordt
nu versterkt wat het geheel een minder koud gevoel geeft.
Kleuren en licht… het is een complex, maar boeiend samenspel !
De witbalans in deze foto stond op ‘Daglicht’ ,
bij de vorige foto stond dat op ‘Schaduw’
In RAW kan je dat natuurlijk heel eenvoudig in post processing aanpassen,
maar als je in JPEG fotografeert… dan kan je dat niet meer aanpassen…🙄😶
Daarom werk ik altijd in RAW.
iso 160 , 35mm , f16 , 1/2sec , EV -1

Aan alle mooi licht liedjes komt een eind…
Als de zon hoger in de hemel staat, vallen de zonneharpen
bijna verticaal uit de lucht…
Het moment van gaan is dus gekomen 🙂
Nog vlug eentje om af te sluiten !
Het is nu bijna 8 am, het ontbijt buffet in ons hotel wacht op ons ☕🥐🧀🍳😋

iso 160 , 19mm , f16 , 11sec , EV 0

Na het uitgebreide ontbijt buffet gingen we naar de heide in de Veluwe…
Die eindeloze vlakten in Nederland, heerlijk vind ik dat landschap !
De mooie okerkleuren in de grassen contrasteren mooi met het blauw in de lucht.
Hier heb ik een Soft Gradueel Grijsfilter ND4 gebruikt om het felle licht in de lucht
te balanceren met de okerkleuren op de grond.
(ND = Neutral Density)
Wat Als ik geen ND filter zou gebruiken ??
1-Als ik het licht in de lucht zou gebruiken als licht meetpunt, dan zou de het landschap
zo donker worden dat je er geen details meer in ziet…
2) Als ik het licht op de grond zou meten, dan zou de grond mooi belicht zijn,
maar de lucht zou overbelicht (én ‘verbrand’) zijn…
In beide gevallen zou mijn foto waardeloos én voor de vuilbak zijn…
Daarom gebruik ik meestal ND en polarisatie filters bij landschap fotografie
met een groot dynamisch licht bereik.

iso 400 , 35mm , f16 , 1/40sec , EV -0.3

Deze foto om je te tonen dat het gebruik van ND filters niet zaligmakend is…
Het grijze (ND4) gedeelte van de filter was op de lucht gezet.
Natuurlijk worden de bomen hier links dan ook evenredig met de lucht
donkerder gemaakt, wat uiteindelijk resulteert in een foto die alleen maar goed
is voor de vuilbak …

iso 400 , 16mm , f16 , 1/30sec , EV -0.3

En toch wou ik een foto van de Veluwe heide mét bomen hebben én ook met filters
werken om alles in balans te brengen…
Omdat het filter dat ik hier gebruikte een ‘Soft Graduele filter’ is, is de overgang tussen
donker en niet donker heel ‘soft gemaakt’.
Er bestaan ook ‘Hard Gradueel’ ND filters, die gebruik je het best aan zee, of een totaal
vlak landschap. Ook zijn er “Medium Graduele’ ND filters…
Voor elke vorm van fotografie is er wel een filter te vinden…
Bij deze foto had het Soft ND filter dus praktisch géén invloed op de lichtsterkte van de bomen.

iso 400 , 16mm , f16 , 1/50sec , EV -0.3

Hier heb ik bewust geen filter gebruikt,
maar je ziet direct dat de contrasten veel zwakker zijn ,
de foto ziet er ietwat ‘fletser’ uit.
Maar gelukkig kan je in Photoshop nadien het een en ander bijwerken…
maar dat is altijd extra werk nadien… 🤜🤛👊
Ik werk liever mijn foto zoveel mogelijk ter plaatse af,
dan er nadien in Photoshop nog tijd in te steken…

Et voila, we zijn hier aan het eind van een Herfst in Garderen gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst fotografie,
mijn uitleg over belichting en gebruik van ND filters…
mijn indrukken & overpeinzingen over de ongelooflijk mooie natuur in de Veluwe

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 5)

Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag
nog eens mee naar de Plantentuin in Meise.
Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4)
De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele
& uitstekende Laowa macro lens.
Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !…
Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen.
Maar let wel op :
Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende
onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie …
Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !

De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien…
Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket,
dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen !
Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen…
Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin…
Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔
Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee…
Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie…
Doe er aub iets aan 🤗🙏
Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠

Een piepklein insectje én een gele bloem…
De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂

De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd
maar kom, dat is niet echt belangrijk hier…
De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond
vind ik veel belangrijker 😎

De herfst was al volop bezig eind september 2021…
Een natgeregend blad onder een grijze hemel…
Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie,
maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭
De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak
en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt.
Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi !
Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐

Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes,
die er nog eens stevig gaan invliegen 😋

Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons…
Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells
Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen
dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠
Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…

Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…

Minimalisme in fotografie…
iets waar ik altijd blijf naar zoeken !
Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee,
je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ?
Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal.
De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠

Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes…
Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier.
Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?

Om dit logje (voor vandaag) te eindigen…
In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen !
Zowel qua kleur als qua vorm
Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk