Plantentuin Meise 2021(deel 6)

Van de woeste natuur in IJsland
gingen we naar de bloesems macro fotografie…
Ook vandaag blijven we in dat kleine macro wereldje 🤠
Het enige verschil met deel 5 van deze serie is dat de 2 batterijen
van mijn Sony A7 III op dit tijdstip leeg waren…
Maar geen probleem… ik had als backup de Fuji XH1 camera
+ de Laowa 65mm f2,8 2:1 manuele macro lens meegebracht.
Met 3 Fuji X reserve batterijen kon ik het nog ongeveer 1000 foto’s uitzingen !
Dat volstond ruimschoots 😉
Wat had ik toen geleerd ??
Meer dan voldoende batterijtjes meebrengen…
is zeker geen overbodige luxe…😎

Omdat deze Laowa macro lens ook een volledig manuele lens is,
kan ik de autofocus niet gebruiken (idem als bij de Sony).
Maar het Focus peaking mechanisme op de Fuji is zeker
gelijkwaardig aan de Sony techniek, het dynamisch licht én kleurbereik
is min of meer gelijk in beide camera’s.
Dus kon ik gewoon verder mijn ding doen op de M van manueel 😋
en lekker scherpstellen met de rode lijntjes van de Focus Peaking !

Druppeltjes ga je hier van daag veel zien passeren !

Enkele spinnenwebben achter elkaar…
Met focus peaking kan ik er zo eentje uit isoleren
en erop scherpstellen.
Spinnen vind ik heel knappe architecten !
En ze kunnen hun ding doen zonder naar de unief te gaan 😋

Ik heb nog nooit een selfie genomen…
enfin ja, tot ik daar die dag verandering in bracht 😋
In deze drijvende luchtbellen kan je honderden selfies
reflecties van mezelf zien 🙂
(die luchtbelletjes heb ik nog niet geteld,
maar het zullen er zeker honderden zijn 🤗 )

Als je iets voor de eerste keer doet,
dan moet je het meteen goed doen hé ? 😉

In de omgeving rond de vijver is het heerlijk experimenteren…
De lange rietstengels zijn meestal bedekt met druppeltjes
die veroorzaakt zijn door de grote fontein.
Maar als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn…
(lees daarom verder…)

Deze foto is identiek dezelfde rietstengel als in de vorige foto…
Alleen heb ik hier het blauw van de hemel erbij betrokken
en de camera min of meer 45 graden in tegenwijzer zin gedraaid.
Ik ben hier ook nog een dikke 30cm dichterbij gekomen
(nog een cm verder en ik was zeker in de vijver gevallen ! 🙃💥)
Van deze foto ben ik meer tevreden als de vorige…
Dus… als fotograaf mag je nooit te vlug tevreden zijn…😎

Het rood van de waterplantjes , het groen van de stengels
contrasteerde mooi met het hemelsblauw …
Het geheel gaf me een vrolijk gevoel 🤠

Fotografie is “zien“…. en zeker ook “aanvoelen“…
Voel je ook die kracht in die éne minieme waterdruppel ?
Al de rest verdwijnt in de onscherpte magie van de macro lens !

Selfie nr 2 … 🤠

Een hoop enorme tropische bladeren…
Je kan er een totaal beeld van nemen, maar wat vertel je dan ?
Het is boeiende & leuker om te “spelen” met verhoudingen,
met kleuren en vormen, met licht en schaduwen, structuren…
om zo tot een abstract geheel te komen dat iedereen herkent als
tropische bladeren, iets natuurlijk uit onze natuur !

Toe ik in deze enorme tropische bladeren op zoek was
naar dat ‘ongrijpbare’ fotogevoel…
kwam ik dit piepklein insectje tegen…
De cirkel was rond !

Ik hoop dat je van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 6” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Herfst in Garderen

Mijn trouwe bezoekers zijn intussen wel gewoon dat ik qua onderwerp
en thema van mijn logjes nogal van de hak op de tak durf te springen 😉
Van de macro’s in de Plantentuin en de woeste natuur van IJsland,
gaan we vandaag nog eens naar de Veluwe in Nederland !
Van variatie gesproken hé ? 😇

We gaan naar de herfst (oktober) in Garderen (Barneveld) om te genieten
van de natuurpracht in het Speulderbos én de wat verder gelegen
heide in de Veluwe.
De laatste foto serie van Harrie Nijland over het Speulderbos,
bracht me op het idee, om eens een soort van aanvulling te maken
van zijn fotografie werk. (Harrie is een NL fotograaf die ik al lang volg)
Let wel… ik zeg duidelijk ‘een aanvulling‘ , géén verbetering !
De manier waarop Harrie de natuur, bomen in beeld brengt,
is meestal heerlijk origineel én getuigt van een creatief inzicht.

Omdat Garderen, het Speulderbos, de Veluwe één van mijn leukste vakantie
plekjes in Nederland zijn, is mijn 📷archief van die streek dan ook redelijk uitgebreid 🤗
Omdat licht in de fotografie toch min of meer het belangrijkste is,
ging ik op zoek naar heel mooi licht dat je niet elke dag kan zien…
Als de zon opkomt én de ijle nevel flarden in het bos wegstreelt,
In dat soort ochtend herfst licht kan je soms zonneharpen zien !
Omdat de herfst nog niet volop bezig is, zijn vele bomen nog wat consrtangroen,
andere bomen hebben hun blaadjes al laten vallen wat zorgt voor een
tapijt van rood, oranje herfstblaadjes op de grond.
De resterende groen blaadjes contrasteren heerlijk met het herfst rood…
De zonne harpen stralen zich een magische weg door het bos !
Het is zalig om dit heerlijk licht te zien én te fotograferen.

Om het felle licht van de zon wat af te zwakken heb ik een ND4 grijsfilter
gebruikt. Een ietwat langere sluitertijd (1/2 sec of 0,8sec of 11 sec !)
brengt de schaduwen min of meer perfect in balans.
Het diafragma varieert van f9 tot f16, afhankelijk van het licht.
Het is constant proberen en bijsturen waar nodig…
Noot: Voor dit soort van fotografie heb je uiteraard een statief nodig…

iso 160 , 20mm , f9 , 1/2sec , EV 0

Dezelfde foto als hierboven,
maar dan een Z/W omzetting ervan.
Btw, al mijn Zwart/wit omzettingen doe ik met Silver Efex Pro filter uit de Nik tools.

Bij deze foto ben ik een paar meter dichterbij gekomen.
De camera is nu in de Portret stand op het statief geklikt…
Het licht én de schaduwen veranderen constant !
Het is dan ook constant het aanwezige licht meten,
en de camera settings veranderen om alles min of meer in balans te brengen…
Ik snap heel goed dat veel mensen al dit gedoe teveel zullen vinden,
maar ik vind het gewoon superleuk om te doen 🤠😇
Je moet er iets voor over hebben om de foto te maken die jij zelf wilt 😎

iso 160 , 35mm , f16 , 0,8sec , EV -1

Op een paar seconden kan het licht helemaal anders worden…
Als er een wolk voor de zon schuift bijvoorbeeld ?

iso 160 , 35mm , f16 , 0,6sec , EV -1

Zelfde positie als de vorige foto…
We zijn bijna 1 minuut later dan de vorige foto…
Zie je hoe het licht intussen helemaal anders is geworden ?
Het licht is veel ‘warmer’ geworden, het ‘rood’ in de kleuren wordt
nu versterkt wat het geheel een minder koud gevoel geeft.
Kleuren en licht… het is een complex, maar boeiend samenspel !
De witbalans in deze foto stond op ‘Daglicht’ ,
bij de vorige foto stond dat op ‘Schaduw’
In RAW kan je dat natuurlijk heel eenvoudig in post processing aanpassen,
maar als je in JPEG fotografeert… dan kan je dat niet meer aanpassen…🙄😶
Daarom werk ik altijd in RAW.
iso 160 , 35mm , f16 , 1/2sec , EV -1

Aan alle mooi licht liedjes komt een eind…
Als de zon hoger in de hemel staat, vallen de zonneharpen
bijna verticaal uit de lucht…
Het moment van gaan is dus gekomen 🙂
Nog vlug eentje om af te sluiten !
Het is nu bijna 8 am, het ontbijt buffet in ons hotel wacht op ons ☕🥐🧀🍳😋

iso 160 , 19mm , f16 , 11sec , EV 0

Na het uitgebreide ontbijt buffet gingen we naar de heide in de Veluwe…
Die eindeloze vlakten in Nederland, heerlijk vind ik dat landschap !
De mooie okerkleuren in de grassen contrasteren mooi met het blauw in de lucht.
Hier heb ik een Soft Gradueel Grijsfilter ND4 gebruikt om het felle licht in de lucht
te balanceren met de okerkleuren op de grond.
(ND = Neutral Density)
Wat Als ik geen ND filter zou gebruiken ??
1-Als ik het licht in de lucht zou gebruiken als licht meetpunt, dan zou de het landschap
zo donker worden dat je er geen details meer in ziet…
2) Als ik het licht op de grond zou meten, dan zou de grond mooi belicht zijn,
maar de lucht zou overbelicht (én ‘verbrand’) zijn…
In beide gevallen zou mijn foto waardeloos én voor de vuilbak zijn…
Daarom gebruik ik meestal ND en polarisatie filters bij landschap fotografie
met een groot dynamisch licht bereik.

iso 400 , 35mm , f16 , 1/40sec , EV -0.3

Deze foto om je te tonen dat het gebruik van ND filters niet zaligmakend is…
Het grijze (ND4) gedeelte van de filter was op de lucht gezet.
Natuurlijk worden de bomen hier links dan ook evenredig met de lucht
donkerder gemaakt, wat uiteindelijk resulteert in een foto die alleen maar goed
is voor de vuilbak …

iso 400 , 16mm , f16 , 1/30sec , EV -0.3

En toch wou ik een foto van de Veluwe heide mét bomen hebben én ook met filters
werken om alles in balans te brengen…
Omdat het filter dat ik hier gebruikte een ‘Soft Graduele filter’ is, is de overgang tussen
donker en niet donker heel ‘soft gemaakt’.
Er bestaan ook ‘Hard Gradueel’ ND filters, die gebruik je het best aan zee, of een totaal
vlak landschap. Ook zijn er “Medium Graduele’ ND filters…
Voor elke vorm van fotografie is er wel een filter te vinden…
Bij deze foto had het Soft ND filter dus praktisch géén invloed op de lichtsterkte van de bomen.

iso 400 , 16mm , f16 , 1/50sec , EV -0.3

Hier heb ik bewust geen filter gebruikt,
maar je ziet direct dat de contrasten veel zwakker zijn ,
de foto ziet er ietwat ‘fletser’ uit.
Maar gelukkig kan je in Photoshop nadien het een en ander bijwerken…
maar dat is altijd extra werk nadien… 🤜🤛👊
Ik werk liever mijn foto zoveel mogelijk ter plaatse af,
dan er nadien in Photoshop nog tijd in te steken…

Et voila, we zijn hier aan het eind van een Herfst in Garderen gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst fotografie,
mijn uitleg over belichting en gebruik van ND filters…
mijn indrukken & overpeinzingen over de ongelooflijk mooie natuur in de Veluwe

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 5)

Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag
nog eens mee naar de Plantentuin in Meise.
Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4)
De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele
& uitstekende Laowa macro lens.
Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !…
Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen.
Maar let wel op :
Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende
onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie …
Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !

De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien…
Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket,
dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen !
Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen…
Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin…
Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔
Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee…
Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie…
Doe er aub iets aan 🤗🙏
Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠

Een piepklein insectje én een gele bloem…
De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂

De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd
maar kom, dat is niet echt belangrijk hier…
De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond
vind ik veel belangrijker 😎

De herfst was al volop bezig eind september 2021…
Een natgeregend blad onder een grijze hemel…
Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie,
maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭
De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak
en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt.
Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi !
Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐

Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes,
die er nog eens stevig gaan invliegen 😋

Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons…
Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells
Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen
dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠
Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…

Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…

Minimalisme in fotografie…
iets waar ik altijd blijf naar zoeken !
Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee,
je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ?
Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal.
De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠

Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes…
Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier.
Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?

Om dit logje (voor vandaag) te eindigen…
In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen !
Zowel qua kleur als qua vorm
Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 3)

Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee
naar onze Nationale Plantentuin in Meise.
Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje
van deze serie eindigde 😎
We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de
fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres.
De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.

Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen,
maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden
dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋

Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) ,
rond de vijver was het min of meer windstil.
Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋

Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel,
in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar.
Vooral kunstschilders weten dat heel goed !
Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍
Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die
als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht.
Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋

Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉
Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een
plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen…
Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet !
Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden
te overwegen… 🙃
Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties…
Niets meer 🤔

Om met het to-do-plan te starten…
Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes

Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes,
dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍

Minder kan soms ook meer zijn…

In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’…
De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !

Druppeltjes in groene waterplanten,
de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊

Een door de herfst verkleurd waterplant blad,
Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗
Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !

In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld…
In een ecologische vijver drijft er van alles rond…
Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen,
alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur
een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard
om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !

Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven
gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan !
Maar waar je ook gaat…
overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘

Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie,
ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?)
had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐
Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 2)

Van het ruige gletsjer ijs-wereldje in IJsland,
keren we terug naar ons klein Belgenlandje…
In een van de vorige logjes had ik een nieuwe serie opgestart,
met foto’s (meestal macro’s) van onze Plantentuin in Meise.
Waar het vorige logje eindigde…
ga ik met dit logje gewoon weer verder 😎
De camera die ik hier gebruikte is de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Omdat dit een 100% analoge lens is, werkt de auto focus niet…
maar dankzij de fantastische Focus Peaking scherp stel techniek,
kan ik perfect scherpstellen op elk punt dat ik wil 😎👍
Klik hier of hier of hier als je wat extra info over Focus Peaking wil krijgen.
Natuurlijk blijft een vaste hand (of een statief, rijstzakje,enz) altijd nodig ! 😉

Genoeg technische info…
Ga je mee naar de foto’s ? 😉

Het was 7 oktober 2021,
de mooi, recent gerestaureerde Plantentuin is een streling voor het oog
van de natuur – bloemen en planten – enz enz liefhebber !
Wat verdorde herfst blaadjes nemen hun ochtend douche in bokeh druppeltjes 🙃

Aan de vijver bij de ingang van de serres, hebben we een paar uur
kunnen fotograferen. Wat was min of meer windstil en de ochtendzon
gaf mooi zacht licht. Ideaal voor vijver fotografie dus 😁
Overal op de vijver dreven eilandjes van schuimende luchtbellen,
veroorzaakt door een fontein…
Het was wel oppassen hier… De oever van de vijver ging redelijk omhoog…
‘k had me een paar keer goed moeten vastgrijpen aan een stuik,
of ik was in die (gelukkig niet diepe) vijver beland 🏊‍♀️🛀
Maar kom, een fotograaf mag zich soms eens een nat pak riskeren hé ? 😉
Een reden te meer om waterdichte camera’s én lenzen te kopen… 😎

Als je die drijvende schuimbellen eilandjes ziet voorbij drijven,
dan ga je automatisch uitkijken naar mooie composities.
De afstand tussen de lens en onderwerp was ongeveer 20 a 25cm…
Het patroon van de luchtbelletjes in het schuim vind ik heel interessant.
Het gaat grote luchtbellen naar piepkleine, bijna onzichtbare lucht belletjes.
Dit geheel van grote en kleine luchtbelletjes doet me ergens denken aan fractals…

Een kleine lotusbloem, natgeregend of nat van de dauw ???

Dit is Dé grote schuldige van de schuimende eilandjes én de druppeltjes
op de bloemen en planten :😉
Een enorme fontein in het midden van de vijver spoot het water metershoog !

Over deze waterplanten had ik gisteren iets interessant gelezen…
Dit soort planten heeft de hydrofobe eigenschap dat ze het water
kunnen afstoten. Alle lotusbloemen bijvoorbeeld hebben die eigenschap ook.
Meer uitleg over deze unieke hydrofobe eigenschap kan je hier lezen.
Deze planten blijven steeds “proper”,
omdat het afgestoten water alle vuil en stof partikels mee afvoert.
Deze eigenschap verhinderd ook dat de planten gaan rotten in het water…
Ons moeder natuur heeft nog veel verrassingen in petto hé ? 🤗
Een reden te meer om er eerbiedig mee om te gaan !

Een vijverrand in het ochtendlicht bied veel fotografie mogelijkheden…
Een paar druppeltjes omlijsten een of ander insect dat zich “veilig”
aan de zonzijde van de plant kwam opwarmen.

Druppeltjes…
Altijd heerlijk om te fotograferen
Op f2,8 verglijd de achtergrond heel subtiel,
maar hier vond ik de achtergrond nog wat te druk…
Het is steeds blijven zoeken en aan een waterkant heb je
meestal niet veel mogelijkheden om van positie te veranderen…

Maar de aanhouder wint meestal 😋
Een meter verder stonden nog wat rietstengels ,
wat afgezonderd van de rest.
Dat kleine “drukte” verschil merk je direct aan het subtiel verschil tussen
een drukke én een minder drukke achtergrond.
Het is heerlijk om creatief te fotograferen aan een vijver rand 🤗

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Heel dunne, groene water plantjes zijn getooid met minuscuul kleine druppeltjes
afkomstig van het stuifwater uit de bruisende fontein.
De grootste druppeltjes zijn ongeveer 2 tot 3 mm groot…
Met een macro lens heb je de mogelijkheid om diep dat kleine wereldje
te duiken én je te kunnen verwonderen over de unieke schoonheid van het
verborgen wereldje, het kleine wereldje zoals ik dat graag benoem 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 2” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro en kinder portretjes

Van het kleine macro wereldje in onze Nationale plantentuin, Meise
is de stap die we vandaag maken heel klein…
We blijven in het kleine macro wereldje, maar dan op ons terras,
een andere locatie dus…
Wat weer iets totaal anders is dan wat je zou verwachten,
zijn een paar leuke portretjes van mijn 2 kleinkinderen, Annabelle en Roxanne 🙃
Dit alles in het kader om zo onvoorspelbaar te zijn in mijn logjes 😉

Alle macro’s in dit logje zijn gemaakt met de Fuji XH1 én de 80mm f2,8 macro lens van Fuji.
(deze lens is een 120mm macro in kleinbeeld formaat)

Een piepklein slakje, enkele millimeters groot, zoekt een plekje om te overwinteren…

Een raar plantje dat ongevraagd in een van onze bloembakken kwam wonen…
Op een zeker moment werd het plantje (uitzicht van een ietwat dikker grassprietje),
helemaal bruin en aan de bovenkant splitste het zichzelf in 3 delen !
Tot mijn verbazing zag ik piepkleine zaadjes met een pluimpje eraan tevoorschijn komen !

Ik probeer heel dichtbij te komen om de ‘zaad pluisjes’ scherp in detail te krijgen…
Macro fotografie is zeker niet gemakkelijk, maar het is verdomd leuk om te doen 😎

Een uitgebloemd ‘slaapmutsje’ staat geduldig te wachten op wat zon…
Twee of drie dagen later was dit bloemeke ten prooi gevallen aan de herfst…😶

De zoals in de titel aangekondigde kinderportretjes… 😁
Roxanne, ons jongste kleinkind, veilig en warm in de armen van de fiere papa !
Nog steeds het Fuji XH1 fototoestel, maar de lens is nu de Fuji 56mm f1,2 !
In kleinbeeld formaat is dit de 85mm f1,2.
Een top-portret lens dus, die ik 2dehands heb kunnen kopen voor een heel eerlijke prijs.
De scherptediepte op f1,2 is zo subtiel klein dat je in feite kan schilderen met deze lens ❤

Het is heerlijk fotograferen met deze lens !
In de schaduw, iso250, 1/1600s, f1,2, scherpgesteld op de voetjes van Roxanne…
De subtiele onscherpte overgang laat dit soort foto’s echt spreken vind ik !

De gezichten van vader en dochter zijn heerlijk onscherp,
maar ze blijven beiden heel herkenbaar ! 💕
Roxanne heeft zopas haar eigen teentjes ontdekt 😊❤
(Toen was ze ongeveer 3 maand oud)

Wat doet opa daar allemaal met dat gekke zwarte doosje ?? 🙃
De scherpte leg ik heel bewust op de oogjes van Roxanne
Het scherptepunt leg ik vast dmv Focus Peaking.
Zeg nu nog… Wat is er mooier dan de onschuldige oogjes van een baby ?? 😍

Onze andere kleindochter, Annabelle had intussen een chocolade taartje opgesmikkeld 😋
Dit heerlijk onschuldig kleuter momentje, nog steeds met de 56mm f1,2 lens gefotografeerd,
wil ik je zeker niet onthouden 😉
Een blik in het fantasierijke kleuter wereldje 😊

Om dit logje af te sluiten…
Terug naar de 80mm Fuji X macrolens én weer terug naar onze tuin…
Schilderen met een macrolens …
Het is heerlijk om te doen hoor 👍📷

Ik hoop dat je ook van dit macro én kinder portret logje hebt genoten !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎 🥂


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😋

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021

Onze Nationale Plantentuin in Meise…
Eindelijk mogen we weer binnen, mits het respecteren van de corona regels,
mondmasker dragen, afstand houden, handen ontsmetten.
Het was 7 oktober, toen dachten we nog dat corona op de terugweg was…
Amper drie weken later is de situatie weer ferm aan het verslechteren 🙄
en dit niet alleen in ons landje…
Europa kleurt weer langzaam rood !
Maar we proberen zo normaal mogelijk te leven, mondmaskertje, handen
ontsmetten , covid safe pasje laten checken, enz, dat valt allemaal goed mee…
Bijna iedereen die ik ken is al 2x gevaccineerd,
sommigen hebben hun derde prikje al gekregen…
En zeggen dat er nog een handvol kennissen zijn die weigeren om zich
te laten inenten…😣 Tegen al die domme, koppige mensen zeg ik: Blijf weg van mij,
ik wil je niet meer zien en als je ziek wordt… Trek dan zelf je plan.
Als je de medische wereld niet vertrouwd, dan moeten ze je ook niet helpen als je
in het ziekenhuis terecht komt. Mijn gedacht !
Als je om medische redenen het vaccin niet mag krijgen… tegen die mensen
heb ik echt niets… ze zitten nu in een ongelooflijk belabberde situatie…
én moeten zeker geholpen worden !
Ném… Dit moest er efkes uit…

Maar je kwam hier niet om mijn frustraties rond corona te lezen hé 😉
We zijn al blij dat we terug in Meise binnen mogen !
Normaal gezien gingen we de serres binnengaan,
maar buiten was zoveel te zien en te beleven…
Dat ons serre bezoek voor een later blogje zal zijn 😎

Als je een jaarabonnement koopt dan mag je een uurtje vroeger binnen
als de reguliere bezoekers !
Heerlijk is dat, dan heb je de hele tuin een uurtje voor jezelf 😋
Als er dan nog wat mooi ochtendlicht is , wordt het helemaal mooi !
Hoe de zon met haar licht een heerlijk herfstpalet inkleurt 🤩
De rode herfst straalt in Meise !

Vele boomblaadjes beginnen langzaam te verkleuren…
Wat dauwdruppeltjes brengen schoonheid !

Eens je begonnen bent met dauwdruppels,
dan zoek je er steeds verder naar 😎
De camera is de Fuji XH1 met de 65mm 2:1 (100% manuele) macro lens van Laowa…
(dat was ik vergeten zeggen in het begin … 😉 )
Autofocus is dus onmogelijk met deze lens, maar gelukkig is de Focus Peaking
op deze camera echt wel super goed, zodat scherpe foto’s maken
met een manuele lens redelijk eenvoudig is.
Het is gewoon een andere methode van scherpstellen gewoon worden.
Met Focus Peaking kan je geen actie of sport fotografie doen…
Dat zal je wel duidelijk worden in de link hierboven.

Een spinnenweb in tegenlicht doet het altijd goed !
Als fotograaf moet je dan wel zorgen dat je in de schaduw zit…
Ander krijg je een overbelicht zootje 🙄

Bij spinnenwebben ben ik nooit met één foto tevreden…
Een volgende foto (met een andere kijkhoek bijvoorbeeld) kan altijd mooier zijn 😎
Hier vind ik de bokeh bolletjes wel iets hebben.

Als je echt héél dichtbij komt,
dan kan je minuscuul kleine druppeltjes zien op de zijden spinrag draadjes,
deze druppeltjes toveren als het ware een fontein van regenboog kleuren in het klein,
door de breking van het licht in deze heerlijk omfloerste zonnige herfstmorgen.🙃

Twee druppeltjes water…
De herfstkleuren vond ik supermooi !
De achtergrond verglijd in een heerlijk waas,
dankzij de echt wel heel goede kwaliteit van het macro glas 🙂
Die Laowa lenzen zijn relatief goedkoop (gezien tov merk-eigen lenzen),
maar ze zijn minstens even goed, soms zelfs beter.
Maar je moet op manueel werken… voor landschap, stad, macro, studio werk,enz is dat ideaal,
maar voor sport,actie, snelle fotografie zijn deze lenzen niet echt bruikbaar…

Toen werd het herfstseizoen wakker 😉

Als je als fotograaf op zoek gaat naar mooie druppeltjes,
dan moet je altijd verder kijken dan je neus lang is…
Eén dauw druppeltje, hangend op een blaadje, dat omgeplooid is door een of andere spin,
tart de zwaartekracht…
De piepkleine spinrag draadjes, het dauw druppeltje, de bokeh bolletjes…
Het is mooi vond ik… Maar als fotograaf mag je nooit tevreden zijn…
Het kan altijd beter hoor ! 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Ongeveer dezelfde kijkhoek als bij de vorige foto…
Hier was ik op 5cm afstand van het rechtse druppeltje,
de lens was iets meer naar rechts geplaatst én de kijk richting
ietwat meer naar links.

Bijna dezelfde foto, maar toch helemaal anders qua sfeer, kleur, licht én opzet hé ? 😁
Daarom… je mag nooit te vlug tevreden zijn met je resultaat 😉

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Plantentuin in Meise” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Herfst in Beugem

Van het zonnige Haspengouw maken we terug een sprong
naar weer iets totaal anders 😋
Het herfstseizoen wordt stilletjes aan wakker…
De eerste herfstkleuren worden zichtbaar.
Het is weer tijd om lange wandelingen te maken
én te genieten van het kleurenfenomeen dat men ‘Herfst’ noemt 😎

De camera is de Fuji XH1 , de lens is de Fuji 100/400mm (mijn favoriete
telelens voor dit soort fotografie)
Sommige mensen weten niet waar of wat Beugem is… 🤔
Om dit mankement voor eens en voor altijd uit de wereld te helpen :
“Beugem” is het plaatselijk dialect voor ‘Sint Martens Bodegem’,
én deelgemeense van Groot-Dilbeek. Dit streekeigen dialect leunt aan
bij het heerlijk sappige Brussels volksdialect.
Hij je da allemoe verstoen ? 😋
Ik vind dialecten leuk om te horen… het toont aan waar de spreker ervan woont
en/of vandaan komt. Algemeen beschaafd Nederlands vind ik leuk, maar ‘te afgeborsteld’…
een smakeloos massaproduct als het ware. Leve de streek eigen dialecten 😁

Maar dit logje gaat over herfst foto’s…
niet over taal én plaatsgebonden dialecten 😉

Hoe een eenzaam en verdroogd boomblaadje,
zo verdomd mooi kan wezen hé ?

Aan de rand van het kasteel park in Beugem,
groeien enorme woudreuzen !


Ritselend

Goud gele blaadjes
ontdaan van hun groene kleur
vallen ritselend

In ons voortuintje groeien rietpluimen…
Dit soort riet moet je echt kort houden en ongenadig wegsnoeien,
anders overwoekerd het overal !
We hebben ze steeds op 1 vierkante meter kunnen houden.
In de herfst leveren de rietpluimen leuke tafereeltjes op,
vooral als ze in een warm herfst avondzonnetje belicht worden 😎

Een impressie van onze Japanse kerselaar…
Nergens staat geschreven dat een foto scherp moet zijn hé !
Zoals ik al zei, het is een impressie , een gevoel dat ik wil uitdrukken 🦋
Kleuren alleen kunnen ook een verhaal vertellen vind ik.

Na dat de laatste witte bloesems op deze boom zijn verdwenen,
krijgen alle blaadjes een mooi,warme en dieprode kleur.
Deze blaadjes in de herfst zijn dan ook een rijke bron van inspiratie voor mij.

Kleuren

Dieprode kleuren
doorploegd met roze nerven
hangend aan een tak

Met een lange telelens kan je leuke onderwerpen boven in de boom selecteren,
Werkend op deze manier kan je de achtergrond heerlijk rustig houden 😉

Nog een detail foto van de rietpluimen in onze voortuin…
Het avond licht was toen heerlijk goud rood geworden !

Een lange telelens is zeker ook een goed bruikbaar gereedschap
als je van die zalige bokeh bolletjes in je foto wil zien 😋

Close up fotografie en macro fotografie…
Met een macro ga je op 1:1 werken.
Met een prime of een tele werk je op 1:2.
Maar de grens tussen de twee is soms heel klein,
zeker als je op 400mm zit bijvoorbeeld.
Soms wint een foto aan kracht als je het onderwerp niet volledig in beeld
laat komen… Het is een herfstfoto, dat ziet iedereen.
Dus, waarom zou ik er nog andere blaadjes bij fotograferen ?? 😁

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De ‘logica’ als bij de vorige herfstfoto heb ik hier ook gevolgd…
De nadruk zit op het blad én de herfst… al de rest is overbodig hier.
Dit soort van ‘minimalisme’ ga ik meer en meer toepassen denk ik.
Terug naar de essentie gaan… 😶

Ik hoop dat je van mijn eerste herfst foto’s dit jaar hebt genoten ?
en ook misschien van mijn nederige haiku woord sprokkeltjes ? 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 🙃

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 1)

Om in het winterse sfeertje van het vorige logje te blijven…

 

Vandaag begin ik een nieuwe winterse macro serie…

Alle foto’s in deze serie zijn begin dit jaar, 2021, gemaakt in onze tuin,

ons terras én de schapen weide rechtover onze woning.

Omdat ik mijn foto’s altijd opsla in het RAW-formaat,

heb ik wat extra tijd nodig om alle foto’s te ‘ontwikkelen’ in de digitale doka.

 

Het vorig logje ging over ijs en ijs figuren in het ijs…

In deze nieuwe serie (Ochtendvorst) vertel ik graag over het echt kleine wereldje in het ijs…

Pas wel op, dit logje gaat niet over vorsten, keizers of koningen ofzo,

maar over de winterse nacht en ochtendvorst  😉

 

De camera is de Sony A7R2, de lens is de Laowa 100mm 1:1 tot 2:1 macro lens.

De Ranox 250 close-up filter (om héél dichtbij te komen) kon ik hier niet gebruiken,

simpelweg omdat de filterdiameter van de Laowa lens te groot is voor de Raynox.

Maar geen probleem… de (spotgoedkope) NISI closeup filter doet hetzelfde als de Raynox

en past perfect op alle Laowa lenzen 🙂 , dmv bijgeleverde verloopringen.

 

Technische data ivm sluitertijd, diafragma,lichtcorrectie enz kan ik niet geven,

omdat de Laowa een 100% manuele lens is en dus geen EXIF data wegschrijft.

 

Omdat het winter is, en het wat langer duurt voor er wat zon licht vrijkomt,

heb ik de ISO op 1000 tot 2000 gezet om werkbare sluitertijden te verkrijgen.

Het tijdstip is ongeveer 9uur in de ochtend, het bleef wat nevelig ,

wat eigenlijk een geluk was omdat de ijskristallen dan wat langer ijzig blijven 🙂

 

Een opgerold stukje geplastificiëerde bekaert staaldraad ‘kottekesdraad’,

begroeid met piepkleine ijskristallen 😎

Met een ‘gewone 1:1′ macrolens zou ik bijlange na niet zo dicht kunnen komen !

Merk ook op:  Hoe dichterbij je kan komen,

hoe minder scherptediepte je dan zal verkrijgen…

Dat is een eenvoudige natuurwet in de fotografie !

Als je ergens wat extra neemt, moet je ergens anders wat toegeven… 😉

 

 

 

Een piepklein betonnen randje van een oude dakpan,

De wereld is onherkenbaar geworden als je door een macro lens kijkt 😎

 

 

 

Een piepklein, winterhard bloemeke, ergens in een bloembak op ons terras…

De kleine ijskristalletjes blijven boeiend om te zien 🙂

Noot: Alle foto’s zijn genomen uit de vrije hand, een statief is NIET gebruikt.

(alhoewel ik een statief soms beter eens zou gebruiken… )

 

 

 

Een klein takje, begroeid met ijskristalletjes

 

 

 

De ijzige randjes op de bladeren geven iets sprookjesachtig mooi aan de bloemen en planten vind ik 😎

 

 

 

Een oud, verdord en verdroogd Juffertje in het groen,

nu getooid met een schitterende ijskristallen donsje 😉

 

 

 

De Nisi filter er even afgeschroefd om een overzicht te maken van de ochtendvorst in de weide…

Dit is ook de ideale temperatuur om een lekkere winterwandeling te maken natuurlijk,

maar de fotografie van al dat moois vond ik meer belangrijk dan een wandeling te maken 😉

 

 

 

Terug op ons terras, in één van de houten bloembakken had ik verleden jaar Viooltjes geplant…

Omdat dat winterharde bloemen zijn, heb ik er met vriesweer ook veel fotografie plezier van  😎

 

 

 

Een oud verfromfraaid boomblaadje krijgt nog eens de kans,

om te schitteren als nooit tevoren 🙂

Deze ijskristalletjes zijn amper een speldekopje groot !

Zelfs met f8 heb ik hier een minimum aan scherptediepte…

De macro verhouding is hier dan ook ongeveer 2,5:1 !

 

 

 

Om dit eerste Ochtendvorst logje voor vandaag te eindigen,

Een klein struikje onder onze Japanse kerselaar met rare, vierkante takjes,

nu versierd met piepkleine ijskristallen… 😎

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een eerste Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wondere kleine wereldje van piepkleine ijskristallen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Macro van regendruppels na een winterse regenbui (Deel 3)

Uit de tropische hitte in de plantentuin van Meise,

verkassen we weer eens naar 30 januari 2019, naar ons voortuintje.

Onze weer barometer stond op “veranderen” !

Het had zopas nog eens geregend, maar naarmate de dag vergleed,

werd het steeds kouder !  “YESS !!! ” dacht ik !!

zouden deze waterdruppeltjes nu veranderen in ijs druppeltjes ?? 😉 !

Zou ik getuige mogen zijn van die overgang van water naar ijs ?? 😎 😀

 

Gewapend met de Fuji XH1 camera én de Canon 100mm f2,8 macro lens,

een dikke jas en winterlaarzen was ik er meer dan klaar voor 🙂 !

Omdat de Fuji XH1 een APS-C camera is, én de 100mm macro een Full Frame lens is

moet je gewoon omrekenen met een factor 1.5 om het Full Frame formaat te weten.

100mm maal 1,5 is dus 150mm.

Als je macro’s maakt met een APS-C camera  én een Full Frame compatible lens,

ben je dus dik in het voordeel  🙂  (zo lijkt het hé…)

Maar een Full Frame sensor is dan ook veel groter dan een APS-C sensor,

dus kan je met een FFrame camera wat bijsnijden om dezelfde verhouding te behouden 🙂

Maar laat het ons simpelweg erbij houden,

dat je met een APS-C camera véél korterbij kan komen dan met een full frame.

Voor macro fotografie is dàt natuurlijk handig meegenomen 😉

Tot zover mijn technische uitleg over APS-C en Full Frame formaat in de macro fotografie…

 

Deze rode knopjes zullen binnen enkele maanden uitgroeien tot zacht roze bloemblaadjes

in onze Japanse kerselaar.

Ondertussen werd het steeds maar kouder…

Een groot voordeel van snel kouder worden is dat de wind gaat liggen !

Voor macro buiten in de natuur is dat ideaal natuurlijk 😎 !!

 

ISO 1600 , f4 , 1/680s ,150mm , +0,7EV

 

 

 

 

Nog een veilig ingebed toekomstig bloesembloemetje

 

ISO 1600 , f4 , 1/800s ,150mm , +1.3EV

 

 

 

 

Onnodig je te vertellen dat de achtergrond bij macro fotografie,

nog altijd minstens  even belangrijk is dan de voorgrond… 😎

 

ISO 1600 , f4 , 1/800s ,150mm , +1.3EV

 

 

 

 

In het piepkleine druppeltje zie je het schooltje (Klavertje 4) naast ons huis omgekeerd weerspiegeld…

 

ISO 1600 , f4 , 1/950s ,150mm , +1.3EV

 

 

 

Zelfs in putje winter zijn er groene takjes te vinden 🙂

 

ISO 1600 , f4 , 1/300s ,150mm , +1.3EV

 

 

 

Dit druppeltje én takje deed me denken aan een of ander mythisch wezeltje 😉

 

ISO 1600 , f4 , 1/280s ,150mm , +1.3EV

 

 

 

 

Soms komt er al eens een wolk voor de zon geschoven,

dan veranderd het licht helemaal…

 

ISO 1600 , f4 , 1/8000s ,150mm , +0.3EV

 

 

 

 

In vorige logjes heb ik meerdere malen uitgelegd,

hou je dmv anders belichten de achtergrond donker kan krijgen,

om je onderwerp te “isoleren”.

Het was intussen min of meer aan het “vriezen“… !!

Op deze foto zie je het nog niet, maar als ik de originele foto op 100% vergroot,

dan zie ik hier en daar ijs verschijnen ! 😎

In de volgende foto’s wordt het meer en meer duidelijk hoor ! 😉

 

ISO 1000 , f4 , 1/160s ,150mm , 0EV

 

 

 

Bij deze druppeltjes kan je het fascinerend process van ‘IJs-in-wording’ goed zien !

De kleinste luchtbelletjes in de druppeltjes zijn reeds licht bevroren én verstild …

Het is echt genieten hoor ! 😉

 

ISO 1000 , f4 , 1/500s ,150mm , 0 EV

 

 

 

Eens het begint met vriezen gaat het redelijk vlug…

Minuscule rijp en ijspegeltjes groeien aan de takken,

druppeltjes veranderen in kleine juweeltjes van ijs en ingevroren lucht…

 

ISO 1000 , f4 , 1/350s ,150mm , 0 EV

 

 

 

Twee druppeltjes regenwater, het kunnen tweelingen zijn !

Maar de bevroren luchtbelletjes in de ijs-druppeltjes maakt ze dan weer uniek in hun soort

 

ISO 1000 , f4 , 1/340s ,150mm , 0 EV

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Het was fascinerend om te zien hoe het water ijs wordt !:cool:

Het voelt bijna of je een winter sprookjesland binnenkomt 😉

In het volgend logje in deze serie ga ik nog wat verder met ijs-druppeltjes !

 

ISO 1000 , f4 , 1/350s ,150mm , 0 EV

 

 

 

 

Et voila, we zijn aan het eind van het derde “Macro van regendruppels” logje gekomen.

Ondertussen heeft de regen plaatsgemaakt voor temperaturen onder nul !

Bijgevolg kon ik eindelijk met succes ijs-druppeltjes fotograferen 😎 !

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op druppeltjes macro fotografie,

En natuurlijk, dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk