De Herfst, anders bekeken…

De herfst en de vroege winter zijn terug in het land…
We zitten weer in de kille regen afgewisseld door winterse
buien periode…
Voor de natuur fotografen én de natuur liefhebber onder ons ,
zijn dit weer de donkere dagen…

Maar voor elk “probleem” is er een simpele oplossing
te bedenken ! 🙃😋
Als meneer herfst ons niet meer uitnodigt om naar buiten te gaan…
Dan brengen we meneer herfst himself in ons huis naar binnen ! 😋
Hoe doen we dat ?? 🤔 (hoor ik je nu uitroepen )

De herfst in huis halen is simpel hoor !
In het ‘vroege’ tot ‘midden’ herfst seizoen ga je naar buiten,
naar een of ander bos bijvoorbeeld…
Daar verzamel je mooi gekleurde herfstbladeren,
reeds gevallen of geplukte herfstbladeren, het maakt niet uit,
als je ze maar mooi van vorm en kleur vind.
Probeer onbeschadigde herfstblaadjes te nemen …
Terug thuis gekomen neem je een oude telefoonboek,
in die telefoonboek plaats je héél voorzichtig al je verzamelde
herfstblaadjes , één herfstblad per 10 telefoonboekblaadjes
is meer dan voldoende, want we gaan die herfstblaadjes
héél langzaam “drogen”.
Als je klaar bent, sluit de telefoonboek, leg er een paar dikke
en vooral zware boeken over zodat alle herfstblaadjes
langzaam netjes & perfect vlak worden gedroogd.
Zorg er vooral voor dat alles droog blijft…
Laat alles rustig een maandje drogen in de buurt van je
centrale verwarming ofzo…

Als je de herfstblaadjes op die manier uit droogt,
dan blijven vooral de herfst kleuren perfect bewaard !

Als alles klaar is , dan kunnen we de herfstblaadjes
op een leuke manier gaan fotograferen !
Een macro lens is hier natuurlijk héél handig…
Maar je kan met een andere lens én met tussenringen
ook heel dichtbij komen, om de wondere wereld
van de boomblaadjes te ontdekken 😎
The sky is the limit !

Voor deze fotoshoot heb ik een platte LED bouwlamp
van 30Watt gebruikt als ondergrond licht basis.
De ledlamp heeft een licht kleur balans waarde van
5500 graden Kelvin (min of meer gelijk aan daglicht).
De lichtsterkte kan op 50% of 100% worden ingesteld.
Het lichtoppervlak is 15x15cm, wat ruim voldoende is
voor onze herfstblaadjes te belichten langs onder.
Om het LED licht nog wat egaler én diffuser te maken,
heb ik er een plaat melkwit plexiglas over gelegd.
Dit soort van platte bouwlamp én plexiglas kan je in
de Gamma, Brico kopen voor 25 tot 40€.
Helemaal niet duur dus 😋

De herfstblaadjes leg ik gewoon op de plexiglas plaat
over de ledlamp… de camera staat (liefst) op statief…
Omdat het licht van de LED lamp niet te fel mag stralen,
moet je dat LED licht gaan ‘temperen’ om geen
overbelichting te krijgen, daarom dat stuk melkwit plexiglas
De ISO laat je het best op 100 staan.
Op f2,8 diafragma heb je gemiddelde sluitertijden
van 1/100 sec. Uit de losse hand nog net te doen…
Bij f4 zit je al snel op 1/15 to 1/10s…
bij f8 zit je al op 0,5 tot 0,8sec…
Want hoe kleiner het diafragma (hoger F-getal),
hoe meer details en scherpte je in je foto zal krijgen.
Met die lange sluitertijden is een statief dus echt wel nodig hé ?

Zorg ook dat je camera perfect evenwijdig staat met je
onderwerp, anders krijg je scherptediepte afwijkingen
doorheen je foto… wat dan ook weer lelijk is…
Met een mini waterpas kan je heel het boeltje perfect pas zetten !

Hopelijk vind je in dit logje een leuke fotografie tip
om de herfst thuis te (her)ontdekken ?
Have fun with it ! 😊👍

Een macro detail van een herfstblaadje, geplukt in de vroege herfst…
Want er zit nog heel wat groene chlorofyl in dit blad !

Soms krijg je de indruk dat je naar een gewestplan kaart kijkt…
Hoe dieper je in een boomblaadje duikt…
Hoe meer verborgen dingen je zal ontdekken !

Met een macro lens kan je nog wat korter komen…
Dan kan je details ontdekken die je nooit met het blote oog
kan onderscheiden !

Soms vind je zalig gevormde structuren !
Dit (gedroogd) geheel deed me denken aan de legendarische Feniks
vogel die herrijst uit zijn eigen as !

Waar de nerven zich splitsen…
Hier zit ik op een vergroting van 2,5:1 !
De magie van het macro wereldje trekt me echt aan 👍

Het is een wonder hoe de herfst kleuren levendig blijven,
zelfs als ze volledig gedroogd zijn ! 👍

Hier heb ik eventjes gespeeld met mijn ‘Speelde Spiegelingen’ techniek 🙂
En waarom niet hé ?
De natuur als onze bron van inspiratie 🤠

Hoofdwegen, secundaire wegen, woon eenheden, dorps kernen…
landbouw gebied, bossen, enz…
Al het bovenstaande vind je weer in dit simpel blad !
Het resultaat van miljoenen jaren van evolutie…

Als je je verzamelde herfstboomblaadjes perfect kan drogen,
dan ontdek je hier en daar een pracht exemplaar in je verzameling !
De 100% intact gebleven nerven structuur wil ik vastleggen…
f8 , iso400 , 0,14s , +0.35 EV

Zelfde foto als hierboven, maar hier heb ik de Raynox 150 close up
filter op de 80mm macro lens geschroefd,
om nog dichterbij te kunnen komen…
Het resultaat bevalt me 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2022

De grote meerderheid van mijn logjes gaan over macro fotografie…
Dit logje zet die mooie traditie gewoon verder en het onderwerp is dan
ook natuurlijk macro fotografie 😊
(Het logje van vandaag is de opvolger van de vorige Plantentuin Meise 2022 )

De camera is de Fuji XH1 met de 100mm Laowa f2,8 macro lens.
De locatie is zoals je in de titel al kon lezen, onze Nationale Plantentuin in Meise.

Ook bij de foto’s in dit logje blijf ik werken met een heel open diafragma
(f2,8 tot f5,6), gewoon omdat je het onderwerp kan isoleren in je foto en
de (dikwijls) storende achtergrond kan verzachten tot een heerlijk waas ❤

Ook probeer ik niet ‘zomaar’ te fotograferen…
Naast mooi licht zijn de kleuren, de compositie ook belangrijk.
Fotograferen in de natuur voelt meestal aan als schilderen met mijn lens 😘

Een oud, verdord takje
overgroeid met Groot dooiermos…
ik vind het prachtig !

Met wat geluk is het héél even windstil…
Deze geel/rood verkleurde herfstblaadjes, nog wat nat van een malse regenbui,
hingen een kleine meter boven het gras.
Hoe mooi kan eenvoud zijn hé ? 😉

Aan de rand van de vijver (aan de ingang van de tropische serres)
zag ik deze heerlijk mooie rode bloemekes !
De grote fontein in de vijver zorgde voor zalig mooie bokeh bolletjes in de achtergrond 👍
Maar ik was nog niet echt tevreden met deze foto… Hier zat veel meer in voelde ik… 🤔

In de vorige foto had ik 1 rode bloem scherp, de andere was onscherp omdat ze een paar
centimeter verder stond dan de andere…
Ik kon de lens dichtknijpen voor een grotere scherptediepte (grote f-getal),
maar dan zou de achtergrond té druk en bijgevolg lelijk worden…
Er zat niets anders op dan een ander kijkpunt op te zoeken !
Na wat zoeken, wikken en wegen nam ik deze foto…
Nog steeds was ik niet 100% tevreden over het resultaat…

Een kleine halve meter ging ik achteruit en nam deze foto…
Toen voelde ik pas het YESS gevoel !😍
Twee rode verliefde bloemekes in een zacht, dromerig bokeh én een lekker strak contrast.

In de tropische serre…
Een varenplant voelde zich lekker in de tropische warmte…
Als je daar binnengaat met je fotogerief, moet je best een half uurtje
je camera én lenzen laten acclimatiseren.
Anders krijg je gegarandeerd schimmels en fungi in je lens… 😱🥵

Als ik druppeltjes zie…
Dan wil ik ze fotograferen natuurlijk 😎

Zelfs met simpele planten als varens,
kan je als fotograaf leuk dingen doen …

Het zijn net de spaken in een wiel, vind je niet ?
De natuur is wonderlijk !

In een héél donker hoekje in een tropische serre zag ik dit minuscuul druppeltje…
Het geheel van de vormen, kleuren, licht en schaduwen, plus tegelijk
een leuke compositie op de regel van derden maakt me blij 🤗
Het gevoel van schilderen met je lens is in deze foto zeker aanwezig !😎

Ik hoop dat je van dit “Plantentuin Meise 2022” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie ! 👍
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro met een ‘gewone’ lens…

Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
In de meeste gevallen zeg ik ja…
Maar je kan heel zeker met andere (spotgoedkope) spullen héél dichtbij
je onderwerp komen… én heerlijk dichtbij foto’s maken !
We spreken dan niet meer van 1:1 macro, maar van Close up.
Maar dat detail verschil zal de meeste mensen worst wezen 🤠

Hoe kunnen we zo goedkoop mogelijk & kwalitatief aanvaardbare
macro (of pseudo macro) maken ??

Je kan werken met opschroefbare voorzetlenzen
(een voorzetlens is een soort van vergrootglas
dat je op je lens schroeft). Dit soort schroef lensjes wordt meestal
verkocht in een setje van 3. Je kan ze op elkaar schroeven, zo kan je
een dioptrie van 1 tot 7 verkrijgen.
Het nadeel van voorzetlenzen is dat de hoeken niet echt scherp zijn en
de lens krijgt vlug last van kleurzweem (chromatische aberratie).
Het grote voordeel van deze voorzetlenzen is dat ze spotgoedkoop zijn…
én je een voorsmaakje over macro fotografie kunnen schenken 😉

Er zijn ook ‘betere’ kwaliteit voorzetlenzen die geen last hebben
van kleurzweem of onscherpte. Deze lenzen zijn “Achromaten”.
Een goed voorbeeld van zo’n achromaat is de Raynox 250 of 150.
Die kan je op een macro of teleobjectief schroeven.
Deze achromaat lenzen zijn heel geschikt voor insecten fotografie !
Anderzijds zijn achromaten echt niet eenvoudig om te gebruiken…
Een statief is meestal broodnodig… Maar een statief in de natuur is
niet echt handig…

Je kan ook een omkeer ring gebruiken om een omgekeerde lens
te gebruiken om macro’s te maken…
of een balgapparaat tussen de camera en de lens gebruiken,
om extreem dichtbij te komen…
Maar dit soort toestanden gaan me veel te ver…

Waar ik het in dit logje vooral ga hebben is iets heel anders…
We gaan vandaag een tussenring gebruiken !
Een tussenring (ook Extention Tube genoemd) is niets anders
dan een holle buis die je tussen je camera én de lens plaatst,
er zit géén glas in, een tussenring vergroot simpelweg de afstand
tussen objectief en de beeldsensor.We verlengen de uittrek door
1 of meerdere tussenringen te gebruiken.
Tussenringen worden meestal in een setje van 3 verkocht…
een 12, 20 en 36mm of een 13,16,20mm (afhankelijk van de fabrikant)
De meeste tussenringen kunnen de elektronica tussen lens en camera
doorschakelen.Maar er zijn ook spotgoedkope tussenringen
die de elektronica niet doorschakelen… (Altijd opletten bij aankoop !)

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera was mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

Door het enorm grote diafragma (F 1,2) van de 56mm lens
is ook de scherptediepte enorm klein.
Dit bied oneindig veel mogelijkheden voor creatieve macro fotografie !

Gelukkig was er die ochtend géén wind, en kunnen we buiten fotograferen…
De dauwdruppeltjes nodigen ons uit om te 📷 🤗

Door de héél kleine scherptediepte van de 56mm ,
moet je als fotograaf ‘anders’ gaan kijken…
Het is echt wel een fijne uitdaging om zo op
het scherp van de snede te werken 😎

Werken met een scherptediepte van plus min een dikke halve millimeter,
zonder statief is echt niet simpel… dat kan ik je garanderen !
Het leukst is om rustig te observeren en in de omgeving dingen te zien,
een klein dauwdruppeltje dat me opvalt bijvoorbeeld…
Hoe meer foto’s ik maak in de natuur, hoe meer ik besef dat de meest
eenvoudige onderwerpen de grootste schoonheid bevatten…

Drie piepkleine dauwdruppeltjes liggen perfect in het scherptegebied van de lens…
De zalig kleine scherptediepte schildert me een mooi bokeh 🎨

Met deze foto is het me gelukt om slechts 1 druppeltje scherp te fotograferen…
Door het enorm groot diafragma van f1,2 krijg ik enorm veel licht binnen.
De sluitertijd moet dan ook héél kort zijn om geen overbelichte foto’s te krijgen.
De gemiddelde sluitertijd stond meestal tussen 1/6000 en 1/8000 sec

Deze foto wou ik eerst in de digitale vuilbak flikkeren,
maar de twee rood/gele (nakende herfst ??) vlekjes die ik nadien zag,
hebben de foto gespaard van zijn digitale dood.
Die 2 rood/gele vlekjes zijn net twee smekende oogjes , vind je ook niet ? 🤭

Een piepkleine rozenbottel krijgt een nat kusje van een dauwdruppeltje…🙃
In mijn logjes heb ik je al veel verteld over “zien” en “kijken”…
Als je echt leert “zien”, vooral in die kleine,
voor héél veel mensen onbelangrijke dingen,
dan kan je echte & pure schoonheid ontdekken…
Leren “zien”… Héél belangrijk !

Hoe héél kleine trilhaartjes op de boomblaadjes,
de dauwdruppels kunnen ‘vasthouden’,
zodat de ochtend zon ze niet te snel zal verdampen…
Heb je ook al opgemerkt dat kleine druppeltjes fungeren als een loep ?

Hier heb ik een leuk experimentje gedaan…
Doel:
Ik wou een 100% ‘flou’ foto maken van een paar leuke bloemekes…
Mogelijkheden:
Er bestaan filters die dat kunnen.
Je kan dat nadien in Photoshop of Lightroom bewerken.
je kan ook een panty over de lens spannen…
Mijn plezante oplossing:
Je camera op M van manueel zetten,
je focus bepalen met ‘Focus peaking’,
Dan: Gewoon een paar keer flink uitademen over het glas van de lens,
zodat een flou aanvoelend condens filtertje op de lens komt…
Asap je foto nemen en…
Klaar is Kees 😋👍😁

Hetzelfde bloemeke,
maar dan met een mooi opgepoetste én droge lens 😉

Tot besluit: Alle foto’s in dit logje zijn niet gemaakt met een echte 1:1 macro lens,
maar met een normale prime 56mm lens…

In de toekomst probeer ik insecten te fotograferen met dezelfde lens/camera/tussenring configuratie.
En dan praten we weer verder over “echte” of “pseudo” macro fotografie 🧐

‘k hoop dat je genoten hebt van dit “macro met een gewone lens” logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 6)

Van de woeste natuur in IJsland
gingen we naar de bloesems macro fotografie…
Ook vandaag blijven we in dat kleine macro wereldje 🤠
Het enige verschil met deel 5 van deze serie is dat de 2 batterijen
van mijn Sony A7 III op dit tijdstip leeg waren…
Maar geen probleem… ik had als backup de Fuji XH1 camera
+ de Laowa 65mm f2,8 2:1 manuele macro lens meegebracht.
Met 3 Fuji X reserve batterijen kon ik het nog ongeveer 1000 foto’s uitzingen !
Dat volstond ruimschoots 😉
Wat had ik toen geleerd ??
Meer dan voldoende batterijtjes meebrengen…
is zeker geen overbodige luxe…😎

Omdat deze Laowa macro lens ook een volledig manuele lens is,
kan ik de autofocus niet gebruiken (idem als bij de Sony).
Maar het Focus peaking mechanisme op de Fuji is zeker
gelijkwaardig aan de Sony techniek, het dynamisch licht én kleurbereik
is min of meer gelijk in beide camera’s.
Dus kon ik gewoon verder mijn ding doen op de M van manueel 😋
en lekker scherpstellen met de rode lijntjes van de Focus Peaking !

Druppeltjes ga je hier van daag veel zien passeren !

Enkele spinnenwebben achter elkaar…
Met focus peaking kan ik er zo eentje uit isoleren
en erop scherpstellen.
Spinnen vind ik heel knappe architecten !
En ze kunnen hun ding doen zonder naar de unief te gaan 😋

Ik heb nog nooit een selfie genomen…
enfin ja, tot ik daar die dag verandering in bracht 😋
In deze drijvende luchtbellen kan je honderden selfies
reflecties van mezelf zien 🙂
(die luchtbelletjes heb ik nog niet geteld,
maar het zullen er zeker honderden zijn 🤗 )

Als je iets voor de eerste keer doet,
dan moet je het meteen goed doen hé ? 😉

In de omgeving rond de vijver is het heerlijk experimenteren…
De lange rietstengels zijn meestal bedekt met druppeltjes
die veroorzaakt zijn door de grote fontein.
Maar als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn…
(lees daarom verder…)

Deze foto is identiek dezelfde rietstengel als in de vorige foto…
Alleen heb ik hier het blauw van de hemel erbij betrokken
en de camera min of meer 45 graden in tegenwijzer zin gedraaid.
Ik ben hier ook nog een dikke 30cm dichterbij gekomen
(nog een cm verder en ik was zeker in de vijver gevallen ! 🙃💥)
Van deze foto ben ik meer tevreden als de vorige…
Dus… als fotograaf mag je nooit te vlug tevreden zijn…😎

Het rood van de waterplantjes , het groen van de stengels
contrasteerde mooi met het hemelsblauw …
Het geheel gaf me een vrolijk gevoel 🤠

Fotografie is “zien“…. en zeker ook “aanvoelen“…
Voel je ook die kracht in die éne minieme waterdruppel ?
Al de rest verdwijnt in de onscherpte magie van de macro lens !

Selfie nr 2 … 🤠

Een hoop enorme tropische bladeren…
Je kan er een totaal beeld van nemen, maar wat vertel je dan ?
Het is boeiende & leuker om te “spelen” met verhoudingen,
met kleuren en vormen, met licht en schaduwen, structuren…
om zo tot een abstract geheel te komen dat iedereen herkent als
tropische bladeren, iets natuurlijk uit onze natuur !

Toe ik in deze enorme tropische bladeren op zoek was
naar dat ‘ongrijpbare’ fotogevoel…
kwam ik dit piepklein insectje tegen…
De cirkel was rond !

Ik hoop dat je van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 6” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Herfst in Garderen

Mijn trouwe bezoekers zijn intussen wel gewoon dat ik qua onderwerp
en thema van mijn logjes nogal van de hak op de tak durf te springen 😉
Van de macro’s in de Plantentuin en de woeste natuur van IJsland,
gaan we vandaag nog eens naar de Veluwe in Nederland !
Van variatie gesproken hé ? 😇

We gaan naar de herfst (oktober) in Garderen (Barneveld) om te genieten
van de natuurpracht in het Speulderbos én de wat verder gelegen
heide in de Veluwe.
De laatste foto serie van Harrie Nijland over het Speulderbos,
bracht me op het idee, om eens een soort van aanvulling te maken
van zijn fotografie werk. (Harrie is een NL fotograaf die ik al lang volg)
Let wel… ik zeg duidelijk ‘een aanvulling‘ , géén verbetering !
De manier waarop Harrie de natuur, bomen in beeld brengt,
is meestal heerlijk origineel én getuigt van een creatief inzicht.

Omdat Garderen, het Speulderbos, de Veluwe één van mijn leukste vakantie
plekjes in Nederland zijn, is mijn 📷archief van die streek dan ook redelijk uitgebreid 🤗
Omdat licht in de fotografie toch min of meer het belangrijkste is,
ging ik op zoek naar heel mooi licht dat je niet elke dag kan zien…
Als de zon opkomt én de ijle nevel flarden in het bos wegstreelt,
In dat soort ochtend herfst licht kan je soms zonneharpen zien !
Omdat de herfst nog niet volop bezig is, zijn vele bomen nog wat consrtangroen,
andere bomen hebben hun blaadjes al laten vallen wat zorgt voor een
tapijt van rood, oranje herfstblaadjes op de grond.
De resterende groen blaadjes contrasteren heerlijk met het herfst rood…
De zonne harpen stralen zich een magische weg door het bos !
Het is zalig om dit heerlijk licht te zien én te fotograferen.

Om het felle licht van de zon wat af te zwakken heb ik een ND4 grijsfilter
gebruikt. Een ietwat langere sluitertijd (1/2 sec of 0,8sec of 11 sec !)
brengt de schaduwen min of meer perfect in balans.
Het diafragma varieert van f9 tot f16, afhankelijk van het licht.
Het is constant proberen en bijsturen waar nodig…
Noot: Voor dit soort van fotografie heb je uiteraard een statief nodig…

iso 160 , 20mm , f9 , 1/2sec , EV 0

Dezelfde foto als hierboven,
maar dan een Z/W omzetting ervan.
Btw, al mijn Zwart/wit omzettingen doe ik met Silver Efex Pro filter uit de Nik tools.

Bij deze foto ben ik een paar meter dichterbij gekomen.
De camera is nu in de Portret stand op het statief geklikt…
Het licht én de schaduwen veranderen constant !
Het is dan ook constant het aanwezige licht meten,
en de camera settings veranderen om alles min of meer in balans te brengen…
Ik snap heel goed dat veel mensen al dit gedoe teveel zullen vinden,
maar ik vind het gewoon superleuk om te doen 🤠😇
Je moet er iets voor over hebben om de foto te maken die jij zelf wilt 😎

iso 160 , 35mm , f16 , 0,8sec , EV -1

Op een paar seconden kan het licht helemaal anders worden…
Als er een wolk voor de zon schuift bijvoorbeeld ?

iso 160 , 35mm , f16 , 0,6sec , EV -1

Zelfde positie als de vorige foto…
We zijn bijna 1 minuut later dan de vorige foto…
Zie je hoe het licht intussen helemaal anders is geworden ?
Het licht is veel ‘warmer’ geworden, het ‘rood’ in de kleuren wordt
nu versterkt wat het geheel een minder koud gevoel geeft.
Kleuren en licht… het is een complex, maar boeiend samenspel !
De witbalans in deze foto stond op ‘Daglicht’ ,
bij de vorige foto stond dat op ‘Schaduw’
In RAW kan je dat natuurlijk heel eenvoudig in post processing aanpassen,
maar als je in JPEG fotografeert… dan kan je dat niet meer aanpassen…🙄😶
Daarom werk ik altijd in RAW.
iso 160 , 35mm , f16 , 1/2sec , EV -1

Aan alle mooi licht liedjes komt een eind…
Als de zon hoger in de hemel staat, vallen de zonneharpen
bijna verticaal uit de lucht…
Het moment van gaan is dus gekomen 🙂
Nog vlug eentje om af te sluiten !
Het is nu bijna 8 am, het ontbijt buffet in ons hotel wacht op ons ☕🥐🧀🍳😋

iso 160 , 19mm , f16 , 11sec , EV 0

Na het uitgebreide ontbijt buffet gingen we naar de heide in de Veluwe…
Die eindeloze vlakten in Nederland, heerlijk vind ik dat landschap !
De mooie okerkleuren in de grassen contrasteren mooi met het blauw in de lucht.
Hier heb ik een Soft Gradueel Grijsfilter ND4 gebruikt om het felle licht in de lucht
te balanceren met de okerkleuren op de grond.
(ND = Neutral Density)
Wat Als ik geen ND filter zou gebruiken ??
1-Als ik het licht in de lucht zou gebruiken als licht meetpunt, dan zou de het landschap
zo donker worden dat je er geen details meer in ziet…
2) Als ik het licht op de grond zou meten, dan zou de grond mooi belicht zijn,
maar de lucht zou overbelicht (én ‘verbrand’) zijn…
In beide gevallen zou mijn foto waardeloos én voor de vuilbak zijn…
Daarom gebruik ik meestal ND en polarisatie filters bij landschap fotografie
met een groot dynamisch licht bereik.

iso 400 , 35mm , f16 , 1/40sec , EV -0.3

Deze foto om je te tonen dat het gebruik van ND filters niet zaligmakend is…
Het grijze (ND4) gedeelte van de filter was op de lucht gezet.
Natuurlijk worden de bomen hier links dan ook evenredig met de lucht
donkerder gemaakt, wat uiteindelijk resulteert in een foto die alleen maar goed
is voor de vuilbak …

iso 400 , 16mm , f16 , 1/30sec , EV -0.3

En toch wou ik een foto van de Veluwe heide mét bomen hebben én ook met filters
werken om alles in balans te brengen…
Omdat het filter dat ik hier gebruikte een ‘Soft Graduele filter’ is, is de overgang tussen
donker en niet donker heel ‘soft gemaakt’.
Er bestaan ook ‘Hard Gradueel’ ND filters, die gebruik je het best aan zee, of een totaal
vlak landschap. Ook zijn er “Medium Graduele’ ND filters…
Voor elke vorm van fotografie is er wel een filter te vinden…
Bij deze foto had het Soft ND filter dus praktisch géén invloed op de lichtsterkte van de bomen.

iso 400 , 16mm , f16 , 1/50sec , EV -0.3

Hier heb ik bewust geen filter gebruikt,
maar je ziet direct dat de contrasten veel zwakker zijn ,
de foto ziet er ietwat ‘fletser’ uit.
Maar gelukkig kan je in Photoshop nadien het een en ander bijwerken…
maar dat is altijd extra werk nadien… 🤜🤛👊
Ik werk liever mijn foto zoveel mogelijk ter plaatse af,
dan er nadien in Photoshop nog tijd in te steken…

Et voila, we zijn hier aan het eind van een Herfst in Garderen gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst fotografie,
mijn uitleg over belichting en gebruik van ND filters…
mijn indrukken & overpeinzingen over de ongelooflijk mooie natuur in de Veluwe

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 5)

Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag
nog eens mee naar de Plantentuin in Meise.
Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4)
De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele
& uitstekende Laowa macro lens.
Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !…
Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen.
Maar let wel op :
Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende
onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie …
Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !

De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien…
Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket,
dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen !
Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen…
Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin…
Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔
Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee…
Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie…
Doe er aub iets aan 🤗🙏
Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠

Een piepklein insectje én een gele bloem…
De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂

De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd
maar kom, dat is niet echt belangrijk hier…
De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond
vind ik veel belangrijker 😎

De herfst was al volop bezig eind september 2021…
Een natgeregend blad onder een grijze hemel…
Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie,
maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭
De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak
en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt.
Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi !
Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐

Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes,
die er nog eens stevig gaan invliegen 😋

Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons…
Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells
Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen
dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠
Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…

Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…

Minimalisme in fotografie…
iets waar ik altijd blijf naar zoeken !
Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee,
je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ?
Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal.
De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠

Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes…
Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier.
Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?

Om dit logje (voor vandaag) te eindigen…
In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen !
Zowel qua kleur als qua vorm
Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 3)

Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee
naar onze Nationale Plantentuin in Meise.
Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje
van deze serie eindigde 😎
We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de
fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres.
De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.

Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen,
maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden
dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋

Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) ,
rond de vijver was het min of meer windstil.
Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋

Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel,
in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar.
Vooral kunstschilders weten dat heel goed !
Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍
Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die
als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht.
Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋

Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉
Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een
plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen…
Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet !
Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden
te overwegen… 🙃
Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties…
Niets meer 🤔

Om met het to-do-plan te starten…
Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes

Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes,
dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍

Minder kan soms ook meer zijn…

In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’…
De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !

Druppeltjes in groene waterplanten,
de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊

Een door de herfst verkleurd waterplant blad,
Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗
Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !

In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld…
In een ecologische vijver drijft er van alles rond…
Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen,
alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur
een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard
om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !

Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven
gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan !
Maar waar je ook gaat…
overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘

Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie,
ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?)
had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐
Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 2)

Van het ruige gletsjer ijs-wereldje in IJsland,
keren we terug naar ons klein Belgenlandje…
In een van de vorige logjes had ik een nieuwe serie opgestart,
met foto’s (meestal macro’s) van onze Plantentuin in Meise.
Waar het vorige logje eindigde…
ga ik met dit logje gewoon weer verder 😎
De camera die ik hier gebruikte is de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Omdat dit een 100% analoge lens is, werkt de auto focus niet…
maar dankzij de fantastische Focus Peaking scherp stel techniek,
kan ik perfect scherpstellen op elk punt dat ik wil 😎👍
Klik hier of hier of hier als je wat extra info over Focus Peaking wil krijgen.
Natuurlijk blijft een vaste hand (of een statief, rijstzakje,enz) altijd nodig ! 😉

Genoeg technische info…
Ga je mee naar de foto’s ? 😉

Het was 7 oktober 2021,
de mooi, recent gerestaureerde Plantentuin is een streling voor het oog
van de natuur – bloemen en planten – enz enz liefhebber !
Wat verdorde herfst blaadjes nemen hun ochtend douche in bokeh druppeltjes 🙃

Aan de vijver bij de ingang van de serres, hebben we een paar uur
kunnen fotograferen. Wat was min of meer windstil en de ochtendzon
gaf mooi zacht licht. Ideaal voor vijver fotografie dus 😁
Overal op de vijver dreven eilandjes van schuimende luchtbellen,
veroorzaakt door een fontein…
Het was wel oppassen hier… De oever van de vijver ging redelijk omhoog…
‘k had me een paar keer goed moeten vastgrijpen aan een stuik,
of ik was in die (gelukkig niet diepe) vijver beland 🏊‍♀️🛀
Maar kom, een fotograaf mag zich soms eens een nat pak riskeren hé ? 😉
Een reden te meer om waterdichte camera’s én lenzen te kopen… 😎

Als je die drijvende schuimbellen eilandjes ziet voorbij drijven,
dan ga je automatisch uitkijken naar mooie composities.
De afstand tussen de lens en onderwerp was ongeveer 20 a 25cm…
Het patroon van de luchtbelletjes in het schuim vind ik heel interessant.
Het gaat grote luchtbellen naar piepkleine, bijna onzichtbare lucht belletjes.
Dit geheel van grote en kleine luchtbelletjes doet me ergens denken aan fractals…

Een kleine lotusbloem, natgeregend of nat van de dauw ???

Dit is Dé grote schuldige van de schuimende eilandjes én de druppeltjes
op de bloemen en planten :😉
Een enorme fontein in het midden van de vijver spoot het water metershoog !

Over deze waterplanten had ik gisteren iets interessant gelezen…
Dit soort planten heeft de hydrofobe eigenschap dat ze het water
kunnen afstoten. Alle lotusbloemen bijvoorbeeld hebben die eigenschap ook.
Meer uitleg over deze unieke hydrofobe eigenschap kan je hier lezen.
Deze planten blijven steeds “proper”,
omdat het afgestoten water alle vuil en stof partikels mee afvoert.
Deze eigenschap verhinderd ook dat de planten gaan rotten in het water…
Ons moeder natuur heeft nog veel verrassingen in petto hé ? 🤗
Een reden te meer om er eerbiedig mee om te gaan !

Een vijverrand in het ochtendlicht bied veel fotografie mogelijkheden…
Een paar druppeltjes omlijsten een of ander insect dat zich “veilig”
aan de zonzijde van de plant kwam opwarmen.

Druppeltjes…
Altijd heerlijk om te fotograferen
Op f2,8 verglijd de achtergrond heel subtiel,
maar hier vond ik de achtergrond nog wat te druk…
Het is steeds blijven zoeken en aan een waterkant heb je
meestal niet veel mogelijkheden om van positie te veranderen…

Maar de aanhouder wint meestal 😋
Een meter verder stonden nog wat rietstengels ,
wat afgezonderd van de rest.
Dat kleine “drukte” verschil merk je direct aan het subtiel verschil tussen
een drukke én een minder drukke achtergrond.
Het is heerlijk om creatief te fotograferen aan een vijver rand 🤗

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Heel dunne, groene water plantjes zijn getooid met minuscuul kleine druppeltjes
afkomstig van het stuifwater uit de bruisende fontein.
De grootste druppeltjes zijn ongeveer 2 tot 3 mm groot…
Met een macro lens heb je de mogelijkheid om diep dat kleine wereldje
te duiken én je te kunnen verwonderen over de unieke schoonheid van het
verborgen wereldje, het kleine wereldje zoals ik dat graag benoem 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 2” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro en kinder portretjes

Van het kleine macro wereldje in onze Nationale plantentuin, Meise
is de stap die we vandaag maken heel klein…
We blijven in het kleine macro wereldje, maar dan op ons terras,
een andere locatie dus…
Wat weer iets totaal anders is dan wat je zou verwachten,
zijn een paar leuke portretjes van mijn 2 kleinkinderen, Annabelle en Roxanne 🙃
Dit alles in het kader om zo onvoorspelbaar te zijn in mijn logjes 😉

Alle macro’s in dit logje zijn gemaakt met de Fuji XH1 én de 80mm f2,8 macro lens van Fuji.
(deze lens is een 120mm macro in kleinbeeld formaat)

Een piepklein slakje, enkele millimeters groot, zoekt een plekje om te overwinteren…

Een raar plantje dat ongevraagd in een van onze bloembakken kwam wonen…
Op een zeker moment werd het plantje (uitzicht van een ietwat dikker grassprietje),
helemaal bruin en aan de bovenkant splitste het zichzelf in 3 delen !
Tot mijn verbazing zag ik piepkleine zaadjes met een pluimpje eraan tevoorschijn komen !

Ik probeer heel dichtbij te komen om de ‘zaad pluisjes’ scherp in detail te krijgen…
Macro fotografie is zeker niet gemakkelijk, maar het is verdomd leuk om te doen 😎

Een uitgebloemd ‘slaapmutsje’ staat geduldig te wachten op wat zon…
Twee of drie dagen later was dit bloemeke ten prooi gevallen aan de herfst…😶

De zoals in de titel aangekondigde kinderportretjes… 😁
Roxanne, ons jongste kleinkind, veilig en warm in de armen van de fiere papa !
Nog steeds het Fuji XH1 fototoestel, maar de lens is nu de Fuji 56mm f1,2 !
In kleinbeeld formaat is dit de 85mm f1,2.
Een top-portret lens dus, die ik 2dehands heb kunnen kopen voor een heel eerlijke prijs.
De scherptediepte op f1,2 is zo subtiel klein dat je in feite kan schilderen met deze lens ❤

Het is heerlijk fotograferen met deze lens !
In de schaduw, iso250, 1/1600s, f1,2, scherpgesteld op de voetjes van Roxanne…
De subtiele onscherpte overgang laat dit soort foto’s echt spreken vind ik !

De gezichten van vader en dochter zijn heerlijk onscherp,
maar ze blijven beiden heel herkenbaar ! 💕
Roxanne heeft zopas haar eigen teentjes ontdekt 😊❤
(Toen was ze ongeveer 3 maand oud)

Wat doet opa daar allemaal met dat gekke zwarte doosje ?? 🙃
De scherpte leg ik heel bewust op de oogjes van Roxanne
Het scherptepunt leg ik vast dmv Focus Peaking.
Zeg nu nog… Wat is er mooier dan de onschuldige oogjes van een baby ?? 😍

Onze andere kleindochter, Annabelle had intussen een chocolade taartje opgesmikkeld 😋
Dit heerlijk onschuldig kleuter momentje, nog steeds met de 56mm f1,2 lens gefotografeerd,
wil ik je zeker niet onthouden 😉
Een blik in het fantasierijke kleuter wereldje 😊

Om dit logje af te sluiten…
Terug naar de 80mm Fuji X macrolens én weer terug naar onze tuin…
Schilderen met een macrolens …
Het is heerlijk om te doen hoor 👍📷

Ik hoop dat je ook van dit macro én kinder portret logje hebt genoten !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎 🥂


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😋

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021

Onze Nationale Plantentuin in Meise…
Eindelijk mogen we weer binnen, mits het respecteren van de corona regels,
mondmasker dragen, afstand houden, handen ontsmetten.
Het was 7 oktober, toen dachten we nog dat corona op de terugweg was…
Amper drie weken later is de situatie weer ferm aan het verslechteren 🙄
en dit niet alleen in ons landje…
Europa kleurt weer langzaam rood !
Maar we proberen zo normaal mogelijk te leven, mondmaskertje, handen
ontsmetten , covid safe pasje laten checken, enz, dat valt allemaal goed mee…
Bijna iedereen die ik ken is al 2x gevaccineerd,
sommigen hebben hun derde prikje al gekregen…
En zeggen dat er nog een handvol kennissen zijn die weigeren om zich
te laten inenten…😣 Tegen al die domme, koppige mensen zeg ik: Blijf weg van mij,
ik wil je niet meer zien en als je ziek wordt… Trek dan zelf je plan.
Als je de medische wereld niet vertrouwd, dan moeten ze je ook niet helpen als je
in het ziekenhuis terecht komt. Mijn gedacht !
Als je om medische redenen het vaccin niet mag krijgen… tegen die mensen
heb ik echt niets… ze zitten nu in een ongelooflijk belabberde situatie…
én moeten zeker geholpen worden !
Ném… Dit moest er efkes uit…

Maar je kwam hier niet om mijn frustraties rond corona te lezen hé 😉
We zijn al blij dat we terug in Meise binnen mogen !
Normaal gezien gingen we de serres binnengaan,
maar buiten was zoveel te zien en te beleven…
Dat ons serre bezoek voor een later blogje zal zijn 😎

Als je een jaarabonnement koopt dan mag je een uurtje vroeger binnen
als de reguliere bezoekers !
Heerlijk is dat, dan heb je de hele tuin een uurtje voor jezelf 😋
Als er dan nog wat mooi ochtendlicht is , wordt het helemaal mooi !
Hoe de zon met haar licht een heerlijk herfstpalet inkleurt 🤩
De rode herfst straalt in Meise !

Vele boomblaadjes beginnen langzaam te verkleuren…
Wat dauwdruppeltjes brengen schoonheid !

Eens je begonnen bent met dauwdruppels,
dan zoek je er steeds verder naar 😎
De camera is de Fuji XH1 met de 65mm 2:1 (100% manuele) macro lens van Laowa…
(dat was ik vergeten zeggen in het begin … 😉 )
Autofocus is dus onmogelijk met deze lens, maar gelukkig is de Focus Peaking
op deze camera echt wel super goed, zodat scherpe foto’s maken
met een manuele lens redelijk eenvoudig is.
Het is gewoon een andere methode van scherpstellen gewoon worden.
Met Focus Peaking kan je geen actie of sport fotografie doen…
Dat zal je wel duidelijk worden in de link hierboven.

Een spinnenweb in tegenlicht doet het altijd goed !
Als fotograaf moet je dan wel zorgen dat je in de schaduw zit…
Ander krijg je een overbelicht zootje 🙄

Bij spinnenwebben ben ik nooit met één foto tevreden…
Een volgende foto (met een andere kijkhoek bijvoorbeeld) kan altijd mooier zijn 😎
Hier vind ik de bokeh bolletjes wel iets hebben.

Als je echt héél dichtbij komt,
dan kan je minuscuul kleine druppeltjes zien op de zijden spinrag draadjes,
deze druppeltjes toveren als het ware een fontein van regenboog kleuren in het klein,
door de breking van het licht in deze heerlijk omfloerste zonnige herfstmorgen.🙃

Twee druppeltjes water…
De herfstkleuren vond ik supermooi !
De achtergrond verglijd in een heerlijk waas,
dankzij de echt wel heel goede kwaliteit van het macro glas 🙂
Die Laowa lenzen zijn relatief goedkoop (gezien tov merk-eigen lenzen),
maar ze zijn minstens even goed, soms zelfs beter.
Maar je moet op manueel werken… voor landschap, stad, macro, studio werk,enz is dat ideaal,
maar voor sport,actie, snelle fotografie zijn deze lenzen niet echt bruikbaar…

Toen werd het herfstseizoen wakker 😉

Als je als fotograaf op zoek gaat naar mooie druppeltjes,
dan moet je altijd verder kijken dan je neus lang is…
Eén dauw druppeltje, hangend op een blaadje, dat omgeplooid is door een of andere spin,
tart de zwaartekracht…
De piepkleine spinrag draadjes, het dauw druppeltje, de bokeh bolletjes…
Het is mooi vond ik… Maar als fotograaf mag je nooit tevreden zijn…
Het kan altijd beter hoor ! 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Ongeveer dezelfde kijkhoek als bij de vorige foto…
Hier was ik op 5cm afstand van het rechtse druppeltje,
de lens was iets meer naar rechts geplaatst én de kijk richting
ietwat meer naar links.

Bijna dezelfde foto, maar toch helemaal anders qua sfeer, kleur, licht én opzet hé ? 😁
Daarom… je mag nooit te vlug tevreden zijn met je resultaat 😉

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Plantentuin in Meise” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk