Kriebelbeestjes…

De natuur ontwaakt redelijk langzaam in de lente anno 2023…
De bloesems hebben we spijtig genoeg al achter de rug !
Ondertussen blijft het maar regenen en miezeren buiten,
dus kan ik niet echt naar buiten in onze tuin om de nieuwe
lichting kriebelbeestjes op te zoeken 😶
Daarom graaf ik even in mijn fotoarchief van 2022…

De camera is de Sony A7 mark 3 ,
de lens is de manuele Laowa 100mm f1:1/2:1 macro lens.
De flitser wordt manueel aangestuurd…

Een Lieveheersbeestje, dat kent iedereen wel…
Maar een Lieveheersbeestje wordt niet als Lieveheersbeestje geboren…
De levensloop van een Lieveheersbeestje gaat van ei naar larve
Daarna verpopt het insect om later definitief uit te groeien tot een volwassen Lieveheersbeestje.
Het kriebel beestje dat je in deze én de volgende foto ziet
is een Lieveheersbeestje, volop bezig met zijn/haar larve stadium 🐞

Het larve beestje moet nu vooral eten, eten en nog eens eten…
Dit om de nodige energie op te slagen voor zijn/haar toekomstige
transformatie van larve naar pop naar kevertje !
Wat ik fascinerend vind is dat alle insecten (én ook de meeste dieren)
perfect weten wat ze moeten doen…
Evolutie is toch iets ongelooflijk hé ! 👌
Meer info over de levensloop van Lieveheersbeestjes kan je hier vinden.

In onze tuin zijn er redelijk veel boerderijen…
Geen echte mens-boer-bedrijven , maar mieren boerderijen !
Mieren zijn gek op de energierijke nectar die sommige bladluizen
afscheiden… Mieren hebben ooit ontdekt dat als ze met hun pootjes
de bladluizen ‘strelen’; die zelfde bladluizen hun gewilde zoete
nectar dan vrijwillig afstaan aan de mieren…
In ruil voor deze energierijke nectar verdedigen de mieren
hun bladluizen-vee tegen hun natuurlijke vijanden !

Ik begon dit logje met de grootste natuurlijke vijand van de
bladluizen… inderdaad, het Lieveheersbeestje is hun grote vijand…

In mijn logjes kan je soms nog wat logica vinden hé ? 🙃

Die dag had ik zeker geluk dat er geen windje te bespeuren was !
Om alle ‘beweging’ te ‘bevriezen’ heb ik gebruik gemaakt van een flitser…
Op 1/32 van het flits vermogen, 1/160sec, iso 100, f5,6 én 1,5:1 macro verhouding
kon ik de 2 héél beweeglijke mierenkopjes nog juist scherp én min of meer
gedetailleerd in deel krijgen.

Hier heb ik het vermogen van de (manuele) flitser naar
1/64 omlaag gebracht…, de rest van de settings zijn niet veranderd.
Het gedrag van de mieren én de bladluizen is toch wel ongelooflijk…
Hoe weet een bladluis of een mier die enkele duizenden kilometers
verder leeft, wie vijand of vriend is ?
Intussen weet ik ook dat mieren (én héél veel andere insecten) kunnen communiceren met geurstoffen (feromonen) .
Maar toch blijft het een knap staaltje om het ‘sociaal nest’ gedrag op
deze manier te perfectioneren !

Deze foto van mieren én hun bladluis vee vind ik wel geslaagd !
De scherpte op de mier linksonder is aanvaardbaar …
Wat me hier opvalt is het oog van de mier, de scherpte en de details
in dit mieren oog … en zeggen dat het beestje op het moment van
de foto afdruk volop in beweging was !
Dit én tegelijk de bladluis strelende & bladluis (‘melkende’) voelspriet
van een mier,maakt deze macro foto voor mij waardevol 🤠

Ook ‘ordinaire’ vliegen dragen een stevig steentje bij in het verspreiden
van genetisch materiaal !
Bij de bevruchting van bloemen zijn deze vliegen onmisbaar…

Vliegen vind je echt in alle soorten en kleuren…
Deze Bessen Zweefvlieg bijvoorbeeld kan je soms zien als ze
onbeweeglijk ter plaats in de lucht blijft zweven…
Maar in deze foto was de honger naar zoet voedsel haar te machtig 😋

Sommige vliegjes zijn héél petieterig klein…
Dit Goud Vliegje bijvoorbeeld zoekt voedsel in witte lente bloemekes
die min of meer 1 millimeter groot zijn.
Wie het kleine niet eert… je kent de rest ook wel hé ? 😉

Nu we toch 3 foto’s van vliegen presenteren,
kan er gerust nog een vierde vlieg foto bij ! 😃
Deze vlieg vind ik met stip de méést ruige én lelijke vlieg…
Het is de Roofvlieg !
Deze roofvlieg is desondanks zijn/haar ruig uiterlijk,
héél nuttig !
Een voorbeeldje van waarom deze vlieg nuttig is voor ons,
kan je hier vinden.

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente kriebels 🌞 (Deel 3)

Het is nu bijna eind april 2023, het aantal dagen
dat het hier warm en zonnig was, kunnen we min of meer
op 1 hand tellen… 🥴
Terwijl het zuiden van Spanje en Italië kreunt en zucht
onder een extreme hitte én een catastrofaal ontwikkelende
nooit eerder geziene droogte, sakkeren wij hier in het ‘noorden’
op al die verdomd uitzichtloze regenbuien en nachten die
flirten met vriespunt temperaturen…

Om wat extra lente zon én lente warmte in dit logje te krijgen,
ga ik héél even terug in de tijd…
15 maart 2023, de dag dat de zon voor de 2de keer paraat was !
(Welke lens en camera ik toen heb gebruikt, kan je hier in het
vorige “lente kriebels 🌞 deel 2” logje (her)lezen)

Onze Japanse kerselaar in volle bloei…
Die dag was er een welgekomen windstilte !
Daardoor slaagde ik erin (met behulp van een monopod statief)
om de helmknoppen op de meeldraden scherp te fotograferen.

Een fantasietje met het Orton effect (via de Photoshop actions)…
Deze bewerking vind ikzelf kantje boordje van het aanvaardbare,
maar misschien heb jij er een andere mening over ?

De zon liet ook die dag van 15 maart wel een steekje vallen…
Als er een grijze regenwolk voor de zon schuift, dan is het licht
ineens helemaal anders…
Maar een uitdaging neem ik graag aan ! 😎

Fotografie is voor mij niet de exacte weergave van de werkelijkheid
weer te geven, maar om aan die werkelijkheid een creatieve expressie
toe te voegen…
Schilderen met je lens is voor mij…:
Durven “spelen” met het aanwezig licht én kleuren,
én je creatieve keuze van het diafragma én de sluitertijd,
om die plaat te maken die je bevalt 🤠

Omdat ik heel graag werk met open diafragma’s (klein f/getal),
kan ik de achtergrond heel zacht en diffuus laten.
In die héél beperkte scherpte diepte moet ik mijn dingetje doen…

Zelf heel kleine bloesems zijn onderhevig aan natuurwetten…
Elk voorwerp, hoe klein het ook is,
zal zijn schaduw reflecteren op de meest dicht bijzijnde achtergrond…
De schaduwen van de meeldraden op het kroonblad vind ik zalig ! 😃

Puberale én volwassen bloesembloemekes in onderling overleg… 🤠

Het licht werd ineens heel anders toen
een grijze wolk voorbij de zon gleed…
Licht kan heel mooi zijn in die héél kleine momentjes !

Een paar seconden na de vorige foto…
Er was min of meer het zelfde licht,
alleen is de focus van het bloesembloemeken rechts onder
naar het bloesembloemeken links boven geschoven 😎
Een heel andere impressie hé ?

Om dit logje af te sluiten…
Hoe kan ik onze Japanse kers bloesems fotograferen in tegenlicht ?
De belichting EV parameter op -1/3 zetten helpt zeker je verder !
Maar de rest van het verhaal laat ik je graag zelf uitzoeken,
want fotografie is een ontdekkingsreis 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente kriebels 🌞 (Deel 2)

Bijna twee weekjes geleden publiceerde ik mijn eerste
lentefoto’s van 2023.
(Dat logje kan je hier (her)lezen)
Met dit 2de deel, ga ik naar goede gewoonte verder waar
ik met het vorige Lente Kriebels logje was geëindigd.

Mijn bron van inspiratie zijn dan ook nog steeds
de wit-rose bloesems van onze Japanse kers die toen
(15 maart) volop in bloei stonden.
Alle foto’s zijn nog steeds geshoot met de Canon 100mm
macro f2,8 L IS USM lens. De camera is een tweedehands
Canon 5D Mark 4, die ik spotgoedkoop heb kunnen kopen.
Die camera ga ik vooral voor meervoudige belichting
fotografie gebruiken.
Tussen ons gezegd… Meervoudige belichting fotografie met
Sony of Fuji camera’s is echt waardeloos prul… Dat heb ik
proefondervindelijk ervaren…
Omdat de 5D Mark 4 héél flink zijn mannetje staat op het
vlak van Meervoudige belichting… heb ik die aangeschaft.
Maar mijn vingers jeukten om met deze uitstekende 5D m4
camera ook nog eens aan macro fotografie te doen 🤠

(Btw, die 5D Mark 4 heb ik niet echt met geld gekocht,
maar eerlijk geruild tegen een (ook een okkazie ! ) Fuji X-Pro 2…
Een gepensioneerde die niet rijk is, moet slimme zaakjes doen hé 😉

Als je macro’s van lentebloesems wil maken,
dan kan je wind of zelfs een licht briesje echt wel missen…
Dit jaar hebben we 3 dagen min of meer windstil gekregen.
Gelukkig besloten de bloesems in die 3 dagen volop te bloeien 👍🌞

In macro fotografie speelt flinterdunne scherptediepte een grote rol…
Vroeger werkte ik meestal met een groot diafragma (f2,8) om zo
weinig mogelijk scherptediepte te krijgen én in die beperkte ruimte
mijn ‘werk’ te doen.
Dat was vroeger…
Nu werk ik veel breder, tussen f2,8 tot f8 diafragma’s.
Door de beperking van de scherptediepte wat op te heffen, kan je
veel beter de aandacht op sommige details leggen.
Zoals in deze foto bijvoorbeeld : De bloemblaadjes zijn scherp,
maar ook de meeldraden en de achterliggende nieuwe boomblaadjes
zijn ook scherp., terwijl de achtergrond lekker wazig blijft.
Hier heb ik f4,5 ingesteld…
Met f2,8 zou de bloem of de meeldraadjes scherp zijn, en al de rest niet…

Als je door het macro fotografie virus besmet bent…
dan gaat er een wondere wereld voor je open 😂
Mijn idee was hier, om de schaduwen die de piepkleine meeldraden op
de bloesems maken op een ‘artistiek verantwoorde manier’ te
fotograferen… De scherpte is gezet op het bloesem blaadje in het midden,
het licht is met -0.7 stap geminderd, 1/500s, f5, iso100
Door de scherptediepte te vergroten, heb ik de aandacht naar de witte
bloesem in het midden gebracht. Met f2,8 zou dat héél anders zijn…

Als macro fotograaf zoek je steeds weer opnieuw, naar mogelijkheden,
technieken, enz om je fotografie naar een hoger ‘trapje’ te brengen…
Met mijn macro en/of natuur fotografie wil ik geen vertrouwde,
levensechte afbeelding tonen, maar wel een natuur ‘wereld’ tonen
zoals ik die gevoelsmatig beleef …
Een wolkje in de hemel kan zorgen voor heerlijk gedempt licht…

Het groen en geel in de achtergrond is gemaakt door…
Twee auto’s aan de overkant van de straat 😉
Het diafragma van f4 zorgde voor een aanvaardbare scherptediepte
in de linkse bloesembloem en een heerlijke onscherpte voor de rest.

Tegenlicht… soms zorgt het voor belabberde foto’s…
(als je niet weet wat te doen in dat geval)
Maar soms is tegenlicht met een wolkje ervoor een dankbaar onderwerp 🙂

Hier ben ik simpelweg een halve meter verder gaan staan…
Het licht is al helemaal anders nu…

Op dezelfde positie als bij de vorige foto,
een andere kijkhoek bracht me bij een andere bloesem…
Vandaag knopje,
morgen bloesem,
overmorgen ben je een blaadje…
Wat een wonder van leven hé ?

Ontelbare bloesems worden nu geel/bruine blaadjes…
Weldra verkleuren die op hun beurt naar leerachtig paars/blauw !
Onze Japanse kers is een kleuren tovenaar 👍😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog een laatste sfeerbeeldje van een setje bloesems,
met op de achtergrond de 100% onscherpe witte camper
van onze buurman🙃

Vriendelijke groetjes,
Dirk

’t is weer slecht weer !

Het is een feit dat : Regen, kille wind, buien , regenjassen, enz,
niet echt geliefd is bij de meeste mensen.
Niemand gaat voor zijn plezier ‘zomaar’ naar buiten als de
regen & wind buien je van je sokken blazen. Zelfs ik niet 🌧
Maar soms duurt dat verdomd winter regen weer zo lang,
dat je binnenshuis de kriebels krijgt én je eens buiten wil zijn !

Enkele weken geleden had ik zo’n moment dat de muren van ons huis
op me afkwamen ! Ik moest eruit !
Gelukkig heb ik altijd wel ergens een camera klaar, mét opgeladen
reserve batterijtjes liggen…
Vandaag was het de oude Sony A7 r2 , de lens is de manuele Laowa
85mm 2:1 macro lens. Het unieke van deze lens is dat het diafragma
opent van f/5.6 tot f/22. Deze lens is niet waterdicht, maar een
plastiek zakje en wat elastiekjes maken het boeltje waterdicht 🙂

Mijn fotoshoot die dag, begon aan het raam van onze slaapkamer…
Dit om je een sfeerbeeld te geven in wat voor snert weer ik me
zal gaan begeven…
Waterdichte stapschoenen, een reflecterende regenjas met veel
zakken, een grote regenkap boven mijn hoofd…
En wijle weg !

Nog geen honderd meter ver, zag ik dit herfstblad dat van
geen opgeven wou weten !
Tussen een paar regenbuien door kan je op onverwachte mooie
dingetjes stuiten !
Die warme herfstkleuren in het pre-lente seizoen vond ik WOW !

Deze 85mm macro lens presteert héél goed op f/5.6 vind ik !
De katjes blijven netjes vlijmscherp op de voorgrond,
terwijl de achtergrond verglijd in een zacht waas.
Hoe korter bij je tot een macro verhouding van 2:1 komt,
hoe kleiner de scherptediepte én hoe zachter de achtergrond.
Het is een lens die je proefondervindelijk moet leren kennen.
Het enige nadeel van deze lens is dat ze volledig manueel is :
Géén autofocus , geen exif-data bij je foto…
Maar een macro fotograaf kan gerust zonder AF en exif-data🙃
De manuele scherpstelling doe ik via Focus Peaking.

We zijn intussen enkele km en een handvol regenbuien verder…
In een klein bosje, ergens tussen de kruising van Sint Martens Bodegem, Schepdaal én Itterbeek stopte het met regenen… Daar kon ik me uitleven
met de talrijke druppeltjes die overal rondom mij glinsterden.
De achtergrond was ook zwanger van de regendruppeltjes ! 💧👌

Helemaal mooi wordt het als de zon heel even door de grijze regen
wolken door heen breekt !
Die grote massa, loodgrijze regenwolken fungeren nu als een gigantische diffuser die het felle zonlicht doet afzwakken. Als fotograaf moet je
direct inspelen op dit weerkundig fenomeen !
Dankzij het door de regenwolken gefilterd zonlicht, kon ik deze stekelige
takken netjes in puur tegenlicht fotograferen 😎
Zonder de regenwolken had ik een overbelichte, waardeloze foto 🤠

De momenten, tussen 2 regenbuien door, die zijn goud waard !
(voor een natuur fotograaf én voor de natuurliefhebber )
Voortbordurend op dezelfde licht voorwaarden als in de vorige foto,
kon ik in dit heerlijk diffuus zonlicht blijven fotograferen.
Dat zalig gevoel van ‘schilderen met je lens’ werd hier ook wakker 😃

Naarmate er terug meer wolken over het zonlicht “gleden” ,
veranderde de intensiviteit én de lichtsterkte van de zon.
Schaduwen werden sterker en veranderden constant…
Als fotograaf moet je hier het onderste uit de kan van je kunnen halen
om een toonbare foto te maken…
Maar hoe moeilijker de omstandigheden… hoe leuker de uitdaging ! 🤗

Nog een variatie op het thema van hierboven…
Een natgeregend takje, één druppeltje, de naakte zon die reflecteert
in een achtergrond druppeltje én een héél klein takje,
of is het een vergeten herfst blaadje in het midden, 1/3 hoog.

Teug een paar km verder (die namiddag heb ik +-12km gestapt),
zag ik deze sierlijke krulwilgen. De regenwolken zijn nu ongeveer een dik
half uur geleden verdwenen. Er scheen een heel flauw, lente zonnetje,
dat net genoeg was om deze (nog steeds bladloze) krulwilgen
in een mooi licht te ‘presenteren’

Hier heb ik een klein fotografie experimentje gedaan…
De vorige foto (van die krulwilg) heb ik via Nik-tools omgezet naar een
Zwart/Wit foto.
Bij deze Z/W foto heb ik in Photoshop de Z/W waarden omgekeerd…
Wat wit is wordt zwart en omgekeerd. Het geeft een vertekend,
apart beeld, dat we als kijker niet echt gewoon zijn…
Maar als tekenaar/graficus kan ik me hier heel goed in vinden 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Veel te veel mensen denken dat je niet kan fotograferen als het regent…
Maar met dit logje moedig ik iedereen aan om dat WEL te doen 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente kriebels 🌞

Na de herfst en de winterprikjes is het eindelijk weer dé tijd
om volop te genieten van de eerste Lente prikjes !
In de 3 weken voorafgaand van vandaag, hebben we bijna
altijd regen, wind, guur & bijna herfst weer gekend…
Maar gelukkig waren er in die kille, natte weken,
ook 3 dagen dat het min of meer droog bleef…
én dat er (bijna) geen wind was !

Juist in die droge dagen ontwaakt onze Japanse Kerselaar
uit zijn winterslaap !🙂
Mijn teergeliefde bezoekers weten dat dit ontwaken héél
belangrijk is voor mij…
Als onze Japanse kerselaar bloeit…
Dan is de lente in het land 😃

In een aarzelend namiddag licht besloot ik om de bloesems van
bovengenoemde boom te fotograferen !
Bij alle foto’s heb ik de Canon 100mm f/2,8 macro lens gebruikt…
Welke camera body ik heb gebruikt doet er niet toe…

Omdat ik het liefst met een wijd open diafragma in het macro
wereldje werk (klein F-getal), kan ik volop ‘spelen’ met de subtiel
kleine scherptediepte van een macro lens. 80% van alle foto’s in
dit logje zijn met f/2.8 geshoot.
Alleen de foto’s 8 & 9 in dit logje zijn met f/5 geshoot…

De eerste lentebloesem bloemeken foto in onze voortuin dit jaar 😊

Een minieme, heel kleine beweging trok mijn aandacht !
Het was een strontvlieg die kwam snoepen van de eerste lente suiker !

In mijn fotografie zoek ik altijd naar ‘ongewone’ beelden…
Het is een voortdurend afwegen tussen scherpte diepte
én de elementen in het kleine macro wereldje dat je ‘bezoekt’…
Als de scherptediepte heel klein is (in dit geval ongeveer 0,5cm)
dan kan je bepaalde elementen in je compositie echt isoleren.

‘Spelen’ tussen scherp en subtiel onscherp vind ik zalig om te doen
Soms levert deze benadering (in mijn ogen) leuke platen op .

Als je wat geluk hebt met het weer én er geen wind is,
dan heb je de tijd om rustig leuke composities op te zoeken 😎
Met mijn macro fotografie probeer ik om nooit de saaie realiteit
weer te geven…
Door te ‘spelen’ met de subtiele onscherpte die de lens me geeft,
leg ik graag een tikkeltje magie, speelsheid in mijn foto.

Of je kan ‘spelen’ met het aanwezige licht…
Hier schoof een regenwolk tussen mij én de zon 🥴
Ik heb de EV 1,2/3 stop hoger gezet om min of meer ‘helder’ licht
te krijgen… Het wit in de achtergrond komt van de witte mobilehome
van de buurman 🙃

Lente bloesem bloemekes…
Elk jaar weer opnieuw is het een feest om ze te zien bloeien en groeien !

Soms wordt het in de lente wat donkerder…
Maartse buien en/of aprilse grillen ??
Hier het ik een diafragma van f/5 gekozen, omdat ik de open
én gesloten bloesems scherp wou hebben. Aan het takje links kan
je heel goed hoeveel scherptediepte ik heb.
Ik ‘zocht’ hier naar een beeld van “Moeder en Kind” 🙂🤰

Nogmaals f/5 gebruikt, nu omdat ik de meeldraden én tegelijk
de wit/rose bloemblaadjes scherp wil hebben.
Bij f/2,8 is de scherptediepte zo klein, dat ik zou moeten kiezen :
of de meeldraden scherp, of de bloemblaadjes scherp.

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Het diafragma staat terug open op f/2,8
De takjes in de achtergrond zijn niet echt meer herkenbaar
als takjes… Een fluwelen, wazige achtergrond zoals hier ,
daar streef ik altijd naar. Dit is ook de kracht én tegelijk
de magie van een macrolens ! 😎👍

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente prikje

Voelen jullie ook die eerste lentekriebeltjes ?? 🌞
Het gevoel dat de lente eindelijk is begonnen ! 🙃
Dat moment dat de eerste voorjaarsbloeiers hun kopjes
aarzelend boven de grond laten groeien…
Dat eerste bloemekes moment vind ik elk jaar weer opnieuw
zalig om te beleven !
Nu ja, het kan zeker nog lelijk spoken, vriezen, sneeuwen,
regenen, enz …
maar als de eerste sneeuwklokjes groeien…
Dan is de winter (wat mij betreft) min of meer achter de rug 🤠

De locatie (overstroming gebied in Dilbeek SMB) waar ik
vroeger de sneeuwklokjes ging fotograferen,
is nu niet meer toegankelijk…
Heel het gebied is omheind, daar grazen nu Schotse Highlander
koeien… (met van die enorme horens !) Als je die ruige
beesten ziet lopen, dan heb je geen zin meer om over de
prikkeldraad te kruipen om de sneeuwklokjes te zoeken…
Maar gelukkig heb ik in Wambeek een klein bosje gevonden,
waar de sneeuwklokjes nog volop kunnen groeien …

De camera is de Sony A7r2 , de lens is de mechanische 100mm
f/2,8 2:1 Laowa lens. Over de lens zonnekap heb ik een
doorzichtig plastiek zakje laten wapperen, om zo een
onvoorspelbare onscherpte te verkrijgen in de buitenranden
van de foto. Er is géén statief gebruikt !
De focus is voor elke foto bepaald dmv Focus Peaking.
Omdat ik het scherm van de camera kan kantelen,
is het heel simpel om Focus Peaking te gebruiken.
Vroeger moest ik plat op mijn buik gaan liggen om de sneeuwklokjes
te fotograferen…
Nu moet ik me alleen bukken 😎
Focus Peaking is een prachtige uitvinding !

Het doorzichtig plastic zakje, dat over de zonnekap “waaiert”
zorgt voor een ‘dromerig’ gevoel vind ik. Je moet er alleen voor zorgen
dat het centrum van je lens min of meer onbedekt blijft.

Het grote diafragma (hier f/2.8) zorgt voor een héél beperkte
scherptediepte, waar je als fotograaf een enorme vrijheid hebt
om je gevoel in de foto te leggen…
Als je macro fotografie benadert als een subjectieve reflectie
van de werkelijkheid, dan ben je niet goed bezig…
Als je als macro fotograaf op zoek gaat naar de ziel der dingen…
én daarvoor de enorme mogelijkheden die een macro lens je geeft
bewust gaat gebruiken… dan ga je een fantastische reis tegemoet 🤗👍

Spelen met het aanwezige licht,
maar zeker ook gebruik maken van de omgeving…
Een rustige achtergrond is onontbeerlijk bij macro fotografie.

Deze foto is gemaakt bij volle namiddag zonlicht !
Om overbelichting te voorkomen én het geheel wat te onder belichten,
heb ik gewoon een 1-punt-licht meting gedaan op het witte bloemetje.
De camera gaat er vanuit dat er gemiddeld 16% grijs zit in een foto…
Als je de camera zijn licht laat meten op dat wit bloemeke,
dan zal de camera het geheel onderbelichten,
om toch aan zijn 16% gemiddelde grijswaarde te komen.
Op deze manier kan je je camera serieus nijg in het ootje nemen,
en toch leuke foto’s nemen in een overbelichte omgeving 🙂

Bij deze foto heb ik scherpgesteld op de onderste bloemekes
(die het dichts bij mij staan).
Door de grote hoeveelheid sneeuwklokjes die wat verderop
openbloeien probeerde ik zo een ruimtelijk gevoel van afstand te maken.

Er groeien daar een paar duizend sneeuwklokjes in dat bosje…
Maar toch is elk bloemeke een wereld apart in mijn ogen 🙂
Wie het kleine niet eert… je kent de rest wel 🌼

De achtergrond bij dit soort fotografie is héél belangrijk…
Wat dorre takjes, bruine, oranjerood stukken boomstam,
die juist uit de scherpte van de focus vallen kunnen de achtergrond
van je foto laten ‘leven’ !

Wat experimenten met je kijkhoek kan ook leuke momentjes
opleveren 🙂
Hier heb ik het plastieken zakje wat verder over de zonnekap
laten “wapperen”.
In de achtergrond zie je terug dat als willekeurige wazige lijntjes 🙃
Schilderen met je lens, weet je wel 😊

Om dit ‘Lente Prikje’ logje voor vandaag af te sluiten…
Hier heb ik wat extra ‘gespeeld’ met het doorzichtig plastic zakje
dat ik over de zonnekap had vastmaakt met een elastiekje.
Je ziet hier in de achtergrond compleet willekeurige, maar altijd
wazige strepen én patronen verschijnen…
Om de achtergrond wat ‘warmer’ te maken, heb ik gewoon de
witbalans op ‘schaduwen’ gezet 🙂

Ik hoop dat je genoten hebt van dit eerste “Lente Prik” logje !
Er komen nog meer logjes over deze zalige sneeuwklokjes…
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…

We zien dat wel als het zover is hé ?

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Roest Op Zondag…

Voor het Roest Op Zondag logje van vandaag,
sluit ik aan op het Roestig logje van 2 oktober 2022.
Waar ik met dit logje toen eindigde,
neem ik vandaag gewoon de draad weer op …
(’t is natuurlijk ook een kwestie om de onvoorspelbaarheid
in mijn blog hoog in het vaandel te houden 😊)

We zijn dus nog steeds in Ellezelles (in het Frans) , Elzele (in het Vlaams),
in het noorden van de provincie Henegouwen,
nabij de Vlaamse stad Ronse.
Een dorpje waar hun rijke folklore én de eeuwenoude volkslegenden nog
steeds springlevend is ! In de talloze wandelingen in en rond
Ellezelles vind je prachtige ijzeren beelden die de dorpelingen zelf
hebben gemaakt uit oude onderdelen van machines, motoren,
vergeten industrie… al die ‘beelden’ in die wandelingen,
zijn ontsproten uit de folklore in deze streken…

De camera die ik gebruikte is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
Deze superzoom 24/600mm lichtgewicht camera is ook mijn
favoriete fotomaatje voor op vakantie 🙂

Omdat ik echt wel onder de indruk was van die ijzeren ‘beelden’,
die de dorpelingen eigenhandig in elkaar hadden gesmeed, gelast, enz
wou ik die indrukken, impressies ; toch wel een stuk benadrukken
door gebruik te maken van de digitale tools die Photoshop
en Nik Tools me bieden…
Meestal probeer ik digitale nabewerking tot een minimum te
herleiden (ik ben fotograaf, geen digitale beeldverwerker),
maar in deze shoot voelde ik me ‘verplicht’ om meer uit de RAW
foto’s te halen…
Hier heb ik de schaduw kleuren 20% meer gesatureerd,
de donkere tonen +- 10% donkerder gemaakt,
de hooglichten een dikke trap omhoog geschopt zodat overbelichting
optreed in de hooglichten…
Naar mijn gevoel is deze foto, een geslaagde ‘punk’ versie
van deze “aanvallende” metalen draak 😎

Ik heb deze ijzeren draak uit verschillende kijkhoeken gefotografeerd…
Maar het is alleen deze foto die ik daaruit heb geselecteerd,
omdat ik alleen in deze foto de houding, de ‘jacht’ houding
én de impressie van snelheid draak jager ‘aan voelde’.
Fotografie én gevoel… er is heel zeker een overlap !

Bij deze foto heb ik me wat laten “gaan’ in de digitale post-foto wereld…
Maar waarom zou dat niet mogen he ? ?
Als ik een boodschap wil over brengen, én ik over een sterk beeld
(uit mijn eigen digitale kraamkamer) beschik…
dan moet dat kunnen vind ik !

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

Prime lens (Deel 3)

Het eind van 2022 nadert met rasse schreden !
2022 is een heel raar jaar geweest vind ik…
Het jaar dat er terug oorlog is in Europa 😞
Poetin valt Oekraine binnen… 🚀
In Duitsland is een door extreem rechts geplande staatsgreep
verijdeld… Gelukkig maar !
Nu is het terug serieus boel tussen Servië en Kosovo…
Er woed weer een oncontroleerbare corona uitbraak in China…
(maar alle Chinezen mogen wel overal op vakantie gaan !)
Het is me wat hé ?

Ondertussen bij ons, in onze lage landen…
De meteo voorspelt niet veel goed voor de komende dagen 🌧⛈…
Regen, nog meer regen, afgewisseld met stortregens en rukwinden…
Het is echt geen weer om nu buiten te zijn !

Daarom geef ik vandaag wat warm zonlicht uit de lange hete zomer
van 2022 aan al mijn volgers en lezers 🌞

De foto’s van vandaag zijn gemaakt met de Fuji XH1 body en
de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
(Het Full frame equivalent van deze heerlijke lens is 84mm f1,2)
Deze lens is niet goedkoop (ongeveer 700€), maar als je wat
rondzoekt vind je deze lens tweedehands voor 2 of 300€ minder.
(meer dan 50% van al mijn lenzen zijn tweedehands gekocht)

Door het ongelooflijk grote diafragma (f1,2) van deze lens kan je
echt gaan ‘schilderen’ met deze lens 😎
Ook als portretlens is deze lens top klasse !
Omdat deze lens zoveel licht opvangt, kan je in het bijna duister
nog haarscherpe detail foto’s maken mét een heerlijk zacht bokeh.

Baai zze weey… (Het vorige “Prime Lens, Deel 2” logje vind je hier…)

Het is altijd wat zoeken tussen voor en achtergrond en afstanden…
Mijn ervaring is dat het onderwerp (hier een simpel takje
met een handvol blaadjes) redelijk klein moet zijn,
en je de camera lichtjes omhoog moet houden (naar het licht toe),
om een fluweelzachte achtergrond met heerlijke bokeh bolletjes
te verkrijgen. Je onderwerp zal op deze manier ook heel mooi
op de voorgrond komen.
Let wel, dit is geen ‘absolute waarheid’ hé ?
Het is gewoon een ‘werk’ ervaring die in andere situaties helemaal
anders kan of zal zijn…
Je moet je gewoon laten leiden door fingerspitzengefühl 📷🙃

Een héél dun takje…
(Fyi… alle foto’s zijn scherpgesteld dmv Focus Peaking)
Waarom zijn de blauwe hemel bokeh bolletjes daar beneden ???
Omdat ik deze foto simpelweg 180° heb gedraaid 😋

Het gevoel van ‘schilderen met je lens’ is dikwijls héél nabij
met een lichtsterke prime lens…
Met iso160 – f1,2 had ik hier genoeg om scherp af te klokken op 1/300sec.
De bokeh bolletjes komen van de snikhete juli zon boven het bos…

Bij deze foto ben ik te breed, te groot gegaan in mijn onderwerp keuze…
zodat het geheel veel te “druk” aanvoelt…
Deze “fout” wil ik zeker laten zien, zodat iedereen er zijn voordeel
kan uithalen.
Met een prime lens mooie resultaten behalen is zoals met alles…
veel oefenen én ervaringen opdoen…
Opgedane ervaring is altijd mooi meegenomen 🤠

Terug naar een meer miniem of tamelijk klein onderwerp…
De minimale scherptediepte in het horizontaal vlak doet wonderen !
De lens is hier loodrecht tov de blaadjes gericht, waardoor het
bokeh zich vormt uit warm gele en groene blaadjes

Als ik de lens meer naar boven (naar de hemel) richt,
dan valt het blauwe licht uit de blauwe hemel als blauwe bokeh
bolletjes op de sensor.
Ook hier doet een (in grootte) beperkt onderwerp wonderen !
Het licht is hier gemeten op de donkere blaadjes…

Bijna hetzelfde onderwerp als in de vorige foto…
Hier heb ik het licht vooral gemeten op de gele blaadjes,
waardoor het geheel automatisch wat donkerder wordt.
De kleuren (vooral het blauw) worden daardoor ook meer gesatureerd.

Deze héél vroege herfstblaadjes zijn begin juli gefotografeerd…
De natuur kreunde onder een hitte van ongeveer 40° !
Vele bomen gingen toen al in wintermodus, gewoon om te overleven !
Als er enkele jaren weer opnieuw een soortgelijke hittegolf komt,
dan gaan al deze bomen gewoon dood…
In mijn ogen is dit een noodkreet van onze natuur… 🤔

Als je héél bewust gaat zoeken naar mooi licht én kleuren,
dan zie je echt overal mooie plaatjes verschijnen 👍
In de donkere schaduwen van een bos liggen de fotografische
schatten zomaar voor het rapen 😎

Fris groene twijgjes en ‘verbrande’ herfstblaadjes in de achtergrond…
Het heel grote diafragma van f1.2 maakt er een heerlijk onscherp
plaatje van !
Een of meerdere prime lens(zen) raad ik elke fotograaf zeker aan.
In of uitzoomen zal je met de benenwagen moeten doen…
Maar de kwaliteit van je prime lens foto’s zal je nooit behalen
met een zoomlens. Zelfs niet met de beste zoomlens…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit derde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…😋
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
een plezant eindejaar….
en tot volgend jaar 🥂

Dirk

Hallerbos

Mijn foto blog staat min of meer garant voor de
onvoorspelbaarheid qua inhoud en thema’s.
Onvoorspelbaarheid is hier dus een constante geworden 😋

Waarom publiceer ik op dit moment prille lente foto’s in de late herfst ?
Gewoon omdat het nu buiten een rot weer is… ☂
We krijgen bakken regen afgewisseld met winterse buien
over ons heen gegoten ⛈
Geen weer dus om rustig buiten te gaan wandelen ! 🌧
Het koude, kille winterweer is back in town… 🙄

Daarom presenteer ik mijn teergeliefde bezoekers graag
wat “warme” Hallerbos lente foto’s uit mijn ietwat “oudere” doos.

Een tweede reden waarom ik nu Hallerbos foto’s publiceer…
Onlangs heeft Joke me vriendelijk gevraagd of ik geen zin
heb om een fotografie workshop te geven in het Hallerbos…
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik goesting krijg in
dat voorstel van Joke 🤔
Maar wat denken mijn teergeliefde bezoekers daarvan ?
Maar misschien zal het Hallerbos voor vele mensen moeilijk
te bereiken zijn, daarom misschien andere lokaties ?
De Plantentuin bijvoorbeeld ?
of een lokatie die heel eenvoudig met het openbaar vervoer
te bereiken is… (als die niet staken natuurlijk… 🤣)
Niet simpel hé ? 🙂
Stof genoeg om daar eens rustig over na te denken… 🤔

Anderzijds zou ik zeker tof leuk vinden om blog mensen te ontmoeten,
met wie we met ons allen al jaren ‘online ‘ contact hebben,
maar nog nooit ‘in het echt’ hebben ontmoet … 🤠

Waarom ik graag vóór zonsopgang in het Hallerbos ben ?
Je bent er dan getuige van het mooiste licht dat je maar kan dromen !
als je geluk hebt natuurlijk … want soms regent het…of is het bewolkt…

Maar bij deze fotoshoot hadden we geluk met onze 🌞

De lens die ik die dag gebruikte is de Canon 100/400mm.
De camera is een Canon uit de uitgebreide EOS reeks.
EOS is een acroniem van de woorden : Electronic Optical System
én ook de naam van de Griekse Godin van de Dageraad,
“Eos, het ontwakend licht”
In het tegenlicht van de opgaande zon zet ik de EV (Exposure Value)
van de camera 1 of 1,5 stops hoger,
terwijl de lichtmeter van de camera het licht meet op de donkere bomen…
Met deze mooi licht & contrastrijke foto als gevolg 🙂

Een simpel takje,
op 400mm geïsoleerd uit de warme, door de zon aangestraalde achtergrond…

Bij deze foto gebruikte ik dezelfde ‘techniek’ als bij de vorige foto…
Het was mijn bedoeling om de door de prille ochtendzon zon opgelichte beukenblaadjes de aandacht te geven die ze verdienen 😊

Een variatie op de 2de foto in dit logje…
Hier heb ik de eerste lente beukenblaadjes (links) hun ere plaats gegeven …
Noot: Als je een foto maakt in jpg of in de A van automaat,
dan zal je nooit het resultaat dat ik hier had gehaald behalen…
“Als” ik een workshop fotografie geef, kan ik misschien op een héél
simpele manier uitleggen hoe je met het licht kan omgaan,
én hoe je de settings van je camera kan instellen om het aanwezige licht
naar je eigen smaak om te buigen…

Met elke camera kan je ‘spelen’…
Hier bedoel ik letterlijk de goedkoopste pocket camera,
tot de duurste professionele camera,
van de simpelste gsm (met een fotografie lens) tot de meest
gesofistikeerde gsm…
Met al deze fototoestellen kan je ‘spelen’ 😋
Hier heb ik bijvoorbeeld de sluitertijd ingesteld op 1/3 seconde…
Ik heb de camera heel traag van onder naar boven bewogen,
toen ik de sluiter indrukte…

Met ‘spelen’ kan je héél ver gaan…
Zelfde instellingen als hierboven (sluitertijd op 1/3sec of trager) instellen…
Als je foto overbelicht is, zet dan het diafragma 1 of 2 stopjes hoger,
tot het licht in je foto naar je zin is.
Hier heb ik de camera rond 1 as traag gedraaid

Zelfde camera setting als hier boven…
Hier bleef de camera op statief (of op een bankje, fototas, rijstzakje) stil staan
Door gewoon langzaam aan de zoomring in of uit te zoomen,
terwijl de sluiter nog openstaat, krijg je in of uit gaande beweging
in je foto…
Met een gsm heb ik deze zoom techniek nog niet geprobeerd…

Door het focuspunt naar links of rechts te verzetten (dit is misschien niet
mogelijk op een pocket camera ?) kan je het ‘centerpunt’ van de beweging
actie (in deze foto een ronddraaiende beweging rond 1 as) verzetten,
wat tot extra fotografie speelplezier kan leiden 😋

Na al dat ‘gespeel’ kom ik graag nog eens terug op “normale fotografie”…
Het tijdstip was toen 07:40am…
Het mooiste ‘warme’ licht was toen gedaan…
Maar de zonnestralen met licht uit de nu snel klimmende zon zijn zeker
de moeite waard om te zien én om dat mooie licht te vangen met je lens…

‘k hoop dat je genoten hebt van dit “Hallerbos” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over dit zalig bos.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

En over het workshop voorstel …
Denk je er ook eens over na ?
Je kan me bereiken via Contact (vanboven in mijn blog)

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 4)

Het is intussen al een paar maand geleden,
dat ik nog vertelde over het mooie bloemenparadijs,
het heerlijke Keukenhof in Nederland.
Het enige nadeel van het Keukenhof, is dat het voor
ons (wonende in Brussel rand) zover rijden is.
Het Nederlands spits uur verkeer is minimum even erg als
het Belgische werk-woon verkeer.
Je mag minimum 2 uur rekenen per rit…
Dat is dus minimum 4 uur auto rijden die dag 🥴
Maar we hebben het ervoor over ! Keukenhof is echt de moeite !

De toen gebruikte camera is nog steeds Sony A7 mark 3 ,
de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens,
die via een Metabones adapter op de Sony body is geklikt.
Een combinatie waar ik heel tevreden van ben 🙂

In deel 3 eindigde ik met de ‘Vuurbomen”…
Vandaag ga ik daarmee verder.
Deze bomen soort is me nog steeds onbekend,
maar dat maakt hun mysterie alleen maar groter 👍
Soms lijken ze wel op te gloeien, terwijl er tegelijk
een gifgroene schimmelsoort de aandacht trekt !
We geraakten er niet op uitgekeken ! 😎

Vele mensen denken dat je bloemen moet fotograferen bij volle zon…
Als je veel overbelichte én slecht belichte foto’s wil hebben,
dan moet je in volle zon blijven fotograferen…

Een grijze lucht,
zelfs wat zachte regen is ideaal om kleurrijke bloemen
en planten te fotograferen.
De grijze wolkenhemel is als het ware een enorme softbox
én tegelijk een perfecte licht diffuser.
De malse regen zorgt voor heerlijke druppeltjes op de bloemen.
Je moet zeker een zacht lens clean doekje bij de hand hebben,
om het optisch glas van je lens droog te poetsen.
Een zonnekap is ook broodnodig bij regen…
het glas van je lens is dan grotendeels beschermd tegen de regendruppels.
Niets is lelijker dan druppels op je lens…
zelfs met photoshop moet je er niet aan beginnen
om die druppels weg te krijgen…

Een ensemble van 4 stalen personen die wel lijken te dansen…
We vermoeden dat dit Cortenstaal is.
De zachte regenbui maakt er een kleurig feestje van 😎👍

Wat verderop groeide nog een ‘vuurboom’…
De zachte lente regenbui accentueert én contrasteert
de ‘vurige’ warme kleuren vind ik !
Alleen dit soort bomen zien,
maakt de autotijd van 4 uur de moeite waard !

April is ook de bloei maand…
Hier hadden we een uitdagende kans om onder een “saai”,
grijs lentezonnetje te ‘spelen’ met het weinige aanwezig licht.
De eerste boomblaadjes groeien…
de eerste lentebloesems komen eraan…
Voor ons was het Keukenhof die dag,
een immense foto studio met perfect licht 📷👍😎

Een klein takje met baby-blaadjes…
Het wakker wordend blauw,
boven in de hemel zorgt voor een heerlijk achtergrond bokeh 🙂

In de schaduwen van enorme bomen,
groeit een heerlijk natgeregende bloem…
De echte kracht van een macrolens zit hem zeker in de eigenschap
van fluwelen onscherpte te maken in de achtergrond….
Als je die magische lens eigenschap goed aanvoelt ,
én weet hoe je daarmee moet of kan werken…
Dan gaat er een héél mooie macro wereld voor je open 😎

Zomaar wat fantasietjes…
Deze vreemd gevormde takken, naast een enorme vijver,
deden me denken een Wondere Boom Wezens…
Wat doen deze Wondere Boom Wezens nu eigenlijk in deze foto…
wel, dat laat ik aan je eigen fantasie over 😃
Dansen ze ?
Kijken ze samen naar een leuke film ?
Gaan ze samen nog wat groeien en blaadjes krijgen ?
Vinden ze de fotograaf een gekke meneer ?
enz
enz 😂

Toen ik deze foto ‘ontwikkelde’ in de digitale doka van photoshop,
draaide mijn favoriete internet radio ‘Bruce‘
het nummer ‘Ring Of Fire‘ van Johnny Cash.
Nu ja, “veel vuur is hier niet te zien” dacht ik toen…
Daarom doop ik deze foto ‘Ring Of Green’ 😋

Een stilleven van boom, takken en vijver…
Ook hier maakt de achtergrond onscherpte van een macrolens het verschil…

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Deze enorme boom vond ik maar boos en sip kijkend…
Zie jij dat ook ?🤔😃

‘k hoop dat je genoten hebt van dit Vierde Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog enkele logjes over dit bloemen paradijs hoor.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal vertellen ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat nog wel hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk