Op stap in ’t Stad (Deel 3)

Als ik architectuur en/of gebouwen fotografeer in eender welke stad,
dan besluipt het creatief ‘Speelde Spiegelingen’ duiveltje me altijd 😉
In dit logje zijn er 3 ‘originele’ foto’s waar ik géén Speelde Spiegelingen heb
op toegepast… Het zijn foto 1, 3 én foto 7.

Wat meer info bij foto 1: Ik denk dat het een onderdeel is van de uitlaatgassen afvoer van de
nog te bouwen overkoepeling van de Antwerpse ring.
Omdat ik altijd in RAW fotografeer, heb ik dan ook de beste mogelijkheden om contrasten,
kleuren, scherpte, enz… naar mijn eigen hand te zetten 😊.
Ik heb hier géén gebruik gemaakt van Ai of andere digitale trukjes.
Als het licht in de stad magistraal mooi is, waarom zou je daar geen gebruik van
maken met héél basic, oer oude foto verbetering tools in Photoshop …

Dit eindresultaat doet me ergens denken aan een oude Maya tempel 😎





Een Speelse Spiegeling bewerking van het oude + het nieuwe Havenhuis.
Als je in Photoshop wat ‘speelt’ met laagmaskers en kleuren,
kan je leuke dingen maken…
Maar dit eind resultaat moet je op voorhand wel ergens inschatten…
Anders loop je verloren in de ontelbare keuze mogelijkheden !





De 2de, echte foto…
Ik vond de rode vlag hier mooi uitkomen in de verhouding van het oude Havengebouw.
Het “opduiken” van het nieuwe Havengebouw over het oude gebouw, vond ik
leuk in het subtiele namiddag licht.





Een dubbele horizontale én verticale spiegeling van de moderne
aanbouw van het Havengebouw…






Een andere fotohoek is ook een andere fotokijk…
Dit gebouw is letterlijk onbegrensd, qua foto mogelijkheden 👍





Als je korter bij komt of verder af gaat, dan veranderd het perspectief
én wat je ziet… Je uiteindelijke eindresultaat bepalen is soms moeilijker dan je denkt !
Als je hét, té ver zoekt, dan riskeer je ‘verloren’ te lopen !
De kunst is om “simpel” te blijven en je eindresultaat niet kapot te werken.
De hamvraag is hetzelfde als met een schilderij of een tekening…
Wanneer is het ‘af’ ?






Deze foto is de derde in dit logje, die de werkelijkheid laat zien…
Ik verander de kijkhoek en of het zicht van mijn camera op dit gebouw zoals het mezelf uitkomt…
De volgende 3 foto’s, zijn allen variaties op dit thema 😎






Een simpele, horizontale spiegeling van bovenstaande foto…





Van de vorige spiegeling heb ik een extra verticale spiegeling gemaakt…
Het Havengebouw is hier tot een vage herinnering geworden 😋






Nog een derde, totaal andere & ingekorte Spiegeling van het
Spiegel resultaat van 6 foto’s geleden…
Wie zou hier nog het Havengebouw in herkennen ? 🙃
Een nieuwe onmogelijke wereld schappen, uit een bestaande realiteit…
Ik vind het leuk én amuseer me ermee… Meer moet dat niet zijn hé ? 😉





Hopelijk heb je ook genoten van mijn Op stap in ’t stad (Deel 3) logje ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is hé

een goede avond,
Dirk

Op stap in ’t Stad

In september van vorig jaar (2023) besloten we (Guy, mijn min of meer nieuwe fotomaat en ik)
om ons wat meer op de architectuur fotografie te gooien.
(Guy is ook een oud collega van mij bij Proximus én is zelfs een tijdje mijn “baas” geweest, in het prille begin van mijn IT carriere aldaar).
We hebben ook dikwijls met (onze helaas overleden collega én vriend ) Johan samengewerkt in onze fotografie. Dat smeedt banden !
Nu trekken we er dikwijls samen op uit voor natuurfotografie , macro,enz.
Architectuur fotografie zien we zeker zitten.
Guy woont in Willebroek,
dat is dus niet ver van Antwerpen (Het Stad zoals ze bij ons zeggen). 😃
Omdat Guy Antwerpen goed kent, gaat hij ons naar een paar markante
plaatsen brengen…

Onze eerste locatie is het enorme, prachtige én futuristisch uitziende ‘Havenhuis‘. Mijn wapens waren de Fuji XH1 en de Fuji X 23mm groothoek lens. Maar al vlug bleek dat de 23mm niet breed genoeg was om héél het gebouw erop te krijgen. 🥴
Maar gelukkig vond ik de groothoek Fuji X 10/40mm f/4 in mijn fototas !
Op 10mm lukte het me wonderwel om héél het gebouw erop te krijgen !
Tussen mij en het gebouw was nog water… (dat kan je verder beter zien)
Het “nadeel” van een héél brede groothoek lens is dat de verticale lijnen in je foto de neiging hebben om samen te trekken naar boven toe…
Maar gelukkig is er in Photoshop een functie die alle verticale lijnen min of meer recht trekt. Je kan ook een tilt-shift lens aanschaffen, dan zijn alle verticale lijnen echt recht, maar die uiterst gespecialiseerde shift-tilt lensjes zijn echt peperduur… (én heel moeilijk qua bediening)






In de onmiddellijke omgeving van het Havenhuis vond ik soort van controle ruimte dat nog in aanbouw was… De vele hoeken in deze futuristische opbouw vind ik wel iets hebben !





Het ritme van deze geprefabriceerde betonnen, die als enorme muurtegels zijn aangebracht, brengen leven in deze kille betonnen wereld.





Hier heb ik de sluitertijd op 1/100s gezet, de lichtcompensatie
op min een bij f/10 diafragma.
Zo werd het hemelsblauw donkerder en was het witte beton wat grijzer.
Ik vind dat deze betonnen kolos wat weg heeft van de sfinx van Gizeh 😉





Het was een rare dag in Antwerpen…
Van de ene kant stralende zon, van de andere kant meer en meer donkere wolken.
Als fotograaf moet je daar de gulden middenweg der belichting uit zoeken…
Hier zie je wat water en de kaden rond het Havenhuis.
Deze foto bevalt me iets beter dan de vorige Havenhuis foto.
Maar 4 foto’s verder zie je ongeveer dezelfde foto, maar door iets te
nuanceren is die foto beter als de eerste 2 😊






Van de andere zijde van de ‘Sfinx van Gizeh’ ontdekte ik een rare,
betonnen constructie… Het is me nog steeds niet duidelijk wat de functie van dit gebouw mag zijn,
maar qua fotografie bied deze kolos veel mogelijkheden.
Ook de wolken vond ik bij momenten héél mooi !

Opmerking : De laatste maanden ondervind ik dat mijn foto’s die ik publiceer op WordPress meer donker zijn dan de originele foto’s die ik op mijn eigen pc bekijk…





Nog een stukje zijmuur van de imposante “Sfinx van Gizeh”…
Dat kleine stukje hemelsblauw links boven is mooi meegenomen 🙃





Een roestvrij stalen deur, die toegang geeft tot het binnenste van de
betonnen “Sfinx van Gizeh”.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat inbreken in dit gebouw héél
moeilijk zal zijn… Het zal nodig zijn zeker ??





Deze derde foto van het “Havenhuis” vind ik beter dan de vorige twee.
Hier heb ik een héél laag camera standpunt genomen, waarin ik de
aandacht afleid naar wat plukken gras tegen het water. Op die manier
geef ik de kijker een beter gevoel van afstand én verhoudingen.
f/9 , 1/800s , ISO 250, 15mm





Dit logje sluit ik af met … ‘Speelse Spiegelingen’ !
Architectuur én “Speelse Spiegelingen“… Ze geven elkaar een handje 😎
Soms betrap ik mijn eigen erop,
dat als ik naar moderne architectuur kijk,
er steeds patronen in zoek,
die op de een of andere manier met elkaar gespiegeld kunnen worden.
Deze foto is een uitsnede van een schuine hoek van de ‘Sfinx van Gizeh’
die ik gebruikt heb als bron voor mijn spiegeling fantasietjes 😋





Om dit ‘Speelse Spiegeling’ resultaat te krijgen heb ik in Photoshop
gespeeld met kleur contrasten en kleur verzadiging.
Wat echter nieuw is voor mij : hier heb ik voor de EERSTE keer Ai technologie van Adobe gebruikt in een van mijn eigen foto’s !
Als je de vorige (bron) foto bekijkt zie je in de onderkant van de foto
details uit de echte haven van Antwerpen.
Bij deze gespiegelde foto,
zie je beneden wazige bergtoppen uit een onbekend land !
Wat heb ik hier gedaan ??
Ik heb gewoon een snelle selectie met de select tool gemaakt van de onderkant van de bron-foto en dan door middel van de Generative Fill functionaliteit van Adobe Photoshop op die selectie “bergtoppen, oerwoud, vergezicht” ingegeven.
Na een minuutje kreeg ik 4 verschillende resultaten die
de ‘Generative Fill’ functie voor mij heeft ‘geprepareerd’.
In deze laatste foto zie je één van die vier opgeleverde resultaten in
mijn foto…
De onderkant van mijn foto heb ik hier héél bewust veranderd in
iets totaal anders… iets dat niet bestaat…
En toch is plus/min 90% van mijn foto gestoeld op 100% realiteit…

“Welkom” in de nieuwe wereld van fake & realiteit…
We moeten daar meer en meer attent op zijn én kritisch blijven !
Wat is echt, wat is fake ? én hoe herken je het verschil ??





Hopelijk heb je ook genoten van dit Op stap in ’t stad (Deel 1) logje ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is hé 😉

een goede avond,
Dirk

Roest Op Zondag

Ook vandaag blijf ik in de buurt van waar ik woon…
Als je een beetje rondwandelt in de boerenbuiten,
dan kom je overal schatten van roest tegen 🤠.
De foto’s van vandaag zijn van dezelfde serie als het vorige
roest logje… én ook van dezelfde dag als deze ijskristal foto’s !
Als het dan nog eens de stenen uit de grond vriest…
dan moet je er als fotograaf snel bijzijn om het allemaal vast
te leggen op de gevoelige CCD. Voor je het weet zitten we
terug te puffen in een volgende lange hete zomer… 🥴

In dit logje zijn we dus nog steeds 13 december 2022…
Het was heerlijk koud (ongeveer -6°). Er blies een stevig
bijtende noorderwind , maar als je aangepaste winter kleding
draagt, dan voel je daar weinig of niets van.
En dan mag het voor mijn part tot -30° vriezen 🙃❄

Deze stokoude weidepaal trok mijn aandacht…
Veel van de weidepalen in onze streek werden vroeger gemaakt
van afgedankte spoorwegbiels (omdat dit hout goedkoop was en voor
niet veel anders nog kon dienen).
Deze in twee stukken opengebarsten weidepaal werd nog een
beetje samen gehouden door een zalig verroeste bout.
Deze ruwe schoonheid van roestige aftakeling en verval…
bracht me op een leuk idee 💡😎





De bovenstaande foto kan ik zeker gebruiken als bron voor een
(ondertussen bekende ?) Speelse Spiegelingen ‘techniek’…
Het volstaat om de foto 180 graden te kantelen …
(naar links of rechts blijft gelijk)
Het canvas (de foto grootte) verdubbel je in de richting
waar je de spiegeling wil maken.
Dan doe je een horizontale copy spiegeling naar rechts of links
(de vrije buitenkant moet bewaard blijven in het eind resultaat)
Het eindresultaat kan je nog wat bijschaven in Photoshop,
dat is naar keuze (Maar dan moet je wel in RAW werken…
in JPG zal je altijd een compressie verlies hebben… )





Hier heb ik simpelweg de vorige (samengestelde spiegeling) foto,
180° gekanteld.
Het leuke aan deze “Speelse Spiegelingen” fotografie is dat je met een
klein idee kan beginnen zoeken en “opbouwen”…
dat ‘opbouwen’ kan resulteren in de creatie van een niet bestaand
voorwerp dat op de koop toe nog leuk is om te zien ook 😎
“Iets” vanuit het niets “scheppen”…
daar geniet ik altijd met volle teugen van 🎨






Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

Keukenhof 2022 (deel 3)

Het vorige Keukenhof 2022 logje eindigde met piepkleine druppeltjes…
Dit logje gaat gewoon verder met die druppeltjes in het Keukenhof.
Het was een pure luxe om in een grijs en flauw lentezonnetje,
al die druppeltjes te mogen ontdekken én te kunnen fotograferen !
De camera was de Full Frame Sony A7 mark 3 ,
de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens,
die dmv de Metabones adapter op de Sony body is geklikt.


Zoals ik in het vorige logje al vertelde,
werk ik heel graag met een wijdopen diafragma.
De flinterdunne scherptediepte staat meestal garant voor een
heerlijk zachte achtergrond (ook wel Bokeh genoemd).

Met een macro lens kan je alledaagse dingen zodanig fotograferen,
dat het onderwerp haast onherkenbaar wordt… 🧐
Zou je hier een verfrommelde zwart plastic vuilniszak in herkennen ? 🤔 😇





Als het een paar minuten geleden geregend heeft,
én het blijft windstil…
én het zonlicht blijft heerlijk zacht en flou…
dan kan je de mooiste stillevens maken van de heerlijkste waterdruppeltjes !
“geniet momentjes vol kiekebisj” zeggen wij in Dilbeek 😉





Het was hier alsof de natuur na een paar weken van droogte,
snakte naar water…





Bij deze bloem leek het wel of ze het leven brengend regen water op de een of
andere manier naar binnen liet glijden 🧐






Het is wonderbaar hoe de druppeltjes water niet meteen van de bloem afrollen…
Piepkleine “haartjes” op de bloem houden de kleine druppeltjes langer vast !
De natuur & evolutie is iets wonderbaar hé ?





Een heel veld vol met ‘blauwe duifjes’…






Deze heel raar gekleurde & gevormde bomen hadden Johan en ik nog nooit gezien !
Er stonden of hingen geen naamplaatjes, de tuiniers die even verder bezig waren
konden ons ook niet helpen met de naam ervan, de app ObsIdentify wist het ook niet…
We hebben deze prachtig gevormde én gekleurde bomen dan maar zelf
tot ‘Vuurbomen’ gedoopt 🤗😉
De boomschors leek wel een eigen leven te leiden en leek soms op te gloeien !
Zelfs in de schaduwen leek het alsof er een vuur van binnenuit naar buiten straalde !





We zagen: Rood, vuurrood, geel, oranjerood, blauw, groen, sienna , gebrande omber,
en nog een ganse tover koffer vol met meer exotische kleuren…





Deze héél exotisch gekleurde bomen kregen extra aandacht van ons…
Toen ik de kwetsuren van 2 afgesneden takken in één van deze ‘vuurbomen’ zag,
wist ik al op voorhand dat dit een ‘Speelse Spiegeling‘ ging worden 👍🤗






Van de vorige foto heb ik dus zoals gezegd een simpele ‘Speelse Spiegeling‘ gemaakt…
Dit fotoresultaat doet me ergens denken aan rituele Javaanse maskers !



‘k hoop dat je genoten hebt van dit Derde Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet 🤠


Vriendelijke groetjes,
Dirk

IJsland 2019 (Deel 40)

Van het schattige taart terroristje én de zondagse roest,
is het weer hoogtijd om te verkassen naar IJsland.
We zijn nog steeds in de buurt van het Vikingdorp in Höfn,
de camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.
Dit logje gaat natuurlijk verder waar mijn vorig IJsland logje eindigde 😇

Deze magisch aanvoelende omgeving van spiegelglad zeewater,
bergen die als het ware ontsnapt zijn uit The Lord Of The Ring,
perfecte reflecties van die bergen in het zeewater,
smeekte me als het ware om lekker te gaan experimenteren met mijn
ondertussen al gekende “Speelse Spiegelingen” ‘techniek’.

Wat ik geleerd heb bij breedhoek landschap fotografie,
is “iets” in de voorgrond van de foto te plaatsen, om je landschap foto
meer “diepte” te geven, ook om het geheel interessanter te maken.
Dat “iets” is hier gewoon bijeen gespoeld zeegras…

Even ter zijde… Zie je die kleine zwarte en bruine stipjes aan de rand van de berg ?
Dat zijn IJslanders… Geen mensen, maar paarden !
Weldra post ik een apart logje van deze prachtige dieren… Nog ff geduld dus 😋🤭😇





Om “Speelse Spiegelingen” samen te stellen, moet je op voorhand het hele
plaatje in je hoofd hebben gemaakt…
Het is dus niet zomaar een foto maken en later eens zien wat je er kunt van maken…
Hier heb ik heel bewust deze plaats en kijkhoek voor de foto gekozen…






om er tenslotte dit enorm ‘hartje’ van te maken 💖🤠
Het door de witte wolken steeds veranderend zonlicht was heerlijk om te zien !





Hier heb ik ongeveer een meter naar voor gestapt…






Het ‘Speelse Spiegeling’ eindresultaat is hier anders
dan in de voorgaande spiegeling. Omdat ik dichterbij het water stond
en de wolken ondertussen wat verschoven zijn, is het licht op het water ook veranderd.






Dezelfde oever, hetzelfde water en dezelfde bergen…
Nu sta ik bijna 100 meter dichter bij de bergen, dan in de vorige foto’s…
De kleur van het zeewater gaat van lichtblauw naar diep donker blauw,
De okerkleuren van de zeegrassen in het zeewater, zijn hier heel interessant als voorgrond…





geeft tenslotte als eindresultaat…





Nog een ander oogpunt eind resultaat,
een paar meter verder of achteruit zal hier zeker het verschil maken.





Hier heb ik de bergen in mijn rug, het landschap is direct helemaal anders hé ?
Als je je fantasie wat laat werken,
dan zie je overal kansen opduiken om ‘Speelse Spiegelingen’ te maken 🧐
Als ‘iets‘ in de voorgrond, heb ik hier gewoon gebruik gemaakt van de witte bloemekes 🤠





Het eind resultaat van vorige foto….
In IJsland ‘voelde’ ik reeds deze “Groene Zeetrol” in dit plukje gras en het zeewater
Wat de wondere magie van IJsland allemaal niet kan doen hé ? ✨🤠


Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 40 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wonderbare land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie ! 🙂

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉


Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 38)

Zoals de titel ons reeds heeft verklapt,
gaan we in dit logje nog maar eens terug naar het wonderbare IJsland !
Dit logje gaat gewoon verder waar ik in het vorige IJsland mee eindigde…
We zijn nog steeds in Höfn, in de nabijheid van het Viking dorp én het Viking cafe.
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.
De 24/600mm superzoom lens heeft zijn dienst al flink bewezen 😎

Even terloops…
Heb ik jullie al verteld over de IJsland foto’s van mijn fotografie kameraad,
Johan Dermout ? Hij heeft al zijn IJsland 2019 foto’s gemaakt met een gsm !!
Een iPhone X & een Huawei P30 als backup waren zijn ‘wapens’.
Zijn IJsland 2019 foto’s kan je hier bekijken…

In dit ongelooflijk mooi gebied mogen fotograferen is zalig !
Maar het is soms wat tricky om de witbalans van de camera
goed in te stellen…
Omdat je hier te maken hebt met witte wolken die bijna puur wit zijn
én met gitzwart lavazand tegelijk, durft de lichtmeter van je camera
soms wel eens verkeerde beslissingen te nemen…
Kortom, het dynamisch licht én kleurbereik “goed” krijgen is in deze
omgeving moeilijker goed te krijgen dan anders.
Het is een uitdaging, maar uitdagingen zijn er om aan te pakken hé ? 😋🧐
De lichtmeter in je camera,
gaat er vanuit dat er gemiddeld 18% grijs zit in elke foto…
Bij alle foto’s in dit logje zal de camera zeker geen 18% grijs vinden in het totale plaatje
en zal daarom over of onder belichten…
Als fotograaf moet je de EV wat hoger of lager zetten, de witbalans manueel
wat bijsturen, je lichtmeting methode aanpassen, enz
dit alles om de kleuren en het licht in je foto zo natuurlijk mogelijk te houden.
Het natte zwarte zand kleurt blauw, omdat het water in het zand de blauwe lucht
erboven weerkaatst.
Waar het zwarte lava zand droger is, krijg je een heerlijk diepzwarte kleur.





Soms is het zand bijna droog en echt zwart,
terwijl ervoor én erachter enkele millimeters zee water over het zand drijft…
én de bergen erachter perfect weerspiegelen !
IJsland blijft me verbazen ! 🧐






In dit gebied is het altijd zoeken naar mooie composities.
Op de voorgrond een plek met min of meer droog zwart zand,
gevolgd door onze voetsporen.
In de verte zie je de restanten van het Viking dorp (een oude filmset)






Min of meer honderd meter dichterbij de bergen en het Vikingdorp…
De zand plaatsen mét of geen water verplaatsen zich hier voortdurend !
Je verveelt je hier geen seconde 🤠
Het matte zwart van het droog lava zand vond ik prachtig contrasteren
met het frisse groen van de waterplanten én de blauwe hemel.





Als de wind even gaat liggen (wat héél zeldzaam is hier !),
dan kan je bij helder weer (wat hier ook heel zeldzaam is)
min of meer rimpelloze reflecties van de bergen in het zeewater zien.
In de volgende foto zie je heel duidelijk hoe diep dat water is…





Een detailfoto van onze voetsporen…
Hier zie je duidelijk dat de zee hier maar een paar millimeter diep is…






In het vorige IJsland logje vertelde ik al van de IJslandse politie,
die hier regelmatig op patrouille komt.
Met een grote, zware jeep rijden ze door het zwarte zand…
Hier zie je het jeep spoor al vaag…






Hier heb ik het jeep spoor meer in de kijker gezet..
Maar nog steeds was ik niet echt tevreden…
Een foto van dit jeep-spoor kan veel beter…






Omdat ik het jeep-spoor in dit zwarte zand best wel fascinerend
én ook eigenlijk wel een uniek gebeuren vond,
wou ik meer en meer details ervan vastleggen.





Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een beter beeld van dit jeep-spoor kon ik die dag niet maken denk ik 🙂
Een paar minuten later was het alsof er nooit een jeep-spoor was geweest !
IJsland zit vol verrassingen, ook daar waar je ze niet of nooit verwacht 🤠🤗





Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 38) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wondere land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉


Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in Nederland (Deel 3)

Zoals in het vorige logje, blijven we hier ook in Nederland.
Het onderwerp van vandaag is het vervolg op de vorige (Deel 2) aflevering van deze
“Speelse Spiegelingen in Nederland” serie.
Op onze fietstocht van Hoevelaken naar Amersvoort passeerden we een redelijk
nieuw gebouwde industrie zone…
Wat me in Nederland altijd opvalt, is de frisse kijk op industriële architectuur !
Je kan van buiten niet zien welke activiteiten in dit industrie gebouw schuilgaan…
Zijn het kantoren ? Is het een high tech centrum ? Is het een werkplaats ?? enz enz…

Maar het is een feit dat deze moderne architectuur me echt uitnodigt om er
‘Speelse Spiegelingen’ van te maken 🤗
In dit logje ga ik geen originele foto’s van het gebouw meer tonen…
Wat je hier ziet, zijn allemaal eindbewerkingen van verticale , horizontale
spiegelingen, soms ook afgewerkt met het prima filtertje ‘Flood’.

Het resultaat van een gekantelde horizontale spiegeling van een strak afgelijnd
industrie pand. Het zwart in het midden zijn gewoon weerspiegelde bomen in het glas…
De ramen van dit gebouw waren donker getint, vandaar het feit dat ze donkerder zijn
dan de blauwe lucht (Wat het kleurcontrast verschil rijker maakt !)





Hier heb ik met 2x dubbele verticale én horizontale spiegelingen gewerkt…
Uit het niets, iets nieuw scheppen… Heerlijk is dat ! 😎






Als ik het ‘Flood’ filtertje een minimale bewerking op de vorige foto laat uitvoeren,
is het alsof dit gebouw langzaam omhoog stijgt uit het water !





Als ik de voorafgaande bewerking volgorde gewoon omdraai,
dan kan ik een totaal ander beeld van de werkelijkheid tevoorschijn toveren !






Nogmaals spaarzaam het filtertje ‘Flood’ gebruiken,
maakt van de vorige foto iets totaal anders…
Dit kleine filtertje maakt heel realistische water weerspiegelingen.
Je hebt een stuk of 15 parameters die je allen kan instellen voor elk
denkbaar resultaat. Meestal gebruik ik deze filter met minimale instellingen,
wat me altijd een rustige weerspiegeling geeft.





De weerspiegeling van de wolken in het glas vind ik grandioos !
Geef toe, dit gebouw nodigt echt uit om er 📷 mee te spelen hé ? 😋






Variaties op een ‘Speelse Spiegeling’ thema…





Een paar kilometers verder gefietst ondertussen,
zag ik enorme windmolens van Nuon opduiken…
“Daar kan ik heel wat mee doen !”, zo dacht ik toen 😉🧐
Het was hier gewoon afwachten tot de schoepen van een windmolen
min of meer horizontaal stonden om dan de foto die je wil te maken.
Als de schoepen op je foto niet perfect staan zoals je wil…
dan fotografeer je toch gewoon verder tot je minimaal één goede foto hebt 🤠
Een verticale én horizontale spiegeling afgewerkt met een subtiel
vleugje ‘Flood’ filter gaf me dit resultaat …





Een variatie op de vorige foto…
Effe afklikken tot de windmolen vleugels op min of meer 45 graden staan…
Een verticale én horizontale spiegeling van dat geheel, in het onderste (50%) deel
heb ik heel subtiel het ‘Flood’ filtertje toegepast.
Speelse Spiegelingen én het gegeven dat je kan schilderen met je lens,
krijgt hier wel een nieuwe dimensie hé ? 🧐






Deze laatste foto wijkt 100% af van alle andere foto’s in dit logje…
Het landschap dat je hier ziet is echt het landschap waar tientallen windmolens
(zie hierboven) in gebouwd zijn…
Wat me vooral raakt hier in dit vlakke landschap zijn de enorme kleur verschillen
in het groen én de meerdere diepte lagen die kleurgebieden afbakenen !






Ik hoop dat je van mijn “Speelse Spiegelingen in Nederland – Deel 3” hebt genoten…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.

Alvast een dikke merci voor je reactie  ! 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Over welk onderwerp we het dan gaan hebben ??
Nu ja, Dat zien we dan wel in het volgend logje hé 😉

Vriendelijke groetjes,

Dirk

IJsland 2019 (Deel 37)

Van het kleine wereldje van de macro fotografie,
is het weer tijd om iets totaal anders te publiceren !
IJsland is ondertussen al wat geleden hé ?
We hebben de ijsbergen en de gletsjer nu definitief achter ons gelaten.
We zijn in Höfn, in de nabijheid van het Viking dorp én het Viking cafe.
Tijdens onze IJsland reis in 2016 waren we ook op deze plaats,
maar toen waren deze wondere bergen gehuld in nevels en wolken.
Op onze reis in 2019 hadden we heél veel geluk op deze plek.
Normaal is het hier altijd mistig, nevelig, regent het meestal…
Maar in 2019 waren de IJslandse Goden met ons ! 😎
en was het stralend, helder en klaar weer !
Klik hier of hier voor dezelfde plaats in 2016… Wat een verschil hé ? 😋

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.
De superzoom van 24/600mm heeft zijn dienst al flink bewezen 🙂

De bergen rond Höfn zijn enorm ruw…
Regelmatig flikkert hier dan ook een enorm rotsblok naar beneden…






Deze bergketen is vele kilometers lang…
Als je daar staat, geloof je je eigen ogen niet !
De ongelooflijke uitgestrektheid van IJsland is best wel indrukwekkend !





Deze bergketen is helemaal omsloten door zeewater…




Soms zie je toeristen een doorgang of een brug zoeken om over het water te geraken…
Het zal bij vruchteloze oversteek pogingen blijven….





Want de onpeilbaar brede strook van zeewater op het zwarte lava zand is hier amper
1 cm diep ! Het is een fantastische beleving om hier gewoon te voet over te steken !






Zie je de bandsporen die links in de foto door dit zwarte strand rijden ?
Het is de IJslandse politie die regelmatig langskomt om te controleren dat toeristen
geen afval laten slingeren… ze hebben groot gelijk vind ik !






In dit rimpelloze water op het zwarte lava zand krijg je perfecte reflecties !
Het is dan ook zalig om hier te fotograferen ! 👍🤗





Links zie je restanten van een volledig Viking dorp dat ze gebouwd hebben
om een film te maken. Het dorp zelf verdwijnt bijna in het niets naast die enorme bergen !






Je kan je voorstellen dat als er wat zon op dit lage water schijnt,
die enorme massa’s zeewater doen verdampen…
die verdamping vormt dan nevels die letterlijk over de bergen kolken, er is niet genoeg
wind om die nevels over de bergen te duwen, wat resulteert in regen…
regen en nog eens regen…
We hebben echt veel geluk gehad met het weer toen we hier in 2019 waren 😉👍
Btw, dit water zijn we natuurlijk te voet overgestoken 😉
In toekomstige (weldra) IJsland logjes ontmoeten we hier wilde ook IJslandse paarden !



Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 37) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wondere land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉


Groetjes, Dirk


Speelse Spiegelingen in Nederland (Deel 2)

Van het deugddoende lentesfeertje, de eerste bloesems , de eerste warme zon,
is het weer hoog tijd om iets totaal anders te gaan doen ! 🤠
Het eerste deel van Speelse Spiegelingen in Nederland speelde zich af
in de stad Amersfoort.
Dit tweede deel gaat over een toevallige vondst… (tijdens dezelfde vakantie)
Op de weg van Hoevelaken (met de fiets natuurlijk) naar Amersfoort,
kwamen we een unieke, metalen, in elkaar gelaste beeldengroep tegen…
Ik vermoed dat alle metalen afkomstig waren van schroot
uit een of ander metaal verwerkend bedrijf.
Alle ‘beelden’ deden me denken aan reusachtige insecten 😎
Hier kon ik natuurlijk heerlijk mee spelen, gebruik makende
van mijn ‘Speelse Spiegelingen’ photoshop techniek 🤗

De kunstenaar(s?) die deze beeldengroep hebben gemaakt,
verdienen het wel om eens ferm in de bloemekes gezet te worden !
Naar meer docu ter plaatse hebben we gezocht, maar niets gevonden…
Dat is nu net het leuke aan Nederland…
Soms zie je daar dingen die je in ons Belgen landje nooit zal zien 🙃

Dit beeld kon een buitenaards insect zijn…





Als ik hier een gewone horizontale spiegeling van maak,
dan zien we 2 insecten die mekaar uitdagen… 😎





Als ik van de eerste foto een omgekeerde verticale spiegeling maak,
dan zien we 2 insecten die hun neus voor elkaar ophalen, vind je niet ? 🧐
Deze pose voelt zelfs grappig aan 😋






Hetzelfde roestige beeld als hierboven,
maar dan geshoot vanuit een andere kijkhoek…
(deze foto is reeds een horizontale spiegeling)
Ik was op zoek naar details, uitsneden die ik kan gebruiken
om nieuwe dingen te scheppen uit deze bestaande beelden…






De 2 getande uitsteeksels bovenop dit metalen beeld,
deden me denken aan de grijp scharen van een reusachtige kever…
dit is ongeveer wat ik hier zocht…. hier kan ik zeker iets mee doen ! 🥂
Het samengesteld nieuwe resultaat zie je in de volgende foto’s…






Met een simpele horizontale spiegeling van de vorige uitsnede,
schiep ik dit vliegend buitenaards insect wezen !






Om het geheel nog wat dreigender te maken,
heb ik er een Z/W afbeelding van gemaakt.





Dit is een samengesteld beeld van 2 verticale en 2 horizontale spiegelingen,
dit ik heb gemaakt uit een wel overwogen uitsnede uit een ander metalen beeld.
Het geheeld deed me ergens denken aan de monsterachtige wereld van Alien





Uit weer een andere uitsnede én één horizontale spiegeling,
kon ik nog een ander buitenaards wezen ontdekken 🙂
Het groen dat je hier ziet is gewoon groen van mos, algen enzo…
Het blauw komt van de verhitting van metaal als je het aan elkaar last
(ik ben zelf een tijdje ijzer lasser geweest,
dus ik weet bij ervaring dat metaal blijvend blauw kleurt
als je het oververhit én plotseling afkoelt in olie of water)
De grove ruwheid van dit metaal én het mooie patina van verweerde roest
vind ik fantastisch mooi !
én het is ook ongelooflijk leuk om te “spelen” met deze toevallig gevonden schatten 😋






Een uitsnede van de vorige foto én toepassing van de (niet meer bestaande !)
photoshop filter “Detail Stylizer“, brengt me weer een totaal anders aanvoelend beeld…
Zo kan je blijven “spelen” met kleuren en vormen hé ?




Ik hoop dat je ook van mijn ‘Speelse Spiegelingen, Part2’ in Nederland hebt genoten…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.

Alvast een dikke merci voor je reactie  ! 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Over welk onderwerp we het dan gaan hebben ??
Dat zien we dan wel in het volgend logje hé 😉

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Toen Er Nog Winters Waren… (Deel 2)

De laatste logjes die ik publiceerde gingen over ijs…
In dit logje ga ik daarmee nog wat verder 😇
Kwestie van onvoorspelbaar te blijven in mijn blog onderwerpen 😋

In dit logje probeer ik ook mijn draad naar Haiku poëzie weer op te nemen…
Al die perikelen met Rusland en Oekraïne brengen wat onrust in mijn hoofd 🙄
Japanse Haiku poëzie schrijven brengt rust…
Hier en daar zal je weer Haiku probeerseltjes vinden in mijn logjes 😉

In dit logje ga ik gewoon verder waar ik in het vorige deel 1 eindigde …
De camera is nog steeds mijn oude Canon 6D,
de lens is ook nog steeds de Canon 100mm f2,8 macro.

Het ijs in de velden bevat ontelbare piepkleine druppeltjes lucht…
die gevangen zijn in het ijs toen dat werd gevormd.
(of is het opstijgend methaangas, ontstaan uit de rottende restanten van mais ?)
Ik voelde me een ruimte reiziger, vliegend tussen myriaden sterren !🚀




IJS

Een bevroren wolk
gevangen in winter ijs
tot de lente
komt




Hart

Een gebroken hart
letterlijk in twee gedeeld
blijft eenzaam achter





In dit ijzig plaatje zag ik Jommeke opduiken !
Ik weet niet of Jommeke bekend is in Nederland…
Maar Jommeke is in Vlaanderen een heel bekende stripfiguur,
ontworpen, getekend en geschreven door de sympathieke cartoonist Jef Nys.
In de stripkast uit mijn jeugd zitten nog ongeveer 50 Jommeke strips 🤠,
die ik nog steeds met plezier herlees 👍






Dit meermaals gebroken en terug opnieuw bevroren stuk ijs,
trok me op de een of andere manier aan…
Het interessant idee om hiervan een ‘Speelse Spiegeling’ te maken
was geboren 🙂
Onder het ijs zie ik een gelijkende versie van Predator opduiken!
Het ijs dat Predator omringd is als een ruimteschip dat zijn lichaam
terug brengt naar zijn thuisplaneet.





Velden

Met wat fantasie
zie je een ruimte wezen
in onze velden




Naar analogie met Van Gogh’s “Aardappel Eters“,
presenteer ik hier mijn ‘Mais Stengel Eters’ 😉





Het ijs lijkt soms op een microscopische weergave van het leven…
Voor ons onbekende levensvormen drijven rond in een waterdruppel…
Met een beetje fantasie kan je veel dingen ontdekken in een plakje ijs,
gezien door een macro lens 😎





De figuurtjes in dit stukje ijs deden me denken aan spooky figuurtjes
uit de grappige film Ghostbusters (1984)






Battle field on ice…



Et voila, we zijn aan het eind van een tweede
Toen Er Nog Winters Waren…’ macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winterse macro fotografie,
mijn ontdekking “reis” doorheen de wonderbare wereld van ijs.
Maar het moet wel een paar dagen na elkaar vriezen
om dat mooi ijs in de velden nog eens te zien natuurlijk…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk