Op fiets reis doorheen Friesland (Deel 1)

Fietsen is gezond zeggen ze 🚲😎
En dat zé gelijk hebben staat als een paal boven water !
Tijdens onze jaarlijkse fietsvakantie in Nl hadden we twee
namiddagen afgesproken met Jan Kelderhuis (https://afanja.com/).
De rest van de week hadden we gereserveerd om lekker lange
fietstochten te doen in het heerlijk vlakke Friesland !
Over deze fietstochtjes gaat deze (sub) serie…

Mijn vrouw weet al lang dat een fietstocht maken met mij,
om de zoveel honderd meter wordt onderbroken, omdat ik weer
iets mooi heb gezien dat ik natuurlijk wil fotograferen…
Het resultaat is dat mijn vrouw op haar eigen tempo verder fietst
en dat ikzelf voortdurend de verloren tijd afjakkerend moet inhalen…
Maar kom, mij hoor je niet klagen, ik kies er zelf voor 🙃

Heb ik jullie al verteld dat ik verzot ben op die eindeloos verre
einders die het heerlijk vlakke Nederland ons kan geven ? 😃






Wat kan een landschap veranderen, als je een paar meter meer naar
rechts of links gaat…





Om in mijn landschap fotografie alles min of meer scherp te krijgen
van voor tot achter,
gebruik ik vaak de techniek van de hyperfocale afstand.
Omdat ik op een fietsvakantie nooit een tablet of statief mee sleur,
kan ik niet alles netjes opvolgen van in de vorige hyperfocale link uitleg.
Maar… er is zoals steeds altijd een maar 😃
Er is echter ook nog een andere betrouwbare én simpele vuistregel,
waar je min of meer alles van begin tot einde kan scherp krijgen,
zonder te werken met de zuivere hyperfocale regeltjes (die soms wel
wat té wiskundig en moeilijk te implementeren zijn…
Deze vuistregel leert ons dat je liefst werkt op f8 (dat is het gemiddelde diafragma op de meeste landschap fotografie (breedhoek) lenzen).
Dan schat je de afstand vanaf het punt waar je ben, tot het meest verre
punt in het landschap dat je wil fotograferen.
Die afstand deel je in 3 (je moet niet gaan meten, maar inschatten)
Dan stel je scherp op 1/3 van die totale afstand,
vanaf de plaats waar je nu staat.
Dat ingeschat scherpstelpunt afstand staat min of meer gelijk aan de
berekende hyperfocale afstand…
en zal zorgen voor een maximale scherptediepte in de foto van
je landschap fotografie. Test het zelf maar eens uit 😎
Enige oefening en ervaring opdoen is aan te raden natuurlijk
(maar dat is ook zo met alle nieuwe dingen die je leert😊)





De zee is nooit veraf in Friesland…
De wolkenpartijen doen me dan ook altijd denken,
aan machtige wolken boven de zee !





In Friesland zijn er op vele plaatsen, grote stukken land
voorbehouden voor de vogels,wilde dieren, enz.
In die gebieden mogen mensen niet komen,
om die natuur niet te verstoren.
Initiatieven die ik toejuich natuurlijk ! 👍





Eén van de vele dingen waarom ik Nederland (én zeker ook Friesland)
zo authentiek én verfrissend vindt, is dat je op de meest onverwachte plaatsen, zelf gemaakte kunst objecten kan tegenkomen
én die zomaar en passant mag bewonderen !
Dit uit houten balken gemaakt, gestileerd beeld van een zwemmer /
duiker stond gewoon in een of andere villa tuin.
i ❤ NL 😍





De meteo voorspelde regen,
maar die is er die dag niet gekomen… Gelukkig maar !
De oneindig verre einders van dit ongelooflijk vlakke land trekken
me aan… Het is bijna zoals een magneet ijzerstof opzuigt 🙃
Als je je leven lang in een heuvelend landschap hebt gewoond,
dan is dit heerlijk vlakke Nederland echt wel verfrissend 👌





Ooievaarsnesten…
In ons Belgenlandje zijn er misschien enkele,
maar hier in Friesland heb ik er tientallen mogen ontdekken !
Voor vele Friezen is dit een bekend zicht, een dagelijks déjà vu…
Net zoals de Grote Markt in Brussel voor vele Brusselaars een
dagelijks en niet meer boeiend uitzicht is…
Maar als Brussel rand bewoner waren deze enorme ooievaarsnesten
een welgekomen verrassing !





In deze buurt hebben we heel veel ooievaarsnesten gezien,
Bij sommige nesten heeft de mens een handje geholpen,
maar bij de meeste andere nesten heeft mama + papa ooievaar hun enorm grote nest, takje per takje, zelf in elkaar gevlochten.
Petje af zeg ik dan !
Deze ooievaar is zijn jongen aan het voeden…
Man man man, wat had ik nu dolgraag op een lange ladder gestaan,
om die jonge ooievaars in het nest te kunnen zien…
Ach ja, ik weet het wel, we moeten de dieren gerust laten en zo weinig
mogelijk storen…
Dus was ik al héél tevreden met de 600mm superzoom
op de Sony RX10, die ik die fietsvakantie mee had.





De aanhouder wint…
Na een paar minuten zag ik de grote ooievaar opvliegen van het nest…
Met een paar machtige, trage vleugelslagen vond het dier zijn weg op de
stromingen van de thermiek…
Een zweefvliegtuig is een lomp ding, vergeleken met deze sierlijke vogel !
Een paar minuten later land de opgevlogen vogel in het rietland,
op hoge steltpoten doorwaad de vogel, heel langzaam en uitermate alert,
het visrijke gebied, op zoek naar prooi voor zijn kuikens !

(De rest van dit verhaaltje is voor mijn volgend Friesland logje 🙂)



Hopelijk heb je genoten van dit Friesland fiets en natuur logje
(Mijn eerste Friesland 2023 logje begon hier… )

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Dat zien we dan nog wel hé 🙃😉

Bedankt voor je bezoekje,
Dirk

Op reis in Friesland – EcoKathedraal (Part 6)

Dit is het laatste logje van ons bezoek aan de Ecokathedraal…
Mijn vorig Ecokathedraal logje kan je hier (her)lezen.
Na deze 6-delige serie gaan we lekker fietsen in Friesland,
maar dat is toekomstmuziek voor héél binnenkort 😎🚲

Het uitgang ‘complex’ van de Ecokathedraal komt in zicht…
Wat echt uniek is aan heel het complex, is het feit dat er nergens
cement of mortel is gebruikt !
Alle stenen, dallen, klinkers,tegels, enz enz zijn op elkaar gestapeld !
De natuur kan zijn gangetje gaan om dit alles beetje bij beetje
terug in te nemen …
De ingang van een ‘gebouw’ dat ik in mijn fantasie tot ‘de bibliotheek’
heb benoemd…
(FYI: Hoe korter je bij de uitgang komt, hou ouder de constructies zijn)




Wat dichterbij de ingang van ‘de bib’ 📚
Het is opmerkelijk hoe groene vegetatie hier het gebouw bijna
volledig heeft verkleurd…
De natuur wikt en de natuur beschikt !





In en rond ‘de bib’ vind je constructies die me echt doen denken
aan de structuren van boekenkasten en boekenrekken…
De verschillende kleuren van het mos dat overal welig kan groeien
zijn heel aangenaam om te zien !





Even wat inzoomen om de complexiteit van het kleuren palet
te onderstrepen… (De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3)





Een andere vorm van dakpannen geeft een totaal andere klassering
sfeer aan deze bibliotheek structuur…
Ik beeld me in dat we hier een stenen vertaling van strips , leesboeken, natuurboeken, sf en geschiedenis literatuur zien… 😎





Een ‘Speelse Spiegeling’ van het vorig beeld geeft me dan weer
een totaal ander sfeerbeeld van ‘de bib’ ! 🤔😉





We zijn aangekomen aan de uitgang…
Dit is dan ook dé oudste constructie van het complex dat met de naam
Ecokathedraal verder zal leven !
Ook op de dag van vandaag wordt er nog steeds verder gewerkt aan dit
complex, door talloze vrijwilligers.





Een héél dikke merci Jan en Aafje,
om ons te “gidsen” doorheen de indrukwekkende Ecokathedraal !
(enkele dagen later hebben Jan en Aafje ons terug meegenomen
naar andere unieke plaatsen in hun geliefde Fryslân,
maar dat is dan weer voor later 🤠 )




Hopelijk heb je genoten van al mijn Ecokathedraal logjes,
anno 2023 in Friesland.
(Mijn eerste Friesland 2023 logje begon hier… )

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Dat zien we dan nog wel hé 🙃😉

Bedankt voor je bezoekje,
Dirk

Op reis in Friesland – EcoKathedraal (Part 5)

In het Friesland logje van vandaag neem ik de draad weer
op waar ik in het vorige Friesland logje ben gestopt.
We zijn dus nog steeds in de indrukwekkende Ecokathedraal…
(Btw… Deze plaats is een ferme aanrader als je ooit eens in Friesland
bent, zéker voor alle mensen die onze natuur
én een gevoel voor kunst een warm hart toedragen 😊)

We zijn Jan en Aafje nog steeds dankbaar omdat ze ons op een
toffe manier wegwijs maakten in de EcoKathedraal 👍

Omdat in het basis idee van de EcoKathedraal, architectuur
én onze natuur héél nauw met elkaar verweven zijn,
is het ook de bedoeling dat mijn foto’s van deze plaats,
het verhaal vertellen van hoe ik het geheel ‘aanvoel’, en ook :
wat vertelt deze plaats tegen mij ?
Ik wou niet zomaar “mooie” (en saaie !) plaatjes van dit alles
maken, maar de ziel van het geheel proberen te ‘vangen’…

Daarom wissel ik het oude & nieuwe groen én de gestapelde
bouwwerken af…

Nieuw leven groeit zich een weg naar boven…
Op naar het leven brengend zonlicht !
Beetje bij beetje zullen de planten de opeengestapelde stenen,
beetje bij beetje tot gruis vermalen…
Tot onze aarde uiteindelijk ooit eens stopt met draaien 😶
Zodat de natuurwetten, zoals steeds, het laatste woord zullen hebben…





Een indrukwekkend bouwwerk wordt zichtbaar in het bos !
Het bouwsel doet me denken aan een oude Maya tempel…
Wat heel goed opvalt zijn de planten, struiken, enz die links en rechts
uit de gestapelde stenen groeien …
Doe planten zijn ergens vergelijkbaar met zwammen die bomen
veroordelen tot de dood…
Deze planten zullen ooit dit bouwwerk uiteen duwen en vermorzelen !





Een klein, nu nog een nietig takje met wat lenteblaadjes…
Maar binnen enkele jaren is het een grote houten kanjer geworden,
die zeker zijn steentje zal bijdragen om de EcoKathedraal,
beetje bij beetje tot stof zal vermalen ! 🤔





Met oude stenen kan de maker leuke profielen in elkaar knutselen…
de kleurige mossen die er later onverwacht overal tussen groeien,
geven er uiteindelijk een prachtige, kleurrijke final touch aan 😊





Hier heb ik wat lensflare in de foto, maar dat kan me niet echt schelen…
Nog steeds had ik hier de indruk dat ik in een andere tijd was verzeild…
De tijd van de Maya’s, de Tolteken , de Inca’s , de Azteken,
komt een heel klein beetje weer tot leven !
Als je hier zo zalig kan wegdrijven in je fantasie wereldje,
dan wordt deze omgeving levendig echt hoor !😃





Een sfeerbeeld van hoe de héél langzame tand des tijds maalt…
Maar hoe traag die tand ook maalt…
Ooit komt het moment dat deze stenen tot stof zijn vermalen…





De opeengestapelde stenen én takken,
die langzaam maar zeker de bouwwerken omarmen én…





Uit de opeengestapelde betonstenen muren,
groeien heerlijk kleurrijke plantjes !
Het doet me denken aan een oud en héél wijs Chinees spreekwoord :
Het riet plooit in de storm wind, maar breekt niet





Op plaatsen waar het door de omringende bomen,
gefilterde zonlicht, de kleine, opgroeiende boompjes oplicht
is het zalig fotograferen 🤠
Nu oogt het kleine groen nog kwetsbaar én fragiel…
Maar hoe zal deze frisse knaap er binnen 5 of 10 jaar uitzien ?





Ook hier kan ik me echt niet ontdoen van het idee dat Louis Le Roy
himself toch wel ergens geïnspireerd is voor de pre Zuid-Amerikaanse
culturen en/of volkeren.
Hier zie ik min of meer een menselijke figuur in…
En met wat meer fantasie zie ik ook een jaguar 🤔
De briljante kleuren van de mosjes en planten die er intussen groeien werken dit plaatje héél mooi af !
Van de andere kant… De oud-Zuid-Amerikaanse-cultuur-invloeden van
dit bouwwerk spreekt ook boekdelen vind ik…
En van de héél andere kant…
Ik bewonder de creatieve energie om de oude stenen op deze wijze
op elkaar te stapelen.
Hier wordt kunst geboren 👌

Het is maar waar je voor open staat hé ?




Hopelijk heb je ook genoten van dit Ecokathedraal logje,
anno 2023 in Friesland.
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Dat zien we nog wel hé 🙃😉

Salukes,
Dirk

Op reis in Friesland – EcoKathedraal (Part 4)

In het logje van vandaag neem ik het draadje weer op waar ik in
de vorige aflevering van Friesland was gestopt.
We zijn dus nog steeds in de indrukwekkende Ecokathedraal…
(Btw… Deze plaats is een ferme aanrader als je ooit eens in Friesland
bent, zéker voor alle mensen die de natuur én een gevoel voor kunst
nauw aan het hart licht 😊)

De camera en lens (maar dat heeft eigenlijk geen enkel belang),
is nog steeds de Sony RX10.) In deze wondere omgeving kan je met
gelijk welke camera en gelijk welke lens mooie foto’s maken.
Je moet gewoon je gevoel volgen… 🤗

Een paar tientallen meters van de ingang…
Een langzaam meer en meer overhellende toren,
opgebouwd met dallen, tegels en betonnen klinkers..
Het is duidelijk hoe de natuur hier stapje per stapje het geheel
weer inneemt !





In de schaduwen van de talloze torens wordt het zonlicht door de
omstaande bomen op een heerlijke wijze ‘gefilterd’ en verzacht…
Er is echt niet veel voor nodig om de ‘magie’ van dit openlucht
natuur & ecologie “museum” te laten leven 😉





Helemaal mooi wordt het als kleurige mossen samen met de inwerking
van scheikundige troep in de stenen een magistraal mooi kleurenpalet
vormen !
De natuur als grootmeester van kleurenleer ! 👌





Ik kreeg er maar niet genoeg van !
Hoe piepkleine mosjes én fosfaten in de betonnen stenen zo’n kleuren
pracht kunnen opleveren !
De groene plantjes links én het spinrag contrasteren mooi met het geheel !





Langzaam maar zeker overheerst de natuur over het geheel…
De kleine plantjes kunnen vernietigende én slopende krachten
uitoefenen op alle bouwwerken…
Intussen genieten we van de fantastische kleuren die de Ecokathedraal
ons kan bieden !





Hier had ik weer de indruk dat ik voor een Maya of Azteken
tempel stond… Deze bouwwerken zijn ronduit indrukwekkend !
Toen deze tempel gebouwd werd, stonden de bomen er nog niet…





Iets in deze omgeving zet me eraan toe om de broze, opgroeiende
natuur op te zoeken én te fotograferen !
Alles wat groeit en bloeit in dit wondere geheel,
geeft mekaar een handje ! 🤠





Om schoonheid te vinden, moet je hier echt niet ver zoeken…
Onder de diffuse schaduwen van de bomen vind je schoonheid genoeg !
Dit prille plantje, 3 blaadjes groot, schitterde in het zachte, warme strijklicht van een of andere beuk… De gele moskleuren op de stenen
van de gebouwen links en rechts zorgen voor een vrolijke achtergrond !





Weer een ander, piepklein opgroeiend plantje…
Binnen enkele jaren zal het uitgroeien tot een flink uit de kluiten
gewassen boom !






Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een ‘speelse Spiegeling’ gemaakt uit de vorige foto 😎
Je moet hier echt niets diepzinnig of kunstig achter te zoeken…
want ik heb hier gewoon ‘gespeeld’ met vormen en lentekleur gevoel 🌞



Hopelijk heb je genoten van dit Ecokathedraal logje,
anno 2023 in Friesland.
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het zal hebben … ??
Daar ga ik eerst nog wat over nadenken 🙃😉

Salukes,
Dirk

Op reis in Friesland

In dit logje ga ik gewoon een stukje verder,
waar ik in het vorige Friesland logje gestopt was…
We zijn dus nog steeds in de Ecokathedraal !

Het gebouw dat je hier ziet, is echt imposant !
Als ze me vertellen dat dit een onderdeel van een oude Maya of
Tolteken tempel is…
Wel… ik zou het nog geloven ook 😉





De Ecokathedraal, dat is dé naam voor dit wonderbare geheel
van kunst, natuur, filosofie, ecologie, enz…
is een plaats die je doet
nadenken over de natuur rondom ons, hoe we ermee omgaan.
Het is daarom dat ik naast de gebouwen die hier opgetrokken zijn,
ook de natuur hier de nodige aandacht wil geven die het verdient !
Fris, groen gele boomblaadjes in het begin van de zomer,
juweeltjes zijn het ! 👍






Deze boom deed me denken aan ‘De schreeuw‘ van Edvard Munch.





Hier heb ik van een ‘nietszeggende’ foto geprobeerd om die
foto ‘nieuw’ leven in te blazen door er een Speelse Spiegeling
van te maken. De lichtinval op deze plek gaf me inspiratie 😎
Het takje én de dorre blaadjes beneden heb ik bewust op die
plaats gelegd…
Zie je ook minimum 3 figuurtjes verschijnen ? 😃





Een nieuwe boom groeit zich een weg naar boven in de oudste zone
van de Ecokathedraal… De oudste gebouwen zijn nu al krom en scheef
getrokken… Maar het is overduidelijk dat de natuur het laatste woord
zal hebben…
Niets is eeuwig…. iets om over na te denken hé ?





Een imposante muur, gemaakt uit oude, omgekeerde stoepstenen.
Ook hier zie je dat het niet te lang meer zal duren,
of de natuur is hier weer heer en meester !
Als mens, voel je je hier soms echt klein…





Leven en dood, ze geven mekaar een hand !
Deze oude, stervende boom zal met zijn hout het leven schenken aan ontelbare organismen, planten, schimmels, insecten, enz enz zullen
hun leven krijgen uit de restanten van deze boom.
Niets gaat ooit verloren in natuurlijke processen.
Daar kunnen wij als mens, nog een dikke punt aan zuigen hé ? 😶





Oude dakpannen, op hoopjes gestapeld…
Aan de rijke moslagen her en der is het te zien dat deze pannen hier
al een hele tijd liggen…





Volgens mij leven tussen deze dakpannen ontelbare insecten
en een overvloed van spinnen. Aan het spinrag overal kan je
zien dat dit een moordkuil is voor onvoorzichtige insecten.
Voor wie dat nog niet weet, spinnen zijn géén insecten…
Meer info daarover vind je hier.





Hopelijk heb je genoten van dit Ecokathedraal logje,
anno 2023 in Friesland.
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het zal hebben … ??
Daar ga ik eerst nog wat over nadenken 🙃😉

Salukes,
Dirk

Op reis in Friesland

Zoals ik halverwege in het vorige Friesland logje had gezegd,
ga ik in dit logje wat dieper in op de gebouwen,
de bouw constructies allerlei,
die samen het grote geheel van de Ecokathedraal vormen.
De grote bezieler van dit geheel is Louis Le Roy.
De info die Wiki geeft over de Ecokathedraal vind je hier.

Jan en Aafje waren die dag onze Ecokathedraal gidsen 👍😎
Het Ecokathedraal project is in de jaren 1970 gestart door de filosoof/’ecotect’/landschapsarchitect Louis le Roy.
De bedoeling is dat het project tot het jaar 3000 blijft duren.
Deze tijd is namelijk nodig om de natuurlijke processen te kunnen bestuderen die eindeloos doorgaan…
Daarom begon Jan de “rondleiding” bij de oudste gedeelten van
deze wondere plaats. Hoe verder je in de tijd terug keert,
hoe meer de natuur beetje bij beetje terug alles overneemt !
De reportage die ik toen heb gemaakt is een ‘kruisbestuiving’ tussen
de bouwsels én de natuur die onlosmakelijk verweven én verbonden
is met het grote geheel…
Zoals ik halverwege in het vorige Friesland logje had gezegd,
ga ik in dit logje wat dieper in op de gebouwen,
de bouw constructies allerlei,
die samen het grote geheel van de Ecokathedraal vormen.
De grote bezieler van dit geheel is Louis Le Roy.
De info die Wiki geeft over de Ecokathedraal vind je hier.

De reportage die ik toen heb gemaakt is een ‘kruisbestuiving’ tussen
de bouwsels én de natuur die onlosmakelijk verweven én verbonden
is met het grote geheel…

Een kleine opmerking :
De gebruikte camera is ook nog altijd de Sony RX10 mark 3

met de fix Zeiss 24/600mm superzoom lens.

Een tweede opmerking… :
Alle stenen zijn “gewoon” op elkaar gestapeld, het geheel houdt
zichzelf in evenwicht !
Er is géén cement gebruikt !


Een zacht, door de bomen gefilterd namiddag zonnetje, streelt de
fris groene lenteblaadjes. Op de achtergrond zag ik een imposant, metershoog gebouw opduiken !





Dit “gebouw” is het eerst dat hier gebouwd is.
Alles is hier opgebouwd uit oude kasseien, klinkers, beton tegels,
stoeptegels, straatafboordingen, stoepranden, enz enz…
Hier zie je goed hoe de natuur in 50 jaar tijd het gebouw heeft gekneed
én het een uniek karakter gegeven heeft !
Ik vind het fascinerend !





Een klein detail van één van de gestapelde muren…
Eerst zie je kleine mosplantjes groeien…
Dan zie je hoe hele stenen mosgroen worden gekleurd…
De natuur heeft én zal altijd het laatste woord hebben !





Omdat alles hier in evenwicht blijft met alles daaromtrent…
Een stervende boom, die langzaam maar zeker al zijn schors verliest…
Deze oude boom is de voedingsbodem voor talloze andere planten,
fungi, schimmels, enz enz… In de natuur gaat namelijk niets verloren !
Het is een schril verschil met ons, de mens…
hoe achteloos die mens met diezelfde natuur omgaat…
Als je de Ecokathedraal ontdekt in de geest van Louis Le Roy,
dan gaat een nieuwe wereld én bewustzijn voor je open !





Veel mensen zullen zonder meer én achteloos hier voorbijgaan…
Maar in contrasterende kleurpracht van het onkruid, dat zomaar tussen
de stenen wortelt, én de oker, geel, rood paars gekleurde mosjes
zag ik een heerlijk mooi gekleurd stilleven 😎🎨





De indruk die ik kreeg van deze bouwsels in Jan zijn oude logjes,
blijft dezelfde als toen ik deze bouwsels met mijn eigen ogen zag…
Ik zie er nog steeds oude Maya of Azteken bouwwerken in… 🤠
Waarin de tijd duchtig zijn tanden heeft ingezet….





Hoe meer de mens zijn uiterste best doet om een gebouw te bouwen voor
de eeuwigheid… hoe meer hij gaat beseffen dat diezelfde mens een
speelbal is in de toevallen der evolutie én de omstandigheden.
De mens als soort bestaat nu ruw geschat +- 300.000 jaar…
De bomen, planten, bloemen, insecten enz, bestaan reeds vele
honderden miljoen jaren…
Deze Ecokathedraal ‘dwingt’ je ook om over deze dingen na te denken…
De klimaatverandering (waar wij, ‘De Mens’) zeker schuldig aan zijn
bijvoorbeeld… Wanneer gaan we er nu uiteindelijk eens iets aan doen ?





Van een zijdelingse foto van een doorgang tussen 2 gebouwen, kon ik
me niet weerhouden om er een 4-dubbele ‘Speelse Spiegeling’ van
te maken 😎
Of je het nu mooi of lelijk vind is echt niet belangrijk…
Wat ik hier wil onderstrepen is dat de natuur (het groen) meer en meer
van het centrum naar buiten toegroeit én dat deze groene natuur ook
zijn einde zal kennen, als ooit onze zon zal uitdoven met een ferme knal !





Het is aandoenlijk hoe sommige mensen stapel ventjes willen bouwen 🙂
Wat me hier vooral opvalt zijn de kleuren van de stenen én de
verschillende mosplantjes, die samen één vrolijk geheel vormen.





Om dit logje voor vandaag af te sluiten (We gaan later nog verder
met de Ecokathedraal hoor)…
Dit is het oudste bouwwerk in de Ecokathedraal,
wat me opviel is hoe het groen hier de bovenhand heeft genomen én hoe
de stenen héél langzaam luisteren naar de wetten van de zwaartekracht !
Gelukkig is de binnenkant van deze gebouwen opgevuld met puin en
steengruis, anders zou dit gebouw al lang ingevallen zijn.





Hopelijk heb je genoten van dit Ecokathedraal logje,
anno 2023 in Friesland.
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het zal hebben … ??
Daar ga ik eerst nog wat over nadenken 🙃😉

Salukes,
Dirk

Op reis in Friesland

Onlangs haalde ik het thema Friesland uit in één van
mijn Roest Op Zondag logjes. In deze nieuwe & meer grote serie :
Op reis in Friesland” neem ik je mee naar het heerlijke Friesland,
een reis waar Jan Kelderhuis én zijn vriendin, Aafje ons op een toffe
wijze, twee namiddagen doorheen de mooiste plekjes van ‘hun’ Fryslân hebben ‘gegidst’ 👍
(Waarvoor nog steeds onze eeuwige dank, Jan & Aafje 😎🌼)

Als je Nederland of Friesland zegt, dan denk je aan water…
Als dat water bevriest dan kan je heerlijk schaatsen !
Het kleine dorpje Earnewâld (waar onze B&B was),
is omgeven door water, kanalen en grachten.
De eerste avond verkenden we het kleine dorpje en de haven
met tientallen aangemeerde boten…
De boten vind ik niet zo interessant (ik ben maar een Belg & landrot 🙃),
maar deze beeldengroep van drie metalen schaatsers kreeg mijn
volledige aandacht !
Wat een sierlijkheid én die subtiele, langzame schaats beweging
in in deze beelden gelegd !

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4970_schaatsers.jpg





Er is altijd wel wel wat te beleven op het water…
Moeder gans met haar kroost van 5 kleintjes op weg naar ???

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4975_zesopeenrij.jpg





Dit ruw, granieten standbeeld van een oude visser vond ik ook de
moeite waard… Dit robuust beeld straalt de hardheid van het vroegere
bestaan in deze visser dorpjes uit…

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4982_friesevisser.jpg





Een klein eenvoudig (protestants) kerkje, trok mijn aandacht…
Ik ben helemaal niet gelovig, maar soms voelt het fijn om van de rust
én de ‘gewijde’ stilte in oude kerkgebouwen te proeven…
Fyi: Het gesmeed, zwart ijzeren ornament in deze kerktoren
is een gestileerde vorm van een zwaan symbool in Friesland…
Meer info over die symbolen vind je hier en hier.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4983_kerktoren.jpg





Een heuglijk momentje waar ik al jaren naar uitkeek…
Deze “rustplaats” is de ingang van het land-art project : de Ecokathedraal !
Voorlopig laat ik de Ecokathedraal van Louis le Roy in zijn geheel nog
even met rust, om me even te concentreren op de immense stilte én
de planten, bloemen en bomen die daar groeien en bloeien.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4985_rustplaats_detail.jpg





Het is fascinerend om te zien hoe de natuur langzaam maar zeker
zijn plaats terug opeist in de enorme bouw constructies die hier in de
loop van vele jaren steen per steen zijn bijgevoegd.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4987_wittebloemekes.jpg





Het zonlicht dringt maar amper tot op de bodem door….
zo dicht is alles met bomen bedekt !
Maar het geeft wel zacht strijk licht om deze mooie bloemekes
te vereeuwigen. De eenvoud van de natuur komt heel mooi tot
uiting in de Ecokathedraal.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4988_natuurindeecokathedraal.jpg





De sierlijke eenvoud van een wilde bloem…
Wat kan de natuur mooi wezen hé ? 😎👍

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4989_natuurindeecokathedraal.jpg





Deze bomen ware nog zaadjes toen het EcoKathedraal project
van start ging.
50 jaar later bereiken de oudste bomen deze respectvolle hoogte !

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4991_50jaarlater.jpg





Een zwart/wit omzetting (via Nik tools in Photoshop) van deze
statige 50 jaar plus bomen !

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsc4991_50jaarlater_naardebron_bw.jpg




Hopelijk heb je genoten van ons fietsvakantie logje,
anno 2023 in Friesland.
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het zal hebben … ??
Daar ga ik eerst nog wat over nadenken 🙃😉

Salukes,
Dirk

Roest Op Zondag

Het roest logje van vandaag brengt ons weer naar Friesland,
waar Jan ons de oude zee dam liet zien…
In de beschermde zone van deze oude zee dam vindt je talrijke
boerderijen, die nu nog min of meer door deze dam afgeschermd
zijn tegen de oprukkende zee.
Maar omdat het zeewater steeds hoger komt hebben de
Nederlanders besloten om een nieuwe, hogere dam te bouwen !
(In mijn ogen een héél wijs besluit ! Je moet onze Noorderburen
niet leren hoe ze moeten omgaan met onze Noordzee wateren !
Op dat vlak zijn ze wereldwijd dé ervaring deskundigen…

In de verte vanaf deze boerderijen zie je een nieuwe dam uit het
water uitrijzen, maar dat gegeven past niet in een Roest logje 🙃
Van die nieuwe dam zie je weldra meer… in een ‘gewoon’ logje 😊

Eén van de gemeenschappelijke punten waaraan je een echte boer,
ongeacht waar die woont of werkt, kan herkennen, is het feit dat
een echte boer niets kan weggooien !
Al het oude gerief en gereedschap wordt bijgehouden, niets gaat
verloren, omdat alles ooit nog wel eens hergebruikt kan worden !
(Soms denkt mijn vrouw dat ik ook een boer ben… 🤣)
Dankzij die spaarzame eigenschap kan je bij echte boeren nog pareltjes
van roestig ijzer vinden ! 👌

Een oude landbouw machine…
De vele jaren van zeewind en zout stuifwater hebben een mooi roest
patina getoverd over deze machine.
Om deze stijf verroeste bouten los te krijgen zal je héél wat WD40
en/of flink wat liters Coca Cola nodig hebben vrees ik… 😉





Omdat ik geen flauw idee heb waar deze machine ooit voor diende,
zal het gebruik ervan voor altijd wel een mysterie blijven…
Maar ik vind dat er niet voor alles een antwoord moet zijn.
Een paar onopgeloste vragen en mysteries kruiden het leven hé ❤
Zonder vragen kan je niet meer eens dromen… 👍




Een echte boer, ongeacht waar hij woont, heeft de ‘gave’ om een simpele
én goedkope oplossing te zoeken voor elk “technisch” probleem…
Als er iets losgeraakt is kan je met een simpel ijzerdraadje afdoende oplossingen bedenken ! 😋
Wat me hier ook aangenaam trof was de groene aanslag van heel kleine korstmosjes die welig floreren op het roestige metaal.
Oud verval kan heel zeker ook mooi zijn ! 👌





Om dit logje voor vandaag af te sluiten :
De rechter zijde van de (zie vorige foto) heerlijk roestige ijzeren constructie…
Fris, natuurlijk groene planten die welig groeien rond het rood, warm aanvoelend, roestige ijzer, dat op zijn beurt met donkergroene
korstmossen een mooi kleurencontrast vormt met het geheel.
In de meest simpele voorwerpen, kan je de mooiste dingen ontdekken…
Dit voor wie er oog voor heeft natuurlijk😉




Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en graag tot ziens in mijn volgend logje 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
over welk onderwerp ik het ga hebben … ??
Daar ga ik eerst nog wat over nadenken 🙃😉

Dirk

Keukenhof 2022 (deel 4)

Het is intussen al een paar maand geleden,
dat ik nog vertelde over het mooie bloemenparadijs,
het heerlijke Keukenhof in Nederland.
Het enige nadeel van het Keukenhof, is dat het voor
ons (wonende in Brussel rand) zover rijden is.
Het Nederlands spits uur verkeer is minimum even erg als
het Belgische werk-woon verkeer.
Je mag minimum 2 uur rekenen per rit…
Dat is dus minimum 4 uur auto rijden die dag 🥴
Maar we hebben het ervoor over ! Keukenhof is echt de moeite !


De toen gebruikte camera is nog steeds Sony A7 mark 3 ,
de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens,
die via een Metabones adapter op de Sony body is geklikt.
Een combinatie waar ik heel tevreden van ben 🙂

In deel 3 eindigde ik met de ‘Vuurbomen”…
Vandaag ga ik daarmee verder.
Deze bomen soort is me nog steeds onbekend,
maar dat maakt hun mysterie alleen maar groter 👍
Soms lijken ze wel op te gloeien, terwijl er tegelijk
een gifgroene schimmelsoort de aandacht trekt !
We geraakten er niet op uitgekeken ! 😎






Vele mensen denken dat je bloemen moet fotograferen bij volle zon…
Als je veel overbelichte én slecht belichte foto’s wil hebben,
dan moet je in volle zon blijven fotograferen…

Een grijze lucht,
zelfs wat zachte regen is ideaal om kleurrijke bloemen
en planten te fotograferen.
De grijze wolkenhemel is als het ware een enorme softbox
én tegelijk een perfecte licht diffuser.
De malse regen zorgt voor heerlijke druppeltjes op de bloemen.
Je moet zeker een zacht lens clean doekje bij de hand hebben,
om het optisch glas van je lens droog te poetsen.
Een zonnekap is ook broodnodig bij regen…
het glas van je lens is dan grotendeels beschermd tegen de regendruppels.
Niets is lelijker dan druppels op je lens…
zelfs met photoshop moet je er niet aan beginnen
om die druppels weg te krijgen…






Een ensemble van 4 stalen personen die wel lijken te dansen…
We vermoeden dat dit Cortenstaal is.
De zachte regenbui maakt er een kleurig feestje van 😎👍





Wat verderop groeide nog een ‘vuurboom’…
De zachte lente regenbui accentueert én contrasteert
de ‘vurige’ warme kleuren vind ik !
Alleen dit soort bomen zien,
maakt de autotijd van 4 uur de moeite waard !





April is ook de bloei maand…
Hier hadden we een uitdagende kans om onder een “saai”,
grijs lentezonnetje te ‘spelen’ met het weinige aanwezig licht.
De eerste boomblaadjes groeien…
de eerste lentebloesems komen eraan…
Voor ons was het Keukenhof die dag,
een immense foto studio met perfect licht 📷👍😎






Een klein takje met baby-blaadjes…
Het wakker wordend blauw,
boven in de hemel zorgt voor een heerlijk achtergrond bokeh 🙂







In de schaduwen van enorme bomen,
groeit een heerlijk natgeregende bloem…
De echte kracht van een macrolens zit hem zeker in de eigenschap
van fluwelen onscherpte te maken in de achtergrond….
Als je die magische lens eigenschap goed aanvoelt ,
én weet hoe je daarmee moet of kan werken…
Dan gaat er een héél mooie macro wereld voor je open 😎







Zomaar wat fantasietjes…
Deze vreemd gevormde takken, naast een enorme vijver,
deden me denken een Wondere Boom Wezens…
Wat doen deze Wondere Boom Wezens nu eigenlijk in deze foto…
wel, dat laat ik aan je eigen fantasie over 😃
Dansen ze ?
Kijken ze samen naar een leuke film ?
Gaan ze samen nog wat groeien en blaadjes krijgen ?
Vinden ze de fotograaf een gekke meneer ?
enz
enz 😂






Toen ik deze foto ‘ontwikkelde’ in de digitale doka van photoshop,
draaide mijn favoriete internet radio ‘Bruce
het nummer ‘Ring Of Fire‘ van Johnny Cash.
Nu ja, “veel vuur is hier niet te zien” dacht ik toen…
Daarom doop ik deze foto ‘Ring Of Green’ 😋






Een stilleven van boom, takken en vijver…
Ook hier maakt de achtergrond onscherpte van een macrolens het verschil…







Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Deze enorme boom vond ik maar boos en sip kijkend…
Zie jij dat ook ?🤔😃




‘k hoop dat je genoten hebt van dit Vierde Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog enkele logjes over dit bloemen paradijs hoor.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal vertellen ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat nog wel hé ? 😎


Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 3)

Het vorige Keukenhof 2022 logje eindigde met piepkleine druppeltjes…
Dit logje gaat gewoon verder met die druppeltjes in het Keukenhof.
Het was een pure luxe om in een grijs en flauw lentezonnetje,
al die druppeltjes te mogen ontdekken én te kunnen fotograferen !
De camera was de Full Frame Sony A7 mark 3 ,
de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens,
die dmv de Metabones adapter op de Sony body is geklikt.


Zoals ik in het vorige logje al vertelde,
werk ik heel graag met een wijdopen diafragma.
De flinterdunne scherptediepte staat meestal garant voor een
heerlijk zachte achtergrond (ook wel Bokeh genoemd).

Met een macro lens kan je alledaagse dingen zodanig fotograferen,
dat het onderwerp haast onherkenbaar wordt… 🧐
Zou je hier een verfrommelde zwart plastic vuilniszak in herkennen ? 🤔 😇





Als het een paar minuten geleden geregend heeft,
én het blijft windstil…
én het zonlicht blijft heerlijk zacht en flou…
dan kan je de mooiste stillevens maken van de heerlijkste waterdruppeltjes !
“geniet momentjes vol kiekebisj” zeggen wij in Dilbeek 😉





Het was hier alsof de natuur na een paar weken van droogte,
snakte naar water…





Bij deze bloem leek het wel of ze het leven brengend regen water op de een of
andere manier naar binnen liet glijden 🧐






Het is wonderbaar hoe de druppeltjes water niet meteen van de bloem afrollen…
Piepkleine “haartjes” op de bloem houden de kleine druppeltjes langer vast !
De natuur & evolutie is iets wonderbaar hé ?





Een heel veld vol met ‘blauwe duifjes’…






Deze heel raar gekleurde & gevormde bomen hadden Johan en ik nog nooit gezien !
Er stonden of hingen geen naamplaatjes, de tuiniers die even verder bezig waren
konden ons ook niet helpen met de naam ervan, de app ObsIdentify wist het ook niet…
We hebben deze prachtig gevormde én gekleurde bomen dan maar zelf
tot ‘Vuurbomen’ gedoopt 🤗😉
De boomschors leek wel een eigen leven te leiden en leek soms op te gloeien !
Zelfs in de schaduwen leek het alsof er een vuur van binnenuit naar buiten straalde !





We zagen: Rood, vuurrood, geel, oranjerood, blauw, groen, sienna , gebrande omber,
en nog een ganse tover koffer vol met meer exotische kleuren…





Deze héél exotisch gekleurde bomen kregen extra aandacht van ons…
Toen ik de kwetsuren van 2 afgesneden takken in één van deze ‘vuurbomen’ zag,
wist ik al op voorhand dat dit een ‘Speelse Spiegeling‘ ging worden 👍🤗






Van de vorige foto heb ik dus zoals gezegd een simpele ‘Speelse Spiegeling‘ gemaakt…
Dit fotoresultaat doet me ergens denken aan rituele Javaanse maskers !



‘k hoop dat je genoten hebt van dit Derde Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet 🤠


Vriendelijke groetjes,
Dirk