Voor de unieke Roestige titel (zie boven) heb ik vandaag, als unieke parameter ‘Stoffige Roest’ ingegeven. Dat deze roestige hoofding titel met Ai software is ontworpen moet ik hier niet meer vertellen hé ? 🤠
Alle foto’s in dit logje heb ik gemaakt in en rond het dorpje waar ik woon. Om wat eenheid in dit logje te brengen heb ik alleen roestige foto’s geselecteerd die iets te maken hebben met kettingen, opgesloten zijn… Het zijn ook misschien foto’s die de gevolgen verduidelijken, waar je terechtkomt als je in Rusland in het openbaar protesteert tegen Poetin… 😶
Dit ijzeren hek houd helemaal geen mensen gevangen hoor. Achter dit hek is er een grote weide waar enkele pony’s rustig en braaf grazen.
Dezelfde poort als in de eerste foto… Een stevig slot én een mooi verroeste ketting om de pony dieven weg te houden 😁
Even verder in het moeras hangt een oude ketting al jarenlang aan een oude knotwilg Wat de bedoeling hiervan mag wezen ?? Joost mag het weten, maar ik weet het niet. Het is in ieder geval een leuk roestig stilleven 🤠 Roestige ketting & de oude boommet een rood lintje
Aan een oude boerderij heeft de boer ooit een afspanning gemaakt om zijn koebeesten binnen te houden. Alles was met bruin,grijs groen mos bedekt… Omdat ik dat soort mos maar lelijk vind, heb ik hier bewust gekozen voor een zwart/wit omzetting 😉
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ?? Wel ja, dat zien we dan wel hé
Ik wens alle bezoekers een toffe én hopelijk een zonnige zondag toe…
In het vorig logje, had ik het over het Venetiaanse maskers & kostuums ensemble. In dit logje ga ik gewoon verder met dat thema 🤠 De camera is nog steeds de Fuji XH1 en de lens is ook nog steeds de Fuji X 50/140mm f2,8 zoom lens.
Het is een uniek sfeertje, daar bij die kunstige Venetiaanse maskerade groep. De meeste leden van dit ensemble zullen wel een hogere graad van ijdelheid hebben dan de meeste andere mensen, maar dat stoort zeker niet. Ze genieten er natuurlijk van om bekeken, gefotografeerd te worden door honderden toeschouwers en massa’s fotografen. Maar ze hebben die aandacht zeker verdiend ! Hun zelfgemaakte kostuums, schoenen, hoeden, juwelen en versiersel allerlei dwingen respect af. Wat ik soms ergerlijk vind is dat sommige fotografen zich overal doorheendringen… Die zijn net als vervelende paparazzi of papperazzo… vervelende pers muskieten ! Ik probeer altijd geduldig mijn beurt af te wachten en heb ervaren dat dit geduldig zijn echt wel wordt gewaardeerd door de mensen in het kunstig ensemble. Soms krijgen beleefde en geduldige fotografen een aparte foto sessie… Dat is heel fijn natuurlijk 😃 De sfeer van dit geheel voelt bij me aan alsof ik in een sprookje ben beland 🤗 Waarom zou een gepensioneerde hobby fotograaf zich geen kind meer mogen voelen hé ? 😋
De dag van deze fotoshoot was het redelijk warm… Het was rond de 22 tot 25 graden… ik droeg een t-shirt en een short, dat was best uit te houden zo. Maar ik had soms wel medelijden met alle gekostumeerde mensen, met al hun speciale kleding, hoeden, maskers , pruiken, enz moest het wel redelijk zwaar zijn geweest om het uit te houden in die eerste lente warmte. Maar ja, gezien van de andere kant : ze kiezen er zelf voor hé ? Renners in de ronde van Frankrijk hoor je ook niet klagen van de warmte …
Sommige kostuums vind ik waanzinnig mooi ! Ze doen me soms denken aan de barok periode in de kunst, een overmatig gebruik van versieringen. Het volgend trapje was de Rococo stijl (tussen 1730 en 1760) . De Rococo is gekenmerkt door overdreven versieringen en asymmetrie. Sommige kostuums deden me echt aan Rococo denken 🤔 Heb je de parasol gezien ?? Ook zelf ontworpen (behalve het ijzerwerk, dat komt van een oude versleten paraplu !). Petje af zeg ik dan ! Deze mensen gaan héél ver in hun artistieke dromen ! In mijn ogen is dit alles kwalitatief hoogstaande kunst én alle deelnemers zijn bijgevolg echte kunstenaars én dromen makers 👍
Een van de meest schattige figuren in dit barokke gebeuren ! Met deze (Frans sprekende) lieve dame heb ik na het optreden nog een koffie genoten in de resto-tent. Deze lieve dame was toen 75 jaar ! Dat zou je niet zeggen hé ?
Sommige figuren kiezen niet voor kleur, maar zoeken hun ding in zilver en contrastrijke gebieden in het wit tot zwart. De achtergrond kleuren van de tulpen én andere bloemen in het park van het kasteel van Groot-Bijgaarden geven warme kleuren een het licht grijze maaswerk dat opgebouwd is rond de nek van deze figuur. Hoeveel honderden werkuren zou dit kostuum met al zijn ornamenten gekost hebben ??
Tussen de vele mensen in dit ensemble vind je ook koppels, die in het echte leven getrouwd zijn. (ook zelf gevraagd…) Dit prachtig stel krijgt van mij de hoofdprijs voor de meest originele en artistieke maskers !
De blauwe klasse madam die ik in het vorige logje ook al vernoemd heb, in hier samen met haar rood en zwarte musketier kompaan… In een volgend “Venetiaanse Maskers” logje, voeren ze samen een private act op (speciaal voor de geduldige én beleefde fotografen 😉) Dat laatste is dus voor later… Nog wat geduld ! 😎
Om dit logje voor vandaag af te sluiten (Er komen nog meer vervolg logjes hoor) De rococo dame die je in de derde foto in dit logje kan zien, staat nu trots te paraderen op het stenen brugje boven de kasteelvijver…
Btw… aanstaande zaterdag, zondag en maandag is deze groep te bewonderen in de Waalse gemeente Anhée (Dichtbij Dinant) Rue des Jardins d’Annevoie 37, 5537 Anhée. Ik heb andere verplichtingen en kan daarom spijtig genoeg niet aanwezig zijn…
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het terug zover is hé
Iedereen nog een gezellige donderdag avond gewenst !
Toen ik deze middag wat zat te bladeren in mijn omvangrijke (ongepubliceerde !) fotoarchieven bleef ik hangen bij een logje dat ik 4 jaar geleden heb afgesloten met Deel 4. Het logje van vandaag is dus Deel 5 van de Venetiaanse Maskers in Groot Bijgaarden. In die 4 jaar is er héél wet gebeurd… Corona bijvoorbeeld ! Door die Corona pandemie mocht dit fantastisch Venetiaanse Maskers ensemble nergens meer optreden… enfin soit, in die corona pandemie is er veel kapotgegaan… Maar ondertussen in die groep weer actief en geven terug ‘optredens’. Ik wacht geduldig tot ze terug eens naar Groot Bijgaarden komen (en houd jullie natuurlijk op de hoogte 😎)
De camera is de Fuji XH1, de lens is de Fuji X 50/140mm f2,8 zoom lens (is gelijk aan de f2,8 70/200mm in Full Frame formaat) Doordat het redelijk felle zonlicht, loodrecht boven ons, lelijke schaduwen onder de neus, ogen, kin en hoeden, enz veroorzaakte, besloot ik om invul flits licht te gebruiken. De flits staat natuurlijk op manueel… TTL is een robot stand waar ik een hekel aan heb… De flits staat meestal op 1/128, 1/64 tot max 1/32ste van het totaal flitsvermogen. Een kleine matwitte diffuzer maakt het flitslicht nog wat zachter én natuurlijker.
Alle kostuums, attributen, houden, schoenen, pruiken, enz enz, zijn door de de mensen die optreden zelf gemaakt ! Elk kostuum kost minimum een paar honderd werkuren ! Ik bewonder de heerlijke kunst die deze mensen brengen 👍
De 50/140mm zoomlens is ook handig als portretlens. Door het f2,8 diafragma over héél de lengte van de lens kan je heel simpel de achtergrond laten verglijden tot een waas en je onderwerp op de voorgrond te brengen.
The Blue Lady… deze figuur vond ik één van de meest markante figuren in de groep. Ze bewoog met een zekere elegantie die ik niet kan beschrijven hier 😉 Kortom, ’t is een klasse madam !
Ook dit is een dame… Een gepensioneerde dame weliswaar, maar ze is gepassioneerd door klassieke kunsten én de prachtige historiek van het Venetiaans karnaval. In voorgaande optredens heb ik soms met haar een koffie genoten na het optreden. De mens achter het masker leren kennen is dikwijls een verrijking 😎
Mister Blue… het is echt wel een imposante figuur hé ? De man in het blauwe kostuum schatte ik op ongeveer 1,95 meter groot. door de talrijke attributen werd hij nog extra breder 🙂
Aan kleurrijke figuren is hier zeker géén gebrek 🤗
Sommige deelnemers aan dit gebeuren moeten echt meester-kleermakers en tegelijk meester hoedenmakers zijn. Om de maskers én de bijbehorende versieringen zelf te maken moet je ook al over gespecialiseerde kennis beschikken. Petje af zeg ik dan 👍
Soms zie je ook verklede kinderen mee paraderen in deze unieke show. Aan het gedrag van die kinderen merk ik dat ze er ook echt van genieten én dat ze zeker niet gepusht worden door hun ouders.
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het terug zover is hé
Iedereen nog een gezellige dinsdag avond gewenst !
Vandaag is het moederdag in België. Omdat het ook een zondag is, heb ik besloten om er een Roest Op Moederdag van te maken ! Voor al mijn teergeliefde volgers uit Nederland : In Vlaanderen spreken we niet van ‘Moederdag‘, maar van ‘Moederkesdag‘ 😉 Omdat ik natuurlijk geen foto’s heb van Roestige moeders, heb ik besloten om nog maar eens met de Adobe Ai Tekst to afbeelding tool te spelen. Deze tool is intussen al aan versie 3 geraakt ! De resultaten zijn gelikter en meer realistisch dan de vorige versies, maar het eind resultaat vind ik nog steeds té politiek correct zijnde. Terwijl véél andere Ai tekst to afbeelding véél verder gaan… Ik begrijp de onderliggende bedrijfspolitiek van Adobe héél goed, maar ik vrees dat dit conservatisme Abobe vroeg of laat de das gaat omdoen…
Voor de Roestige titel (zie boven) heb ik als unieke parameter ‘Aquarium visjes’ ingegeven. Omdat mijn vrouw al vele jaren geniet van een groot aquarium mét bijbehorende tropische en andere visjes heb ik die unieke parameter gekozen 🙂 En omdat mijn vrouw ook de moeder is van onze kinderen, draag ik dit Roestig moederkesdag logje op aan haar 🐡🐠🐟😃
Alle afbeeldingen in dit logje zijn virtueel, kunstmatig… ik heb via woordjes om te zetten naar afbeeldingen, via een Ai tool, de link proberen leggen tussen roestige zondagen én moederdag 🌞
In het begin kreeg ik alleen maar Indiase of Moslim vrouwen in het resultaat… Het heeft me 15 minuten gekost om er een Belgische ogende, blanke vrouw van te maken. Het oer-conservatisme én het politiek correcte woke gevoel , is in deze Ai tool soms echt irritant, op het FY vingertje gevoel na ! Let wel, voor mijn part mag iedereen zijn zoals hij/zij/het zelf wil zijn , ik heb daar echt géén probleem mee én ik respecteer ook elke elke mens zijn mening… (dat probeer ik meestal …) maar als ik via een Ai tool een blanke Belgische vrouw wil zien, dan wil ik ook een blanke Belgische vrouw zien… Punt aan de lijn !
Op moederkesdag zetten we elke moeder in de bloemekes… Maar ik wou ook het onderwerp Roest laten meespelen 😎 De Ai tool geeft héél braafjes (en ietwat fantasieloos) roestkleurige bloemen… (terwijl ik scherpe roestige metalen bloemen vroeg in de opgave…) Maar allee ja, de industriële roestkleuren in de achtergrond dragen ook hun steentje bij.
Plots maakt de Ai tool een soort robot van wat ik het ding vraag om uit te beelden… Het enige verschil tussen vorige én deze afbeelding is ‘Industrial look’… Nu ja… een Ai robot die een andere robot schept… Wie zoekt, die vind zeker ?
Om het geheel wat op te vrolijken heb ik hier de parameter ‘Barok Muziek’ ingegeven… En inderdaad, het geheel oogt frisser, de bloemen zijn echte bloemen én het geheel krijgt een meer lichtvoetig, dartel en barok karakter. Bloemen voor moederkesdag… ook de Ai tool stelt het ons voor ! Maar… ik slaag er maar niet in om de (virtuele) dame in deze afbeelding te laten glimlachen 🙃😉
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het weer eens zover is hé
Ik wens alle moeders een gezellige & vooral zonnige moederkesdag !
In dit logje ga ik gewoon verder op het vorige onderwerp, namelijk fotograferen bij weinig licht, (zonder flits of enig ander licht hulpmiddel). Met een ‘gewone’ lens ga je niet veel kunnen doen, of je moet de ISO torenhoog omhoog knallen, waardoor je lelijke digitale ruis krijgt in je foto’s… Weer een reden te meer om een snelle prime lens te gebruiken. (Voor meer gepubliceerde uitleg over prime lenzen, die ik vroeger heb gepost, kan je het best in “Zoeken“: i 💚 Prime lenzen ingeven. Dan krijg je alle logjes over dit onderwerp.)
De prime lens die ik hier gebruik is de Fuji X 56mm f/1.2 Dit juweeltje laat me toe om bij héél weinig licht, zelfs uit de losse hand, nog steeds haarscherpe foto’s te maken ! Welke Fuji X camera je gebruikt, is niet echt van belang. Qua kleur en fotokwaliteit levert elke Fuji Xtx min of meer dezelfde kwaliteit én de camera’s zijn redelijk licht. (Btw, de Fuji Xt1 , Xt2 kan je al lang voor spotprijzen tweedehands kopen…). Nog een bijkomend voordeel van deze prime, is het wondermooie bokeh in de achtergrond 😎 Het kleurenprofiel in de camera heb ik op ‘Landschap’ ingesteld… Zo krijgen zelfs alle RAW foto’s een subtiel én natuurlijk ogend tintje van licht en kleur. (Net zoals de beroemde filmrolletjes van Fuji vroeger !)
Een slingerplantje baant zich een weg doorheen het moeras gebied… Doorheen het bladerdak boven in de bomen straalt de late middagzon nog door. Alle lichtpuntjes waar de zon door het gebladerte straalt worden nu heerlijke bokeh bolletjes. Deze lens eigenschap heeft niets te maken met Photoshop ! Hoe groter het diafragma is én hoe meer lamellen dat diafragma heeft, hoe mooier en kleurrijker het achtergrond bokeh zal zijn.
Een opgeschoten struikje, de lens is naar boven gericht… Het hemelsblauw dat doorheen het boom gebladerte zichtbaar is, wordt nu getransformeerd tot zalige bokeh bolletjes 🤗
In een redelijk donker hoekje in het moerasbosje, wordt zelfs het meest zwakke licht op een perfecte manier door de lens naar de sensor geprojecteerd. Het is echt een plezier om met deze lens te werken 😎
Een sfeerbeeldje uit mijn voortuintje… Ik heb scherpgesteld op de struik met vierkante takjes en vuurrode blaadjes… Mijn witte Renault Clio is op 1 meter afstand is nog nauwelijks te herkennen. Werken met héél grote diafragma’s (grote opening én héél klein f-getal) … Dat is echt mijn dada 😉
Rond de weide waar enkele pony’s staan valt er meestal wat te beleven, qua stillevens dan toch 😎 Wat oude en door de zon verdorde takjes die rond de groene afspanning draad zijn gegroeid vind ik wel iets hebben…
Een klein verdord boomblaadje dat op één of andere manier vast hing aan de draad trok mijn aandacht…
Wat mij vooral aantrekt bij deze foto’s aan die weide, is de achtergrond die bijna helemaal verglijd in een waas én geen enkele aandacht vraagt. De afspanning draad én enkele gras sprieten komen zo mooi op de voorgrond.
Nog een laatste foto van de afspanning rond de pony weide. De zon was bijna onder, de lucht kleurde oranje , het gras kleurde geel groen. Een takje slingerde zich een weg door de afspanning draad
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het terug zover is hé
Iedereen nog een gezellige donderdag avond gewenst !
Op 26 april dit jaar vertelde ik van de verkoop van mijn top-camera, de Fuji GFX 50S (link naar dat logje). De nieuwe camera die ik toen in de plaats kocht was de Olympus OM1 met de 60mm f/2.8 én de f/3 90mm macro lenzen. Hét grote verschil tussen de Fuji én de Olympus is… Het gewicht ! Dat laatste vind mijn arme oude rug héél belangrijk 👍 Nog wat extra info over de OM1 (die ik online gepikt heb 😋) : De camera heeft een unieke processor en een 20.4 megapixel Stacked BSI Live MOS-sensor. Het compacte formaat en ergonomisch ontwerp maakt het een geweldige camera om mee te nemen op pad. Met een beeldstabilisatiesysteem van kwaliteit is een statief niet meer nodig voor scherpe opnamen, dit ook bij weinig licht… (neem dit maar met een korreltje grof zout !🙃) Meer (tech) info over deze camera kan je hier vinden en ook hier
Wat ik tot nu toe het belangrijkste vind : De camera + 90mm lens wegen heel licht , de menustructuur is heel logisch en simpel + begrijpbaar opgesteld, de kleuren zijn natuurgetrouw, de beloofde scherpte (zelfs bij weinig licht) is ook echt ! Als het weer het toelaat ga ik proberen om de door de camera aangestuurde focus stacking uit te voeren (dit is voor later eens)
Mijn eerste (positieve👍) indrukken met de Olympus OM1 én de 90mm f/3 macro lens : Btw, alle foto’s zijn gemaakt in onze ruige tuin.
Kleine bieslook plantjes dit elk jaar weer opnieuw groeien in onze wilde kruidentuin.
Paardenbloemen… ofterwel beter gekend in de Vlaamse volksmond als Pissebloemen ! Onze tuin staat er vol van ! (Wat door sommige buren niet echt wordt gewaardeerd) Maar ik ga er echt vanuit dat er geen onkruid bestaat, alles, maar dan ook alles heeft zijn nut !
Sommige pissebloemen zijn echt fotogeniek en doen hun best om zo mooi mogelijk op de foto te pronken 😉 f7.1 , ISO 400 , 1/320s Ondanks het kleine diafragma valt de onscherpte in de achtergrond héél goed mee. Fotograferen met een Micro Four Thirds (MFT of m4/3 genoemd) is wel wat aanpassen als je van Full frame of midden-formaat komt… Maar als je de basis fotografie regeltjes redelijk goed onder de knie hebt mag er echt geen enkel probleem zijn.
Alle foto’s in dit logje zijn in de late namiddag geshoot. Er is geen statief gebruikt. Er blies een kalm briesje, dat de blaadjes en takken lichtjes heen en weer deed bewegen… Een extreem dichtbij foto op 1/640sec, f/7.1, ISO 400 en -0.7 licht compensatie gaf me dit heerlijk superscherp pluisjes universum ! Woow, deze camera (+ 90mm macro lens) geven me het plaatje waar ik lang naar heb gezocht… zonder statief, flits … Alles uit het losse & vrije handje !
Een Paardenbloem (ofterwel een Pissebloem) in een vroeger stadium … Het waakzame oog van de ontdekkende fotograaf ontdekt een groen insect op de bloem ! Het kleine wereldje mogen ontdekken met een nieuwe camera én nieuwe lens is echt wel een ontdekkingsreis in dat kleine wereldje 🤠 Die groene nimf is amper 2 tot 4 mm groot… De details die de OM1 ziet én registreert vind ik veelbelovend 👍
Een andere hoek in onze ruige tuin.. Ons zomer terras ! Een of andere kruisspin had haar kroost hun levenskans gegeven op een muurtje tussen ons terras én een oude bloembak. Het spinnetje kon ik niet scherp krijgen (door de wind die alles in de war stuurt) Maar na een tijdje kreeg ik wel de kans om scherp te stellen op de prooi van de spin… De prooi is nu min of meer 100% scherp in beeld, terwijl de spin als dreigende onderwerp naar de achtergrond wordt verbannen… Fotograferen met MFT sensors… Het bevalt me ! 😎
Hetzelfde spinnetje als hierboven… Het spinnetje zelf is amper 2 mm groot ! De prooi van de spin is volgens mij 1 tot 1.5 mm groot… In het vroege lente avondlicht zijn zelfs de spinrag draadjes onzichtbaar
Een vlieg… Volgens mij heeft iedereen wel een hekel aan dit beestje… Nochtans zijn het héél nuttige insecten die ons verlossen van heel veel afval én smeerlapperij die door onze maatschappij wordt gedumpt in onze natuur…
Lelijke vliegen kunnen ook best fotogeniek zijn hoor 😉 Als ze maar die Seksie pose hoek kunnen vinden 😋
Zoals meestal bewaar ik het beste plaatje voor het laatste… Een piepklein kevertje, zoekend op een kaal paardenbloem zaadjes veld… Zoekend naar voedsel ? Wie zal het ons ooir zeggen ?
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het weer zover is hé
Het unieke ontwerp voor de roestige blog hoofding (zie hierboven), ontwerp ik altijd zelf voor al mijn ‘Roest Op Zondag’ logjes. Die “roestige’ hoofding titel maak ik met de Adobe Ai Tekst –> afbeelding tool. Die unieke parameter die ik in de Ai engine gooi om iets uniek te maken is vandaag : “Glazen Coca Cola flesjes” en huppakee… De Ai tool maakt er voor de hier-boven-staande hoofding het volgend roestig werkje van 😃
Voor de (kleine) wekelijkse portie roest, heb ik vandaag mijn inspiratie gezocht tijdens onze vakantie, verleden jaar in Duitsland. Een eeuwenoud klooster, meestal zijn daar landerijen en velden aan verbonden…* Een uitgebreide boerderij kan niet zonder een gezonde veestapel… en wie veestapel zegt… moet ook omheiningen plaatsen om dat vee ter plekke te houden… De meest recente omheiningen zijn gemaakt van ijzer… en ijzer zal met grote zekerheid, vroeg of laat gaan roesten ! 😉
Bij de vorige roest foto was ik redelijk tevreden… Maar tevreden zijn is een héél rekbaar begrip… 😃 Een nieuwe kadrering naar rechts gaf me een scherper en een méér contrastrijk plaatje ! Nu ja, als fotograaf mag je niet te snel tevreden zijn met je eind resultaat 😉 Het kan meestal echt wel beter hoor ! Er is een gevleugelde fotografen uitspraak : Mijn beste of mooiste foto zal de volgende foto zijn… dit moet je als (hobby) fotograaf steeds voor ogen houden 📷👍😎
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het weer eens zover is hé
hier regent het al dagenlang pijpenstelen… Maar ik wens iedere bezoeker toch een gezellige & zonnige zondag toe 🌞!
De laatste jaren ben ik meer en meer bezig met prime lenzen in mijn ‘artistieke natuur fotografie’ 🤗 Prime lenzen staan ook bekend als ‘snelle’ lenzen… Hoe groter de opening van het diafragma, hoe meer licht er door de sensor van je camera valt. Dit levert betere foto + kleur resultaten op, vooral bij weinig licht. Een lens met een groot maximaal diafragma (klein f-getal) wordt daarom ook wel een “snelle” lens genoemd. Over het algemeen is de afspraak dat een diafragma minder dan f4, min of meer de grens is tussen “snelle” of ‘normale’ lenzen. Vele jaren dacht ik dat f/2,8 zowat hét toppunt van een prime lens was, maar de dag van vandaag is f/1.4 , f/1.2 , f/1 tot zelfs f/0.95 betaalbaar geworden ! Met deze prime lenzen kan je bij héél weinig licht blijven fotograferen op een aanvaardbare sluitertijd, zonder je ISO in de hoogte te jagen. Tel daar de héél beperkte scherptediepte bij op en je kan ‘heerlijk spelen’ met de achtergrond (het bokeh in je foto)
Alle foto’ in dit logje zijn gemaakt met de (APS-C) Fuji XH1 camera en de Fuji X 56mm f/1.2 prime lens. (tweedehands gekocht !) De locatie is het moeras bosje juist buiten ons dorpje. Het ging naar de avond toe, de zon scheen nog wel, maar het was echt een flauw zonnetje ! De sluitertijd had ik in de camera ingesteld tussen 1/250s en 1/500s. Het diafragma is zo groot mogelijk (vast) ingesteld, namelijk op f/1.2
In het moeras bosje, zag ik een rood lintje, dat rond een zijtak van een boom is gestrikt. Een stelletje dat elkaar symbolisch eeuwige trouw beloofd ?? Al bij al, ik vind het geheel wel ietwat ontroerend overkomen 😉
Tussen de bomen door kan je soms een omfloerste lichtstraal ontdekken, (wanneer wolken over en weer de zon schuiven) die een dotje gras oplichten Deze momentjes duren meestal niet lang… Als fotograaf moet je er echt wel attent op wezen 😉
Soms zie ik tafereeltjes die me echt doen denken aan een heerlijk Japans aquarel !
Maar omdat de Japanse aquarel meesters maar in 1 kleur werken, en die kleur kunnen omzetten in een oneindig aantal grijstonen, heb ik van vorige foto een Z/W omzetting gemaakt. Het is me hier niet om de kleuren te doen, maar om de méér waarde van de grijstinten in zo’n Japanse aquarel proberen weer te geven. En… ik geef graag toe dat ik er niet in slaag om digitaal de technieken van de oude Japanse aquarel meesters nog maar te benaderen. Ere wie ere toekomt ! ik buig nederig mijn hoofd voor de Japanse aquarel meesters 👍
Wie schetst mijn verbazing toen ik dit broze, oranje Slaapmutsje ontdekte in het moeras ! 😃 Bij toeval werd dit fréle bloemeke belicht door een wolkje dat de zon nog even doorliet Ik werk niet graag met kunstlicht, flitsers, reflectoren, enz enz… Met een ‘gewone’ lens moet ik hier zeker niet aan beginnen zonder de hier boven vermelde hulpmiddelen te gebruiken… Dit is dus nog een extra reden waarom ik zo graag met prime lenzen werk 😉
Een oude, omhoog geschoten haag… De blauwe lucht die je kan zien door de bomen erboven door is getransformeerd tot heerlijke bokeh bolletjes ! Het schilderen met je lens gevoel is hier héél nabij 🤗
Het zonnetje was al aan het zakken… Het licht werd nu snel zwakker ! Hier had ik een poging gewaagd om het laatste avondlicht nog een doel te geven… Maar het resultaat beviel me niet echt Hier kon ik véél meer uithalen, dat voelde ik tot in mijn twee dikke tenen ! 😉
Soms maak ik foto’s in automatische robot modus… Niet het A standje op de camera, maar hét moment dat de stiel ervaring het overneemt ! Hier had ik de camera een kwart gedraaid naar links en was een dikke halve meter dichterbij gekomen… Het is dezelfde plant als de foto hierboven, maar in een héél andere kijkhoek geshoot. Deze foto vind ik stukken beter dan de voorgaande. Dankzij de prime lens eigenschappen is het bokeh hier ook weer getransformeerd tot een heerlijke willekeur van kleuren en licht. FYI: In Photoshop heb ik alleen de groene blaadjes van het plantje onder, wat meer verscherpt + het totale plaatje wat extra contrast gegeven. That’s all digital repair work folks 🙃
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het terug zover is hé
Dit logje vertelt je hoofdzakelijk van kleine lente wilgenkatjes, maar ook een stukske van ongelooflijk mooie kleuren en vormen pracht die zomaar belangeloos én voor niets, overal groeit & bloeit in onze lage landen natuur 😃 Camera : de lichte, oude, getrouwe APS-C formaat Fuji XH1. Lens: de Fuji X 50/140mm f2.8 zoomlens (Full Frame = 70/200mm f2.8) Locatie: Het moeras gebied tussen Sint-Martens-Bodegem én Sint-Ulriks-Kapelle (Dilbeek)
Een paar oude, vermolmde bomen in het moerasgebied trokken mijn aandacht… De kleurenpracht die leeft in die oude moeras bomen vind ik supermooi !
Groenen, gelen, paars en lila kleuren, blauwe tinten, rood, omber én subtiele oranje kleuren strijden om de aandacht ! Een kunstschilder zal zijn uiterste best mogen doen om al deze kleuren op zijn palet te mengen !
Het groot dooiermos is één van de meest zichtbare korstmossen. Ooit was deze soort bekend als steenkorstmos. Door de vermesting is deze soort de afgelopen decennia enorm toegenomen en groeit nu overal waar genoeg stikstof in de lucht zit. Daardoor groeit geel dooiermos nu ook talrijk op bomen in de buurt van boerderijen. (of in moerassige gebieden zoals bij ons, in Dilbeek)
Vanaf hier gaan we terug over naar de Wilgenkatjes ! De lens én de camera zijn natuurlijk onveranderd gebleven… De locatie is nog steeds het moerasgebied… Een ietwat uitgebloeid wilgenkatje kan er nog steeds appetijtelijk uitzien… Vind je ook niet ? 😉
Wilgenkatjes én slakjes…. Ze horen samen te zijn, maar in mijn ruige tuin heb ik die glibberige slijmerds liever niet 😶
Stillevens van wilgenkatjes kunnen fotograferen… Het is mijn oude kinderwens droom die echt is geworden 😃 (dankzij digitale fotografie !) Als puber heb ik vele lange jaren gespaard om een doka op te bouwen… de foto films kosten toen stukken van mensen… + geld sparen voor fotopapier van Ilford of Kodak was ook heel moeilijk… Nu ja, de huidige digitale fotografie is echt een enorme vooruitgang 🤗
Deze twee laatste foto’s zijn gemaakt met zacht, namiddag lente licht… Ik ga niet meer herhalen hoe ik de achtergrond zo donker krijg 😉 Maar als je weet dat ik het licht meet op 1 helder punt… Dan kan je zeker alleen verder om dit na te doen 🙃
Wilgenkatjes… Ze boeien me elk jaar weer opnieuw. Ze inspireren me om nieuwe belichting én fotografie technieken te zoeken …
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie, ik zie je natuurlijk graag terug in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel binnen enkele dagen 😎
Ik wens je een leuke dinsdag ! (Morgen hebben alle Belgen lekker een 1 Mei verlof dag ! 😃👍)
Het unieke ontwerp voor de roestige blog hoofding (zie hierboven), maak ik graag altijd zelf, voor al mijn ‘Roest Op Zondag’ logjes. Deze hoofding maak ik met de Adobe Ai Tekst –> afbeelding tool. Die unieke parameter die ik in de Ai engine gooi om iets uniek te maken is vandaag : “Goud Gele Frietjes” en huppakee… De Ai tool maakt er bovenstaand roestig werkje van 😋 Belgen en heerlijk, zacht krokante, goud gele frietjes… beiden zijn onlosmakelijk met mekaar verbonden 😃🍟
Wat de portie roest voor vandaag betreft… We bevinden ons in de haven van Antwerpen. De camera is de Fuji XH1 , de lens is de Fuji X breedhoek 10/24 f/4 lens. Een oude verweerde stalen container trok mijn roestige aandacht…
Van de vorige container foto vind ik het echt wel de moeite waard, om er een Z/W omzetting van te maken. Het ‘straatfotografie gehalte’ ervan spreekt me aan 🤔
Dit handvol details van een oude kraan machine in de haven vind ik boeiend ! De saaie loodverf grijs tinten én het boeiende roest rood van het oud ijzer onder die grijze menie, contrasteren mooi met de warme kleuren uit die wereldstad die Aa is ! Oud en nieuw zijn hier verenigd 😉
Een andere blik op één van die talrijke (openlucht) museum kranen in Aa Kranen die ooit 24/24 en 7/7 lasten van op schepen naar de kaden hebben gedragen… Nu zijn deze oude kraan machines al jaren op rust… De ondergang naar Roest is hun lot… en Het stad keek ernaar…
Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ?? Wel ja, dat zien we wel als het weer eens zover is hé
Fotografie als een rode draad door mijn leven 