Lente kriebels 🌞 (Deel 2)

Bijna twee weekjes geleden publiceerde ik mijn eerste
lentefoto’s van 2023.
(Dat logje kan je hier (her)lezen)
Met dit 2de deel, ga ik naar goede gewoonte verder waar
ik met het vorige Lente Kriebels logje was geëindigd.

Mijn bron van inspiratie zijn dan ook nog steeds
de wit-rose bloesems van onze Japanse kers die toen
(15 maart) volop in bloei stonden.
Alle foto’s zijn nog steeds geshoot met de Canon 100mm
macro f2,8 L IS USM lens. De camera is een tweedehands
Canon 5D Mark 4, die ik spotgoedkoop heb kunnen kopen.
Die camera ga ik vooral voor meervoudige belichting
fotografie gebruiken.
Tussen ons gezegd… Meervoudige belichting fotografie met
Sony of Fuji camera’s is echt waardeloos prul… Dat heb ik
proefondervindelijk ervaren…
Omdat de 5D Mark 4 héél flink zijn mannetje staat op het
vlak van Meervoudige belichting… heb ik die aangeschaft.
Maar mijn vingers jeukten om met deze uitstekende 5D m4
camera ook nog eens aan macro fotografie te doen 🤠

(Btw, die 5D Mark 4 heb ik niet echt met geld gekocht,
maar eerlijk geruild tegen een (ook een okkazie ! ) Fuji X-Pro 2…
Een gepensioneerde die niet rijk is, moet slimme zaakjes doen hé 😉


Als je macro’s van lentebloesems wil maken,
dan kan je wind of zelfs een licht briesje echt wel missen…
Dit jaar hebben we 3 dagen min of meer windstil gekregen.
Gelukkig besloten de bloesems in die 3 dagen volop te bloeien 👍🌞

In macro fotografie speelt flinterdunne scherptediepte een grote rol…
Vroeger werkte ik meestal met een groot diafragma (f2,8) om zo
weinig mogelijk scherptediepte te krijgen én in die beperkte ruimte
mijn ‘werk’ te doen.
Dat was vroeger…
Nu werk ik veel breder, tussen f2,8 tot f8 diafragma’s.
Door de beperking van de scherptediepte wat op te heffen, kan je
veel beter de aandacht op sommige details leggen.
Zoals in deze foto bijvoorbeeld : De bloemblaadjes zijn scherp,
maar ook de meeldraden en de achterliggende nieuwe boomblaadjes
zijn ook scherp., terwijl de achtergrond lekker wazig blijft.
Hier heb ik f4,5 ingesteld…
Met f2,8 zou de bloem of de meeldraadjes scherp zijn, en al de rest niet…

Als je door het macro fotografie virus besmet bent…
dan gaat er een wondere wereld voor je open 😂
Mijn idee was hier, om de schaduwen die de piepkleine meeldraden op
de bloesems maken op een ‘artistiek verantwoorde manier’ te
fotograferen… De scherpte is gezet op het bloesem blaadje in het midden,
het licht is met -0.7 stap geminderd, 1/500s, f5, iso100
Door de scherptediepte te vergroten, heb ik de aandacht naar de witte
bloesem in het midden gebracht. Met f2,8 zou dat héél anders zijn…

Als macro fotograaf zoek je steeds weer opnieuw, naar mogelijkheden,
technieken, enz om je fotografie naar een hoger ‘trapje’ te brengen…
Met mijn macro en/of natuur fotografie wil ik geen vertrouwde,
levensechte afbeelding tonen, maar wel een natuur ‘wereld’ tonen
zoals ik die gevoelsmatig beleef …
Een wolkje in de hemel kan zorgen voor heerlijk gedempt licht…

Het groen en geel in de achtergrond is gemaakt door…
Twee auto’s aan de overkant van de straat 😉
Het diafragma van f4 zorgde voor een aanvaardbare scherptediepte
in de linkse bloesembloem en een heerlijke onscherpte voor de rest.

Tegenlicht… soms zorgt het voor belabberde foto’s…
(als je niet weet wat te doen in dat geval)
Maar soms is tegenlicht met een wolkje ervoor een dankbaar onderwerp 🙂

Hier ben ik simpelweg een halve meter verder gaan staan…
Het licht is al helemaal anders nu…

Op dezelfde positie als bij de vorige foto,
een andere kijkhoek bracht me bij een andere bloesem…
Vandaag knopje,
morgen bloesem,
overmorgen ben je een blaadje…
Wat een wonder van leven hé ?

Ontelbare bloesems worden nu geel/bruine blaadjes…
Weldra verkleuren die op hun beurt naar leerachtig paars/blauw !
Onze Japanse kers is een kleuren tovenaar 👍😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog een laatste sfeerbeeldje van een setje bloesems,
met op de achtergrond de 100% onscherpe witte camper
van onze buurman🙃

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 4)

Het is intussen al een paar maand geleden,
dat ik nog vertelde over het mooie bloemenparadijs,
het heerlijke Keukenhof in Nederland.
Het enige nadeel van het Keukenhof, is dat het voor
ons (wonende in Brussel rand) zover rijden is.
Het Nederlands spits uur verkeer is minimum even erg als
het Belgische werk-woon verkeer.
Je mag minimum 2 uur rekenen per rit…
Dat is dus minimum 4 uur auto rijden die dag 🥴
Maar we hebben het ervoor over ! Keukenhof is echt de moeite !

De toen gebruikte camera is nog steeds Sony A7 mark 3 ,
de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens,
die via een Metabones adapter op de Sony body is geklikt.
Een combinatie waar ik heel tevreden van ben 🙂

In deel 3 eindigde ik met de ‘Vuurbomen”…
Vandaag ga ik daarmee verder.
Deze bomen soort is me nog steeds onbekend,
maar dat maakt hun mysterie alleen maar groter 👍
Soms lijken ze wel op te gloeien, terwijl er tegelijk
een gifgroene schimmelsoort de aandacht trekt !
We geraakten er niet op uitgekeken ! 😎

Vele mensen denken dat je bloemen moet fotograferen bij volle zon…
Als je veel overbelichte én slecht belichte foto’s wil hebben,
dan moet je in volle zon blijven fotograferen…

Een grijze lucht,
zelfs wat zachte regen is ideaal om kleurrijke bloemen
en planten te fotograferen.
De grijze wolkenhemel is als het ware een enorme softbox
én tegelijk een perfecte licht diffuser.
De malse regen zorgt voor heerlijke druppeltjes op de bloemen.
Je moet zeker een zacht lens clean doekje bij de hand hebben,
om het optisch glas van je lens droog te poetsen.
Een zonnekap is ook broodnodig bij regen…
het glas van je lens is dan grotendeels beschermd tegen de regendruppels.
Niets is lelijker dan druppels op je lens…
zelfs met photoshop moet je er niet aan beginnen
om die druppels weg te krijgen…

Een ensemble van 4 stalen personen die wel lijken te dansen…
We vermoeden dat dit Cortenstaal is.
De zachte regenbui maakt er een kleurig feestje van 😎👍

Wat verderop groeide nog een ‘vuurboom’…
De zachte lente regenbui accentueert én contrasteert
de ‘vurige’ warme kleuren vind ik !
Alleen dit soort bomen zien,
maakt de autotijd van 4 uur de moeite waard !

April is ook de bloei maand…
Hier hadden we een uitdagende kans om onder een “saai”,
grijs lentezonnetje te ‘spelen’ met het weinige aanwezig licht.
De eerste boomblaadjes groeien…
de eerste lentebloesems komen eraan…
Voor ons was het Keukenhof die dag,
een immense foto studio met perfect licht 📷👍😎

Een klein takje met baby-blaadjes…
Het wakker wordend blauw,
boven in de hemel zorgt voor een heerlijk achtergrond bokeh 🙂

In de schaduwen van enorme bomen,
groeit een heerlijk natgeregende bloem…
De echte kracht van een macrolens zit hem zeker in de eigenschap
van fluwelen onscherpte te maken in de achtergrond….
Als je die magische lens eigenschap goed aanvoelt ,
én weet hoe je daarmee moet of kan werken…
Dan gaat er een héél mooie macro wereld voor je open 😎

Zomaar wat fantasietjes…
Deze vreemd gevormde takken, naast een enorme vijver,
deden me denken een Wondere Boom Wezens…
Wat doen deze Wondere Boom Wezens nu eigenlijk in deze foto…
wel, dat laat ik aan je eigen fantasie over 😃
Dansen ze ?
Kijken ze samen naar een leuke film ?
Gaan ze samen nog wat groeien en blaadjes krijgen ?
Vinden ze de fotograaf een gekke meneer ?
enz
enz 😂

Toen ik deze foto ‘ontwikkelde’ in de digitale doka van photoshop,
draaide mijn favoriete internet radio ‘Bruce‘
het nummer ‘Ring Of Fire‘ van Johnny Cash.
Nu ja, “veel vuur is hier niet te zien” dacht ik toen…
Daarom doop ik deze foto ‘Ring Of Green’ 😋

Een stilleven van boom, takken en vijver…
Ook hier maakt de achtergrond onscherpte van een macrolens het verschil…

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Deze enorme boom vond ik maar boos en sip kijkend…
Zie jij dat ook ?🤔😃

‘k hoop dat je genoten hebt van dit Vierde Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog enkele logjes over dit bloemen paradijs hoor.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal vertellen ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat nog wel hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 2)

Van de macro’s die ik in mijn tuin maakte, de paarden in IJsland,
is het weer tijd om een oudere serie verder te zetten…
Het eerste deel van deze Keukenhof serie kan je hier (her)lezen.
In deel 1 heb ik je verteld van de talrijke regen buien,
die we onderweg naar het Keukenhof passeerden…

Dit tweede deel gaat vooral over piepkleine druppeltjes die
overal overbleven na een paar uren van regen…
De grijze lucht werkt nu als een enorme diffuzer,
wat voor macro fotografie buiten echt wel ideaal is.
Een felle zon loodrecht boven je hoofd,
dat is het meest lelijke licht dat je kan hebben. 🤔
Alles is dan flets, contrastloos, harde dichtgelopen schaduwen
en uitgebeten hooglichten maken je foto’s echt lelijk.
Lang leve de grijze regenwolken dus 😇

Bij macro fotografie werk ik het liefst bij een wijd open diafragma,
van f2,8 tot f5,6 , heel soms tot f8.
Bij een groot diafragma (klein f getal) krijg je een heerlijk zachte
en niet-storende achtergrond.
Een weetje: Hoe groter de sensor, hoe zachter de achtergrond…
Maar dit alles is een persoonlijke smaak…
Sommige fotografen voelen zich goed bij f11 en meer…
Zoals ik al zei, het is gewoon een kwestie van persoonlijke smaak & gevoel 🤠

Schoonheid en sierlijkheid ontmoeten in een langzaam naar beneden glijden druppeltje…
Maar 1 ding is zeker: De universele zwaartekracht wet is én blijft onverbiddelijk !
Hoe kunstig mooi ze ook kan zijn 🙃

De kleine mosjes die ons uitdaagden…
Ze groeien op een oude gemetste muur van zeker 2 meter hoog !
Dat is minstens 20 cm boven mijn hoofd … Damned ! 😶
Bij deze foto’s heb ik echt alles uit mijn kast van ervaring moeten halen
om toonbare foto’s te maken.
Dmv focus peaking kon ik op het gekanteld kleine schermpje op de
achterwand van de camera, het scherpte punt min of meer bepalen.
Dit alles terwijl ik wankel op mijn tippen of op een stuk steen stond…
Er zijn dan ook een meerderheid van deze foto’s naar het Walhalla der
digitale foto’s gestuurd,
maar het handvol gelukte foto’s wil ik jullie niet onthouden 😎
Het eerste min of meer scherp mosje mét waterdruppeltje … 🤩

Hoe zwaarder de uitdaging is…
Hoe liever ik ervoor ga !
Deze mosjes kon ik onmogelijk allemaal scherp voor de lens krijgen,
omdat ze allemaal op een andere diepte afstand groeien.
Je zou dat kunnen oplossen dmv Focus Stacking,
maar probeer dat maar eens te doen als je de camera tegen de muur
moet duwen en klemmen, terwijl te zelf op je tippen staat te wankelen 😋

De aan(vol)houder wint…
Beetje bij beetje kwam ik bij betere resultaten…
Mijn foto kameraad is een stuk groter dan ik, en had hier veel minder moeite mee…

Op de een of andere manier was het me gelukt om hoger te komen…
een paar platte stenen gaan ‘lenen’ bij een tuiniers onderhoud hoekje
gaven me 20 tot 30cm hoogte winst !
(nadien heb ik alles netjes terug gezet hoor)
Wat een klein beetje verschil in hoogte kan doen hé ? 😉

Als je eenmaal op dreef komt…
nu ja, dan ga je gewoon door hé ? 🤗

Het piepkleine wereld van de waterdruppeltjes die blijven hangen door
de oppervlakte spanning in het water zal altijd een uitdaging blijven voor mij 🧐

Magie voelen & ontdekken, zo voelt dit soort van macro fotografie soms aan 😎

Hoe je het ook draait of keert…
De wereld die je ziet doorheen een regen of condens druppeltje,
zal steeds onze wereld ondersteboven geprojecteerd zijn…
Natuurwetten zijn misschien echt wel de enige overgebleven
zekerheden in ons leven van vandaag …

Een grijze regenwolk maakte even een eind aan dit mooie mosjes-druppeltjes licht…
Het volgend logje in deze reeks borduurt zeker verder op andere druppeltjes vormen
én betere licht omstandigheden… Maar dat is voor een volgende 📷 keer 😁

‘k hoop dat je genoten hebt van dit tweede Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere 📷 logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 🤠
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 5)

Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag
nog eens mee naar de Plantentuin in Meise.
Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4)
De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele
& uitstekende Laowa macro lens.
Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !…
Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen.
Maar let wel op :
Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende
onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie …
Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !

De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien…
Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket,
dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen !
Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen…
Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin…
Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔
Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee…
Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie…
Doe er aub iets aan 🤗🙏
Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠

Een piepklein insectje én een gele bloem…
De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂

De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd
maar kom, dat is niet echt belangrijk hier…
De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond
vind ik veel belangrijker 😎

De herfst was al volop bezig eind september 2021…
Een natgeregend blad onder een grijze hemel…
Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie,
maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭
De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak
en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt.
Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi !
Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐

Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes,
die er nog eens stevig gaan invliegen 😋

Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons…
Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells
Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen
dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠
Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…

Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…

Minimalisme in fotografie…
iets waar ik altijd blijf naar zoeken !
Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee,
je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ?
Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal.
De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠

Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes…
Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier.
Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?

Om dit logje (voor vandaag) te eindigen…
In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen !
Zowel qua kleur als qua vorm
Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Van het “Speelse Spiegelingen” wereldje in Brussel,
gaan we terug naar de zomer van 2021, naar het vredige Limburg,
meer bepaald naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje in deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is ook nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. 🙃

Door de flitser (Godox TT686) manueel in te stellen, een matte flits diffuser te gebruiken,
én het flitslicht in zijn geheel af te zwakken dmv een extra lens-diffuser,
kan ik probleemloos werken (uit de losse hand) met ISO100 ,
1/200s tot 1/250s sluitertijd, het diafragma op F4 tot f8.
Mogelijke vervelende licht reflecties zijn met deze werk methode
bijna tot nul gereduceerd ! 👍😋
Zo zie je maar, met geduldig experimenteren en uitproberen kan je veel vervelende
problemen met flitslicht fotografie voorkomen !😉

Dat het een bijzonder natte periode was,
dat hebben ze geweten in Wallonië, amper 10km verder stroomde alles onder… 😥
Maar veel mensen zitten daar nog altijd zonder elektriciteit, zonder gas, een half vernield huis…
En de winter staat voor de deur ! 🥶
Maar ik ben zeker dat Vlaanderen (ook Antwerpen én Limburg) zijn goed hart zal tonen
en initiatieven zal opzetten om de mensen daar te helpen.
Waarom geen ‘Warmste week” voor Wallonië opstarten ?

Nu ja, toen hebben we daar dagenlang slagregens meegemaakt…
Onze fietsvakantie viel dan ook letterlijk in het water…😶
Maar in de binnenkoer van de vierkants hoeve waar we ons verblijf hadden,
vond ik een klein ingesloten paradijsje voor mijn macro fotografie 🤗

Hoe een simpel boomblaadje zo mooi kan wezen in de regen hé ?

Deze zwartstip smalboktor was helemaal van zijn melk…
Insecten hebben zonnewarmte nodig om “actief” te leven…
Zonder zon zijn ze echt wel kansloos voor vogels en andere insecten jagers…
Deze tor heb ik 2 uur later nog eens gefotografeerd in dezelfde houding…
Het insectenbestand in onze landen gaat achteruit, maar door een waterramp
zoals wat hier is gebeurd gaat deze teleurgang versneld omhoog…😶

Zelfs vliegen hebben zonnewarmte nodig om actief te zijn…
Het grote “voordeel” van koud weer is dat je dan insecten heel kort kan benaderen,
zonder dat ze wegvliegen…
Aan de regendruppeltjes, gevangen tussen de kleine takjes en stekels,
kan je goed zien hoe nat het toen was !

Een viooltje in de regen…
De rijke kleuren in die kleine viooltjes vind ik altijd super 🤗

Natgeregende meeldraden en de bloemstamper van een grote bloem…
Met een macro lens kan je er lekker abstracte beelden van maken 😎

Om nog een stapje verder te gaan in abstracte macro fotografie…
Natgeregende meeldraden kleven aan elkaar…
Rood, oranje, groen en geel gaan hand in hand 😎

Een klein, petieterig klein stukje van een bloem…
Een stilleven van vier piepkleine druppeltjes trok hier mijn aandacht…
Als je de schoonheid niet in het kleine wereldje kan zien….
Kan je dan de schoonheid in het grote wereldje ook waarderen ??

In de schaduwen vond ik dit pas geopend bloemeken…
dit mooie, gedempte licht heb ik na enkele probeer foto’s kunnen maken
met de Godox flitser. Pas bij deze foto was ik tevreden met mijn probeersels 🙂
Het leuke van blijven proberen tot het lukt, is het feit dat je al proberend
heel veel ervaring opdoet voor latere fotografie.
Bij de ‘gelukte’ foto’s, noteer ik meestal de settings van de camera, lens én de flitser,
zodat ik later niet telkens weer vanop nul moet beginnen 😋😎

Een vuurrood Leliehaantje op een malse groene plant…
In een paar uur kan heel de plant vernietigd zijn door de vraatzucht
van dit nochtans mooie insect. In deze foto zie je heel duidelijk hoe
deze kever zich een weg vreet door de plant !
De piepkleine regen druppeltjes op het rode schild vind ik wel iets hebben !

Deze “natte” bloemfoto vind ik heel “Belgisch” 😉
Zwart, geel, rood… Deze driekleur zit in onze Belgische genen ingebakken denk ik 😁
De héél beperkte scherptediepte én de perfect ronde bokeh achtergrond rondjes,
maken de foto helemaal af voor mij.
Macro’s maken in de regen, het is perfect te doen …
Alleen moet je dan zorgen dat je foto gerief 100% gegarandeerd waterdicht is !
Dat kost je in aanschaf een heel klein beetje meer (zo’n 10% meer denk ik),
maar je kan dan ook letterlijk alle kanten uit met je foto gerief 🤗👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De Laowa lens helemaal opengedraaid op 2:1
(dat is dubbel zoveel als een klassieke macro 1:1 lens)
Het was een tijdje windstil…
De afstand van de lens naar het onderwerp (een meeldraadje) was ongeveer 1,5cm !
Extreem dicht dus !
In de macro wereld is er een universele wet die zegt hoe korter je kan komen,
hoe groter je vergroting zal zijn, maar hoe kleiner de scherptediepte dan wordt…
Op het ene vlak win je wat, maar op het andere vlak moet je wat toegeven 🙃
Natuurlijk kan je dat nu oplossen door focus stacking toe te passen,
om zo een grotere scherptediepte te verkrijgen…
Maar ik vind “spelen” met die héél kleine macro fotografie grenzen
heel creatief om te doen…
Je moet meestal het uiterste uit de kan halen op dit kleine macro vlak,
om een toonbare foto te maken, maar dat vind ik gewoon heerlijk om te doen 😋

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Plantentuin Meise 2021

Onze Nationale Plantentuin in Meise…
Eindelijk mogen we weer binnen, mits het respecteren van de corona regels,
mondmasker dragen, afstand houden, handen ontsmetten.
Het was 7 oktober, toen dachten we nog dat corona op de terugweg was…
Amper drie weken later is de situatie weer ferm aan het verslechteren 🙄
en dit niet alleen in ons landje…
Europa kleurt weer langzaam rood !
Maar we proberen zo normaal mogelijk te leven, mondmaskertje, handen
ontsmetten , covid safe pasje laten checken, enz, dat valt allemaal goed mee…
Bijna iedereen die ik ken is al 2x gevaccineerd,
sommigen hebben hun derde prikje al gekregen…
En zeggen dat er nog een handvol kennissen zijn die weigeren om zich
te laten inenten…😣 Tegen al die domme, koppige mensen zeg ik: Blijf weg van mij,
ik wil je niet meer zien en als je ziek wordt… Trek dan zelf je plan.
Als je de medische wereld niet vertrouwd, dan moeten ze je ook niet helpen als je
in het ziekenhuis terecht komt. Mijn gedacht !
Als je om medische redenen het vaccin niet mag krijgen… tegen die mensen
heb ik echt niets… ze zitten nu in een ongelooflijk belabberde situatie…
én moeten zeker geholpen worden !
Ném… Dit moest er efkes uit…

Maar je kwam hier niet om mijn frustraties rond corona te lezen hé 😉
We zijn al blij dat we terug in Meise binnen mogen !
Normaal gezien gingen we de serres binnengaan,
maar buiten was zoveel te zien en te beleven…
Dat ons serre bezoek voor een later blogje zal zijn 😎

Als je een jaarabonnement koopt dan mag je een uurtje vroeger binnen
als de reguliere bezoekers !
Heerlijk is dat, dan heb je de hele tuin een uurtje voor jezelf 😋
Als er dan nog wat mooi ochtendlicht is , wordt het helemaal mooi !
Hoe de zon met haar licht een heerlijk herfstpalet inkleurt 🤩
De rode herfst straalt in Meise !

Vele boomblaadjes beginnen langzaam te verkleuren…
Wat dauwdruppeltjes brengen schoonheid !

Eens je begonnen bent met dauwdruppels,
dan zoek je er steeds verder naar 😎
De camera is de Fuji XH1 met de 65mm 2:1 (100% manuele) macro lens van Laowa…
(dat was ik vergeten zeggen in het begin … 😉 )
Autofocus is dus onmogelijk met deze lens, maar gelukkig is de Focus Peaking
op deze camera echt wel super goed, zodat scherpe foto’s maken
met een manuele lens redelijk eenvoudig is.
Het is gewoon een andere methode van scherpstellen gewoon worden.
Met Focus Peaking kan je geen actie of sport fotografie doen…
Dat zal je wel duidelijk worden in de link hierboven.

Een spinnenweb in tegenlicht doet het altijd goed !
Als fotograaf moet je dan wel zorgen dat je in de schaduw zit…
Ander krijg je een overbelicht zootje 🙄

Bij spinnenwebben ben ik nooit met één foto tevreden…
Een volgende foto (met een andere kijkhoek bijvoorbeeld) kan altijd mooier zijn 😎
Hier vind ik de bokeh bolletjes wel iets hebben.

Als je echt héél dichtbij komt,
dan kan je minuscuul kleine druppeltjes zien op de zijden spinrag draadjes,
deze druppeltjes toveren als het ware een fontein van regenboog kleuren in het klein,
door de breking van het licht in deze heerlijk omfloerste zonnige herfstmorgen.🙃

Twee druppeltjes water…
De herfstkleuren vond ik supermooi !
De achtergrond verglijd in een heerlijk waas,
dankzij de echt wel heel goede kwaliteit van het macro glas 🙂
Die Laowa lenzen zijn relatief goedkoop (gezien tov merk-eigen lenzen),
maar ze zijn minstens even goed, soms zelfs beter.
Maar je moet op manueel werken… voor landschap, stad, macro, studio werk,enz is dat ideaal,
maar voor sport,actie, snelle fotografie zijn deze lenzen niet echt bruikbaar…

Toen werd het herfstseizoen wakker 😉

Als je als fotograaf op zoek gaat naar mooie druppeltjes,
dan moet je altijd verder kijken dan je neus lang is…
Eén dauw druppeltje, hangend op een blaadje, dat omgeplooid is door een of andere spin,
tart de zwaartekracht…
De piepkleine spinrag draadjes, het dauw druppeltje, de bokeh bolletjes…
Het is mooi vond ik… Maar als fotograaf mag je nooit tevreden zijn…
Het kan altijd beter hoor ! 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Ongeveer dezelfde kijkhoek als bij de vorige foto…
Hier was ik op 5cm afstand van het rechtse druppeltje,
de lens was iets meer naar rechts geplaatst én de kijk richting
ietwat meer naar links.

Bijna dezelfde foto, maar toch helemaal anders qua sfeer, kleur, licht én opzet hé ? 😁
Daarom… je mag nooit te vlug tevreden zijn met je resultaat 😉

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Plantentuin in Meise” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

In dit logje maken weer een enorme sprong…
Van de woeste natuur in IJsland ,
keren we terug naar het vredige Limburg, naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje van deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.

De Meike flitser die ik voor deze opnamen heb gebruikt,
heeft ondertussen de geest gegeven… 😶
Het voetje waar je hem in de flitsschoen mee schuift was gewoon afgebroken ! 😮
Nu ja, deze flitser heeft me amper 85€ gekost, het is spijtig maar ook weer niet zo erg…
Dat zal me leren om spotgoedkope Chinese rommel te kopen hé ! 😉
Nu gebruik ik een kwalitatief veel betere Godox TT686,
die ook relatief goedkoop is. De flitsers van eigen merk zijn meestal iets beter,
maar kosten meestal veel te veel geld voor wat ze waard zijn.

Intieme momentjes met een bloemenhart….

De zweefvliegjes waren echt wel verlekkerd op de bloemen
van mevrouw Maryse

Het is echt wel duidelijk dat het hier ondertussen flink geregend had hé !
Voor creatieve bloemen fotografie gaat hier wel een nieuwe wereld open dacht ik 😎

Bloemen blijven inspirerend
Je kan er echt alle kanten mee uit vind ik !
vind jij dat ook ? 😎

Dezelfde bloem, vanaf links bekeken…
De meeldraden zijn als snoepgoed voor de zweefvliegjes !

In andere bloembakken aan de muur groeien dan weer andere (piepkleine) rode bloemen…
Ze waren amper 1 cm groot, wat een heel andere fotografie benadering vraagt …
De stamper van deze bloemetjes was gesplitst in 5 gekrulde deeltjes,
wat ik wonderlijk mooi vind !

In dezelfde bloembak, een ander bloemetje van dezelfde soort…
Hier heb ik enkele blaadjes en wat regendruppels laten spreken,
de zalige onscherpte van de macro lens doet de rest
om de compositie af te werken 😋

Aan de piepkleine druppeltjes heb je een goed idee
hoe klein dit ongeboren baby-bloemetje is !
Met een macro lens de wereld verkennen… Zalig hoor 😎😁

Zomaar een wit bloemblaadje
bedekt met wat regendruppeltjes…
Er is overal zoveel schoonheid verborgen,
dat wacht om ontdekt te worden 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een nog gesloten bloem die wacht op wat zon…
Ik vind het net een natgeregend baby-draakje 🐲

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes, Dirk

Limburg, vakantie land (deel 4)

Van de Speelse Spiegelingen in mijn vorig logje,
verkassen we weer naar het mooie Limburg.
Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 3.
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss.
Dat je met deze camera heel dichtbij je onderwerp kan komen,
dat had ik vroeger al meermaals gezegd.
Als er mooi licht is, dan kan je je lekker uitleven met die camera 😎

De klaprozen in de glooiende roggevelden vind ik betoverend mooi !

Macro kan je het niet noemen want de camera kan niet op 1:1 komen.
(1:1 betekent 1 vierkante cm van je onderwerp is 1 vierkante cm op de CCD van je camera)
We moeten het doen zoals met elke andere niet-macro lens…
Namelijk op 1:2 .
Maar met wat mazzel kan je heel leuke close-ups maken 😉
Hoeveel schoonheid zit er niet in een klaproosje hé ? 😉

Klaproosjes in Love 🙃

Een oude, vermolmde boom…
Het is gewoon een kwestie van tijd voor die boom de pijp aan Maarten geeft en omvalt…
Al die kleurschakeringen, de vermolmde structuren… een kunstwerk van moeder natuur 😶

Eikenloof in de namiddag zon…
Gezeten op een rustbank onder de eik hebben we onze bokes soldaat gemaakt,
Wat een rust straalt uit dit stukje Limburg 😎

Klaprozen zijn heel figuratieve bloemen vind ik…
Als er een briesje over de velden waait,
dan lijken deze bloemen wel te dansen ! 🤗

Nog wat meer ingezoomd op dit dansend bloemeken…
Is het geen sierlijk danseresje ?
Ze deed me denken aan een ballet meisje dat een pirouette danst 🤩

Deze zacht roze gekleurde klaproosjes vond ik ook betoverend mooi !
Wat een subtiele en fragiele kleuren allemaal !

Tot er weer een fluweel zacht zomerbriesje de Haspengouwse velden streelt…
en ook de roze klaproosjes meedoen met het bloemen ballet 😍
Het waren heerlijke geniet momentjes 😋

Dit logje wil ik vandaag af sluiten met een handig fotografie weetje 📸
Rode bloemen fotograferen is meestal niet eenvoudig !
Een ‘probleem’ dat veel fotografen al ervaren hebben denk ik…
Deze link verklaart waarom én geeft simpele oplossingen, die iedereen wel begrijpt.

Om deze rode bloem niet over te belichten, én om de mooie diep warm rode kleur
te behouden heb ik gewoon 3/4 stop minder licht ingesteld
in het (+/-) wieltje… (zoals geleerd in de bovenstaande link 😁 )

Ik hoop dat je ook van dit vierde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 🙃

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Limburg, vakantie land (deel 3)

Van het kleine macro wereldje in mijn tuin gaan we terug naar Limburg.
Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 2.
Het weer deed heel rare dingen toen we in Haspengouw fietsten !
Van de ene kant was het grijs met enorme regenwolken,
van de andere kant een blauwe lucht bevolkt met witte wolken.
Dit zal je merken aan de foto’s in dit logje.
Tijdens onze fietsvakantie was niet ver van ons verblijf vandaan,
de water ellende in Wallonië begonnen…
De oorzaak van die wateroverlast zou aan het afzwakken van de straalstroom
liggen… Er was bijna geen wind meer (de straalstroom) die de regenwolken
vooruitblaast. Vandaar dat de regen die normaal over verschillende landen
verspreid naar beneden valt, nu op die kleine plaats in de regio van Luik
alles overstroomde. Waarom de straalstroom afzwakt … ??
Volgens mij is dit één van de gevolgen van de mondiale klimaat wijzigingen
die we nu ondergaan 🙄
Naar mijn bescheiden mening is het fenomeen van de grijze lucht
én de tegelijk blauwe lucht van de andere kant het gevolg
van een afgezwakte straalstroom.
Tot zover mijn weer praatje…

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss.
Kom je mee ?
Samen op fietstocht doorheen het heerlijk mooie Haspengouw 🙂

Zoals ik al zei,
van de ene kant enorme regenwolken die bleven ‘hangen’…
Het was me natuurlijk om de mooie veldbloemen te doen 🙂

De boeren worden aangemoedigd (én krijgen er iets voor),
om veldbloemen aan de rand van hun velden een kans te geven.
Een initiatief dat ik toejuich

Een paar km verder, aan de andere kant was de hemel blauw,
in de wolken zat heel duidelijk meer beweging in dan in de regenwolken
aan de andere kant.
Het kunstwerk dat de boer hier met zijn tractor heeft neergezet vond ik heerlijk mooi !

Wat meer naar links gegaan om het 2de tractor spoor ook te “vangen”…
De vorige foto vind ik persoonlijk beter.
Wat vind jij ervan ?

Ook in Limburg kennen ze ‘vuil water’…
Dit putdeksel heb ik ‘the middle of nowhere’ gevonden 🙂

In de omgeving van Bokrijk kan je ‘in het water rijden’ met je fiets…
Zo wordt overal reclame gemaakt, zelfs op tv !
Deze attractie vond ik echt niets… het is gewoon een beton en stalen
waterdichte ‘gleuf’ die een vijver doormidden “snijdt”.
Het ding is amper 50meter lang.
Dat lelijke gevaarte wou ik niet op de foto 😉
De vijver met de dreigende regenwolken vond ik veel mooier
om te vereeuwigen

Helemaal omgeven door enorme velden…
Je hoort alleen het zachte ruisen van de graanvelden,
soms hoor je wat vogels , een andere fietser of wat wandelaars
De zalige rust en stilte van Haspengouw 😎

Klaprozen waren er genoeg…
Die mooie, rode veld bloemekes, deden me denken aan het mooie logje van Klaproos 🙂

Geïnspireerd door de kleurcontrasten van rood en groen
en het warme goud van de graangewassen
besloot ik om hier wat natuur stillevens te maken…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Scherp gezet op de klaprozen, een wijd open diafragma op f2
maakt dat alle aandacht naar de rode klaprozen gaat.
Het perfecte kleurcontrast tussen rood en groen versterkt hier het geheel

Ik hoop dat je ook van dit derde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine zomerse wereldje

Van het ‘Kleine Wereldje’ in Limburg,
gaan we verder met een heel andere ‘Kleine Wereldje’,
namelijk, : Het kleine wereldje in mijn terras en tuin.
De foto’s dateren uit juni dit jaar.

Het fototoestel is de Fuji XH1,
de lens is de Canon 180mm f3,5 macrolens,
die via de Fringer EF->FX adapter op de Fuji X body is geklikt.
Deze adapter verbind natuurlijk ook de elektronica van de lens
met de elektronica van de Fuji XH1 body.
Deze Fringer adapter bevat ook een diafragma ring,
waar ik probleemloos het diafragma mee kan veranderen.
(Op de 180mm macro lens zelf zit geen diafragma ring,
het diafragma moet je op de Canon body zelf veranderen
dmv een diafragma wieltje.)
Heel handig dus van de Fringer ingenieurs 😎

In één van onze houten bloembakken groeien petieterig kleine
witte bloemetjes. Elk bloemetje is ongeveer 1 a 1,5mm groot.
Toen ik de foto later ‘ontwikkelde’ in de digitale doka, Photoshop,
zag ik tot mijn verrassing een piepklein (kevertje ?)
in één van de witte bloemetjes kruipen 🙂

Een blindebij zie ik regelmatig snoepen van onze witte margrieten 🙂

Het lieve beestje vond het leuk om gefotografeerd te worden
en toonde zich dan ook van zijn/haar (?) beste kant 😎

Groene vleesvliegen zie ik ook regelmatig in onze wilde bloementuin…
Zolang ze niet in onze keuken komen, mogen ze van mij doen wat ze willen 🙂

Een witte margriet droom ervan om zo groot te worden als de buurvrouw 😉

Een Penseelkever (Trichius fasciatus)…
Deze soort zie ik héél zelden in onze tuin !
Daarom was ik dus heel blij dat ik dit mooie beestje kon fotograferen

Bij het fotograferen van insecten, is het meestal gewoon een kwestie van heel traag
te handelen, geen bruuske bewegingen maken, niet in of uitademen in de richting
van het beestje (Veel insecten hebben een hekel aan mensenadem geurtjes…)
Zorgen dat je schaduw niet over hen heen komt… anders zijn ze weg !
Je mag lawaai maken, flitsen… daar zitten ze meestal niet mee in 🙂
Hier was ik ook blij dat het kevertje zijn voorkant mooi liet zien 😎

Ook de achterkant van deze Penseelkever is best wel mooi om te zien.
Door de beharing zijn het ook goede stuifmeel-overdragers.
Heel nuttige beestjes dus !
De symbiose die gedurende tientallen miljoenen jaren is gegroeid
tussen insecten en bloemen/planten … Als je daar echt stil bij staat,
dan besef je pas hoe wonderlijk het begrip ‘leven’ is

Een klein slaapmutsje dat heel elegant haar tere bloemblaadjes
opvouwde in het warme licht van de zomerse avondzon…
De groene stengel , het roze-rode schijfje én de oranje bloemblaadjes
vond ik echt vertederend mooi 😉
Titel: Ballet met oranje tutu

Een Juffertje in het groen en een slaapmutsje…
Titel: Flower conversation

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een naarstige hommel doet zich tegoed aan de vele bloemen
in onze wilde achtertuin…

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk