Van de Speelse Spiegelingen in mijn vorig logje, verkassen we weer naar het mooie Limburg. Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 3. De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3, met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss. Dat je met deze camera heel dichtbij je onderwerp kan komen, dat had ik vroeger al meermaals gezegd. Als er mooi licht is, dan kan je je lekker uitleven met die camera 😎
De klaprozen in de glooiende roggevelden vind ik betoverend mooi !
Macro kan je het niet noemen want de camera kan niet op 1:1 komen. (1:1 betekent 1 vierkante cm van je onderwerp is 1 vierkante cm op de CCD van je camera) We moeten het doen zoals met elke andere niet-macro lens… Namelijk op 1:2 . Maar met wat mazzel kan je heel leuke close-ups maken 😉 Hoeveel schoonheid zit er niet in een klaproosje hé ? 😉
Klaproosjes in Love 🙃
Een oude, vermolmde boom… Het is gewoon een kwestie van tijd voor die boom de pijp aan Maarten geeft en omvalt… Al die kleurschakeringen, de vermolmde structuren… een kunstwerk van moeder natuur 😶
Eikenloof in de namiddag zon… Gezeten op een rustbank onder de eik hebben we onze bokes soldaat gemaakt, Wat een rust straalt uit dit stukje Limburg 😎
Klaprozen zijn heel figuratieve bloemen vind ik… Als er een briesje over de velden waait, dan lijken deze bloemen wel te dansen ! 🤗
Nog wat meer ingezoomd op dit dansend bloemeken… Is het geen sierlijk danseresje ? Ze deed me denken aan een ballet meisje dat een pirouette danst 🤩
Deze zacht roze gekleurde klaproosjes vond ik ook betoverend mooi ! Wat een subtiele en fragiele kleuren allemaal !
Tot er weer een fluweel zacht zomerbriesje de Haspengouwse velden streelt… en ook de roze klaproosjes meedoen met het bloemen ballet 😍 Het waren heerlijke geniet momentjes 😋
Dit logje wil ik vandaag af sluiten met een handig fotografie weetje 📸 Rode bloemen fotograferen is meestal niet eenvoudig ! Een ‘probleem’ dat veel fotografen al ervaren hebben denk ik… Deze link verklaart waarom én geeft simpele oplossingen, die iedereen wel begrijpt.
Om deze rode bloem niet over te belichten, én om de mooie diep warm rode kleur te behouden heb ik gewoon 3/4 stop minder licht ingesteld in het (+/-) wieltje… (zoals geleerd in de bovenstaande link 😁 )
Ik hoop dat je ook van dit vierde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie 😎
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 🙃
Van het kleine macro wereldje in mijn tuin gaan we terug naar Limburg. Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 2. Het weer deed heel rare dingen toen we in Haspengouw fietsten ! Van de ene kant was het grijs met enorme regenwolken, van de andere kant een blauwe lucht bevolkt met witte wolken. Dit zal je merken aan de foto’s in dit logje. Tijdens onze fietsvakantie was niet ver van ons verblijf vandaan, de water ellende in Wallonië begonnen… De oorzaak van die wateroverlast zou aan het afzwakken van de straalstroom liggen… Er was bijna geen wind meer (de straalstroom) die de regenwolken vooruitblaast. Vandaar dat de regen die normaal over verschillende landen verspreid naar beneden valt, nu op die kleine plaats in de regio van Luik alles overstroomde. Waarom de straalstroom afzwakt … ?? Volgens mij is dit één van de gevolgen van de mondiale klimaat wijzigingen die we nu ondergaan 🙄 Naar mijn bescheiden mening is het fenomeen van de grijze lucht én de tegelijk blauwe lucht van de andere kant het gevolg van een afgezwakte straalstroom. Tot zover mijn weer praatje…
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3, met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss. Kom je mee ? Samen op fietstocht doorheen het heerlijk mooie Haspengouw 🙂
Zoals ik al zei, van de ene kant enorme regenwolken die bleven ‘hangen’… Het was me natuurlijk om de mooie veldbloemen te doen 🙂
De boeren worden aangemoedigd (én krijgen er iets voor), om veldbloemen aan de rand van hun velden een kans te geven. Een initiatief dat ik toejuich
Een paar km verder, aan de andere kant was de hemel blauw, in de wolken zat heel duidelijk meer beweging in dan in de regenwolken aan de andere kant. Het kunstwerk dat de boer hier met zijn tractor heeft neergezet vond ik heerlijk mooi !
Wat meer naar links gegaan om het 2de tractor spoor ook te “vangen”… De vorige foto vind ik persoonlijk beter. Wat vind jij ervan ?
Ook in Limburg kennen ze ‘vuil water’… Dit putdeksel heb ik ‘the middle of nowhere’ gevonden 🙂
In de omgeving van Bokrijk kan je ‘in het water rijden’ met je fiets… Zo wordt overal reclame gemaakt, zelfs op tv ! Deze attractie vond ik echt niets… het is gewoon een beton en stalen waterdichte ‘gleuf’ die een vijver doormidden “snijdt”. Het ding is amper 50meter lang. Dat lelijke gevaarte wou ik niet op de foto 😉 De vijver met de dreigende regenwolken vond ik veel mooier om te vereeuwigen
Helemaal omgeven door enorme velden… Je hoort alleen het zachte ruisen van de graanvelden, soms hoor je wat vogels , een andere fietser of wat wandelaars De zalige rust en stilte van Haspengouw 😎
Klaprozen waren er genoeg… Die mooie, rode veld bloemekes, deden me denken aan het mooie logje van Klaproos 🙂
Geïnspireerd door de kleurcontrasten van rood en groen en het warme goud van de graangewassen besloot ik om hier wat natuur stillevens te maken…
Om dit logje voor vandaag te eindigen… Scherp gezet op de klaprozen, een wijd open diafragma op f2 maakt dat alle aandacht naar de rode klaprozen gaat. Het perfecte kleurcontrast tussen rood en groen versterkt hier het geheel
Ik hoop dat je ook van dit derde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Van het ‘Kleine Wereldje’ in Limburg, gaan we verder met een heel andere ‘Kleine Wereldje’, namelijk, : Het kleine wereldje in mijn terras en tuin. De foto’s dateren uit juni dit jaar.
Het fototoestel is de Fuji XH1, de lens is de Canon 180mm f3,5 macrolens, die via de Fringer EF->FX adapter op de Fuji X body is geklikt. Deze adapter verbind natuurlijk ook de elektronica van de lens met de elektronica van de Fuji XH1 body. Deze Fringer adapter bevat ook een diafragma ring, waar ik probleemloos het diafragma mee kan veranderen. (Op de 180mm macro lens zelf zit geen diafragma ring, het diafragma moet je op de Canon body zelf veranderen dmv een diafragma wieltje.) Heel handig dus van de Fringer ingenieurs 😎
In één van onze houten bloembakken groeien petieterig kleine witte bloemetjes. Elk bloemetje is ongeveer 1 a 1,5mm groot. Toen ik de foto later ‘ontwikkelde’ in de digitale doka, Photoshop, zag ik tot mijn verrassing een piepklein (kevertje ?) in één van de witte bloemetjes kruipen 🙂
Een blindebij zie ik regelmatig snoepen van onze witte margrieten 🙂
Het lieve beestje vond het leuk om gefotografeerd te worden en toonde zich dan ook van zijn/haar (?) beste kant 😎
Groene vleesvliegen zie ik ook regelmatig in onze wilde bloementuin… Zolang ze niet in onze keuken komen, mogen ze van mij doen wat ze willen 🙂
Een witte margriet droom ervan om zo groot te worden als de buurvrouw 😉
Een Penseelkever (Trichius fasciatus)… Deze soort zie ik héél zelden in onze tuin ! Daarom was ik dus heel blij dat ik dit mooie beestje kon fotograferen
Bij het fotograferen van insecten, is het meestal gewoon een kwestie van heel traag te handelen, geen bruuske bewegingen maken, niet in of uitademen in de richting van het beestje (Veel insecten hebben een hekel aan mensenadem geurtjes…) Zorgen dat je schaduw niet over hen heen komt… anders zijn ze weg ! Je mag lawaai maken, flitsen… daar zitten ze meestal niet mee in 🙂 Hier was ik ook blij dat het kevertje zijn voorkant mooi liet zien 😎
Ook de achterkant van deze Penseelkever is best wel mooi om te zien. Door de beharing zijn het ook goede stuifmeel-overdragers. Heel nuttige beestjes dus ! De symbiose die gedurende tientallen miljoenen jaren is gegroeid tussen insecten en bloemen/planten … Als je daar echt stil bij staat, dan besef je pas hoe wonderlijk het begrip ‘leven’ is
Een klein slaapmutsje dat heel elegant haar tere bloemblaadjes opvouwde in het warme licht van de zomerse avondzon… De groene stengel , het roze-rode schijfje én de oranje bloemblaadjes vond ik echt vertederend mooi 😉 Titel: Ballet met oranje tutu
Een Juffertje in het groen en een slaapmutsje… Titel: Flower conversation
Om dit logje voor vandaag te eindigen… Een naarstige hommel doet zich tegoed aan de vele bloemen in onze wilde achtertuin…
Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
In het vorige logje, presenteerde ik fietsvakantie foto’s in Haspengouw dit jaar. In dit logje gaan we terug naar Limburg, maar dan naar het kleine wereldje, terug naar de macro foto’s die ik in “Het Wijngaardhof“, een zalige B&b in Gutschoven heb gemaakt. Het vorige deel van dit macro-logje kan je hier (her)lezen. De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3, de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.
In het binnenhof van de fruitteelt boerderij had Maryse, (de gastvrouw van onze vakantiehoeve) een paar enorme bloempotten geplaatst met grote bloemen erin. Toen ik zag dat deze bloemen aangetrokken werden door zweefvliegjes, was ik meteen verkocht 😎 De techniek die ik gebruikte om deze macro’s te shooten, kan je HIER (her)lezen.
De zweefvliegjes hadden geen last van die rare kerel met dat zwart kastje in zijn handen 🙂 Wat zijn het sierlijke vliegjes hé ?
Stel je voor dat je kon vliegen… én naar je eten kon vliegen… Je met je pootjes ergens aan vasthouden en … eten maar 😉
Stel je voor dat je een zweefvliegje was ? Hoe zou onze gedachten wereld er dan uit zien ? Zou ‘denken’ sowieso nog mogelijk zijn ? Hoe zou het “aanvoelen” om 100% instinctief te leven ? Leven an sich, is toch wel iets ongelooflijk hé ? Dat zoiets kan bestaan !
In andere bloempotten aan de muur groeien rode bloemen, de bloemetjes in wording vond ik heel fotogeniek, vooral door het kleurcontrast van geel/groen met het rood in de achtergrond. Hier zat ik op een macro verhouding van bijna 2:1 , de scherptediepte is dus héél klein. Maar ik geniet enorm van deze ‘beperkingen’, als macro fotograaf moet je echt je best doen om hierin een min of meer ‘verantwoorde’ foto te maken.
Als ik de grenzen van de macrolens instel op 2:1, dan is de scherptediepte flinterdun, maar zelfs met deze beperkingen kan je nog leuke plaatjes maken 😎 btw (baai de weey). Alle foto’s zijn uit de losse hand gemaakt, een statief is voor macro in de natuur echt niet te doen, (eens je dat statief hebt opgesteld, zijn alle beestjes al lang verdwenen :wink:, of heeft de wind je onderwerp een paar mm verder of terug geblazen… ) Een statief voor macro is enkel handig wanneer je in een ‘studio’ kan werken…
Titel: Intiem met bloemen…
Deze foto (ook op 2:1 macro verhouding) vind ik persoonlijk de beste van deze 3 rode bloemen foto’s in dit logje. De flits is hier op 1/32 power gezet, wat een fluweel zacht licht geeft aan dit héél kleine bloem detail
Titel: Intiem met bloemen-2
Leliehaantje
Rood leliehaantje verzot op kievitsbloemen je vreet al ons groen !
De sierlijke zweefvliegjes bleven maar snoepen van de bloemen ! Soms blijven ze gewoon zitten als ik heel langzaam dichterbij kom met de lens en de flitser. Zelfs de ontlading van de flitser schijnt ze niet te deren ! Het zijn perfecte macro modellen voor mij 😎
Soms kon ik zo dichtbij komen, dat ik op een f5,6 diafragma details op hun facet ogen kon zien ! Voor een macro fotograaf zijn dit JOEHOE momentjes hoor 😉
En nog kunnen we enkele cm’s dichterbij komen… Héél langzaam naderen, soms vliegt het insectje weg, soms niet… Macro fotografie is niet gemakkelijk, maar als je erdoor ‘gebeten’ bent, dan is het een fantastische hobby én een super creatieve uitlaatklep !
Om dit logje voor vandaag te sluiten… Een paar minuten na een enorm zware regenbui (Die dag overstroomde Luik…) heb ik in de hoeve nog veel druppel foto’s genomen. Het leven brengende water of watersnood… ? Voor moeder natuur maakt het niet uit ! Ze doet maar ! Maar voor ons maakt het wel uit…
Verkeerd
Als regen water onze huizen overspoeld dan gaat het verkeerd !
Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes, die ik probeer te dichten ook wel leuk ?
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Van het kleine macro wereldje in de Plantentuin van Meise, verkassen we naar een ander klein macro wereldje… Namelijk: Het kleine macro wereldje in het insecten & tuinbloemenrijk, tijdens onze corona-safe fiets & geniet vakantie in het heerlijke Haspengouw, Limburg.
We zijn nog steeds in “Het Wijngaardhof“, een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw. De rest van dit verhaal kan je in het vorige logje (her)lezen 😉
De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3, de lens is de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. Hier werkte ik met een sluitertijd van 1/250s of 1/200s , 100iso en f2,8 tot f8 maximum. De camera staat op M van Manueel. In het dagdagelijks gebruik werkt men zelden op Manueel… Maar omdat de lens GEEN autofocus en GEEN electronika aan boord heeft, moet ik wel een manuele oplossing zoeken. Bijna alle macro fotografen die ik ken werken ook meestal op Manueel 🙂 Mijn uitleg hoe en waarom ik deze settings gebruik, kan je HIER (her)lezen. Let op, ik ga hier zeker NIET het Manuele knopje gaan promoten hé ! Alle camera’s vandaag de dag zijn supergoed uitgerust, om NIET op Manueel te gaan werken… Maar in sommige gevallen, zoals de werkgang die ik hier ‘promoot’, is het min of meer de beste oplossing om goede macro’s te maken, in heel slecht, soms donker schemerlicht… Bij heel goed licht, mag je deze manuele werkgang zelfs helemaal vergeten… want dan zal je gegarandeerd over-belichte foto’s krijgen… Maar bij slecht licht, schaduwen, enz, is deze Manuele werkgang min of meer bullet proof hoor !
Een piepklein zweefvliegje wrijft in haar pollekes (Voor onze teergeliefde Nederlandse bezoek(st)ers : Pollekes is “plat” Vlaams voor “handjes” 😉 ) ‘Plat‘ betekent “100% puur volksdialect” in onze Vlaamse taal 😉 )
Mier
Een kleine grasmier kwam naderbij getrippeld op zoek naar suikers
Nog een kleine grasmier, de macro lens is hier helemaal op 2:1 gezet (Dat wil zeggen dat : 1 vierkante mm van het object, 2 keer zo groot wordt op de camera sensor. De lens is hier amper 1cm verwijderd van de mier… Eens je boven het 1:1 macro vlak gaat, wordt het echt wel moeilijk ! Maar de gelukte, extreme vergrotingen die je krijgt van een levende mier, geven dan ook een YESS gevoel aan de fotograaf 🙂
Je kan ook een mier invriezen en met focus stacking gaan werken… zo zal je een heel extreme vergroting krijgen met enorm veel scherpte details… Dat heb ik vroeger een paar keer gedaan, maar het is mijn ding niet meer… Een beestje doden om er extreme macro foto’s van te maken… zelfs een banaal insect zoals een mier, een vlieg… Neen bedankt… ik doe het niet meer.
Soms zie je als fotograaf iets bewegen… je ziet een kleurcontrast verschijnen, iets rood kruipt tussen het groen ! een zwart/wit antenne zwiept lustig heen en weer 🙂 Ra ra ra… Wie knabbelt daar aan mijn groene huisje ?? 😉 : mrgreen:
Knabbelt
Een klein rood beestje dat knabbelt aan mijn huisje wat een smulpaapje
Enig (online) entomologisch onderzoek heeft me verteld dat dit rode beestje een Leliehaantje is. Het leliehaantje is een vraatzuchtig kevertje, nauw verwant aan de gevreesde coloradokever. Bijna uitsluitend te vinden op echte lelies, maar ook kievitsbloemen (Fritillaria spp.) worden wel eens bezocht. Slechts sporadisch vertoeft het op andere planten… Maryse (de gastvrouw in onze vakantiehoeve) was niet blij toen ik haar dat vertelde en deze foto’s liet zien… Maar ja, de natuur wikt en de natuur beschikt…
Een stilleven van meeldraden , kroon en kelkbladen… de meeldraadjes zijn 2 tot 3 mm lang. Dit om je een idee te geven hoe ver je kan ‘inzoomen’ met een macro lens 🙂 Btw, met een macro lens kan je maar op 1 manier inzoomen en dat is door korter bij te komen Hoe korter je komt, hoe meer vergroting, maar ook evenredig minder scherptediepte… In de fotografie is er een gulden regel: Als je ergens iets extra krijgt, moet je ergens anders iets laten vallen… eens je dat goed begrijpt, dan kan je heerlijk beginnen ‘spelen’ met je macro lens 😎
Een prachtige zweefvlieg, haar echte naam is de bosbandzweefvlieg. In het Engels heet deze zweefvlieg soort: Hairy-eyed Hoverfly. Een mooie naam, vind je niet ? 😎
Nog een stilleven van mieren die op het eerste zicht, willekeurig door elkaar krioelen, (Hier in het hart van een bloem) maar als je goed én lang blijft observeren, dan kan je bepaalde patronen ontdekken, in de bewegingen van de verschillende mieren in een groepje… Entomologen (insect deskundigen) denken dat deze vast gelegde patronen een soort van communicatie zijn tussen de mieren van hetzelfde nest ! Een soort van mieren taal dus !
Er is nog zoveel tussen hemel en aarde waar we totaal geen besef van hebben… Het is een wondere wereld, waarin wij leven hé ?
Om dit logje weer voor vandaag af te sluiten op een leuke manier ! Een piepklein zweefvliegje (een snorzweefvlieg ofterwel de Episyrphus balteatus voor de Latinisten onder ons 😉 ) … maakt zich klaar om te landen… Deze (én nog veel meer andere) vliegende beestjes heb ik al in massa tegelijk zien landen op een onmogelijk kleine oppervlakte, zonder kleerscheuren of stukken en brokken… zonder ongelukken, zonder botsingen … Stel je voor dat pakweg 50 helikopters en/of jachtstraalvliegtuigen allemaal tegelijk moeten landen op een heel klein oppervlak… Op een een voetbalveld bijvoorbeeld…. Wat zou er daarna van de luchtvloot nog overblijven ?? 😎 Nu ja, ik weet het wel, mijn overdenking, mijn vergelijking is tamelijk ver gezocht, maar toch… Laat ons mensen, die insecten prestatie maar eens nadoen hé ? 😎
Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes, die ik probeer te dichten ook wel leuk ?
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Van de enorm grote gletsjer en de drijvende ijsreuzen in IJsland, gaan we terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie. De camera is de Sony A7 R2, de macro lens is de Canon 180mm f3,5 (via een metabones adapter op de body geklikt). Er is géén flits gebruikt, het was gewoon een testje met deze macro lens… Dit logje is het vervolg van mijn Mierenboerderij logje van 5/8/2021
Mieren en bladluizen fotograferen kan dan wel leuk zijn, maar het ‘Kleine Wondere Wereldje’ der macro fotografie heeft ons véél meer te bieden dan gewoon wat mieren en bladluizen hé ? 😎
Toch kon ik het me niet laten, om je nog twee mieren met hun bladluis vee foto’s aan te bieden 😉 Als je de beestjes observeert, dan zie je dat een mier nooit stilzit… Altijd zijn ze in beweging, het is dan ook niet eenvoudig om een scherpe foto te maken van deze piepkleine beweeglijke beestjes 🙂
Hier ben ik zo dicht mogelijk gekomen… Een lange macro lens (180mm) bied zeker mogelijkheden om heel kort te komen zonder de insecten te laten vluchten. Maar de camera hier is echter een Full frame… Heel zeker ben ik hier beter af met een aps-c sensor, dan kan ik nog “korter” komen, dankzij de kleinere sensor. In de fotografie is het altijd wel zoeken naar een gulden middenweg 🙂
Nog steeds dezelfde lens én camera, maar dan in veel beter licht omstandigheden dan de vorige foto’s. Het was ongeveer 17u30, in de zachte schaduwen achter ons tuinhuis was het licht volmaakt vond ik 😎
Hommel
Een logge hommel doet zich te goed aan een bloem straks bromt ze weer weg
Als de zon haar harde middag licht heeft verloren, dan is het gewoon zalig om bloemen te fotograferen 🙂 Met een wijdopen diafragma (het kleinste f-getal) kan je schilderen met je lens 😎 Voor mij zijn dit echt wel geniet momentjes hoor !
Zoemen
Hoor je ze zoemen die ijverige hommels met kleine vleugels
Onze wildernis wilde achtertuin is min of meer woest te noemen, maar ik vind het een zalig plekje om te fotograferen. Nette, pikfijn verzorgde tuintjes, waar alles perfect is afgelijnd… Hoe gruwelijk is dat niet hé ? 😉 In onze wilde bloementuin is het steeds vol kleur, altijd zoemen er hommels, bijen, wespen, zweefvliegjes, kortom, alle beestjes die er baat bij hebben 🙂 Sommige mensen gaan 14 dagen naar Griekenland om daar op het een of ander stom strand zich te laten bruin bakken in de zon… Ik blijf liever in ons eigen woest en ruig tuintje… steeds weer opnieuw ontdek ik daar de mooiste dingen
Bloemen
Als het hier zomert dan bloeien de bloemen weer maanden vol schoonheid
Met een volledig open gedraaide macrolens (kleinste f-getal) heb je een minimale scherptediepte. Objecten die 10 (of meer) cm van je onderwerp staan, verdwijnen in een heerlijke onscherpte. Dit is het gebied, waar ik als macro fotograaf heel graag in werk. Je eigen creativiteit én je fantasie kan je hier volledig op loslaten 🙂 Dit soort van minimalisme in vorm én kleur doe ik heel graag. Ook is het leuk om te experimenteren met complementaire kleuren, zoals rood en groen, geel en paars, enz, om het kleurcontrast in je foto sterker te maken. Zoals ik al eerder zei : Het voelt aan als “Schilderen met je lens” 😉
Als ik wat rond zoek (in de 5 of 6 vierkante meters) dat ons achtertuintje groot is, dan zie ik meestal dingen die ik niet kan zien vanop ons kleine terrasje… Zoals deze twee kruisende bloemekes… Vanuit deze kijkhoek lijken het wel twee verliefde bloemekes te zijn Een bloemekes love story 😎 (noot: de gele achtergrond kleur is van onze tuin scheiding met de buren, zwarte kottekes draad met beige/geel plastic latjes doorheen geweven, waar groene klimop overal door woekert voor de fun…)
Verliefd
Beeld je eens in dat, een bloem verliefd kan worden… wat voelt ze dan echt ?
Licht !
Mijn bloemenweide in de ondergaande zon een kleur én licht feest !
Om dit logje voor vandaag af te sluiten… Nog een ijverige hommel, naarstig aan het werk ! Dit jaar was het heel nat én meestal kouder dan anders, toen de bijen begonnen met uitvliegen om nectar te verzamelen. Maar omdat de bloesems, de bloemen,enz nog niet genoeg bloeiden, hebben de imkers de gewonnen energierijke honing van vorig jaar terug moeten geven aan de bijen, omdat de bijen anders geen nectar (suikers) genoeg hadden om te overleven… Daarom zal er dit jaar minder honing zijn dan andere jaren, maar ons bijenvolkje is toch nog maar weer eens “gered”, dankzij de inzet van vele imkers ! Deze (beknopte) Info heb ik van : Paul, vriend van de familie én overtuigd imker uit Pelt.
‘k hoop dat je van dit zomerse Kleine wereldje logje hebt genoten.
Misschien vind je wel dat de nederige haiku poëzie-woordjes, die ik probeer te dichten de moeite waard zijn ?
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Van het winters sfeertje in mijn vorig logje, vertrekken we nog eens naar het zonnige Frankrijk, Meer bepaald naar Les Eyzies (een piepklein dorpje in de Dordogne) In de ons daar omringende bossen heb ik me lekker kunnen uitleven met (pseudo) macro fotografie. Omdat een macrolens met een 1:1 verhouding werkt, en de 100/400mm zoomlens (waarmee ik werkte) op een 1:2 verhouding werkt, zijn het niet echt macro’s… Maar kom, ik heb een hekel aan puriteinen en komma-neu…. neuspeuteraars, dus beschouw ik al deze foto’s ook als macro 😉 Ném, dat zal de stoute puriteinen leren 😉
Maar waarom gebruik ik hier dan een lange tele ? Heel veel beestjes zijn super alert en vliegen, kruipen of springen weg als je nog maar 1 of 2 meter in hun buurt komt ! Omdat ik niet met een fullFrame camera werkte, maar met een APS-H sensor, moet ik de focusafstand vermenigvuldigen met 1,4. Inzoomen op 400mm betekent in feite inzoomen op 560mm. Als ik moest werken met een APS-C sensor (een Canon 7D bijvoorbeeld) , dan werd het een 600mm ! Nu ja, voor bloemekes heb je die lange zoom niet echt nodig, Maar in dit logje zie je ook piepkleine kriebelbeestjes 😉
Voor dit bloemeke heb ik effe moeten zoeken, om de juiste kijkhoek te vinden waar de stengel onzichtbaar werd ! De stengel is er wel, maar je ziet hem niet … Zo lijkt het wel of dit stilleven van de bloem en blaadjes lijkt te zweven 😎
Dit superschuwe vlindertje (Geel Dikkopje ) heb ik kunnen fotograferen van bijna 4 meter verder ! De beestjes zitten bijna nooit stil, het is dus constant bijsturen en her-kadreren Maar juist omdat de uitdaging om een mooie foto ervan te maken zo groot is, doe ik macro fotografie echt heel graag 😉 Moest dit gemakkelijk zijn, dan zou het snel vervelen denk ik 🙂
Omdat ik ook een blik op het lijfje van dit Geel Dikkopje wou hebben, heb ik het beestje een tijdje gevolgd… Dit is de “beste” foto die ik kon maken van het gehele beestje.
In de Dordogne streek wordt het zomerlicht vanaf 18u wat zachter en warmer… Ideaal licht dus om de bos en weide plantjes te fotograferen ! Noot: Er zijn géén filters gebruikt ! Alleen de camera+lens én het aanwezige, natuurlijk licht…
Een piepklein bloemeken, aan de rand van het bos… Het pastelzachte blauw en purper vond ik betoverend mooi. De vrolijke tierlantijtjes van de paarse meeldraadjes, dansten hun lied !
Een fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn ! Een handvol mooi, zacht avond licht en een mooie bloem als model voor de lens… Meer hebben wij niet nodig 🙂
Schoonheid
Een klein bloemeke geniet van zonnstraaltjes schoonheid heeft geen naam…
De meeste mensen (ik ook hoor) zijn verzot op supermooie zon-onder- of opgangen… Daar is zeker niets mis mee. Schoonheid kent geen naam ! Maar heb je al eens een zonsondergang doorheen weidebloemekes, of zelfs doorheen onkruid , al eens gezien en gevoeld ?? Het is wondermooi hoor, ik raad je aan om het minstens ééns te proberen 😎
In het licht van de warme avondzon wordt alles anders…. Dit zijn super momentjes van genieten voor mij ! Bij een macro of een lange telezoom zijn de achtergrond “regeltjes” min of meer gelijk. Probeer je onderwerp mooi te isoleren van de rest… De lens doet de rest om het bokeh af te werken 😎 Deze Veldsalie heb ik aangetroffen aan de rand van een bos.
Een dik half uurtje later is het licht helemaal anders… Het licht wordt magie ! (Zeker als je de belichting én de licht-meet-functie wat aanpast 😉 )
Dromen
In warm avondlicht mag je oneindig dromen van mooie dingen
Eenmaal uit het bos, was het licht terug helemaal anders ! De talrijke beekjes en grachtjes gonsden nog van het leven. Een Prachtige-beek-juffer zoekt haar een veilig plekje, om de nacht door te brengen.
Een Vuurjuffertje zoekt ook een slaap plaatsje… De kleuren van die juffertjes zijn prachtig om te zien hé ?
ineens
Een Vuurjuffertje zocht een plaatsje voor de nacht ineens was ze weg !
‘k hoop dat je van dit logje genoten hebt 😎
Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes, die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland, is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’ (één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)
In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎 Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen. Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD, moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken. Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie, beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…). Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen ! Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk. Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh) maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎 Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos, maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere camera’s voor als het ooit nodig is 🙂 Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken, én er een jpeg uit isoleren en opslaan. Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉
Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet, vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉
Titel: Verlegen bloemeke
Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet… Gevangen in het licht van de vroege lente avond ze inspireerde me tot donkere gedachten !
Titel: De vlieg
Dood
Een groene wereld waarin je rood alarmeert kan je dood wezen
De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd een bron van inspiratie geweest !
Titel: Behind Green Bars
Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht ! Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎
Titel: Goudblomme
Zoekend
In de avondzon voel ik je warme kleuren zoekend naar de zon
De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien, elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂
Titel: Slaapmutsje
Naar analogie van de eerste foto in dit logje… Nog een “verlegen” Witte Margriet… De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉
Titel: Verlegen Bloemeken
Kind
Hoe heerlijk is het om je verlegen kleinkind de hand te geven
In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken… Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware, daar wijk ik bewust meer en meer vanaf… Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat. Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ? Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst… probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…
Titel: Een Wakker Bloemeken
Een ijverige hommel in onze achtertuin… Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera, maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎 Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄
Titel: Honing Industrie
Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje… Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉
Titel: Bieslookje
Nog een Juffertje-in-het-groen… één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien. Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven. De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…
Titel: Behind green steel bars
Protest liedjes…
Uit mijn radio weerklinken protest liedjes het maakt echt niets uit !
Om dit logje voor vandaag af te sluiten… Een Blauwe Vleesvlieg… Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen. Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?
Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar
Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen. ‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎
Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes, die ik probeer te schrijven mooi ? Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .
Alvast bedankt voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Normaal gaan we elk jaar naar het Hallerbos, als de blauw/paarse hyacinten weer bloemen… Maar ook dit jaar heeft dat feestje niet kunnen doorgaan, wegens corona natuurlijk. Heel het bos was afgesloten, alle parkeerplaatsen afgesloten. Het bos was alleen toegankelijk voor bewoners uit Halle. Maar niet getreurd, ik heb nog méér dan genoeg , niet gepubliceerde foto’s liggen van onze Hallerbos fotoshoot in 2019 😎
Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1 en de 100/400mm telezoom van Fuji.
Je weet nooit met zekerheid op voorhand of het mooi licht gaat worden… Mooi licht is dus altijd wat gokken … Maar meestal hebben we geluk 😎
Het tijdstip: 07:02am… Het bos ontwaakt langzaam
ISO 800, f5,6 , 1/17s , 0 EV , 200mm , statief
Eens de zon begin te stijgen, gaat het schouwspel redelijk snel vooruit ! Het licht verandert voortdurend… Het is dan ook echt genieten van deze zalige momentjes 😉
ISO 800, f5,6 , 1/35s , 0 EV , 160mm , statief
Een klein experimentje… Inzoomen terwijl je een foto maakt kan leuke resultaten geven 😎 In Photoshop kan je dat ook, maar het is zoveel leuker om zelf dat zoom-effect te schrijven met je camera ! Het is gewoon wat settings uitproberen tot je de goede belichting hebt gevonden. Er is hier géén grijs filter gebruikt…
ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 230mm , uit de hand
Hetzelfde soort van fotografie experimentje als bij voorgaande foto… Hier heb ik gewoon de camera van links naar rechts bewogen, terwijl de sluiter nog openstond. Ook hier, wat uittesten met de sluitertijd om geen onder of over belichte foto te krijgen.
ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 180mm , uit de hand
Je kan ook de lens van boven naar beneden (of omgekeerd) laten bewegen, op het moment dat de sluiter openstaat. Deze ‘techniek’ bied een ‘rustiger’ beeld en laat de kleuren van het Hallerbos spreken vind ik.
Als je deze experimentjes zelf wil uitvoeren : zie dan dat de beweging die je maakt (op en neer,links naar rechts, inzoomen,enz) bezig is aleer je de sluiter openzet. Uiteraard werken we hier liefst op de Manuele stand, zodat je zelf de sluitertijd zelf kan instellen.
ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 150mm , uit de hand
Soms zie je als fotograaf heerlijk mooi licht ! De ochtendzon (tijdstip: 07:10am) die door de bomen straalt kan van dat heel mooi, rood en zacht licht geven…
Hier kan je heel mooi het kleur verschil zien van door de zon belichte hyacinten én hyacinten die nog in de schaduwen zijn… Super geniet momentjes hoor ! 😎
ISO 1000, f6,4 , 1/60s , -0,3EV , 150mm , statief
Om het verschil tussen de belichte en onbelichte hyacinten nog eens te onderstrepen…
ISO 1000, f6,4 , 1/50s , -0,7EV , 400mm , statief
Een eindje verder, het tijdstip was nu 07:35am… De zon staat al veel hoger , de fris groen/gele boomblaadjes worden nu aangestraald door de zon… Het blauw/paarse bloementapijt overheerst ! Zalig mooi om dit allemaal te kunnen meemaken
ISO 1000, f5 , 1/105s , -0,7EV , 300mm , statief
Om 07:53 staat de zon reeds hoog… De magie van het mooie, zachte ochtendlicht is nu voorbij… Maar ochtenlicht in het nat bedauwde bos is nog altijd mooi om te zien.
ISO 640, f7,1 , 1/120s , -0,7EV , 150mm , statief
De eerste vroege wandelaars arriveren in het bos… Het is nu kwart voor negen… In dit experimentje met inzoomen terwijl ik de foto maak, lijkt het wel of het Hallerbos dit koppeltje opzuigt 😉
ISO 200, f22 1/3s , -0,7EV , 290mm , statief
Als afsluiter van dit Hallerbos logje… Eindelijk hebben we het meanderend beekje gevonden !
(Dit beekje hebben we ontdekt in het fotoboek: 125 toplocaties van Koen De Langhe.)
ISO 200, f4 , 1/60s , 0 EV , 40mm , statief (Met 24/70mm f2,8 lens van Fuji)
Et voila zie …
We zijn weer aan het eind van een Hallerbos 2019 foto logje gekomen.
‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie,
We zagen onlangs de kleine bloemen en planten in de plantentuin van Meise, of de kleine lente katjes in de velden en het moerasbosje op 1km van ons huis.
Ook deze keer blijven we in het kleine wereldje van de macro fotografie. We maken voor de laatste keer in deze serie de reis naar het verre Keukenhof in Nederland om te genieten van de bloemenpracht daar.
De camera is de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS. Omdat de Fuji XH1 een APS-C sensor heeft, moet je de lengte van de Full frame lens erop vermenigvuldigen met 1,5. De 100mm f2,8 macro wordt dus een 150mm f2,8. Hoe langer de focus afstand, hoe korter je bij je onderwerp kan komen. In het macro wereldje is dat natuurlijk heel welgekomen 😎
(Mijn vorige Keukenhof logjes : Deel 1 vind je hier, Deel 2 hier en deel 3 hier)
Omdat de adapter die de Canon lens op de Fuji body klikt 100% de elektronica tussen lens en body registreert, kan ik zonder problemen de Exif gegevens van de foto’s tonen. Sommige mensen zijn daar steeds blij mee 🙂
Meeldraden van een bloem… Zou hier het hart van de bloem wonen ?? 😉
ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm
Sommige bloemen zijn heel subtiel van kleur én vormen ! Door de overheersing van het wit in deze bloem, moet je de belichting heel accuraat afstellen, anders krijg je een overbelichte én grijze foto…
ISO 800 , f2,8 , 1/1000s , 0 EV , 150mm
Omdat de witte tonen overheersen in deze foto, vond ik het wel kunnen om hier een high-key bewerking van te maken.
ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm
Met een macro lens kan je het piepkleine wereldje zichtbaar maken… Dingen die je anders nooit ziet worden plots zichtbaar ! Als fotograaf moet je steeds proberen om dat piepkleine wereldje niet zomaar te registreren, je moet zoeken naar een mooie compositie, wat stel ik scherp, waar leg ik de lens-onscherpte ? , wat wil ik vertellen of tonen ? Zalig is dat 😎
ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm
De meeste mensen fotograferen bloemen van de zijkant of de bovenkant en daar is niks verkeerd mee natuurlijk ! maar een bloem kan ook heel interessant worden als je ze fotografeert vanaf de onderkant ! 😎 Om dat te doen moet je als fotograaf meestal plat op de grond gaan liggen… Reken maar dat véél mensen je dan met een vreemde blik zullen bekijken 😉 Och ja, het hoort er gewoon bij hé ?
ISO 800 , f2,8 , 1/1600s , 0 EV , 150mm
Als je eenmaal met je camera op ‘dreef’ bent in dit (of enig ander) bloemenparadijs, dan kan je de mooiste dingen ontdekken ! Het is gewoon een kwestie van het klassieke, het gewone, het normale, te laten liggen en je éigen dingetje te doen ! Leren “zien”… misschien wel de meest wijze les die ik vroeger heb geleerd van mijn oude tekenleraar Walter Brems !
ISO 800 , f2,8 , 1/1900s , 0 EV , 150mm
De vormen én kleuren van sommige planten/bloemen vind ik fenomenaal ! Maar hoe sommige planten hun water opvangen is dan weer heel ingenieus 😎 Evolutie is een wonderbaar mechanisme hé ? En zeggen dat dit alles stoelt op toevallige veranderingen….
ISO 800 , f2,8 , 1/4700s , 0 EV , 150mm
Rode blaadjes gefotografeerd in 100% tegenlicht van de namiddag zon ! Het heeft wel iets, vind je niet ?
ISO 800 , f2,8 , 1/2000s , 0 EV , 150mm
Sommige planten maken een subtiel gekleurd vlechtwerk… Door de héél minieme scherptediepte van de wijd open macrolens, kan je heel mooi onderstrepen wat je als fotograaf belangrijk vind…
ISO 800 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm
Bloemkwekers die dit soort briljante kleuren in de bloemen krijgen, daar heb ik het diepste respect voor !
ISO 800 , f2,8 , 1/1700s , 0 EV , 150mm
Waar bloemen zijn…. zal je vliegen vinden 🙂 Ook hier weer mijn persoonlijke opmerking om niet ‘zomaar’ “iets” te registreren… In de scherptediepte beperkingen van een wijd-open macro lens (klein F-getal) moet je als fotograaf je dingetje kunnen doen vind ik… Creatief omspringen met technische beperkingen kan heel bevrijdend zijn hoor 😉 😎
ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm
In een zee van witte tulpen vinden sommige gekleurde tulpen elkaar 🙂 Love story op zijn best
ISO 800 , f2,8 , 1/8000s , 0 EV , 150mm
Rode en roze bloemen, groene stengels… De mensen in de achtergrond zijn nauwelijks te herkennen als mens-figuren 😎 Wie Keukenhof zegt, vertelt ons over bloemen… Niet over mensen 😉 Want mensen zijn niets meer dan tijdelijke bezoekers…
ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm
Om dit logje (én deze Keukenhof serie !) af te sluiten… Een bont gekleurde afscheidsgroet van de Keukenhof bloemekes 😎
Als onze lage landen én het overgrote deel van de wereld 100% gevaccineerd zijn én grotendeels corona proof zijn, dan pas zal ik terug naar Keukenhof (of naar eender wat buitenland) gaan…
Aan al mijn teergeliefde bezoekers: Blijf gezond ! Nog even samen volhouden en hopelijk zijn we rond nieuwjaar van dat klote virus vanaf !
ISO 800 , f2,8 , 1/7000s , 0 EV , 150mm
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van het laatste logje van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .
Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste
Salukes, en graag tot ziens in een volgende blogje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé
!
.
.
