Allemaal beestjes en plantjes

Van het winters sfeertje in mijn vorig logje,
vertrekken we nog eens naar het zonnige Frankrijk,
Meer bepaald naar Les Eyzies (een piepklein dorpje in de Dordogne)
In de ons daar omringende bossen heb ik me lekker kunnen uitleven
met (pseudo) macro fotografie.
Omdat een macrolens met een 1:1 verhouding werkt,
en de 100/400mm zoomlens (waarmee ik werkte) op een 1:2 verhouding werkt,
zijn het niet echt macro’s… Maar kom, ik heb een hekel aan puriteinen en komma-neu….
neuspeuteraars, dus beschouw ik al deze foto’s ook als macro 😉
Ném, dat zal de stoute puriteinen leren 😉

Maar waarom gebruik ik hier dan een lange tele ?
Heel veel beestjes zijn super alert en vliegen, kruipen of springen weg als je
nog maar 1 of 2 meter in hun buurt komt !
Omdat ik niet met een fullFrame camera werkte,
maar met een APS-H sensor, moet ik de focusafstand vermenigvuldigen met 1,4.
Inzoomen op 400mm betekent in feite inzoomen op 560mm.
Als ik moest werken met een APS-C sensor (een Canon 7D bijvoorbeeld) , dan werd het een 600mm !
Nu ja, voor bloemekes heb je die lange zoom niet echt nodig,
Maar in dit logje zie je ook piepkleine kriebelbeestjes 😉

Voor dit bloemeke heb ik effe moeten zoeken,
om de juiste kijkhoek te vinden waar de stengel onzichtbaar werd !
De stengel is er wel, maar je ziet hem niet …
Zo lijkt het wel of dit stilleven van de bloem en blaadjes lijkt te zweven 😎

Dit superschuwe vlindertje (Geel Dikkopje ) heb ik kunnen fotograferen van bijna 4 meter verder !
De beestjes zitten bijna nooit stil, het is dus constant bijsturen en her-kadreren
Maar juist omdat de uitdaging om een mooie foto ervan te maken zo groot is,
doe ik macro fotografie echt heel graag 😉
Moest dit gemakkelijk zijn, dan zou het snel vervelen denk ik 🙂

Omdat ik ook een blik op het lijfje van dit Geel Dikkopje
wou hebben, heb ik het beestje een tijdje gevolgd…
Dit is de “beste” foto die ik kon maken van het gehele beestje.

In de Dordogne streek wordt het zomerlicht vanaf 18u wat zachter en warmer…
Ideaal licht dus om de bos en weide plantjes te fotograferen !
Noot: Er zijn géén filters gebruikt !
Alleen de camera+lens én het aanwezige, natuurlijk licht…

Een piepklein bloemeken, aan de rand van het bos…
Het pastelzachte blauw en purper vond ik betoverend mooi.
De vrolijke tierlantijtjes van de paarse meeldraadjes, dansten hun lied !

Een fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn !
Een handvol mooi, zacht avond licht en een mooie bloem als model voor de lens…
Meer hebben wij niet nodig 🙂


Schoonheid

Een klein bloemeke
geniet van zonnstraaltjes
schoonheid heeft geen naam…

De meeste mensen (ik ook hoor) zijn verzot op supermooie zon-onder-
of opgangen… Daar is zeker niets mis mee. Schoonheid kent geen naam !
Maar heb je al eens een zonsondergang doorheen weidebloemekes,
of zelfs doorheen onkruid , al eens gezien en gevoeld ??
Het is wondermooi hoor, ik raad je aan om het minstens ééns te proberen 😎

In het licht van de warme avondzon wordt alles anders….
Dit zijn super momentjes van genieten voor mij !
Bij een macro of een lange telezoom zijn de achtergrond “regeltjes”
min of meer gelijk. Probeer je onderwerp mooi te isoleren van de rest…
De lens doet de rest om het bokeh af te werken 😎
Deze Veldsalie heb ik aangetroffen aan de rand van een bos.

Een dik half uurtje later is het licht helemaal anders…
Het licht wordt magie !
(Zeker als je de belichting én de licht-meet-functie wat aanpast 😉 )

Dromen

In warm avondlicht
mag je oneindig dromen
van mooie dingen

Eenmaal uit het bos, was het licht terug helemaal anders !
De talrijke beekjes en grachtjes gonsden nog van het leven.
Een Prachtige-beek-juffer zoekt haar een veilig plekje,
om de nacht door te brengen.

Een Vuurjuffertje zoekt ook een slaap plaatsje…
De kleuren van die juffertjes zijn prachtig om te zien hé ?

ineens

Een Vuurjuffertje
zocht een plaatsje voor de nacht
ineens was ze weg !

‘k hoop dat je van dit logje genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat

Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland,
is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’
(één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde
grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)

In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens
gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎
Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen.
Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak
vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD,
moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken.
Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie,
beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…).
Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis
in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen !
Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk.
Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh)
maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎
Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos,
maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere
camera’s voor als het ooit nodig is 🙂
Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken,
én er een jpeg uit isoleren en opslaan.
Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉

Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s
iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens
Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet,
vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉

Titel: Verlegen bloemeke

Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet…
Gevangen in het licht van de vroege lente avond
ze inspireerde me tot donkere gedachten !

Titel: De vlieg

Dood

Een groene wereld
waarin je rood alarmeert
kan je dood wezen

De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd
een bron van inspiratie geweest !

Titel: Behind Green Bars

Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht !
Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎

Titel: Goudblomme

Zoekend

In de avondzon
voel ik je warme kleuren
zoekend naar de zon

De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien,
elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar
Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂

Titel: Slaapmutsje

Naar analogie van de eerste foto in dit logje…
Nog een “verlegen” Witte Margriet…
De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉

Titel: Verlegen Bloemeken

Kind

Hoe heerlijk is het
om je verlegen kleinkind
de hand te geven

In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken…
Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware,
daar wijk ik bewust meer en meer vanaf…
Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat.
Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ?
Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst…
probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht
die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…

Titel: Een Wakker Bloemeken

Een ijverige hommel in onze achtertuin…
Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera,
maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎
Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄

Titel: Honing Industrie

Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje…
Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉

Titel: Bieslookje

Nog een Juffertje-in-het-groen…
één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien.
Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer
gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes
ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van
dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven.
De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…

Titel: Behind green steel bars

Protest liedjes…

Uit mijn radio
weerklinken protest liedjes
het maakt echt niets uit !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een Blauwe Vleesvlieg…
Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen.
Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?

Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Hallerbos (2019)

Normaal gaan we elk jaar naar het Hallerbos,
als de blauw/paarse hyacinten weer bloemen…
Maar ook dit jaar heeft dat feestje niet kunnen doorgaan,
wegens corona natuurlijk.
Heel het bos was afgesloten, alle parkeerplaatsen afgesloten.
Het bos was alleen toegankelijk voor bewoners uit Halle.
Maar niet getreurd, ik heb nog méér dan genoeg ,
niet gepubliceerde foto’s liggen van onze Hallerbos fotoshoot in 2019 😎

Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1 en de 100/400mm telezoom van Fuji.

Je weet nooit met zekerheid op voorhand of het mooi licht gaat worden…
Mooi licht is dus altijd wat gokken …
Maar meestal hebben we geluk 😎

Het tijdstip: 07:02am… Het bos ontwaakt langzaam

ISO 800, f5,6 , 1/17s , 0 EV , 200mm , statief

Eens de zon begin te stijgen, gaat het schouwspel redelijk snel vooruit !
Het licht verandert voortdurend…
Het is dan ook echt genieten van deze zalige momentjes 😉

ISO 800, f5,6 , 1/35s , 0 EV , 160mm , statief

Een klein experimentje…
Inzoomen terwijl je een foto maakt kan leuke resultaten geven 😎
In Photoshop kan je dat ook,
maar het is zoveel leuker om zelf dat zoom-effect te schrijven met je camera !
Het is gewoon wat settings uitproberen tot je de goede belichting
hebt gevonden. Er is hier géén grijs filter gebruikt…

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 230mm , uit de hand

Hetzelfde soort van fotografie experimentje als bij voorgaande foto…
Hier heb ik gewoon de camera van links naar rechts bewogen,
terwijl de sluiter nog openstond.
Ook hier, wat uittesten met de sluitertijd
om geen onder of over belichte foto te krijgen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 180mm , uit de hand

Je kan ook de lens van boven naar beneden (of omgekeerd) laten bewegen,
op het moment dat de sluiter openstaat.
Deze ‘techniek’ bied een ‘rustiger’ beeld en laat de kleuren
van het Hallerbos spreken vind ik.

Als je deze experimentjes zelf wil uitvoeren :
zie dan dat de beweging die je maakt (op en neer,links naar rechts, inzoomen,enz)
bezig is aleer je de sluiter openzet.
Uiteraard werken we hier liefst op de Manuele stand,
zodat je zelf de sluitertijd zelf kan instellen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 150mm , uit de hand

Soms zie je als fotograaf heerlijk mooi licht !
De ochtendzon (tijdstip: 07:10am) die door de bomen straalt
kan van dat heel mooi, rood en zacht licht geven…

Hier kan je heel mooi het kleur verschil zien van door de zon belichte
hyacinten én hyacinten die nog in de schaduwen zijn…
Super geniet momentjes hoor ! 😎

ISO 1000, f6,4 , 1/60s , -0,3EV , 150mm , statief

Om het verschil tussen de belichte en onbelichte hyacinten
nog eens te onderstrepen…

ISO 1000, f6,4 , 1/50s , -0,7EV , 400mm , statief

Een eindje verder, het tijdstip was nu 07:35am…
De zon staat al veel hoger , de fris groen/gele boomblaadjes
worden nu aangestraald door de zon…
Het blauw/paarse bloementapijt overheerst !
Zalig mooi om dit allemaal te kunnen meemaken

ISO 1000, f5 , 1/105s , -0,7EV , 300mm , statief

Om 07:53 staat de zon reeds hoog…
De magie van het mooie, zachte ochtendlicht is nu voorbij…
Maar ochtenlicht in het nat bedauwde bos is nog altijd mooi om te zien.

ISO 640, f7,1 , 1/120s , -0,7EV , 150mm , statief

De eerste vroege wandelaars arriveren in het bos…
Het is nu kwart voor negen…
In dit experimentje met inzoomen terwijl ik de foto maak,
lijkt het wel of het Hallerbos dit koppeltje opzuigt 😉

ISO 200, f22 1/3s , -0,7EV , 290mm , statief

Als afsluiter van dit Hallerbos logje…
Eindelijk hebben we het meanderend beekje gevonden !

(Dit beekje hebben we ontdekt in het fotoboek: 125 toplocaties van Koen De Langhe.)

ISO 200, f4 , 1/60s , 0 EV , 40mm , statief (Met 24/70mm f2,8 lens van Fuji)

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Hallerbos 2019 foto logje gekomen.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie,

mijn Hallerbos indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 4-Slot)

We zagen onlangs de kleine bloemen en planten in de plantentuin van Meise,
of de kleine lente katjes in de velden en het moerasbosje op 1km van ons huis.

Ook deze keer blijven we in het kleine wereldje van de macro fotografie.
We maken voor de laatste keer in deze serie de reis naar het verre Keukenhof
in Nederland om te genieten van de bloemenpracht daar.

De camera is de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS.
Omdat de Fuji XH1 een APS-C sensor heeft, moet je de lengte van de Full frame lens erop
vermenigvuldigen met 1,5. De 100mm f2,8 macro wordt dus een 150mm f2,8.
Hoe langer de focus afstand, hoe korter je bij je onderwerp kan komen.
In het macro wereldje is dat natuurlijk heel welgekomen 😎

(Mijn vorige Keukenhof logjes : Deel 1 vind je hier, Deel 2 hier en deel 3 hier)

Omdat de adapter die de Canon lens op de Fuji body klikt
100% de elektronica tussen lens en body registreert,
kan ik zonder problemen de Exif gegevens van de foto’s tonen.
Sommige mensen zijn daar steeds blij mee 🙂

Meeldraden van een bloem… Zou hier het hart van de bloem wonen ?? 😉

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Sommige bloemen zijn heel subtiel van kleur én vormen !
Door de overheersing van het wit in deze bloem,
moet je de belichting heel accuraat afstellen,
anders krijg je een overbelichte én grijze foto…

ISO 800 , f2,8 , 1/1000s , 0 EV , 150mm

Omdat de witte tonen overheersen in deze foto,
vond ik het wel kunnen om hier een high-key bewerking van te maken.

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Met een macro lens kan je het piepkleine wereldje zichtbaar maken…
Dingen die je anders nooit ziet worden plots zichtbaar !
Als fotograaf moet je steeds proberen om dat piepkleine wereldje niet zomaar
te registreren, je moet zoeken naar een mooie compositie, wat stel ik scherp,
waar leg ik de lens-onscherpte ? , wat wil ik vertellen of tonen ?
Zalig is dat 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

De meeste mensen fotograferen bloemen van de zijkant of de bovenkant
en daar is niks verkeerd mee natuurlijk !
maar een bloem kan ook heel interessant worden als je ze fotografeert vanaf de onderkant ! 😎
Om dat te doen moet je als fotograaf meestal plat op de grond gaan liggen…
Reken maar dat véél mensen je dan met een vreemde blik zullen bekijken 😉
Och ja, het hoort er gewoon bij hé ?

ISO 800 , f2,8 , 1/1600s , 0 EV , 150mm

Als je eenmaal met je camera op ‘dreef’ bent in dit (of enig ander) bloemenparadijs,
dan kan je de mooiste dingen ontdekken !
Het is gewoon een kwestie van het klassieke, het gewone, het normale,
te laten liggen en je éigen dingetje te doen !
Leren “zien”… misschien wel de meest wijze les die ik vroeger heb geleerd
van mijn oude tekenleraar Walter Brems !

ISO 800 , f2,8 , 1/1900s , 0 EV , 150mm

De vormen én kleuren van sommige planten/bloemen vind ik fenomenaal !
Maar hoe sommige planten hun water opvangen is dan weer heel ingenieus 😎
Evolutie is een wonderbaar mechanisme hé ?
En zeggen dat dit alles stoelt op toevallige veranderingen….

ISO 800 , f2,8 , 1/4700s , 0 EV , 150mm

Rode blaadjes gefotografeerd in 100% tegenlicht van de namiddag zon !
Het heeft wel iets, vind je niet ?

ISO 800 , f2,8 , 1/2000s , 0 EV , 150mm

Sommige planten maken een subtiel gekleurd vlechtwerk…
Door de héél minieme scherptediepte van de wijd open macrolens,
kan je heel mooi onderstrepen wat je als fotograaf belangrijk vind…

ISO 800 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm

Bloemkwekers die dit soort briljante kleuren in de bloemen krijgen,
daar heb ik het diepste respect voor !

ISO 800 , f2,8 , 1/1700s , 0 EV , 150mm

Waar bloemen zijn…. zal je vliegen vinden 🙂
Ook hier weer mijn persoonlijke opmerking om niet ‘zomaar’ “iets” te registreren…
In de scherptediepte beperkingen van een wijd-open macro lens (klein F-getal) moet je als
fotograaf je dingetje kunnen doen vind ik…
Creatief omspringen met technische beperkingen kan heel bevrijdend zijn hoor 😉 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

In een zee van witte tulpen vinden sommige gekleurde tulpen elkaar 🙂
Love story op zijn best

ISO 800 , f2,8 , 1/8000s , 0 EV , 150mm

Rode en roze bloemen, groene stengels…
De mensen in de achtergrond zijn nauwelijks te herkennen als mens-figuren 😎
Wie Keukenhof zegt, vertelt ons over bloemen…
Niet over mensen 😉
Want mensen zijn niets meer dan tijdelijke bezoekers…

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

Om dit logje (én deze Keukenhof serie !) af te sluiten…
Een bont gekleurde afscheidsgroet van de Keukenhof bloemekes 😎

Als onze lage landen én het overgrote deel van de wereld 100% gevaccineerd zijn
én grotendeels corona proof zijn, dan pas zal ik terug naar Keukenhof
(of naar eender wat buitenland) gaan…

Aan al mijn teergeliefde bezoekers: Blijf gezond !
Nog even samen volhouden en hopelijk zijn we rond nieuwjaar van dat klote virus vanaf !

ISO 800 , f2,8 , 1/7000s , 0 EV , 150mm

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van het laatste logje
van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

Salukes, en graag tot ziens in een volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

Groetjes, Dirk

Een prille lente (deel 4)

In het derde deel van deze “Prille Lente” serie,
had ik jullie beloofd om wat meer uitleg te geven over hoe
je met een simpele truk je foto’s een ‘dromerig’ uitzicht kan geven.

Omdat belofte schuld maakt…

In de eerste drie foto’s in dit logje toon ik je wat de bedoeling is 😎
Men neme één doorzichtig (zelfs een gekleurd mag !) plastiek zakje.
Dit opengeknipt plastiek zakje bevestig je rond je lens
dmv een rekkertje (een elastiekje voor mijn Nederlandse bezoekers 😉 ),
zoals getoond in de eerste drie foto’s…

Hoe ver het zakje over het uiteinde van je lens eruit hangt of fladdert…
Dat bepaal je zelf !
Je mag zelfs met alcohol stiften willekeurige patronen tekenen
op het stukje plastiek zakje dat over je lens “hangt” 😎
The sky is the limit 😉

Het leuke van deze ‘techniek’ is de willekeurigheid van het
dromerig effect in je foto !
Er is geen beperking in deze spielerij techniek,
Macro, landschap, architectuur, portret… alles mag en kan 😉
Of je nu een macro, breedhoek, telelens hebt…
Zelfs met een pocket camera of een mobieltje kan je deze
plastic zakje spielerij techniek toepassen 😎

Waarom dit mini-workshopje ??
Omdat veel mensen in deze barre corona tijden
onverwacht veel extra tijd krijgen en niet goed weten hoe die tijd
zinvol in te vullen…
Misschien breng ik je wel op leuke ideetjes met dit mini workshop-logje ?? 😎

Het plastiek zakje slordig over de lens bevestigen met een rekkertje…
Meer is het echt niet 😉
(Het rekkertje mag ook een geel, rood of wit zijn hé 😎 )

Vooraanzicht. Het zakje mag echt over de lens fladderen, het kan géén kwaad !

Hoever het zakje over de lens hangt, dat bepaal je zelf !

Genoeg saaie theorie ! 😎

De randen van de foto zijn hier onscherp,
het sneeuwklokje in het midden is zelfs onscherp.
Dat komt omdat het plastiek zakje hier voor die onscherpte zorgt…
Ben je mee ? 😉

Als je de randen van het zakje wat meer openmaakt,
dan krijg je een mooie scherpte in het midden.
Er bestaan peperdure filters die ongeveer hetzelfde doen,
maar geef toe dat werken met zo’n eenvoudig plastiek zakje
veel leuker is om te doen 😉
De verbaasde blikken van toevallige passanten nam ik er graag bij
Het (scherp in beeld) sneeuwklokje lijkt hier wel weg te vliegen !

Dat zacht, dromerig effect op je foto’s brengen,
een eindresultaat dat jezelf grotendeels in de hand hebt,
is echt wel leuk om uit te proberen 😎

Hier heb ik alleen het centrum van de lens vrijgehouden….

Als je het plastiek zakje wat verkreukeld,
dan verkrijg je willekeurige patronen en lijnen in je foto.
Zo fotograferen, voelt aan als schilderen met je lens 😎

Een mooi tafereeltje dat ik in een donker schaduwhoekje zag…
Hier heb ik het witte sneeuwklokje wat uitgelicht
met een diffuus gemaakt led lampje.
De rest van de foto is zalig onscherp gemaakt door het zakje 🙂

De fotografie mogelijkheden met dit zakje zijn eindeloos !
Je hebt géén Photoshop nodig én het is allemaal gratis 😉

Hoe meer kreukels je maakt in het zakje,
hoe willekeuriger de patronen zullen zijn.
Het is echt wel tof om dat allemaal uit te proberen 😎

Deze ‘techniek’ doet me wat denken aan de zalige flou foto’s
van de omstreden (in 2016 overleden) fotograaf David Hamilton,
een fotograaf die heel bekend was in de jaren 60 en 70.
David werkte met filters én ook met panty’s
die over de lens “gespannen” waren…
Deze technieken zijn nu ook zeker nog mogelijk
met onze moderne digitale camera’s !

Om dit logje voor vandaag te beëindigen …
Schilderen met de lens…
is dat niet dé droom van elke fotograaf ?? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind een vierde ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes,

het eerste deugddoende lente zonnetje én gebruik maken van een plastic zakje 😉

Op dit thema zal ik in de toekomst nog wat verder borduren…
niet alleen macro, maar ook breedhoek, landschap fotografie is leuk
met een plastic zakje over de lens !

Vergeet niet het gebruikt plastic zakje nadien in de vuilbak te deponeren,
want in de natuur hoort het niet hé !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Een Prille Lente (Deel 3)

Van de macro fotografie in de Nationale plantentuin in Meise,
gaan we terug naar een heel ander macro fotografie wereldje…
Terug naar het macro wereldje van de kleine sneeuwklokjes
en andere bloemen, natuur en wat spielerijtjes in de prille lente.
(Deel 1 van deze serie kan je hier (her)lezen en zien)

De camera is nog steeds de Sony A7R2
en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1.

In volgende afleveringen van een nieuwe sneeuwklokjes serie
(die nog in de maak is…) laat ik zien hoe je met een simpel plastiek zakje
én een rekkertje, je foto’s een willekeurig, dromerige ‘look’ kan geven.
Met wat fantasie kan je zelfs de kleuren beïnvloeden, zonder Photoshop
te gebruiken natuurlijk. Maar dit alles is voor later eens 😉

Sneeuwklokjes… het kleine bosje in Wambeek stond er vol van !

Vroeger moest een fotograaf op zijn buik gaan liggen
om dit soort macro foto’s te maken…
Met de kantelbare schermen op de moderne camera’s én focus peacking aangezet
moet je je nog maar alleen bukken of op je knieën gaan zitten om je foto te maken. 😎
Met focus peacking kan je perfect zien waar de scherpte punt(en) zich bevinden.
Wat mij betreft is dit wel de grootste technische vooruitgang van de laatste jaren !
Focus Peacking komt uit de filmwereld…
Omdat fotografie én film steeds meer versmelten, mogen we op dit gebied
nog meer handige toepassingen verwachten ! 😎

Deze bloemetjes zie ik ook liever in kleur,
maar een zwart/wit omzetting ervan is grafisch gezien altijd leuk om te doen 😉

Een breedhoek macro opname…
De 15mm lens stond op ongeveer een halve cm van het eerste sneeuwklokje…
Met deze lens werken is totaal verschillend als met een ‘klassieke’ macro lens.
Daar moet ik heel zeker nog veel mee oefenen om aanvaardbare
resultaten mee te behalen

Omdat de middagzon te hoog stond en er in het bos bijna geen
schaduwplekjes meer waren met sneeuwklokjes, hield ik het voor gezien.
Maar als fotograaf zie je dan soms van die kleine juweeltjes in het voorbijgaan 🙂
De eerste pissebloemen van het jaar worden wakker 😉

Een kleine gracht in het bos,
wat vergeten katjes
én zalig tegenlicht…
Meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn 😉

Deze Chinese Laowa macrolens heeft 13 afgeronde lamellen
in het diafragma mechaniek, wat zorgt voor perfect ronde bokeh cirkels.
Elke glinstering van het water in het felle tegenlicht,
zorgt voor zalige bokeh cirkels.

Hier probeerde ik wat dichter te komen…
Met één hand hield ik me vast aan een tak en met de andere hand
hield ik de camera vast en dmv focus peacking, zichtbaar op het
kantelbare scherm stelde ik scherp op de drie middenste katjes…
Wat dichterbij, wat verder af, tot de focus peacking lijntjes op de
juiste plaats stonden… Niet echt simpel, maar….
Een mens moet iets overhebben om een leuke foto te maken hé ? cool: 😉

In een zwart/wit bewerking kan je het licht nog méér benadrukken…

Wat mooi roest is altijd mooi meegenomen 🙂

Ik kon gemakkelijk met de camera tussen het prikkeldraad komen,
maar dan was het heel waarschijnlijk een nietszeggende landschap foto geweest…
Ik had hier andere plannen mee 😎

Het was namelijk initieel mijn bedoeling om het landschap in zwart/wit te vertalen
én de mooie roestkleur in het prikkeldraad ongemoeid te laten.
In deze ‘nieuwe’ foto krijgt het prikkeldraad een heel andere betekenis hé ?

Foto’s maken in het tegenlicht van de zon is not done…
Zo wordt gezegd door puristen 😉
Je kan er de mooiste licht effecten mee bereiken zeg ik dan 😎

Een piepklein madeliefje,
één van de eerste die ik heb gezien dit jaar.
Dit bloemeke stond op dat moment in de schaduw,
wat perfect was voor de belichting !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Bijna aan de auto gekomen,
zag ik deze prachtige muurschildering !
Een bellenblazend kind,
de bellen veranderen in vlinders ! cool:
Om zalig bij weg te dromen, vind je niet ?

Et voila, we zijn weer aan het eind een derde ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro in de Nationale Plantentuin Meise (Deel 6)

Het is de laatste dagen terug zo’n grijs, miezerig & kil winterweer … 🙄
Sneeuw, smeltende sneeuw, regen of hagelbuien, rukwinden wisselen
elkaar af in een hoog tempo… 😯

Om dat grijze pokkeweer wat te vergeten is het weer hoog tijd
om wat extra warme macrofotografie uit de tropische serre van onze Nationale
Plantentuin in Meise te publiceren. (Het vorige Plantentuin logje vind je hier).

De camera is nog steeds de Sony A7R2
en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro 🙂

De meest rare bloemen kan je in deze serre’s tegenkomen !
De minieme scherptediepte van een macro lens,
zorgt voor een extra tikkeltje mystiek 😎

Is dat een plant ?
een bloem ??
een harig insect ??
of is het gewoon een alien ? 😉

Omdat er toen (in het pre-coronatijdperk)
nog volop aan het Halloween geestgedoe werd gewerkt
werden hier en daar redelijk realistische poppen tussen de bomen vastgebonden…
Het was soms ff schrikken 😎

Een tropische plant waar minuscuul kleine bloemetjes uit groeien…

Orchideeën in alle maten en soorten…
Deze serre ga ik als we terug onbeperkt naar binnen mogen gaan,
toch nog een paar keer bezoeken.
Orchideeën zijn fascinerende bloemen vind ik !

Een ander licht op de bloemetjes en de bijtjes :

Er zijn planten die gericht insecten lokken om de indruk te geven
een geschikte sexuele partner te zijn.
Er zijn orchideeën die de vrouwelijke sluipwesp zo perfect weten te imiteren
dat de mannetjes niet alleen langskomen om stuifmeel over te dragen
maar ook om serieus de liefde te bedrijven!!
Voor de orchidee is dit goed omdat dan beter het stuifmeel word over gedragen
maar voor de wespen is deze korte liefdes affaire een nadeel omdat
ze hun zaad verspillen aan de bedrieglijke bloem. (De natuur is zo ingenieus ! )
Dit zou kunnen betekenen dat de wespen hierdoor uitsterven
maar de evolutie (lees overlevingsdrang) zorgt voor zichzelf
en wel op zo’n manier dat de vrouwtjes zich kunnen voortplanten
zonder partner maar daardoor ontstaan alleen mannetjes.
En het mooie daarvan is weer dat er dus meer mannetjes wespen zijn
waardoor de vrouwtjes, ondanks de de plantaardige uitstapjes,
toch aan een partner zullen komen. Briljant toch !
(Bron: Floralist.nl )

Soms zie je tropische planten die doen denken aan iets buitenaards…

Vreemd gevormde bladeren,
met wat fantasie kan je er leuke verhaaltjes bij verzinnen 😎
De natuur uit de tropen is wonderbaar !

Sporenplanten in het omfloerste lentelicht…
Als fotograaf is het hier heerlijk spelen met de scherptediepte ! 😉

Bladeren en nerven… het een kan niet bestaan zonder het ander…

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Hoe korter je bij een blad kan komen,
hoe meer details, structuren, enz je kan ontdekken !
Het kleine wereldje van de macro fotografie verveelt me nooit 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen
(reeds de 6de editie !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Een Prille Lente (Deel 2)

Van de macro fotografie bij het lekkere vriesweertje, begin dit jaar,
gaan we terug naar een ander macro fotografie wereldje…
Naar het macro wereldje van de kleine sneeuwklokjes 😎
(Deel 1 van deze serie kan je hier (her)lezen en zien)
Het lekkere eerste lente zonnetje was dan ook héél welkom 😉
De camera is nog steeds de Sony A7R2
en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1.

Het wit van de kleine sneeuwklokjes is heel puur !
Vind je niet ?
Hoe de natuur er steeds weer in slaagt om zo’n prachtige kleuren
te produceren hé ?
Maar waarom dragen bloemen zoveel kleuren ??
Waarom zou de natuur zoveel moeite doen
om zoveel verschillende kleuren en kleurtinten te laten groeien ?
Onlangs heb ik in een natuur docu over bijen geleerd,
dat ze proefondervindelijk ontdekt hebben, dat bijen
(én zij samen met véle andere suikers zoekende insecten),
niet afkomen op de kleuren of geuren van de bloemen…
Omdat bijen ‘goed’ in het infrarood kunnen “zien”,
weten ze feilloos de weg te vinden naar suikerrijke bloemen en planten.
Als de wetenschappers de kleuren van bepaalde bloemen veranderen,
dan worden ze niet gevonden door de suiker minnende insecten !
In de honderden miljoenen jaren van evolutie is er een perfecte
symbiose opgebouwd tussen suiker-minnende insecten én en de bloemen.
Veel insecten soorten hebben zo een unieke relatie met juist die bepaalde
bloemen/planten opgebouwd. Suikers in ruil voor stuifmeel verspreiding
én de voortplanting der bloemen !
En het heil van de insecten natuurlijk 😎
Dit kan een stukje verklaren,
waarom bloemen zoveel unieke kleuren hebben …
Morgen ga ik nog wat wilde bloementuin zaadjes kopen bij de boerenbond…. 😎

Omdat het wit van de sneeuwklokjes héél erg wit is…
mag je deze kleine juweeltjes nooit in het volle zonlicht fotograferen…
Als je dat wel doet, is het wit van je bloemetje héél zeker overbelicht
én dan is je foto rijp voor de vuilbak…
In een bos vind je genoeg schaduw plekjes waar sneeuwklokjes groeien…
Dat zijn perfecte locaties om je macro’s een boost te geven 😎
Als je geen schaduwplekje vind… ??
Wat dacht je dan van een mini paraplu waar een kleuter mee speelt ??
Daarmee kan je perfect een schaduwplekje maken 😉
Om dat mini parapluutje rechtop te laten staan boven de bloem…
dat laat ik over aan je eigen technisch-creatieve vaardigheden

Een klein experiment met een 15mm Macro lens (van Laowa)…
Breedhoek macro fotografie… Het bestaat hoor !
De bedoeling van zo’n lens is om insecten ofzo gedetailleerd
te fotograferen én tegelijk hun leefwereld in detail te laten zien…
Voor insecten breedhoek macro fotografie kan het verrijkend zijn,
maar voor kleine sneeuwklokjes vind ik me er niet thuis in…
Mijn “dada” is macro fotografie met heel beperkte scherptediepte…
De breedhoek macro fotografie staat haaks tegenover mijn “dada”…
Maar wat nog niet is, dat kan misschien komen hé ? 😉
Ervaring met iets is een heel mooi ding !

Terug naar de ‘klassieke’ 100mm macro… 😎
De sneeuwklokjes blijven bekoorlijk 😉

De eerste bloembotten barsten open !
Nieuwe lente blaadjes ontvouwen zich 🙂
De vrolijke lente kleuren zijn een welgekomen afwisseling,
met de grijze wintertonen 😉

Zijn er eind februari al actieve spinnen die hun web hebben geweven ??
Ja dus ! 😎

Sneeuwklokjes…
Amper in een paar dagen klimmen ze allemaal uit de bosgrond !
als het (mot) regent zijn ze zeker ook mooi hoor 🙂
Maar als je geluk hebt én is er een heerlijk lente zonnetje,
dan zijn ze héél wat mooier 😉

Een fotograaf tekent of schrijft met licht…

Soms zijn er van die wondere momentjes !
Als fotograaf heb je het wel gezien voor vandaag…
Maar dan zie je iets door je lens dat al je aandacht opslorpt ! 😎
Een overlever, een veteraan uit de vorige herfst !
Het fluweelzacht bokeh in de achtergrond is heerlijk rond,
het “onderwerp” valt heel goed mee, de kleuren zalig warm 😎
De kick van de uiteindelijke klik is dan ook super 😉

Met de vorige foto kan ik veel meer doen dacht ik….
In Photoshop RAW heb ik de warme kleuren 5% sterker gemaakt,
de witbalans 10% warmer gemaakt
en de contrasten lokaal wat versterkt…
Dit eindresultaat vond ik heel wat rijker van tonaliteit :cool
(Noot: Je kan identiek hetzelfde doen in de gratis Gimp foto bewerking app)

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een gedeeltelijke zwart/wit omzetting van mijn vorige foto,
een “spielereitje’ tussen Z/W én kleur 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind een tweede ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Een Prille Lente (Deel 1)

Normaal gezien wou ik nog een paar logjes maken over het vriesweer,

de witte ochtendvorst en de sneeuw van onlangs…

Maar een paar nieuwsgierige bezoekers vroegen me of ik ondertussen al nieuwe foto’s

in het nieuwe prille lente zonnetje heb gemaakt ! 🙂

Wat dacht je dan hé ?

In onze eigen streek heb ik verleden jaar méér dan genoeg nieuwe & mooie plekjes ontdekt,

dankzij onze lange wandelingen in  deze coronatijden. Locatie keuze genoeg dus ,

om in deze prille zalige lentezon mijn macro lens wat extra licht te geven

in plaats van het koude ijs uit de laatste logjes 😉

Alle foto’s in dit logje zijn verleden week zondag,

geshoot in een klein, vergeten & verwilderd bosje in Wambeek,

een bosje waar de kleine sneeuwklokjes nog weelderig groeien 🙂

Mijn nieuwe blog-plan is dan ook om lente & winterfotografie af te wisselen…

Misschien ook eens wat IJsland er tussen draaien ?? Dat zien we wel weer hé ? 😎

Maar vandaag starten we met macro’s uit het eerste lentezonnetje van 2021…

De camera is de Sony A7R2 en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1

 

Ik laat de sneeuwklokjes zelf aan het woord nu… 😉

 

 

 

Met een statief kan je hier weinig of niets doen, (dat is mijn persoonlijk oordeel…)

de grond was relatief droog maar om écht droog te blijven is een opengeknipte

plastiek vuilniszak heel handig als je op de bosgrond gaat liggen,

om de sneeuwklokjes te fotograferen 🙂

 

Fotograferen én fotograferen is twee…

Wat ik hier bedoel is:  Je kan een foto maken,

die een pure registratie is van de bestaande werkelijkheid…

een niets vertellende, saaie foto dus…

Of… je kan proberen een foto maken die véél verder gaat dan pure registratie….

Er zijn mogelijkheden genoeg om dat te proberen !

• Maak gebruik van het aanwezige licht, speel ermee, geef dat licht een meerwaarde !
• Speel en “schilder” met de héél beperkte scherpte diepte van je macro lens !
• Leg gevoel in je foto door de kwetsbaarheid van de kleine sneeuwklokjes te tonen…
• Probeer de grootsheid van het kleine macro wereldje zichtbaar te maken !
• Vermijd altijd drukke achtergronden…
• Enz, enz…

Fotografie is dus niet simpelweg op het knopje drukken hé ? 😉

 

 

 

 

Zelfde foto als hierboven,

alleen heb ik hier in de Photoshop nabewerking het Orton filtertje zijn warme werk laten doen 😎

 

Een tip: Fotografeer nooit witte bloemen in het volle zonlicht !

Je foto’s zijn dan gegarandeerd mislukt (verbrand) !

Zoek de schaduwen op of gebruik een stuk karton ofzo om de zon tegen te houden.

 

 

 

De sneeuwklokjes staan heel dicht op mekaar…

Als fotograaf moet je een kijkhoek zoeken waar een heel rustige

achtergrond je foto ondersteunt…

Niet simpel soms, maar meestal héél doenbaar hoor 🙂

 

 

 

De zachte, warme kleuren in de achtergrond, zijn oude herfstblaadjes die ongeveer 15 cm verder lagen…

Omdat mijn macro foto’s tussen f2,8 en f4 gemaakt zijn, is de scherptediepte héél miniem

en de achtergrond (het bokeh) is dan grotendeels fluweel zacht en egaal.

Wat een macro foto “sterker” maakt natuurlijk

 

 

 

De tijd van de katjes is ook aangebroken 🙂

De katjes van de hazelaar in het midden van de laatste bruin/oranje herfstkleuren.

Weldra bloeien ook de wilgenkatjes, maar dat is voor in een ander logje 😉

 

 

 

Met deze serie sneeuwklokjes heb ik de macro lens gebruikt voor wat ze waard is !

Maar in toekomstige logjes leg ik uit hoe je de achter én voorgrond van je foto

sterk kan beïnvloeden door middel van een simpel plastieken zakje

dat je over de lenskap ‘drapeert’ met een elastiekje.

Maar dat gegeven is voor later 🙂

Hier heb ik een relatief drukke achtergrond toch nog min of meer aanvaardbaar

gekregen door een schaduw vignette op de onderkant toe te passen…

 

 

 

Er staat nergens geschreven dat een foto overal scherp moet zijn hé ?

In deze foto is er amper 1/20 deel min of meer scherp,

maar je ziet heel goed dat hier sneeuwklokjes zijn gefotografeerd 😎

Fotografie en impressionisme gaan héél goed samen vind ik

 

 

 

Dezelfde foto als hierboven,

maar hier heb ik de sfeer een tikkeltje warmer gemaakt door wat meer ‘zonlichtwarmte’

toe te voegen in Photoshop.

 

 

 

Als de afstand tot de achtergrond groot genoeg is,

dan kan je op f6,4 een mooi zachte achtergrond verkrijgen

en toch meer dan genoeg scherptediepte op het sneeuwklokje overhouden

om details ervan te laten zien.

Fotografie is altijd afwegen hé ? 😉

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van eerste ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn eerste “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Macro in de Nationale Plantentuin Meise (Deel 5)

In de vier laatste logjes vertelde ik van macro fotografie in de winter, ijs, sneeuw, regen, enz

Maar met de macro fotografie ansich ga ik hier verder,

alleen het seizoen gaat van winter naar meer zomerse en warmere omstandigheden 😎 .

Gisteren was het weertje nog lekker gezond -10º graden,

vandaag is het grijs, miezerig & kil regen weer 🙄

Wie weet hoelang dit grijze pokkeweer gaat duren hé ?

Om dat grijze pokkeweer wat te vergeten is het weer hoog tijd

om wat extra warme macrofotografie uit de tropische serre van onze Nationale

Plantentuin in Meise te publiceren. (Het vorige Plantentuin logje vind je hier).

 

De camera is nog steeds de Sony A7R2

en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro 🙂

 

De wonderbare schoonheid van tropische bloemen…

Nooit krijg ik er genoeg van !

 

 

 

One to go…

 

 

 

Deze dwerg bloemekes zijn amper 2 tot 3mm groot !

De piepkleine mieren die leven van én òp die bloemetjes, zijn ‘ingevoerd’ uit het land

waar die bloemen groeien, en leven hier verder onder net dezelfde omstandigheden

als uit het land van hun herkomst.

Het is wonderbaar hoe de natuur zich telkens én overal aanpast

aan de levensomstandigheden van het moment !

 

 

 

In de tropische serre vind je natuurlijk de reuzen waterlelies…

Om deze bloem te fotograferen moest ik met de 100mm macro lens

toch wel redelijk afstand nemen, zò groot is de bloem van een waterlelie

 

 

 

Dezelfde bloem als op de vorige foto,

maar nog een metertje verder gaan staan,

om deze prachtige bloem helemaal op de foto te krijgen 😎

 

 

 

In het vorige Plantentuin logje vertelde ik er al over..

De tropische vleesetende planten !

Deze bloem-planten worden bijna een halve meter groot !

 

 

 

Aan de afglijdende waterdruppels kan je zien

hoe vochtig warm het in de serre is !

Je camera én lenzen moet je echt heel goed acclimatiseren

vòòr je de serre binnenkomt.

Anders krijg je gegarandeerd condens vocht binnen in je lens !

De enige oplossing voor dit probleem = een nieuwe lens kopen…

Dus, in de tropische serre moet je heel goed oppassen met je fotogerief !

 

 

 

Nog een Bekerval…

Deze tropische valkuilen voor insecten vind ik heel indrukwekkend …

Het leven kruipt en evolueert dat het geen naam heeft hé ?

 

 

 

Een zaadjes bol schoonheid uit Bar Tropical 😉

 

 

 

Sommige bloemen tonen héél verleidelijk hun meeldraden…

Als macro fotograaf kan je dan kiezen uit tientallen mooie onscherp/scherpe beelden…

Maar er kan er maar één de mooiste zijn hé ? 😎

Naar mijn gevoel is de minieme scherpte op de 2 meeldraden hier de beste fotografie keuze.

 

 

 

 

Om voort te borduren op het zelfde thema als bij de vorige foto…

Wat mag of moet (?) scherp ?

Ik werk nooit graag met regeltjes of zo-moet-dit-of-dat…

Als ik mijn eigen buikgevoel volg komt het meestal wel goed 😉

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Soms moeten we even buiten de serre gaan,

omdat de tropisch warme temperaturen daar binnen wat te veel worden !

Buiten in het park van de Plantentuin staan mooi verweerde bronzen beelden,

die zeker òòk het fotograferen waard zijn,

zeker als de beelden versierd zijn met wat bloeiende takjes

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk