Zelfs in de winter is de Nationale Plantentuin van Meise open. Natuurlijk zal je daar geen zomerse bloemen of lentebloeiers zien, maar in de tropische serres kan je als fotograaf veel fotopret beleven 🤗 En voor die pret doen we het tenslotte Begin februari 2023 was het overwegend grijs en regenachtig. In de serres was er daardoor niet echt veel licht… Je kan de ISO omhoog jagen om snellere sluitertijden te krijgen, maar dan heb je kans op digitale foto ruis en andere onplezierige dingen die je wil vermijden. Daarom gebruikte ik een flitser met een softboxje errond om zachter licht te krijgen. De flitser staat niet op de camera, maar hield ik in mijn hand of klemde die met een gorillapod ergens aan een of andere tak of paaltje. De flitser werd gestuurd via een draadloze controller. De flitser zelf staat op manuele stand, zodat ik zelf de controle heb over de flitslicht sterkte. Baai de wee… ik werk nooit met TTL op een flitser… TTL = de A van automaat… daar heb ik een hekel aan.
De ingang van de woestijn planten serre … Talloze slingerplanten woekeren over de wandelpaden… (Deze foto is zonder flitser gemaakt) Hier voelde ik dat de natuur altijd het laatste woord zal hebben… en dat de mensheid moet beseffen dat we anders moeten gaan leven…
Cactussen zijn echte overlevers ! Ze hebben een manier gevonden om het minieme dauw water in de woestijnen op te slaan, om zo de verzengende woestijn hitte te weerstaan !
Een diagonale compositie…
Deze cactus (zo’n 30cm hoog) bestaat uit 5 “platen” die ster gewijs groeien. Elke ‘plaat’ heeft een héél venijnige stekel rand !
Een tropisch plantje dat op 2 februari al in bloei stond. Uit die kleine, groene knopjes groeien lange rode “”stengeltjes”, met op de uiteinden een of ander donker gekleurd knopje. De naam van deze (plant, bloem ?) heb ik niet gevonden…
In het zelfde rode stekelig plantje trok een beweging mijn aandacht… Tussen de rode stekeltjes zag ik tientallen piepkleine mieren ! Volgens mij zijn dit faraomieren. Deze beestjes zijn ongeveer 0,2cm lang.
Een ander rode draadjes plantje… Hier zie je beter hoe de mieren in en op dit plantje leven.
Stilleven van een verdord takje…
Nieuw groen begint met mondjesmaat te groeien in de woestijn serre.
Cactussen kunnen de meest rare vormen aannemen ! Deze cactus plant voelt als een keihard, opgerold droog blad, met een blauw/zwarte stekelrand. Overlevings evolutie kan de meest rare vormen aannemen !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje… Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? …. Nu ja, dat weet ik nu nog niet. We zien dat wel als het zover is hé ? 😊
De titel van dit logje vertelt het je al… We zijn weer eens in de Nationale Plantentuin van Meise beland. Deze unieke locatie zal ik nooit beu worden ! Er is zoveel te zien en te beleven dat het min of meer onmogelijk is om alles te zien. Steeds opnieuw zijn er nieuwe dingen te zien, dat houd de inspiratie én de verbeelding scherp 😎 Dit logje is het vervolg op … het vorige logje in deze serie 😃
Vandaag zijn we in de tropische serres… In sommige tropische serres is het tropisch warm en ook tropisch vochtig ! Als je camera en/of je lens niet 100% waterdicht is moet je daar ferm oppassen ! Ik koop altijd 100% waterdichte cameragerief, het kost me een paar extra tientjes, maar dan kan ik ook overal, onder “zware” omstandigheden blijven fotograferen, zonder schrik te hebben dat er schimmels & fungi gaan groeien in de apparatuur. Als je deze pech hebt… zeg dan maar gedag aan je gerief want het is om zeep. Maar vandaag houden we het in de woestijn serre droog & warm…
We zijn in de zaal van de vetplanten en de stekelige cactussen. Vetplantjes kunnen soms rare vormen hebben…
De kleine zacht rode, volgroeide bloemetjes op deze vetplant zijn amper 1/2 cm groot… Het loont dan ook zeker de moeite om verder dan 1:1 te gaan ! (Hier zat ik op 1,5:1 ongeveer) Het grote voordeel van zo dicht te komen is, dat de achtergrond dan verdwijnt in een heerlijk waas. Hoe dichterbij je komt, hoe kleiner de scherptediepte… Het nadeel van zo dichtbij te komen is dat je ofwel héél vaste handen moet hebben, ofwel een statief moet meesleuren… dat laatste is niet altijd evident !
Vetplanten kunnen de meest rare vormen aannemen… Dit exemplaar was net een omgekruld zaagblad 😂
Omdat de achtergrond in de vorige foto veel te veel de aandacht vraagt, heb ik deze extra foto gemaakt op 1,5:1 macro verhouding. Omdat het in die serrehoek redelijk schaduwrijk was, heb ik de iso op 800 moeten zetten (om nog uit de vrije hand te kunnen fotograferen).
Nu komen de stoere stekelige zware jongens eraan… Sommige exemplaren zijn meters hoog ! Hier heeft de natuur een middel gevonden om het kleinste druppeltje water op te vangen én te bewaren, voor als er echt barre tijden aanbreken. In de woestijn overleven deze cactussen op de schaarse ochtendnevel… Straffe toeren hé ?
Een kleiner exemplaar als deze stoere knaap staat ook bij ons thuis. Die van bij ons is nu meer dan 2 meter hoog ! In die stekels wil je niet belanden… dat geef ik je zwart op wit 😂🌵 Om zo’n stekel door te knippen heb je een deftige kniptang nodig !
Cactussen als model voor een fotoshoot… 🤗
Alhoewel ze een stekelig karakter hebben, is het een leuke uitdaging om deze vetplant/cactussen als onderwerp te benaderen. Dat zal ik later beslist meer doen…
Met een macro lens kan je zo dichtbij komen dat de kijker niet echt meer weet wat het onderwerp nu juist is… Op dat punt gekomen is het voor de macro fotograaf dolle pret 😎
Om dit logje voor vandaag af te sluiten… Twee sporendragende varen plantjes op 2:1 macro verhouding. Zo kon ik de achtergrond heel vaag & bijna abstract houden. De afstand tussen lens en de linkse varen is ongeveer twee centimeter… Gelukkig was ik hier in een windstille serre ! Buiten zou deze macro héél moeilijk te maken zijn, omdat het minste zuchtje wind de hele foto onscherp zou maken.
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin Meise 2022” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie ! 👍 Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan…. Nu ja, dat zien we dan wel weer hé
De grote meerderheid van mijn logjes gaan over macro fotografie… Dit logje zet die mooie traditie gewoon verder en het onderwerp is dan ook natuurlijk macro fotografie 😊 (Het logje van vandaag is de opvolger van de vorige Plantentuin Meise 2022 )
De camera is de Fuji XH1 met de 100mm Laowa f2,8 macro lens. De locatie is zoals je in de titel al kon lezen, onze Nationale Plantentuin in Meise.
Ook bij de foto’s in dit logje blijf ik werken met een heel open diafragma (f2,8 tot f5,6), gewoon omdat je het onderwerp kan isoleren in je foto en de (dikwijls) storende achtergrond kan verzachten tot een heerlijk waas ❤
Ook probeer ik niet ‘zomaar’ te fotograferen… Naast mooi licht zijn de kleuren, de compositie ook belangrijk. Fotograferen in de natuur voelt meestal aan als schilderen met mijn lens 😘
Een oud, verdord takje overgroeid met Groot dooiermos… ik vind het prachtig !
Met wat geluk is het héél even windstil… Deze geel/rood verkleurde herfstblaadjes, nog wat nat van een malse regenbui, hingen een kleine meter boven het gras. Hoe mooi kan eenvoud zijn hé ? 😉
Aan de rand van de vijver (aan de ingang van de tropische serres) zag ik deze heerlijk mooie rode bloemekes ! De grote fontein in de vijver zorgde voor zalig mooie bokeh bolletjes in de achtergrond 👍 Maar ik was nog niet echt tevreden met deze foto… Hier zat veel meer in voelde ik… 🤔
In de vorige foto had ik 1 rode bloem scherp, de andere was onscherp omdat ze een paar centimeter verder stond dan de andere… Ik kon de lens dichtknijpen voor een grotere scherptediepte (grote f-getal), maar dan zou de achtergrond té druk en bijgevolg lelijk worden… Er zat niets anders op dan een ander kijkpunt op te zoeken ! Na wat zoeken, wikken en wegen nam ik deze foto… Nog steeds was ik niet 100% tevreden over het resultaat…
Een kleine halve meter ging ik achteruit en nam deze foto… Toen voelde ik pas het YESS gevoel !😍 Twee rode verliefde bloemekes in een zacht, dromerig bokeh én een lekker strak contrast.
In de tropische serre… Een varenplant voelde zich lekker in de tropische warmte… Als je daar binnengaat met je fotogerief, moet je best een half uurtje je camera én lenzen laten acclimatiseren. Anders krijg je gegarandeerd schimmels en fungi in je lens… 😱🥵
Als ik druppeltjes zie… Dan wil ik ze fotograferen natuurlijk 😎
Zelfs met simpele planten als varens, kan je als fotograaf leuk dingen doen …
Het zijn net de spaken in een wiel, vind je niet ? De natuur is wonderlijk !
In een héél donker hoekje in een tropische serre zag ik dit minuscuul druppeltje… Het geheel van de vormen, kleuren, licht en schaduwen, plus tegelijk een leuke compositie op de regel van derden maakt me blij 🤗 Het gevoel van schilderen met je lens is in deze foto zeker aanwezig !😎
Ik hoop dat je van dit “Plantentuin Meise 2022” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie ! 👍 Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan…. Nu ja, dat zien we dan wel weer hé
Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag nog eens mee naar de Plantentuin in Meise. Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4) De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele & uitstekende Laowa macro lens. Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !… Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen. Maar let wel op : Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie … Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !
De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien… Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket, dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen ! Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen… Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin… Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔 Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee… Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie… Doe er aub iets aan 🤗🙏 Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠
Een piepklein insectje én een gele bloem… De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂
De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd maar kom, dat is niet echt belangrijk hier… De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond vind ik veel belangrijker 😎
De herfst was al volop bezig eind september 2021… Een natgeregend blad onder een grijze hemel… Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie, maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭 De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt. Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi ! Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐
Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes, die er nog eens stevig gaan invliegen 😋
Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons… Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠 Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…
Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…
Minimalisme in fotografie… iets waar ik altijd blijf naar zoeken ! Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee, je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ? Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal. De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠
Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes… Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier. Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?
Om dit logje (voor vandaag) te eindigen… In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen ! Zowel qua kleur als qua vorm Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Van de libellen in Frankrijk en de witte vrieswereld in de schapenweide is het weer hoog tijd om iets totaal anders te doen ! “And now for something completely different“, zoals die grapjassen van Monty Python ons voorschotelen (Voor de volledige film, klik hier)
Dit is mijn allerlaatste logje…😱❓🥶 ….. ❓❓ 🆘❌ ….. ❗❗ 💥
Ik bedoel het allerlaatste logje voor dit jaar natuurlijk 😂 (of dacht je nu echt dat ik ermee ging stoppen ?? 😉)
Ik wil 2021 niet afsluiten met een ‘Best off’ of een of andere top 10 dinges… niet dat ik daar iets tegen heb, integendeel zelfs ! Sommige bloggers zoals Rudi (PicPholio Nature Photography) bijvoorbeeld, hebben van hun “Best off 2021” logje echt wel een meesterwerkje gemaakt ! 👍
Omdat ik altijd een min of meer onverwacht thema wil brengen, heb ik besloten om in dit laatste logje van 2021, alle dieren, die samen met ons allen de planeet Aarde bewonen, eens ferm in de bloemekes te zetten 💚 ! Waarom ?? Wel… Omdat dieren wel een beetje veel meer aandacht én respect van ons, mensen, verdienen , die ze nu krijgen van ons !
Alle foto’s zijn gemaakt in de diergaarde van Blijdorp, Rotterdam, Nl. De camera was de Fuji XH1 + de 80mm macro f2,8 , de 100/400mm, de de 24/70 f2,8 en de 70/200 f2,8 tele lenzen.
Ergens heb ik medelijden met deze dieren, omdat ze in gevangenschap leven… Maar van de andere kant, de ijsbeer zijn natuurlijke leefwereld is stilletjes aan druk bezig met te verdwijnen… De toekomst van deze dieren in hun natuurlijke leefwereld hangt aan een zijden draadje….😥 Misschien is deze indrukwekkende beer nu beter af hier bij ons ? Zelfs een ijsbeer lust een blozend appeltje 😋
Er zijn grote beestjes én er zijn kleine beestjes 🤗 Deze prachtige monarch vlinder heb ik gefotografeerd in de tropische vlindertuin van Blijdorp.
Er zijn grote en kleine beestjes, én er zijn ook beestjes met een superlange nek ! Zoals deze giraffe bijvoorbeeld 🦒
Er zijn zelfs beestjes die kunnen vliegen ! 🐦 De kleurrijke vogels… de heel verre nazaten van de dinosauriërs , die ooit onze aarde bevolkten ! 🦖 De heerlijk rijke Griekse mythologie heeft ons ooit een heel mooi verhaal geschonken over onze mensendroom om zelf te kunnen vliegen… 🚀 Het verhaal van Ikarus en Daedalus !
Soms hoef je een dier niet volledig te fotograferen om de diersoort aan bepaalde details te herkennen De Okapi ! Wist je dat de okapi de nauwste nog levende verwant van de giraffe is ?
Tropische vogels zijn er in overvloed te vinden in Blijdorp. De verschillende kleuren zijn prachtig om te zien, vind je niet ? De vorm van hun bek is evolutionair aangepast aan hun eetgedrag én het voedsel dat ze vinden in hun natuurlijke habitat. Het moet echt wel een flinke klus zijn voor het personeel van Blijdorp, om al het verschillend voedsel (bessen, granen, insecten, enz ,enz) bijeen te zoeken.
Deze vogel vond ik qua kleuren echt wel de mooiste die ik in die enorme vogelkas gevonden heb. In het zonlicht leek het wel dat zijn gevederte een metallic glans kreeg. Een prachtig beestje hé ? 🤗
Het stokstaartje(Suricata suricatta) is een klein roofdier dat tot de mangoesten behoort. Hij wordt ook wel “aardmannetje” genoemd. De naam “stokstaartje” danken ze vooral aan hun kenmerkende houding die ze urenlang kunnen aanhouden) als ze op wacht staan. De sepia kleuren van het diertje én van zijn nagebootste leefomgeving vond ik fantastisch goed ! Petje af voor de Blijdorp ontwerpers van de leefomgeving van deze dieren !👍
Er zijn kleine vogels… én er zijn ook grote vogels 😉 zoals deze Kroeskop pelikanen bijvoorbeeld. Omdat de zon loodrecht boven ons volle bak stond gas te geven, én deze vogels bijna wit zijn van kleur, heb ik de EV (licht meting) van de camera op min 2,5 stops gezet. Als ik dat niet had gedaan was deze foto gegarandeerd overbelicht geweest én voor de digitale vuilbak dus… f13 , iso800, -2,5EV , 1/2200s,
Er zijn kleine katjes 😺 én er zijn héél grote katten ! 🦁 Deze grote leeuw lag me dromerig aan te kijken… Het was tijd voor het middagdutje denk ik 🛌💤
Een nieuwsgierig Prairiehondje hield ons nauwlettend in het oog… Het zijn geen hondjes, maar eerder nauw verwant aan de eekhoorn. Omdat ze een keffend, bijna blaffend geluid maken, dachten mensen vroeger dat het hondjes waren. Hier vind je video’s uit Blijdorp van deze leuke diertjes…. In de buurt van het open ! verblijf van deze prairiehondjes staan overal waarschuwingsborden dat je de snoezige diertjes niet mag proberen aaien… Ze hebben vlijmscherpe tanden en na een beet van zo’n beestje moet je zo snel mogelijk achter een tetanus prikje gaan… Een lange tele lens (100/400mm) komt hier dus heel goed van pas.
Wasbeertjes zijn ook schattige beestjes… 🦝 maar je moet zeker niet te kort bij ze komen…. want ze kunnen ook venijnig bijten ! (net zoals de prairiehondjes ! ) Dit wasbeertje heeft zin in een visje … 🐟
Dit plaatje van twee duiven, (het leek wel een verliefd stelletje !) viel me ineens op ! Gelukkig had ik op dat moment de 100/400mm telelens op de camera staan anders kon ik dit leuke duiven love-story plaatje niet maken 😎
Nu we toch over love-story bezig zijn… Om het blogjaar 2021 hier af te sluiten… Geven we er nog een ferme lap op! 😁 Twee zeeleeuwen samen in love 💚 Astemblieft 😎
Ik hoop dat je van mijn allerlaatste logje voor dit jaar, 2021, “Allemaal Beestjes” hebt genoten. Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend 📷 logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn eerstvolgend logje in 2022 zal gaan…. Nu ja, dat zien we die volgende keer dan wel weer hé 😎
Voor ik het vergeet … aan al mijn teergeliefde bezoekers wens ik alvast het allerbeste voor 2022 ! Dat je al je dromen mag waarmaken ! Maar vooral wens ik je een goede gezondheid toe, dat je zeker mag gespaard blijven van dat ellendig corona beestje. Dat de pandemie nog niet gedaan is, dat weet iedereen, maar hopelijk zien we ergens in 2022 een lichtpuntje in die donkere tunnel opduiken hé ? ✨🧐
Vriendelijke groetjes, blijf vooral gezond, en een prettig eindejaar 👍🥂
Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee naar onze Nationale Plantentuin in Meise. Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje van deze serie eindigde 😎 We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres. De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera, de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen, maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋
Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) , rond de vijver was het min of meer windstil. Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋
Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel, in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar. Vooral kunstschilders weten dat heel goed ! Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍 Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht. Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋
Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉 Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen… Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet ! Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden te overwegen… 🙃 Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties… Niets meer 🤔
Om met het to-do-plan te starten… Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes
Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes, dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍
Minder kan soms ook meer zijn…
In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’… De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !
Druppeltjes in groene waterplanten, de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊
Een door de herfst verkleurd waterplant blad, Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗 Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !
In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld… In een ecologische vijver drijft er van alles rond… Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen, alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !
Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan ! Maar waar je ook gaat… overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘
Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie, ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…
Om dit logje voor vandaag te eindigen… In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?) had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐 Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Van de Winterse Details (pseudo- macro fotografie), schakelen we terug naar het werken met een echte macro lens. We zijn terug in de Nationale Plantentuin in Meise, de camera is nog steeds de Sony A7R2 en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro. Dit logje is dan ook het vervolg op … Mijn vorig logje, deel 7, van de Nationale Plantentuin in Meise 😉
We bevinden ons nog steeds in de tropische serre, het is er nog steeds tropisch vochtig én heel warm, maar om mooie tropische bloemen-macro foto’s te maken, mag je wel wat extra moeite doen hé 😎 En onder ons gezegd… We doen dit héél graag hoor
Het is boeiend om totaal onbekende bloemen te verkennen met een macro lens, een mooie kijkhoek zoeken, waar komt de bloem het meest tot haar recht ? Meestal neem ik meerdere foto’s en kies later de mooiste eruit. Persoonlijk hou ik van een open diafragma (kleinste f-getal), je moet je dingetje dan doen met een héél minieme scherptediepte, maar juist dat gegeven maakt dat je creatief moet nadenken én zien. De achtergrond mag niet storen… Daar moet je voor opletten !
Een soortgelijke bloem als bij de vorige foto, maar deze bloeide juist open…
Verademing
Tropische bloemen zijn echt een verademing in geur, kleur en vorm
Nerven, de levens aders van bloemen en planten… Als het door de grijze wolken, gefilterde zonlicht, er doorheen straalt dan worden nerven heel mooi om te zien ! Mooi licht… dat is waar iedere fotograaf naar zoekt 😎
Een wel heel vrolijk gekleurde boom ! Het geheel deed me denken aan de kleurrijke hippie-generatie uit de jaren 60 😉
Carpe diem
Pluk wat carpe diem zo verklapt deze bloem me voor het te laat is
Soms wordt het zonlicht in de tropische serre heel mooi gefilterd, door andere struiken en schaduwen anderzijds. Hét resultaat is meestal héél zacht en heerlijk omfloerst licht… Juist dat licht dat een fotograaf gelukkig maakt 🙂 Een stilleven van bladgroen én nerven…
Deze minimalistische foto wou ik omzetten naar grijs waarden … een zwart/wit foto dus… 😎 Dit plaatje zou misschien passen in een Yoga of Zen les-lokaal
In mijn eeuwige zoektocht naar patronen, herhalingen, variaties van licht en donker kwam ik deze schoonheid tegen… Een reusachtig blad van een of andere tropische plant, juist dit kleine detail bracht me op leuke ‘Speelse Spiegelingen’ ideetjes 😎
De foto van hierboven heb ik horizontaal gespiegeld en samengevoegd tot één nieuw geheel. Et Voila ! 😉 Maar dit is een slechts tussen stadium hoor… er komt meer 😎
Het definitieve resultaat is een verticale spiegeling van het tussentijds resultaat… De kleuren heb ik ietwat versterkt, om meer contrast in het geheel te brengen. Zeg nu zelf, zou je in deze foto , de eerste (bron) foto nog herkennen, moest je alleen dit eindresultaat zien ? 😉 Je kan een werkelijkheid zodanig verdraaien, dat je tot iets totaal nieuws kan komen… Daarom vind ik die ‘Speelse Spiegelingen’ zo zalig om te doen 🙂
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje uit de Plantentuin van Meise gekomen (reeds de 8ste editie !)
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie. Er zijn nog heel wat Plantentuin vervolg logjes gepland… 😉
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .
Alvast een dikke merci voor je reactie !
Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…
We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Van de Speelse Spiegelingen in Brussel, is het weer hoog tijd om iets totaal anders te brengen 😎
Macro fotografie is meer en meer mijn dingetje, maar dat zullen veel bezoekers al lang weten 😉
De camera is nog steeds de Sony A7R2 en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro 🙂
We bevinden ons nog steeds in de tropische serre, het is nog steeds tropisch vochtig én warm, maar om mooie foto’s te maken, daar moet je iets voor over hebben natuurlijk 😉
In de kas waar we nu zitten, groeien veel tropische orchideeën… Omdat een macrolens een heel beperkte scherptediepte heeft, moet je als macro-fotograaf je scherptegebieden bepalen. Je kan alles scherp krijgen, dmv een focus stack, maar dan is het artistieke macro plezier er voor me af
Omdat ik met de Laowa lens tot een 2:1 macro verhouding kan gaan, kan ik héél dichtbij mijn onderwerp komen. De scherptediepte neemt evenredig af, naarmate ik dichterbij kom… De scherpte zit hier op jet bovenste meeldraadje… Dit rode helmknop is ongeveer 1/2 mm groot ! Om je een idee te geven hoe klein het macro wereldje wel is
Wat macro fotografie zo leuk maakt, is het feit dat je steeds moet zoeken naar een mooie compositie, een verantwoorde bladvulling, wat toon ik scherp ? wat laat ik onscherp ? Het verplicht je ook om na te denken over je foto om niet zomaar een saaie weerspiegeling van de realiteit te maken
Orchideeën zijn in mijn ogen veruit de meest sensuele bloemen ! Het zijn ook echte meesters in het vermommen ! Wist je dat er bidsprinkhaan orchideeën bestaan ??
Deze orchidee voed zich met kleine insecten, die aangelokt worden door feromonen die de bloem aanmaakt… De natuur is wonderlijk, vind je niet ? 😎
Je zou denken dat dit een of ander modern kunstwerk is… niets is minder waar hoor !
De foto hierboven, toont alleen een klein detail van een prachtige tropische bloem (waarvan ik de naam vergeten te noteren ben…) Het gedempte zonlicht dat door het tropische bladerdak schijnt is ideaal om deze wondermooie bloem heel subtiel te belichten !
Mieren op een minuscuul kleine bloem…
In de schaduw van grote planten kan je soms tropische schatten ontdekken ! Een macrolens is dan ook hét ultieme gereedschap om deze natuurschatten op een magische manier weer te geven 😎
Behind bars… Het tropische woud verbergt haar geheimen 😎
Nerven van tropische planten kunnen wonderlijk mooi wezen ! Met wat donkere vignettering in de afwerking probeer ik de aandacht naar het centrum van de foto te brengen…
Om dit logje voor vandaag af te sluiten. Een kleine rood/roze tropische bloem trok mijn aandacht… De kunstmatige regen werkte het geheel heel mooi af vond ik 😉
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen (reeds de 7de editie !)
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .
Alvast bedankt voor je reactie !
Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
.
!
Fotografie als een rode draad door mijn leven 