Op stap in ’t Stad

In september van vorig jaar (2023) besloten we (Guy, mijn min of meer nieuwe fotomaat en ik)
om ons wat meer op de architectuur fotografie te gooien.
(Guy is ook een oud collega van mij bij Proximus én is zelfs een tijdje mijn “baas” geweest, in het prille begin van mijn IT carriere aldaar).
We hebben ook dikwijls met (onze helaas overleden collega én vriend ) Johan samengewerkt in onze fotografie. Dat smeedt banden !
Nu trekken we er dikwijls samen op uit voor natuurfotografie , macro,enz.
Architectuur fotografie zien we zeker zitten.
Guy woont in Willebroek,
dat is dus niet ver van Antwerpen (Het Stad zoals ze bij ons zeggen). 😃
Omdat Guy Antwerpen goed kent, gaat hij ons naar een paar markante
plaatsen brengen…

Onze eerste locatie is het enorme, prachtige én futuristisch uitziende ‘Havenhuis‘. Mijn wapens waren de Fuji XH1 en de Fuji X 23mm groothoek lens. Maar al vlug bleek dat de 23mm niet breed genoeg was om héél het gebouw erop te krijgen. 🥴
Maar gelukkig vond ik de groothoek Fuji X 10/40mm f/4 in mijn fototas !
Op 10mm lukte het me wonderwel om héél het gebouw erop te krijgen !
Tussen mij en het gebouw was nog water… (dat kan je verder beter zien)
Het “nadeel” van een héél brede groothoek lens is dat de verticale lijnen in je foto de neiging hebben om samen te trekken naar boven toe…
Maar gelukkig is er in Photoshop een functie die alle verticale lijnen min of meer recht trekt. Je kan ook een tilt-shift lens aanschaffen, dan zijn alle verticale lijnen echt recht, maar die uiterst gespecialiseerde shift-tilt lensjes zijn echt peperduur… (én heel moeilijk qua bediening)






In de onmiddellijke omgeving van het Havenhuis vond ik soort van controle ruimte dat nog in aanbouw was… De vele hoeken in deze futuristische opbouw vind ik wel iets hebben !





Het ritme van deze geprefabriceerde betonnen, die als enorme muurtegels zijn aangebracht, brengen leven in deze kille betonnen wereld.





Hier heb ik de sluitertijd op 1/100s gezet, de lichtcompensatie
op min een bij f/10 diafragma.
Zo werd het hemelsblauw donkerder en was het witte beton wat grijzer.
Ik vind dat deze betonnen kolos wat weg heeft van de sfinx van Gizeh 😉





Het was een rare dag in Antwerpen…
Van de ene kant stralende zon, van de andere kant meer en meer donkere wolken.
Als fotograaf moet je daar de gulden middenweg der belichting uit zoeken…
Hier zie je wat water en de kaden rond het Havenhuis.
Deze foto bevalt me iets beter dan de vorige Havenhuis foto.
Maar 4 foto’s verder zie je ongeveer dezelfde foto, maar door iets te
nuanceren is die foto beter als de eerste 2 😊






Van de andere zijde van de ‘Sfinx van Gizeh’ ontdekte ik een rare,
betonnen constructie… Het is me nog steeds niet duidelijk wat de functie van dit gebouw mag zijn,
maar qua fotografie bied deze kolos veel mogelijkheden.
Ook de wolken vond ik bij momenten héél mooi !

Opmerking : De laatste maanden ondervind ik dat mijn foto’s die ik publiceer op WordPress meer donker zijn dan de originele foto’s die ik op mijn eigen pc bekijk…





Nog een stukje zijmuur van de imposante “Sfinx van Gizeh”…
Dat kleine stukje hemelsblauw links boven is mooi meegenomen 🙃





Een roestvrij stalen deur, die toegang geeft tot het binnenste van de
betonnen “Sfinx van Gizeh”.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat inbreken in dit gebouw héél
moeilijk zal zijn… Het zal nodig zijn zeker ??





Deze derde foto van het “Havenhuis” vind ik beter dan de vorige twee.
Hier heb ik een héél laag camera standpunt genomen, waarin ik de
aandacht afleid naar wat plukken gras tegen het water. Op die manier
geef ik de kijker een beter gevoel van afstand én verhoudingen.
f/9 , 1/800s , ISO 250, 15mm





Dit logje sluit ik af met … ‘Speelse Spiegelingen’ !
Architectuur én “Speelse Spiegelingen“… Ze geven elkaar een handje 😎
Soms betrap ik mijn eigen erop,
dat als ik naar moderne architectuur kijk,
er steeds patronen in zoek,
die op de een of andere manier met elkaar gespiegeld kunnen worden.
Deze foto is een uitsnede van een schuine hoek van de ‘Sfinx van Gizeh’
die ik gebruikt heb als bron voor mijn spiegeling fantasietjes 😋





Om dit ‘Speelse Spiegeling’ resultaat te krijgen heb ik in Photoshop
gespeeld met kleur contrasten en kleur verzadiging.
Wat echter nieuw is voor mij : hier heb ik voor de EERSTE keer Ai technologie van Adobe gebruikt in een van mijn eigen foto’s !
Als je de vorige (bron) foto bekijkt zie je in de onderkant van de foto
details uit de echte haven van Antwerpen.
Bij deze gespiegelde foto,
zie je beneden wazige bergtoppen uit een onbekend land !
Wat heb ik hier gedaan ??
Ik heb gewoon een snelle selectie met de select tool gemaakt van de onderkant van de bron-foto en dan door middel van de Generative Fill functionaliteit van Adobe Photoshop op die selectie “bergtoppen, oerwoud, vergezicht” ingegeven.
Na een minuutje kreeg ik 4 verschillende resultaten die
de ‘Generative Fill’ functie voor mij heeft ‘geprepareerd’.
In deze laatste foto zie je één van die vier opgeleverde resultaten in
mijn foto…
De onderkant van mijn foto heb ik hier héél bewust veranderd in
iets totaal anders… iets dat niet bestaat…
En toch is plus/min 90% van mijn foto gestoeld op 100% realiteit…

“Welkom” in de nieuwe wereld van fake & realiteit…
We moeten daar meer en meer attent op zijn én kritisch blijven !
Wat is echt, wat is fake ? én hoe herken je het verschil ??





Hopelijk heb je ook genoten van dit Op stap in ’t stad (Deel 1) logje ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is hé 😉

een goede avond,
Dirk

Op reis in Friesland – EcoKathedraal (Part 5)

In het Friesland logje van vandaag neem ik de draad weer
op waar ik in het vorige Friesland logje ben gestopt.
We zijn dus nog steeds in de indrukwekkende Ecokathedraal…
(Btw… Deze plaats is een ferme aanrader als je ooit eens in Friesland
bent, zéker voor alle mensen die onze natuur
én een gevoel voor kunst een warm hart toedragen 😊)

We zijn Jan en Aafje nog steeds dankbaar omdat ze ons op een
toffe manier wegwijs maakten in de EcoKathedraal 👍

Omdat in het basis idee van de EcoKathedraal, architectuur
én onze natuur héél nauw met elkaar verweven zijn,
is het ook de bedoeling dat mijn foto’s van deze plaats,
het verhaal vertellen van hoe ik het geheel ‘aanvoel’, en ook :
wat vertelt deze plaats tegen mij ?
Ik wou niet zomaar “mooie” (en saaie !) plaatjes van dit alles
maken, maar de ziel van het geheel proberen te ‘vangen’…

Daarom wissel ik het oude & nieuwe groen én de gestapelde
bouwwerken af…

Nieuw leven groeit zich een weg naar boven…
Op naar het leven brengend zonlicht !
Beetje bij beetje zullen de planten de opeengestapelde stenen,
beetje bij beetje tot gruis vermalen…
Tot onze aarde uiteindelijk ooit eens stopt met draaien 😶
Zodat de natuurwetten, zoals steeds, het laatste woord zullen hebben…





Een indrukwekkend bouwwerk wordt zichtbaar in het bos !
Het bouwsel doet me denken aan een oude Maya tempel…
Wat heel goed opvalt zijn de planten, struiken, enz die links en rechts
uit de gestapelde stenen groeien …
Doe planten zijn ergens vergelijkbaar met zwammen die bomen
veroordelen tot de dood…
Deze planten zullen ooit dit bouwwerk uiteen duwen en vermorzelen !





Een klein, nu nog een nietig takje met wat lenteblaadjes…
Maar binnen enkele jaren is het een grote houten kanjer geworden,
die zeker zijn steentje zal bijdragen om de EcoKathedraal,
beetje bij beetje tot stof zal vermalen ! 🤔





Met oude stenen kan de maker leuke profielen in elkaar knutselen…
de kleurige mossen die er later onverwacht overal tussen groeien,
geven er uiteindelijk een prachtige, kleurrijke final touch aan 😊





Hier heb ik wat lensflare in de foto, maar dat kan me niet echt schelen…
Nog steeds had ik hier de indruk dat ik in een andere tijd was verzeild…
De tijd van de Maya’s, de Tolteken , de Inca’s , de Azteken,
komt een heel klein beetje weer tot leven !
Als je hier zo zalig kan wegdrijven in je fantasie wereldje,
dan wordt deze omgeving levendig echt hoor !😃





Een sfeerbeeld van hoe de héél langzame tand des tijds maalt…
Maar hoe traag die tand ook maalt…
Ooit komt het moment dat deze stenen tot stof zijn vermalen…





De opeengestapelde stenen én takken,
die langzaam maar zeker de bouwwerken omarmen én…





Uit de opeengestapelde betonstenen muren,
groeien heerlijk kleurrijke plantjes !
Het doet me denken aan een oud en héél wijs Chinees spreekwoord :
Het riet plooit in de storm wind, maar breekt niet





Op plaatsen waar het door de omringende bomen,
gefilterde zonlicht, de kleine, opgroeiende boompjes oplicht
is het zalig fotograferen 🤠
Nu oogt het kleine groen nog kwetsbaar én fragiel…
Maar hoe zal deze frisse knaap er binnen 5 of 10 jaar uitzien ?





Ook hier kan ik me echt niet ontdoen van het idee dat Louis Le Roy
himself toch wel ergens geïnspireerd is voor de pre Zuid-Amerikaanse
culturen en/of volkeren.
Hier zie ik min of meer een menselijke figuur in…
En met wat meer fantasie zie ik ook een jaguar 🤔
De briljante kleuren van de mosjes en planten die er intussen groeien werken dit plaatje héél mooi af !
Van de andere kant… De oud-Zuid-Amerikaanse-cultuur-invloeden van
dit bouwwerk spreekt ook boekdelen vind ik…
En van de héél andere kant…
Ik bewonder de creatieve energie om de oude stenen op deze wijze
op elkaar te stapelen.
Hier wordt kunst geboren 👌

Het is maar waar je voor open staat hé ?




Hopelijk heb je ook genoten van dit Ecokathedraal logje,
anno 2023 in Friesland.
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over wat onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Dat zien we nog wel hé 🙃😉

Salukes,
Dirk

Speelse Spiegelingen (part 12)

Van het kleine macro wereldje gaan we vandaag nog eens
naar iets totaal anders 😋
In de Brusselse Noordwijk is genoeg architectuur te bewonderen
én te fotograferen. Uitsneden van die foto’s kan ik goed gebruiken in mijn
‘Speelse Spiegelingen’ spielerij bewerkingen.
Het leuke van dit ‘spelen’ is dat je altijd weet waar je begint…
Maar waar je zal eindigen… Dat weet je nooit 🙃
Het begint altijd met een idee, zelfs van bij de klik 🤔😉

Het fototoestel is de systeem camera Fuji X100 (eerste versie), met een 12mega pixel camera
en een vaste 23mm f2 lens, een geheel waar ik echt ‘verliefd’ op ben.
De camera is echt klein en lijkt totaal niet op een digitale camera,
zodat vele omstaanders denken dat ik met een analoog toestel foto’s maak ! 😎
In onze digitale maatschappij wordt analoge fotografie als ‘très sympathique’ aanzien 🙃
Als fotograaf kan je hier voordelen uit halen natuurlijk 🙂
De mensen laten je meestal overal door en kijken wat lachend naar die
ietwat gekke fotograaf die nog werkt met echte filmrolletjes zoals vroeger 😁
Ze moesten eens weten hé ? 📸🤩

De foto’s dateren uit 2013…
Het ontmantelde TBR gebouw (de vroegere admin en tech hoofdzetel van de
telefoon zone 02 (Brussel),
een gebouw dat nu al een tijdje afgebroken is …
De ‘ontmanteling afbraak’ van dit gebouw
gebruik ik graag in vele foto-spielerijtjes en Speelse Spiegelingen…

Skelet

Een beton skelet
is al wat er overblijft
van 10 jaar daar zijn




Voorgespannen

Je bent niet meer dan
wat voorgespannen betonnen …
straks ben je weer weg






Schuine lijnen in het perspectief doen altijd hun ding 😉






Een uitsnede, rotatie en terug samensmelting van 1 foto,
brengt me tot dit resultaat…
Het origineel van dit alles is gewoon een foto van een betonnen karkas 😉





Rechtover de TBR toren staat het Zenithgebouw
De 3 volgende Speelse Spiegelingen zijn geïnspireerd op dat gebouw.





Wat ik altijd fantastisch vind aan deze Zenith toren,
is het feit dat het grootste deel van dit gebouw de zwaartekracht lijkt uit te dagen !
In deze ‘Speelse Spiegeling” wil ik dat gevoel extra benadrukken 📷






Als ik het magische ‘Flood’ filtertje op de vorige foto loslaat…
dan zie je dit 📷😉
Natuurlijk zijn de tientallen parameters zorgvuldig bijgesteld
om het plaatje te maken dat me tevreden stelt ☺






Van de Zenith tower gaan we nog eens naar zijn buurman toren…
De afgetakelde TBR toren…
Een 4x gespiegelde en tenslotte door het Flood Filtertje bewerkt foto…
Wie zei er ooit dat abstractie niet mooi kan zijn ? 😜






Jaren

Een beton skelet
is al wat er nog resteert
na zoveel jaren







Een andere kijkhoek tussen de TBR én de Zenith toren…
Wat spiegelen, copiëren, roteren, enz levert me dit “onmogelijk” plaatje op !
De digitale donkere kamer is heerlijk om in te “spelen” 👍😍





Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een of ander nieuwbouw project, dat enkele tientallen appartementen huisvest,
is ergens in de Noorderwijk neergepoot.
Het gebouw an sich vond ik heel interessant omdat het zoveel
doorkijk plekjes had. Voor de oplettende fotograaf is dit een extraatje 🙃📸




k hoop dat je ook van dit ‘Speelse Spiegelingen’ in Brussel logje hebt genoten…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 

Alvast een dikke merci voor je reactie  ! 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Over welk onderwerp we het dan gaan hebben ❓… Dat zien we dan wel weer 😎📸

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 8)

Tijdens de korte winter periode, begin dit jaar,
toen het nog echt lekker koud en gezond vriesweer was,
heb ik redelijk veel macro’s genomen in en rond de vele weiden
uit onze buurt.
Nu is het stilletjes aan terug lente of winterweer aan het worden,
maar daar heb ik nog geen foto’s van. Toch niet van dit jaar 🙂
Daarom ga ik gewoon verder met de lekker chaotische indeling
van mijn blogje 😎
Een logje vol macrofotografie tijdens de ochtendvorst bij een zomerzonnetje…
Astemblieft 😉

De camera is nog steeds de Sony A7 R2 met de Laowa 100mm macro
De Exif data kan ik niet tonen, omdat de lens volledig manueel is
én bijgevolg géén technische informatie wegschrijft bij de foto.


Normaal gezien vind ik prikkeldraad niet echt fotogeniek,
het doet me teveel denken aan oorlog, gevangeniskampen, onrecht…
Maar een klein stukje, ruw beroeste prikkeldraad, heeft wel iets vind ik 😉






Je kent ze wel, die betonnen weidepalen met gaten erin,
om het prikkeldraad door de steken.
Zo’n gat is de grafkelder geworden van een spin,
die ik daar doodgevroren aantrof…







Macro fotografie is niet alleen het kleine proberen zichtbaar te maken…
Macro is ook op zoek gaan naar schoonheid in de natuur !
Wat oude spinrag draadjes , één minuscuul klein druppeltje
waar ik op scherp stel…
Twee andere druppeltjes vervagen bijna in de achtergrond…

Glinsterend

Eén druppel water
glinsterend in het zonlicht
draait de wereld om







Voortbordurend op het vorige thema…
De ochtendzon laat kleine stukje ijs, vervlochten in oud spinrag, smelten…
Als je wat rondkijkt zie je overal juweeltjes zoals dit flonkeren.
‘T is aan de fotograaf om er een leuke compositie van te maken :mrgreen:







De boer die zijn oude weide omheining repareert…
Dit gegeven bekeken door een regel van derden bril,
levert een leuk, evenwichtig plaatje op 😎






Terug voortbordurend op het vorige plaatje…
Andere metaaldraad, een andere reparatie,
de regel van derden blijft behouden…






Een zwart/wit omzetting van vorig plaatje…
De bokeh cirkels worden in deze Z/W omzetting veel beter zichtbaar






De compositie regel van drie, of de regel van derden,
zijn heel breed toepasbaar en leveren meestal leuke foto’s op 😉







Kleine ijskristallen op de groene grassen…
Hoe een klein beetje vrieskoude alles veranderd !


Winter

Het is weer winter
rijp kristallijn op ons gras
en ijs getinkel






Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Het werd nevelig en bijgevolg veel donkerder.
Het begon bijna terug te vriezen…
Een stilleven van prikkeldraad stekels én een druppeltje…







Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 8 reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen,
en ook mijn haiku’s, gratis aangeboden van het huis 😎

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing


Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in de natuur (Deel 3)

Van de natgeregende bloemekes en boomblaadjes,

gaan we nog eens naar mijn spielerij wereld vol “Speelse Spiegelingen”. :mrgreen:

 

Als je rondwandelt in de natuur, de velden, weiden ,

dan zie je veel afsluitingen, draden, palen, enz…

Met bijna elk van deze elementen, kan je beginnen ‘spelen’ 😎

De camera is nog steeds de Canon 50D met de 100mm f2,8 macro lens.

 

Een kleine noot:

Alle kleuren in de foto’s zijn zoals ze geregistreerd zijn door de camera.

Er is geen enkele kleur bewerkt, versterkt of veranderd in Photoshop…

 

Als bron foto voor wat Speelse Spiegelingen…

een diervriendelijke ‘schrikdraad’ (zonder prikkeldraad !!)

in een isolator gevat…

 

 

 

Een verticale én horizontale spiegeling van de bron foto,

brengt me tot dit…

Dit geheel doet me denken aan een oud Japans Oni of Noh toneel masker 😎

 

 

 

Na een subtiele bewerking met het Flood filtertje

wordt de onderkant van de foto vloeibaar !

 

 

 

De originele bron foto toon ik niet meer…

Ik laat jezelf raden hoe ik dit heb samengesteld 😉

Het Flood filtertje gebruik ik heel graag,

maar dat zal je al wel lang weten hé ? :mrgreen:

 

 

 

Dezelfde bron foto als de foto hierboven,

maar hier ben ik tegenover gesteld aan het werk gegaan.

Wilgenkatjes in een waterrijke Speelse Spiegelingen wereld 😎

 

 

 

Een oeroude betonnen lantaarnpaal, overgroeid met mos…

1 simpele spiegeling…

 

 

Een paar spiegelingen verder én de magie van het Flood filtertje

levert dit onwerkelijke plaatje op.

De magie van werelden die niet bestaan 😉

 

 

 

De basis van vorige foto omgekeerd , gespiegeld én een Flood filter bewerking…

Het egale blauw van de hemel is hier héél welgekomen !

 

 

 

Zelfde bron foto als bij de twee voorgaande bewerkingen,

maar deze keer in een verticale opstelling gespiegeld

én natuurlijk… het Flood filtertje werkt het geheel netjes af :mrgreen:

 

 

 

Nog een oeroude, met stugge mossen overgroeide kabeldrager paal,

Hier simpel horizontaal gespiegeld (om je een idee te geven hoe ik hier begon)…

 

 

 

Een nieuwe horizontale én verticale spiegeling,

gevolgd door een speels Flood filtertje bewerking

gaf me dit subtiel geheel 😎

 

Ook hier was ik heel dankbaar,

voor de heldere én egaal blauwe hemelkleur :mrgreen:

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een derde deel in deze serie ,

Speelse Spiegelingen in de natuur logjes gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes bewerkingen.

Het is weer eens wat anders hé

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast een dikke merci voor je reactie kiss

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 10, einde van deze serie)

Van het kunstige licht festival in Brussel verkassen we terug naar elders.

Ook vandaag blijven we in eigen land. We zijn terug in Luik,

in het fantastische architectuur meesterwerk van Santiago Calatrava ,

Luik, Guillemins !

De eerste 3 foto’s zijn gemaakt met het plezant 6mm fisheye lensje van Lensbaby.

De andere foto’s zijn met de 16/35mm f2.8 Canon breedhoek zoomlens geshoot.

 

De 6mm fisheye is eigenlijk gemaakt voor een aps-c sensor (een Canon 70D bijvoorbeeld).

Omdat ik hier gewerkt had met de Canon 6D, een full frame camera dus,

waarbij de sensor groter is dan een aps-c sensor, bedekt dit fisheye lensje

niet de hele sensor, waardoor ik die ronde uitsnede krijg.

Maar geen nood, ik vind dat wel leuk 😉

Dat lensje is 100% manueel, je moet dus wat gokken om alles min of meer scherp te krijgen !

Ook is de beeldhoek zo extreem breed, dat je echt moet oppassen,

dat je je eigen voeten niet mee op de foto zet 😎

De afstand tussen de roltrap en de lens… 10 cm !

 

 

 

Het is een leuk, spotgoedkoop lensje,

waar je  je goed mee kan amuseren 😉

De beeld vervorming door de extreem brede hoek is lekker meegenomen

Lensbaby verkoopt die lensjes voor Canon, Nikon en nog een rits andere merken.

 

 

 

Zelfde roltrap als in foto 1, maar dan van de andere kant gezien…

 

 

 

De avond viel, het blauwe uurtje was volop bezig.

Nu was ik echt benieuwd hoe het kunstlicht zou inwerken,

op deze indrukwekkende architectuur !

 

 

 

Een zwart/wit omzetting van vorige foto

 

 

 

Met kunstlicht moet je echt wel oppassen dat de witbalans van je camera correct blijft !

Hier heb je koud LED licht, TL licht, gele natrium lampen van buiten.

Een treinstation bij avond heeft altijd een tikkeltje mysterie vind ik…

 

 

 

Het witte beton van de enorm grote steunberen,

kreeg een vreemde gloed in het kunstlicht !

We kregen terug nieuwe inspiratie 😎

 

 

 

Het spel van licht en donker,

lijnen en bogen…

Het was prachtig om te zien !

 

 

 

Al deze foto’s zijn genomen zoals we het zagen,

er is niets aan veranderd in photoshop ofzo.

Hier wou ik gewoon dit ongelooflijk mooie lijnenspel vastleggen…

Tijdens de dag kan je zo’n foto nooit maken !

Het samengaan van licht, schaduwen, lijnen en bogen….

zo indrukwekkend mooi !

 

 

 

Als het donker is kan je manier van fotograferen helemaal veranderen,

je ziet zoveel dingen opduiken die in het volle zonlicht nooit zichtbaar zijn.

Het verloop in het perspectief speelt hier een grote rol

 

 

 

Om dit logje én deze serie <Luik, Guillemins> af te sluiten…

Een ode aan het licht en donker, het wondere lijnenspel dat steeds in beweging lijkt te zijn….

dat alles ontworpen in het geniale architecten brein van Santiago Calatrava

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur, breedhoek én fisheye  fotografie.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je commentaar smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Wat, waar, wanneer, hoe enz…??  Dat zien we nog wel hé laughing

 

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 9)

Van het kleine macro wereldje maken we terug een sprong naar

iets helemaal anders…

We zijn terug in Luik, Guillemins beland.

In dit logje heb ik me geamuseerd met de prachtige lijnen & vormen

van dit uniek treinstation, ook heb ik met een Lensbaby 6mm fisheye lens

gespeeld en superbreedhoek foto’s gemaakt,

voor de rest nog wat spiegeling experimentjes in het avondlicht.

 

Een detail van een stalen steunbeer.

De lijnen die Santiago Calatrava heeft uitgetekend blijven me boeien !

 

 

 

Een raam weerspiegeld

een wereld van wit beton

aan de overkant

 

 

 

Het is leuk om te ‘spelen’ met de 6mm fisheye lens van Lensbaby :mrgreen:

Dit lensje gaat zo breed dat je echt moet oppassen dat je eigen voeten

niet op de foto terechtkomen.

Het lensje geeft een enorm vertekend beeld, maar dat is nu juist leuk

om lekker te experimenteren 😉

Deze lens is bedoeld om op een aps-c sensor mee te werken.

De camera hier was de Canon 6D, een full frame sonsor dus,

die sensor is groter dan aps-c en geeft dus een circulair vertekend beeld,

wat ik niet erg vind natuurlijk 😎

 

 

 

Het lijkt wel of ik hier op een zekere afstand van de roltrappen sta…

In werkelijkheid stond ik tussen de 2 trappen in ! 😎

Deze lens vertekend het beeld echt wel enorm !

Maar zoals ik al eerder zei, het is leuk speelgoed 😉

 

 

 

 

Ne pas embarquer…

het leven zoals het is

in Luik Guillemins

 

 

 

 

Alles wat met treinen te maken heeft is een dankbaar onderwerp

om er een zwart/wit bewerking op uit te voeren

 

 

 

De zon begon stilletjes aan onder te gaan …

De avond verlichting ging aan, het witte beton werd geelachtig en oranje

door de kleur warmte van de lampen.

De witbalans had ik hier op warm tl-licht gezet

Het blauwe uurtje (welbekend onder fotografen) gaf nog een laatste

streepje heel mooi  licht …

Het zalige spel van licht en schaduw  vond ik geweldig  :mrgreen:

Mooi licht… meer moet een fotograaf niet hebben om volmaakt

gelukkig te zijn 😉

 

 

 

Bovenstaande foto bracht me op ideetjes…

Spiegeling ideetjes 😎

 

 

 

Dezelfde foto als hierboven, maar dan 90° gekanteld…

 

 

 

Tenslotte nog een multilens experimentje (Nik tools) op bovenstaande foto

 

 

Het echt wel kunstig aangebracht licht is een fotoshoot an sich waard !

Hier kom ik zeker nog eens langs om een avond-fotoshoot te doen.

Dat is me echt wel een weekendje Luik waard :mrgreen:

Het spel van licht en schaduw is hier bij avond prachtig om te zien !

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur, fisheye  & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet, word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan :mrgreen:

 

Deze fotoreeks krijgt nog één vervolg  😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je commentaar smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…??  Dat zien we nog wel hé laughing

 

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 8)

In het vorige logje “speelde” ik met de architectuur van het Atomium.

Ook vandaag blijf ik met architectuur ‘spelen’, maar dan op een heel andere locatie 😎

We zijn terug in Luik Guillemins, het wondermooie trein station, ontworpen én gebouwd

door de geniale architect Santiago Calatrava.

Sommige foto’s heb ik ‘bewerkt’ met mijn ‘spiegel’ techniek,

andere foto’s zijn dan weer ‘normale’, onbewerkte foto’s.

Met onbewerkt bedoel ik zonder spiegelingen, rotaties, uitgeknipte vormen,

water filters , enz.

Alle (RAW) foto’s zijn natuurlijk bewerkt in de digitale doka van Photoshop.

Die bewerkingen bestaan uit contrasten bijsturen, eventueel de witbalans corrigeren,

verscherpen waar nodig.

Alleen heel basic gedoe dus, omdat een foto voor mij vanaf de bron,

zo goed mogelijk moet zijn.

Als je in JPEG foto’s maakt, corrigeert de camera zelf al die dingen. Een automaat dus…

Als je in RAW werkt, moet je al die basis bewerkingen zelf doen,

maar dan heb je het eindresultaat zelf in de hand hé 😉

Op automaten heb ik het niet zo… zeker niet in fotografie !

 

De eerste foto is gewoon 180° omgedraaid….

Het zijn metalen steunberen die het dak dragen.

Het dak bevind zich hier dus beneden 😀

Het spel van licht en schaduwen vond ik fascinerend !

De immense grootheid van dit gebouw zorgt ook dat het perspectief

heel interessant wordt om te zien :mrgreen:

 

 

De ‘spiegeling’ van een roltrap creëert iets dat niet bestaat…

Je ziet het wel, maar het bestaat niet echt… 😉

 

 

 

Een stalen constructie van golvende lijnen…

Calatrava is een genie in mijn ogen

 

Een stalen ballet,

van golvende steunberen

lijkt wel te dansen

 

 

 

Als je met een breedhoeklens van dichtbij een gebouw fotografeert,

dan lijkt het wel of het gebouw ‘gekanteld’ wordt naar achter.

Met een tilt-shift lens kan je dit euvel corrigeren bij de bron,

maar een tilt-shift lens is redelijk duur…

 

 

 

Maar gelukkig is er in Photoshop ACR (de RAW converter) een functie die de misvorming

in het lens-perspectief kan wegwerken maar…

En zoals steeds in fotografie is er een maar…

Wat je wint van de ene kant, moet je inboeten aan de andere kant.

Als het perspectief gecorrigeerd word door die ACR perspectief functie,

moet je de foto wat bijsnijden.  Je  verliest wat van je oorspronkelijke foto.

Daarom dat ik in zo’n gevallen de foto wat breder maak van bij het begin,

dan is het verlies van bijsnijden te verwaarlozen 😎

 

 

 

Geruisloos galmend

zingt een geluid van stilte

in de kathedraal

 

 

Origineel is het een detail opname van een metalen steunvleugel…

Een uitsnede en een horizontale spîegeling maakt er een futuristisch bouwwerk van…

of een of ander robotwezen uit een cyberpunk of steampunk film 😉

Wat zie jij erin ??

 

 

De multi-lens functie uit de NIK tools kit is een plezier om mee te werken 😉

 

 

Een (hier onzichtbare) fotograaf maakte foto’s, samen met zijn model

die duidelijk balletlessen volgt of gevolgd heeft.

De trappen , een achteloze voorbijganger, het  rode doek…

Alle elementen passen bij elkaar 😉

We kregen toelating van deze mensen om ook een foto te maken 😎

waarvoor mijn eeuwige dank !

 

 

 

Het rode doek als afscheid van de vriendelijke fotograaf en zijn balletmeisje :mrgreen:

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan :mrgreen:

 

Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je commentaar smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…??  Dat zien we nog wel hé laughing

 

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 7)

Van de heel creatief & kleurrijk uitgedoste Venetiaanse maskers groep,

gaan we weer naar een strakke staal en koud witte beton wereld…

We belanden terug in Luik Guillemins,

waar dit architectonisch meesterwerk van Santiago Calatrava,

me inspireert om spiegelingen, omkeringen uit te zoeken,

om zo mijn eigen architectuur fantasie wereld te scheppen 😎

Ik vertel bijna nergens wat ik heb gedaan, heb ik 1x of meerde malen gespiegeld ?

Het ik copies omgekeerd aaneengeplakt, verticaal of horizontaal gespiegeld ?

Calatrava komt ons ook niet vertellen, hoe hij het ontworpen heeft hé ? 😉

 

Welkom in mijn fantasie wereld der spiegelingen,

geïnspireerd op de architectuur van Calatrava.

 

Een witte wereld

van voorgespannen beton

op zoek naar zijn kern

 

 

 

Een kathedraal vol stilte…

 

 

 

 

De strijdhelm van een of ander mythologisch wezen …

 

 

 

Dit is dezelfde foto als hierboven,

hij is gewoon 180º gedraaid 😎

Dat geeft direct een totaal ander beeld, vind je niet ?

 

Een stalen monster

kijkt boosaardig grijnzend toe

uit blinde ogen

 

 

 

De multi-lens functie uit de NIK tools kit van Google

is zalig om in te werken !

 

 

 

Dit is gewoon één foto die horizontaal is gespiegeld…

Het lijkt wel of we in een heroic & fantasy wereld zijn beland 😎

Ik genoot van de felle contrasten tussen het koud witte staal

en de strak blauwe tinten van de namiddaglucht.

Het schaduwenspel was dan ook heel boeiend om te zien !

 

In een blauwe schat

worden wolken gekoesterd

als heilige lucht

 

 

 

Weer een foto die ontstaan is uit één horizontale spiegeling.

 

 

 

Hier neem ik je eventjes mee, hoe ik iets opbouw van bij het begin…

Men neme 1 betonnen steunbeer die een ijzeren vleugel ondersteunt :

 

 

Deel 2:

Men neme een horizontale spiegeling van voorgaande foto

 

 

Deel 3 en afwerking:

Men neemt een verticale spiegeling van de 2de foto

en men draait tenslotte het geheel 90º naar links of naar rechts.

Het zijn maar ‘spielerijtjes’, dat weet ik ook wel,

maar ik doe deze dingen heel graag 😉

En zeg nu zelf, dingen kunnen doen die je graag doet…

bestaat er nog iets mooier ? 😎

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan :mrgreen:

 

Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je commentaar smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…. we zien het nog wel hé laughing

 

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 6)

Van de bloemekes en de piepkleine pluisjes…

Van de zwevende waterdruppeltjes en de insecten macro’s

kortom “het kleine wereldje” zoals ik dat graag benoem,

gaan we vandaag nog eens naar het tegenovergestelde kijken :mrgreen:

We zijn terug in Luik Guillemins om nog wat verder te genieten van

één van de super creaties van de geniale architect, Santiago Calatrava

 

Witte gewelven

als steunberen uit een kerk

dragen tonnen glas

 

 

 

Als fotograaf kan je hier dagenlang rondkijken en steeds weer

nieuwe dingen ontdekken ! 😎

Met de repetitieve elementen kan je spelen

én het gebouw nodigt gewoon uit om creatief te zijn !

 

 

 

De trein is steeds een beetje reizen…

Als je trein op tijd komt én vertrekt uiteraard 😉

 

 

 

Spelen met de elementen van dit immense gebouw…

trappen, roltrappen,steunberen, dakspanten, bogen…enz enz

composities zoeken, spelen met het diffuse zonlicht

Zalig om te doen 😎

 

 

Een lege roltrap

voert reizigers naar boven

of naar beneden ?

 

 

 

Hier heb ik nog maar eens de “multi lens tool” van Nik-tools gebruikt.

Een ‘spielerijtje’ met de foto van hierboven als bron.

Je kan daar leuke én tegelijk creatief werk mee afleveren.

Je stop de foto erin en de “Multilens addon” geeft je een basis resultaat.

Het uiteindelijke schuif,knip en/of plakwerk moet je zelf doen natuurlijk 😎

 

 

 

Roltrap mét mensen 🙂

De mensen schoven doodleuk naar dat punt op de lijn uit de “regel van derden”,

waar ik ze wou hebben !

Als je graag iets bijleert over compositie regeltjes, klik dan hier

 

 

 

 

Een gespiegelde afbeelding,

zo wordt het stationsgebouw net een of andere kathedraal,

vind je niet ? 😉

 

Dat witte metaal

danst een krankzinnig ballet

in een kathedraal

 

 

 

 

Ontmoetingen aan een roltrap…

 

 

 

Ontmoetingen aan een roltrap… (part 2)

Straatfotografie komt altijd beter tot zijn recht in zwart/wit vind ik

 

 

 

Hier vind ik de kleurversie dan weer belangrijker 😉

 

 

 

Net buiten het station, aan één van de ingangen,

(we zochten een leuk restaurantje op)

zagen we deze enorme zwerm vogels overvliegen…

 

 

 

 

 

Het was een superluid gekwetter,

neem dat van me aan 😎

 

Een lint van vogels

hoog in de lucht kwetterend

vloog over Liège

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan :mrgreen:

(Behalve in de 2 laatste foto’s… daar wordt het terug Haiku 😉 )

 

Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je commentaar smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…. we zien het wel hé laughing

 

Dirk