Architectuur, Luik Guillemins (Deel 6)

Van de bloemekes en de piepkleine pluisjes…

Van de zwevende waterdruppeltjes en de insecten macro’s

kortom “het kleine wereldje” zoals ik dat graag benoem,

gaan we vandaag nog eens naar het tegenovergestelde kijken

We zijn terug in Luik Guillemins om nog wat verder te genieten van

één van de super creaties van de geniale architect, Santiago Calatrava

 

Witte gewelven

als steunberen uit een kerk

dragen tonnen glas

 

 

 

Als fotograaf kan je hier dagenlang rondkijken en steeds weer

nieuwe dingen ontdekken ! 😎

Met de repetitieve elementen kan je spelen

én het gebouw nodigt gewoon uit om creatief te zijn !

 

 

 

De trein is steeds een beetje reizen…

Als je trein op tijd komt én vertrekt uiteraard 😉

 

 

 

Spelen met de elementen van dit immense gebouw…

trappen, roltrappen,steunberen, dakspanten, bogen…enz enz

composities zoeken, spelen met het diffuse zonlicht

Zalig om te doen 😎

 

 

Een lege roltrap

voert reizigers naar boven

of naar beneden ?

 

 

 

Hier heb ik nog maar eens de “multi lens tool” van Nik-tools gebruikt.

Een ‘spielerijtje’ met de foto van hierboven als bron.

Je kan daar leuke én tegelijk creatief werk mee afleveren.

Je stop de foto erin en de “Multilens addon” geeft je een basis resultaat.

Het uiteindelijke schuif,knip en/of plakwerk moet je zelf doen natuurlijk 😎

 

 

 

Roltrap mét mensen 🙂

De mensen schoven doodleuk naar dat punt op de lijn uit de “regel van derden”,

waar ik ze wou hebben !

Als je graag iets bijleert over compositie regeltjes, klik dan hier

 

 

 

 

Een gespiegelde afbeelding,

zo wordt het stationsgebouw net een of andere kathedraal,

vind je niet ? 😉

 

Dat witte metaal

danst een krankzinnig ballet

in een kathedraal

 

 

 

 

Ontmoetingen aan een roltrap…

 

 

 

Ontmoetingen aan een roltrap… (part 2)

Straatfotografie komt altijd beter tot zijn recht in zwart/wit vind ik

 

 

 

Hier vind ik de kleurversie dan weer belangrijker 😉

 

 

 

Net buiten het station, aan één van de ingangen,

(we zochten een leuk restaurantje op)

zagen we deze enorme zwerm vogels overvliegen…

 

 

 

 

 

Het was een superluid gekwetter,

neem dat van me aan 😎

 

Een lint van vogels

hoog in de lucht kwetterend

vloog over Liège

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan

(Behalve in de 2 laatste foto’s… daar wordt het terug Haiku 😉 )

 

Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je commentaar  !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…. we zien het wel hé

 

Dirk