Lente, druppels, bloesem en nog wat andere leuke dingen

In mijn drie vorige bloesem logjes heb ik vooral gespeeld,
met de close up mogelijkheden van de Brightin Star 35mm f/0,95 prime lens.
In het logje van vandaag heb ik gewerkt met de Canon 100mm f/2,8 macro lens
en de Fuji GFX 50S.
Het onderwerp tussen beide benaderingen is min of meer gelijk,
namelijk de lente bloesems van onze Japanse kerselaar in maart.

Maar tussen beide lenzen zit echt een wereld van verschil, zoals je hier nu zelf kan zien !
De Brightin Star is een heerlijke lens om lekker dromerige plaatjes te maken,
te “spelen” met het licht en zijn unieke bokeh. Het is géén macro, maar de
close up mogelijkheden zijn indrukwekkend !
De f/2,8 100mm macro laat je toe om het kleine wereldje te gaan verkennen,
om het onzichtbare min of meer zichtbaar te maken. Het ‘echte’ macro werk dus.

Dat je met beide lenzen op een totaal andere wijze moet werken,
is wel duidelijk hé ?
Een takje met wat open bloesemblaadjes, de focus heb ik gelegd op de meeldraden
van het bovenste bloesemblaadje.
De witte achtergrond komt van de witte mobile home van onze buurman,
die bijna 3 meter verder geparkeerd staat 😋






Met een macro lens kan je echt héél dichtbij komen…
Het is dan ook zeker niet mijn bedoeling om een objectieve weergave
van de werkelijkheid te maken…
Dat is geen fotografie vind ik , maar gewoon een kopie maken van wat je ziet…
Mijn verhaal vertellen dmv een beperkte scherptediepte is echt mijn dingetje,
maar mijn teergeliefde volgers weten dat ondertussen wel 😉






Met een macrolens kan je natuurlijk ook grotere stukken fotograferen…
De wolken die je hierboven ziet… zijn de voorbode van een malse regenbui
die er een half uurtje later uitviel 🌧☂






Maar na regen komt er meestal zonneschijn ! 👍
Heb ik je al verteld dat je na een regenbui zeker naar buiten moet gaan ?
(om druppeltjes te fotograferen natuurlijk 💧💧📷)





Ook met kleine druppeltjes in de bloesemblaadjes kan je lekker ‘spelen’ !
Als je wat geluk hebt én de zon belicht de druppeltjes heel subtiel,
dan is de kans héél groot dat je overal kleine bokeh bolletjes ziet .
Spijtig genoeg was het licht hier nét niet subtiel genoeg…






In deze witte bloesemblaadjes zat een regendruppel ‘gevangen’…
De lens stond helemaal open op f/2,8, zodat de scherptediepte héél miniem was
én ik daardoor de aandacht kon leggen op de piepkleine meeldraadjes van dit bloemeken.
De achtergrond verdwijnt hier ook in een onscherp waas.






Dichterbij kon ik niet komen om welgeteld 2 meeldraadjes scherp te krijgen,
een oranje en één geel meeldraadje zijn min of meer scherp…
meer is er niet nodig om te zien dat dit een bloesem bloemeke is.
Die grote vrijheid die je als macro fotograaf hebt om in wereldje van héél kleine
scherptediepte je ding te doen is telkens weer een nieuwe uitdaging 😋





Mos… wereldwijd bestaan er zo’n 26.000 soorten mos !
De Vlaamse soortenlijst telt maar liefst 532 verschillende mossensoorten !
Met het blote oog zie je amper een mos detail, maar gezien door een macro lens
gaat er een héél nieuwe mos wereld voor je open 😃





Soms (als je geluk hebt) zie je met de 100mm macro (+ een Raynox 250 voorzetlens)
héél rare beestjes voorbij schuifelen ! ik schat dat die oranje/rode beestje max 2 mm
lang is. Zou dit beestje een teek kunnen zijn ? 😨 ?




Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel… we zien wel het dan wel hé 🤔
Misschien gaan we nog eens naar Antwerpen ? 😃

Salukes,
Dirk

Macro in onze Nationale Plantentuin, Meise. (Part 2)

Mijn logjes staan min of meer bekend voor de
onvoorspelbaarheid van mijn onderwerpen.
Om die onvoorspelbaarheid te behouden ga ik in dit logje gewoon
verder met part 2 van het vorige logje 😂

We zijn dus nog steeds in de Nationale Plantentuin, Meise.
De camera is ook nog steeds de Sony A7R2 , de lens is de analoge
Laowa 100mm macro f2.8 1:1 tot 2:1
(Voor het verschil tussen 1:1 en 2:1 (her)lees het vorige logje.)

In mijn natuur fotografie ga ik steeds op zoek naar eenvoud…
Eenvoudige vormen samen met de beperkte scherptediepte
van een macrolens, voelt dikwijls aan als pure magie !
Alles, hoe klein het ook mag zijn,
zal een schaduw hebben !





De vrolijke kleuren van deze piepkleine bloemekes maken me blij 😃
Deze bloementuiltjes zijn 2.5 tot 3cm groot





Deze paars-rode bloemekes deden me denken aan dansende ballerina’s 😉





We zijn terug in de tropische serre…
Hierbinnen zit je echt in het tropische oerwoud !
Je moet echt zorgen dat je lenzen en je camera voldoende
geacclimatiseerd zijn, eer je hier verder gaat. Anders krijg je condens
op je lens en je optisch glas. Zorg dat je hier altijd droge (en zachte, stofvrije) poetsdoeken hebt voor het glas en je zoeker.
Na 15 minuten wachten heeft je lens ongeveer dezelfde temperatuur als binnen in de serre en zal het glas niet meer aandampen of wazig worden.
Zorg ook dat al je spullen 100% waterdicht zijn… het is hier héél vochtig !

Onlangs heb ik een interessante docu gezien, waarom bomen en planten
altijd naar boven groeien… deze kleine wurgplantjes kwamen daar ook
aan bod omdat die zich al slingerend een weg zoeken. Als die kleine
lianen een of ander voorwerp tegen komen, voelen ze dat en hechten
zich onmiddellijk vast aan dat voorwerp. Het is nog steeds een raadsel
voor de wetenschap hoe die liaan-wurgplant die andere voorwerpen
kan ‘voelen’.





In de schemerige wereld van het oerwoud kan je met een groot
diafragma van f2.8 de achtergrond zacht, kleurrijk én sober houden.





Soms kom je hier ook joekels van boombladeren tegen !
Wat ook leuk is aan deze serres, is dat je in elke serre de typische
geluiden van het oerwoud, woestijn, regenwoud, enz kan horen !
Je hoort vogels , roofdieren, apen, geritsel enz.
Het is echt wel een leuke ervaring 😋





In het tropisch regenwoud ga je als fotograaf op zoek naar ???
Naar druppeltjes bijvoorbeeld 😃
Hier heb ik na minstens 10 pogingen toch één foto op hét juiste moment
kunnen maken 😊 De druppeltjes vallen niet in eenzelfde ritme naar
beneden, dat maakt het zo moeilijk om op het perfecte moment de
foto af te drukken.
Laat ons stellen dat het 5% kennis is én 95% geluk hebben is 🤭





In fotografie moeten het niet altijd herkenbare dingen zijn vind ik…
Wat licht bokeh bolletjes in de achtergrond en een flard van
onbekende natgeregende oerwoud vegetatie kan een mooie
abstracte foto opleveren.





Hier lijkt het wel dat deze natgeregende tropische boomblaadjes een paraplu zijn voor dat wit bokeh achtergrond bolletje.
Met wat meer fantasie,
kan ik er ook een vers geplukte witte kers in zien 😂





Om dit logje voor vandaag te eindigen :
Ergens in het tropisch regenwoud vloeide een regendruppeltje
van een takje naar beneden…
De schaduwrijke achtergrond was perfect voor dit plaatje 🤠
(Wordt vervolgd hoor…)






Ik hoop dat je ook van dit zoveelste logje van
“Macro in de Nationale Plantentuin part 2” hebt genoten.
Btw, er zullen nog veel Plantentuin logjes volgen hoor …
Er is daar zoveel te beleven, dat je jarenlang
steeds weer nieuwe dingen kan ontdekken én fotograferen 😃

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe dat volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp het zal gaan… ??
dat zien we wel als het weer zover is hé 🙂


Vriendelijke groetjes,

Dirk

’t is weer slecht weer !


Het is een feit dat : Regen, kille wind, buien , regenjassen, enz,
niet echt geliefd is bij de meeste mensen.
Niemand gaat voor zijn plezier ‘zomaar’ naar buiten als de
regen & wind buien je van je sokken blazen. Zelfs ik niet 🌧
Maar soms duurt dat verdomd winter regen weer zo lang,
dat je binnenshuis de kriebels krijgt én je eens buiten wil zijn !

Enkele weken geleden had ik zo’n moment dat de muren van ons huis
op me afkwamen ! Ik moest eruit !
Gelukkig heb ik altijd wel ergens een camera klaar, mét opgeladen
reserve batterijtjes liggen…
Vandaag was het de oude Sony A7 r2 , de lens is de manuele Laowa
85mm 2:1 macro lens. Het unieke van deze lens is dat het diafragma
opent van f/5.6 tot f/22. Deze lens is niet waterdicht, maar een
plastiek zakje en wat elastiekjes maken het boeltje waterdicht 🙂

Mijn fotoshoot die dag, begon aan het raam van onze slaapkamer…
Dit om je een sfeerbeeld te geven in wat voor snert weer ik me
zal gaan begeven…
Waterdichte stapschoenen, een reflecterende regenjas met veel
zakken, een grote regenkap boven mijn hoofd…
En wijle weg !






Nog geen honderd meter ver, zag ik dit herfstblad dat van
geen opgeven wou weten !
Tussen een paar regenbuien door kan je op onverwachte mooie
dingetjes stuiten !
Die warme herfstkleuren in het pre-lente seizoen vond ik WOW !






Deze 85mm macro lens presteert héél goed op f/5.6 vind ik !
De katjes blijven netjes vlijmscherp op de voorgrond,
terwijl de achtergrond verglijd in een zacht waas.
Hoe korter bij je tot een macro verhouding van 2:1 komt,
hoe kleiner de scherptediepte én hoe zachter de achtergrond.
Het is een lens die je proefondervindelijk moet leren kennen.
Het enige nadeel van deze lens is dat ze volledig manueel is :
Géén autofocus , geen exif-data bij je foto…
Maar een macro fotograaf kan gerust zonder AF en exif-data🙃
De manuele scherpstelling doe ik via Focus Peaking.






We zijn intussen enkele km en een handvol regenbuien verder…
In een klein bosje, ergens tussen de kruising van Sint Martens Bodegem, Schepdaal én Itterbeek stopte het met regenen… Daar kon ik me uitleven
met de talrijke druppeltjes die overal rondom mij glinsterden.
De achtergrond was ook zwanger van de regendruppeltjes ! 💧👌





Helemaal mooi wordt het als de zon heel even door de grijze regen
wolken door heen breekt !
Die grote massa, loodgrijze regenwolken fungeren nu als een gigantische diffuser die het felle zonlicht doet afzwakken. Als fotograaf moet je
direct inspelen op dit weerkundig fenomeen !
Dankzij het door de regenwolken gefilterd zonlicht, kon ik deze stekelige
takken netjes in puur tegenlicht fotograferen 😎
Zonder de regenwolken had ik een overbelichte, waardeloze foto 🤠





De momenten, tussen 2 regenbuien door, die zijn goud waard !
(voor een natuur fotograaf én voor de natuurliefhebber )
Voortbordurend op dezelfde licht voorwaarden als in de vorige foto,
kon ik in dit heerlijk diffuus zonlicht blijven fotograferen.
Dat zalig gevoel van ‘schilderen met je lens’ werd hier ook wakker 😃






Naarmate er terug meer wolken over het zonlicht “gleden” ,
veranderde de intensiviteit én de lichtsterkte van de zon.
Schaduwen werden sterker en veranderden constant…
Als fotograaf moet je hier het onderste uit de kan van je kunnen halen
om een toonbare foto te maken…
Maar hoe moeilijker de omstandigheden… hoe leuker de uitdaging ! 🤗





Nog een variatie op het thema van hierboven…
Een natgeregend takje, één druppeltje, de naakte zon die reflecteert
in een achtergrond druppeltje én een héél klein takje,
of is het een vergeten herfst blaadje in het midden, 1/3 hoog.






Teug een paar km verder (die namiddag heb ik +-12km gestapt),
zag ik deze sierlijke krulwilgen. De regenwolken zijn nu ongeveer een dik
half uur geleden verdwenen. Er scheen een heel flauw, lente zonnetje,
dat net genoeg was om deze (nog steeds bladloze) krulwilgen
in een mooi licht te ‘presenteren’






Hier heb ik een klein fotografie experimentje gedaan…
De vorige foto (van die krulwilg) heb ik via Nik-tools omgezet naar een
Zwart/Wit foto.
Bij deze Z/W foto heb ik in Photoshop de Z/W waarden omgekeerd…
Wat wit is wordt zwart en omgekeerd. Het geeft een vertekend,
apart beeld, dat we als kijker niet echt gewoon zijn…
Maar als tekenaar/graficus kan ik me hier heel goed in vinden 🙂





Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Veel te veel mensen denken dat je niet kan fotograferen als het regent…
Maar met dit logje moedig ik iedereen aan om dat WEL te doen 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro met een ‘Gewone lens” (Part 2)

Helemaal in de traditie van de onvoorspelbaarheid qua onderwerpen
in mijn logjes, ga ik vandaag gewoon verder waar ik met dit thema in
het vorige logje was gestopt 😋.
Niemand verwacht dat ik een netjes een thema ga afwerken…
Dus valt dit ook onder de rubriek “Chaos & Onvoorspelbaarheid” 😇

Voor meer info rond tussenringen, voorzet lenzen, tech uitleg,
je kan dat allemaal vinden in mijn vorige logje.

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera is nog steeds mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

In dit logje zijn we in de omgeving van de grote fontein,
(naast de tropische serres.)
Ons plan was om in de tropische serres te gaan,
maar in de nabijheid van de vijver was zoveel moois te zien,
dat we niet in de serres zijn geraakt 🤠

Het was redelijk somber weer, afwisselend wolken en dan weer blauwe lucht…
De donkere achtergrond in deze foto was zeker niet donker
toen ik deze foto maakte …
De donkere achtergrond is ook niet gemaakt in Photoshop ofzo…
Hoe doen we dat dan ?
Effe wat technische achtergrond hoe de lichtmeting in een camera werkt…
De lichtmeting van een camera gaat als neutrale basis voor de belichting uit van
een 18% grijstint qua helderheid.
Een opname van een omgeving met veel heldere delen wordt automatisch wat
onderbelicht en een foto met veel donkere delen, overbelicht.
De camera wil het onderwerp gemiddeld 18% grijs maken,
want dat is gemiddeld de correcte belichting! (tot zover de technische theorie).

Nu gaan we het licht algoritme van de camera op een ‘dwaalspoor’ brengen ! 🧐

We zetten de lichtmeting op 1 punt (spotmeting).
Dan laat je de camera het licht meten op een heel helder belicht plekje.
De software meet veel licht, en gaat daarom alles wat donkerder maken om
aan de gemiddelde 18% grijswaarden te komen.
Het fel belichte plekje in het licht meetpunt van je foto wordt nu min of
meer perfect belicht, terwijl de lelijke achtergrond heel donker wordt.
Op die manier kan een simpel onderwerp aan kracht winnen 📷🤗





Het verwonderde ons dat er begin oktober nog zoveel bloemen groeiden !
De onmiddellijke omgeving van de grote fontein is een paradijsje
voor druppeltjes fotografie 👍






Ook heb ik besloten om het diafragma van de lens wat dichter te knijpen (hoger F-getal);
omdat op f1,2 de scherptediepte zo miniem is dat ik de volle aandacht niet bij de bloem kon
brengen. De volgende foto’s zijn allemaal op f3 tot f5,6 geshoot.
Fotografie is altijd wat zoeken en je aanpassen hé ?
De donkere achtergrond heb ik uitgelegd boven dit logje






Een boomblad dat al wat last heeft van de herfst…
Wat ik altijd zo mooi heb gevonden aan die kleine druppeltjes is het feit dat
het eigenlijke kleine vergrootglazen zijn !






Weer heb ik de lichtmeter in de camera hier wat bedrogen…😋
De achtergrond was anders lelijk én veel te druk.
Nu komen de kleine takjes en de druppeltjes veel beter tot hun recht.






Hoe piepkleine bloemekes zo verdomd mooi kunnen wezen hé ?
Omdat de meeste rode bloemekes én de groene blaadjes links,
min of meer op dezelfde afstand lijn stonden, kon ik het diafragma
opendraaien tot f2 om zo de achtergrond te laten verglijden in een zacht waas.
Van dit soort stillevens krijg ik nooit genoeg






Soms was de lucht heel even blauw en het zonlicht heel zacht,
het ideale licht om doorheen de bloemblaadjes van deze prachtig
gekleurde bloem te stralen…
Bij de nabewerking van deze foto zag ik een piepklein spinnetje
en een nog meer piepkleiner vliegje !
Zie jij ze ook ? 🧐





Het moment dat een prachtige bloem wakker wordt…
Als alle blaadjes openstaan is dit een stralend mooie bloem.
Maar als ze nog niet helemaal wakker is vind ik ze zo kwetsbaar mooi !






Ergens in de fris groene blaadjes van een waterplant,
kwam ik dit piepkleine slakje tegen…
Het slakje was maximum een halve cm lang






Ik volgde het piepkleine slakje met de lens…
Het leek wel te checken of het boom blaadje aan de overkant groener was 😎
Vorige foto was f2 , bij deze foto heb ik het diafragma op f2,8 gezet om ietwat meer
scherptediepte te krijgen, maar ook niet te veel om niet teveel drukte in de
foto te krijgen. De afstand tussen onder en boven de foto is ongeveer 2,5cm !
Voor ‘pseudo’ macro is dit een heel mooi resultaat vind ik 🤗



Met een lichtsterke primelens (een 24mm f1.4 , de 34mm f1.4, een 56mm f1.2) kan je
samen met een tussenring (extender) héél leuke macro’s (close ups) maken.
Het grote voordeel van een primelens is dat de lens gemaakt is voor slechts 1
brandpuntafstand. De technologie van het optische glas, het diafragma enz kan heel
eenvoudig worden geoptimaliseerd voor 1 brandpunt,
zodat je uiteindelijk een toplens krijgt voor een zacht prijsje 👍

Mijn hamvraag uit het vorig logje: Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
Mijn mening: Met een echte macro lens zal je heel zeker betere resultaten bereiken,
maar… de kwaliteit grens tussen de recente camera’s, de “betere” close up met prime
lenzen én echte macro lenzen is echt wel zodanig klein geworden,
dat je al een pixel pieper moet zijn om het wezenlijk verschil aan te tonen…
(Noot: De technische ervaring van de fotograaf maakt hier zeker het verschil !)

Als je voor micro macro gaat… dan heb je echt gespecialiseerde macro lenzen nodig,
maar…
voor gewone, dagdagelijkse hobby macro fotografie is een echte macro echt niet echt nodig !

Maar zoals steeds… Kwaliteit laat zich betalen…
Een goede prime lens (f1.2 , f1.4 , f1.8) is niet goedkoop,
maar een goede macro lens is zeker een flink pak duurder.
Een setje extenders (tussenringen) kan je al kopen voor enkele tientjes.

Tip: De spotgoedkope plastic fantastic (nifty fifty) 50mm f1.8 ,
dat bijna door elk fotomerk wordt verkocht, is héél zeker een goede instapper !
Dit ongelooflijk lichtecht lensje gebruik ik al 15 jaar !
Met dit lensje ga je leren zoomen met je voeten 🙃😁

Ik hoop dat ik je wat wijzer heb gemaakt in het boeiende wereldje
van de macro fotografie 😉


Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet


Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 2)

Van de macro’s die ik in mijn tuin maakte, de paarden in IJsland,
is het weer tijd om een oudere serie verder te zetten…
Het eerste deel van deze Keukenhof serie kan je hier (her)lezen.
In deel 1 heb ik je verteld van de talrijke regen buien,
die we onderweg naar het Keukenhof passeerden…

Dit tweede deel gaat vooral over piepkleine druppeltjes die
overal overbleven na een paar uren van regen…
De grijze lucht werkt nu als een enorme diffuzer,
wat voor macro fotografie buiten echt wel ideaal is.
Een felle zon loodrecht boven je hoofd,
dat is het meest lelijke licht dat je kan hebben. 🤔
Alles is dan flets, contrastloos, harde dichtgelopen schaduwen
en uitgebeten hooglichten maken je foto’s echt lelijk.
Lang leve de grijze regenwolken dus 😇

Bij macro fotografie werk ik het liefst bij een wijd open diafragma,
van f2,8 tot f5,6 , heel soms tot f8.
Bij een groot diafragma (klein f getal) krijg je een heerlijk zachte
en niet-storende achtergrond.
Een weetje: Hoe groter de sensor, hoe zachter de achtergrond…
Maar dit alles is een persoonlijke smaak…
Sommige fotografen voelen zich goed bij f11 en meer…
Zoals ik al zei, het is gewoon een kwestie van persoonlijke smaak & gevoel 🤠

Schoonheid en sierlijkheid ontmoeten in een langzaam naar beneden glijden druppeltje…
Maar 1 ding is zeker: De universele zwaartekracht wet is én blijft onverbiddelijk !
Hoe kunstig mooi ze ook kan zijn 🙃





De kleine mosjes die ons uitdaagden…
Ze groeien op een oude gemetste muur van zeker 2 meter hoog !
Dat is minstens 20 cm boven mijn hoofd … Damned ! 😶
Bij deze foto’s heb ik echt alles uit mijn kast van ervaring moeten halen
om toonbare foto’s te maken.
Dmv focus peaking kon ik op het gekanteld kleine schermpje op de
achterwand van de camera, het scherpte punt min of meer bepalen.
Dit alles terwijl ik wankel op mijn tippen of op een stuk steen stond…
Er zijn dan ook een meerderheid van deze foto’s naar het Walhalla der
digitale foto’s gestuurd,
maar het handvol gelukte foto’s wil ik jullie niet onthouden 😎
Het eerste min of meer scherp mosje mét waterdruppeltje … 🤩





Hoe zwaarder de uitdaging is…
Hoe liever ik ervoor ga !
Deze mosjes kon ik onmogelijk allemaal scherp voor de lens krijgen,
omdat ze allemaal op een andere diepte afstand groeien.
Je zou dat kunnen oplossen dmv Focus Stacking,
maar probeer dat maar eens te doen als je de camera tegen de muur
moet duwen en klemmen, terwijl te zelf op je tippen staat te wankelen 😋





De aan(vol)houder wint…
Beetje bij beetje kwam ik bij betere resultaten…
Mijn foto kameraad is een stuk groter dan ik, en had hier veel minder moeite mee…





Op de een of andere manier was het me gelukt om hoger te komen…
een paar platte stenen gaan ‘lenen’ bij een tuiniers onderhoud hoekje
gaven me 20 tot 30cm hoogte winst !
(nadien heb ik alles netjes terug gezet hoor)
Wat een klein beetje verschil in hoogte kan doen hé ? 😉





Als je eenmaal op dreef komt…
nu ja, dan ga je gewoon door hé ? 🤗






Het piepkleine wereld van de waterdruppeltjes die blijven hangen door
de oppervlakte spanning in het water zal altijd een uitdaging blijven voor mij 🧐





Magie voelen & ontdekken, zo voelt dit soort van macro fotografie soms aan 😎






Hoe je het ook draait of keert…
De wereld die je ziet doorheen een regen of condens druppeltje,
zal steeds onze wereld ondersteboven geprojecteerd zijn…
Natuurwetten zijn misschien echt wel de enige overgebleven
zekerheden in ons leven van vandaag …






Een grijze regenwolk maakte even een eind aan dit mooie mosjes-druppeltjes licht…
Het volgend logje in deze reeks borduurt zeker verder op andere druppeltjes vormen
én betere licht omstandigheden… Maar dat is voor een volgende 📷 keer 😁




‘k hoop dat je genoten hebt van dit tweede Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere 📷 logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 🤠
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉


Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 1)

Van de roestige stillevens in Kester verkassen we weer
eens naar Nederland. Meer bepaald naar het ‘Keukenhof’ in Lisse.
(Algemene info over dat heerlijke bloemenparadijs vind je hier.)
Jullie weten al lang dat ik héél graag bloemen en planten fotografeer.
Voor mijn foto kameraad en ikke is het Keukenhof bezoeken,
steeds weer een feestelijk gebeuren. Zeker nu we daar 2 jaar niet binnen
mochten, wegens corona…
Je tickets moet je nog steeds online bestellen, want de kassa’s zijn nog
steeds dicht. Het aantal bezoekers was dus nog steeds beperkt,
toen we er begin april 2022 zijn geweest…

Bij het passeren van de ring van Antwerpen begon het te regenen tot
we toekwamen aan het Keukenhof in Lisse.
We vreesden dan ook voor een nat geregende foto dag,
maar toen we Lisse binnen reden, stopte de regen ! 🤗 Oef hé ? 🤩
Het was wel nog steeds grijs en wat somber weer,
maar dat vinden we echt wel een ferm pluspunt !
Bloemen fotograferen in volle zon is echt not done… alles is dan plat, volumeloos, flets
én de kans op overbelichting is heel groot.
Een grijze lucht werkt nu eenmaal als een enorme softbox , de hele natuur
is nu je enorme fotostudio geworden 👍
Met het weinige licht dat door de wolken speelt kon ik als fotograaf “spelen”
met de héél subtiele schaduwen.
Voor een landschap fotograaf is dit soort grijs en somber licht een vloek,
maar voor de macro fotograaf is het een zegen 😍

De camera is de Sony A7 III, de lens is de macro 1:1 Canon 100mm f2,8.
Het was droog, maar alles was natgeregend…

We beginnen met een stukje boom, begroeid met kleine, fel gekleurde bekermosjes

1/200s , iso 800 , 100mm , f4 , EV 0 , Wb: Auto





Een bronzen beeld trok mijn aandacht omdat het geheel zo mooi
begroeid was met allerlei mosjes.

1/160s , iso 800 , 100mm , f4 , EV 0 , Wb: Auto





Geef toe, dit beeld reinigen met een hogedrukreiniger zou echt wel zonde zijn hé ?
Het beeld staat symbolisch, voor het gegeven
dat de natuur tenslotte altijd het laatste woord heeft…
én altijd zal hebben… 🤔

1/160s , iso 800 , 100mm , f4 , EV 0 , Wb: Auto




De kievitsbloem… in Belgie is deze mooie bloem reeds verdwenen 😥
In Nederland staat ze op de Rode lijst als zeer zeldzaam…
Meer info erover vind je hier

Rudi (picpholio) heeft me verteld dat dit geen Kievitsbloem is, maar een Anemoon…
Een dikke merci Rudi voor deze rechtzetting 👍

1/160s , iso 800 , 100mm , f4 , EV 0 , Wb: Auto





Een natgeregende tulp…
De natuur is op zijn mooist na een malse regenbui vind ik 🤠
Druppeltjes zullen voor eeuwig mijn favoriete onderwerp blijven !

1/640s , iso 800 , 100mm , f2,8 , EV 0 , Wb: Auto






Het Keukenhof is wereldberoemd voor …. De tulpen die je er massaal kan bewonderen
Deze natgeregende, purperen tulp, vond ik supermooi 🤗

1/1250s , iso 800 , 100mm , f2,8 , EV 0 , Wb: Auto





Een of andere bloem of plantje dat nog moest openbloeien…
De rijkdom van druppeltjes die het droeg trok me aan !

1/640s , iso 800 , 100mm , f2,8 , EV 0 , Wb: Auto





Tulpen vind je er natuurlijk in alle maten, kleuren en soorten…
Deze paarse tulp kleurde een tikkeltje meer rood dan de vorige.
Die subtiele kleurverschillen tussen de vele soorten vind ik fascinerend !

1/1000s , iso 800 , 100mm , f2,8 , EV 0 , Wb: Auto




Omdat het licht verandert en soms feller wordt, naar gelang de grijze
wolken over ons heen drijven moet ik de sluitertijd voortdurend aanpassen…
Bij deze foto weerkaatste de zon ietwat te fel in de druppeltjes…
Om geen verbrande foto (overbelichting) te krijgen heb ik hier
de sluitertijd verkort tot 1/2000sec.
De schaduwen worden dan ook wel wat donkerder, maar dat deert me niet.
Het totale plaatje krijgt nu meer ‘rust’, diepte én evenwicht vind ik.

1/2000s , iso 800 , 100mm , f2,8 , EV 0 , Wb: Auto





Soms zie je bloemen als kleine juweeltjes…
In het zelfde bloem perkje als de vorige foto,
vond ik deze heerlijk blauw gekleurde bloem.
De rode tulpen in de achtergrond accorderen mooi met deze bloem hé ?
Het zijn heerlijke momentjes,
als fotograferen aanvoelt als schilderen met je lens…😍👍

1/2000s , iso 800 , 100mm , f2,8 , EV 0 , Wb: Auto



‘k hoop dat je genoten hebt van dit eerste Keukenhof 2022 bloemen logje !
Er komen zeker nog meerdere 📷 logjes over dit bloemen paradijs hoor 🤠
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉


Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 5)

Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag
nog eens mee naar de Plantentuin in Meise.
Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4)
De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele
& uitstekende Laowa macro lens.
Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !…
Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen.
Maar let wel op :
Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende
onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie …
Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !

De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien…
Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket,
dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen !
Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen…
Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin…
Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔
Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee…
Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie…
Doe er aub iets aan 🤗🙏
Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠





Een piepklein insectje én een gele bloem…
De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂






De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd
maar kom, dat is niet echt belangrijk hier…
De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond
vind ik veel belangrijker 😎






De herfst was al volop bezig eind september 2021…
Een natgeregend blad onder een grijze hemel…
Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie,
maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭
De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak
en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt.
Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi !
Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐





Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes,
die er nog eens stevig gaan invliegen 😋





Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons…
Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells
Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen
dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠
Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…





Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…






Minimalisme in fotografie…
iets waar ik altijd blijf naar zoeken !
Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee,
je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ?
Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal.
De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠






Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes…
Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier.
Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?





Om dit logje (voor vandaag) te eindigen…
In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen !
Zowel qua kleur als qua vorm
Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠






Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé


Vriendelijke groetjes,
Dirk

IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin (Part 1)

In mijn vorige ijskristallen logjes heb ik steeds gewerkt met ofwel
de Sony A7R2 (Full Frame) ofwel de Fuji XH1 (APS-C)
Op beide camera’s, kan ik via een adapter mijn ‘oude’ Canon lenzen blijven gebruiken !
Als je werkt met 2 CCD formaten leer je snel de voor/nadelen van
beide sensor formaten kennen.
Maar er zijn nog grotere sensor formaten dan APS-C en FullFrame ! 🧐
Dat zijn bijvoorbeeld de Midden Formaat camera’s !
De Fuji GFX 50S bijvoorbeeld 🤠

Winter macro fotografie met een midden formaat camera…
Dat vond ik een heel aantrekkelijk 📷 idee 😋
FYI: Via een Techart adapter kan ik ook mijn ‘oude’ Canon lenzen
probleemloos blijven gebruiken op de midden formaat Fuji GFX ! ,
zodat ik geen nieuwe lenzen hoef te kopen !
Wat meer info over het hoe, waarom van een midden formaat body vind je hier

Ter info:
Alle foto’s zijn gemaakt op de manuele stand…
Gewoon omdat ik (alleen met macro) zo het liefst werk en zo kan ik ook alle
parameters aanpassen op de manier die ik zelf wil 😁

Ter info: De eerste 7 foto’s zijn met een monopod statief gemaakt…
De laatste 3 foto’s zijn gemaakt met een klassiek 3poot statief…
(wegens anders niet meer te doen 🆘😉)

Het was een grijze voormiddag, eind december.
Druppeltjes fotograferen doe ik heel graag
maar dat wist je al denk ik 😎

ISO 800 , f/2,8 , 1/340s , EV +0,3 , Fuji XH1





Zelfs in een grijze wintermorgen kan je overal schoonheid vinden !

ISO 800 , f/2,8 , 1/2000s , EV +0,3 , Fuji XH1




Ook met de verdorde takjes van onze klimop ‘spelen’ is leuk om te doen.
Een compositie zoeken, spelen met de achtergrond en het licht…
Voor mij zijn dat bijna zen momentjes 😇

ISO 800 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1




Kleine ijskristallen op een betonnen muurtje…

ISO 800 , f/6,4 , 1/280s , EV +0,3 , Fuji XH1




Omdat het winter licht bij momenten redelijk somber werd,
heb ik hier gebruik gemaakt van een klein (daglicht) ledlampje
(een Lume Cube LC-V2) waarbij je de lichtsterkte kan aanpassen.
Een verdord Juffertje in het groen kreeg een tweede leven in deze foto 🙂
Het Lume Cuba lampje is hier wat te veel dichtbij gezet vind ik…
Het kan beter, dat zie je in de volgende foto…

ISO 1250 , f/2,8 , 1/2400s , EV +0,3 , Fuji XH1




Een ander verdord Juffertje in het groen,
het zelfde Lume Cube lampje, maar nu met een oranje voorzet filtertje
(wordt gratis meegeleverd !) op een positie rechts opzij gezet.

ISO 1250 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1





Soms kan een lelijk, verdord én geknakt plantje toch heel mooi wezen !
Deze foto kreeg als titel: Dance Macabre

Over de rood/groen/gele achtergrond van deze foto wil ik je zeker nog iets verklappen !
Nu volgt een gouden fotografie tip die ik graag met al mijn teergeliefde bezoekers deel,
gewoon omdat ik in dit blogje wat fotografische meerwaarde wil delen met jullie 🤠

De achtergrond van dit verdord plantje was in het echt echt héél druk én lelijk…
Niet te doen om hier een leuke foto van te maken….

Maar : hoe heb ik deze achtergrond zo zacht én egaal gekregen ???
Heel zeker niet in Photoshop hoor ! 😋
(daar heb ik een hekel aan, ik ben fotograaf…geen digitaal designer 🙄)
De achtergrond in deze foto, is gewoon een, op een goedkope HP printer afgedrukte foto,
van een oudere foto shoot ergens in het Hallerbos.
(Deze achtergrond foto is uitgeprint op heel gewoon (recycled) copy papier !)
De geprinte foto heb ik op ongeveer 10 a 15cm verder dan het plantje rechtop geplaatst 🤭.
(met behulp van een wasspeld, een oude schuif antenne,gesloopt uit een recyclage park radio)
Als je geen mooie, zachte achtergrond kan verkrijgen bij je favoriete onderwerp…
nu ja… dan print je die achtergrond gewoon op voorhand hé 😇
Ik heb meestal een mapje met een tiental geprinte foto’s bij,
die wazig en pastel kleurig zijn en dus heel goed kunnen dienen als een leuke,
zachte achtergrond voor macro’s.

Wat mijmeringen over deze ‘met de mantel der liefde bedekken’ achtergrond tricks…
Is dit not done ?? is dat geen fotografie manipulatie ??
Het is heel zeker ‘manipulatie’, maar de fotowaarde kan alleen maar beter worden,
zonder iets, iemand of een of ander levend wezen kwaad te doen.
Zonder een ‘fake’ achtergrond had de foto van dit verdord plantje geen schijn van kans…
Maar iets totaal anders word het als reporters/fotografen actueel nieuws , over mensen,
rampen, ongelukken, enz enz gaan bijsturen in digitale bewerkingen…
Dan zijn het flagrante leugens… en is het geen objectieve/reportage fotografie meer…
Maar geef zelf toe… dit verdroogd plantje is in volle glorie zelfs door heen je eigen
internet account geknald… mét een fake achtergrond
Zeg nu zelf… kan dat kwaad ? 🤭

Creatieve oplossingen zoeken in fotografie is mooi 👍

ISO 1250 , f/2,8 , 1/320s , EV +0,3 , Fuji XH1




De volgende 3 foto’s zijn gemaakt met de Fuji GFX…
Voor deze én de volgende foto is de FullFrame Canon 180mm f3 macro lens gebruikt.
Door het verschil in de sensorgrootte tussen midden formaat en full frame,
is de effectieve brandpunt afstand hier herleid tot 142mm. Wat nog genoeg marge
geeft om héél dichtbij te komen.
Een piepklein struikje met nog een paar schrale besjes die bleven hangen zijn…
De rode besjes zijn 1,5 tot 2mm groot schat ik.
Het vroor toen 1 of 2 graden onder nul.
Het is vooral mooi om te zien hoe het ijs hier op een kunstige manier
overal rond omheen “groeit” 😎

ISO 800 , f/3,5 , 1/640s , EV 0 , Fuji GFX




Het bokeh achtergrond die een midden formaat camera maakt is fluweelzacht vind ik !
Het is dan ook een méér dan fantastisch gereedschap voor de macro fotograaf 🤠

ISO 1600 , f/3,5 , 1/2900s , EV 0 , Fuji GFX






Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Hier heb ik de Canon MP-E 65mm macro f2:8 (1:1 tot 5:1 !!) gebruikt.
Tov fullframe is de brandpunt afstand nu 51mm.
Voor deze foto heb ik de lens op 3,5:1 macro verhouding gezet !
In deze foto zie je echt een minuscuul klein grassprietje !
De scherptediepte is kleiner dan 1mm !!
De ochtenddauw was héél lichtjes bevroren,
wat tot de meest vreemd ijskristalletjes kan zorgen 🙂
Wat je in deze foto ziet is in het écht ongeveer 0,5 cm breed en 1cm hoog!
Door de lange sluitertijd (1/8sec) heb ik een afstandsbediening gebruikt
om de foto te maken, desondanks ik een 3pod statief heb gebruikt,
dit alles om zeker geen enkele beweging of trilling te maken.
Als je op dit héél kleine macro vlak werkt,
dan verknalt de kleinste fout die je maakt de hele foto 🙃
Het macro wereldje is echt wel een wereldje apart 👍

ISO 800 , f/11 , 1/8s , EV +0,7 , Fuji GFX





Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin”
logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van druppeltjes én ijskristallen.
In de toekomst ga ik zeker meer en meer werken met de middenformaat camera
en heel zeker de kwaliteit van die grote sensor te gebruiken om het onzichtbare
op een kwaliteitsvolle manier terug zichtbaar te maken 🤗

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 9)

Omdat het onlangs 2 dagen een heel klein beetje vriesweer was,
verkassen we terug eens naar het gure winterweer in ons Belgenlandje.
De locatie van deze foto’s is de schapenweide rechtover ons huis !
De camera is de Sony A7 R2 en de lens is de manuele 100mm 2:1 macro lens
van Laowa. Het tijdstip van deze foto’s is de vooravond van 9 januari 2021.
Deel 8 van dit logje kan je hier (her)lezen of bekijken.

Met een macro lens kan je dingen zien die je normaal gezien
niet kan zien of zelfs niet eens opmerkt !
Daarom juist vind ik macro 📷 zo boeiend om te doen ! 😎

Het alledaagse kan fotogeniek worden…
Zoals dit ijzerdraadje bijvoorbeeld om iets te repareren in de weide…🧐






Piepkleine druppeltjes op piepkleine mosjes…
Het is een wereld apart, die ik héél graag mag ontdekken 👍






Op een oude, door betonrot aangetaste weidepaal,
groeien ontelbare mosjes, die allen een minuscuul druppeltje dragen !
In het flauwe winterzonnetje worden ze héél dankbare modellen 😍






Je kent ze wel, die piepkleine ijskristalletjes,
geboren uit de winterse ochtenddauw…
Een simpele schapenweide kan een bron van fotografie creativiteit zijn ! 😉






De ‘Spiegelingen’… ik kan me het niet laten hé ? 😁
Dit zijn een paar piepkleine mosjes die op een oude tak groeien…
Met 1 simpele uitsnede én 1 spiegeling maak ik er een of ander
niet bestaand mosjes wezen van !!
Zei ik “Niet bestaand” ?? 🤔😶 ??
Maar toch heb ik er een foto van kunnen maken 😂






Pinnekesdraad (Prikkel of Schrikdraad voor mijn teergeliefde Nederlandse bezoekers 😉)
In elk seizoen kan je er heerlijk mee experimenteren in je fotografie.
Maar in de winter vind ik pinnekesdraad het meest fotogeniek !






Het spel van spinragdraadjes , piepkleine mosjes en dauw druppeltjes…
Het groen van het gras én het rood van de avond winter zon !
Dit soort van fotografie voelt echt aan als schilderen met je lens 💚





Als je wat dichterbij de pinnekesdraad komt,
dan kan je de groene kleuren van het gras én het warmere zonlicht
scheiden door de getorste ijzerdraad in het midden van de kleuren te plaatsen.
Ter info… Al deze foto’s zijn gemaakt zonder statief… uit de vrije hand dus 😎
Die “vaste hand” hoop ik nog lang te behouden !






Druppeltjes kunnen soms rare vormen aannemen !
Ter info : In deze foto kan je duidelijk de minimale scherptediepte
van een macrolens zien…
De voorkant van de gedraaide pinnen én de gedraaide draad is scherp,
terwijl de achterste pinnen én de linkse pin vooraan reeds onscherp zijn !
In dit kleine scherptegebied moet een macro fotograaf zijn werk doen 😋
En dan nog alles uit de losse hand doen…🙃
Macro 📷 is zeker niet gemakkelijk om te doen, het is zelfs moeilijk,
maar het is toch zo verdomd fijn om te doen 😁






In de avondzon verandert het licht…
Het avondrood giet wat warme magie over de bomen !






Bomen in de avond nevels spreken hun eigen taal…
Deze heel grote bomen staat naast de schapenweide ,
de foto is dezelfde dag genomen vanuit onze slaapkamer !




Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Enkele meters verder naar rechts zie je de oude pastorij in de warme avondnevel…
Dit gebouw is intussen verkocht (wegens gebrek aan een pastoor) en is
intussen een B&B in aanbouw geworden. Het gebouw is op dit moment
wat van uiterlijk veranderd, maar de sfeer van vroeger is min of meer intact gebleven !
Als de werken klaar zijn zal ik wel foto’s van toen en nu publiceren…





Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 9 reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben 🙃

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 3)

Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee
naar onze Nationale Plantentuin in Meise.
Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje
van deze serie eindigde 😎
We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de
fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres.
De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.

Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen,
maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden
dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋

Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) ,
rond de vijver was het min of meer windstil.
Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋

Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel,
in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar.
Vooral kunstschilders weten dat heel goed !
Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍
Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die
als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht.
Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋




Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉
Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een
plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen…
Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet !
Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden
te overwegen… 🙃
Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties…
Niets meer 🤔

Om met het to-do-plan te starten…
Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes






Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes,
dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍





Minder kan soms ook meer zijn…





In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’…
De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !






Druppeltjes in groene waterplanten,
de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊





Een door de herfst verkleurd waterplant blad,
Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗
Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !





In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld…
In een ecologische vijver drijft er van alles rond…
Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen,
alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur
een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard
om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !





Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven
gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan !
Maar waar je ook gaat…
overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘





Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie,
ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…





Om dit logje voor vandaag te eindigen…
In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?)
had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐
Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍





Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel hé


Vriendelijke groetjes,
Dirk