Macro met een ‘gewone’ lens…

Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
In de meeste gevallen zeg ik ja…
Maar je kan heel zeker met andere (spotgoedkope) spullen héél dichtbij
je onderwerp komen… én heerlijk dichtbij foto’s maken !
We spreken dan niet meer van 1:1 macro, maar van Close up.
Maar dat detail verschil zal de meeste mensen worst wezen 🤠

Hoe kunnen we zo goedkoop mogelijk & kwalitatief aanvaardbare
macro (of pseudo macro) maken ??

Je kan werken met opschroefbare voorzetlenzen
(een voorzetlens is een soort van vergrootglas
dat je op je lens schroeft). Dit soort schroef lensjes wordt meestal
verkocht in een setje van 3. Je kan ze op elkaar schroeven, zo kan je
een dioptrie van 1 tot 7 verkrijgen.
Het nadeel van voorzetlenzen is dat de hoeken niet echt scherp zijn en
de lens krijgt vlug last van kleurzweem (chromatische aberratie).
Het grote voordeel van deze voorzetlenzen is dat ze spotgoedkoop zijn…
én je een voorsmaakje over macro fotografie kunnen schenken 😉

Er zijn ook ‘betere’ kwaliteit voorzetlenzen die geen last hebben
van kleurzweem of onscherpte. Deze lenzen zijn “Achromaten”.
Een goed voorbeeld van zo’n achromaat is de Raynox 250 of 150.
Die kan je op een macro of teleobjectief schroeven.
Deze achromaat lenzen zijn heel geschikt voor insecten fotografie !
Anderzijds zijn achromaten echt niet eenvoudig om te gebruiken…
Een statief is meestal broodnodig… Maar een statief in de natuur is
niet echt handig…

Je kan ook een omkeer ring gebruiken om een omgekeerde lens
te gebruiken om macro’s te maken…
of een balgapparaat tussen de camera en de lens gebruiken,
om extreem dichtbij te komen…
Maar dit soort toestanden gaan me veel te ver…

Waar ik het in dit logje vooral ga hebben is iets heel anders…
We gaan vandaag een tussenring gebruiken !
Een tussenring (ook Extention Tube genoemd) is niets anders
dan een holle buis die je tussen je camera én de lens plaatst,
er zit géén glas in, een tussenring vergroot simpelweg de afstand
tussen objectief en de beeldsensor.We verlengen de uittrek door
1 of meerdere tussenringen te gebruiken.
Tussenringen worden meestal in een setje van 3 verkocht…
een 12, 20 en 36mm of een 13,16,20mm (afhankelijk van de fabrikant)
De meeste tussenringen kunnen de elektronica tussen lens en camera
doorschakelen.Maar er zijn ook spotgoedkope tussenringen
die de elektronica niet doorschakelen… (Altijd opletten bij aankoop !)

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera was mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

Door het enorm grote diafragma (F 1,2) van de 56mm lens
is ook de scherptediepte enorm klein.
Dit bied oneindig veel mogelijkheden voor creatieve macro fotografie !

Gelukkig was er die ochtend géén wind, en kunnen we buiten fotograferen…
De dauwdruppeltjes nodigen ons uit om te 📷 🤗

Door de héél kleine scherptediepte van de 56mm ,
moet je als fotograaf ‘anders’ gaan kijken…
Het is echt wel een fijne uitdaging om zo op
het scherp van de snede te werken 😎

Werken met een scherptediepte van plus min een dikke halve millimeter,
zonder statief is echt niet simpel… dat kan ik je garanderen !
Het leukst is om rustig te observeren en in de omgeving dingen te zien,
een klein dauwdruppeltje dat me opvalt bijvoorbeeld…
Hoe meer foto’s ik maak in de natuur, hoe meer ik besef dat de meest
eenvoudige onderwerpen de grootste schoonheid bevatten…

Drie piepkleine dauwdruppeltjes liggen perfect in het scherptegebied van de lens…
De zalig kleine scherptediepte schildert me een mooi bokeh 🎨

Met deze foto is het me gelukt om slechts 1 druppeltje scherp te fotograferen…
Door het enorm groot diafragma van f1,2 krijg ik enorm veel licht binnen.
De sluitertijd moet dan ook héél kort zijn om geen overbelichte foto’s te krijgen.
De gemiddelde sluitertijd stond meestal tussen 1/6000 en 1/8000 sec

Deze foto wou ik eerst in de digitale vuilbak flikkeren,
maar de twee rood/gele (nakende herfst ??) vlekjes die ik nadien zag,
hebben de foto gespaard van zijn digitale dood.
Die 2 rood/gele vlekjes zijn net twee smekende oogjes , vind je ook niet ? 🤭

Een piepkleine rozenbottel krijgt een nat kusje van een dauwdruppeltje…🙃
In mijn logjes heb ik je al veel verteld over “zien” en “kijken”…
Als je echt leert “zien”, vooral in die kleine,
voor héél veel mensen onbelangrijke dingen,
dan kan je echte & pure schoonheid ontdekken…
Leren “zien”… Héél belangrijk !

Hoe héél kleine trilhaartjes op de boomblaadjes,
de dauwdruppels kunnen ‘vasthouden’,
zodat de ochtend zon ze niet te snel zal verdampen…
Heb je ook al opgemerkt dat kleine druppeltjes fungeren als een loep ?

Hier heb ik een leuk experimentje gedaan…
Doel:
Ik wou een 100% ‘flou’ foto maken van een paar leuke bloemekes…
Mogelijkheden:
Er bestaan filters die dat kunnen.
Je kan dat nadien in Photoshop of Lightroom bewerken.
je kan ook een panty over de lens spannen…
Mijn plezante oplossing:
Je camera op M van manueel zetten,
je focus bepalen met ‘Focus peaking’,
Dan: Gewoon een paar keer flink uitademen over het glas van de lens,
zodat een flou aanvoelend condens filtertje op de lens komt…
Asap je foto nemen en…
Klaar is Kees 😋👍😁

Hetzelfde bloemeke,
maar dan met een mooi opgepoetste én droge lens 😉

Tot besluit: Alle foto’s in dit logje zijn niet gemaakt met een echte 1:1 macro lens,
maar met een normale prime 56mm lens…

In de toekomst probeer ik insecten te fotograferen met dezelfde lens/camera/tussenring configuratie.
En dan praten we weer verder over “echte” of “pseudo” macro fotografie 🧐

‘k hoop dat je genoten hebt van dit “macro met een gewone lens” logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Advertentie