In mijn blog ben je zeker al gewoon dat ik qua onderwerp de meeste rare sprongen kan en durf maken 😁 Alle weer mannen én weer madammen voorspellen vanaf morgen lekker zonnig lente weer … Juist daarom haal ik vandaag nog eens wat recente regen foto’s tevoorschijn 😉
De camera voor vandaag is mijn oer oude, trouwe Fuji XT2, de lens is de Fuji X 60mm Super EBC f/2,4 macro lens. (Super EBC betekent: Electron Beam Coating. Het onderdrukt lichtvlekken (flare en ghosting) en nevenbeelden. Door die EBC krijg je meer contrast onder heldere omstandigheden én ook bij tegenlicht) Handig meegenomen dus 👍 Dat macro lensje heb ik tweedehands gekocht natuurlijk… ik koop héél zelden splinternieuw fotogerief. 😃
We zijn natuurlijk allemaal de aanhoudende regen, wind enz kotsbeu, maar in dit logje wil ik je vertellen dat regen ook wel zijn mooie kanten heeft… 😉
Natgeregende blaadjes van onze rozenstruiken…
De blaadjes van deze klimop plant hangen beschut & droog en trekken zich blijkbaar niets of weinig van de herfst aan…
Druppeltjes… ze zullen altijd wel één van mijn lieveling objecten in de fotografie zijn ! 💧😎
Met auto-focus zal je met dit spinnenweb wel wat tijd verknoeien… Daarom werk ik liever op Manueel én met focus Peaking, dan is de scherpstelling in een wip en een weer gepiept 😊
Een stilleven van natgeregende boomblaadjes in de schaduwen…
Een klein regendruppel stilleven van een oude haag… De blaadjes zijn 2 tot 3 cm groot
Een struikje met driehoekige takjes die onder onze Japanse kerselaat is komen groeien. De groen/gele blaadjes ervan worden in de herfst mooi purper rood. Dat is nu net de reden waarom die vrijpostige inwijkeling mag blijven staan 😃
Om dit logje af te ronden, nog wat regendruppeltjes op een of andere plant.
De donkere achtergrond heb ik verkregen door de lichtmeter van de camera wat te bedriegen… De details hoe dat moet heb ik vroeger al meermaals uitgelegd 😋
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie en graag tot ziens in mijn volgend(e) foto logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ?? Wel… dat zien we dan wel hé.
Morgen beloven ze zonnig en aangenaam lente weer… Geniet ervan 🌞🤗
Mijn logjes staan min of meer bekend voor de onvoorspelbaarheid van mijn onderwerpen. Om die onvoorspelbaarheid te behouden ga ik in dit logje gewoon verder met part 2 van het vorige logje 😂
We zijn dus nog steeds in de Nationale Plantentuin, Meise. De camera is ook nog steeds de Sony A7R2 , de lens is de analoge Laowa 100mm macro f2.8 1:1 tot 2:1 (Voor het verschil tussen 1:1 en 2:1 (her)lees het vorige logje.)
In mijn natuur fotografie ga ik steeds op zoek naar eenvoud… Eenvoudige vormen samen met de beperkte scherptediepte van een macrolens, voelt dikwijls aan als pure magie ! Alles, hoe klein het ook mag zijn, zal een schaduw hebben !
De vrolijke kleuren van deze piepkleine bloemekes maken me blij 😃 Deze bloementuiltjes zijn 2.5 tot 3cm groot
Deze paars-rode bloemekes deden me denken aan dansende ballerina’s 😉
We zijn terug in de tropische serre… Hierbinnen zit je echt in het tropische oerwoud ! Je moet echt zorgen dat je lenzen en je camera voldoende geacclimatiseerd zijn, eer je hier verder gaat. Anders krijg je condens op je lens en je optisch glas. Zorg dat je hier altijd droge (en zachte, stofvrije) poetsdoeken hebt voor het glas en je zoeker. Na 15 minuten wachten heeft je lens ongeveer dezelfde temperatuur als binnen in de serre en zal het glas niet meer aandampen of wazig worden. Zorg ook dat al je spullen 100% waterdicht zijn… het is hier héél vochtig !
Onlangs heb ik een interessante docu gezien, waarom bomen en planten altijd naar boven groeien… deze kleine wurgplantjes kwamen daar ook aan bod omdat die zich al slingerend een weg zoeken. Als die kleine lianen een of ander voorwerp tegen komen, voelen ze dat en hechten zich onmiddellijk vast aan dat voorwerp. Het is nog steeds een raadsel voor de wetenschap hoe die liaan-wurgplant die andere voorwerpen kan ‘voelen’.
In de schemerige wereld van het oerwoud kan je met een groot diafragma van f2.8 de achtergrond zacht, kleurrijk én sober houden.
Soms kom je hier ook joekels van boombladeren tegen ! Wat ook leuk is aan deze serres, is dat je in elke serre de typische geluiden van het oerwoud, woestijn, regenwoud, enz kan horen ! Je hoort vogels , roofdieren, apen, geritsel enz. Het is echt wel een leuke ervaring 😋
In het tropisch regenwoud ga je als fotograaf op zoek naar ??? Naar druppeltjes bijvoorbeeld 😃 Hier heb ik na minstens 10 pogingen toch één foto op hét juiste moment kunnen maken 😊 De druppeltjes vallen niet in eenzelfde ritme naar beneden, dat maakt het zo moeilijk om op het perfecte moment de foto af te drukken. Laat ons stellen dat het 5% kennis is én 95% geluk hebben is 🤭
In fotografie moeten het niet altijd herkenbare dingen zijn vind ik… Wat licht bokeh bolletjes in de achtergrond en een flard van onbekende natgeregende oerwoud vegetatie kan een mooie abstracte foto opleveren.
Hier lijkt het wel dat deze natgeregende tropische boomblaadjes een paraplu zijn voor dat wit bokeh achtergrond bolletje. Met wat meer fantasie, kan ik er ook een vers geplukte witte kers in zien 😂
Om dit logje voor vandaag te eindigen : Ergens in het tropisch regenwoud vloeide een regendruppeltje van een takje naar beneden… De schaduwrijke achtergrond was perfect voor dit plaatje 🤠 (Wordt vervolgd hoor…)
Ik hoop dat je ook van dit zoveelste logje van “Macro in de Nationale Plantentuin part 2” hebt genoten. Btw, er zullen nog veel Plantentuin logjes volgen hoor … Er is daar zoveel te beleven, dat je jarenlang steeds weer nieuwe dingen kan ontdekken én fotograferen 😃
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie 😉
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe dat volgend logje er zal uitzien ?? of over welk onderwerp het zal gaan… ?? dat zien we wel als het weer zover is hé 🙂
Dat onze natuur mijn grote bron van inspiratie is, dat weet je al langer dan vandaag hé. En dat ik héél graag onze natuur verken met macro lenzen, dat weet je ook al lang vermoed ik 😃 En dat onze Nationale Plantentuin via de ring van Brussel op 15 minuten rijden is, dat is ook heel mooi meegenomen. Het spreekt vanzelf dat ik een abonnement op de Plantentuin heb genomen, dan kan ik komen wanneer én zoveel ik wil 👍
De camera vandaag is de full frame Sony A7 mark 3. De lens is de manuele Laowa 100mm macro die tot 2:1 gaat ! (de meeste andere macro lenzen gaan tot 1:1). Omdat op die Laowa lens géén elektronica aanwezig is, stel ik scherp dmv Focus Peaking. Alle foto’s zijn gemaakt vanop statief… (Alle foto’s zijn gemaakt eind september 2011)
De eerste foto’s zijn gemaakt in één van de vele tropische serres… Wat ik zo boeiend vind aan onze Plantentuin, is het feit dat je hier de meest exotische én onbekende bloem, boom en plantsoorten kan bewonderen. Bloemen kunnen de meest rare vormen aannemen !
Deze donkere foto is gemaakt in het volle zonlicht… ! De donkere achtergrond is NIET gemaakt in Photoshop… Wat heb ik hier gedaan om die achtergrond donkerder te maken ??
We gaan onze camera gewoon wat foppen ! 😋 dit door de settings van de camera een beetje te veranderen… De lichtmeter van een camera is niets anders dan een tool die bepaalt hoeveel licht er nodig is voor de ‘ideale’ belichting. Die ideale belichting waarde is standaard ingebouwd in elke camera, en die waarde komt overeen met 18% grijs.
De lichtmeter van de camera zet ik nu op 1 punt (Spotmeting) Dat meet punt zet ik op het meest klare deel van deze bloem (het meest witte gedeelte). De lichtmeter van de camera geraakt nu in de war en gaat de belichting buiten het meetpunt donkerder maken om zo aan de verplichte 18% grijs te geraken… Als gevolg daarvan krijgen we nu een redelijk donkere achtergrond 😎 Laat dat nu net mijn bedoeling zijn !
Meer technische info over belichting technieken vind je hier.
Dit zijn net rode belletjes vind ik ! Bij de volgende Plantentuin bezoekjes ga ik eens de moeite moeten doen om al die Latijnse namen te noteren…
Dit bloemeken had duidelijk vroege herfst perikelen…
Een prachtig paars/geel gekleurde bloem, deels in het tegenlicht. De kleine haartjes op de bloemranden lichten mooi op in het namiddag tegenlicht.
Het was eind september 2021, het namiddag licht was mooi en zacht. We gingen naar de Oranjerie en passeerden een stukje van de vijver. Ik vond dit doorkijkje tussen de exotische struiken wel iets hebben 🙂 Maar volgende keer gebruik ik een 24/70mm f2,8 lens voor dit soort van fotografie. Met een 100mm macro lens zit je voortdurend tegen de grenzen aan te schuren… een macro is niet echt een landschap lens hé ?
Waar een macro lens wel goed voor is, is het isoleren van details en het uitvergroten van dingen die je meestal niet opmerkt ! Het ‘ritme’ van de nerven in dit blad vond ik kunstig mooi 🤠
Een streepje licht in de struiken belicht een varenplant… Hier heb ik dezelfde licht ‘techniek’ gebruikt zoals in de tweede foto van dit logje.
Terug aan de vijver tegen de ingang van de tropische serres… De grote fontein laat overal kleine druppeltjes “regenen” over de waterplanten aan de vijver rand. Zoals iedere macro fotograaf ben ik verzot op druppeltjes 😋💧
Om dit logje voor vandaag af te sluiten… Bij deze rood/blauwe, rare bloemekes heb ik deels dezelfde licht/donker techniek gebruikt als bij foto 2 en 8 in dit logje. Al die onbekende bloemen en planten spreken me aan… Het is telkens weer een toffe ontdekkingsreis, daar in Meise 😊
Ik hoop dat je ook van dit zoveelste logje van “Macro in de Nationale Plantentuin” hebt genoten. Btw, er zullen nog veel Plantentuin logjes volgen hoor 💐…
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie 😉
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe mijn volgend logje er zal uitzien of over welk onderwerp het zal gaan… ?? dat zien we wel als het weer zover is hé 🙂
De grote meerderheid van mijn logjes gaan over macro fotografie… Dit logje zet die mooie traditie gewoon verder en het onderwerp is dan ook natuurlijk macro fotografie 😊 (Het logje van vandaag is de opvolger van de vorige Plantentuin Meise 2022 )
De camera is de Fuji XH1 met de 100mm Laowa f2,8 macro lens. De locatie is zoals je in de titel al kon lezen, onze Nationale Plantentuin in Meise.
Ook bij de foto’s in dit logje blijf ik werken met een heel open diafragma (f2,8 tot f5,6), gewoon omdat je het onderwerp kan isoleren in je foto en de (dikwijls) storende achtergrond kan verzachten tot een heerlijk waas ❤
Ook probeer ik niet ‘zomaar’ te fotograferen… Naast mooi licht zijn de kleuren, de compositie ook belangrijk. Fotograferen in de natuur voelt meestal aan als schilderen met mijn lens 😘
Een oud, verdord takje overgroeid met Groot dooiermos… ik vind het prachtig !
Met wat geluk is het héél even windstil… Deze geel/rood verkleurde herfstblaadjes, nog wat nat van een malse regenbui, hingen een kleine meter boven het gras. Hoe mooi kan eenvoud zijn hé ? 😉
Aan de rand van de vijver (aan de ingang van de tropische serres) zag ik deze heerlijk mooie rode bloemekes ! De grote fontein in de vijver zorgde voor zalig mooie bokeh bolletjes in de achtergrond 👍 Maar ik was nog niet echt tevreden met deze foto… Hier zat veel meer in voelde ik… 🤔
In de vorige foto had ik 1 rode bloem scherp, de andere was onscherp omdat ze een paar centimeter verder stond dan de andere… Ik kon de lens dichtknijpen voor een grotere scherptediepte (grote f-getal), maar dan zou de achtergrond té druk en bijgevolg lelijk worden… Er zat niets anders op dan een ander kijkpunt op te zoeken ! Na wat zoeken, wikken en wegen nam ik deze foto… Nog steeds was ik niet 100% tevreden over het resultaat…
Een kleine halve meter ging ik achteruit en nam deze foto… Toen voelde ik pas het YESS gevoel !😍 Twee rode verliefde bloemekes in een zacht, dromerig bokeh én een lekker strak contrast.
In de tropische serre… Een varenplant voelde zich lekker in de tropische warmte… Als je daar binnengaat met je fotogerief, moet je best een half uurtje je camera én lenzen laten acclimatiseren. Anders krijg je gegarandeerd schimmels en fungi in je lens… 😱🥵
Als ik druppeltjes zie… Dan wil ik ze fotograferen natuurlijk 😎
Zelfs met simpele planten als varens, kan je als fotograaf leuk dingen doen …
Het zijn net de spaken in een wiel, vind je niet ? De natuur is wonderlijk !
In een héél donker hoekje in een tropische serre zag ik dit minuscuul druppeltje… Het geheel van de vormen, kleuren, licht en schaduwen, plus tegelijk een leuke compositie op de regel van derden maakt me blij 🤗 Het gevoel van schilderen met je lens is in deze foto zeker aanwezig !😎
Ik hoop dat je van dit “Plantentuin Meise 2022” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ! Alvast een dikke merci voor je reactie ! 👍 Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan…. Nu ja, dat zien we dan wel weer hé
Het vorige Keukenhof 2022 logje eindigde met piepkleine druppeltjes… Dit logje gaat gewoon verder met die druppeltjes in het Keukenhof. Het was een pure luxe om in een grijs en flauw lentezonnetje, al die druppeltjes te mogen ontdekken én te kunnen fotograferen ! De camera was de Full Frame Sony A7 mark 3 , de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens, die dmv de Metabones adapter op de Sony body is geklikt.
Zoals ik in het vorige logje al vertelde, werk ik heel graag met een wijdopen diafragma. De flinterdunne scherptediepte staat meestal garant voor een heerlijk zachte achtergrond (ook wel Bokeh genoemd).
Met een macro lens kan je alledaagse dingen zodanig fotograferen, dat het onderwerp haast onherkenbaar wordt… 🧐 Zou je hier een verfrommelde zwart plastic vuilniszak in herkennen ? 🤔 😇
Als het een paar minuten geleden geregend heeft, én het blijft windstil… én het zonlicht blijft heerlijk zacht en flou… dan kan je de mooiste stillevens maken van de heerlijkste waterdruppeltjes ! “geniet momentjes vol kiekebisj” zeggen wij in Dilbeek 😉
Het was hier alsof de natuur na een paar weken van droogte, snakte naar water…
Bij deze bloem leek het wel of ze het leven brengend regen water op de een of andere manier naar binnen liet glijden 🧐
Het is wonderbaar hoe de druppeltjes water niet meteen van de bloem afrollen… Piepkleine “haartjes” op de bloem houden de kleine druppeltjes langer vast ! De natuur & evolutie is iets wonderbaar hé ?
Een heel veld vol met ‘blauwe duifjes’…
Deze heel raar gekleurde & gevormde bomen hadden Johan en ik nog nooit gezien ! Er stonden of hingen geen naamplaatjes, de tuiniers die even verder bezig waren konden ons ook niet helpen met de naam ervan, de app ObsIdentify wist het ook niet… We hebben deze prachtig gevormde én gekleurde bomen dan maar zelf tot ‘Vuurbomen’ gedoopt 🤗😉 De boomschors leek wel een eigen leven te leiden en leek soms op te gloeien ! Zelfs in de schaduwen leek het alsof er een vuur van binnenuit naar buiten straalde !
We zagen: Rood, vuurrood, geel, oranjerood, blauw, groen, sienna , gebrande omber, en nog een ganse tover koffer vol met meer exotische kleuren…
Deze héél exotisch gekleurde bomen kregen extra aandacht van ons… Toen ik de kwetsuren van 2 afgesneden takken in één van deze ‘vuurbomen’ zag, wist ik al op voorhand dat dit een ‘Speelse Spiegeling‘ ging worden 👍🤗
Van de vorige foto heb ik dus zoals gezegd een simpele ‘Speelse Spiegeling‘ gemaakt… Dit fotoresultaat doet me ergens denken aan rituele Javaanse maskers !
‘k hoop dat je genoten hebt van dit Derde Keukenhof 2022 logje ! Er komen zeker nog meerdere logjes over dit bloemen paradijs hoor Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom Alvast een dikke merci voor je commentaar !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje… Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan…. Nu ja, dat weet ik nu nog niet 🤠
Van de wilgenkatjes en de lente bloesems neem ik jullie vandaag nog eens mee naar de Plantentuin in Meise. Dit logje is het vervolg van Plantentuin Meise 2021 (Deel 4) De camera is nog steeds de Sony A7 III met de 100mm manuele & uitstekende Laowa macro lens. Doordat het een 100% manuele lens is, werkt de autofocus NIET !… Daarom gebruik ik Focus Peaking om manueel scherp te stellen. Maar let wel op : Deze manuele techniek kan je meestal niet gebruiken bij bewegende onderwerp(en) en zeker niet bij sport fotografie … Maar daar zijn dan weer andere prima lenzen voor !
De Plantentuin is zo enorm groot dat je onmogelijk alles op 1 dag kan zien… Wij kopen altijd een “Vriend van de Plantentuin” jaarticket, dan kunnen we iedere dag vanaf 08am binnen ! Met de andere (goedkopere) tickets mag je vanaf 09am binnen… Mijn fotografiecollega en ikzelf hebben één negatieve opmerking voor de Plantentuin… Je kan er lekkere koffie krijgen…maar vanaf 11u am maar pas… 🙄🤔 Daarom nemen we zelf onze thermos met warme ☕ mee… Aan de Directie van de Plantentuin… Fotografen kunnen niet zonder vers gezette koffie… Doe er aub iets aan 🤗🙏 Anders laten we deze bronzen leeuw los 🤠
Een piepklein insectje én een gele bloem… De scherpte op het vliegje en niet op de bloem vind ik wel iets hebben 🙂
De naam van deze prachtige bloem vergeet ik altijd maar kom, dat is niet echt belangrijk hier… De pastelachtige kleur overgangen in de achter én de voorgrond vind ik veel belangrijker 😎
De herfst was al volop bezig eind september 2021… Een natgeregend blad onder een grijze hemel… Vele mensen zullen bij dit soort van grijs weer nooit denken aan fotografie, maar dan denken die vele mensen helemaal verkeerd hoor ! 🤭 De grijze wolken zijn als het ware een reusachtige diffuser tussen het aardoppervlak en de zon die je niet ziet, maar die wel haar licht doorheen de grijze wolken straalt. Na een zachte regenbui zijn de kleuren in de natuur ongelooflijk briljant en mooi ! Als fotograaf moet je daar zeker gebruik maken 😎🧐
Eind september vind je nog enkele dappere bloemetjes, die er nog eens stevig gaan invliegen 😋
Tropische planten en bloemen zijn niet echt bekend bij ons… Deze plantjes deden me denken aan het boek ‘War of the worlds‘ van H.G. Wells Als fotograaf kan je met wat fantasie de werkelijkheid zodanig fotograferen dat die werkelijkheid iets totaal anders wordt dan je denkt wat je ziet… 🤠 Het is gewoon een kwestie van kijken en zien én je kijkhoek bepalen…
Zomaar wat gele bloemen met een zwart hartje aan de vijver…
Minimalisme in fotografie… iets waar ik altijd blijf naar zoeken ! Een reusachtig blad, bijna een meter in doorsnee, je kan dat natuurlijk volledig fotograferen, maar wat vertelt of zegt die foto je dan ? Hier ben ik op zoek gegaan naar “de regel van derden“, zowel horizontaal én verticaal. De hoofdnerven in het blad werken het geheel tenslotte mooi af 🤠
Rond de fontein in de vijver zijn alle planten heerlijk bedekt met druppeltjes… Een zelfde soort bloem als de 3de foto in dit logje zie je hier. Die honderden minuscule druppeltjes geven deze bloem een heel ander uitzicht hé ?
Om dit logje (voor vandaag) te eindigen… In de Orchidee afdeling vind je de meest ongelooflijke bloemen ! Zowel qua kleur als qua vorm Als je me zegt dat dit een exotische Pelopiaanxe zeester is… wel… dan geloof ik je 🤠
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 5” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Van de dierentuin ‘Blijdorp’ in Rotterdam, neem ik je vandaag nog eens mee naar onze nationale plantentuin in Meise. Dit logje is het vervolg op deel 3 van deze Plantentuin reeks, dat je hier kan herlezen/bekijken. De camera die ik gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera, de lens is ook nog steeds de (manuele) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens. Normaal gezien was het de bedoeling dat we in de tropische serres gaan om daar foto’s van de tropische bloemen te maken, maar in en rond de grote vijver, aan de ingang van de serres, was het zo mooi en zo rijk aan 📷 onderwerpen dat we daar aan de vijver zijn blijven “plakken” 😎
De enorm grote fontein in de vijver zorgt niet alleen voor prachtige druppeltjes overal, maar ook voor mooi schuim dat tussen de beplantingen bleef ‘hangen’. Ideaal dus om stillevens van dat mooie schuim te maken.
Soms vind je héél mooie variaties in het schuim… Van grote luchtbellen naar echt petieterig kleine luchtbelletjes. Kleine kunstwerkjes, gecreëerd door de fontein in de vijver 🤗
Ontelbare druppeltjes, gemaakt door de fontein, zie je daar overal pronken op de waterplanten ! Druppeltjes en macro fotografie… ze zijn voor elkaar geboren 🤍
Soms gaan druppeltjes zich gedragen zoals een loep… In de grootste druppel, onderaan de foto, worden zelfs de haartjes die op het blad groeien, zichtbaar. De wereld verkennen door een macro lens… het is zalig hoor 👍
Aan de ingang van de tropische serres, staan overal grote bloembakken. Zelfs medio oktober slagen de tuiniers in de plantentuin erin om deze bloemen ‘fris’ te houden.
De kleur variaties op deze bellemannetjes … Het groene steeltje dat zacht overgaat naar wit… Het wit dat in een subtiele overgang rozerood wordt … De zwart/witte stampertjes… Heel mooi vind ik 🤗
De grote bladeren van een of andere tropische palmboom trokken mijn aandacht… Het willekeurige spel van de waterdruppels erop vond ik interessant !
Dezelfde palmboom als bij de vorige foto… De structuur van de bladeren, de manier hoe het zonlicht daar deze grote bladeren straalde, deed mij het geheel met andere ogen bekijken… 🤔 Door te spelen met lijnen, licht, voor en achtergrond zocht ik mooie composities in dit geheel.
Soms kan je veel variaties op één thema maken… ook door de regel van derden toe te passen kan je rustgevende 📷 composities maken !
Of je kan kiezen voor minimalisme in je compositie én het geheel. De gelaagdheid in het licht én de geel/groene kleuren vond ik hier heel mooi. Het oranje rode randje (ik vermoed dat het herfstkleuren zijn) aan de rand van het blad brengt me op een idee… Dat zie je in de volgende foto 😉
Dat oranje rode randje bracht me op het idee om een Z/W bewerking te maken van de foto van het blad hierboven, maar het oranje rode randje toch in zijn originele kleur te behouden. Hoe ik dat heb gedaan ? Heel simpel hoor… Eerst maak ik een selectie van het oranje rode randje dmv de kleur pipet. Daarna draai ik de selectie om, zodat alles wordt geselecteerd, alles, behalve het oranje rode randje. Van die nieuwe selectie maak ik een Z/W bewerking en klaar is kees 😉
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 4” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee naar onze Nationale Plantentuin in Meise. Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje van deze serie eindigde 😎 We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres. De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera, de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen, maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋
Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) , rond de vijver was het min of meer windstil. Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋
Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel, in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar. Vooral kunstschilders weten dat heel goed ! Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍 Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht. Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋
Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉 Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen… Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet ! Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden te overwegen… 🙃 Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties… Niets meer 🤔
Om met het to-do-plan te starten… Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes
Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes, dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍
Minder kan soms ook meer zijn…
In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’… De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !
Druppeltjes in groene waterplanten, de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊
Een door de herfst verkleurd waterplant blad, Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗 Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !
In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld… In een ecologische vijver drijft er van alles rond… Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen, alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !
Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan ! Maar waar je ook gaat… overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘
Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie, ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…
Om dit logje voor vandaag te eindigen… In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?) had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐 Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Van het ruige gletsjer ijs-wereldje in IJsland, keren we terug naar ons klein Belgenlandje… In een van de vorige logjes had ik een nieuwe serie opgestart, met foto’s (meestal macro’s) van onze Plantentuin in Meise. Waar het vorige logje eindigde… ga ik met dit logje gewoon weer verder 😎 De camera die ik hier gebruikte is de Fuji XH1 systeem camera, de lens is de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens. Omdat dit een 100% analoge lens is, werkt de auto focus niet… maar dankzij de fantastische Focus Peaking scherp stel techniek, kan ik perfect scherpstellen op elk punt dat ik wil 😎👍 Klik hier of hier of hier als je wat extra info over Focus Peaking wil krijgen. Natuurlijk blijft een vaste hand (of een statief, rijstzakje,enz) altijd nodig ! 😉
Genoeg technische info… Ga je mee naar de foto’s ? 😉
Het was 7 oktober 2021, de mooi, recent gerestaureerde Plantentuin is een streling voor het oog van de natuur – bloemen en planten – enz enz liefhebber ! Wat verdorde herfst blaadjes nemen hun ochtend douche in bokeh druppeltjes 🙃
Aan de vijver bij de ingang van de serres, hebben we een paar uur kunnen fotograferen. Wat was min of meer windstil en de ochtendzon gaf mooi zacht licht. Ideaal voor vijver fotografie dus 😁 Overal op de vijver dreven eilandjes van schuimende luchtbellen, veroorzaakt door een fontein… Het was wel oppassen hier… De oever van de vijver ging redelijk omhoog… ‘k had me een paar keer goed moeten vastgrijpen aan een stuik, of ik was in die (gelukkig niet diepe) vijver beland 🏊♀️🛀 Maar kom, een fotograaf mag zich soms eens een nat pak riskeren hé ? 😉 Een reden te meer om waterdichte camera’s én lenzen te kopen… 😎
Als je die drijvende schuimbellen eilandjes ziet voorbij drijven, dan ga je automatisch uitkijken naar mooie composities. De afstand tussen de lens en onderwerp was ongeveer 20 a 25cm… Het patroon van de luchtbelletjes in het schuim vind ik heel interessant. Het gaat grote luchtbellen naar piepkleine, bijna onzichtbare lucht belletjes. Dit geheel van grote en kleine luchtbelletjes doet me ergens denken aan fractals…
Een kleine lotusbloem, natgeregend of nat van de dauw ???
Dit is Dé grote schuldige van de schuimende eilandjes én de druppeltjes op de bloemen en planten :😉 Een enorme fontein in het midden van de vijver spoot het water metershoog !
Over deze waterplanten had ik gisteren iets interessant gelezen… Dit soort planten heeft de hydrofobe eigenschap dat ze het water kunnen afstoten. Alle lotusbloemen bijvoorbeeld hebben die eigenschap ook. Meer uitleg over deze unieke hydrofobe eigenschap kan je hier lezen. Deze planten blijven steeds “proper”, omdat het afgestoten water alle vuil en stof partikels mee afvoert. Deze eigenschap verhinderd ook dat de planten gaan rotten in het water… Ons moeder natuur heeft nog veel verrassingen in petto hé ? 🤗 Een reden te meer om er eerbiedig mee om te gaan !
Een vijverrand in het ochtendlicht bied veel fotografie mogelijkheden… Een paar druppeltjes omlijsten een of ander insect dat zich “veilig” aan de zonzijde van de plant kwam opwarmen.
Druppeltjes… Altijd heerlijk om te fotograferen Op f2,8 verglijd de achtergrond heel subtiel, maar hier vond ik de achtergrond nog wat te druk… Het is steeds blijven zoeken en aan een waterkant heb je meestal niet veel mogelijkheden om van positie te veranderen…
Maar de aanhouder wint meestal 😋 Een meter verder stonden nog wat rietstengels , wat afgezonderd van de rest. Dat kleine “drukte” verschil merk je direct aan het subtiel verschil tussen een drukke én een minder drukke achtergrond. Het is heerlijk om creatief te fotograferen aan een vijver rand 🤗
Om dit logje voor vandaag af te sluiten… Heel dunne, groene water plantjes zijn getooid met minuscuul kleine druppeltjes afkomstig van het stuifwater uit de bruisende fontein. De grootste druppeltjes zijn ongeveer 2 tot 3 mm groot… Met een macro lens heb je de mogelijkheid om diep dat kleine wereldje te duiken én je te kunnen verwonderen over de unieke schoonheid van het verborgen wereldje, het kleine wereldje zoals ik dat graag benoem 😉
Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 2” logje hebt genoten
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….
Van het “Speelse Spiegelingen” wereldje in Brussel, gaan we terug naar de zomer van 2021, naar het vredige Limburg, meer bepaald naar het Wijngaardhof in Gutschoven, terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie. Het vorige logje in deze reeks kan je hier (her)lezen. De camera is ook nog steeds de Sony A7 mark 3, de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. 🙃
Door de flitser (Godox TT686) manueel in te stellen, een matte flits diffuser te gebruiken, én het flitslicht in zijn geheel af te zwakken dmv een extra lens-diffuser, kan ik probleemloos werken (uit de losse hand) met ISO100 , 1/200s tot 1/250s sluitertijd, het diafragma op F4 tot f8. Mogelijke vervelende licht reflecties zijn met deze werk methode bijna tot nul gereduceerd ! 👍😋 Zo zie je maar, met geduldig experimenteren en uitproberen kan je veel vervelende problemen met flitslicht fotografie voorkomen !😉
Dat het een bijzonder natte periode was, dat hebben ze geweten in Wallonië, amper 10km verder stroomde alles onder… 😥 Maar veel mensen zitten daar nog altijd zonder elektriciteit, zonder gas, een half vernield huis… En de winter staat voor de deur ! 🥶 Maar ik ben zeker dat Vlaanderen (ook Antwerpen én Limburg) zijn goed hart zal tonen en initiatieven zal opzetten om de mensen daar te helpen. Waarom geen ‘Warmste week” voor Wallonië opstarten ?
Nu ja, toen hebben we daar dagenlang slagregens meegemaakt… Onze fietsvakantie viel dan ook letterlijk in het water…😶 Maar in de binnenkoer van de vierkants hoeve waar we ons verblijf hadden, vond ik een klein ingesloten paradijsje voor mijn macro fotografie 🤗
Hoe een simpel boomblaadje zo mooi kan wezen in de regen hé ?
Deze zwartstip smalboktor was helemaal van zijn melk… Insecten hebben zonnewarmte nodig om “actief” te leven… Zonder zon zijn ze echt wel kansloos voor vogels en andere insecten jagers… Deze tor heb ik 2 uur later nog eens gefotografeerd in dezelfde houding… Het insectenbestand in onze landen gaat achteruit, maar door een waterramp zoals wat hier is gebeurd gaat deze teleurgang versneld omhoog…😶
Zelfs vliegen hebben zonnewarmte nodig om actief te zijn… Het grote “voordeel” van koud weer is dat je dan insecten heel kort kan benaderen, zonder dat ze wegvliegen… Aan de regendruppeltjes, gevangen tussen de kleine takjes en stekels, kan je goed zien hoe nat het toen was !
Een viooltje in de regen… De rijke kleuren in die kleine viooltjes vind ik altijd super 🤗
Natgeregende meeldraden en de bloemstamper van een grote bloem… Met een macro lens kan je er lekker abstracte beelden van maken 😎
Om nog een stapje verder te gaan in abstracte macro fotografie… Natgeregende meeldraden kleven aan elkaar… Rood, oranje, groen en geel gaan hand in hand 😎
Een klein, petieterig klein stukje van een bloem… Een stilleven van vier piepkleine druppeltjes trok hier mijn aandacht… Als je de schoonheid niet in het kleine wereldje kan zien…. Kan je dan de schoonheid in het grote wereldje ook waarderen ??
In de schaduwen vond ik dit pas geopend bloemeken… dit mooie, gedempte licht heb ik na enkele probeer foto’s kunnen maken met de Godox flitser. Pas bij deze foto was ik tevreden met mijn probeersels 🙂 Het leuke van blijven proberen tot het lukt, is het feit dat je al proberend heel veel ervaring opdoet voor latere fotografie. Bij de ‘gelukte’ foto’s, noteer ik meestal de settings van de camera, lens én de flitser, zodat ik later niet telkens weer vanop nul moet beginnen 😋😎
Een vuurrood Leliehaantje op een malse groene plant… In een paar uur kan heel de plant vernietigd zijn door de vraatzucht van dit nochtans mooie insect. In deze foto zie je heel duidelijk hoe deze kever zich een weg vreet door de plant ! De piepkleine regen druppeltjes op het rode schild vind ik wel iets hebben !
Deze “natte” bloemfoto vind ik heel “Belgisch” 😉 Zwart, geel, rood… Deze driekleur zit in onze Belgische genen ingebakken denk ik 😁 De héél beperkte scherptediepte én de perfect ronde bokeh achtergrond rondjes, maken de foto helemaal af voor mij. Macro’s maken in de regen, het is perfect te doen … Alleen moet je dan zorgen dat je foto gerief 100% gegarandeerd waterdicht is ! Dat kost je in aanschaf een heel klein beetje meer (zo’n 10% meer denk ik), maar je kan dan ook letterlijk alle kanten uit met je foto gerief 🤗👍
Om dit logje voor vandaag af te sluiten… De Laowa lens helemaal opengedraaid op 2:1 (dat is dubbel zoveel als een klassieke macro 1:1 lens) Het was een tijdje windstil… De afstand van de lens naar het onderwerp (een meeldraadje) was ongeveer 1,5cm ! Extreem dicht dus ! In de macro wereld is er een universele wet die zegt hoe korter je kan komen, hoe groter je vergroting zal zijn, maar hoe kleiner de scherptediepte dan wordt… Op het ene vlak win je wat, maar op het andere vlak moet je wat toegeven 🙃 Natuurlijk kan je dat nu oplossen door focus stacking toe te passen, om zo een grotere scherptediepte te verkrijgen… Maar ik vind “spelen” met die héél kleine macro fotografie grenzen heel creatief om te doen… Je moet meestal het uiterste uit de kan halen op dit kleine macro vlak, om een toonbare foto te maken, maar dat vind ik gewoon heerlijk om te doen 😋
Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé
Fotografie als een rode draad door mijn leven 