De lente mag gaan komen…

Het aanhoudend rot regen weer begint ferm op mijn systeem te werken 😠 !
Bij jullie ook ?
Als het vriest, dan trek je aangepaste kleding aan
en kan je de hele dag buiten blijven.
Maar met regen en wind weer kan je niets anders doen dan binnen blijven… 😶

Daarom ben ik nog maar eens in mijn ongepubliceerde foto archieven gedoken,
om voor jullie wat zonnige 🌞 foto’s van vorig jaar op te zoeken.
De foto’s zijn genomen in Badenweiler, Duitsland.
De camera is de Sony A7 mark 3.
De lens is de analoge Laowa 60mm f2.8 macro.
Scherpstellen doe ik dus via Focus Peaking

Bij het begin van deze fotoshoot zocht ik naar min of meer “rare” vormen.
In deze stekelige blaadjes zag ik het silhouet van een roofvis die op jacht is 🐟






Dan vielen wat geisoleerde takjes me op…
Mijn bedoeling was om de takken scherp op de voorgrond te krijgen ,
terwijl de bomen in de achtergrond verglijden in een waas van kleine bokeh bolletjes.






Dit takje vond ik heel bijzonder !
Het lijkt op een gestileerde vorm van een wandelend draadmannetje 😃
De bokeh bolletjes in de achtergrond bevallen me wel 👍






Ik besloot me volledig toe te leggen op kleine takjes met fris groene blaadjes
die zo dun zijn dat het tegenlicht er min of meer dwars door schijnt !





Ik ontdekte ook dat als je met de lens, ietwat schuin naar boven, of naar onder gaat,
dat je een totaal andere structuur in de vorming van bokeh bolletjes krijgt !
Het geeft echt een schilderen met je lens gevoel 😎🤗





Als je met de lens ietwat naar boven kijkt én de licht correctie 1 stopje naar beneden
zet krijg je weer een totaal ander beeld, qua lichtsterkte én details.
Het gemiddelde diafragma dat ik die dag heb gebruikt varieert tussen f2.8 en f5.6.





Met de lens naar boven geeft me veel licht, soms vond ik het licht wat te veel
én de kleuren wat minder sterk naar mijn gevoel.
Dus mikken we met de lens wat meer naar beneden toe (5 toy 10 graden naar beneden).
De bokeh bolletjes krijgen nu meer karakter én de kleuren zijn meer verzadigd.
“Zo gaat het heel lekker” dacht ik 🙂





Het tijdstip was toen rond 14uur…
De temperatuur was rond de 30 graden… Snikheet dus !
Maar in de schaduw van de bomen in het park was het lekker fris en koel !
Het licht werd op een heerlijke manier gefilterd én tegelijk tegengehouden door de bomen.
Het is heerlijk fotograferen op deze manier 👍




De bokeh bolletjes zijn niet echt perfect rond,
maar van een lens die ongeveer 200€ kost, kan je moeilijk meer verwachten hé ?
Volgende keer in dezelfde licht omstandigheden zal ik de 85mm f1.2 prime gebruiken.
Dan zullen de bokeh bolletjes echt wel perfect rond zijn !

Onlangs heb ik me een (analoge) 35mm f0,95 prime
van de Chinese firma Brightin Star aangeschaft.
Dit bokeh monster levert een ongelooflijk zachte achtergrond op én geeft een boterzacht
bokeh van perfect ronde bolletjes. Dat lensje heeft me (Nieuw !!)189€ gekost !
Hoe kunnen de Chinezen kwalitatief goede juweeltjes maken voor spotprijzen hé ??
Voor meer info over de Brightin Star lensfabrikant, klik hier





Om dit bokeh bolletjes logje voor vandaag te eindigen…
Nog wat meer licht gekleurde bokeh bolletjes die tot leven komen onder de
schaduwen van de bomen in het park…
Momentjes zoals dit, zijn voor mij dé voorbeelden van een super geslaagde vakantie 😎👍




Hopelijk heb je ook genoten van mijn zomerfoto’s,
die ik verleden jaar heb geshoot in de nabije omgeving van ons vakantie hotel in Duitsland.

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… we zien wel hoe de situatie met het weer is…

Salukes,
Dirk

Tijd voor wintervakantie

Morgen gaan mijn madam en ik nog eens naar Oostenrijk.
Dat zielig hoopje sneeuw en kwakkel winterweer dat we
tot nu toe hebben gekregen,
kan je moeilijk winter weer noemen hé…
Daarom zoeken we graag de echte sneeuw op !
Een gezonde bergwandeling in de echte sneeuw (die soms 2 tot 3 meter
dik is ) is, is zalig om te beleven ⛄😎

Voor de heren inbrekers en ander waardeloos tuig van de richel…
Wij zelf, zijn er even niet, maar ons huis blijft geen seconde onbewaakt of onbewoond… Met een groep vrienden hebben wij een huizen-ruil voor op vakantie zodat er altijd bewoners zijn in onze huizen…

De eerste twee foto’s zijn enkele jaren geleden gemaakt in Oostenrijk, Lermoos. (waar we nu terug naartoe gaan).
In die periode had ik voor het eerst kennis gemaakt met ICM (Intentional Camera Movement).
In mijn ogen staat die techniek gelijk aan schilderen met je lens !
Ik had al wat geprutst met langere sluitertijden, ND-filters, enz…
Maar echt gedreven doorgaan in deze richting nog niet…
Hier zie je mijn eerste aarzelende ICM stapjes in de 2 eerste foto’s
Het trein stationneke van Lermoos…




Een tweede ICM foto, geshoot vanuit de boemel trein …
Het witte winterlandschap vond ik formidabel mooi !
ook de wolken waren sneeuwwit !
Een klein splintertje avondrood,
kon ik nog juist vangen in het kale winter struikgewas.
Dit is hét soort minimalisme dat ik met plezier omarm 😉





Is dit een foto ??
Of is het een plaatje door Ai gegenereerd ??
Aan de naamgeving van dit plaatje wist je het al natuurlijk 😁
Hoe ik deze foto heb verteld aan de Ai : vakantie in tirol, oostenrijk , berg wandelingen in de sneeuw,vergezichten.
Die Ai software wordt iedere dag straffer en straffer hé ?


Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien wel weer als we terug thuis zijn 😉

een goede avond, en tot binnenkort
Dirk

Het kleine wereldje…

Het is een paar dagen lekker zomerweer…
Maar ik heb momenteel zoveel werk in de tuin én
de verbouwingen in en rond ons huis dat ik geen tijd meer
overheb om foto’s te maken…
Daarom maak ik graag gebruik van mijn uitgebreide foto archief 😎

De foto’s uit deze fotoshoot dateren van juli 2011,
het jaar van de waterbom in Wallonië…
Het logje dat hier toen aan voorafging,
ook de camera, lens, flitser technische gegevens allerlei
kan je hier lezen…

Een klein zweefvliegje laafde zich aan een bloem…




Petieterig kleine geranium bloemknopjes,
gezien door het oog van een macro lens …





Een rode bloem kan je fotografisch (mét manuele flitser)
op oneindig veel manieren benaderen…
Deze foto is één van de vele manieren…





De zweefvliegjes hebben duidelijk een voorkeur
voor deze grote bloemen.




Deze foto wil ik je niet onthouden…
Ik had 100% scherpgesteld op een leuk zweefvliegje,
maar toen ik de foto klikte,
was het zweefvliegje plotseling verdwenen !
Je kan niet altijd prijs hebben hé ? 😊





Ter compensatie van het gemiste onderwerp in de vorige foto,
kwam een ander zweefvliegje héél lief poseren voor mijn lens 😋
Het insectje liet me dit portretje maken 🤗




Plensbui druppels in Limburg…
Het worden enorme waterstromen enkele kilometers verder,
in Wallonië…
Maar ook vandaag leven in dat ramp gebied nog véél te véél
mensen die (nog !!) niet geholpen zijn….





Een enorme bloem, gefotografeerd in de draisjende stortregens…
Het levert leuke foto’s op 😎





Een andere (héél grote) bloem in de enorme bloempotten,
die ergens in ’t midden van de vierkantshoeve staan…
Een piepklein zweefvliegje wil nog even de show stelen…
tussen al de inslaande enorme regendruppels
heeft dit zweefvliegje het hopelijk gered ? 😎





Om dit afwisselend droog en nat logje af te sluiten…
Een impressie van een geranium bloemekes bij noodweer…
15 km verder verdronk Wallonië toen, die dag…





Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe mijn volgend logje er zal uitzien
of over welk onderwerp het zal gaan… ??
dat zien we dan wel hé 🙂


Vriendelijke groetjes,

Dirk

Spelen met licht (Deel 4 en einde)

Bij het doorbladeren van mijn foto archief heb ik een
‘oude’ fotoshoot herontdekt !
Weet je nog dat we onderweg waren van Norcia (Italië) naar
ons Belgenlandje ?
Het vorige logje van deze serie dateert van 10 februari 2022…
Mijn excuses dat ik dit laatste deel vergeten ben…

Nog even resumeren hoe ik deze foto’s heb gemaakt…
Het was nacht, ik zat naast de chauffeur van de bus en had vrij
zicht op de weg. Mijn camera stond op een statief, zo kon ik de
kleinste beweging van de bus ‘registreren’.
Het diafragma varieert van f8 tot f11 (maar ik zal bij elke foto
de waarden van toen vermelden)
De sluitertijd varieert ook, die is afhankelijk van het licht op de
autostrade, als we een grote halteplaats naderen is er veel licht
en verklein ik de sluitertijd, om geen overbelichting te krijgen.

Het was héél lekker om te spelen met dat toevallig licht 😎

Hoe remlichten voor ons héél abstract kunnen worden !
ISO 200, f/8 , 3 sec





Hier weet ik zelf niet meer hoe dit patroon tot stand is gekomen…
Wat ik wel weet is dat je dit soort foto’s met elke camera kan maken,
zelfs met de camera in je mobieltje !
Als je een gsm (met camera) in een houder op het dashboard plaatst,
kan je als het donker is soortgelijke willekeur licht foto’s maken.
ISO 200, f/8 , 1 sec




Hier naderen we heel duidelijk een of ander weg restaurant of
tankplaats…

ISO 200, f/11 , 8 sec




De kleinste trilling of beweging wordt door de camera geregistreerd !
ISO 200, f/11 , 6 sec





Bij het wegrijden uit de halteplaats heeft mijn camera de straatlichten
op deze manier gezien 😎
ISO 200, f/11 , 6 sec




Weer een of ander groot kruispunt van grote autostrades…
Het is interessant om zien hoe een camera dit interpreteert !
ISO 200, f/11 , 6 sec




Een kluwen van stoplichten en autostrade verlichting

ISO 200, f/11 , 10 sec





Het verkeer wordt drukker, naarmate de ochtend ontwaakt !
ISO 200, f/11 , 8 sec





De laatste foto in deze serie…
De batterijen in mijn camera konden nog juist deze foto aan !
Toen ik nog een volgende foto wou maken gaf mijn camera forfait
wegens gebrek aan batterij 😉
Dit was de leukste busreis die ik ooit heb gemaakt 😋
ISO 200, f/11 , 8 sec




Ik hoop dat je van dit laatste “Spelen met licht – deel 4” logje
hebt genoten !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een heel dikke merci voor je reactie 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we volgende keer dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Roest Op Zondag…

Voor het Roest Op Zondag logje van vandaag,
sluit ik aan op het Roestig logje van 2 oktober 2022.
Waar ik met dit logje toen eindigde,
neem ik vandaag gewoon de draad weer op …
(’t is natuurlijk ook een kwestie om de onvoorspelbaarheid
in mijn blog hoog in het vaandel te houden 😊)


We zijn dus nog steeds in Ellezelles (in het Frans) , Elzele (in het Vlaams),
in het noorden van de provincie Henegouwen,
nabij de Vlaamse stad Ronse.
Een dorpje waar hun rijke folklore én de eeuwenoude volkslegenden nog
steeds springlevend is ! In de talloze wandelingen in en rond
Ellezelles vind je prachtige ijzeren beelden die de dorpelingen zelf
hebben gemaakt uit oude onderdelen van machines, motoren,
vergeten industrie… al die ‘beelden’ in die wandelingen,
zijn ontsproten uit de folklore in deze streken…

De camera die ik gebruikte is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
Deze superzoom 24/600mm lichtgewicht camera is ook mijn
favoriete fotomaatje voor op vakantie 🙂

Omdat ik echt wel onder de indruk was van die ijzeren ‘beelden’,
die de dorpelingen eigenhandig in elkaar hadden gesmeed, gelast, enz
wou ik die indrukken, impressies ; toch wel een stuk benadrukken
door gebruik te maken van de digitale tools die Photoshop
en Nik Tools me bieden…
Meestal probeer ik digitale nabewerking tot een minimum te
herleiden (ik ben fotograaf, geen digitale beeldverwerker),
maar in deze shoot voelde ik me ‘verplicht’ om meer uit de RAW
foto’s te halen…
Hier heb ik de schaduw kleuren 20% meer gesatureerd,
de donkere tonen +- 10% donkerder gemaakt,
de hooglichten een dikke trap omhoog geschopt zodat overbelichting
optreed in de hooglichten…
Naar mijn gevoel is deze foto, een geslaagde ‘punk’ versie
van deze “aanvallende” metalen draak 😎





Ik heb deze ijzeren draak uit verschillende kijkhoeken gefotografeerd…
Maar het is alleen deze foto die ik daaruit heb geselecteerd,
omdat ik alleen in deze foto de houding, de ‘jacht’ houding
én de impressie van snelheid draak jager ‘aan voelde’.
Fotografie én gevoel… er is heel zeker een overlap !





Bij deze foto heb ik me wat laten “gaan’ in de digitale post-foto wereld…
Maar waarom zou dat niet mogen he ? ?
Als ik een boodschap wil over brengen, én ik over een sterk beeld
(uit mijn eigen digitale kraamkamer) beschik…
dan moet dat kunnen vind ik !




Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

Roest op Zondag

Als ik op reis ben in een ander land,
gaat mijn aandacht dikwijls uit naar deuren en ramen…
De deurklinken, deur kloppers, enz, zijn meestal helemaal anders
dan diegene die we in ons Belgenlandje gewoon zijn om te zien.
Zelfs de metalen ornamenten tussen de ramen zijn meestal boeiend
om te ontdekken !
Nog mooier worden deze smeedijzeren ornamenten als ze lekker oud
en prachtig verroest én verweerd zijn !

Dit pracht exemplaar kwam ik tegen in Malta… in een of andere havenbuurt…
Dit kunstig gemaakt smeedwerk trok mijn aandacht !






Een detail van dit mooi stukje sier smeedwerk wil ik je zeker niet onthouden !
Omdat ik in het begin van mijn loopbaan een paar jaar als smid, siersmid heb gewerkt,
kan ik dit soort elegant siersmeedwerk echt wel waarderen.
De verfijnde kunst invloeden uit het oosten zijn hier mooi zichtbaar !




‘k hoop dat je vandaag ook weer genoten hebt van mijn Roest op zondag logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke & roestig luie zondag groetjes,
Dirk

Speelse Spiegelingen in Nederland (Deel 2)

Van het deugddoende lentesfeertje, de eerste bloesems , de eerste warme zon,
is het weer hoog tijd om iets totaal anders te gaan doen ! 🤠
Het eerste deel van Speelse Spiegelingen in Nederland speelde zich af
in de stad Amersfoort.
Dit tweede deel gaat over een toevallige vondst… (tijdens dezelfde vakantie)
Op de weg van Hoevelaken (met de fiets natuurlijk) naar Amersfoort,
kwamen we een unieke, metalen, in elkaar gelaste beeldengroep tegen…
Ik vermoed dat alle metalen afkomstig waren van schroot
uit een of ander metaal verwerkend bedrijf.
Alle ‘beelden’ deden me denken aan reusachtige insecten 😎
Hier kon ik natuurlijk heerlijk mee spelen, gebruik makende
van mijn ‘Speelse Spiegelingen’ photoshop techniek 🤗

De kunstenaar(s?) die deze beeldengroep hebben gemaakt,
verdienen het wel om eens ferm in de bloemekes gezet te worden !
Naar meer docu ter plaatse hebben we gezocht, maar niets gevonden…
Dat is nu net het leuke aan Nederland…
Soms zie je daar dingen die je in ons Belgen landje nooit zal zien 🙃

Dit beeld kon een buitenaards insect zijn…





Als ik hier een gewone horizontale spiegeling van maak,
dan zien we 2 insecten die mekaar uitdagen… 😎





Als ik van de eerste foto een omgekeerde verticale spiegeling maak,
dan zien we 2 insecten die hun neus voor elkaar ophalen, vind je niet ? 🧐
Deze pose voelt zelfs grappig aan 😋






Hetzelfde roestige beeld als hierboven,
maar dan geshoot vanuit een andere kijkhoek…
(deze foto is reeds een horizontale spiegeling)
Ik was op zoek naar details, uitsneden die ik kan gebruiken
om nieuwe dingen te scheppen uit deze bestaande beelden…






De 2 getande uitsteeksels bovenop dit metalen beeld,
deden me denken aan de grijp scharen van een reusachtige kever…
dit is ongeveer wat ik hier zocht…. hier kan ik zeker iets mee doen ! 🥂
Het samengesteld nieuwe resultaat zie je in de volgende foto’s…






Met een simpele horizontale spiegeling van de vorige uitsnede,
schiep ik dit vliegend buitenaards insect wezen !






Om het geheel nog wat dreigender te maken,
heb ik er een Z/W afbeelding van gemaakt.





Dit is een samengesteld beeld van 2 verticale en 2 horizontale spiegelingen,
dit ik heb gemaakt uit een wel overwogen uitsnede uit een ander metalen beeld.
Het geheeld deed me ergens denken aan de monsterachtige wereld van Alien





Uit weer een andere uitsnede én één horizontale spiegeling,
kon ik nog een ander buitenaards wezen ontdekken 🙂
Het groen dat je hier ziet is gewoon groen van mos, algen enzo…
Het blauw komt van de verhitting van metaal als je het aan elkaar last
(ik ben zelf een tijdje ijzer lasser geweest,
dus ik weet bij ervaring dat metaal blijvend blauw kleurt
als je het oververhit én plotseling afkoelt in olie of water)
De grove ruwheid van dit metaal én het mooie patina van verweerde roest
vind ik fantastisch mooi !
én het is ook ongelooflijk leuk om te “spelen” met deze toevallig gevonden schatten 😋






Een uitsnede van de vorige foto én toepassing van de (niet meer bestaande !)
photoshop filter “Detail Stylizer“, brengt me weer een totaal anders aanvoelend beeld…
Zo kan je blijven “spelen” met kleuren en vormen hé ?




Ik hoop dat je ook van mijn ‘Speelse Spiegelingen, Part2’ in Nederland hebt genoten…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.

Alvast een dikke merci voor je reactie  ! 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Over welk onderwerp we het dan gaan hebben ??
Dat zien we dan wel in het volgend logje hé 😉

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Spelen met licht (Deel 1)

Mijn teergeliefde bezoekers weten ondertussen dat ik heel graag
van de hak op de tak spring met het onderwerp in mijn logjes.
Onvoorspelbaarheid wordt hier dan ook tot kunst verheven ! 😋

Het thema voor vandaag is dus spelen met licht…
Wat achtergrond info…
Alle foto’s in deze reeks zijn gemaakt in 2009,
toen we met een autobus terugkeerden van een leuke groep reis
& gezinsvakantie in Italie, Norcia.
(Omdat ik zelf een hekel heb aan autorijden is een luxe autobus
een plezant alternatief om te reizen 😉.)
Tijdens deze vakantie ben ik bevriend geraakt met de chauffeur
van de autobus. Van de chauffeur (én de reis verantwoordelijke)
mocht ik op de terugreis op de zetel naast de chauffeur zitten…
Om te fotograferen natuurlijk 📷🤗

Mijn bedoeling was om vooraan in de bus te experimenteren
met langere sluitertijden als het donker is,
Alle foto’s zijn gemaakt met de Pentax K200D (mijn eerste
digitale spiegelreflex camera) , een 50mm f2,8 lensje.
De camera stond stevig vast op een statief…
De ISO stond vast op 200.
Alleen de sluitertijd en het diafragma variëren…
Alle foto’s zijn ook gemaakt met de afstandsbediening
om geen afwijkende patronen te krijgen in de bewegingen van de bus.
Het uitzicht achter het ontspiegelde voorraam van een grote luxe bus
is bij wijlen fenomenaal 😎
Het was nacht en dus donker…
Alleen de straatlichten, lichten van auto’s , tunnel lichten, enz
waren zichtbaar.
De onvoorspelbare factoren waren de snelheid én de schommelende
bewegingen van onze autocar…
Het is zalig om met al deze variabelen te experimenteren ! 😋👍

Ergens in een tunnel…
ISO200 , f5,6 , 1/2sec






In dezelfde tunnel, ergens in en onder een bergketen…
De zachte schommelingen van de bus schilderen heerlijke patronen
in mijn foto 😘
ISO200 , f4,5 , 1/2sec





Dit soort van fotografie geeft echt het gevoel
dat je kan schilderen met je lens !
De variaties in de bewegingen bepaal jezelf, door te ‘spelen’
met de sluitertijd én het diafragma 😁

ISO200 , f5,6 , 1/2sec




Nog steeds in de tunnels…
Langere sluitertijden geven héél andere resultaten…
ISO200 , f5,6 , 1sec





Toen we uit de tunnels de stikdonkere nacht inreden,
werd het tijd om alle registers eens flink open te trekken 🙃
ISO200 , f11 , 8sec





Nog een klein tunneltje…
De parameters wat aanpassen aan het aanwezige licht…
ISO200 , f11 , 6sec






Toen reden we terug de gitzwarte nacht binnen…
Het leuke van dit soort van fotografie is het gegeven,
dat je eigenlijk beelden, een beweging kan “stapelen”,
de totale tijd dat je beelden “stapelt” bepaal je zelf,
én het totale licht dat je binnenlaat bepaal je met het diafragma.
Het voelt echt als schilderen met je camera 📸💖
ISO200 , f8 , 6sec





Lichten van auto’s , remlichten, straatverlichting…
Je kan er heel tof mee ‘spelen’ !
ISO200 , f8 , 4sec





Waar er heel veel licht is, moet de sluitertijd naar beneden…
Op de duur weet je min of meer perfect welke instellingen je moet gebruiken…
om een aanvaardbaar belichte, lange sluitertijd foto te maken.
Je leert het gewoon proefondervindelijk !
ISO200 , f8 , 2sec




Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Tijdens een donkere nacht, kan je op een of andere autostrade,
al rijdend, leuke foto’s met een onvoorspelbaar effect maken.
Juist die onvoorspelbaarheid vind ik de kers op deze fotografie taart 🍰😋

ISO200 , f8 , 6sec



Ik hoop dat je van dit “Spelen met licht – deel 1” 📷 logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een heel dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we volgende keer dan wel weer hé 😉


Vriendelijke groetjes,
Dirk

La douce France

In mijn logjes probeer ik altijd om wat chaotisch én onvoorspelbaar,
qua onderwerp te zijn… 😋
Kwestie om de spanning er wat in te houden hé ?
Van macro fotografie in de plantentuin, Meise
ging ik naar Speelse Spiegelingen in Brussel,
en vandaag gaan we in de winter nog eens terug naar de zomer
van 2017, meer bepaald in de omgeving van Les Eyzies (Dordogne , Fr).
We bezochten een piepklein sympathiek kunstenaars dorpje, Bourg.

Dat het oogsttijd was is wel duidelijk in deze foto’s… 😉
Stro in balen of opgerold, als er maar geen plastic is rondgewikkeld
vind ik heel mooi als toevallige modellen !




Wat bomen, wolken, een glooiend landschap en wat stro rollen…
Meer heb je niet nodig om een heerlijk rustgevend stilleven te maken.




Eens rondwandelen om andere dingen te ontdekken is altijd goed 🙂






In het dorpje Bourg aangekomen…
een klad oeroude huizen, wat boerderijen…
Het “centre” van Bourg was gewoon een eeuwenoude kerk 😎
Blijkbaar wordt de oogststijd hier nog ferm gevierd !
Overal in het dorpje stonden versierde papier-maché, houten,
rieten, stro enz poppen tentoon gesteld.
In het donker zou dit een ideaal decor zijn voor een lekkere griezelfilm 😋👻😱




De heerlijk rustige sfeer in die oude Franse platteland dorpjes…
daar krijg ik nooit genoeg van !
Uiterlijk zijn dit wrakken van huizen,
maar binnen in vind je veel verfijnde Franse cultuur ornamenten !






De oogst pop in deze foto deed me onwillekeurig denken
aan de griezelfilm ‘Children of the corn‘, uit 1984.
Het was ongeveer 14 uur, in het zuiden van Frankrijk betekent
dit dat iedereen geniet van een middag siësta 🤗
De rust en de stilte was gewoon zalig !





Soms vraag je je af of je hier ergens in het verleden terecht bent gekomen…🤔😶
Op heel de Dordogne streek en sfeer ben ik echt ‘verliefd’ geworden !
Door dat pokke corona virus,
zal onze vakantie daar nog lang een droom blijven vrees ik…😠🙄





Zo’n weelderig overgroeide rots trap…
geef nu zelf toe…
Dat kan alleen in ‘La douce France’ hé ? 😁
De Franse mentaliteit en levenswijze : “
Als het vandaag niet is of kan…dan zal het voor morgen zijn”
vind ik fantastisch ! 😋🤗




Deze foto is bijna dezelfde als de foto van 3 foto’s terug….
Van dit mooie hoekje in Bourg wou ik ook een foto hebben zonder
een oogstfeest stro pop…
Hier heb ik gewoon een paar meters verder in de foto gestapt,
het stro popje stond juist achter me.
Hoe een kleine verandering in kijk afstand en of positie een heel andere
foto kan maken hé ?



Ik hoop dat je van dit “La douce France” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de 📷 inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we volgende keer wel hé 😋


Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Van het “Speelse Spiegelingen” wereldje in Brussel,
gaan we terug naar de zomer van 2021, naar het vredige Limburg,
meer bepaald naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje in deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is ook nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. 🙃

Door de flitser (Godox TT686) manueel in te stellen, een matte flits diffuser te gebruiken,
én het flitslicht in zijn geheel af te zwakken dmv een extra lens-diffuser,
kan ik probleemloos werken (uit de losse hand) met ISO100 ,
1/200s tot 1/250s sluitertijd, het diafragma op F4 tot f8.
Mogelijke vervelende licht reflecties zijn met deze werk methode
bijna tot nul gereduceerd ! 👍😋
Zo zie je maar, met geduldig experimenteren en uitproberen kan je veel vervelende
problemen met flitslicht fotografie voorkomen !😉

Dat het een bijzonder natte periode was,
dat hebben ze geweten in Wallonië, amper 10km verder stroomde alles onder… 😥
Maar veel mensen zitten daar nog altijd zonder elektriciteit, zonder gas, een half vernield huis…
En de winter staat voor de deur ! 🥶
Maar ik ben zeker dat Vlaanderen (ook Antwerpen én Limburg) zijn goed hart zal tonen
en initiatieven zal opzetten om de mensen daar te helpen.
Waarom geen ‘Warmste week” voor Wallonië opstarten ?

Nu ja, toen hebben we daar dagenlang slagregens meegemaakt…
Onze fietsvakantie viel dan ook letterlijk in het water…😶
Maar in de binnenkoer van de vierkants hoeve waar we ons verblijf hadden,
vond ik een klein ingesloten paradijsje voor mijn macro fotografie 🤗

Hoe een simpel boomblaadje zo mooi kan wezen in de regen hé ?






Deze zwartstip smalboktor was helemaal van zijn melk…
Insecten hebben zonnewarmte nodig om “actief” te leven…
Zonder zon zijn ze echt wel kansloos voor vogels en andere insecten jagers…
Deze tor heb ik 2 uur later nog eens gefotografeerd in dezelfde houding…
Het insectenbestand in onze landen gaat achteruit, maar door een waterramp
zoals wat hier is gebeurd gaat deze teleurgang versneld omhoog…😶






Zelfs vliegen hebben zonnewarmte nodig om actief te zijn…
Het grote “voordeel” van koud weer is dat je dan insecten heel kort kan benaderen,
zonder dat ze wegvliegen…
Aan de regendruppeltjes, gevangen tussen de kleine takjes en stekels,
kan je goed zien hoe nat het toen was !






Een viooltje in de regen…
De rijke kleuren in die kleine viooltjes vind ik altijd super 🤗







Natgeregende meeldraden en de bloemstamper van een grote bloem…
Met een macro lens kan je er lekker abstracte beelden van maken 😎






Om nog een stapje verder te gaan in abstracte macro fotografie…
Natgeregende meeldraden kleven aan elkaar…
Rood, oranje, groen en geel gaan hand in hand 😎






Een klein, petieterig klein stukje van een bloem…
Een stilleven van vier piepkleine druppeltjes trok hier mijn aandacht…
Als je de schoonheid niet in het kleine wereldje kan zien….
Kan je dan de schoonheid in het grote wereldje ook waarderen ??






In de schaduwen vond ik dit pas geopend bloemeken…
dit mooie, gedempte licht heb ik na enkele probeer foto’s kunnen maken
met de Godox flitser. Pas bij deze foto was ik tevreden met mijn probeersels 🙂
Het leuke van blijven proberen tot het lukt, is het feit dat je al proberend
heel veel ervaring opdoet voor latere fotografie.
Bij de ‘gelukte’ foto’s, noteer ik meestal de settings van de camera, lens én de flitser,
zodat ik later niet telkens weer vanop nul moet beginnen 😋😎






Een vuurrood Leliehaantje op een malse groene plant…
In een paar uur kan heel de plant vernietigd zijn door de vraatzucht
van dit nochtans mooie insect. In deze foto zie je heel duidelijk hoe
deze kever zich een weg vreet door de plant !
De piepkleine regen druppeltjes op het rode schild vind ik wel iets hebben !






Deze “natte” bloemfoto vind ik heel “Belgisch” 😉
Zwart, geel, rood… Deze driekleur zit in onze Belgische genen ingebakken denk ik 😁
De héél beperkte scherptediepte én de perfect ronde bokeh achtergrond rondjes,
maken de foto helemaal af voor mij.
Macro’s maken in de regen, het is perfect te doen …
Alleen moet je dan zorgen dat je foto gerief 100% gegarandeerd waterdicht is !
Dat kost je in aanschaf een heel klein beetje meer (zo’n 10% meer denk ik),
maar je kan dan ook letterlijk alle kanten uit met je foto gerief 🤗👍






Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De Laowa lens helemaal opengedraaid op 2:1
(dat is dubbel zoveel als een klassieke macro 1:1 lens)
Het was een tijdje windstil…
De afstand van de lens naar het onderwerp (een meeldraadje) was ongeveer 1,5cm !
Extreem dicht dus !
In de macro wereld is er een universele wet die zegt hoe korter je kan komen,
hoe groter je vergroting zal zijn, maar hoe kleiner de scherptediepte dan wordt…
Op het ene vlak win je wat, maar op het andere vlak moet je wat toegeven 🙃
Natuurlijk kan je dat nu oplossen door focus stacking toe te passen,
om zo een grotere scherptediepte te verkrijgen…
Maar ik vind “spelen” met die héél kleine macro fotografie grenzen
heel creatief om te doen…
Je moet meestal het uiterste uit de kan halen op dit kleine macro vlak,
om een toonbare foto te maken, maar dat vind ik gewoon heerlijk om te doen 😋





Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé


Vriendelijke groetjes,

Dirk