Roest op Zondag

Als ik op reis ben in een ander land,
gaat mijn aandacht dikwijls uit naar deuren en ramen…
De deurklinken, deur kloppers, enz, zijn meestal helemaal anders
dan diegene die we in ons Belgenlandje gewoon zijn om te zien.
Zelfs de metalen ornamenten tussen de ramen zijn meestal boeiend
om te ontdekken !
Nog mooier worden deze smeedijzeren ornamenten als ze lekker oud
en prachtig verroest én verweerd zijn !

Dit pracht exemplaar kwam ik tegen in Malta… in een of andere havenbuurt…
Dit kunstig gemaakt smeedwerk trok mijn aandacht !

Een detail van dit mooi stukje sier smeedwerk wil ik je zeker niet onthouden !
Omdat ik in het begin van mijn loopbaan een paar jaar als smid, siersmid heb gewerkt,
kan ik dit soort elegant siersmeedwerk echt wel waarderen.
De verfijnde kunst invloeden uit het oosten zijn hier mooi zichtbaar !

‘k hoop dat je vandaag ook weer genoten hebt van mijn Roest op zondag logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke & roestig luie zondag groetjes,
Dirk

Speelse Spiegelingen in Nederland (Deel 2)

Van het deugddoende lentesfeertje, de eerste bloesems , de eerste warme zon,
is het weer hoog tijd om iets totaal anders te gaan doen ! 🤠
Het eerste deel van Speelse Spiegelingen in Nederland speelde zich af
in de stad Amersfoort.
Dit tweede deel gaat over een toevallige vondst… (tijdens dezelfde vakantie)
Op de weg van Hoevelaken (met de fiets natuurlijk) naar Amersfoort,
kwamen we een unieke, metalen, in elkaar gelaste beeldengroep tegen…
Ik vermoed dat alle metalen afkomstig waren van schroot
uit een of ander metaal verwerkend bedrijf.
Alle ‘beelden’ deden me denken aan reusachtige insecten 😎
Hier kon ik natuurlijk heerlijk mee spelen, gebruik makende
van mijn ‘Speelse Spiegelingen’ photoshop techniek 🤗

De kunstenaar(s?) die deze beeldengroep hebben gemaakt,
verdienen het wel om eens ferm in de bloemekes gezet te worden !
Naar meer docu ter plaatse hebben we gezocht, maar niets gevonden…
Dat is nu net het leuke aan Nederland…
Soms zie je daar dingen die je in ons Belgen landje nooit zal zien 🙃

Dit beeld kon een buitenaards insect zijn…

Als ik hier een gewone horizontale spiegeling van maak,
dan zien we 2 insecten die mekaar uitdagen… 😎

Als ik van de eerste foto een omgekeerde verticale spiegeling maak,
dan zien we 2 insecten die hun neus voor elkaar ophalen, vind je niet ? 🧐
Deze pose voelt zelfs grappig aan 😋

Hetzelfde roestige beeld als hierboven,
maar dan geshoot vanuit een andere kijkhoek…
(deze foto is reeds een horizontale spiegeling)
Ik was op zoek naar details, uitsneden die ik kan gebruiken
om nieuwe dingen te scheppen uit deze bestaande beelden…

De 2 getande uitsteeksels bovenop dit metalen beeld,
deden me denken aan de grijp scharen van een reusachtige kever…
dit is ongeveer wat ik hier zocht…. hier kan ik zeker iets mee doen ! 🥂
Het samengesteld nieuwe resultaat zie je in de volgende foto’s…

Met een simpele horizontale spiegeling van de vorige uitsnede,
schiep ik dit vliegend buitenaards insect wezen !

Om het geheel nog wat dreigender te maken,
heb ik er een Z/W afbeelding van gemaakt.

Dit is een samengesteld beeld van 2 verticale en 2 horizontale spiegelingen,
dit ik heb gemaakt uit een wel overwogen uitsnede uit een ander metalen beeld.
Het geheeld deed me ergens denken aan de monsterachtige wereld van Alien

Uit weer een andere uitsnede én één horizontale spiegeling,
kon ik nog een ander buitenaards wezen ontdekken 🙂
Het groen dat je hier ziet is gewoon groen van mos, algen enzo…
Het blauw komt van de verhitting van metaal als je het aan elkaar last
(ik ben zelf een tijdje ijzer lasser geweest,
dus ik weet bij ervaring dat metaal blijvend blauw kleurt
als je het oververhit én plotseling afkoelt in olie of water)
De grove ruwheid van dit metaal én het mooie patina van verweerde roest
vind ik fantastisch mooi !
én het is ook ongelooflijk leuk om te “spelen” met deze toevallig gevonden schatten 😋

Een uitsnede van de vorige foto én toepassing van de (niet meer bestaande !)
photoshop filter “Detail Stylizer“, brengt me weer een totaal anders aanvoelend beeld…
Zo kan je blijven “spelen” met kleuren en vormen hé ?

Ik hoop dat je ook van mijn ‘Speelse Spiegelingen, Part2’ in Nederland hebt genoten…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.

Alvast een dikke merci voor je reactie  ! 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Over welk onderwerp we het dan gaan hebben ??
Dat zien we dan wel in het volgend logje hé 😉

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Spelen met licht (Deel 1)

Mijn teergeliefde bezoekers weten ondertussen dat ik heel graag
van de hak op de tak spring met het onderwerp in mijn logjes.
Onvoorspelbaarheid wordt hier dan ook tot kunst verheven ! 😋

Het thema voor vandaag is dus spelen met licht…
Wat achtergrond info…
Alle foto’s in deze reeks zijn gemaakt in 2009,
toen we met een autobus terugkeerden van een leuke groep reis
& gezinsvakantie in Italie, Norcia.
(Omdat ik zelf een hekel heb aan autorijden is een luxe autobus
een plezant alternatief om te reizen 😉.)
Tijdens deze vakantie ben ik bevriend geraakt met de chauffeur
van de autobus. Van de chauffeur (én de reis verantwoordelijke)
mocht ik op de terugreis op de zetel naast de chauffeur zitten…
Om te fotograferen natuurlijk 📷🤗

Mijn bedoeling was om vooraan in de bus te experimenteren
met langere sluitertijden als het donker is,
Alle foto’s zijn gemaakt met de Pentax K200D (mijn eerste
digitale spiegelreflex camera) , een 50mm f2,8 lensje.
De camera stond stevig vast op een statief…
De ISO stond vast op 200.
Alleen de sluitertijd en het diafragma variëren…
Alle foto’s zijn ook gemaakt met de afstandsbediening
om geen afwijkende patronen te krijgen in de bewegingen van de bus.
Het uitzicht achter het ontspiegelde voorraam van een grote luxe bus
is bij wijlen fenomenaal 😎
Het was nacht en dus donker…
Alleen de straatlichten, lichten van auto’s , tunnel lichten, enz
waren zichtbaar.
De onvoorspelbare factoren waren de snelheid én de schommelende
bewegingen van onze autocar…
Het is zalig om met al deze variabelen te experimenteren ! 😋👍

Ergens in een tunnel…
ISO200 , f5,6 , 1/2sec

In dezelfde tunnel, ergens in en onder een bergketen…
De zachte schommelingen van de bus schilderen heerlijke patronen
in mijn foto 😘
ISO200 , f4,5 , 1/2sec

Dit soort van fotografie geeft echt het gevoel
dat je kan schilderen met je lens !
De variaties in de bewegingen bepaal jezelf, door te ‘spelen’
met de sluitertijd én het diafragma 😁

ISO200 , f5,6 , 1/2sec

Nog steeds in de tunnels…
Langere sluitertijden geven héél andere resultaten…
ISO200 , f5,6 , 1sec

Toen we uit de tunnels de stikdonkere nacht inreden,
werd het tijd om alle registers eens flink open te trekken 🙃
ISO200 , f11 , 8sec

Nog een klein tunneltje…
De parameters wat aanpassen aan het aanwezige licht…
ISO200 , f11 , 6sec

Toen reden we terug de gitzwarte nacht binnen…
Het leuke van dit soort van fotografie is het gegeven,
dat je eigenlijk beelden, een beweging kan “stapelen”,
de totale tijd dat je beelden “stapelt” bepaal je zelf,
én het totale licht dat je binnenlaat bepaal je met het diafragma.
Het voelt echt als schilderen met je camera 📸💖
ISO200 , f8 , 6sec

Lichten van auto’s , remlichten, straatverlichting…
Je kan er heel tof mee ‘spelen’ !
ISO200 , f8 , 4sec

Waar er heel veel licht is, moet de sluitertijd naar beneden…
Op de duur weet je min of meer perfect welke instellingen je moet gebruiken…
om een aanvaardbaar belichte, lange sluitertijd foto te maken.
Je leert het gewoon proefondervindelijk !
ISO200 , f8 , 2sec

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Tijdens een donkere nacht, kan je op een of andere autostrade,
al rijdend, leuke foto’s met een onvoorspelbaar effect maken.
Juist die onvoorspelbaarheid vind ik de kers op deze fotografie taart 🍰😋

ISO200 , f8 , 6sec

Ik hoop dat je van dit “Spelen met licht – deel 1” 📷 logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een heel dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we volgende keer dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

La douce France

In mijn logjes probeer ik altijd om wat chaotisch én onvoorspelbaar,
qua onderwerp te zijn… 😋
Kwestie om de spanning er wat in te houden hé ?
Van macro fotografie in de plantentuin, Meise
ging ik naar Speelse Spiegelingen in Brussel,
en vandaag gaan we in de winter nog eens terug naar de zomer
van 2017, meer bepaald in de omgeving van Les Eyzies (Dordogne , Fr).
We bezochten een piepklein sympathiek kunstenaars dorpje, Bourg.

Dat het oogsttijd was is wel duidelijk in deze foto’s… 😉
Stro in balen of opgerold, als er maar geen plastic is rondgewikkeld
vind ik heel mooi als toevallige modellen !

Wat bomen, wolken, een glooiend landschap en wat stro rollen…
Meer heb je niet nodig om een heerlijk rustgevend stilleven te maken.

Eens rondwandelen om andere dingen te ontdekken is altijd goed 🙂

In het dorpje Bourg aangekomen…
een klad oeroude huizen, wat boerderijen…
Het “centre” van Bourg was gewoon een eeuwenoude kerk 😎
Blijkbaar wordt de oogststijd hier nog ferm gevierd !
Overal in het dorpje stonden versierde papier-maché, houten,
rieten, stro enz poppen tentoon gesteld.
In het donker zou dit een ideaal decor zijn voor een lekkere griezelfilm 😋👻😱

De heerlijk rustige sfeer in die oude Franse platteland dorpjes…
daar krijg ik nooit genoeg van !
Uiterlijk zijn dit wrakken van huizen,
maar binnen in vind je veel verfijnde Franse cultuur ornamenten !

De oogst pop in deze foto deed me onwillekeurig denken
aan de griezelfilm ‘Children of the corn‘, uit 1984.
Het was ongeveer 14 uur, in het zuiden van Frankrijk betekent
dit dat iedereen geniet van een middag siësta 🤗
De rust en de stilte was gewoon zalig !

Soms vraag je je af of je hier ergens in het verleden terecht bent gekomen…🤔😶
Op heel de Dordogne streek en sfeer ben ik echt ‘verliefd’ geworden !
Door dat pokke corona virus,
zal onze vakantie daar nog lang een droom blijven vrees ik…😠🙄

Zo’n weelderig overgroeide rots trap…
geef nu zelf toe…
Dat kan alleen in ‘La douce France’ hé ? 😁
De Franse mentaliteit en levenswijze : “
Als het vandaag niet is of kan…dan zal het voor morgen zijn”
vind ik fantastisch ! 😋🤗

Deze foto is bijna dezelfde als de foto van 3 foto’s terug….
Van dit mooie hoekje in Bourg wou ik ook een foto hebben zonder
een oogstfeest stro pop…
Hier heb ik gewoon een paar meters verder in de foto gestapt,
het stro popje stond juist achter me.
Hoe een kleine verandering in kijk afstand en of positie een heel andere
foto kan maken hé ?

Ik hoop dat je van dit “La douce France” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de 📷 inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we volgende keer wel hé 😋

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Van het “Speelse Spiegelingen” wereldje in Brussel,
gaan we terug naar de zomer van 2021, naar het vredige Limburg,
meer bepaald naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje in deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is ook nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. 🙃

Door de flitser (Godox TT686) manueel in te stellen, een matte flits diffuser te gebruiken,
én het flitslicht in zijn geheel af te zwakken dmv een extra lens-diffuser,
kan ik probleemloos werken (uit de losse hand) met ISO100 ,
1/200s tot 1/250s sluitertijd, het diafragma op F4 tot f8.
Mogelijke vervelende licht reflecties zijn met deze werk methode
bijna tot nul gereduceerd ! 👍😋
Zo zie je maar, met geduldig experimenteren en uitproberen kan je veel vervelende
problemen met flitslicht fotografie voorkomen !😉

Dat het een bijzonder natte periode was,
dat hebben ze geweten in Wallonië, amper 10km verder stroomde alles onder… 😥
Maar veel mensen zitten daar nog altijd zonder elektriciteit, zonder gas, een half vernield huis…
En de winter staat voor de deur ! 🥶
Maar ik ben zeker dat Vlaanderen (ook Antwerpen én Limburg) zijn goed hart zal tonen
en initiatieven zal opzetten om de mensen daar te helpen.
Waarom geen ‘Warmste week” voor Wallonië opstarten ?

Nu ja, toen hebben we daar dagenlang slagregens meegemaakt…
Onze fietsvakantie viel dan ook letterlijk in het water…😶
Maar in de binnenkoer van de vierkants hoeve waar we ons verblijf hadden,
vond ik een klein ingesloten paradijsje voor mijn macro fotografie 🤗

Hoe een simpel boomblaadje zo mooi kan wezen in de regen hé ?

Deze zwartstip smalboktor was helemaal van zijn melk…
Insecten hebben zonnewarmte nodig om “actief” te leven…
Zonder zon zijn ze echt wel kansloos voor vogels en andere insecten jagers…
Deze tor heb ik 2 uur later nog eens gefotografeerd in dezelfde houding…
Het insectenbestand in onze landen gaat achteruit, maar door een waterramp
zoals wat hier is gebeurd gaat deze teleurgang versneld omhoog…😶

Zelfs vliegen hebben zonnewarmte nodig om actief te zijn…
Het grote “voordeel” van koud weer is dat je dan insecten heel kort kan benaderen,
zonder dat ze wegvliegen…
Aan de regendruppeltjes, gevangen tussen de kleine takjes en stekels,
kan je goed zien hoe nat het toen was !

Een viooltje in de regen…
De rijke kleuren in die kleine viooltjes vind ik altijd super 🤗

Natgeregende meeldraden en de bloemstamper van een grote bloem…
Met een macro lens kan je er lekker abstracte beelden van maken 😎

Om nog een stapje verder te gaan in abstracte macro fotografie…
Natgeregende meeldraden kleven aan elkaar…
Rood, oranje, groen en geel gaan hand in hand 😎

Een klein, petieterig klein stukje van een bloem…
Een stilleven van vier piepkleine druppeltjes trok hier mijn aandacht…
Als je de schoonheid niet in het kleine wereldje kan zien….
Kan je dan de schoonheid in het grote wereldje ook waarderen ??

In de schaduwen vond ik dit pas geopend bloemeken…
dit mooie, gedempte licht heb ik na enkele probeer foto’s kunnen maken
met de Godox flitser. Pas bij deze foto was ik tevreden met mijn probeersels 🙂
Het leuke van blijven proberen tot het lukt, is het feit dat je al proberend
heel veel ervaring opdoet voor latere fotografie.
Bij de ‘gelukte’ foto’s, noteer ik meestal de settings van de camera, lens én de flitser,
zodat ik later niet telkens weer vanop nul moet beginnen 😋😎

Een vuurrood Leliehaantje op een malse groene plant…
In een paar uur kan heel de plant vernietigd zijn door de vraatzucht
van dit nochtans mooie insect. In deze foto zie je heel duidelijk hoe
deze kever zich een weg vreet door de plant !
De piepkleine regen druppeltjes op het rode schild vind ik wel iets hebben !

Deze “natte” bloemfoto vind ik heel “Belgisch” 😉
Zwart, geel, rood… Deze driekleur zit in onze Belgische genen ingebakken denk ik 😁
De héél beperkte scherptediepte én de perfect ronde bokeh achtergrond rondjes,
maken de foto helemaal af voor mij.
Macro’s maken in de regen, het is perfect te doen …
Alleen moet je dan zorgen dat je foto gerief 100% gegarandeerd waterdicht is !
Dat kost je in aanschaf een heel klein beetje meer (zo’n 10% meer denk ik),
maar je kan dan ook letterlijk alle kanten uit met je foto gerief 🤗👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De Laowa lens helemaal opengedraaid op 2:1
(dat is dubbel zoveel als een klassieke macro 1:1 lens)
Het was een tijdje windstil…
De afstand van de lens naar het onderwerp (een meeldraadje) was ongeveer 1,5cm !
Extreem dicht dus !
In de macro wereld is er een universele wet die zegt hoe korter je kan komen,
hoe groter je vergroting zal zijn, maar hoe kleiner de scherptediepte dan wordt…
Op het ene vlak win je wat, maar op het andere vlak moet je wat toegeven 🙃
Natuurlijk kan je dat nu oplossen door focus stacking toe te passen,
om zo een grotere scherptediepte te verkrijgen…
Maar ik vind “spelen” met die héél kleine macro fotografie grenzen
heel creatief om te doen…
Je moet meestal het uiterste uit de kan halen op dit kleine macro vlak,
om een toonbare foto te maken, maar dat vind ik gewoon heerlijk om te doen 😋

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Het kleine wereldje…

In het vorige logje, presenteerde ik fietsvakantie foto’s in Haspengouw dit jaar.
In dit logje gaan we terug naar Limburg, maar dan naar het kleine wereldje,
terug naar de macro foto’s die ik in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven heb gemaakt.
Het vorige deel van dit macro-logje kan je hier (her)lezen.
De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.

In het binnenhof van de fruitteelt boerderij had Maryse,
(de gastvrouw van onze vakantiehoeve) een paar enorme bloempotten
geplaatst met grote bloemen erin.
Toen ik zag dat deze bloemen aangetrokken werden door zweefvliegjes,
was ik meteen verkocht 😎
De techniek die ik gebruikte om deze macro’s te shooten,
kan je HIER (her)lezen.

De zweefvliegjes hadden geen last van die rare kerel met dat zwart
kastje in zijn handen 🙂 Wat zijn het sierlijke vliegjes hé ?

Stel je voor dat je kon vliegen… én naar je eten kon vliegen…
Je met je pootjes ergens aan vasthouden en … eten maar 😉

Stel je voor dat je een zweefvliegje was ?
Hoe zou onze gedachten wereld er dan uit zien ?
Zou ‘denken’ sowieso nog mogelijk zijn ?
Hoe zou het “aanvoelen” om 100% instinctief te leven ?
Leven an sich, is toch wel iets ongelooflijk hé ?
Dat zoiets kan bestaan !

In andere bloempotten aan de muur groeien rode bloemen,
de bloemetjes in wording vond ik heel fotogeniek,
vooral door het kleurcontrast van geel/groen met het rood in de achtergrond.
Hier zat ik op een macro verhouding van bijna 2:1 , de scherptediepte is dus héél klein.
Maar ik geniet enorm van deze ‘beperkingen’, als macro fotograaf moet je echt je best
doen om hierin een min of meer ‘verantwoorde’ foto te maken.

Als ik de grenzen van de macrolens instel op 2:1,
dan is de scherptediepte flinterdun, maar zelfs met deze beperkingen
kan je nog leuke plaatjes maken 😎
btw (baai de weey). Alle foto’s zijn uit de losse hand gemaakt,
een statief is voor macro in de natuur echt niet te doen,
(eens je dat statief hebt opgesteld, zijn alle beestjes al lang verdwenen :wink:,
of heeft de wind je onderwerp een paar mm verder of terug geblazen… )
Een statief voor macro is enkel handig wanneer je in een ‘studio’ kan werken…

Titel: Intiem met bloemen…

Deze foto (ook op 2:1 macro verhouding) vind ik persoonlijk de beste van deze 3
rode bloemen foto’s in dit logje. De flits is hier op 1/32 power gezet,
wat een fluweel zacht licht geeft aan dit héél kleine bloem detail

Titel: Intiem met bloemen-2

Leliehaantje

Rood leliehaantje
verzot op kievitsbloemen
je vreet al ons groen !

De sierlijke zweefvliegjes bleven maar snoepen van de bloemen !
Soms blijven ze gewoon zitten als ik heel langzaam dichterbij kom met
de lens en de flitser. Zelfs de ontlading van de flitser schijnt ze niet te deren !
Het zijn perfecte macro modellen voor mij 😎

Soms kon ik zo dichtbij komen,
dat ik op een f5,6 diafragma details op hun facet ogen kon zien !
Voor een macro fotograaf zijn dit JOEHOE momentjes hoor 😉

En nog kunnen we enkele cm’s dichterbij komen…
Héél langzaam naderen, soms vliegt het insectje weg, soms niet…
Macro fotografie is niet gemakkelijk, maar als je erdoor ‘gebeten’ bent,
dan is het een fantastische hobby én een super creatieve uitlaatklep !

Om dit logje voor vandaag te sluiten…
Een paar minuten na een enorm zware regenbui (Die dag overstroomde Luik…)
heb ik in de hoeve nog veel druppel foto’s genomen.
Het leven brengende water of watersnood… ?
Voor moeder natuur maakt het niet uit ! Ze doet maar !
Maar voor ons maakt het wel uit…

Verkeerd

Als regen water
onze huizen overspoeld
dan gaat het verkeerd !

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Limburg, vakantie land (deel 2)

Van de woeste natuur in IJsland en het kleine macro fotografie wereldje,
is het weer hoogtijd dat we terug iets totaal anders gaan doen ! 😉
Vier logjes geleden had ik een nieuwe serie opgestart, Limburg vakantie land deel 1
het logje van vandaag is het vervolg daarop. (Deel 2 dus 😉 )
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss

Dit logje begint niet met een “gewone” foto, maar met een ‘speelse Spiegelingen’
spielerijtje dat ik heb losgelaten op een foto van het metalen kerkje van Borgloon.
Deze ‘speelse spiegelingen’ vind ik gewoon leuk om te doen 🙂

Voor deze foto stond ik centraal onder de ‘kerktoren’ van het Metalen kerkje…
én ingezoomd tot de torenspits…
Heel de binnenkant van het Metalen Kerkje is hol en nodigt uit …
Aan de foto is niets veranderd, het is gewoon een bovenzicht in de torenspits
Het subtiele spel tussen licht en schaduw vind ik heel aangenaam om zien
De rode tinten die je ziet zijn subtiele roest kleur schakeringen…
Ergens doet dit geheel me denken aan een stalen spinnenweb ! 😎

Het Metalen Kerkje bestaat alleen aan de buitenkant,
een ongrijpbaar stalen omhulsel als het ware !
De binnenkant, het interieur, is leeg en hol,
maar dit gegeven levert wel fantastische schaduwpartijen op !

Een positie ietwat uit het centrale punt van de kerktoren verwijderd…
en wat meer uitgezoomd tot de kerktoren himself…
Het rood komt van de oxidatiekleuren,
het groen is van de bomen, mossen die langzaam, maar zeker hun plaats weer opeisen…
De natuur heeft altijd het laatste woord hé ? 😎

Nog een laatste Z/W impressie van het Metalen Borgloon kerkje…

Terug op de fiets…
Het heerlijke Haspengouwse land tegemoet trappend !

Bij de vorige foto was ik niet echt 100% tevreden…
Vraag: Hoe kan ik hier het mooie Haspengouw méér treffend fotograferen ?
Antwoord: Door Gewoon door te knielen en de groene kleuren van het veld,
de veldbloemen én de wolkenmassa in één foto te presenteren 🙂

Het zacht glooiend landschap van Haspengouw…
Betoverend mooi vind ik, ook nog na zovele jaren dat we hier op fiets vakantie komen…

De wolken worden zwaarder en zwanger van water…
1 Dag later werd Wallonië getroffen door een nooit geziene watersnood…
Luik is hier niet ver af…
De immens grote aardappelvelden zijn schilderachtig mooi !

Om dit Limburg Vakantieland logje voor vandaag te eindigen…
De regenwolken werden groter en zwaarder…
een warme bries waait hoog boven de velden…
een ruisende ritseling gaat over het land
De contrasten tussen de groene maisplanten én het gouden graan
nodigen uit om te fotograferen !

Ik hoop dat je ook van dit tweede deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Wandelen in de bergen van Oostenrijkse (Deel 1)

Van het lekkere vries weertje , het ruige IJsland of de gekrulde lantaarnpalen logjes,
is het weer hoogtijd om je iets totaal anders te presenteren ! 🙂

Omdat we niet op vakantie kunnen gaan, door al die corona ellende,
is het misschien wel beter om hier af en toe wat leuke vakantie genoegens te publiceren 😎
Vakantie genoegens uit het Oostenrijkse Mittelberg, dicht bij de Duitse grens,
in de provincie Vorarlberg.
Deze plaats wordt omgeven door bossen en de Allgäuer Alpen,
met bergen zoals de Bärenkopf (2.083) en de Widderstein (2.536).
Dit bergmassief maakt onderdeel uit van de noordelijke Oostalpen.
Deze bergen zijn al jaren de bakermat voor onze winter-wandel vakanties !

Alle foto’s dateren uit februari 2019. De camera is de Fuji XH1 met als lens
de XF16-55mm f2,8 R LM WR. Deze lens is het APS-C equivalent van de
24/70mm f2;8 in het Fullframe segment.

Wat me hoog in de bergen altijd zo aantrekt,
is de onvoorspelbaarheid van de wolken…

Het is imposant om te zien hoe de wind hier echt met de wolken ‘speelt’ !

Links van deze bergrivier zie je een ‘sneeuw stort plaats’ !
Hier komen sneeuwruimers de opgeruimde sneeuw van op de wegen
‘dumpen’. Omdat sneeuw nu eenmaal de neiging heeft om te smelten in de lente,
zie je er een paar maand later niets meer van én de natuur heeft er geen last van 😎

Soms zorgt de wet van de zwaartekracht voor leuke dingen onderweg 😉

Mijn madam staat te genieten van het kleurrijke spektakel, hoog in de hemel…

Het is hier soms heel moeilijk om de juiste witbalans te behouden…
Het felle zonlicht dat soms warm oranje straalt en de witte sneeuw,
ook de sneeuw in de schaduwen maken het de camera heel moeilijk…
Maar moeilijk gaat ook hé ? 😉

Fotograferen in puur tegenlicht…
Puristen vinden dit een doodzonde, maar ik ben geen purist ! 😀
Ik probeer gewoon creatief te blijven in mijn fotografie

Sporen van een of ander dier in de sneeuw…
De witte sneeuw, overal rondom ons,
nodigt uit tot experimenteren…

De zon zorgt voor schaduwen van de kale boomtakken op de witte sneeuw…
Hier heb ik de witbalans bewust verkeerd gezet om meer kleurcontrast in de
schaduwen te verkrijgen…
De zacht heuvelende sneeuw zorgt hier voor een mooi ritme vind ik 😎

Met sneeuw kan je ook zalig experimenteren met minimalisme….
Het kleinste takje kan in de witte sneeuwmassa heel mooi worden !

Als er een paar meter sneeuw bijeen gewaaid gevallen is,
zodat zelfs boompjes eronder verdwijnen,
dan worden een paar uitstekende takjes, wondermooie objecten 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog wat eenzame takjes in de witte sneeuw wereld

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een eerste logje uit een (grote)
<Oostenrijkse bergen> serie gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn wandel-fotografie in
de Oostenrijkse bergen & natuurlijk mijn indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen.

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Wat de inhoud, thema van mijn volgend logje gaat worden…
Tja, dat weet ik zelf ook nog niet 😉

Dirk

Sneeuw in Oostenrijk (deel 1)

Van de architectuur in Luik en het Atomium springen we weer

naar iets totaal anders 😉 (maar dat ben je hier al gewoon hé ?   )

We vertrekken nog maar eens naar Oostenrijk, hét winterland bij uitstek,

waar mijn madam en ondergetekende graag gaan wandelen in de sneeuw 😎

Al deze Oostenrijk foto’s dateren uit februari 2019.

De camera is de Fuji XH1 met de Fuji 10/24mm f4 breedhoek lens.

Waarom nu juist deze sneeuw & winter foto’s ?

De laatste weken is ons Belgisch weertje in een sukkelstraatje beland,

van mistig kil naar mistroostig nat regenweer…

Daarom wat gezonde winter berglucht uit de Oostenrijkse bergen 😎

De achter omgeving van het kleine stadje Mittelberg,

het begin van een leuke wandeling !

 

 

 

Tijdens deze wandeling heb ik me vooral verbaasd over de wolken…

De onnoemelijke vormen die ze kunnen aannemen…

De kansen die ik kreeg om te ‘spelen’ met het wit besneeuwde landschap

én de interactie met de wolken !

Voor een fotograaf zijn deze weersomstandigheden echte buitenkansen 😎

Minimalisme is hier niet ver te zoeken ! Zalig was dat 😉

 

 

 

Wat ik altijd heb gedaan is figuren ontdekken in de wolken,

Reeds als kind en nu nog steeds 😀

Doe jij dat ook soms ?

 

 

 

 

Ongelooflijk hoe wolken kunnen bewegen !

Er blies een fikse wind en de gevoelstemperatuur was dan ook heel koud.

Maar als je aangepaste kleding draagt, valt dat allemaal best mee

 

 

 

Heel de fotoserie in dit logje is gemaakt in nog geen 10 minuten…!

Dan kan je nagaan hoe imposant het wolken spektakel was hé ?

 

 

Een rendier gewei,

galoppeerd door de wolken

moeder natuur briest !

 

 

 

Een zwart/wit omzetting (met behulp van Nik tools, Silver)

én een geel filter simulatie om het blauw donkerder en contrastrijker te maken.

 

 

 

Soms was het wolkenspel net als een kaleidoscoop !

Niet met kleuren maar met woeste wit/grijs schakeringen…

De wind als beeldend schepper !

Als ik die fascinerende wervelingen zag moest ik denken aan de

aurora borealis, het Noorderlicht dat ik in IJsland had gezien 😎

 

Wolken wervelend,

licht weerkaatsend op de sneeuw

ijs borealis

 

 

 

Wie de Oostenrijkse bergen en sneeuw kent,

die denkt natuurlijk aan de vele skieërs, de langlaufers, enz.

De ski-sporen in de sneeuw contrasteren hier mooi tegen het wolken

spektakel hoog in de lucht en de eenzame berghut, rechts beneden 😉

Dat beetje lensflare laat ik staan, het heeft wel iets vind ik

 

 

 

Een wolkjes kuiken

zweeft honderden meters hoog

tot het weer oplost

 

 

 

Als afsluiter van dit logje…

Het werd ineens bitter vrieze koud,

de hemel werd witter en witter, weldra zal het gaan sneeuwen !

Gelukkig is de berghut niet ver meer 😎

Een heerlijk warme goulash soep wacht daar op ons 😉

 

 

Dit is mijn laatste logje in 2019 !

Via deze bescheiden weg wens ik al mijn trouwe en/of occasionele  bezoekers

een fijne afsluiting van 2019 én zeker een gelukkig 2020 toe.

Dit nadenkertje dat ik je graag geef als nieuwjaar 2020 geschenkje

There is no way to happiness…

Happiness is the way

                             Boeddha

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn sneeuw & wolken fotografie

én de nederige haiku woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je commentaar  !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Op zoek naar zonnebloemen

Omdat het de laatste dagen niet veel meer doet dan regenen en nog eens regenen,

neem ik je nog eens mee naar de warme Franse zomerzon, anno 2017.

We waren daar op vakantie in de Dordogne streek en hadden die dag

het stadje Bergerac bezocht. (Klik hier voor het Bergerac-bezoek)

Op de terugweg naar Les Eyzies (onze camping) reden we door

de uitgestrekte zonnebloem velden én genoten ervan

 

Die zonnebloem warmte van toen deel ik graag met al mijn bezoekers 😉

 

 

 

Het was die dag nogal warm geweest…

Dat het ging uitdraaien op een flink zomer onweer, was duidelijk.

Maar ik heb liever onweer wolken dan een saai blauwe lucht 😎

 

 

Draaiend naar de zon

om volop te genieten

onze Tournesol

 

 

Een gevleugelde zonnebloempitten dief aan het werk 😉

 

 

 

Onlangs heb ik ergens gelezen dat bloemen ongeveer

130 miljoen jaar geleden ontstaan zijn…

Dat is heel wat langer dan wij, mensen reeds bestaan.

En in ons korte bestaan hebben we als mensheid al heel veel kapotgemaakt…

Dan doen de bloemen en planten het verdorie veel beter dan wij

Het is fantastisch vind ik, om te zien hoe deze bloemen groeien !

Er zit een wiskundig patroon in.

De natuur is een oneindige bron van verrassingen 😎

 

 

Het zal gaan stormen

maar zonnebloemen volgen

hun zon zoals steeds

 

 

Het is ongelooflijk als je ziet hoe uitgestrekt die zonnebloem velden zijn !

 

 

We eindigen dit logje met een vraag

Weet je waarom een zonnebloem naar de zon draait ? ? 😉

Onvolwassen planten waarvan de bloemknop nog niet geopend is, vertonen heliotropisme:

overdag draait de bloemknop op zonnige dagen mee met de zon.

’s Nachts keert de bloemknop terug naar de oostelijke stand.

Deze dagelijkse beweging wordt bewerkstelligd door ongelijke groei en

door celstrekking van de bloeistengel.

Een zonnebloem heeft namelijk geen pulvini (bladkussentjes).

Tegen de tijd dat de bloeiwijze zich opent, verstijft de bloeistengel in de oostelijke stand;

het heliotropisme is dan voorbij. Daardoor wijzen bloeiende zonnebloemen de hele dag naar het oosten.

(Bron: Wikipedia)

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit zonnebloemen logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn zomerse fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Groetjes, Dirk