Zomer in de Dordogne

Van de ‘Winterse Details’ in mijn vorig logje,
én rekening houdende met de aanhoudende kwakkelzomer,
is het weer hoog tijd om naar warmere oorden te verhuizen 😎
In mijn archieven heb ik genoeg warme zon fotografie liggen.
Mijn keuze voor vandaag valt op een zomer vakantie in 2017,
Locatie: La douce France, meer bepaald in de Dordogne.
In de omgeving van Perigeux, Sarlat en Limeul kan je heerlijk uitgestrekte landschappen
bewonderen en zelfs in een warme zomer genieten van een verfrissend windje

De camera die ik toen gebruikte was de systeem camera Fuji XT1
met de XF 18-55mm f2,8-4 R LM OIS lens.

R = Diafragma ring op de lens
LM = Linaire geruisloze zoom-motor
OIS = Optical Image Stabilisation.
Vroeger was de beweging reductie in de lens (Wat resulteert in een duurdere lens)
Tegenwoordig hebben alle Fuji camera body’s IBIS (In Body Image Stabilisation)
waardoor ze alle lenzen goedkoper kunnen maken. Heel mooi van Fuji ! 😉

Wanneer de boeren hun strovelden maaien en er strobalen of stro rollen van maken,
dan ben ik er hier graag bij om het geheel te fotograferen.
De boer als kunstenaar in het heuvelende land…

Zelfde foto als hierboven, maar dan bewerkt naar een zwart/wit…
Dit landschap vraagt ernaar vind ik !

Strobalen

Hier liggen ze dan
de strobalen in het veld
wachtend op de boer

Van elke foto in dit logje maakte ik een zwart/wit versie…

Zonnebaden

Naast een klein kerkje
liggen gele strobalen
te zonnebaden

Zoals eender aangekondigd… De ZW bewerking 🙂

In dit prachtige landschap kan ik urenlang fotograferen 🙂
Omdat het toen namiddag was en het zonlicht op zijn sterkst was,
heb ik alle foto’s in met een 3x belichting trapje gemaakt en nadien
via PhotomatixPro de 3 belichtingtrap foto’s naar 1 definitieve HDR omgezet.
(dit natuurlijk voor elke foto in dit logje).
Als ik geen HDR (High Dynamic Range) techniek toepaste zou ofwel de hemel
helemaal wit zijn ofwel de schaduwen gitzwart, zonder details.
Dat beetje extra HDR werk nadien heb ik er graag voor over 😎

En natuurlijk, de ZW omzetting… 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een HDR Panorama foto…
Wa is da én hoe doet hij dat ?? hoor ik je al vragen 😉

Graag wat uitleg (in een beknopt notendopje:)
Liefst je camera op statief zetten…
De autofocus uitschakelen, je focust manueel !
Bepaal nauwkeurig waar je begin met het licht-trapje en zet dat punt vast voor alle foto’s.

(ik ga hier niet uitweiden over de parallax correctie bij panorama’s, dat zou hier echt té ver gaan.
we houden het simpel…)

Eerst 3 belichtingtrapjes foto’s maken op uiterst links waar je pano zal beginnen…
Dan de camera (minimum 30% overlappend) wat naar rechts draaien en terug 3 foto’s…
Dan nog wat meer naar rechts (terug minimum 30% overlappend) , terug 3 foto’s
Tenslotte nog wat meer naar rechts, (terug minimum 30% overlappend) terug 3 foto’s
Noot: Zie dat je nooit in het tegenlicht komt als je links of rechts draait met je camera !!…

In totaal heb ik nu 12 foto’s. (4x HDR belichtingtrapje foto’s van elk 3 foto’s)
Eerst maak ik alle 4 de HDR foto’s klaar in Photomatix. (liefst met uitvoer naar TIFF 16 bit)
Nadien maak ik van de 4 HDR foto’s één grote panorama foto in Photoshop.
Het is wel wat werk, maar dan heb je toch wel een betere panorama foto als de
automatische panorama functie die in veel camera’s zit.
Tegenwoordig kan je zelfs in de meeste mobieltjes een pano maken…
Maar als je die eens moet afprinten… dan zie je direct de tekortkomingen ervan.
Met de methode die ik hier toepas, kan je de HDR panorama enkele meters breed afdrukken,
zonder kwaliteit verlies.
’t is gewoon een kwestie hoever je wil gaan natuurlijk…

En de ZW omzetting, zoals beloofd 😉

k hoop dat je van dit zomers strobalen logje hebt genoten 😎

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat

Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland,
is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’
(één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde
grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)

In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens
gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎
Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen.
Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak
vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD,
moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken.
Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie,
beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…).
Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis
in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen !
Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk.
Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh)
maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎
Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos,
maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere
camera’s voor als het ooit nodig is 🙂
Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken,
én er een jpeg uit isoleren en opslaan.
Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉

Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s
iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens
Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet,
vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉

Titel: Verlegen bloemeke

Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet…
Gevangen in het licht van de vroege lente avond
ze inspireerde me tot donkere gedachten !

Titel: De vlieg

Dood

Een groene wereld
waarin je rood alarmeert
kan je dood wezen

De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd
een bron van inspiratie geweest !

Titel: Behind Green Bars

Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht !
Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎

Titel: Goudblomme

Zoekend

In de avondzon
voel ik je warme kleuren
zoekend naar de zon

De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien,
elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar
Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂

Titel: Slaapmutsje

Naar analogie van de eerste foto in dit logje…
Nog een “verlegen” Witte Margriet…
De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉

Titel: Verlegen Bloemeken

Kind

Hoe heerlijk is het
om je verlegen kleinkind
de hand te geven

In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken…
Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware,
daar wijk ik bewust meer en meer vanaf…
Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat.
Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ?
Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst…
probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht
die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…

Titel: Een Wakker Bloemeken

Een ijverige hommel in onze achtertuin…
Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera,
maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎
Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄

Titel: Honing Industrie

Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje…
Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉

Titel: Bieslookje

Nog een Juffertje-in-het-groen…
één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien.
Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer
gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes
ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van
dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven.
De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…

Titel: Behind green steel bars

Protest liedjes…

Uit mijn radio
weerklinken protest liedjes
het maakt echt niets uit !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een Blauwe Vleesvlieg…
Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen.
Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?

Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro van regendruppels na een winterse regenbui (Deel 3)

Uit de tropische hitte in de plantentuin van Meise,

verkassen we weer eens naar 30 januari 2019, naar ons voortuintje.

Onze weer barometer stond op “veranderen” !

Het had zopas nog eens geregend, maar naarmate de dag vergleed,

werd het steeds kouder ! “YESS !!! ” dacht ik !!

zouden deze waterdruppeltjes nu veranderen in ijs druppeltjes ?? 😉 !

Zou ik getuige mogen zijn van die overgang van water naar ijs ?? 😎 😀

Gewapend met de Fuji XH1 camera én de Canon 100mm f2,8 macro lens,

een dikke jas en winterlaarzen was ik er meer dan klaar voor 🙂 !

Omdat de Fuji XH1 een APS-C camera is, én de 100mm macro een Full Frame lens is

moet je gewoon omrekenen met een factor 1.5 om het Full Frame formaat te weten.

100mm maal 1,5 is dus 150mm.

Als je macro’s maakt met een APS-C camera én een Full Frame compatible lens,

ben je dus dik in het voordeel 🙂 (zo lijkt het hé…)

Maar een Full Frame sensor is dan ook veel groter dan een APS-C sensor,

dus kan je met een FFrame camera wat bijsnijden om dezelfde verhouding te behouden 🙂

Maar laat het ons simpelweg erbij houden,

dat je met een APS-C camera véél korterbij kan komen dan met een full frame.

Voor macro fotografie is dàt natuurlijk handig meegenomen 😉

Tot zover mijn technische uitleg over APS-C en Full Frame formaat in de macro fotografie…

Deze rode knopjes zullen binnen enkele maanden uitgroeien tot zacht roze bloemblaadjes

in onze Japanse kerselaar.

Ondertussen werd het steeds maar kouder…

Een groot voordeel van snel kouder worden is dat de wind gaat liggen !

Voor macro buiten in de natuur is dat ideaal natuurlijk 😎 !!

ISO 1600 , f4 , 1/680s ,150mm , +0,7EV

Nog een veilig ingebed toekomstig bloesembloemetje

ISO 1600 , f4 , 1/800s ,150mm , +1.3EV

Onnodig je te vertellen dat de achtergrond bij macro fotografie,

nog altijd minstens even belangrijk is dan de voorgrond… 😎

ISO 1600 , f4 , 1/800s ,150mm , +1.3EV

In het piepkleine druppeltje zie je het schooltje (Klavertje 4) naast ons huis omgekeerd weerspiegeld…

ISO 1600 , f4 , 1/950s ,150mm , +1.3EV

Zelfs in putje winter zijn er groene takjes te vinden 🙂

ISO 1600 , f4 , 1/300s ,150mm , +1.3EV

Dit druppeltje én takje deed me denken aan een of ander mythisch wezeltje 😉

ISO 1600 , f4 , 1/280s ,150mm , +1.3EV

Soms komt er al eens een wolk voor de zon geschoven,

dan veranderd het licht helemaal…

ISO 1600 , f4 , 1/8000s ,150mm , +0.3EV

In vorige logjes heb ik meerdere malen uitgelegd,

hou je dmv anders belichten de achtergrond donker kan krijgen,

om je onderwerp te “isoleren”.

Het was intussen min of meer aan het “vriezen“… !!

Op deze foto zie je het nog niet, maar als ik de originele foto op 100% vergroot,

dan zie ik hier en daar ijs verschijnen ! 😎

In de volgende foto’s wordt het meer en meer duidelijk hoor ! 😉

ISO 1000 , f4 , 1/160s ,150mm , 0EV

Bij deze druppeltjes kan je het fascinerend process van ‘IJs-in-wording’ goed zien !

De kleinste luchtbelletjes in de druppeltjes zijn reeds licht bevroren én verstild …

Het is echt genieten hoor ! 😉

ISO 1000 , f4 , 1/500s ,150mm , 0 EV

Eens het begint met vriezen gaat het redelijk vlug…

Minuscule rijp en ijspegeltjes groeien aan de takken,

druppeltjes veranderen in kleine juweeltjes van ijs en ingevroren lucht…

ISO 1000 , f4 , 1/350s ,150mm , 0 EV

Twee druppeltjes regenwater, het kunnen tweelingen zijn !

Maar de bevroren luchtbelletjes in de ijs-druppeltjes maakt ze dan weer uniek in hun soort

ISO 1000 , f4 , 1/340s ,150mm , 0 EV

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Het was fascinerend om te zien hoe het water ijs wordt !:cool:

Het voelt bijna of je een winter sprookjesland binnenkomt 😉

In het volgend logje in deze serie ga ik nog wat verder met ijs-druppeltjes !

ISO 1000 , f4 , 1/350s ,150mm , 0 EV

Et voila, we zijn aan het eind van het derde “Macro van regendruppels” logje gekomen.

Ondertussen heeft de regen plaatsgemaakt voor temperaturen onder nul !

Bijgevolg kon ik eindelijk met succes ijs-druppeltjes fotograferen 😎 !

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op druppeltjes macro fotografie,

En natuurlijk, dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Macro van regendruppels na een regenbui (Deel 2)

Van de besneeuwde bergtoppen en wandelpaden in Oostenrijk,

keren we terug naar mijn herfst en/of winter tuintje…

Als je na een malse regenbui naar buiten gaat,

dan kan je overal mooie regendruppeltjes zien op de struiken, planten, bomen, enz.

Gewapend met de Fuji XH1 camera én de Canon 100mm f2,8 macro lens,

2 opgeladen batterijen en een SD 64Gb kaartje was ik er meer dan klaar voor 🙂

(omgerekend naar full frame formaat is de lens hier een 150mm f2,8)

Als er géén of héél weinig wind is, dan heb je veel geluk 😎 !

Als er wind is, dan bewegen de takjes, of vallen de druppels door de wind naar beneden…

Wind én macro fotografie… dat gaat meestal niet goed samen hé 😉

De dag van deze fotoshoot was het (bijna) windstil en had ik dus veel geluk

ISO 1600 , f4 , 1/170s , 150mm, +0.7 EV

Macro fotografie is steeds weer spelen met scherpte en onscherpte…

Als fotograaf moet je steeds opletten dat de achtergrond niet te druk wordt

én er tegelijk voor zorgen dat je onderwerp genoeg aandacht krijgt. 😎

ISO 1600 , f4 , 1/250s , 150mm, +0.7 EV

Na een regenbui

zie je druppels flonkeren,

water juweeltjes

ISO 1600 , f4 , 1/5400s , 150mm, +0.7 EV

Soms heb je geluk en zie je 3 druppeltjes op een rij 🙂

ISO 1600 , f4 , 1/340s , 150mm, +0.7 EV

In één druppeltje

is de wereld omgedraaid

ongelooflijk toch ?

ISO 1600 , f4 , 1/340s , 150mm, +0.7 EV

Soms werkt een druppeltje als een loep, een vergrootglas als het ware !

De natuurwetten van de optica zijn universeel

ISO 1600 , f4 , 1/340s , 150mm, +0.7 EV

Een kluwen takjes,

vastgehouden door de oppervlakte spanning van het water !

ISO 1600 , f4 , 1/105s , 150mm, +0.7 EV

Minimalisme in fotografie is steeds weer een uitdaging,

zeker in macro fotografie kan je hier als fotograaf veel voldoening uit putten !

ISO 1600 , f4 , 1/6400s , 150mm, +0.7 EV

Zeker in macro fotografie is het steeds weer zoeken naar 2 of meer onderwerpen,

die op dezelfde lijn liggen. Door de heel geringe scherptediepte moeten de onderwerpen

perfect op één lijn lopen, anders zijn er zeker 1 of 2 onderwerpen onscherp,

en is de foto waardeloos natuurlijk… 😥

Je moet je soms in rare bochten draaien om die perfecte lijn te vinden !

Onze Japanse kerselaar is een droom-model voor mij 😉

ISO 1600 , f4 , 1/4000s , 150mm, +0.7 EV

Om dit logje voor vandaag af te sluiten,

nog een laatste druppeltje, gevangen gehouden door een toekomstig

bloesem bloemeke van onze Japanse kerselaar

ISO 1600 , f4 , 1/1500s , 150mm, +0.7 EV

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede “Macro van regendruppels” logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op druppeltjes macro fotografie,

én het handvol, huis-eigen bereide haiku versjes in dit logje.

En natuurlijk, dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Regendruppels macro’s na een regenbui (Deel 1)

We blijven in dit logje ook in het kleine macro wereldje…

Dat kleine wondere wereldje is voor mij een onuitputtelijke bron van inspiratie 😎

De camera is de Fuji XH1 met de Canon 100mm f2,8 macro lens

(omgerekend naar full frame formaat is dit nu een 150mm f2,8)

De Canon EF → Fuji FX adapter is de Fringer EF-FX Pro.

Deze adapter connecteert heel vlotjes de elektronica tussen de Fuji Body én de Canon EF lens.

Eén opmerking bij deze Fringer adapter : Het diafragma van de lens

kan je op de adapter zelf instelllen !

(Op deze macro lens is geen diafragma ring, omdat je het diafragma moet aanpassen

op de body van elke Canon camera.)

De ingenieurs van Fringer hebben hier dus een heel elegante oplossing aangeboden

Genoeg technische uitleg… 😎

Druppeltjes na een regenbui…

Daar ga ik altijd graag naar opzoek.

Groot voordeel : Dit soort macro fotografie kan ik doen in onze eigen tuin 😉

ISO 100 , f4,5 , 1/125s , +0.7 EV

Een stekelige rozentak…

Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken dus 🙂

ISO 1250 , f5 , 1/300s , +1.3 EV

In deze foto is de eerste, heel lichte nachtvorst, reeds zichtbaar…

Als je dan buiten bent… zalig vind ik dat ! 😎

De eerste gezonde vries lucht inademen ! hhhmm… lekker 😉

ISO 1600 , f5,6 , 1/100s , +1.7 EV

Omdat het redelijk grijs was, was er niet echt veel zonlicht …

De ISO moet dan wat omhoog worden gepompt…

Maar omdat de Fuji XH1 IBIS (In Body Image Stabilisatie) aan boord heeft,

kan ik 3 tot 4 stops aan scherpte winnen met deze camera.

Bij 150mm kan ik gerust uit de losse hand op 1/50s nog scherpte foto’s maken !

Een zalige eigenschap waar ik heel veel gebruik van maak 😉

ISO 1600 , f5,6 , 1/100s , +1.7 EV

Onze Japanse kerselaar is een gedroomd model voor druppeltjes fotografie

Deze foto is bij 1/40s geshoot en is nog steeds scherp waar ik het wil hebben !

IBIS is een heel mooi ding !

Omdat IBIS in de camerabody zelf verwerkt zit, geniet elke lens die je erop klikt

van dit enorme beweging reductie voordeel.

Zo kan de fabrikant zijn lenzen goedkoper maken !

Wat voor ons, fotografen, altijd heel mooi meegenomen is ! 😉

ISO 1600 , f5,6 , 1/40s ! , +1.7 EV

Het leuke van druppeltjes is, dat ze de wereld omgekeerd laten zien !

Het schooltje van Klavertje Vier omgekeerd gezien door dit druppeltje 🙂

(Zelfs bij 1/25s uit de losse hand is deze foto nog “relatief” scherp op het druppeltje,

maar lager (trager) moet ik zeker niet gaan… )

ISO 1600 , f6,3 , 1/25s , +1.7 EV

Zoeken naar druppeltjes is één…

Een mooie egale, zachte achtergrond, zonder storende elementen vinden is twee…

Macro fotografie is zoveel meer dan simpelweg op het knopje drukken hé ? 😉

In het begin van de macro leerschool is dat echt wel moeilijk om uit te zoeken,

wat, wie, waar, wanneer, hoe, hoe lang, hoe ver… enz enz

maar gaandeweg leer je héél veel dingen én doe je veel ervaring op.

ISO 1600 , f4 , 1/850s , +1.7 EV

Soms “verplicht” de macro lens je om een soort minimalisme op te zoeken,

als de licht omstandigheden even anders worden…

Dat héél kleine gebied tussen scherpte en onscherpte,

dát is het werkgebied van de macro fotograaf… 😉

ISO 1600 , f4 , 1/850s , +1.7 EV

Hoe een klein takje én een minuscuul klein regendruppeltje zo mooi kunnen wezen…

Het Klavertje Vier schoolgebouw omgekeerd in dit druppeltje…

Misschien is het je opgevallen dat ik meestal qua compositie regeltjes

de Regel Van Derden , of de Gulden Snede gebruik.

Die compositie “regels” zijn ooit ontstaan uit universele Griekse Tempel verhoudingen !

Omdat ik verzot ben op de antieke Griekse cultuur & wijsheden…

heb ik ook veel gevoel met de universele verhoudingen die ze hebben uitgedacht.

De ‘oude’ Grieken hebben ooit de basis van de Democratie ‘uitgevonden’…

In ons huidig staatsbestel is de democratie niet meer weg te denken hé ?

ISO 1600 , f4 , 1/480s , +0.7 EV

Wat omgekeerde takjes van onze Japanse kerselaar én het school gebouw in één piepklein druppeltje

ISO 1600 , f4 , 1/340s , +0.7 EV

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Op het uiteinde van dit flinterdun takje dacht ik een soort stierenkop te zien

Het geheel vloeit heel mooi samen vind ik.

Zo zie je maar, een macro fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn 😉

ISO 1600 , f4 , 1/210s , +0.7 EV

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “na de regen druppels” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de druppeltjes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 5)

Van de vlindertuin in Virelles keren we terug naar ons bloementuintje in Dilbeek.

De gebruikte camera is nog steeds de Fuji GFX 50s, de 120mm macro lens van Fuji

samen met de 45mm Fuji extender (tussenring) geeft me een 1:1 verhouding.

(Vergeleken met een full frame camera is deze lens een 95mm)

Dat ik heel tevreden ben met deze uitstekende macro lens,

daar moet ik geen tekeningske bij maken hé 😉

Eén van de tientallen Juffertjes in het groen die in onze bloementuin groeien…

Het zijn prachtige bloemen, vind je niet ?

Goud gele bloemen in het warme avondlicht van juli…

Een Juffertje in het groen in haar laatste levens fase…

In deze droog en verdord uitziende bol groeien de zaadjes voor volgend jaar !

Wat de naam van dit plantje is weet ik niet,

maar wat ik wel weet is dat het een mooierdje is 😎

Die blauw paars én rode kleuren contrasteren mooi met het groen.

Een Bessenwants komt naar beneden…

Een veilig slaapplaatsje zoeken voor de komende nacht ?

In het zachte & warme avondlicht is het zalig om in het tegenlicht te werken !

Het lijken wel kleine monstertjes, octopus achtige aliens 😉

Twee verliefde Juffertje in het groen zaaddoosjes

In onze bloementuin groeien ook een aantal kattenstaarten…

We proberen deze plant niet te laten overwoekeren, maar van de andere kant

vinden we het toch wel mooie plantjes, zodat een deel ervan mag blijven bestaan.

Een opengebarsten stengel van een kattenstaart, volgepropt met zwarte zaadjes…

Had ik je al verteld dat ik verzot ben op die Juffertjes in het groen ? 😉

Om dit logje af te sluiten, nog een lief Juffertje in het groen,

in een heel andere levens fase…

Ik vond het net een sierlijk danseresje

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn nieuwe ervaringen in het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 4)

Van de Speelse Spiegelingen in mijn vorig logje,

keren we terug naar het kleine macro wereldje in onze bloementuin.

De gebruikte camera is de Fuji GFX 50s,

maar nu niet meer met een ‘oude’ Canon macro lens.

Fuji heeft een 120mm macro lens in het GFX midden formaat,

maar de verhouding van die lens is maar 1:2, terwijl ‘echte’ macro lenzen allemaal

een vergrootverhouding van 1:1 hebben…

Wat meer uitleg over 1:1 en 1:2 lens vergroting verhoudingen:

De klassieke definitie van een macrolens is een lens met een maximale

vergrotingsverhouding van ten minste 1:1.

Dit houdt in dat een onderwerp in ware grootte kan worden vastgelegd

op de beeldsensor van de camera.

Een onderwerp van 10 mm wordt dus op de sensor geprojecteerd als een beeld van 10 mm.

Een maximale vergrotingsverhouding van 1:2 of ‘0,5x’

betekent dat hetzelfde onderwerp van 10 mm

op de sensor kan worden geprojecteerd als een beeld van maximaal 5 mm,

dus de helft van de ware grootte…

Nu heeft Fujifilm intussen een tussenring van 45mm uitgebracht,

die de 120mm macro lens van Fuji effectief naar een 1:1 verhouding brengt !

Die tussenring kon ik enkele maanden geleden kopen met 40% korting 😎

Genoeg tech lens verhouding uitleg voor vandaag !

Een piepklein insectje op een witte margriet…

Zelfs bij f5,6 is de scherptediepte heel gering

en de achtergrond is lekker wazig !

Een zalige macro lens 😎

Een slaapmutsje bij warm avondlicht…

Volgens mijn opzoekingen zou dit een schorsvlieg (Mesembrina meridiana) zijn.

De vrouwtjes van deze hebben koeienvlaaien nodig om er een eitje in te leggen.

In die uitwerpselen van koeien zitten altijd veel larven van andere insecten

en dát is het voedsel van de schorsvlieglarve. Ze vreten ze allemaal op !!

De schorsvlieg vrouwtjes leggen in hun leven maar zeer weinig eitjes.

(Bij veel andere insecten kan dat gemakkelijk oplopen tot vele honderden eitjes.)

Bij deze vlieg schijnt het maximum ongeveer 5 eitjes te zijn !

Die verdelen ze dan goed over verschillende koeien vlaaien,

zodat een optimaal voortplantingsresultaat bereikt wordt,

dus slechts 1 eitje per koeien vlaai.

De natuur is wonderbaar hé ? 🙂

Een Juffertje in het groen…

Er zijn verschillende groei stadia in het leven van deze bloem.

De heel kleine scherptediepte van de 120mm macro van Fuji

laat toe om bijna te ‘schilderen’ met deze lens 😉

Zelfs in de donkerste schaduwen zie ik nog heel veel details !

Dit lensje is echt wel kei goed ! 😎

Een hommel komt zijn nectar halen uit een Juffertje in het groen met blauwe blaadjes.

Het insect kon ik al mooi scherp krijgen bij f4 (de maximale diafragma opening )

Van slaapmutsjes krijg ik nooit genoeg 😉

Naast Juffertjes in het groen zijn het mijn lieveling bloemekes in onze ruige bloemen tuin

Een groene vleesvlieg rust uit…

f5, iso 640 , 1/2500s, -0,3 licht compensatie

Een slaapmutsje in de warme avondzon,

omringd door blauwe Juffertjes in het groen

en gele bloemen.

Zo fotograferen voelt aan als schilderen met je lens 😉

Nog een Juffertje in het groen,

mét blauwe blaadjes…

Is het geen schoonheid ? 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Nog een Juffertje in het groen,

omringd door gele bloemen…

Door de kleine kanteling van de bloem,

leek het of deze mooie bloem poseerde voor mij 😉

Dit beeld doet me denken aan een Pas de Deux (een groet) uit de ballet wereld

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn nieuwe kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 3)

We vertoeven nog steeds in het kleine macro wereldje,

van de vlinders in Virelles keren we vandaag terug naar onze bloementuin.

De camera is nog steeds de Fuji GFX 50s met de 100mm macro van Canon.

In het kruidenhoekje staan de bieslookjes te pronken

De bieslook stengeltjes zijn lekker bij de spaghettisaus of bij een slaatje.

Een Juffertje in het groen met blauwe blaadjes…

Het zijn fascinerend mooie bloemen vind ik.

Een gevreesd roofdier komt eraan…

Die bladluizen zijn het lievelingskostje van het Lieveheersbeestje !

Hier zijn geen mieren om hun bladluizen te verdedigen,

zodat het 7 stippelig Lieveheersbeestje vrij spel heeft.

(Mieren “kweken en beschermen” bladluizen voor hun zoete nectar.

Met hun voelsprieten en poten “strelen” ze de bladluizen die daardoor hun nectar

afscheiden. Ze “melken” de bladluizen als het ware.

Zoete nectar in ruil voor bescherming…)

Noot: ik heb al gezien hoe mieren de lieveheersbeestjes verjagen

van bij ‘hun’ bladluizen (hun vee)

De natuur is iets wonderbaar hé ? 😎

Het is niet eenvoudig om alles min of meer scherp te maken…

De lange bloemstengel beweegt heel zacht in de warme wind…

Het lieveheersbeestje zit ook geen seconde stil !

Macro fotografie is zowat de moeilijkste discipline

in de fotografie, maar ook wel de meest uitdagende denk ik

De kleinere bladluizen laten we liggen…

We gaan voor de dikke vette bladluizen boven aan de stengel ! 😉

Een bloem in wording…

In de lente en de zomer heb je soms dat heel warm, mooi & zacht avondlicht…

Het duurt echt niet lang, maar als ik het kan ‘vangen’,

dan ben ik blij 😉

Bijna dezelfde foto als de opener van dit logje,

maar er zijn veel verschillen…

Deze foto vind ik persoonlijk de beste van de bieslookjes.

Om dit logje voor vandaag heel zachtjes af te sluiten…

Een stilleven van Vergeet-mij-nietjes

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 3 en einde)

Van de Speelse Spiegelingen spielerijtjes in Brussel

neem ik je nog eens mee naar Damme.

Het was een zalige fietstocht,

maar dat had ik al verteld in deel 1 en 2 van deze serie 😎

Het was al wat later in de morgen,

de nevelslierten en de mist was nu grotendeels verdwenen.

Het water , de groene oevers en de uitgestrektheid

van het vlakke land was prachtig om te zien

Het geheel heeft een toets van subtiel minimalisme vond ik…

De aanhoudende zeewind geeft de bomen hun Damse vaart karakter 🙂

Hier hoor je alleen het zachte gekabbel van het traag stromende water,

de wind die de bomen streelt en het geruis van de wind in het riet…

Zalig hoor 😉

Een manueel te bedienen overzet veerpont…

Een lange bocht in het kanaal is ideaal om het karakter

van dit mooie polderland te onderstrepen…

Nu ja, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms heel dicht bij de oever kwam…

Maar voor een mooie compositie te vinden moet een fotograaf

soms wat berekende risico’s maken 😉

Het enige wat me kon overkomen is een nat pak, so what hé ? 😎

Hier kreeg ik onder mijn voeten van mijn madam,

omdat mijn schoenen onder de modder zaten…

Och ja zei ik, ‘k heb er toch een mooie foto aan overgehouden 😉

In het stugge gras en riet was de modder aan mijn schoenen rap verdwenen 😎

Die scheve bomen vind ik fascinerend, ze lijken wel te dansen , vind je niet ?

Toen ik weer te dicht bij het water kwam was mijn madam

er weer niet gerust in…

Pas maar op dat je niet in het water valt….

“Och ja, ik kan wel zwemmen hoor” was mijn antwoord 😎

Hier zat ik op de knieën, de camera een paar cm boven het water…

Mijn rechterknie zat bijna onder water want de oever brokkelde wat af … 😎

Omdat ik het LCD scherm van de Fuji XT1 kan verstellen,

kon ik heel goed zien hoe de foto zou worden.

Fotograferen op deze manier vind ik zalig !

Als afsluiter van de “Fietsen aan de Damse vaart” fotoreportage,

een van de meest rare bomen die ik ooit heb gezien

We hebben hem tot “StekelvarkenBoom” gedoopt 😉

Et voila, we zijn aan het eind van “Fietsen aan de Damse vaart” serie gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 2)

Van de fietstocht-fotoshoot, verleden jaar in Damme,

keren we terug naar eigen bodem.

We gaan vandaag verder met het ‘Kleine wereldje in mijn tuin’, dat ik lanceerde

op 19-7-2020. Lees of herlees dat logje hier

Inmiddels was ik al verliefd geworden op de fluweelzachte achtergrond (bokeh)

dat de Fuji GFX 50S me schenkt 😉

Een Juffertje in het groen (één van mijn lieveling bloemen trouwens),

stond daar te pronken voor mij 😎

Het lot van een purperen bloemblaadje,

hing letterlijk aan een zijden draadje !

Dat je met macro lenzen met een heel beperkte scherptediepte werkt

is inmiddels wel duidelijk denk ik 😉

De groene vleesvlieg is scherp,

terwijl de ondergrond al wazig (onscherp) is.

Een bezige bij, of liever gezegd, een bezige hommel !

Bij een andere hommel kan je duidelijk zien,

hoe het naarstige beestje in ruil voor zoete nektar,

het stuifmeel van vele bloemen verspreid…

De natuur geeft en neemt…

Fantastisch toch ? 😎

Zelfs de bieslookjes hebben suikers gemaakt voor de hommels !

Op zoek naar de ziel van een wilde roos…

De flinterdunne scherptediepte (én een vaste hand),

laat me toe om de meeldraden te isoleren in deze foto.

Onnodig te vermelden dat het minste zuchtje wind,

dit soort fotografie helemaal kan verknallen !

Een macro tafereeltje,

braaf en netjes opgebouwd uit enkele basis regeltjes in de compositie leer…

1- De groene stengel verdeelt de foto perfect diagonaal

2-Het Zevenstippig lieveheersbeestje staat op een ‘regel van derden’ zwaarte punt,

zowel horizontaal als vertikaal 😉

Ken je klassiekers zeg ik altijd

Zelfde kevertje, zelfde plant,

alleen is de vlak verdeling van het kevertje ietwat gewijzigd…

Het kevertje is nog niet in het midden van de foto,

zodat het lijkt of het insect onderweg naar “ergens” is.

Moest het kevertje nu voorbij het midden van de foto zijn,

dat zou het lijken of het kevertje wegloopt uit de foto…

Een heel ander kijk gevoel dus !

Wat ik hier echt wil benadrukken : Compositie en vlakverdeling

zijn héél belangrijk in een foto.

Ergens in je achterhoofd moet je de foto al gemaakt hebben,

nog voor je afdrukt…

Dat maakt fotografie zo verdomd fijn om te doen

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…

Ben je ooit al onder een bloem gekropen

om de onderkant van de plant te bewonderen ?

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk