Allemaal beestjes en plantjes

Van het winters sfeertje in mijn vorig logje,
vertrekken we nog eens naar het zonnige Frankrijk,
Meer bepaald naar Les Eyzies (een piepklein dorpje in de Dordogne)
In de ons daar omringende bossen heb ik me lekker kunnen uitleven
met (pseudo) macro fotografie.
Omdat een macrolens met een 1:1 verhouding werkt,
en de 100/400mm zoomlens (waarmee ik werkte) op een 1:2 verhouding werkt,
zijn het niet echt macro’s… Maar kom, ik heb een hekel aan puriteinen en komma-neu….
neuspeuteraars, dus beschouw ik al deze foto’s ook als macro 😉
Ném, dat zal de stoute puriteinen leren 😉

Maar waarom gebruik ik hier dan een lange tele ?
Heel veel beestjes zijn super alert en vliegen, kruipen of springen weg als je
nog maar 1 of 2 meter in hun buurt komt !
Omdat ik niet met een fullFrame camera werkte,
maar met een APS-H sensor, moet ik de focusafstand vermenigvuldigen met 1,4.
Inzoomen op 400mm betekent in feite inzoomen op 560mm.
Als ik moest werken met een APS-C sensor (een Canon 7D bijvoorbeeld) , dan werd het een 600mm !
Nu ja, voor bloemekes heb je die lange zoom niet echt nodig,
Maar in dit logje zie je ook piepkleine kriebelbeestjes 😉

Voor dit bloemeke heb ik effe moeten zoeken,
om de juiste kijkhoek te vinden waar de stengel onzichtbaar werd !
De stengel is er wel, maar je ziet hem niet …
Zo lijkt het wel of dit stilleven van de bloem en blaadjes lijkt te zweven 😎






Dit superschuwe vlindertje (Geel Dikkopje ) heb ik kunnen fotograferen van bijna 4 meter verder !
De beestjes zitten bijna nooit stil, het is dus constant bijsturen en her-kadreren
Maar juist omdat de uitdaging om een mooie foto ervan te maken zo groot is,
doe ik macro fotografie echt heel graag 😉
Moest dit gemakkelijk zijn, dan zou het snel vervelen denk ik 🙂






Omdat ik ook een blik op het lijfje van dit Geel Dikkopje
wou hebben, heb ik het beestje een tijdje gevolgd…
Dit is de “beste” foto die ik kon maken van het gehele beestje.






In de Dordogne streek wordt het zomerlicht vanaf 18u wat zachter en warmer…
Ideaal licht dus om de bos en weide plantjes te fotograferen !
Noot: Er zijn géén filters gebruikt !
Alleen de camera+lens én het aanwezige, natuurlijk licht…






Een piepklein bloemeken, aan de rand van het bos…
Het pastelzachte blauw en purper vond ik betoverend mooi.
De vrolijke tierlantijtjes van de paarse meeldraadjes, dansten hun lied !






Een fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn !
Een handvol mooi, zacht avond licht en een mooie bloem als model voor de lens…
Meer hebben wij niet nodig 🙂


Schoonheid

Een klein bloemeke
geniet van zonnstraaltjes
schoonheid heeft geen naam…





De meeste mensen (ik ook hoor) zijn verzot op supermooie zon-onder-
of opgangen… Daar is zeker niets mis mee. Schoonheid kent geen naam !
Maar heb je al eens een zonsondergang doorheen weidebloemekes,
of zelfs doorheen onkruid , al eens gezien en gevoeld ??
Het is wondermooi hoor, ik raad je aan om het minstens ééns te proberen 😎






In het licht van de warme avondzon wordt alles anders….
Dit zijn super momentjes van genieten voor mij !
Bij een macro of een lange telezoom zijn de achtergrond “regeltjes”
min of meer gelijk. Probeer je onderwerp mooi te isoleren van de rest…
De lens doet de rest om het bokeh af te werken 😎
Deze Veldsalie heb ik aangetroffen aan de rand van een bos.






Een dik half uurtje later is het licht helemaal anders…
Het licht wordt magie !
(Zeker als je de belichting én de licht-meet-functie wat aanpast 😉 )

Dromen

In warm avondlicht
mag je oneindig dromen
van mooie dinge
n






Eenmaal uit het bos, was het licht terug helemaal anders !
De talrijke beekjes en grachtjes gonsden nog van het leven.
Een Prachtige-beek-juffer zoekt haar een veilig plekje,
om de nacht door te brengen.





Een Vuurjuffertje zoekt ook een slaap plaatsje…
De kleuren van die juffertjes zijn prachtig om te zien hé ?

ineens

Een Vuurjuffertje
zocht een plaatsje voor de nacht
ineens was ze
weg !






‘k hoop dat je van dit logje genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je reactie  smile !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

Groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat

Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland,
is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’
(één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde
grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)

In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens
gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎
Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen.
Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak
vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD,
moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken.
Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie,
beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…).
Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis
in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen !
Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk.
Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh)
maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎
Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos,
maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere
camera’s voor als het ooit nodig is 🙂
Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken,
én er een jpeg uit isoleren en opslaan.
Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉

Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s
iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens :mrgreen:
Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet,
vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉

Titel: Verlegen bloemeke






Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet…
Gevangen in het licht van de vroege lente avond
ze inspireerde me tot donkere gedachten !

Titel: De vlieg

Dood

Een groene wereld
waarin je rood alarmeert
kan je dood weze
n






De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd
een bron van inspiratie geweest !

Titel: Behind Green Bars






Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht !
Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎

Titel: Goudblomme

Zoekend

In de avondzon
voel ik je warme kleuren
zoekend naar de zon






De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien,
elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar :mrgreen:
Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂

Titel: Slaapmutsje






Naar analogie van de eerste foto in dit logje…
Nog een “verlegen” Witte Margriet…
De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉

Titel: Verlegen Bloemeken


Kind

Hoe heerlijk is het
om je verlegen kleinkind
de hand te geven






In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken…
Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware,
daar wijk ik bewust meer en meer vanaf…
Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat.
Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ?
Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst…
probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht
die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…

Titel: Een Wakker Bloemeken






Een ijverige hommel in onze achtertuin…
Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera,
maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎
Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄

Titel: Honing Industrie






Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje…
Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉

Titel: Bieslookje






Nog een Juffertje-in-het-groen…
één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien.
Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer
gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes
ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van
dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven.
De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…

Titel: Behind green steel bars


Protest liedjes…

Uit mijn radio
weerklinken protest liedjes
het maakt echt niets uit !






Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een Blauwe Vleesvlieg…
Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen.
Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?

Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar







Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen :mrgreen:

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

Groetjes, Dirk

IJsland 2016 – Nog eentje om het af te leren… (Deel 66)

Op 22 september laatstleden poste ik mijn, (naar ik toen dacht),

laatste IJsland logje van onze IJsland 2016 reis.

Toen ik vandaag nog wat bladerde door die IJsland 2016 foto’s kwam ik

een serie macro’s tegen die aan mijn aandacht ontsnapt zijn.

We waren bij Hraunfossar, de langste waterval van IJsland.

Het was 1 september, de temperatuur was al dik onder nul (i love it 😎 ),

Maar om nogmaals watervallen te fotograferen…

pfff… daar had ik niet echt zin meer in… 😳

Ik denk dat ik een overdosis waterval fotografie heb gekregen ! 😉

 

De zon stond heel laag, het licht was heel zacht omfloerst

door wolken en fijne nevels… het had licht gevroren ! (-5ºC ofzo)

Ondergetekende kreeg dikke zin in macro fotografie ! :mrgreen:

Alle foto’s zijn zoals ik het toen zag, er is geen flits of zaklamp gebruikt,

alleen het licht van de zon én natuurlijke schaduwen.

Fotogerief: De Canon macro 100mm op de Canon 6D

 

Ergens onderaan het struikgewas…

Het licht was echt zalig zacht omfloerst én het was heerlijk fris buiten 😀

Het tijdstip was ongeveer 6u in de morgen…

 

 

 

Hoe mooi kan licht gerijmd gras in het prille ochtendlicht zijn hé ?

 

Zacht ochtend licht straalt

heel verlegen door het gras

laat het ontwaken

 

 

 

Hier had ik kleur temperatuur op “Daglicht” gezet…, terwijl ik in de schaduw zat !

Het leuke was dat nu het bevroren gedeelte meer in het blauw (koudere kleur) kwam

en het ontdooide (langer door de zon belichte) deel was warm groen of geel 🙂

 

 

 

Sommige tafereeltjes vond ik sprookjesachtig mooi :mrgreen:

 

Zacht warm ochtendlicht

brengt me in vervoering, zo;

sprookjesachtig mooi

 

 

 

 

Deze foto is dezelfde als de voorgaande,

maar hier heb ik het licht een streepje hoger gezet

én de kleuren ietwat meer gesatureerd.

Zo komt het blauw en het rood meer natuurlijk over

(zoals ik het toen zag)

Noot: Mijn beeldscherm is kleur-gekalibreerd,

het kan zijn dat de kleuren op jouw beeldscherm afwijken…

Daar kan ik helaas niets aan doen.

Ter info:

Om mijn scherm te kalibreren gebruik ik de Color Spyder van Datacolor

 

 

 

Die minuscule ijs-partikeltjes die zomaar ‘groeien’ aan de blaadjes

en de grassen, zijn altijd weer verrassend mooi

 

 

 

Bloemen in IJsland

kunnen tegen een stootje

ze zijn bikkelhard !

 

 

 

Ja, zelfs in IJsland kan je paddenstoelen vinden :mrgreen:

Om foto’s in deze kijkhoek te nemen,

moet je echt languit op de grond gaan liggen hoor 🙂

Gelukkig had ik een grote plastieken vuilzak mee,

om mij én mijn kleding te beschermen tegen de ijskoude natte grond.

 

 

 

Een paddenstoeltje

groeiend op een dode boom

doet hem weer bloeien

 

 

 

Ik heb naar kaboutertjes gezocht, maar niet gevonden !

Zouden er eigenlijk kaboutertjes bestaan in IJsland ??

of moet ik zoeken naar kleine trolletjes ?? 😉

 

 

 

De ijskristallen op deze plant zijn reeds aan het smelten …

De ochtendzon is genadeloos !

 

 

 

Dit plantje stond wat meer in de schaduw,

de ijskristallen leefden hier nog wat langer 😎

Macro… de magische wereld van het onbekende !

Klaar om te ontdekken 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten…

Een blaadje versierd met ijskristallen

Je merkt dat de herfst hier al bezig was !

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer eens aan het eind van een IJsland foto logje (editie 66 reeds !) gekomen …

Dit logje is waarschijnlijk het einde van deze IJsland 2016 serie

(maar zeker ben ik niet 😉 )

 

De foto’s uit onze laatste reis, IJsland 2019 worden naarstig verwerkt 😎

Weldra kan ik daar al een eerste logje van maken !

1 ding kan ik nu al zeggen : Er zitten een paar foto juweeltjes tussen

waar ik redelijk trots op ben 😉

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Brussels Flowertime 2019 (Deel 2/2)

Zondag namiddag ben ik weer thuisgekomen van onze IJsland reis…

De weergoden waren niet echt met ons dit jaar 😳

We hadden dan ook flink wat regen en wind te verwerken !

maar gelukkig waren er ook wat dagen met zon en mooi licht 😎

Dit jaar heb ik zo’n 1800 foto’s gemaakt in IJsland !

maar die moet ik eerst ‘verwerken’ in mijn digitale donkere kamer 🙂

Ter info… we hebben in IJsland 1851,99km gereden in totaal.

Mijn volgende IJsland reis gaat helemaal anders worden denk ik.

Ik wil nooit meer de rondreis van het hele eiland doen,

maar stukje per stukje van dat prachtige land verkennen…

De westkant (fjorden enzo) bijvoorbeeld, of de oostkant, en vanaf daar

(vanuit een gehuurd huisje of chaletje als thuisbasis),

kleinere ritjes doen naar interessante natuurgebieden in die zone.

Je moet wel geluk hebben met het weer natuurlijk,

Vermits IJsland  bekend staat als het land van de 4 seizoenen op 1 dag…

Dan weet je het wel hé 😎

Geef me even de tijd om rustig mijn RAW foto’s te verwerken,

binnen enkele weken zijn de eerste foto’s klaar !

Busje IJsland 2019 komt er wel aan hoor :mrgreen:

 

Om mijn foto blogje terug in gang te trekken,

presenteer ik je deel 2 (en tevens het einde) van Brussels Flowertime 2019

 

Een bloem-kunstenaar kwam op het idee om bloemen als juwelen

te presenteren… Zijn/haar ? mooiste werk (in mijn ogen dan toch) zie je hier…

 

Als een juwelier

verwerkt de bloemist bloemen

tot bloem juweeltjes

 

 

 

 

Een herfst stilleven opgebouwd rond een plaaster hoofdje…

Je moet maar op het idee komen zeg ik dan !

 

 

 

Als je denkt dat de witbalans op deze foto verkeerd is,

dan heb je het echt wel mis hoor 😎

De blauwe takjes en blauwe rietstengels zijn wel degelijk blauw !

 

 

 

Omdat ik graag details zie in de bloemen,

zoom ik wat meer in op de essentie van dit heerlijk bloemstuk

 

Die oude kunstvorm,

bloemschikken op hoog niveau

bekoort me steeds weer

 

 

 

Een vierkant bloemen eiland,

langs onder verlicht met koud blauw licht,

de bovenkant werd subliem belicht door zacht warm licht…

Expoxy glazen ballen zweven in het rond (zo leek het)…

Hier werd bloemschikken tot zalige kunst verheven !

 

 

 

Uit het rijke aanbod van bloemen in de bovenstaande foto,

heb ik veel details gekozen…

Deze tropische bloem, een verzameling minibanaantjes, trok mijn aandacht :mrgreen:

 

 

 

Zes bloemblaadjes, zomaar in het rond dansend

vond ik betoverend mooi 😉

Als fotograaf moest je hier echt wel je best doen,

om geen “verbrande” foto’s over te houden…

Overal stonden lampen met fel licht opgesteld

om die bloemenkunst te belichten…

 

 

 

 

Als het licht echt wel teveel wordt,

dan moet je echt gaan onderbelichten om het geheel in evenwicht te houden.

Op die manier krijg je de hooglichten perfect belicht,

en de schaduwpartijen kan je nadien wat ophalen (2 tot 4 stops) zonder digitale ruis !

Een foto maken is dus niet zomaar op het knopje drukken hé ? 😎

 

 

 

Als afsluiter van dit bloemen logje…

Een foto van… Bloemen 😉

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & bloemen fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

 

 

Brussel Flowertime

Trouwe bezoekers van dit blogje zullen ondertussen al wel weten

dat ik heel graag bloemen zie.

We rijden soms een paar honderd km om mooie bloemen te zien 😎

Soms kunnen we heel dicht bij huis naar bloemen pracht gaan kijken !

Zoals bijvoorbeeld in Groot Bijgaarden met Brussels Flower

(nu ook met de Venetiaanse masker groep ! ) Zeker de moeite waard !

of zoals dit jaar in het stadhuis van Brussel : Brussel Flowertime.

Flowertime wordt georganiseerd door de Stad Brussel en de vzw Bloementapijt van Brussel,

die om de twee jaar ook het prachtige tapijt op de Grote Markt verzorgt.

De artistieke leiding van het evenement is in handen van de Floraliën.

 

Om dit evenement te bezoeken, moet je er iets voor over hebben…

Als je tickets online koopt, dan moet je nog ongeveer 1 uur aanschuiven

voor je binnen bent…

Als je het ticket ter plaatse nog moet betalen…

dan kan je echt een halve dag (of langer !) aanschuiven voor je binnen bent.

Je vind meer dan genoeg online informatie over Flowertime,

daar ga ik mijn bezoeker(s) dus niet mee vervelen :mrgreen:

 

In de eerste zaal ondersteunen 2 reusachtige vazen een enorm bloemstuk !

Er was daar echt te veel volk, als fotograaf was het meestal behelpen…

Een totaal overzicht van een bloemenkunstwerk was echt niet mogelijk…

er staan dan altijd (ongewilde) mensen op de foto erbij ! (en dat wil ik niet)

Dus beperkte ik me tot details (wat ik tenslotte veel mooier vind 😉 )

 

Alle foto’s zijn genomen met de Fuji XH1 en de 24/70mm f2.8 lens.

 

 

 

 

De kleuren en de geuren van sommige bloemstukken

waren bedwelmend en overweldigend mooi !

 

Een mooi gezegde,

“bloemen houden van mensen”

dus haal ze in huis

 

 

 

Het is onbegonnen werk om de meeste bloemstukken water te geven

Dus is dit kunstig bloemen feest maar 5 dagen open (14/8 tem 18/8/2019)

Wij zijn donderdag 15/8 geweest, dan kon je al reeds sporen van droogte zien.

 

 

 

Mensen die bloemsoorten en hun kleuren zo kunnen mengen,

dat het geheel een zalig mooie bloemenruiker wordt,

daar heb ik bewondering voor !  😎

 

Er bestaan mensen

die bloemen kunnen mengen…

het zijn kunstenaars

 

 

 

De meeste orchideën hadden wel hun eigen voorraadje water !

Die bloemen zouden het anders geen 5 dagen uithouden vrees ik…

Deze prachtige bloemen waren ongeveer 15 tot 20cm groot

Orchideën en doornige braambessen op een bedje van linnen.

Je moet maar op het idee komen zeg ik dan 😎

 

 

 

Soms was het of er een explosie aan kleuren is geweest !

Een muur van kleuren !

Ik waande me in een tropisch bloemenland ! :mrgreen:

 

 

 

Sommige kunstenaars werken niet met echte bloemen…

toch heb ik grote bewondering voor hun zalige creativiteit !

 

 

 

Een papieren herfst ruikertje…

Dit zou zeker niet mis staan op onze salontafel 😎

 

 

 

Ergens was een meters grote constructie opgebouwd…

Het geheel was prachtig om zien !

Maar omdat er zoveel volk stond, zou zo’n foto waardeloos zijn.

Omdat ik graag mijn fotografie een tikkeltje extra geef,

beperk ik me hier tot details van het geheel,

wat de kleurenpracht van de bloemen ook meer tot leven brengt !

 

 

 

Omdat ik niet echt tevreden was, kwam ik nog wat dichterbij…

Zo kon ik veel meer details tonen

en toch nog iets van de constructievorm in beeld brengen.

 

 

 

Om dit logje af te sluiten…

Mijn madam vond dit net kleine banaantjes,

Wat zijn het wondere bloemen hé ? 😎

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro, bloemen & natuur fotografie,

én natuurlijk wat nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

Vlindertuin in Blijdorp

Mijn vorige logje  ging voornamelijk over macro fotografie.

De onderwerpen waren waterjuffers, libellen , mooie plantjes in het moeras.

Vandaag gaat het ook over macro fotografie ! :mrgreen:

Maar het hoofdthema in deze nieuwe reeks is : Tropische vlinders.

Vermits je zomaar geen tropische vlinders tegenkomt in onze lage landen,

moeten we ons verplaatsen natuurlijk.

Ingrid Vekemans geeft elk jaar een paar workshops “Vlinderfotografie”, locatie Blijdorp.

Dat is handig meegenomen natuurlijk 😎

Ingrid is een heel ervaren natuur fotograaf én ze kan iets moeilijk uitleggen,

op zo’n manier dat iedereen het begrijpt  (zelfs ik :mrgreen: )

Blijdorp is even boven Rotterdam…

De ring van Brussel, Antwerpen , Den Haag , Rotterdam…

Heel vroeg vertrekken om de files voor te zijn is dus de boodschap !

Ik vertrok om 4uur in de ochtend en kwam daar toe om 8u30…

Tussen Den Haag en Rotterdam had ik bijna 2uur verloren !

Het echte spitsverkeer moest toen zelfs nog beginnen 👿

Ik heb geen enkel probleem, om een paar honderd kilometer te rijden

om een paar leuke foto’s te maken,

maar in ons het hedendaagse verkeer… is dat echt moordend ! 😥

Volgende keer zoek ik een hotel voor 1 nacht en rij gewoon s’avonds door.

 

Enfin soit…

De Vlindertuin !

s’ochtends kan het nog wat frisjes zijn buiten.

In de Vlindertuin heerst een tropisch warm én vochtig klimaat !

Je moet dus zorgen dat je camera én lens geacclimatiseerd zijn aan de

tropische vochtige hitte daar binnen !

Als het verschil van temperatuur te groot is, dan is je gerief na enkele seconden drijfnat !

(zelfs het verschil tussen de lente warmte buiten en binnen maakt alles kletsnat)

Zorg ervoor dat je genoeg droge lens-poetsdoeken mee hebt,

want binnen is het zo vochtig warm, dat je lens én camera drijfnat zullen worden !

Na 15 minuten drogen en gewennen kan je foto gerief er wel tegen 😎

Ingrid gaf ons uitleg hoe te werken met het statief en vlinders,

toen ik merkte dat mijn statiefkop stuk was 😳 !!

Er zat een speling van wel 5mm op, omdat de hoofdas beschadigd was.

Reparatie ter plaatse was onmogelijk 🙄

Dus alle foto’s zijn gemaakt zonder statief…

Enfin soit, ik kon toen wel effe kankeren, maar dat haal geen zier uit !

 

Wat ben ik toch een kletskous hé ? 😉

Laat de vlinders nu maar komen !

 

De Geelgestipte page

 

 

 

Omdat de vlindertuin een perfecte replica is van het tropisch oerwoud,

valt er ook niet veel licht naar binnen !

Het is dan ook een constant balanceren tussen het diafragma/de ISO

om de sluitertijd zo klein mogelijk te houden.

De Fuji XH1 heeft wel IBIS (In Body Image Stabilisatie) aan boord die

2 tot 3 stops kan overbruggen, maar meestal is het werken op de slappe koord.

In het begin werkte ik met f4 maar had snel door dat de scherptediepte

daardoor te laag was.

f5.6 , f8 , of iets hoger proberen, maar dan was de sluitertijd te lang…

dan moet de ISO omhoog, wat de kans op digitale ruis groter maakt.

Het is constant zoeken en proberen…

Maar dat vind ik nu juist leuk om doen 😎

 

De Monarchvlinder…

 

 

 

Al doende leert men hé 😉

De ervaring heeft me ook geleerd om vlinders uit te zoeken,

die niet in een ‘drukke’ omgeving zitten,

zodat de achtergrond geen of heel weinig aandacht vraagt,

wat je onderwerp mooi op de voorgrond brengt.

En compositie regeltjes… dat moet een automatisme worden vind ik.

 

De Geelband Passiebloem vlinder

 

 

 

 

 

Een Zebravlinder (links) komt de Geelband Passiebloemvlinder

verjagen van zijn blauw bloemsnoepje 😎

 

Een vlinder fladdert

zoekend naar bloemengeuren

zomaar heen en weer

 

 

 

Ik denk dat dit een Oranje Passiebloemvlinder (Dryas julia) is,

maar zeker ben ik niet…

 

Een oranje bloem

fladdert door groene blaadjes

’t is een vlinder

 

 

 

De Geelgestipte page …

Als je de vlinders volledig scherp wilt hebben,

dan moet je ze echt in de juiste frontale hoek kunnen fotograferen,

maar in een vlindertuin is dat praktisch onmogelijk !

Dit exemplaar zat schuin boven mij, én boven een vijver…

 

 

 

Om dit logje (voor vandaag) af te sluiten,

nog een foto van de Oranje Passiebloemvlinder (Dryas julia)

Het beestje zat te genieten van het sap van een of andere afgebroken moerasplant.

De afstand was +- 3 meter !

Een 100/400mm telezoomlens is handig spul hé 😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & vlinder natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

Zomerse macro in Duitsland (Deel 7)

Van de straat en stad fotografie in Reykjavik verhuizen we nog maar eens… 😎

We gaan terug naar Duitsland, naar Wilebad-Essen.

Voor meer info over deze locatie, zie mijn vorige logjes in deze reeks :mrgreen:

 

Nog steeds was ik gewapend met de Sony A7r2 én de Canon 100/400mm lens,

die via de Metabones adapter op de Sony is geklikt.

Die lens-adapters zijn echt heel handig spul !

Als je nu vandaag verandert van camera merk, koop je gewoon een adapter

die al je ‘oude’ Canon lenzen op de Sony laat werken 😎

Voor Fuji X en GFX heb ik ook een adapter om mijn oude Canon lenzen

te blijven gebruiken.

Vroeger (toen er nog geen adapters waren), moest je ALLES verkopen

Je ‘oude’ camera(s) + alle lenzen. Daar deed je dus zwaar financieel verlies op !

Leve de lens-adapters zeg ik dan :mrgreen:

 

Enfin soit, het is hier geen verkoops praatje voor lens adapters hé !

 

Ook met een 100/400mm, die geen 1:1 is maar 2:1 kan je lekkere macrofoto’s maken.

Waterjuffertjes in hun gekende hart-vormige paarhouding

 

 

 

 

Dit verschil van machtverhouding vind ik zalig om te fotograferen…

Twee heel kleine waterjuffertjes en een grote Gewone oeverlibel…

Voor mij voelt het waterjuffertje aan als een slanke jachtvlieger,

een Japanse Zero of een Engelse Spitfire ,

en de grote zware libel zie ik als een zware bommenwerper,

een vliegend fort of een Lancaster bommenwerper :mrgreen:

 

 

 

Elke libel (ook de waterjuffers, de vlinders) hebben 4 vleugelparen.

Een libel kan elke vleugel apart aansturen, zodat deze insecten razendsnel

bochtenwerk of accelleraties kunnen uitvoeren.

Elke vliegende prooi is kansloos tegenover deze keizers van de lucht !

 

 

 

Een andere ‘Gewone oeverlibel’ warmt op in de zon…

In mijn ogen zijn dit juweeltjes…

Wonderen van de evolutie !

 

 

Draadglazen vleugels

ze gaan ritmisch op en neer

plots is ze weer weg !

 

 

 

Zelfde foto als hierboven,

alleen heb ik hier een Orton bewerking over gelegd.

Orton maakt alles zacht en flou, als in een David Hamilton droom 😉

 

 

 

Overal waar je rondkijkt aan de oevers van deze vijvers

zie je waterjuffertjes voor hun nageslacht zorgen 😎

 

 

 

Soms experimenteer ik wat,

in de kunst van het weglaten bijvoorbeeld…

Met een lange telelens heb je ook een beperkte scherptediepte,

als je maar dicht genoeg kan komen op je onderwerp…

 

 

 

 

Het licht onder de bossen die de vijvers omringen,

wordt gefilterd door de jonge boomblaadjes.

Ondanks het namiddaguur en het harde zonlicht boven ons,

kon ik hier heel mooi werken met superzacht en fluwelig zonlicht !

 

Een stilleven van nog groene takjes en fréle boomblaadjes 😎

 

 

 

 

Om dit logje af te sluiten voor vandaag,

Wat jong groen in het vijver moeras,

subtiel belicht door een superzacht zonnetje 😎

 

Na zomerregen

tjirpen de sprinkhanen weer

maar je ziet ze nooit

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

Zomerse macro’s in Duitsland (Deel 6)

’t is hier al bijna drie weken stil op mijn blogje…

De reden waarom is simpel hoor 🙂

We zijn met vakantie geweest, wanneer we weg zijn,

dan ga ik dat hier zeker niet verkondigen ! 🙂

Inbrekers, dieven en ander soort tuig kunnen ook lezen hé !

Enfin soit, we zijn weer terug in blogland geraakt 😉

Sorry dat ik lange tijd niet heb gereageerd op jullie blogpostjes,

(in de bergen is geen wifi hé 😎 )

maar daar komt zo verandering in 😀

 

In onze Oostenrijk vakantie heb ik een leuk foto experiment gedaan !

In de plaats van met enkele camera body’s én een fototas afgeladen met

loodzware lenzen in de bergen te muil-ezelen,

heb ik eindelijk een “vakantie” camera gekocht…

Na lang vergelijken en zoeken is het de Sony RX10 mark 3  geworden !

Die heeft een (vaste) superzoom van 20 / 600mm(tov FF formaat)

f2.4 in het begin (20mm) tot f4 op het eind (600mm) ! Wat zeker niet mis is ! 😎

De lens fabrikant is Zeis , wat garant staat voor kwaliteit en degelijkheid !

Er is een 1″ sensor aan boord, beweging reductie over 5 assen en tal van opties

die van het toestel echt wel een fotografie juweeltje maakt !

Die camera is heel licht, heeft me echt verbaasd door zijn vele mogelijkheden

en fotokwaliteit ! Die gaat vanaf nu heel dikwijls mee op fotoshoot 🙂

Maar… eerst moet ik mijn raw foto’s nog ontwikkelen !

Dus op mijn Zomer Oostenrijk 2019 foto’s zul je nog wat moeten wachten 😉

 

Om wat in zomerse macro sferen te blijven, gaan we terug naar Duitsland, 2018

terug naar de vijvers van Wilebad-Essen.

 

 

 

Soms ga ik bewust op zoek naar minimalisme…

om met een heel klein beetje zoveel mogelijk proberen te vertellen…

 

Minimalisme

is met een heel klein beetje

zoveel meer tonen

 

 

 

Aan de vijver oevers graasde een groepje berggeiten.

Een berg geit-mannetje kwam even kijken wat ik daar aan het doen was ! 😉

Nu ja, van zijn indrukwekkende horens was ik wel onder de indruk !

Pracht dieren zijn het hé ? 😎

 

 

 

Als ik schoonheid zoek in het licht en de natuur rondom mij,

is er niet veel nodig om me blij te maken :mrgreen:

 

 

 

 

Waterjuffertjes zijn ongelooflijke fotomodellen vind ik 🙂

Dit nieuwsgierig azuurwaterjuffertje kwam zomaar poseren voor mijn lens 😎

 

 

 

Je hebt kleine slanke waterjuffertjes…

én je hebt de grote libellen, die wel op zware bommenwerpers lijken !

Maar beiden zijn supersnel, uiterst wendbaar én geduchte jagers !

Mocht er een jacht vliegtuig bestaan mét de wendbaarheid

én het acceleratie vermogen van een libel of waterjuffer…

Dan zou de piloot zeker sterven aan de verschrikkelijk hoge G-krachten,

die hij zou ondergaan.

Daarom alleen al heb ik eindeloos respect voor deze wondertjes der natuur ! 😎

 

 

 

Overal waar de juffertjes zijn,

zorgen ze voor hun nageslacht 😎

 

 

 

 

Zonder woorden…

 

 

 

 

Een lichtblauw lijfje

even rustend aan een plant

én een streepje zon

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Doe ze het maar na hé 😎 :mrgreen:

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 2)

Ook nu en hier blijven we nog even in de natuur,

maar toch reizen we nog vlug eens van Asse naar het Keukenhof in Nederland. 😉

In deze blog maak ik graag sprongen in tijd en plaats, zonder enige logica,

Het tegenovergestelde van “ordnung muss sein !” koester ik, maar dat wist je al hé :mrgreen:

Enfin soit, we gaan terug naar de kern van dit logje… : Bloemen 😉

 

Wie Keukenhof zegt, heeft het natuurlijk over bloemen…

‘k heb al veel bloementuinen bezocht en gezien

maar Keukenhof zit mét stip op de eerste plaats qua bloemenpracht én kleur :mrgreen:

 

Het is schitterend hoe het zonlicht door deze fréle bloemenblaadjes straalt hé !  😎

 

 

Hoe de kwekers het doen, om kleuren, vormen van een bloem te veranderen,

daar heb ik geen flauw idee van !

Deze geel/oranje/rood gekleurde tulpen soort leek wel op een vlammenhaard !

Petje af hoor bloemkwekers ! 😎

 

Brandende bloemen,

met blaadjes als vuur tongen

warm kreeg ik er van

 

 

Soms lijkt het wel, of bloemen met elkaar staan te praten !

Net als wij, mensen, die op de bus of trein wachten, samen een leuk praatje slaan (vind je niet ?)

Als kind fantaseerde ik graag over de “Klankentapper”, (Suske en Wiske, strip reeks Willy Vandersteen)

Een (puur SF) toestel (ontworpen door professor Barabas), dat de taal van bloemen/planten,

vertaalde naar onze mensentaal én omgekeerd ! 🙂

Stel je eens voor ! Met bloemen of groenten/planten/bomen  kunnen praten…

een zalig idee hé 🙂

 

 

Nog een andere variatie op de vuurbloemen van 2 foto’s terug.

Bloemkwekers die zo’n bloemen/kleuren pracht kunnen creëren…

Die krijgen van mij een dikke bravo 😉

 

 

 

Naast de orchidee komt de narcis op de 2de plaats

in mijn persoonlijke BTT (bloemen top tien 😉 )

Dat wetende zal je dan wel begrijpen dat ik hier echt in mijn nopjes was :mrgreen:

 

Wiegend in het gras

dansen narcis bloemetjes

met maagdelijk wit

 

 

Die broze schoonheid van een bloem…

is ze niet oneindig mooi ? 😎

Niet te verwonderen, dat een ruikertje bloemen,

onze mensen harten sneller doet slaan hé 😉

 

 

 

Deze wit/roos/rood gekleurde bloemen deden me denken aan … Carpaccio ! :mrgreen:

Nu word hij helemaal zot (zo hoor ik je nu denken)…

Maar vrees niet, ik leg je uit waarom ik hier dacht aan Carpaccio 😉

Een leuk dag verhaaltje in onze ‘Scheur Kalender met een hoek af’

is ergens blijven hangen in mijn achterhoofd 😎

Het verhaaltje ging over het ontstaan van het vleesgerecht Carpaccio.

Carpaccio is oorspronkelijk een gerecht van dungesneden rauwe runderlende

met een dressing van zelfgemaakte mayonaise, worcestersaus,

citroensap, melk, zout en witte peper.

Het gerecht werd bedacht in 1950 door Giuseppe Cipriani,

de eigenaar van Harry’s Bar in Venetië.

Cipriani had vele beroemde stamgasten zoals Charlie Chaplin en Ernest Hemingway.

Een Venetiaanse gravin, Amalia Nani Mocenigo, was ook een veel geziene gast.

Zij leed aan bloedarmoede en moest van haar dokter rauw, rood vlees eten.

Cipriani bedacht daarop de carpaccioschotel.

Hij noemde dit gerecht naar de schilder Vittore Carpaccio,

van wie op dat moment een overzichtstentoonstelling werd gehouden in Venetië.

Cipriani werd geïnspireerd door het diepe rode en herkenbare wit/geel

dat Vittore Carpaccio in zijn schilderijen gebruikte.

Tot op de dag van vandaag staat de carpaccio-schotel op het menu van Harry’s Bar

(nu gerund door zoon Arrigo Cipriani).

Een leuk weetje hé ? 😉

 

 

 

Gewapend met een 100mm macro lens,

vind ik het zalig om eens diep in een bloem te duiken 🙂

 

 

Eens ik begin met de macro lens,

dan is er geen houden meer aan 😉

Dan zie ik overal leuke dingen om uit te proberen !

 

 

Macro fotografie is schoonheid zoeken in een wereld,

die je met het blote oog niet kan zien

(of je moet héél straffe ogen hebben natuurlijk ! 😉 )

 

 

 

Macro fotografie is steeds opboksen tegen grenzen…

Je kan de hele bloem scherp maken door gebruik te maken van focus-stacking,

maar daar had ik echt geen zin in…

Het “echte” manuele macro werk spreekt me nog altijd meer aan

dan de nieuwe digitale technieken (waar je echt wel veel meer mee kan doen hoor !).

Omdat je bij ‘ouderwetse’ macro technieken echt binnen krappe grenzen werkt,

blijft het een uitdaging om je beeld te vormen, wat moet scherp zijn,

wat mag niet wazig zijn, zijn de kleuren goed, wat met het bokeh ? enz, enz…

Ik hou van maximale lens opening (f2,8), dan heb ik natuurlijk een minimale scherptediepte…

In dat heel krap begrensde wereldje moet je echt wel heel creatief denken en werken,

en net dat, maakt het zo verdomd leuk om te doen 😉

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & bloemekes fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

 

Lente macro

Van de straatfotografie in Reykjavik komen we terug naar ons eigen landje.

Het begin van de lente was niet echt schitterend dit jaar,

Maar op onze weinige wandelingen die niet uitgeregend waren,

heb ik toch nog leuke natuur, landschap & macro foto’s kunnen maken.

Deze foto’s dateren van 27 maart 2019. Ze zijn allen gemaakt tijdens onze

(gedeeltelijke) Boekfos wandeling in Asse (ongeveer 8km lang)

De zon was mild, het was aangenaam warm met een verfrissend windje 🙂

Mijn camera was de Fuji XH1 met de 80mm macro lens.

Er zijn geen filters of statief gebruikt.

 

In de voortuintjes schitteren de eerste witte narcis bloemekes !

Die fotografeer ik altijd graag in tegenlicht.

 

 

 

Een oud smeedwerk, aangetast door de tand des tijds,

verweerd en verroest…

Het heeft iets vind ik 😎

 

De tand des tijd maalt

alles wat is, zal vergaan

ook onze wereld

 

 

 

Het glooiende land van Asse.

Als je daar met de fiets gaan rijden…

er zijn daar een paar fameuze kuitenbijters hoor :mrgreen:

 

 

 

 

In de prille boomknoppen wachten de jonge blaadjes op de lente.

Elk jaar weer opnieuw vind ik dat ontluikende leven zalig om zien :mrgreen:

 

 

 

Met een macro lens kan je de achtergrond zalig laten verdwijnen in een waas

 

Jonge boomknopjes

zitten barstensvol leven

wachtend op de zon

 

 

 

Je kan proberen om alles scherp te krijgen, dat is echt niet moeilijk.

Maar als fotograaf registreer je dan alleen iets wat er is. Niets meer…

Persoonlijk vind ik het leuker en uitdagender om de indruk die ik had,

de impressie de emotie die ik ervaar bij het zien van iets mooi,

proberen weer te geven in een foto.

Je ziet hier duidelijk dat het ontluikende boomknopjes zijn,

maar door de bewuste onscherpte in deze foto,

laat ik het bokeh voor zich spreken.

Als ik hierin verder experimenteer kom ik bij het pointillisme uit,

een zalige schilder techniek die vooral door de

impressionisten werd  toegepast. (Klik hier voor meer info)

 

 

 

De heel beperkte scherptediepte van een macrolens,

kan je gebruiken om een verhaal te onderstrepen.

De eerste tak is scherp en de andere tak, amper 1 cm verder ,

verglijd in het waas van de horizon.

Ik heb deze foto dan ook : Lente Echo als titel gegeven 😎

 

 

 

Het kleine ontluikende groen vind ik mooi,

zeker als de prille avondzon met haar zachte licht,

het nieuwe groen streelt met een zacht bokeh  😎

 

Diffuus lentelicht

streelt het ontluikende groen

de natuur ontwaakt !

 

 

 

En ja, ik weet het wel, het wit in deze foto is ‘verbrand’…

Maar ik vind het een leuke foto omdat dit ontwakend boomknopje

lijkt te zweven 😉

Het takje waaruit het knopje geboren is zie je niet,

door de beperkte scherptediepte van de macrolens

 

 

 

 

Om dit logje af te sluiten,

een verweerd tractorspoor als wandelpad,

witte bloesems bloemen overal rond ons heen

We kregen er een zalig lentegevoel van :mrgreen:

want…

Daar is de lente, daar is de zon 😀

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & lente natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk