Lente in ons tuintje

Zoals ik al vertelde in het vorige Lente In Ons Tuintje logje :
Om mooie lente foto’s te maken,
hoef je het meestal niet te ver te gaan zoeken…😊
In ons (wilde) bloemen en kruidentuintje bijvoorbeeld,
kan ik me nog steeds héél goed amuseren met macro fotografie 😎.
De camera is nog steeds de Fuji XH1 + de Canon
180mm f3 macro lens.
Waarom gebruik ik hier een langere macro lens ?
De waarom kan je (her)lezen in het vorige logje van deze serie.

In onze voortuin groeit een struikje die slecht één of maximaal
twee weken getooid is met tienduizenden piepkleine,
zuiver-witte bloesem bloemekes !
Elk van deze witte bloesem bloemekes is ongeveer één mm groot !
Met een macrolens kan je heel mooi alle bloesem details zien 😎
Met je blote oog moet je al super straffe superman ogen hebben,
om al die piepkleine details te zien 😃.
Waarom doe ik macro fotografie zo graag ??
Héél zeker omdat je met een macro lens het onzichtbare, zichtbaar
kan maken en je een wereld ontdekt die je niet voor mogelijk houd…





Je zal al veel Juffertjes In Het Groen foto’s in mijn logjes tegen
gekomen hebben… (er zullen nog vele volgen hoor 😃)
Er bestaan héél veel prachtige bloemen, maar hét Juffertje is één van
mijn favoriete bloemekes. Zeker omdat ze in ons tuintje zomaar
ongevraagd in het wild is komen groeien, krijgt ze van mij de prijs
van de aanhouder wint en toffe vrijpostigheid 👍





Volgens mijn alwetend insectenboek zou dit een Muskusbok zijn…
(Ik vraag me soms af wie al die gekke officiële namen verzint 😂)





Een Groene Vleesvlieg lust ook wel wat lekkere suikers op tijd en stond.
De naam ‘Vleesvlieg’ betekent niet dat deze vlieg vlees eet…
De naam ‘Vleesvlieg’ komt van het feit dat deze vliegsoort haar eitjes
deponeert op gestorven dieren (daar zijn er genoeg van !)
Als de vliegeneitjes uitkomen, hebben de larven méér dan genoeg eten
aan het dode kreng. Het zijn dus héél nuttige wezentjes !
Je kan ze héél zeker beschouwen als succesvolle vuilnis opruimers
van onze planeet.

Kan je je een wereld voorstellen zonder deze vliegen ??
Miljarden muizen, ratten, wilde beesten allerlei die niet opgevreten
worden door deze vliegenlarven blijven liggen rotten en beginnen ferm te stinken ! Allerlei niet leuke ziekten zullen héél zeker uitbreken …

Maar gelukkig zijn de vliegen er om alles netjes op te ruimen ! 🤗
Eigenlijk mogen we deze vieze vliegen dankbaar zijn ! 😉





Een slaapmutsje…
Slaapmutsjes zijn beeldschone bloemen uit Noord-Amerika. Ze staat ook wel bekend als de goudpapaver en Californische klaproos, maar is het wel een klaproos? Het antwoord luidt een volmondig ja.
Het Slaapmutsje (Eschscholzia californica) is net als de Papaver Rhoeas (grote klaproos) afkomstig uit de papaver familie…
De timide kwetsbaarheid die dit kleine bloemeke uitstraalt trekt me aan !





Ik vermoed dat deze kleine vuurwants op zoek (jacht ?) is naar
de piepkleine rode stipjes (die naar ik vermoed parasitaire beestjes zijn)
op de bieslook plantjes.
Als iemand me kan vertellen wat deze kleine rode dingetjes zijn…
dan verdient die iemand, mijn eeuwige dank 😃





Toen ik op detail onderzoek ging in een pluizenbol,
kwam ik per ongeluk deze Bessenwants tegen !
Wat verteld Google me over dit beestje ?
Het diertje is ongevaarlijk voor de mens, maar zorgt wel voor schade aan planten. Er is tot op heden geen goede methode bekend om deze specifieke wants aan te pakken en het oprukken van de soort in te dammen.
Omdat in onze tuin alles een beetje ruig & wild is, heb ik geen schrik voor schade aan planten ofzo en is het beestje dus welkom 😎

Wat me vooral opvalt aan deze wants,
is het feit dat dit beestje nogal Belgisch aanvoelt…
Zou het misschien komen omdat onze nationale driekleur Zwart/Geel/Rood
in dit beestje nogal sterk is vertegenwoordigd dat ik het associeer
met de kleuren van ons Petit Belge landje ? 😂





In de foto hierboven zei ik dat ik op zoek was naar details
in een pluizenbol…
Hier kan je zien waar ik min of meer naar op zoek was.
De kleine pluisjes die met de wind weggedragen worden,
om nieuwe Paardenbloemen (Pissebloemen in Vlaanderen) de kans
te geven om te groeien…
De kleine zaadjes aan de onderkant van de pluisjes…
is dat geen wonder van de natuur ??
Elk jaar opnieuw kijk ik verwonderd uit naar dat wonder





Ergens tussen de Paardenbloem pluisjes, die klaar zijn voor hun nieuw,
leven brengende zweefvlucht én de oranje Slaapmutsjes,
ontdekte ik deze vergadering op hoog niveau der Bessenwantsen !
Omdat deze foto een college lijkt met 3 aanwezige personen,
besluit ik om dit geheel tot een Triumviraat te benoemen. 😃










Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een witte Margriet die tientallen bladluizen huisvest.
Maar als je héél goed kijkt, dan kan je de mieren als boer van de
mierenboerderij herkennen…
Mijn to-do foto project voor 2024:
Volgend jaar (2024) wil ik héél graag dieper in, in deze mierenboerderij
details duiken.
Van dit bladluis/mieren gebeuren wil ik graag in 2024 een gedetailleerde
(én extreme ?) macro fotoshoot maken…
Het foto geheel van de mierenboerderij moet mét eerbied naar de natuur én alle kriebel beestjes gebeuren.
We zijn er om van elkaar te leren en om onze kennis met elkaar te delen
is normaal ….
Tot zover mijn uitdaging (én limieten) voor de komende bladluis/mieren lente uitdaging 😎 voor 2024.

Als er mensen zijn die willen meedoen met dit macro foto project,
Iedereen is welkom, maar mail me via ‘contact’ in dit logje.





Hopelijk heb je ook genoten van deze nieuwe aflevering
Lente in ons tuintje foto’s ?

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel als het zover is 😉

Salukes,
Dirk

Mieren macro boerderij

Het is weer een tijdje geleden dat ik in dit blogje
mijn favoriete fotografie discipline ‘Macro fotografie’ ,
nog eens uit de kast haal…
Midden juli anno 2023, ontdekte ik weer een paar boerderijen
in onze tuin…
Géén echte boerderijen met koeien of varkens natuurlijk 😂
maar piepkleine ‘boerderijtjes’ waarin mieren de boeren zijn
en bladluizen het vee van deze mieren. Deze bladluizen
worden gemolken door de mieren,
die met hun poten en voelsprieten over het achterlichaam
van de bladluizen strijken.
In plaats van melk, scheiden de bladluizen een mierzoete
en energie rijke vloeistof (ook nectar genoemd) uit.
De mieren zijn verzot op deze energie rijke ‘bladluismelk’
en in ruil voor deze nectar beschermen de mieren hun
bladluis-veestapel tegen alle natuurlijke vijanden van deze
bladluizen.
De larve én het volwassen lieveheersbeestje bijvoorbeeld
zijn een grote vijand van bladluizen en vreten die heel graag op.
Als een lieveheersbeestje hier nog maar in de buurt komt,
dan vallen de mieren het massaal aan…

In de bloemknoppen van de witte margrieten die her en der in onze
tuin groeien, heb ik meerdere mierenboerderijen gevonden…
Het was 16 juli 2023 én bloedwarm…
Ik kon plat op de grond gaan liggen en de bloemknoppen langs
onder gaan fotograferen, maar dat was echt niet te doen…
Ik heb dus gewoon wat witte margrietjes afgeknipt en in een vaasje
op ons terras gestoken. Alle mieren en bladluisjes bleven gewoon
zitten ! Wat zijn het brave beestjes hé ? 😉
In de heerlijk, koele schaduw van de terras parasol was weinig licht…
Dus moest ik extra licht bijgeven om scherpe foto’s te maken bij
100 iso , 1/250s , f8 tot f11 diafragma.
De camera is de Sony A7R2 met de Laowa100mm f2,8 1:1 tot 2:1
macro verhouding, alles op manueel.
De flitser is de Godox TT685 die natuurlijk ook op manueel is gezet.
Ik begin op 1/16 power vermogen en stijg of daal naargelang nodig.
(naar 1/32 of 1/8 , 1/64 of 1/4 , 1/128 of 1/2 bijvoorbeeld)
De “zoom” van de flits zet ik zo breed mogelijk (24mm ofzo), zodat
het flitslicht lekker ‘breed’ over de diffuser wordt verdeeld.
In macro fotografie is het héél gewoon dat je je camera & je flitser
op 100% manueel instelt.
De automaat TTL flitslicht bijvoorbeeld is echt not done én
hopeloos onvoorspelbaar 😎.
Een diffuser is hier echt wel nodig om het licht te ‘egaliseren’…
Een leuk macro flits diffuser info filmpje vind je hier

De flitser staat niet op de camera (frontaal licht is spuuglelijk !)
Daarom gebruik ik een draadloze flits-zender én een flits ontvanger.
Dit soort devices zijn spotgoedkoop geworden.
De zender is de Metz WT-1T en de ontvanger is de Metz WT-1R.
Je kan de flitser zetten waar je maar wilt… het licht dat het afgeeft
is het licht dat je zelf manueel hebt ingesteld.
Zo kan je lekker schilderen met je lens & flitser 👍😉

Dat is genoeg technische uitleg voor vandaag denk ik ? 🤣

Mieren zijn echt héél beweeglijke beestjes !
Daarom is het ook handig om een flitser te gebruiken om de beweging
van de mieren te ‘bevriezen’. Om binnen de flits synchronisatie tijd te
blijven is de sluitertijd van de camera ingesteld tussen de 1/200
en 1/250 seconde.
Zo ondersteboven kunnen wandelen… dat moet leuk zijn hé ? 😎






Hier zie je een mier een of andere bladluis ‘strelen’ met haar voelsprieten.
Deze mieren zijn 2 tot 3mm lang…
Het fotograferen van deze piepkleine & razendsnelle beestjes is zeker niet simpel…





De eerste foto’s op dit micro macro vlak,
zijn nooit de betere foto’s…
De macro verhouding is hier dan ook 2:1 !
(2x korter en 2x groter dan een ‘klassieke’ macro lens






De bedrijvigheid is de mierenboerderij neemt toe !
Ik denk dat deze mieren een geurstof uitscheiden (feromonen) die
vertelt waar er zoete nectar te verkrijgen is, die dan door andere
mieren wordt opvangen.





Er wordt duchtig op los ‘gemolken’ onder de witte vleugels
van deze witte margriet 😃






Hier heb ik een 16mm tussenring tussen de lens en de camera body
geklikt. Zo kan ik nog wat meer dichterbij komen…
Dit is ongeveer de maximale (kortste) afstand die technisch mogelijk
is op de 100mm macro op 2:1 macro verhouding.
De afstand tussen het glas van de lens en de rechtse mier is 2 a 3cm !
Het spreekt vanzelf dat je flitser hier niet op je camera mag staan,
omdat het licht je onderwerp dan niet kan bereiken…
Als je zo dichtbij kan komen, dan zie je véél meer details,
die je met het blote oog niet meer kan onderscheiden.
De bijt kaken van deze mier vind ik vreselijk én tegelijk fascinerend ! 😎





Deze mieren zitten geen halve seconde stil…
Scherpstellen doe ik hier altijd met focus peaking én koppel dat soms
ook met Continuous shot (6 foto’s /sec) ,
dit om de kans op een scherpe mieren macro foto te vergroten.





Wist je dat mieren 10 tot 50 keer hun eigen gewicht kunnen dragen ?
De Aziatische weversmier kan bijvoorbeeld 100 keer zijn eigen gewicht dragen !! Dat zijn straffe beestjes hé ?
Een heel interessant & wetenschappelijk artikel over waarom mieren
zo sterk zijn, vind je hier





Ik vind het bijzondere momentjes, om van dit alles getuige te zijn…
Een blik in het wereldje van mieren én hun bladluis veestapel !




Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Hier dacht ik echt dat er relletjes waren in de boerderij !
De mier rechts midden, opende en sloot constant haar kaken,
terwijl het beestje ‘opgewonden’ op haar/zijn pootjes trippelde…
De gevleugelde, zwarte bladluizen kropen allemaal ineens weg…
Was de “boer” kwaad geworden ??
In het insectenwereldje kan het ook wel eens rommelen dacht ik 🙃





Hopelijk heb je genoten van mijn macro foto’s over mieren
& hun bladluizen die ze hoeden & beschermen als vee

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en zeker graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is 😉

Salukes,
Dirk

Mierenboerderij (Part 1)

Van de strobalen in La Douce France,
hebben we het vandaag weer over iets totaal anders.
Zoals je weet, spring ik graag van de hak op de tak,
ik hou van wat chaos en onvoorspelbaarheid, zeker in Blogland 🙂
Vandaag verkennen we een mierenboerderij, zoals de log-titel ons al vertelt…

Ergens begin juni, een zwoele zomeravond, was ik bezig met macro fotografie…
Locatie: onze wilde bloemen en kruidentuin…
De camera: Sony A7R2 met de Laowa 60mm macro 2:1 lens.
Een macro foto-shoot begin bij mij nooit wel overwogen…
ik probeer steeds met iets willekeurig te beginnen,
kwestie van in het “ritme” te komen… 😉
Bezoekers met fotografie ervaring begrijpen dat gevoel heel goed !
Wat valt me op ? Wat trekt mijn aandacht…
Het is een proces dat je niet zomaar in gang trekt hé ?

Mijn oog viel op wat verdwaalde pluisjes uit een paardenbloem,
die verloren waren gevlogen…
Maar kom, er zijn miljarden van die pluisjes, die enkele die het niet gaan halen
is nu niet direct een ramp..
Als opener voor deze macro foto shoot is dit ok 🙂







Na de eerste foto gaat het altijd wat beter met de inspiratie 😎
Een klein vliegje met een venijnig uitziende steeknaaldje trok mijn aandacht…
Maar waar blijven die mieren nu ??? (Zo hoor ik je nu al denken 😉 )






Enkele centimeters verder, op een andere witte margriet,
zag ik daar een of andere bij bovenop landen…
En onder de bij, op de lange stengel zag ik beweging !
Een hoop bladluizen en enkele mieren !






YESS dacht ik !
Ik heb weer een mierenboerderij ontdekt ! :mrgreen:

Bladluizen kunnen een mierzoete nectar uitscheiden (waar mieren verzot op zijn).
In ruil voor deze energie rijke nectar, beschermen mieren die bladluizen,
tegen hun natuurlijke vijanden (zoals Lieve Heers Beestjes, enz)
De mieren ‘melken’ als het ware de bladluizen, door de luizen met hun poten te strelen
over hun bladluizenlijf, door die ‘strelingen’ scheiden de bladluizen hun nectar af.
Bescherming in ruil voor voedsel…
Moeder natuur heeft dit heel aardig in orde gebracht hé ?






De Laowa 60mm macro lens is geen ‘gewone’ macro lens !
Een klassieke macro lens gaat tot 1:1.
De Laowa gaat tot 2:1 , dat is 2x meer dan een gewone macro !
De afstand tussen het lens uiteinde én de mieren is maar enkele cm !
Dat het redelijk tot serieus moeilijk wordt, om op 2:1 verhouding,
een scherpe foto te maken van deze uiterst snel bewegende beestjes,
uit de losse hand, dat zal je wel begrijpen hé ?

Mijn werkopstelling: iso 100 , alles op manueel , f2,8 tot f8 , sluitertijd op 1/200s
of 1/250s , een kleine flitser (ook op manueel gezet !) op 1/32 of 1/16 of 1/8 …
een diffuser op de lens die het flitslicht egaal verspreid over het onderwerp…






In dit kleine, wondere wereldje moet je als macro fotograaf creatief zijn,
om scherpe, min of meer duidelijke beelden te maken.
automatische settings van een camera zijn echt not done…
De scherptediepte op 2:1 is dan ook heel miniem
Met een scherptediepte van min of meer 1 mm moet je als fotograaf je ding doen !
Het is verdomd moeilijk, maar oh zo fijn om te doen hoor 🙂






De bladluizen zijn sloom en traag,
eens ze zich vast boren en zuigen aan een stengel kunnen ze minutenlang
bewegingloos zijn…Voor hun is het dan lunch time 🙂
De mieren echter… die zitten echt geen halve seconde stil !
Die willen niets liever dan zoveel mogelijk bladluizen melken 🙂





Het is wonderlijk om te zien…
Als er een bladluisje de ‘kudde’ wil verlaten,
wordt het beestje manu militari terug naar de kudde gedreven door de mieren…
Geen morren of protest is toegelaten !
Dit soort gedrag is niet echt mijn beeld van een ideale maatschappij,
maar ik troost me dat dit een insecten maatschappij is…






Als je de lijn doortrekt naar onze mensenwereld,
dan ruikt dit mier-bladluis wereldje ergens naar een zwart of bruin politiek tintje…
Maar insecten zijn niet intelligent genoeg, om onze mensen politieke spitsvondigheden
te begrijpen…
Evolutie heeft zoals altijd weer het laatste woord…
Leven en … laten leven !






Hier heb ik een mier kunnen ‘betrappen’ op het ‘streel-melken’ van een bladluis…
Met hun voorpoten, maar ook met hun voelsprieten kunnen ze de bladluizen “melken” !





Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Twee mieren van de Bladluis-melkbrigade bewaking plegen “overleg”…
Soms zie je mieren een ‘raar’ dansje voor elkaar opvoeren…
Naar mijn bescheiden mening delen die 2 beestjes informatie met elkaar !
Zeg nu zelf, wij (de mensheid) zoeken in het oneindige van het heelal naar leven,
terwijl op onze aarde de diepste oceanen nog een raadsel van leven zijn,
én we het complexe sociale gedrag van mieren of termieten niet kunnen begrijpen,
vanwege een redelijk zwaar communicatie probleem met de
‘onze mensen én andere insecten kant’…
Eens een ‘klapke’ met een mier doen… Misschien ooit ? ?




‘k hoop dat je van dit Mierenboerderij logje (deel 1) hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie  smile 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing
Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 4)

Van het blauwe gletsjer ijs in IJsland,
neem ik je graag terug mee naar het kleine wereldje,
het macro wereldje waar ik meer en meer begin in te werken.
Gezien door een macrolens ga je de wereld om je heen,
helemaal anders bekijken. Je kan wondere dingen ontdekken
die je anders nooit zou zien of zou weten dat ze bestaan 😎
Kortom, het macrowereldje verkennen is voortdurend op ontdekking gaan !

De camera en lens zijn nog steeds dezelfde als in de 3 vorige logjes in deze serie,
namelijk de Fuji GFX 50s en de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring om in het 1:1 macro gebied te komen.
Zonder die tussenring zou het een ‘gewone’ primelens 120mm f4 op 1:2 zijn

Dit logje start ik met een slijmerig beestje,
dat ik liever niet wil zien in mijn bloemen en kruidentuintje…
Die kleine vetzakjes vreten al onze jonge plantjes en bloemen op !
Daarom heb ik ze dan ook de oorlog verklaard !
Als verdediging en front linie heb ik potjes, gevuld met cara pils (uit den Aldi 😉 )
begraven in ons bloementuintje.
Slakken zijn verzot op bier naar het schijnt ! De sloebers hé ! 😉
Ze slijmen zich een weg naar het bier en… ze verzuipen ! :mrgreen:
Dat zal ze leren, ném ! 😎
De raven, eksters, kraaien, enz weten ze daar ook wel te vinden heb ik al opgemerkt.
Voor die vogels is het dan ook een lekker extraatje 🙂

Bij deze foto’s heb ik een glazen plaatje op ons tuinmuurtje gelegd,
de motregen maakt het perfect nat glanzend, omdat de hemel grijs bewolkt was
had ik perfect licht voor slakjes fotografie 😉


Hier had ik een klein baby slakje gevonden en op de glasplaat gezet…





Een wat dikker exemplaar moest er ook aan geloven…
Als ze mijn bloemekes opvreten, moeten ze er wat voor werken ook !
Model spelen zal je ! Geen genade meer 😉
Mijn camera is niet gemaakt voor snelle actie fotografie,
dus moet ik hier zeker niet vrezen voor beweging onscherpte 😉





Slak

Bijna tergend traag
schuift een slak, slijmend haar weg
naar onze bloemen






Een slak in zwart/wit… moet kunnen vind ik.
Dit exemplaar heeft dan wat weg van het monster uit de Alien films 😉







Zelfs in de slakken wereld zijn er sociale wantoestanden !
Sommige worden rijk geboren en hebben een huis
andere zijn dan weer veroordeeld om eeuwig dakloos te blijven…
Het doet me ergens denken aan het kaste systeem in Indië

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is bd__dsf0605_dakloos.jpg





Na een malse regenbui zijn er mooiere dingen te zien dan slakken ! 🙂
Een klein, amper ontloken, wit margrietje, genietend van de regen bijvoorbeeld :mrgreen:






Een juffertje in het groen, lijkt een buiging te maken…
Misschien werd het regenwater haar even te veel ?

Regenbui

ze maakt een buiging
dat juffertje in het groen
na de regenbui






Op het einde van een malse lente regenbui is de natuur wondermooi vind ik.
Dat zijn altijd uitgelezen momentjes om naar buiten te gaan fotograferen.
Je moet zeker niet wachten tot het helemaal droog is, want dan is de lucht als snel
helder blauw en is het licht veel te hard en zelfs lelijk.
Als het nog wat na-regent en de zon nog even verstopt zit achter grijze sluierwolken,
dan krijg je van dat heel mooi zacht en diffuus licht.
De regenwolken dienen dan eigenlijk als een natuurlijke, enorme licht diffuser.
Perfect licht dus voor witte bloemekes 😎





Een Grauwe Vleesvlieg komt drinken… of is ze aan het eten ?






Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een oud stukje Bekaert kottekesdraad
(dat ik gebruik om een afvoer buis proper te houden van vuil, bladeren, enz),
is ook heel geschikt om voor waterdruppeltjes verzamelaar te spelen 😎
Het onscherpte spel van de bokeh-bolletjes op de voor én achtergrond
vind ik altijd boeiend om mee te ‘spelen.




Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn probeersel haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven leuk ? :mrgreen:

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom :cool:

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

Groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 3)

Van de zonnige close-up fotografie in de Dordogne,
gaan we verder met … ‘echte’ macro fotografie 🙂
Het vorige deel (Deel 2) van deze ‘Lente Macro…’ reeks kan je hier (her)lezen.

In (het vorige logje) de Dordogne fotografeerde ik met een 100/400mm tele zoom lens,
wat niet echt macro foto’s, maar close-up foto’s zijn…
in deze serie werk ik met de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring op de middenformaat camera Fuji GFX 50s
Mét deze tussenring kon ik (eindelijk !) met deze middenformaat camera
volledig in het 1:1 macro gebied werken !

Alle foto’s zijn genomen bij natuurlijk (vroege voor avond) zonlicht…

De eerste foto sluit netjes aan bij de laatste foto in het vorige logje 😎
Een blauwe vleesvlieg doet zich tegoed aan de energierijke suikers
van de witte Margriet bloem.






De blauwe vleesvlieg bleef maar lekker snoepen van de bloem,
zodat ik tijd genoeg kreeg om er een paar leuke portretjes van te maken 😉
Het is net alsof ze met één van haar pootjes me toewuift 😎
Hier kan je ook heel goed de héél minieme scherptediepte zien van deze macro lens…
In dit héél kleine scherptegebied moet een macro fotograaf dus werken 😎

Het kleur contrast wordt in deze foto lekker versterkt door het blauw én het geel.
Omdat het complementaire kleuren zijn ‘versterken’ ze elkaar.


Kleuren

Kleur contrasten bij
complementaire kleuren
versterken elkaar






Het ‘slaapmutsje’…
Eén van de tientallen slaapmutsjes die in onze tuin zomaar zijn komen groeien 😎
Maar we zijn breeddenkend, je huidskleur is echt niet belangrijk 🙂
Deze oranje/rood/roze/groene bloemekes zien er héél fragiel uit.

In mijn ogen zijn het prachtige bloemen, met de soepelheid én elegantie
van een balletdanser(es). De heel geringe scherptediepte van de Fuji 120mm GFX
macro lens geeft me het zalig gevoel dat ik kan ‘schilderen’ met deze lens ! :mrgreen:








De Slaapmutsjes in ons wild & ruig bloementuintje,
zijn en zullen steeds een bron van inspiratie voor me zijn :mrgreen,

Oranje

Een roze tutu
boven een groen stengeltje
oranje
boven !





Iets raar trok mijn aandacht…
Onderaan de stengel van een witte margriet vond ik een beetje ‘schuim’…
“Wa is da” voor iets ?? vroeg ik me af …
Na effe een foto naar ObsIdentify sturen én nog wat extra te Googelen…
wist ik al héél wat meer over dit schuim 😉
Het schuim wordt geproduceerd door de SchuimCicade.
Meer info over dit (onschadelijk) beestje vind je hier






Het werd avond en er zat wat regen in de lucht…
Dat trekt meestal andere insecten aan als die we gewoon zijn …
Volgens mij is dit een of andere soort van sluipwesp…






Bij de vorige foto zei ik al dat er regen in de lucht zat…
Bij deze foto is de regen er juist uitgevallen 😉
Omdat de natuur altijd fris en opgeknapt oogt, na een malse regenbui,
is dat hét perfecte moment om buiten te gaan fotograferen :mrgreen:
De nat geregende Witte Margrietjes kunnen er weer tegen 😎

1

Na een zomerbui
ogen margrietjes als nieuw
1 inch vol schoonheid






De héél kwetsbare slaapmutsjes, na de malse zomer regenbui…
Ze doen me denken aan een oud Chinees sprookje…
Het riet breekt niet, maar het plooit !
Ook daarin schuilt de sterkte van een plant !






Na een malse regenbui herademt alles,
zo voelt het aan, vind je niet ?
In “normale” omstandigheden zou het zo moeten aanvoelen…

Regen kan, mag en zal meestal een zegen zijn…
Maar teveel regen kan én zal ook een vloek zijn…
In gedachten dwaal ik even af naar al die mensen die zoveel hebben verloren,
door de recente water rampen in ons Belgen landje, Nederland en Duitsland…
Ook denk ik aan al die naamloze, vermiste mensen, hun familie, vrienden, collegae,kennissen, enz die wachten op nieuws over hun “zwijgen”…
Een water ramp zoals deze zal zich zeker in de toekomst herhalen… !
Omdat de klimaat verandering op ons bolletje echt wel een voldongen feit is geworden…

Stel ik mezelf (en jou, teergeliefde bezoeker) deze vraag:

Is er nog een weg terug naar het ‘normaal’ ???






Om dit logje voor vandaag, positief en hoopvol af te sluiten…
Een slaapmutsje die haar bloemblaadjes heeft open geplooid
om het malse regenwater maximaal op te vangen.
Moeder natuur heeft meestal het laatste woord :mrgreen:


Water

Zij draagt de regen
in haar tere bloemenschoot
water voor later







Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen :mrgreen:

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

Groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat

Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland,
is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’
(één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde
grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)

In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens
gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎
Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen.
Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak
vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD,
moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken.
Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie,
beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…).
Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis
in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen !
Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk.
Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh)
maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎
Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos,
maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere
camera’s voor als het ooit nodig is 🙂
Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken,
én er een jpeg uit isoleren en opslaan.
Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉

Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s
iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens :mrgreen:
Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet,
vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉

Titel: Verlegen bloemeke






Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet…
Gevangen in het licht van de vroege lente avond
ze inspireerde me tot donkere gedachten !

Titel: De vlieg

Dood

Een groene wereld
waarin je rood alarmeert
kan je dood weze
n






De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd
een bron van inspiratie geweest !

Titel: Behind Green Bars






Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht !
Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎

Titel: Goudblomme

Zoekend

In de avondzon
voel ik je warme kleuren
zoekend naar de zon






De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien,
elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar :mrgreen:
Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂

Titel: Slaapmutsje






Naar analogie van de eerste foto in dit logje…
Nog een “verlegen” Witte Margriet…
De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉

Titel: Verlegen Bloemeken


Kind

Hoe heerlijk is het
om je verlegen kleinkind
de hand te geven






In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken…
Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware,
daar wijk ik bewust meer en meer vanaf…
Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat.
Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ?
Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst…
probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht
die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…

Titel: Een Wakker Bloemeken






Een ijverige hommel in onze achtertuin…
Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera,
maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎
Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄

Titel: Honing Industrie






Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje…
Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉

Titel: Bieslookje






Nog een Juffertje-in-het-groen…
één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien.
Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer
gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes
ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van
dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven.
De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…

Titel: Behind green steel bars


Protest liedjes…

Uit mijn radio
weerklinken protest liedjes
het maakt echt niets uit !






Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een Blauwe Vleesvlieg…
Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen.
Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?

Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar







Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen :mrgreen:

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

Groetjes, Dirk

Macro Try-out met Sony RX10 mark 3 (Deel 2 en einde)

Van de bloemekes van “bij den bloemist”, blijven we min of meer in het kleine wereldje.

In het logje van 30 september 2020,

experimenteerde ik met ‘macro’ op de Sony RX10 mark 3.

Met deze camera wou ik eens nagaan hoe kortbij ik kon komen…

wat experimenteren met close-up’s van insecten, bloemen (pseudo macro fotografie dus)

Voor meer technische uitleg (én het vorig deel) voor deze camera, check deze link

 

Het veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje… (Wat een naam hé ? 😉 )

 

ISO 640 , f4 , 1/1250s , 0 EV , 600mm

 

 

 

 

Deze Gehakkelde Aurelia zat op ongeveer 1,5 meter van me af te genieten van het zonnetje.

Het foto resultaat is niet echt macro fotografie, maar het komt wel aardig in de buurt 😎

Als je enkele uren flink oefent met deze camera, dan leer je waar de sterke,

maar ook waar de zwakkere eigenschappen zitten. Eens je dat weet,

kan je daar rekening mee houden en zo je eigen fotografie ervaring verbeteren.

Een klein detail… ik fotografeer ALTIJD in RAW formaat, nooit in JPEG…

Op deze manier heb ik het eindresultaat altijd in eigen hand :mrgreen:

 

ISO 400 , f4 , 1/800s , 480mm

 

 

 

 

Een Bosband zweefvliegje…

De Sony RX10 camera is echt geen ‘snelle’ camera…

Als je snelle beweging wil bevriezen, dan moet je deze camera zeker niet gebruiken…

Maar als het zweegvliegje een seconde stil ‘hangt’,

dan kan je er heel mooie opnames van maken 😎

Als natuur/macro fotograaf met de RX10 moet je dus heel alert zijn én je kans afwachten !

 

ISO 400 , f4 , 1/800s , 600mm

 

 

 

Dit zandoogje zat op ongeveer 1,5 meter naast mij.

Een diafragma f4 op 600mm is heel aardig en zorgt voor een rustige achtergrond.

De foto details vind ik heel aanvaardbaar (voor deze camera dan).

Van een echte 1:1 of 2:1 macro lens, verwacht ik veel scherpere en betere resultaten…

Maar voor de prijs van een héél degelijke macro lens, heb ik hier een 24/600mm camera

die van f2.4 (in breedhoek 24mm)  tot f4 in 600mm scoort…

Wat an sich toch ook al een ongelooflijke engineering prestatie is hé ❓  :mrgreen:

 

ISO 400 , f4 , 1/1000s , 600mm

 

 

 

 

Een Boktor kroop heel snel door de bosplantjes…

De scherpte van de kever is niet optimaal, maar nogmaals…

Ik werk hier met een bridge superzoom camera !

Voor landschap fotografie scoort deze camera supergoed in mijn ogen

(een score van 85 geef ik hier)

Voor close-up en pseudo macro krijgt de camera een 75% score van mij.

 

ISO 400 , f4 , 1/6400s , 600mm

 

 

 

 

Een Gevlekte Smalboktor kwam eens kijken of het gras bij de buurman groener was… 😎

 

ISO 400 , f4 , 1/8000s , 600mm

 

 

 

Op de terugweg van het moerasgebied in ons dorpje,

kwam ik dit roze juweeltje in een of ander bloemen voortuintje tegen 😎

Regelmatige bezoekers van dit blogje weten,

dat ik een zachte voorkeur heb voor mooie bloemekes :mrgreen:

 

ISO 400 , f4 , 1/1600s , -1 EV , 210mm

 

 

 

 

Thuisgekomen,

in ons eigen bloementuintje nog even de Witte Margrieten bewonderen 😎

 

ISO 100 , f4,5 , 1/250s , 100mm , 0 EV

 

 

 

 

Zwart/wit omzettingen heb ik altijd heel graag gedaan…

Z/W is zeker niet altijd aanbevolen,

maar  in sommige foto’s kan het een extra waarde geven.

T.o.v de vorige sterke kleur foto vind ik het Z/W gelijkwaardig én sprekend…

Teerbeminde bezoeker, wat denk jij hiervan ? 😉  😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lens-try-out zomer macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro ‘experimentjes’ met de Sony RX10 mark 3

die eigenlijk niet echt macro zijn, maar eerder Close Up fotografie 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Het kleine wereldje…

Om te “bewijzen” dat we hier van uiterste houden,

reizen we van de ruige kust in IJsland,

terug naar de vredige rust en kalmte in ons bloemen en kruidentuintje,

hier te Dilbeek, Sint Martens Bodegem.

Dit jaar hebben we een experimentje gedaan met het CurryKruid (Helichrysum Italicum)

Dit plantje is niet eetbaar, maar het heeft mooie gele bloemekes,

die op de koop toe, ook nog fotogeniek zijn 🙂

Hier zijn de gele bloemekes nog niet open…

Als ze open bloeien, verspreiden ze een zalige curry (kerrie) geur :mrgreen:

Geen parfun of deo kan wedijveren met de geurtjes uit de keuken van ons moeder natuur 😀

 

Geuren

 

Curry bloemekes

zullen straks heerlijk geuren

als ze volgroeid zijn

 

 

 

Dat je bij macro fotografie een beperkte scherptediepte hebt,

dat had ik je al meer dan eens verteld hé.

Maar ook de omgeving, en zeker de hoek waaronder je de foto neemt,

is heel belangrijk !

Op voorgaande foto zie je onze curry plant,

met als achtergrond de groene stengels van margrieten en andere bloemen.

Bij de foto van onderstaande curry plant, heb ik een andere achtergrond gekozen,

namelijk de kant van onze lavendel struikjes.

Hier zie je bijna geen groen, maar meer blauw en zilvergrijs, tot bijna bruin.

Typische lavendel kleuren (van uitgebloemde, bijna verdorde lavendel struikjes).

 

 

 

 

Onze witte margrietjes zijn elk jaar van de partij !

En zoals elk jaar weer opnieuw, inspireren ze me 😀

Zeker als ze bezocht worden door talloze insecten…

 

Inspiratie

 

Witte margrieten

schenken me inspiratie

voor macro grafie

 

 

 

 

 

Het zijn niet alleen bijen of hommels die stuifmeel verspreiden hé…

Dit insect (ik vermoed dat het uit de supergrote vliegen-familie komt),

werkte dapper mee om het gele stuifmeel van de bloemekes te verspreiden !

Dit zijn momentjes in het kleine wereldje die ik diep koester…

Met een macrolens ontsluit, open je dat kleine wereldje voor een stukje

en kan je dingen zien, die je met het blote oog nooit kan zien 😀

Telkens weer kan ik daarvan genieten…

 

 

 

De ‘gewone huisvlieg’…

ook zij mag proeven van de lekkernijen die de witte margrietjes te bieden hebben 🙂

De onderkant van deze vlieg hangt ongetwijfeld vol stuifmeel dat daar blijft kleven

en zo verspreid ze ook het stuifmeel,

tot groot genoegen van de bloemekes 😀

Zo zie je… het geheel van ’t leven is heel complex…

Knip een piepklein schakeltje uit de vicieuze cirkel van het leven

en het geheel zal vroeg of laat instorten…

Zoals bij een ineenstortende muur waar de ene vallende steen,

de andere meesleurt in zijn val naar beneden…

 

 

 

 

 

Heel graag wil ik logje beëindigen met een “symbolische” foto…

De honingbij is heel bekend, de hardwerkende naarstige bij,

altijd in de weer !

De A.S.L.K had vroeger een rieten bijenkorf als symbool voor hun spaarzame nijverheid…

Wie weet dat nog ? 😀

 

Maar kom, de A.S.L.K is reeds geschiedenis geworden…

Wat ons rest, zijn de (resterende) honing bijen (+ hommels,+solitaire bijen familie ,enz…),

die elk jaar weer minder in aantal verschijnen ! 😦

Als onze bijen en aanverwanten, in de nevelen der geschiedenis verdwijnen,

dan is het voor ons, de mensen, minder dan 1 minuut voor 12 hoor…

Als het ooit zover komt… kom dan niet af met “wir haben es nicht gewusst” !

want dan is het al veel te laat…

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn bloemen & insect macro fotografie én haiku woordjes uit eigen kweek.

Dit logje krijgt zeker nog een vervolg hoor…

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je commentaar smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien wel over welk onderwerp én wanneer hé laughing

 

Dirk