Speelse Spiegelingen (part 12)

Van het kleine macro wereldje gaan we vandaag nog eens
naar iets totaal anders 😋
In de Brusselse Noordwijk is genoeg architectuur te bewonderen
én te fotograferen. Uitsneden van die foto’s kan ik goed gebruiken in mijn
‘Speelse Spiegelingen’ spielerij bewerkingen.
Het leuke van dit ‘spelen’ is dat je altijd weet waar je begint…
Maar waar je zal eindigen… Dat weet je nooit 🙃
Het begint altijd met een idee, zelfs van bij de klik 🤔😉

Het fototoestel is de systeem camera Fuji X100 (eerste versie), met een 12mega pixel camera
en een vaste 23mm f2 lens, een geheel waar ik echt ‘verliefd’ op ben.
De camera is echt klein en lijkt totaal niet op een digitale camera,
zodat vele omstaanders denken dat ik met een analoog toestel foto’s maak ! 😎
In onze digitale maatschappij wordt analoge fotografie als ‘très sympathique’ aanzien 🙃
Als fotograaf kan je hier voordelen uit halen natuurlijk 🙂
De mensen laten je meestal overal door en kijken wat lachend naar die
ietwat gekke fotograaf die nog werkt met echte filmrolletjes zoals vroeger 😁
Ze moesten eens weten hé ? 📸🤩

De foto’s dateren uit 2013…
Het ontmantelde TBR gebouw (de vroegere admin en tech hoofdzetel van de
telefoon zone 02 (Brussel),
een gebouw dat nu al een tijdje afgebroken is …
De ‘ontmanteling afbraak’ van dit gebouw
gebruik ik graag in vele foto-spielerijtjes en Speelse Spiegelingen…

Skelet

Een beton skelet
is al wat er overblijft
van 10 jaar daar zijn

Voorgespannen

Je bent niet meer dan
wat voorgespannen betonnen …
straks ben je weer weg

Schuine lijnen in het perspectief doen altijd hun ding 😉

Een uitsnede, rotatie en terug samensmelting van 1 foto,
brengt me tot dit resultaat…
Het origineel van dit alles is gewoon een foto van een betonnen karkas 😉

Rechtover de TBR toren staat het Zenithgebouw…
De 3 volgende Speelse Spiegelingen zijn geïnspireerd op dat gebouw.

Wat ik altijd fantastisch vind aan deze Zenith toren,
is het feit dat het grootste deel van dit gebouw de zwaartekracht lijkt uit te dagen !
In deze ‘Speelse Spiegeling” wil ik dat gevoel extra benadrukken 📷

Als ik het magische ‘Flood’ filtertje op de vorige foto loslaat…
dan zie je dit 📷😉
Natuurlijk zijn de tientallen parameters zorgvuldig bijgesteld
om het plaatje te maken dat me tevreden stelt ☺

Van de Zenith tower gaan we nog eens naar zijn buurman toren…
De afgetakelde TBR toren…
Een 4x gespiegelde en tenslotte door het Flood Filtertje bewerkt foto…
Wie zei er ooit dat abstractie niet mooi kan zijn ? 😜

Jaren

Een beton skelet
is al wat er nog resteert
na zoveel jaren

Een andere kijkhoek tussen de TBR én de Zenith toren…
Wat spiegelen, copiëren, roteren, enz levert me dit “onmogelijk” plaatje op !
De digitale donkere kamer is heerlijk om in te “spelen” 👍😍

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een of ander nieuwbouw project, dat enkele tientallen appartementen huisvest,
is ergens in de Noorderwijk neergepoot.
Het gebouw an sich vond ik heel interessant omdat het zoveel
doorkijk plekjes had. Voor de oplettende fotograaf is dit een extraatje 🙃📸

k hoop dat je ook van dit ‘Speelse Spiegelingen’ in Brussel logje hebt genoten…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 

Alvast een dikke merci voor je reactie  ! 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Over welk onderwerp we het dan gaan hebben ❓… Dat zien we dan wel weer 😎📸

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Herfst in Beugem

Van het zonnige Haspengouw maken we terug een sprong
naar weer iets totaal anders 😋
Het herfstseizoen wordt stilletjes aan wakker…
De eerste herfstkleuren worden zichtbaar.
Het is weer tijd om lange wandelingen te maken
én te genieten van het kleurenfenomeen dat men ‘Herfst’ noemt 😎

De camera is de Fuji XH1 , de lens is de Fuji 100/400mm (mijn favoriete
telelens voor dit soort fotografie)
Sommige mensen weten niet waar of wat Beugem is… 🤔
Om dit mankement voor eens en voor altijd uit de wereld te helpen :
“Beugem” is het plaatselijk dialect voor ‘Sint Martens Bodegem’,
én deelgemeense van Groot-Dilbeek. Dit streekeigen dialect leunt aan
bij het heerlijk sappige Brussels volksdialect.
Hij je da allemoe verstoen ? 😋
Ik vind dialecten leuk om te horen… het toont aan waar de spreker ervan woont
en/of vandaan komt. Algemeen beschaafd Nederlands vind ik leuk, maar ‘te afgeborsteld’…
een smakeloos massaproduct als het ware. Leve de streek eigen dialecten 😁

Maar dit logje gaat over herfst foto’s…
niet over taal én plaatsgebonden dialecten 😉

Hoe een eenzaam en verdroogd boomblaadje,
zo verdomd mooi kan wezen hé ?

Aan de rand van het kasteel park in Beugem,
groeien enorme woudreuzen !


Ritselend

Goud gele blaadjes
ontdaan van hun groene kleur
vallen ritselend

In ons voortuintje groeien rietpluimen…
Dit soort riet moet je echt kort houden en ongenadig wegsnoeien,
anders overwoekerd het overal !
We hebben ze steeds op 1 vierkante meter kunnen houden.
In de herfst leveren de rietpluimen leuke tafereeltjes op,
vooral als ze in een warm herfst avondzonnetje belicht worden 😎

Een impressie van onze Japanse kerselaar…
Nergens staat geschreven dat een foto scherp moet zijn hé !
Zoals ik al zei, het is een impressie , een gevoel dat ik wil uitdrukken 🦋
Kleuren alleen kunnen ook een verhaal vertellen vind ik.

Na dat de laatste witte bloesems op deze boom zijn verdwenen,
krijgen alle blaadjes een mooi,warme en dieprode kleur.
Deze blaadjes in de herfst zijn dan ook een rijke bron van inspiratie voor mij.

Kleuren

Dieprode kleuren
doorploegd met roze nerven
hangend aan een tak

Met een lange telelens kan je leuke onderwerpen boven in de boom selecteren,
Werkend op deze manier kan je de achtergrond heerlijk rustig houden 😉

Nog een detail foto van de rietpluimen in onze voortuin…
Het avond licht was toen heerlijk goud rood geworden !

Een lange telelens is zeker ook een goed bruikbaar gereedschap
als je van die zalige bokeh bolletjes in je foto wil zien 😋

Close up fotografie en macro fotografie…
Met een macro ga je op 1:1 werken.
Met een prime of een tele werk je op 1:2.
Maar de grens tussen de twee is soms heel klein,
zeker als je op 400mm zit bijvoorbeeld.
Soms wint een foto aan kracht als je het onderwerp niet volledig in beeld
laat komen… Het is een herfstfoto, dat ziet iedereen.
Dus, waarom zou ik er nog andere blaadjes bij fotograferen ?? 😁

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De ‘logica’ als bij de vorige herfstfoto heb ik hier ook gevolgd…
De nadruk zit op het blad én de herfst… al de rest is overbodig hier.
Dit soort van ‘minimalisme’ ga ik meer en meer toepassen denk ik.
Terug naar de essentie gaan… 😶

Ik hoop dat je van mijn eerste herfst foto’s dit jaar hebt genoten ?
en ook misschien van mijn nederige haiku woord sprokkeltjes ? 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 🙃

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Speelse Spiegelingen (Part 10)

Van het kleine wereldje der druppeltjes,
is het weer tijd om iets totaal anders te presenteren.
Wat dacht je van nog een “Speelse Spiegelingen” logje ? 😎
Dit logje gaat verder waar Part-9 gestopt was…

Bij de eerste foto’s heb ik mijn inspiratie gehaald bij de Zenith toren,
in de Noordwijk van Brussel…
Daarna ‘speel’ ik verder met de TBR toren, waar ik vroeger vele jaren heb gewerkt 😉

De camera is nog steeds de Fuji XT1 (mijn eerste systeem camera)
de lens is de Fuji 16/55mm f2,8 (= 24/70mm in kleinbeeld formaat).

De Zenith tower bied me vele mogelijkheden, om later mee te “spelen'” 😋
In de schaduwen worden de enorme ruiten goud gespiegeld…
Hier maakte ik er een enorm, onmogelijk juweel van …

De Zenith toren heeft ook een vrijdragend stuk,
waar je als fotograaf leuke dingen mee kan gaan doen !
Links zie je het vrijstaande Zenith toren gedeelte,
rechts zie je een glazen kantoorgebouw (van een of ander ministerie )
met bijna gitzwart/blauwe ramen. In de weerspiegeling zie je aan de overkant
de restanten van de gestripte TBR toren…
Deze foto gebruik ik als vertrekpunt…

En we zijn vertrokken voor een paar Zenith toren spiegeling spielerijtjes 🙃…
Een eenvoudige horizontale spiegeling van voorgaande foto.
De toren doet me denken aan een of ander kubistisch wezen dat op me afkomt 😶

Als we gaan roteren, spiegelen, die handelingen een paar keer herhalen,
dan wordt het moeilijk om de Zenith toren nog te herkennen 😋
De reflecties van de wolken in de andere toren voelen onwerkelijk…
Maar dat is juist mijn bedoeling 😁

De handelingen die ik uitvoerde in de vorige foto,
heb ik letterlijk herhaald,
maar dan in een omgekeerde volgorde ! 😁

Bij de TBR toren aangekomen…
In dit gebouw heb ik vele jaren gewerkt,
(het was de hoofdzetel van de telefoon zone 02 (Brussel) )
Nooit kon ik vermoeden dat het gebouw volledig zou worden ‘gestript’
én daarna worden gesloopt, wegens stabiliteit problemen.
Nu staat er een totaal nieuw gebouw op deze plaats…

Volbracht

TBR toren
het waren leuke jaren
je taak is volbracht

Van het gestripte TBR gebouw heb ik een reusachtige CPU gemaakt,
met twee kernels 😏

Een omzetting naar zwart/wit…
bij dit soort ‘fotografie’ moet dat zeker kunnen vind ik…
Het maakt het eindresultaat wat ‘sterker’ in mijn ogen

Zelfs in een zwart/wit omzetting kan je nog een stapje verder gaan….
In de vorige foto vond ik de contrasten een tikkeltje te hard.
Het afzwakken van de harde contrasten maakt het geheel zachter,
de grijstonen krijgen nu de overhand…
Ideaal om nog ff weg te mijmeren over hoe ons leven daar pakweg 25 geleden was😉

Ik hoop dat je van dit ‘Speelse Spiegelingen’ logje hebt genoten ?

Misschien vind je de haiku/senryu poëzie-woordjes, met mijn eigen digitale pen geschreven, ook leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Limburg, vakantie land (deel 1)

In het vorige logje, waar ik me in het Wijngaardhof in Limburg,
vooral amuseerde met macro fotografie,
gebruiken we de B&B locatie nu als vertrek/eindpunt
voor onze Limburgse vakantie fietstochten 🙂

De camera die ik hier gebruik is de trouwe Sony RX10 mark 3,
met een heerlijke zoomlens van 24/600mm.
Deze camera gebruik ik meer en meer voor reis en ‘gewone’ fotografie,
omdat het geheel bijna niets weegt en in een klein heuptasje
kan worden meegevoerd, zelfs tijdens onze fietstochtjes doorheen het
mooie Haspengouwse glooiende landschap.

Dankzij de lange zoom van 600mm kon ik deze duiven van “dichtbij” fotograferen…
Wij hadden een donkerbruin vermoeden dat die rechtse duif de nazigroet bracht !!
Een fascistische duif ! Jakkes ! Er ist wieder da ?
Zou er dan toch een duiven-führer bestaan ?? 😉

We laten de duiven voor wat ze zijn en fietsten naar het Metalen kerkje in Borgloon.
Het was effe zoeken en de weg vragen, maar we zijn er toch gekomen 🙂
Moest ik met een groep fotografen zijn, dan zouden we op een zonsop of ondergang wachten…
Maar met mijn madam erbij moest ik foto’s nemen op een moment dat ons beiden uitkwam…
Maar kom, je gaat me niet horen klagen 😉
Van dit metalen kerkje zijn al miljoenen foto’s en filmpjes gemaakt…
De kans is héél klein dat mijn foto’s in die massa een meerwaarde zullen geven 😎
Deze foto is 100% gemaakt in tegenlicht…
De sensor van de Sony RX10 weet toch nog veel detail uit dit tegenlicht te halen.
Merk wel op, dat al mijn foto’s RAW foto’s zijn…
Met JPEG zou ik dit resultaat nooit kunnen ophalen.

Er zweeft ook flink wat lensflare doorheen de foto,
omdat ik natuurlijk in 100% tegenlicht werk.
Nu ja, een camera is daarvoor niet gemaakt,
maar toch wil ik dat altijd eens proberen… soms lukt het wondermooi,
soms lukt het helemaal niet, zoals bij deze foto…
Wat ik hier wil zeggen is, dat je je grenzen en mogelijkheden als fotograaf
steeds moet blijven opzoeken en verbeteren als het kan.

Hier heb ik op ongeveer twee meter korter bij het kerkje deze opname gemaakt…
De spiralende wolken die naar de kerkspits toe leken te drijven vond ik interessant.
Maar ook hier gooit de lensflare roet in het eten…

In het harde buitenlicht, kon ik niet veel zinnig meer doen…
Maar in het inwendige van het kerkje vond ik iets heel mooi !
Het heerlijke spel van de schaduwen, het frisse groen en hemelsblauw van buiten,
het mooie roest-oranjebruin van de subtiel belichte metalen platen roerde me !
Mijn eerste toonbare en/of aanvaardbare foto van dit kunstige kerkje 😉

Het interieur liet ik eventjes voor wat het was…
Een paar regenwolken gleden voor de zon, het licht werd heel zacht, diffuus bijna !
Het ritme van de (bijna oranje) metalen steunplaatjes tussen de metalen platen
vond ik heerlijk om te zien, in dit zacht licht.
Het spektakel van de wolken past hier wonderwel 😎

Hier heb ik van de kerktorenspits een uitsnede gemaakt,
en via mijn ‘Speelde Spiegelingen’ spielerei techniek
heb ik er weer iets totaal anders van gemaakt 🙂
Een kerkelijk ruimteschip scheert over het uitspansel 😉

Het kerkje zelf, in het veranderende licht,
is ook heel goed te gebruiken bij mijn ‘Speelse Spiegelingen’ techniek 🙂
Wat ook amusant is: Met deze spiegelingen kan je(mits wat fantasie)
vreemde wezens ontdekken in de wolkenpartijen 😎

Om het ‘vreemde’ nog wat te benadrukken heb ik wat gespeeld met kleurencontrast
én het Orton filter.
Dit plaatje is mijn bijdrage aan de naderende Halloween gekte 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De wolken voor de zon lossen stilaan op,
het licht werd terug helemaal en zo onvoorspelbaar anders…
De ‘gouden’ achterkant van het metalen kerkje contrasteert hier mooi met het hemelsblauw.
Van het dynamisch licht en kleurbereik van de Sony RX10 ben ik heel tevreden 😎
Deze camera is zeker geen sport, actie, wildlife camera, maar als allround vakantie, reis,
gebouwen en zelfs stadsfotografie, voldoet de camera naar behoren 🙂

Ik hoop dat je van dit eerste deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Winterse details (Deel 3)

Van de hak op de tak springen, is één van de constanten in mijn blogjes.
Dat zullen vele trouwe bezoekers al wel opgemerkt hebben 😉
Het vorige logje ging vooral over macro, mooi avond licht en bloemen.
Dit logje is weer iets totaal anders en we gaan gewoon verder waar ik
in het vorige ‘Winterse Details deel 2‘ gestopt was.

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3 met de24/600mm lens.
Hierop heb ik een Nisi close up filter geschroefd, om wat dichterbij
het onderwerp te kunnen komen. Dat deze filter het beeld wat vervormt,
neem ik er graag bij. Het is soms een pluspunt vind ik 😎

De locatie waar deze foto’s zijn genomen is een paar honder meter
verder dan ons huis. Een overstroming gebied, een moeras bosje,
een weide met wat pony’s, veel mooie verweerde oeroude weidepalen, enz
Allemaal interessante dingen om niet alledaagse fotografie te maken 😉

Ga je mee op het foto-wandel tripje ?

——————————————————————–

Een oude, met mos overwoekerde houten weidepaal,
zo verweerd als het maar kan zijn !
Ik vind het een mooi geheel,
vooral omdat het ons toont dat moeder natuur op het einde altijd gelijk krijgt 🙂

Natuur

Alles is eindig
moeder natuur overwint
krijgt het laatste woord

Een echt oude weidepaal,
overdekt met prachtig gekleurde groen/gele mossen,
tientallen barsten en spleten in het hout vertellen me,
dat deze paal niet lang meer zal blijven rechtstaan…
Titel van deze foto: Vergankelijk…

Deze foto is ietwat een buitenreeks geval…
Moest dit met een echte 1:1 macro lens zijn genomen,
dan zou de achtergrond (het gras enzo) heel zacht van kleur én zonder vervelende
details zijn, die alleen de aandacht wegleiden van het onderwerp.
Als je ooit mooie macro’s wil maken met de Sony RX10 én een Nisi close-up filter…
Niet doen, want het is een slechte combinatie, zoals je op de foto kan zien…

Door de onverwachte vervorming van het beeld, veroorzaakt door de Nisi filter,
kan je soms leuke dingen doen, die je niet zou verwachten… 😎
In mijn fantasie zie ik een verweerd bergmassief oprijzen,
diepe kloven en ravijnen maken het onbegaanbaar voor berg beklimmers…

In het vorige logje vertelde ik, dat langs het wandelpad een stuk of wat krulwilgen staan.
De grillig gevormde takken in puur tegenlicht gefotografeerd vond ik fascinerend !
Ik vertelde je ook dat ik met deze foto’s nog een stapje verder zou gaan 😎

Een stapje verder… 😎
Dit is identiek dezelfde foto als de bovenstaande…
Alleen heb ik gewoon de grijswaarden omgedraaid 😉
Herinner je je de negatiefjes van een ontwikkelde fotofilm nog ?
Hier heb ik ook een negatief van de originele foto gemaakt 😎
De mooie gekrulde takken van deze krulwilg
komen zo veel beter tot hun recht vind ik.

Een “speelse spiegeling” bewerking van een gat én een diepe kras
in een oude weidepaal.
Ik zag een soort van struisvogel kop in deze bewerking…

Nog een mooie, verweerde barst in een door mossen begroeide weidepaal…
Soms worden dingen zo verweerd en oud, dat ze een nieuwe schoonheid uitstralen.
Het loont echt de moeite om in de natuur te “zien” en niet zomaar te kijken…

Nog een leuk negatief omzetting experimentje…
Hier groeien de takken van de krulwilg naar boven…

Dit “negatief” resultaat voelt helemaal anders aan dan het vorige “negatief”,
vind je ook niet ?
Hier krijg ik het gevoel dat de takken willen ontsnapppen…
Als ik misschien de witte tinten hier vermeng met oranje, rood en geel,
dan krijg ik misschien een boom in vlammen ?
Maar dat zou met té ver brengen hé ?
Alhoewel ?? Misschien begin ik daar ooit wel eens aan 😎

Een oude boom, ooit afgezaagd om te verzagen tot planken,
maar door de een of andere reden is hij blijven liggen in het moerasbos…
Ooit was zijn kleurcode blauw, houthakkers weten wel waarom.
Mijmerend over deze oude vermolmde, vergeten boom
moest ik onwillekeurig denken aan zovele mensen in rust & ziekenhuizen,
die helemaal alleen gestorven zijn, zonder hun familie, naasten rondom hen,
omdat onze wetenschap toen nog geen verweer had tegen covid19,
toen de vrees voor verdere besmetting torenhoog was…

Eenzaam zijn

ze stierven alleen
eenzaam zijn op je einde
wat een droevig lot

Om dit logje voor vandaag toch te eindigen met een vrolijker noot:
Een heel zeldzaam paddenstoeltje met een extreem hoog ijzer gehalte !
Het is een FungusBloknageltje

Et voila, we zijn aan het eind van een derde “Winterse details” pseudo
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op
de objecten die ik de moeite waard vond om te fotograferen.
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Heel waarschijnlijk weer over iets helemaal anders,
maar zo blijven we scherp én nieuwsgierig hé ? 😉

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 25)

Van het kleine wereldje der macro fotografie én wat “Speelse Spiegelingen”
is het weer hoog tijd om iets totaal anders te gaan doen 😎
“And now for something completely different” zou John Cleese zeggen 😉
We gaan vandaag nog maar eens naar IJsland,
en daar gaan we gewoon verder waar we in aflevering 24 gestopt zijn…

In fotografie kan je soms de werkelijkheid wat geweld aandoen…
Je mag me zonder meer geloven, als ik je vertel dat we in onderstaande foto
doorheen metershoge ijs spleten zijn gegaan om ze te fotograferen…
In werkelijkheid is deze ‘doorgang’ , deze spleet, tussen verschillende ijsbergen,
amper een kleine meter hoog en ongeveer 30 tot 40cm breed 😉
De camera is hier extreem laag geplaatst, amper 1cm boven het water.
Door de relatieve breedhoek (24mm) van heel nabij, én het feit dat je als
kijker geen enkel referentiepunt hebt om je op de werkelijke grootte
te baseren, is dit echt wel een bedrieglijk plaatje geworden 😎
Geloof nooit je ogen niet, zeker niet in IJsland 😉

Ik kon je ook vertellen dat we door enorme ijsgrotten zijn gegaan,
mét gevaar voor ons leven… Maar dan zou ik liegen hé…
De waarheid ligt altijd ergens in het midden 🙂

Maar… er is altijd wel een maar… 😎
Als je heel goed kijkt en oplet,dan zie je heel kleine smeltdruppeltjes vallen,
die druppeltjes maken héél kleine kringen in het water…
Een goede speurneus kan uit dit gegeven perfect afleiden dat het relatief kleine
ijsblokken zijn !
“It’s elementary my dear Watson”, zou Sherlock Holmes zeggen 😉

Kringetjes

Een waterdruppel
valt in het smelt meer water
en tekent cirkels

De standplaats in deze foto is identiek hetzelfde als bij de vorige foto…
Alleen heb ik hier de lens maximaal uitgezoomd tot 600mm
én een paar tientallen meter hoger gekeken…
Hier zie je een piepklein detail van die enorme Jokulsarlon gletsjer !
Allee ja, zo piepklein is het op deze foto nu ook weer niet…
Van links naar rechts heb je al vlug een paar honderden meters bereik hoor !
IJsland… een land dat je alleen in superlatieven kan omschrijven

Een detail van een stevige ijsberg, die heel traag voorbij gleed…
De structuren, de kleuren van het water en het ijs… fascinerend is dit alles !
De luchtbellen die daarin zijn opgesloten, kunnen lucht bevatten, die al honderden jaren oud is…
Bij het aanschouwen van natuurwonderen zoals dit, gaat mijn fantasie meestal op de loop 😉

Soms zie je de meest groteske structuren in dit, soms eeuwenoude ijs…
Enorme ijsbergen schuren tegeneen en krassen,knerpen gleuven in mekaar !
Soms doet de zon wat lijnen wegsmelten, maar de nachtvorst lijmt ze terug aan elkaar …
En die ijsreuzen… Elk jaar weer zijn ze met minder… en minder….
Tot er geen meer zijn… 🙄

IJs

Het eeuwenoud ijs
is gedoemd om te smelten
de gletsjers sterven…

Hier lijkt het iets enorm te zijn (wat het ook is ),
maar in werkelijkheid zie je hier minder dan 1% van de totale grootte van
deze enorme joekel , de Jokulsarlon gletsjer.
Om je een idee te geven van de immense grootheid van dit landschap:
Op de wandelweg, links beneden, juist boven het ijs, zie je piepkleine witte, rode, blauwe stipjes…
Dat zijn allemaal volwassen mensen…

Mijn oud-collega & fotografie kameraad Johan (Klik hier voor zijn site),
die er toen ook bij was,
heeft al zijn IJsland foto’s gemaakt met de Huawei P30 smartphone !
Om meer te weten over zijn redenen,
over het hoe en waarom hij daar alleen met een smartphone heeft gewerkt,
klik dan hier en geniet..
Geniet ook van Johan’s weldoordachte, én héél rake denk kronkelingen 😎

IJsland, hét land bij uitstek als je graag wondermooie dingen wil zien 🙂
Als het bijna windstil is,
dan kan je zalige foto’s maken van de in het smeltwater weerspiegelde ijsbergen…
De ijsbergen in deze foto zijn echt indrukwekkend groot hoor !
Van een ijsberg zit 1/10 boven water. Omdat ijs in gewicht 10% lichter is dan water (de dichtheid van ijs is ongeveer 920 kg/m3 en die van zeewater ongeveer 1025 kg/m3), ligt 90% van de berg onder water !
De ijsberg die je hier ziet drijven is min of meer 15 tot 18 meter hoog (zo schatte ik toen ter plaatse).
Dan kan je nagaan hoe diep dit smeltwater meer niet is ??

Een (klein) totaal overzicht van de linkerhoek van het smeltwater meer…
De grootsheid van dit land is echt niet te bevatten !
Soms geloof je je eigen ogen niet als je die wonderen voor je ziet !

Mier

Ik voel me als mens
ontzettend klein in IJsland
daar ben ik een … mier

Deze foto heb ik op identiek dezelfde plaats genomen als de voorgaande foto,
alleen heb ik hier ingezoomd op 600mm (en de camera op statief gezet, omdat de wind opstak)
De vorige foto is op 24mm (breedhoek) genomen…
Het enorm ruige landschap van IJsland vind ik nog steeds fascinerend én tegelijk indrukwekkend !
Ik hoef je niet te vertellen dat ik meer en meer zin krijg om terug naar IJsland te gaan hé 🙂
Het is nu al zeker, dat als corona een nare herinnering zal zijn, “we” (wie dat zijn weten we nog niet)
terug naar dat wondere land zullen gaan. De formule van IJsland ontdekken zal anders zijn,
dat gehaast rondtoeren zal er niet meer bij zitten, we zullen foto trips maken uit enkele plaatsen (de westfjorden bijvoorbeeld) doen, met als basis een blokhut ofzo.
Het is fijn om terug plannen te kunnen maken… terug te kunnen dromen,
zonder met dat kut corona beestje rekening te moeten houden 😎

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 25 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
over ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes ivm IJsland,
die ik (hier en daar) probeer te dichten, ook wel leuk ?

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie

Dirk

Allemaal beestjes

Van de lente macro fotografie gaan we verder met… andere macro fotografie ! 😉
Mijn trouwe (en dus teergeliefde !) bezoekers, weten ondertussen al wel,
dat ik met beestjes géén zoogdieren of reptielen enzo bedoel 😎
Gewapend met een lange tele-zoomlens,
ben ik gewapend om de kleine kriebelbeestjes op te zoeken
én ze te fotograferen.

Alle foto’s uit dit logje zijn met de Canon 100/400 telezoomlens gemaakt
Locatie : het heerlijke Dordogne in Frankrijk.
Alle foto’s dateren van 2018…
De camera was de (inmiddels reeds lang verkochte) spiegelreflex Canon Eos 1-D Mark IV.
Met zo’n lange lens zit je heel comfortabel als je insecten wil fotograferen !
Vooral voor schuwe insecten (vlinders, krekels, enz) is een lange zoom heel handig !
De afstand tussen mij en het insectje was soms meer dan 5 meter !
Voor de puristen onder ons…
Ja, ik weet het, het is niet echt macro, maar close-up fotografie… 😎
Door de APS-H sensor grootte (tussen APS-C én Full Frame formaat) kon ik het beeld
nog wat dichter bij trekken, wat altijd mooi meegenomen is 😎
Genoeg technisch geklets….

Een krekel hield me nauwlettend in het oog !
Hun schutkleuren zijn verbazingwekkend goed, als dat beestje in het geel/groen
gras blijft zitten vind je het nooit ! Wedden ? 😎

Een of andere bruin/zwart insect … Een vlieg ?
Mag ik je een compositie-versterkend hulpmiddeltje verklappen ??
Probeer als het kan, het insect een positie te geven die aantoont dat het
beestje IN je foto is gekropen/gevlogen. Als je het tegenover gestelde
doet, dan lijkt het of het insect UIT je foto vliegt/kruipt.
Wat héél onwerkelijk en meestal negatief aanvoelt.
Met simpele weetjes kan je je fotografie flink wat verbeteren 😉

Eén van de mooiste wantsen die ik ken… De Bessenwants !
Het beestje maakt zonder het zelf te weten reclame voor onze Belgische driekleur 😎

Het lijkt wel of er hier geen beestjes te zien zijn…
maar toch zijn er 3 minuscuul kleine kriebelbeestjes
die zich verstoppen in deze foto 😎
Het plantje op zich vond ik ook prachtig om te zien,
anders had ik het niet gefotografeerd hé ?

Krekels

Het is rustgevend
dat zingen van de krekels
op een zomerdag

De GroteKeizerlibel…
Van alle insecten vind ik Libellen én WaterJuffertjes
de meest verfijnde en perfect ontwikkelde wezentjes !
Wist je dat de vlinders tot dezelfde familie behoren ??

Nog wat dichterbij gekomen…
Wat een prachtige wezentjes zijn het hé ?
Wist je dat ze in de tijd dat de dino’s leefden ze er ook al waren ??
Met het enige verschil dat ze toen ongeveer een meter groot waren dan nu ! ! 😎
De 4 vleugels, verdeeld in 2 vleugelparen, kunnen 100% onafhankelijk
van elkaar roteren, draaien en/of kantelen.
Dank zij deze eigenschap kunnen deze insecten enorm snel versnellen,
of abrupt stoppen of van vlieghoek veranderen om hun prooi te vangen.
Mede door deze fantastische vlieg eigenschappen zijn het heel geduchte rovers !

Buik gevoel

Een botervliegje
of is het een butterfly
vlindert buik gevoel

Een GestreepteSchildwants ,
die vinden we bij ons ook redelijk veel.
De beestjes brengen weinig of geen schade, ze eten meestal afval van planten
of dode insecten. Ze zijn dus héél nuttig zelfs 😉
Waarom de rode kleur bij deze wants dient, daar is de wetenschap nog niet uit…
Of misschien weet jij meer dan ik ?? Aub, vertel het me dan 🙂

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een Tijgerspin , vanwaar de naam komt is niet moeilijk te raden hé ? 😎

‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Lente Macro met Fuji Middenformaat

Van de winterse taferelen in mijn vorig logje,
keren we terug naar het begin van mei 2021.
Het weer was min of meer normaal voor de tijd van het jaar…
Hoog tijd om het macro seizoen stilletjes aan in gang te trekken 😎

De Fuji GFX heb ik al een tijdje niet gebruikt,
Het is ook hoogtijd om dat gegeven dan ook te veranderen ! 😉
Het vandaag gebruikt gerief is de Fuji GFX mét de ‘G 120mm’ macro lens,
die eigenlijk geen echte macro is want ze heeft geen 1:1 verhouding.
Maar met de nieuwe Fuji G-extender van 45mm is daar eindelijk
verandering in gekomen !
Macro’s maken met een middenformaat camera op 1:1 is zalig hoor 🙂
Omgerekend naar het Full-frame formaat is deze 120mm middenformaat lens
een 95mm macro lens. Evenals een FullFrame 100mm lens een 140 of een 160mm
wordt op een APC-C sensor.
De locatie van de fotoshoot… Onze wilde tuin 😎

Met een middenformaat camera werken is ongeveer hetzelfde ervaren
als je van een ‘kleine’ APS-C CCD naar een FullFrame CCD verhuist.
Met de GFX zijn de macro achtergronden ook zachter en egaler van kleurtoon,
wat natuurlijk heel lekker meegenomen is 😎
Hoe groter de sensor, hoe kleiner de scherptediepte…
Maar een macro fotograaf vraag niet liever

Elk jaar weer opnieuw, zijn de pluisjes van de paardenbloemen
mijn geliefde modellen 😎

Dezelfde pluisjesbloem, het zelfde licht…
Alleen zijn de licht setting in de camera een tikkeltje aangepast.

Ik weet niet hoe jullie gedachten in het rond dartelen,
als je bezig bent met fotograferen…
Zoekend naar de mooiste kijkhoek bij dit kale pluisbloemetje ,
voelde ik ineens een grote verslagenheid … iets van fatalisme….
Tegelijk viel me een wereldberoemd Bijbels citaat te binnen,
dat me héél de zin van én dé zin van het leven van dit bloemeke vertelde…

“Het is volbracht”

Noot van de schrijver: Ik ben niet gelovig, maar probeer wel altijd respect te hebben
voor het geloof van mensen die wel gelovig zijn. Als je het Bijbels citaat ongepast vind,
contacteer me dan.

Fotografie is ook emoties oproepen…
Bij het fotograferen van dit piepklein bieslook plantje,
dacht ik aan een verlegen puberaal meisje 😉

Om verder te gaan met onze overpeinzingen tijdens een macrofotografie sessie…

The end is near…

Leven

Alle jongeren
op de rand van het leven
vinden wel hun weg

Vergeet-me-nietjes…
Het zijn misschien piepkleine bloemekes,
maar ze zijn zo verdomd prachtig om zien hé ?

Pluisjeswereld

Na een tover vlucht
zijn we aangekomen in
de pluisjeswereld

Als vergeet-me-nietjes kunnen dromen ?
Zou dit misschien een droom-foto kunnen zijn ?

Om dit Lente & Macro logje voor vandaag af te sluiten…
Het vruchtbare leven van deze paardenbloem is ook bijna afgesloten 🙄
Nog 6 (als ik goed kan tellen) piepkleine pluisjes resteren in haar bloemenschoot…
En dan… is het einde héél nabij 😉
Na het einde wordt het paardenbloemeke volledig opgenomen in de schoot van
moeder aarde om tot compost voedsel te dienen van ???
Van het radijsje of de aardbei die je volgend jaar eet ? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente & bloesem logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven wel leuk ?
Dikke merci dat je me daarover iets wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Bloesems

De laatste weken is ons weertje niet om over naar huis te schrijven…
Regen wordt afgewisseld door buien die op hun beurt aansluiten
op plensbuien en of hagel… jawadde hé ?
Echt geen weertje om te gaan wandelen of om macro’s te maken buiten 🙄

Daarom wil ik nog wat lente bloesems publiceren,
lente bloemekes geshoot van de bloesems uit onze Japanse kerselaar.
Een beetje bloesems en wat warme lentezon…
om die natte kou wat te vergeten !
Meer hebben we niet nodig om tevreden te zijn hé ? 😎

Ook lees je hier en daar terug wat haiku woordjes van eigen kweek,
gewoon omdat schrijven in deze Japanse dichtvorm me rust geeft & inspireert 😉

Alle foto’s zijn genomen met de Fuji XH1, de lens is de Fuji 50/140mm f2,8
(wat gelijk is aan de 70/200mm FullFrame equivalent)

ISO200 , 1/210s , f3,6 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Drie op een rij…

ISO200 , 1/210s , f3,6 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Kijkgenot

Mijn Japanse kers
staat bijna in volle bloei
wat een kijkgenot !

ISO200 , 1/320s , f2,8 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Het is elk jaar opnieuw een fotografie feest,
als de wit-roze bloesems groeien 😎

ISO200 , 1/340s , f2,8 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Bloemekes

Een takje lente
waar wit-roze bloemekes
heen en weer wiegen


ISO200 , 1/340s , f2,8 , +0,7EV , 200mm , uit de losse hand

Soms zorgt het gebruik van een Orton-bewerking in Photoshop
voor een mooier en zachter foto resultaat…

ISO200 , 1/500s , f2,8 , +0,7EV , 200mm , uit de losse hand

Onze Japanse kerselaar nodigt niet alleen uit voor fotografie…
De volledig open gedraaide lens, zorgt voor een héél beperkte scherptdiepte.
Dit gebrek aan scherpe details geeft het gevoel dat ik schilder met de lens…
De meesterlijke Japanse aquarellen neem ik graag als voorbeeld

ISO200 , 1/1100s , f2,8 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Bijtjes

Zoemende bijtjes
zweven tussen de bloesems
zoekend naar suikers


ISO200 , 1/300s , f2,8 , +0,7EV , 200mm , uit de losse hand

Iets anders dan onze bloesems…
Een zonnestraaltje viel op een doornig takje…
Soms kan het kleine, het nietige, ineens zo mooi worden
dat het een foto waard is 😎

ISO200 , 1/70s , f4 , +1,3EV , 200mm , uit de losse hand

Om dit logje te eindigen…
Ook nu weer geen bloesems, maar een simpel krulwilg takje,
begroeid met sappige lenteblaadjes.
Het geheel vond ik wel iets hebben 🙂

ISO200 , 1/1100s , f4 , +1,3EV , 200mm , uit de losse hand

Et voila, we zijn weer aan het eind van bloesem logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op bloesem “macro” fotografie,
(niet echt macro (technisch gezien dan), maar close up’s 😎 ),
ook de kleine haiku woordjes, die ik terug probeer te schrijven
én dat je natuurlijk genoten hebt van het deugddoende lente zonnetje
verstopt in dit bloesem logje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro van regendruppels na een regenbui (Deel 2)

Van de besneeuwde bergtoppen en wandelpaden in Oostenrijk,

keren we terug naar mijn herfst en/of winter tuintje…

Als je na een malse regenbui naar buiten gaat,

dan kan je overal mooie regendruppeltjes zien op de struiken, planten, bomen, enz.

Gewapend met de Fuji XH1 camera én de Canon 100mm f2,8 macro lens,

2 opgeladen batterijen en een SD 64Gb kaartje was ik er meer dan klaar voor 🙂

(omgerekend naar full frame formaat is de lens hier een 150mm f2,8)

 

Als er géén of héél weinig wind is, dan heb je veel geluk 😎 !

Als er wind is, dan bewegen de takjes, of vallen de druppels door de wind naar beneden…

Wind én macro fotografie… dat gaat meestal niet goed samen hé 😉

De dag van deze fotoshoot was het (bijna) windstil en had ik dus veel geluk

 

ISO 1600 , f4 , 1/170s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

Macro fotografie is steeds weer spelen met scherpte en onscherpte…

Als fotograaf moet je steeds opletten dat de achtergrond niet te druk wordt

én er tegelijk voor zorgen dat je onderwerp genoeg aandacht krijgt. 😎

ISO 1600 , f4 , 1/250s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

Na een regenbui

zie je druppels flonkeren,

water juweeltjes

 

ISO 1600 , f4 , 1/5400s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

 

 

Soms heb je geluk en zie je 3 druppeltjes op een rij 🙂

 

ISO 1600 , f4 , 1/340s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

In één druppeltje

is de wereld omgedraaid

ongelooflijk toch ?

ISO 1600 , f4 , 1/340s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

Soms werkt een druppeltje als een loep, een vergrootglas als het ware !

De natuurwetten van de optica zijn universeel

 

ISO 1600 , f4 , 1/340s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

Een kluwen takjes,

vastgehouden door de oppervlakte spanning van het water !

 

ISO 1600 , f4 , 1/105s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

Minimalisme in fotografie is steeds weer een uitdaging,

zeker in macro fotografie kan je hier als fotograaf veel voldoening uit putten !

 

ISO 1600 , f4 , 1/6400s , 150mm, +0.7 EV

 

 

 

Zeker in macro fotografie is het steeds weer zoeken naar 2 of meer onderwerpen,

die op dezelfde lijn liggen. Door de heel geringe scherptediepte moeten de onderwerpen

perfect op één lijn lopen, anders zijn er zeker 1 of 2 onderwerpen onscherp,

en is de foto waardeloos natuurlijk…  😥

Je moet je soms in rare bochten draaien om die perfecte lijn te vinden !

Onze Japanse kerselaar is een droom-model voor mij 😉

 

ISO 1600 , f4 , 1/4000s , 150mm, +0.7 EV

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten,

nog een laatste druppeltje, gevangen gehouden door een toekomstig

bloesem bloemeke van onze Japanse kerselaar

 

ISO 1600 , f4 , 1/1500s , 150mm, +0.7 EV

 

 

Et voila, we zijn aan het eind van een  tweede “Macro van regendruppels” logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op druppeltjes macro fotografie,

én het handvol, huis-eigen bereide haiku versjes in dit logje.

En natuurlijk, dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk