Roest Op Zondag

Voor de roestige foto’s van deze zondag,
heb ik een selectie gekozen uit onze fotoshoot
in het scheepvaart museum van Baasrode.
Om overal foto’s te kunnen maken, hadden we een
akkoord getekend dat we in dit museum niets,
maar dan ook niets, zouden verplaatsen.
Het museum moest in identiek dezelfde toestand blijven,
als toen de laatste arbeider de scheepswerf had verlaten.
Als je daarover gaat nadenken, dan is het alsof je een sprong
maakt naar het verleden !
Jarenlang heeft de tijd hier ongestoord zijn gangetje gegaan én
een wondermooi stoffig patina over het geheel gelegd !

Zomaar in het wilde weg foto’s maken heeft geen zin natuurlijk.
Daarom besloot ik met een ‘plan’ te werken… 🤔
Mijn plan was om roestige stillevens te maken.
Voorwerpen, dingen, die in een bepaalde volgorde of verhouding
ten opzichte van elkaar liggen, hangen of staan,
waren mijn eerste doel.

Op een oude, vermolmde werkbank, lag wat oud gereedschap,
het patina van oxidatie kleurde het geheel in warme roest tinten.

Een andere oeroude werkbank trok mijn aandacht…
oude smeermiddelen, draadsnijgereedschap, oude tinnen
of metalen dozen. In zo’n atelier werken moet zalig zijn !
De erfenis van een arbeider, stielman…
Een stilleven en eerbetoon… bevroren in de tijd !🤠

Zo’n oud atelier is ook een museum van industriële gereedschappen
en technieken. Dit soort elektrische schakelingen zou de dag van
vandaag niet meer kunnen in onze hedendaagse werkplaatsen !
Soms zie ik dit soort van levensgevaarlijke toestanden nog opduiken
in YouTube filmpjes van ‘stielmannen’ in India.
De mengeling en verhouding van koude en warme kleuren in dit
stilleven vind ik wel iets hebben. De schoonheid van verval !

Om dit Roestig logje voor vandaag af te sluiten…
Een stoffige verzameling van zelf gemaakt gereedschap, kalibers,
trek en span gereedschappen, enkele las elektroden, een oud
porselein of bakeliet stopcontact…
Dit alles in een heerlijk smerige én gedeukte muur !
In deze oeroude atelier hing dezelfde metaal en rood gloeiend ijzer geur,
als die waar ik vroeger in de smederij werkte !
Nostalgie 🙃

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest op Zondag

In het vorige Roest op Zondag logje waren we in Baasrode,
in het Scheepvaart museum.
In dit logje van vandaag zijn we terug in Baasrode,
maar we bevinden ons in het Stoomtrein museum…

Het vorige Stoomtrein logje kan je hier (her)lezen
Het vorige Scheepvaart Museum logje kan je hier (her)lezen.

Dat je hier alleen stoomtreinen kan zien is niet correct …
Er staan ook enkele oeroude diesel locomotieven
en enkele van de eerste elektrische treinen.

Verboden Toegang !
Dit is een echt oudje met houten banken … 🚂
Pakweg 45 jaar geleden spoorde ik nog naar Brussel met
dergelijke treinen…
“De trein is altijd een beetje reizen” was toen
een heel ander begrip 🙂

Een oud, verweerd werkpaard !
Het aantal pk’s die deze enorme loc voorttrokken moet enorm zijn geweest !

In het vorige Stoomtrein logje gaf ik je de goede raad
om kleding te dragen die tegen een stootje kan 🙃
Als je deze foto ziet, dan weet je wel waarom hé ?
Eens onder een trein kruipen…
een oude jongensdroom werd hier werkelijkheid 😋

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
In mijn zoektocht naar mooi én verweerd roest…
vond ik dit stilleven van oud roest.
éen of ander elektrisch onderdeel in een of andere
oeroude elektrisch aangedreven trein…
De breedhoek zoomlens 16/35mm
(hier op f2,8 , 34mm,iso 100) isoleert het elektrisch
onderdeeltje heel mooi uit de achtergrond.

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

Macro met een ‘Gewone lens” (Part 2)

Helemaal in de traditie van de onvoorspelbaarheid qua onderwerpen
in mijn logjes, ga ik vandaag gewoon verder waar ik met dit thema in
het vorige logje was gestopt 😋.
Niemand verwacht dat ik een netjes een thema ga afwerken…
Dus valt dit ook onder de rubriek “Chaos & Onvoorspelbaarheid” 😇

Voor meer info rond tussenringen, voorzet lenzen, tech uitleg,
je kan dat allemaal vinden in mijn vorige logje.

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera is nog steeds mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

In dit logje zijn we in de omgeving van de grote fontein,
(naast de tropische serres.)
Ons plan was om in de tropische serres te gaan,
maar in de nabijheid van de vijver was zoveel moois te zien,
dat we niet in de serres zijn geraakt 🤠

Het was redelijk somber weer, afwisselend wolken en dan weer blauwe lucht…
De donkere achtergrond in deze foto was zeker niet donker
toen ik deze foto maakte …
De donkere achtergrond is ook niet gemaakt in Photoshop ofzo…
Hoe doen we dat dan ?
Effe wat technische achtergrond hoe de lichtmeting in een camera werkt…
De lichtmeting van een camera gaat als neutrale basis voor de belichting uit van
een 18% grijstint qua helderheid.
Een opname van een omgeving met veel heldere delen wordt automatisch wat
onderbelicht en een foto met veel donkere delen, overbelicht.
De camera wil het onderwerp gemiddeld 18% grijs maken,
want dat is gemiddeld de correcte belichting! (tot zover de technische theorie).

Nu gaan we het licht algoritme van de camera op een ‘dwaalspoor’ brengen ! 🧐

We zetten de lichtmeting op 1 punt (spotmeting).
Dan laat je de camera het licht meten op een heel helder belicht plekje.
De software meet veel licht, en gaat daarom alles wat donkerder maken om
aan de gemiddelde 18% grijswaarden te komen.
Het fel belichte plekje in het licht meetpunt van je foto wordt nu min of
meer perfect belicht, terwijl de lelijke achtergrond heel donker wordt.
Op die manier kan een simpel onderwerp aan kracht winnen 📷🤗

Het verwonderde ons dat er begin oktober nog zoveel bloemen groeiden !
De onmiddellijke omgeving van de grote fontein is een paradijsje
voor druppeltjes fotografie 👍

Ook heb ik besloten om het diafragma van de lens wat dichter te knijpen (hoger F-getal);
omdat op f1,2 de scherptediepte zo miniem is dat ik de volle aandacht niet bij de bloem kon
brengen. De volgende foto’s zijn allemaal op f3 tot f5,6 geshoot.
Fotografie is altijd wat zoeken en je aanpassen hé ?
De donkere achtergrond heb ik uitgelegd boven dit logje

Een boomblad dat al wat last heeft van de herfst…
Wat ik altijd zo mooi heb gevonden aan die kleine druppeltjes is het feit dat
het eigenlijke kleine vergrootglazen zijn !

Weer heb ik de lichtmeter in de camera hier wat bedrogen…😋
De achtergrond was anders lelijk én veel te druk.
Nu komen de kleine takjes en de druppeltjes veel beter tot hun recht.

Hoe piepkleine bloemekes zo verdomd mooi kunnen wezen hé ?
Omdat de meeste rode bloemekes én de groene blaadjes links,
min of meer op dezelfde afstand lijn stonden, kon ik het diafragma
opendraaien tot f2 om zo de achtergrond te laten verglijden in een zacht waas.
Van dit soort stillevens krijg ik nooit genoeg

Soms was de lucht heel even blauw en het zonlicht heel zacht,
het ideale licht om doorheen de bloemblaadjes van deze prachtig
gekleurde bloem te stralen…
Bij de nabewerking van deze foto zag ik een piepklein spinnetje
en een nog meer piepkleiner vliegje !
Zie jij ze ook ? 🧐

Het moment dat een prachtige bloem wakker wordt…
Als alle blaadjes openstaan is dit een stralend mooie bloem.
Maar als ze nog niet helemaal wakker is vind ik ze zo kwetsbaar mooi !

Ergens in de fris groene blaadjes van een waterplant,
kwam ik dit piepkleine slakje tegen…
Het slakje was maximum een halve cm lang

Ik volgde het piepkleine slakje met de lens…
Het leek wel te checken of het boom blaadje aan de overkant groener was 😎
Vorige foto was f2 , bij deze foto heb ik het diafragma op f2,8 gezet om ietwat meer
scherptediepte te krijgen, maar ook niet te veel om niet teveel drukte in de
foto te krijgen. De afstand tussen onder en boven de foto is ongeveer 2,5cm !
Voor ‘pseudo’ macro is dit een heel mooi resultaat vind ik 🤗

Met een lichtsterke primelens (een 24mm f1.4 , de 34mm f1.4, een 56mm f1.2) kan je
samen met een tussenring (extender) héél leuke macro’s (close ups) maken.
Het grote voordeel van een primelens is dat de lens gemaakt is voor slechts 1
brandpuntafstand. De technologie van het optische glas, het diafragma enz kan heel
eenvoudig worden geoptimaliseerd voor 1 brandpunt,
zodat je uiteindelijk een toplens krijgt voor een zacht prijsje 👍

Mijn hamvraag uit het vorig logje: Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
Mijn mening: Met een echte macro lens zal je heel zeker betere resultaten bereiken,
maar… de kwaliteit grens tussen de recente camera’s, de “betere” close up met prime
lenzen én echte macro lenzen is echt wel zodanig klein geworden,
dat je al een pixel pieper moet zijn om het wezenlijk verschil aan te tonen…
(Noot: De technische ervaring van de fotograaf maakt hier zeker het verschil !)

Als je voor micro macro gaat… dan heb je echt gespecialiseerde macro lenzen nodig,
maar…
voor gewone, dagdagelijkse hobby macro fotografie is een echte macro echt niet echt nodig !

Maar zoals steeds… Kwaliteit laat zich betalen…
Een goede prime lens (f1.2 , f1.4 , f1.8) is niet goedkoop,
maar een goede macro lens is zeker een flink pak duurder.
Een setje extenders (tussenringen) kan je al kopen voor enkele tientjes.

Tip: De spotgoedkope plastic fantastic (nifty fifty) 50mm f1.8 ,
dat bijna door elk fotomerk wordt verkocht, is héél zeker een goede instapper !
Dit ongelooflijk lichtecht lensje gebruik ik al 15 jaar !
Met dit lensje ga je leren zoomen met je voeten 🙃😁

Ik hoop dat ik je wat wijzer heb gemaakt in het boeiende wereldje
van de macro fotografie 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet

Vriendelijke groetjes,
Dirk

IJsland 2019 (Deel 39)

Zoals de titel het al verklapt heeft,
gaan we vandaag nog eens naar IJsland 😉
We zijn nog steeds in de omgeving van Höfn en het Viking dorp.
Dit logje gaat gewoon verder waar het vorige IJsland logje eindigde…
De camera is ook nog steeds de Sony RX10 mark 3.
Waar ik in het vorige logje vooral aandacht had voor het landschap
in het algemeen, én omdat het die dag uitzonderlijk mooi weer was
op deze plaats, heb ik graag van de gelegenheid gebruik gemaakt
om het landschap eens vanuit een ander oogpunt te bekijken…

Het zeewater op deze zandplaat van zwart lavazand is slechts enkele
millimeters diep… Die dag was het uitzonderlijk windstil in Höfn,
waardoor ik bijna rimpelloze foto’s van dat zeewater kon maken…
Hier en daar staken piepkleine zeewater plantjes boven het water uit.
In mijn ogen waren het unieke stillevens ! 🤠

Een soort rietachtige stengels groeien in het door kleine geel/oranje korstmossen
vergeven water. De stengels zijn amper een tiental cm hoog.
Het zeewater was min of meer een perfecte spiegel,
waardoor dit stilleven uit zichzelf een bijne perfecte Speelse Spiegeling werd 😎

Hier was het zeewater volledig in het zwarte lava zand gezakt,
waardoor de slierten geel/oranje mos opdroogden in de zon.
In mijn ogen is dit kunst… Het doet me nog altijd denken aan het heerlijk
grillige werk van Fred Bervoets (Zwarte panter, Antwerpen)

Soms is de lokroep van het imposante landschap weer te sterk…
Links in de verte zie je het (voor 80%) ingestorte Vikingdorp,
De bewegende schaduwen van de overdrijvende wolken,
op de zon overgoten bergflanken, zijn echt groots om te zien !
In dit landschap zijn mythen en sagen geboren !
Dat voel je hier gewoon !

Ergens in dit landschap vond ik een oude tak, een oude grenspaal ?
Mijn fantasie ging natuurlijk weer eens met me op de loop ! 🙃
Hier zag ik natuurlijk geen stok in, maar zag de Midgaardslang die in de Noorse
mythen en sagen heel bekend én gevreesd wordt !

Op deze plaats was het zeewater boven het zwarte zand al wat dieper…
Hier zocht ik naar interessante oog en kijk punten…
Op zoek naar onderwerpen voor “Speelse Spiegelingen”… je weet wel hé ? 😉
Door de “beperking” van de 24mm groothoek (hier zou een 16mm veel beter zijn)
moest ik mijn ‘techniek’ aanpassen aan de mogelijkheden die ik toen had….

Bijna op dezelfde plaats als de vorige foto ,
maar ik was hier een paar meter naar rechts gegaan en 1 of 2 meter achteruit…
Het word al veel beter (met wat ik voor ogen heb),
maar tevreden was ik nog niet echt…
Het YESS buikgevoel was er nog niet 🤗

Op deze plaats voelde ik echt ‘het YESS buikgevoel’ !
Het licht , de kleuren, de schaduwen en de rimpelloze structuren in het water
voelden perfect aan !
Met deze foto kan ik me eens 📷 laten gaan ! 😎

Van de vorige foto heb ik een paar maanden later deze ‘Speelse Spiegeling’ gemaakt.
De magie van IJsland leent zich perfect voor dit soort van creatieve Spielerijtjes 😇
In volgende IJsland logjes zal ik hier zeker nog verder in gaan…

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 39 reeds !) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wonderbare land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Het kleine zomerse wereldje

Van het ‘Kleine Wereldje’ in Limburg,
gaan we verder met een heel andere ‘Kleine Wereldje’,
namelijk, : Het kleine wereldje in mijn terras en tuin.
De foto’s dateren uit juni dit jaar.

Het fototoestel is de Fuji XH1,
de lens is de Canon 180mm f3,5 macrolens,
die via de Fringer EF->FX adapter op de Fuji X body is geklikt.
Deze adapter verbind natuurlijk ook de elektronica van de lens
met de elektronica van de Fuji XH1 body.
Deze Fringer adapter bevat ook een diafragma ring,
waar ik probleemloos het diafragma mee kan veranderen.
(Op de 180mm macro lens zelf zit geen diafragma ring,
het diafragma moet je op de Canon body zelf veranderen
dmv een diafragma wieltje.)
Heel handig dus van de Fringer ingenieurs 😎

In één van onze houten bloembakken groeien petieterig kleine
witte bloemetjes. Elk bloemetje is ongeveer 1 a 1,5mm groot.
Toen ik de foto later ‘ontwikkelde’ in de digitale doka, Photoshop,
zag ik tot mijn verrassing een piepklein (kevertje ?)
in één van de witte bloemetjes kruipen 🙂

Een blindebij zie ik regelmatig snoepen van onze witte margrieten 🙂

Het lieve beestje vond het leuk om gefotografeerd te worden
en toonde zich dan ook van zijn/haar (?) beste kant 😎

Groene vleesvliegen zie ik ook regelmatig in onze wilde bloementuin…
Zolang ze niet in onze keuken komen, mogen ze van mij doen wat ze willen 🙂

Een witte margriet droom ervan om zo groot te worden als de buurvrouw 😉

Een Penseelkever (Trichius fasciatus)…
Deze soort zie ik héél zelden in onze tuin !
Daarom was ik dus heel blij dat ik dit mooie beestje kon fotograferen

Bij het fotograferen van insecten, is het meestal gewoon een kwestie van heel traag
te handelen, geen bruuske bewegingen maken, niet in of uitademen in de richting
van het beestje (Veel insecten hebben een hekel aan mensenadem geurtjes…)
Zorgen dat je schaduw niet over hen heen komt… anders zijn ze weg !
Je mag lawaai maken, flitsen… daar zitten ze meestal niet mee in 🙂
Hier was ik ook blij dat het kevertje zijn voorkant mooi liet zien 😎

Ook de achterkant van deze Penseelkever is best wel mooi om te zien.
Door de beharing zijn het ook goede stuifmeel-overdragers.
Heel nuttige beestjes dus !
De symbiose die gedurende tientallen miljoenen jaren is gegroeid
tussen insecten en bloemen/planten … Als je daar echt stil bij staat,
dan besef je pas hoe wonderlijk het begrip ‘leven’ is

Een klein slaapmutsje dat heel elegant haar tere bloemblaadjes
opvouwde in het warme licht van de zomerse avondzon…
De groene stengel , het roze-rode schijfje én de oranje bloemblaadjes
vond ik echt vertederend mooi 😉
Titel: Ballet met oranje tutu

Een Juffertje in het groen en een slaapmutsje…
Titel: Flower conversation

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een naarstige hommel doet zich tegoed aan de vele bloemen
in onze wilde achtertuin…

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Macro in de Nationale Plantentuin Meise (Deel 5)

In de vier laatste logjes vertelde ik van macro fotografie in de winter, ijs, sneeuw, regen, enz

Maar met de macro fotografie ansich ga ik hier verder,

alleen het seizoen gaat van winter naar meer zomerse en warmere omstandigheden 😎 .

Gisteren was het weertje nog lekker gezond -10º graden,

vandaag is het grijs, miezerig & kil regen weer 🙄

Wie weet hoelang dit grijze pokkeweer gaat duren hé ?

Om dat grijze pokkeweer wat te vergeten is het weer hoog tijd

om wat extra warme macrofotografie uit de tropische serre van onze Nationale

Plantentuin in Meise te publiceren. (Het vorige Plantentuin logje vind je hier).

De camera is nog steeds de Sony A7R2

en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro 🙂

De wonderbare schoonheid van tropische bloemen…

Nooit krijg ik er genoeg van !

One to go…

Deze dwerg bloemekes zijn amper 2 tot 3mm groot !

De piepkleine mieren die leven van én òp die bloemetjes, zijn ‘ingevoerd’ uit het land

waar die bloemen groeien, en leven hier verder onder net dezelfde omstandigheden

als uit het land van hun herkomst.

Het is wonderbaar hoe de natuur zich telkens én overal aanpast

aan de levensomstandigheden van het moment !

In de tropische serre vind je natuurlijk de reuzen waterlelies…

Om deze bloem te fotograferen moest ik met de 100mm macro lens

toch wel redelijk afstand nemen, zò groot is de bloem van een waterlelie

Dezelfde bloem als op de vorige foto,

maar nog een metertje verder gaan staan,

om deze prachtige bloem helemaal op de foto te krijgen 😎

In het vorige Plantentuin logje vertelde ik er al over..

De tropische vleesetende planten !

Deze bloem-planten worden bijna een halve meter groot !

Aan de afglijdende waterdruppels kan je zien

hoe vochtig warm het in de serre is !

Je camera én lenzen moet je echt heel goed acclimatiseren

vòòr je de serre binnenkomt.

Anders krijg je gegarandeerd condens vocht binnen in je lens !

De enige oplossing voor dit probleem = een nieuwe lens kopen…

Dus, in de tropische serre moet je heel goed oppassen met je fotogerief !

Nog een Bekerval…

Deze tropische valkuilen voor insecten vind ik heel indrukwekkend …

Het leven kruipt en evolueert dat het geen naam heeft hé ?

Een zaadjes bol schoonheid uit Bar Tropical 😉

Sommige bloemen tonen héél verleidelijk hun meeldraden…

Als macro fotograaf kan je dan kiezen uit tientallen mooie onscherp/scherpe beelden…

Maar er kan er maar één de mooiste zijn hé ? 😎

Naar mijn gevoel is de minieme scherpte op de 2 meeldraden hier de beste fotografie keuze.

Om voort te borduren op het zelfde thema als bij de vorige foto…

Wat mag of moet (?) scherp ?

Ik werk nooit graag met regeltjes of zo-moet-dit-of-dat…

Als ik mijn eigen buikgevoel volg komt het meestal wel goed 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Soms moeten we even buiten de serre gaan,

omdat de tropisch warme temperaturen daar binnen wat te veel worden !

Buiten in het park van de Plantentuin staan mooi verweerde bronzen beelden,

die zeker òòk het fotograferen waard zijn,

zeker als de beelden versierd zijn met wat bloeiende takjes

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Nationale Plantentuin Meise – Macro (Deel 4)

Van de besneeuwde bergen in Oostenrijk gaan we terug een heel andere richting uit…

In dit logje verkennen we de tropische serres in onze Nationale Plantentuin

van Meise nog wat verder…

Van de sneeuwkoude, hoog in de bergen naar de tropische warmte dus..

Tijd om effe te klimatiseren 🙂

De camera is nog steeds de Sony A7r2 ,

de lens is ook nog steeds de Laowa100mm macro f2.8 CA Dreamer.

Deze lens is 100% manueel , bevat géén elektronica én heeft zelfs een macro bereik van 2:1 !!

Je kan dus 2x korter bij komen dan een klassieke 1:1 macro lens ! 😎

Deze lens heeft als toemaatje 13 lamellen in het diafragma mechanisme,

wat garantie staat voor een zalig pastelzacht & rond bokeh.

Als bloemenliefhebber kan je daar in Meise je hartje ophalen hoor ! 😉

Hier ging ik op zoek naar structuren…

Wat verder in de serre groeien enorme planten,

die in het middaglicht prachtig om te zien zijn !

Van structuren gesproken hé ? 🙂

De structuren in de nerven van deze enorme bladeren boeiden me !

In het tropisch oerwoud valt om de zoveel minuten wat kunstmatige regen…

De regendruppels zijn dan ook mooi meegenomen 😉

Met een macrolens kan je héél dichtbij komen…

De complexiteit van de nerven is ongelooflijk hé ?

Deze gedetailleerde nerven nodigen uit om een zwart/wit impressie ervan te maken…

Even verder, in een andere tropische serre,

het rijk van de vleesetende planten ! 😎

Deze plant voelt als een onaardse schoonheid, vind je niet ?

Waterlelies… Het zijn prachtige waterplanten !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Vleesetende planten zoals Bekervallen in de regenwoudkas,

insecten worden aangelokt door de geur van de vloeistof

die deze omgevormde bloemen afscheiden,

verzeilen in de plakkerige vloeistof en worden verteerd door de plant,

die zo broodnodig stikstof kan opnemen in een nutriëntenarme omgeving.

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn plantentuin fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Nationale Plantentuin Meise – Macro (Deel 3)

Nu de meest rare kerst die we met ons allen meemaakten

(én hopelijk nooit meer zullen meemaken !! )

achter de rug is, is het weer tijd om het “normale”

leven in de blogs terug aan te vatten 😎

Wat dacht je van een vervolg op onze macro fotoshoot

in de Nationale plantentuin in Meise.

De foto’s dateren allen van 8 januari 2019

De camera is nog steeds de Sony A7r2 ,

de lens is ook nog steeds de Laowa100mm macro f2.8 CA Dreamer.

Deze lens is 100% manueel , bevat géén elektronica

én heeft zelfs een macro bereik van 2:1 !

Je kan dus 2x korter bij komen dan een klassieke 1:1 macro lens ! 😎

Deze lens heeft als toemaatje 13 lamellen in het diafragma mechanisme,

wat garantie staat voor een zalig pastelzacht & rond bokeh.

Die verhouding 2:1 gebruik ik heel veel,

zoals je kan zien op mijn foto’s.

De scherptediepte, zelfs op f5,6 of f8 is dan heel miniem.

Als fotograaf moet je in deze minieme scherptediepte je ding doen,

maar dat maakt de uitdaging alleen maar groter 😉

Intiem met kleine, rode bloemekes (1:1 verhouding)

Intiem met kleine, rode bloemekes, deel 2, maar nu op (2:1 verhouding).

Afstand lens-bloemeke is ongeveer 1cm

Intiem met een cactus…

Maar liefst niet té dichtbij, want deze knaap heeft venijnige

haar-stekeltjes, die afbreken én dan gaan zweren en ontsteken onder je vel.

Mijn madam heeft er ook zo’n paar in huis…

Met een fijne pincet en een scalpel kan je deze haarstekels wel verwijderen,

maar het blijft toch een vervelend gedoe hé ? 😎

Bloemen en planten groeien soms in heel mysterieuze vormen …

Wist je dat de eerste bloem-planten zich ongeveer 130 miljoen

jaar geleden ontwikkelden ? Ze plantten zich zo succesvol voort dat

ze al snel de wereld overheersten. Ongeveer 80% van de soorten

die we nu om ons heen zien zijn bloem-planten

Fotograferen is ook zoeken naar vormen, lijnen, structuren, kleurcontrasten, enz, enz…

Minimalisme opzoeken in herhalingen is een heel dankbaar onderwerp vind ik.

Of een mooi stilleven van een tropisch kluwen,

amper een tweetal cm groot !

Dit huisvliegje is geen bellen aan het blazen maar aan het herkauwen !

Omdat vliegen geen vast voedsel kunnen opnemen spugen ze op hun eten

en slobberen ze de halfverteerde brij met hun stofzuigersnuit op.

Voordat het voedsel daarna in het spijsverteringskanaal wordt opgenomen

wordt het eerst nog een aantal keer met speeksel vermengd.

Je ziet de vlieg dan herhaaldelijk een speekselbel blazen en weer opzuigen.

Hij is zijn voedsel dan dus meerdere malen aan het voorverteren.

Je kunt dus met recht stellen dat vliegen net als runderen herkauwers zijn 😉

Het lijkt wel of deze plant van een andere planeet afkomstig is,

vind je niet ?

Het wonderbare plantje is ongeveer 5cm breed en hoog.

De tropische wereld heeft nog heel wat geheimen in petto !

Geloof je me als ik je zeg dat dit een grassoort is ??

Als afsluiter van dit logje,

een soort variant van de vorige foto.

Deze heeft een vierkante stengel en dunnere halmen.

Bloemen en planten… nooit krijg ik er genoeg van

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn plantentuin fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Bloemekes (Deel 2)

Van de herfst druppeltjes én de speelse spiegelingen in de natuur,

blijven we vandaag ook weer dicht bij de natuur

Omdat ik heel graag ‘werk’ met macro lenzen,

komen we ook vandaag héél dicht bij ons onderwerp,

namelijk: de bloemekes

Bij deze foto shoot heb ik gewerkt met de SonyA7R2 én de Laowa 100mm f2.8 macro lens.

Het is een 100% manuele lens, er zit dus géén elektronica in verwerkt.

Autofocus en dergelijke, lens exif data wegschrijven, vergeet het maar…

Maar een macro fotograaf werkt toch meestal op 100% manueel,

dus hebben we die elektronica echt niet nodig 😉

De uitmuntende focus peaking van de Sony camera is meer dan voldoende

om het scherptepunt te plaatsen, daar waar het moet zijn.

De hoge kwaliteit van het (spotgoedkope) Chinese lensglas doet de rest 😎

(Deel 1 van deze serie kan je hier (her) zien)

Omdat ik hier binnenshuis in onze keuken fotografeerde,

bij natuurlijk daglicht en af en toe wat bijgelicht met een daglicht led lampje,

kon ik hier een statief gebruiken zonder problemen.

Het hart van een viooltje… omringd door vernevelde waterdruppeltjes…

Omdat deze manuele lens geen diafragma gegevens wegschrijft in de foto-exif data,

kan ik die diafragma waarden niet tonen…

Natuurlijk kan ik die gegevens van elke foto bijhouden in een boekje ofzo…

Maar ik ben amateur fotograaf en geen boekhouder 😎

ISO 100, 1/2000s , 0 EV

Deze macrolens gaat tot 2:1 verhouding !

Dat is dubbel zoveel als een ‘normale 1:1 macro lens aankan.

Hiermee kan ik als het ware in het micro-macro wereldje komen 😎

Hoe meer je de kleinste dingetjes kan uitvergroten,

hoe onbekender het kleine wereldje wordt !

ISO 100, 1/40s , 0 EV

Een klein viooltje, wat extra uitgelicht op de achterkant…

ISO 100 , 1/125s , 0 EV

Hetzelfde viooltje, maar dan 180 graden gedraaid.

Het centrum van de bloem is extra belicht via een piepklein daglicht ledlampje…

ISO 100 , 1/60s , -0,3 EV

In het vorige logje heb ik een techniek uitgelegd, hoe je bij gewoon daglicht,

de achtergrond donkerder kan maken, zonder gefoefel in photoshop.

Hier heb ik deze techniek ook toegepast.

ISO 100 , 1/200s , -0,3 EV

Twee bloemetjes broederlijk naast elkaar…

In navolging van de vorige foto 😎

ISO 100 , 1/100s , -1,3 EV

Het waterverneveling spuitje deed overuren die dag 🙂

ISO 640 , 1/100s , +0,7 EV

Sneeuwklokjes heb ik altijd al zalig mooie bloemekes gevonden…

De witte blaadjes zijn van het zuiverste wit vind ik.

Als geheel stralen die bloemekes ook iets tenger en kwetsbaar uit.

Getooid met wat willekeurige water druppeltjes komen ze tot leven 😉

Hier werk ik min of meer in het tegenlicht…

ISO 800 , 1/40s , +0,7 EV

Nog een sneeuwklokje, met gesloten blaadjes…

De belichting hoek is hier het tegenovergestelde als bij vorige foto,

wat heel andere, meer klare en scherpere details geeft.

Licht is echt het belangrijkste in de fotografie…

ISO 800 , 1/500s , -0,7 EV

Hier ben ik nog een stapje verder gegaan…

Het licht is nu 100% gemeten (Spot meting) op het meest witte deel van de bloem,

mét het bekende gevolg dat alles donkerder word én overbelichting in het wit

vermeden wordt…

De laatste drie foto’s zijn allemaal gemaakt in hetzelfde omgeving licht !

Zoals je ziet kan je op veel verschillende manieren belichten en het licht meten,

telkens met andere fotografie resultaten & mogelijkheden.

Met wat creativiteit in de fotografie , kan je heel veel leuke dingen doen 😉

ISO 800 , 1/8000s , -1,3 EV

Om dit logje heel zachtjes af te sluiten…

Een bewust heel onscherpe foto van het sneeuwklokje.

Hier heb ik de wit balans wat warmer (roder) gezet

en op het flou geheel nog een Orton bewerking toegepast.

De waterdruppeltjes zijn mooie kleine ronde bokeh schijfjes geworden 😎

Een tip: De kwaliteit van een lens kan je ook checken in het bokeh (achtergrond).

Als er 5 of 6 of 7 hoekige schijfjes te zien zijn, is het een middelmatige lens.

Als de schijfjes in het bokeh rond tot bijna rond zijn,

dan heb je echt wel een goede kwaliteit lens in handen

ISO 800 , 1/80s , 0 EV

Et voila, we zijn weer aan het eind van een voorjaar bloemen macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Bloemekes (Deel 1)

Van het kleine macro wereldje in onze zomerse bloementuin,

gaan we even terug naar 15 februari 2020.

Covid19 was toen nog een ver van ons bed show…

Het was iets heel raar vanuit het verre China,

dat heel soms eens in het nieuws kwam.

Spijtig genoeg weten we nu wel beter… 🙄

Ik hoop echt dat onze regering vandaag heel wat regels

heel stevig gaat verstrengen, zodat de besmetting curve gaat

afnemen of langzaam afvlakt…

Als de ziekenhuizen vol liggen…

daar moet ik geen tekeningske bij maken

met wat er dan kan gebeuren hé ?

Maar kom, we zijn nog gezond én hopen dat zo te houden…

Mag ik je een kleurig voorjaar bloemekes logje aanbieden,

om dat corona gedoe wat naar de achtergrond te duwen

Begin februari was ik enkele bloemplantjes gaan kopen

bij de bloemist. Toen waren alle winkels nog open…

De bedoeling was om eerst leuke macro foto’s van de bloemekes te maken

en ze daarna in een grote bloembak te verplanten.

De camera is de SonyA7R2, de lens is ofwel de Laowa 60mm macro

of de Laowa 100mm macro. Beide lenzen zijn 100% manueel

te bedienen. Er zit géén elektronica in (dus ook geen auto focus !)

Maar een macro fotograaf heeft dat allemaal niet nodig 😉

Met de uitstekende Focus Peaking (klik hier voor info) techniek in de Sony camera,

kan je haarscherp scherpstellen op het punt dat je wilt.

De zalig kleine scherptediepte van de 60mm lens,

geeft me het gevoel dat ik schilder met deze lens 😎

Een klein sneeuwklokje, geshoot op onze keukentafel.

Het licht komt van buiten én van een klein daglicht led lampje,

dat ik diffuus gemaakt heb met wat kalkpapier.

Omdat alle voorwerpen minimaal 1 meter verwijderd staan

van de bloem, kan ik de achtergrond fluweelzacht houden

Hetzelfde sneeuwklokje, maar ietwat gedraaid tov vorige foto…

Een simpele watervernevelaar uit de ActionShop ,

tovert kunstmatige regen over de bloemekes 😎

Omdat ik binnenshuis werk, heb ik hier een statief gebruikt.

De sluiter indrukken deed ik via de afstandsbediening,

om de kans op een trilling 100 % te vermijden.

Een truukje dat ik soms gebruik om de achtergrond mooi in te kleuren,

is bont gekleurde voorwerpen op 20 tot 30cm van je onderwerp te plaatsen.

Als je de lens open of dicht draait tot tot max f5.6, dan blijft alles onherkenbaar wazig ! 😉

Bij de bloemist waren massa’s viooltjes te koop !

Je vind ze daar echt in ontelbare kleuren…

ik voelde mij daar als een kleine jongen in een ouderwetse snoepwinkel,

die geen keuze kan maken 😉

Een wit viooltje met een blauwe stralenkrans in een geel veldje…

Hoe mooi kunnen 4 bloemblaadjes zijn hé ?

Als ik nog wat dichter kom met de Laowa 100mm op 2:1 verhouding,

dan duiken we bijna letterlijk in het hart van dit viooltje !

De scherptediepte is hier enorm klein geworden…

ik schat op 0,5 tot 0,7mm…

Superklein om als fotograaf je dingetje te doen hé ? 😎

Vernevelde waterdruppeltjes en viooltjes in onze keuken…

Het is zalig om zo te fotograferen ! 😉

Als we eventjes croppen, dan zie je hoe het scherptepunt

perfect op de druppeltjes zit.

De bloem zelf is reeds wat onscherp (door de beperkte scherpte van de macro lens).

Ik zou dat kunnen opvangen door focus stacking (klik hier voor info) toe te passen,

om zo de druppels én de bloem 100% vlijmscherp te hebben.

Maar dan valt nu net dat ondefinieerbare gevoel van macro helemaal weg…

Soms pas ik die techniek wel toe, bij landschappen ook af en toe,

(bij insecten waar je met een microscoop lens werkt is deze techniek onmisbaar)

Focus stacking is leuk, maar het is een techniek, om tot een “beter” resultaat te komen.

Echt en puur macro werk is veel leuker, omdat je daar op een héél klein gebied

moet werken om je dingetje te doen én je daar het eindresultaat zelf in de hand hebt !

Om dit logje voor vandaag af te ronden…

Dit viooltje heb ik langs achter belicht met een klein daglicht led lampje.

(FYI: Daglicht is 5600 graden kelvin)

Het licht van dat lampje heb ik diffuus gemaakt dmv kalkpapier.

Het blauw, geel, groen, paars in de achtergrond komt van andere

bloemekes die ± 30cm verder stonden.

Laowa 60mm, f4, 1/800sec, iso100

Et voila, we zijn weer aan het eind van een voorjaar bloemen macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk