Na regen komt… ??

In mijn blog ben je zeker al gewoon dat ik qua onderwerp de meeste rare
sprongen kan en durf maken 😁
Alle weer mannen én weer madammen voorspellen vanaf morgen lekker
zonnig lente weer …
Juist daarom haal ik vandaag nog eens wat recente regen foto’s tevoorschijn 😉

De camera voor vandaag is mijn oer oude, trouwe Fuji XT2,
de lens is de Fuji X 60mm Super EBC f/2,4 macro lens.
(Super EBC betekent: Electron Beam Coating. Het onderdrukt lichtvlekken
(flare en ghosting) en nevenbeelden.
Door die EBC krijg je meer contrast onder heldere omstandigheden én ook bij tegenlicht)
Handig meegenomen dus 👍
Dat macro lensje heb ik tweedehands gekocht natuurlijk… ik koop héél zelden
splinternieuw fotogerief. 😃

We zijn natuurlijk allemaal de aanhoudende regen, wind enz kotsbeu,
maar in dit logje wil ik je vertellen dat regen ook wel zijn mooie kanten heeft… 😉

Natgeregende blaadjes van onze rozenstruiken…

De blaadjes van deze klimop plant hangen beschut & droog
en trekken zich blijkbaar niets of weinig van de herfst aan…

Druppeltjes… ze zullen altijd wel één van mijn lieveling objecten in de fotografie zijn ! 💧😎

Met auto-focus zal je met dit spinnenweb wel wat tijd verknoeien…
Daarom werk ik liever op Manueel én met focus Peaking,
dan is de scherpstelling in een wip en een weer gepiept 😊

Een stilleven van natgeregende boomblaadjes in de schaduwen…

Een klein regendruppel stilleven van een oude haag…
De blaadjes zijn 2 tot 3 cm groot

Een struikje met driehoekige takjes die onder onze Japanse kerselaat
is komen groeien. De groen/gele blaadjes ervan worden in de herfst mooi purper rood.
Dat is nu net de reden waarom die vrijpostige inwijkeling mag blijven staan 😃

Om dit logje af te ronden, nog wat regendruppeltjes op een of andere plant.

De donkere achtergrond heb ik verkregen door de lichtmeter van de camera
wat te bedriegen… De details hoe dat moet heb ik vroeger al meermaals uitgelegd 😋

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) foto logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel hé.

Morgen beloven ze zonnig en aangenaam lente weer…
Geniet ervan 🌞🤗

Salukes,
Dirk

Lente, druppels, bloesem en nog wat andere leuke dingen

In mijn drie vorige bloesem logjes heb ik vooral gespeeld,
met de close up mogelijkheden van de Brightin Star 35mm f/0,95 prime lens.
In het logje van vandaag heb ik gewerkt met de Canon 100mm f/2,8 macro lens
en de Fuji GFX 50S.
Het onderwerp tussen beide benaderingen is min of meer gelijk,
namelijk de lente bloesems van onze Japanse kerselaar in maart.

Maar tussen beide lenzen zit echt een wereld van verschil, zoals je hier nu zelf kan zien !
De Brightin Star is een heerlijke lens om lekker dromerige plaatjes te maken,
te “spelen” met het licht en zijn unieke bokeh. Het is géén macro, maar de
close up mogelijkheden zijn indrukwekkend !
De f/2,8 100mm macro laat je toe om het kleine wereldje te gaan verkennen,
om het onzichtbare min of meer zichtbaar te maken. Het ‘echte’ macro werk dus.

Dat je met beide lenzen op een totaal andere wijze moet werken,
is wel duidelijk hé ?
Een takje met wat open bloesemblaadjes, de focus heb ik gelegd op de meeldraden
van het bovenste bloesemblaadje.
De witte achtergrond komt van de witte mobile home van onze buurman,
die bijna 3 meter verder geparkeerd staat 😋

Met een macro lens kan je echt héél dichtbij komen…
Het is dan ook zeker niet mijn bedoeling om een objectieve weergave
van de werkelijkheid te maken…
Dat is geen fotografie vind ik , maar gewoon een kopie maken van wat je ziet…
Mijn verhaal vertellen dmv een beperkte scherptediepte is echt mijn dingetje,
maar mijn teergeliefde volgers weten dat ondertussen wel 😉

Met een macrolens kan je natuurlijk ook grotere stukken fotograferen…
De wolken die je hierboven ziet… zijn de voorbode van een malse regenbui
die er een half uurtje later uitviel 🌧☂

Maar na regen komt er meestal zonneschijn ! 👍
Heb ik je al verteld dat je na een regenbui zeker naar buiten moet gaan ?
(om druppeltjes te fotograferen natuurlijk 💧💧📷)

Ook met kleine druppeltjes in de bloesemblaadjes kan je lekker ‘spelen’ !
Als je wat geluk hebt én de zon belicht de druppeltjes heel subtiel,
dan is de kans héél groot dat je overal kleine bokeh bolletjes ziet .
Spijtig genoeg was het licht hier nét niet subtiel genoeg…

In deze witte bloesemblaadjes zat een regendruppel ‘gevangen’…
De lens stond helemaal open op f/2,8, zodat de scherptediepte héél miniem was
én ik daardoor de aandacht kon leggen op de piepkleine meeldraadjes van dit bloemeken.
De achtergrond verdwijnt hier ook in een onscherp waas.

Dichterbij kon ik niet komen om welgeteld 2 meeldraadjes scherp te krijgen,
een oranje en één geel meeldraadje zijn min of meer scherp…
meer is er niet nodig om te zien dat dit een bloesem bloemeke is.
Die grote vrijheid die je als macro fotograaf hebt om in wereldje van héél kleine
scherptediepte je ding te doen is telkens weer een nieuwe uitdaging 😋

Mos… wereldwijd bestaan er zo’n 26.000 soorten mos !
De Vlaamse soortenlijst telt maar liefst 532 verschillende mossensoorten !
Met het blote oog zie je amper een mos detail, maar gezien door een macro lens
gaat er een héél nieuwe mos wereld voor je open 😃

Soms (als je geluk hebt) zie je met de 100mm macro (+ een Raynox 250 voorzetlens)
héél rare beestjes voorbij schuifelen ! ik schat dat die oranje/rode beestje max 2 mm
lang is. Zou dit beestje een teek kunnen zijn ? 😨 ?

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel… we zien wel het dan wel hé 🤔
Misschien gaan we nog eens naar Antwerpen ? 😃

Salukes,
Dirk

Mijn nieuwe droomlens … (Part 2)

Naar goede blog gewoonte kies ik het onderwerp in mijn logjes totaal
willekeurig en soms lekker chaotisch qua opvolging en samenhang.
Om nog eens lekker onvoorspelbaar voorspelbaar te zijn,
ga ik vandaag gewoon verder waar ik in mijn vorige logje was gestopt 😉

“Ze” hebben deze week redelijk zacht lente weer voorspeld…
Maar zoals meestal zijn die weersvoorspellingen er weer dik naast 😶
Algemene foto’s maken van het grijze, sombere weer is natuurlijk altijd mogelijk !
Maar welke meerwaarde geeft ons dat ??

Maar proberen om leuke bloesem foto’s te maken in deze sombere, grijze
dagen is een toffe uitdaging die ik met plezier aanvaard 😃
De camera is mijn droomlensje, de analoge Brightin Star 35mm f0,95 !
(Meer tech info uit Deel 1 van deze serie vind je hier)

Met deze lens kan je in het bijna donker moeiteloos fotograferen,
zelfs met ISO 100 !
In de zomer (bij veel zonlicht) zal ik een misschien een grijsfilter nodig
hebben om geen overbelichting te krijgen !! 🤔
Nog iets… Ik denk ook dat deze lens helemaal niet weer-bestendig (WR) is…
Maar voor 189e kan je niet alles verwachten hé ?
Als het vochtig is , als het regent of sneeuwt, dan kan je héél simpel elke
lens weerbestendig (WR) maken dmv een paar elastiekjes én een plastic zakje. 🙂

De volgende 6 foto’s heb ik verleden maandag geshoot…
Het weer was somber en grijs.
Wat zeker weer een uitdaging is om “vrolijke” lente bloesem foto’s te maken
van onze in bloei staande Japanse kerselaar…🌸

De minimale scherpstel afstand is 37cm. De lens verhouding is 1:2.
Dus geen macro maar close up (Maar wie kan dat schelen hé ?)
Als ik werk met tussenringen van 11mm tot 16mm zit ik al op 1:1
of zelfs kleiner. Maar dan is op f0,95 de scherptediepte zo klein,
dat ik met Focus Stack moet werken om een aanvaardbare scherptediepte
te krijgen. Als fotograaf moet je redelijk blijven hé ?
Dan blijf ik veel liever werken op ‘normaal’ 1:2 close up verhouding én héél groot diafragma
(/f0,95) om in die héél kleine scherptediepte mijn eigen creatief ding te doen 😎

Wat ik écht geweldig vind aan dit droomlensje,
is het feit dat op amper enkele cm verder van mijn onderwerp de wereld in een
onvoorspelbaar waas verglijdt !
Het gevoel van schilderen met je lens is nooit zo intens geweest als met deze lens ! 🤗

Zoals ik al zei in het vorige logje…
Deze lens is analoog… helemaal manueel dus.
Er is geen autofocus aan boord …
Maar als macro fotograaf werk ik zelden met een autofocus.
Met Focus Peaking kan je moeiteloos elk punt in je foto,dat je wil scherpstellen
selecteren. Als je echt geen vaste hand hebt, dan kan een tripod of een monopod
heel zeker wonderen doen
Hier heb ik scherpgesteld op de meeldraadjes van het bloesem bloemeke rechts boven.
(Zolang ik kan, blijf ik werken uit de losse hand…)

In mijn fotografie is de grens tussen macro en close up meestal flinterdun !
Soms laat ik de natuurlijke vormen van planten spreken…
Soms laat ik de subtiele kleur rijkdom in dat kleine wereldje de foto dragen !
Het is een eindeloze zoektocht naar dat héél kleine draadje,
een klein draadje dat mezelf met de natuur verbind…
En zeggen dat ik absoluut géén groene vingers heb 😊

(Fotografie is een fantastische zoektocht & hobby hé ? 🥂)

Een laatste foto (voor vandaag toch), van onze Japanse kerselaar…
Er kwam héél even wat avondzon kleur doorheen de grijze wolken massa…
Een klein takje met 4 héél kleine rood/oranje blaadjes kreeg ik scherp,
terwijl een ander takje én een bloesemknopje onscherp in de achtergrond
verglijden. De prille lentekleuren en de onvoorspelbare vaagheid in
de achtergrond werken het geheel af !
Deze foto is mijn favoriet (bij de eerste 6 foto’s in dit logje)

De volgende 4 foto’s heb ik deze namiddag geshoot (zelfde lens, uit de vrije hand,
nog steeds f0,95 ISO 100 bij 1/250s).
Locatie : Het venster raam is onze slaapkamer
Zoals je ziet regende het…
Je kan natuurlijk zitten kniezen en zeuren omdat het aldoor regent… 😶

Maar je kan ook profiteren om te proberen schoonheid in regen te zien !
Rechtover ons huis is er een grote schapenweide/boomgaard, met veel oude (en grote)
fruitbomen. Daarachter begint een bos en een landgoed.
Met een héél kleine scherptediepte (/f0,95) kon ik de regendruppels op de ruit
isoleren én intussen de achtergrond in een zacht kleuren waas te laten verglijden 🌧☂😎

Met dezelfde camera settings als bij de vorige foto,
heb ik hier het camera standpunt een paar cm naar achter gezet,
zodat het scherpe druppel gedeelte (van vorige foto) opgelost werd in een
heerlijk bokeh van ontelbare licht druppeltjes. 😃
Prime lenzen nodigen uit om creatief te zijn, zoveel is zeker 😁

Ongeveer dezelfde foto als 2 foto’s terug…
Hier heb ik de regendruppels (loodrecht op de ruit) van een stuk of 32cm
bij de ruit gefotografeerd, zodat ik méér detail krijg én de druppels
niet zo klein meer zijn.
De achtergrond kleuren zijn ook anders dan de eerste regendruppel foto.
Alles is zachter en meer flou geworden vind ik. De kleuren geel/roze/groen
krijgen ook meer karakter en voelen ‘voller’ aan !

Bij deze foto kreeg ik een leuk idee !
Het resultaat van dat idee zie je in de volgende (én laatste) foto 😎

De vorige foto heb ik loodrecht op ons vensterraam geshoot…
Deze laatste foto heb ik onder een hoek van ongeveer 40 to 45 graden van
het zelfde vensterraam geshoot. De settings in de camera bleven identiek.
Je kan duidelijk zien dat de linker én de rechter kant van de foto
meer en meer onscherp worden naar de zijkanten toe,
terwijl het centrum van de foto even scherp is als bij de voorgaande foto.

Je ziet dus… Van de nood een deugd maken kan echt wel héél zinvol zijn 🤠
Zelfs met grijs, mistig & somber regenweer is er véél foto pret te beleven 😉

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel… we zien wel hoe de situatie met het weer
én mijn rug zal zijn…

Salukes,
Dirk

De lente mag gaan komen…

Het aanhoudend rot regen weer begint ferm op mijn systeem te werken 😠 !
Bij jullie ook ?
Als het vriest, dan trek je aangepaste kleding aan
en kan je de hele dag buiten blijven.
Maar met regen en wind weer kan je niets anders doen dan binnen blijven… 😶

Daarom ben ik nog maar eens in mijn ongepubliceerde foto archieven gedoken,
om voor jullie wat zonnige 🌞 foto’s van vorig jaar op te zoeken.
De foto’s zijn genomen in Badenweiler, Duitsland.
De camera is de Sony A7 mark 3.
De lens is de analoge Laowa 60mm f2.8 macro.
Scherpstellen doe ik dus via Focus Peaking

Bij het begin van deze fotoshoot zocht ik naar min of meer “rare” vormen.
In deze stekelige blaadjes zag ik het silhouet van een roofvis die op jacht is 🐟

Dan vielen wat geisoleerde takjes me op…
Mijn bedoeling was om de takken scherp op de voorgrond te krijgen ,
terwijl de bomen in de achtergrond verglijden in een waas van kleine bokeh bolletjes.

Dit takje vond ik heel bijzonder !
Het lijkt op een gestileerde vorm van een wandelend draadmannetje 😃
De bokeh bolletjes in de achtergrond bevallen me wel 👍

Ik besloot me volledig toe te leggen op kleine takjes met fris groene blaadjes
die zo dun zijn dat het tegenlicht er min of meer dwars door schijnt !

Ik ontdekte ook dat als je met de lens, ietwat schuin naar boven, of naar onder gaat,
dat je een totaal andere structuur in de vorming van bokeh bolletjes krijgt !
Het geeft echt een schilderen met je lens gevoel 😎🤗

Als je met de lens ietwat naar boven kijkt én de licht correctie 1 stopje naar beneden
zet krijg je weer een totaal ander beeld, qua lichtsterkte én details.
Het gemiddelde diafragma dat ik die dag heb gebruikt varieert tussen f2.8 en f5.6.

Met de lens naar boven geeft me veel licht, soms vond ik het licht wat te veel
én de kleuren wat minder sterk naar mijn gevoel.
Dus mikken we met de lens wat meer naar beneden toe (5 toy 10 graden naar beneden).
De bokeh bolletjes krijgen nu meer karakter én de kleuren zijn meer verzadigd.
“Zo gaat het heel lekker” dacht ik 🙂

Het tijdstip was toen rond 14uur…
De temperatuur was rond de 30 graden… Snikheet dus !
Maar in de schaduw van de bomen in het park was het lekker fris en koel !
Het licht werd op een heerlijke manier gefilterd én tegelijk tegengehouden door de bomen.
Het is heerlijk fotograferen op deze manier 👍

De bokeh bolletjes zijn niet echt perfect rond,
maar van een lens die ongeveer 200€ kost, kan je moeilijk meer verwachten hé ?
Volgende keer in dezelfde licht omstandigheden zal ik de 85mm f1.2 prime gebruiken.
Dan zullen de bokeh bolletjes echt wel perfect rond zijn !

Onlangs heb ik me een (analoge) 35mm f0,95 prime
van de Chinese firma Brightin Star aangeschaft.
Dit bokeh monster levert een ongelooflijk zachte achtergrond op én geeft een boterzacht
bokeh van perfect ronde bolletjes. Dat lensje heeft me (Nieuw !!)189€ gekost !
Hoe kunnen de Chinezen kwalitatief goede juweeltjes maken voor spotprijzen hé ??
Voor meer info over de Brightin Star lensfabrikant, klik hier

Om dit bokeh bolletjes logje voor vandaag te eindigen…
Nog wat meer licht gekleurde bokeh bolletjes die tot leven komen onder de
schaduwen van de bomen in het park…
Momentjes zoals dit, zijn voor mij dé voorbeelden van een super geslaagde vakantie 😎👍

Hopelijk heb je ook genoten van mijn zomerfoto’s,
die ik verleden jaar heb geshoot in de nabije omgeving van ons vakantie hotel in Duitsland.

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… we zien wel hoe de situatie met het weer is…

Salukes,
Dirk

Gelukkig niewjaar

2024 is begonnen…
De drukte van al de ‘feesten’ is eindelijk achter de rug 👍
In deze momenten worden massaal goede voornemens gemaakt,
maar wat zal daar na een paar weken nog van overblijven ? 🙃

Ik wens voor iedereen eigenlijk niets…
behalve misschien dat iedereen veel leuke tijden mag beleven
én dat iedereen gezond mag blijven 👍

Dat ik nog wat heb gespeeld met de Ai tool zal je hier wel merken !
Bloemekes én een stralende zon
…De Ai maakt er bijna een Noord Koreaanse bombastische propaganda poster van 😂

Omdat ik me niet teveel illusies maak over het weer heb ik de Ai tool ook voor regen én sneeuw gevraagd bij een Duits marktplein in warm avondlicht.

Nu ik toch bezig was vroeg ik ook voor granieten cijfers in een winters plein ergens in Wallonië

Het jaaroverzicht van 2023 had als hoofdthema ‘Water en vuur’
Ik heb de Ai gevraagd om Water en vuur te combineren in een landschap met veel bossen, bergen, nevels en mist, wolken. De cijfers moeten nu van hout zijn.
De Ai heeft er zelfs een snoer met kerstboom lichtjes bij getoverd 😋

Hier vroeg ik voor doorzichtige kristallen letters gezien door een macrolens van 35mm op f/0.95 en enorm veel bokeh bolletjes, gouden licht, druppeltjes

’t is ondertussen weer een paar jaar geleden dat we nog eens in Italie zijn geweest… Dus vroeg ik voor een oud Italiaans marktplein, zonder mensen, stalen cijfers in steampunk stijl, een malse regenbui, sprookjesachtige lichtjes

Omdat er in dit logje al genoeg regen is gevallen,
laten we nu de bloemekes meespelen 🌼😉
een symbiose tussen moderne digitale techniek, bloemen, natuur, besneeuwde bergen, zuivere berglucht

Als afsluiter van dit logje…
cijfers die uit bloemen en groen gras bestaan op oud vergeeld perkament

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel weer als het zover is hé 😉

Het zullen zeker weer echte foto’s zijn …
Met de Ai tool heb ik de laatste weken wel genoeg gespeeld

Nog een goede 1 januari maandag ,
Straks komt ons kleinkind haar nieuwjaarsbrief vertellen !
Heerlijke momentjes zijn dat 😋👍

Dirk

Natte Herfst …

Dit jaar heb ik bijna geen herfst foto’s kunnen maken…
Ofwel had ik geen tijd (want een actieve gepensioneerde heeft
tegenwoordig een druk leven 😂)
ofwel was ik een tijdje DPA (De Plank Af) wegens buikgriep
of die bijna niet weg te branden, vervelende verkoudheid …
Ondertussen heeft het voortdurend geregend en is de herfst
anno 2023 bijna helemaal verzopen…

Om in de sfeer van de Natte Herfst te blijven, heb ik besloten
om foto’s van verleden jaar, december in het Buggenhout bos
te posten. (de kant van Malderen), op dezelfde locaties als
waar ik vroeger met mijn fotomaat,Johan, ook vele foto’s heb gemaakt.
De camera is zoals toen de Fuji GFX 50S en de lens is de GF 23mm f/4.

In het bos was het mistig , nat en kil…
Als fotograaf kan je kiezen tussen sfeer en werkelijkheid
… als mens kan je kiezen tussen emoties…
Ofwel maak je mistige, natte, kille foto’s ,
ofwel probeer je het spaarzaam aanwezige licht te gebruiken om de
natte herfstkleuren een kleurige boost te geven…
Als fotograaf probeerde ik de sfeer van het bos weer te geven,
Als mens koos ik voor de laatste optie… via kleuren altijd blijven
positief denken …

Een glibberig wandelpad, ergens in het Buggenhout bos

Wat verderop in hetzelfde bos-wandelpad…
Hier heb ik de kleurtemperatuur van de camera een streepje warmer gezet.
Zo wordt het herfst-rood wat meer onderstreept,
en voelt het geheel wat minder kil en koud…

Een oud brugje en een omgevallen beuk…
Beiden hebben ze gemeen dat er een prachtig, groen, moslaagje
over ze heen groeit…
Het knisperen van de herfstblaadjes als je erover stapt, de aangename
herfstgeuren in het bos én de heerlijke, door de mist getemperde stilte ,
maken van dit bos uitstapje een mooi gebeuren !
Zo’n herfstbos is ideaal om de muizenissen uit je hoofd en gedachten
te verjagen 😎

Mag ik je een persoonlijk fotografie weetje verklappen ?
Als je een bos wilt laten leven in je fotografie,
dan moet je dat bos bekijken als een groep kleine kinderen…
Als je kleine kinderen fotografeert, dan zak je toch ook door je knieën ?
Bij een bos is dat hetzelfde vind ik…
Je moet niet echt een kikker perspectief proberen maken,
(alhoewel dat soms heel tof kan overkomen)
maar vanuit de ooghoogte van een Duitse Herder hond je foto maken,
is al meer een stapje in de goeie richting, die ik probeer uit te leggen.
Als je dan nog de bomen als modellen ziet én je al die boom modellen de nodige eerbied kan geven… dan zie je het bos door de bomen heen 😎
Dan fotografeer je geen ‘dingen’ meer, maar maak je foto’s van ‘leven‘
Het is gewoon een kwestie van aanvoelen en ‘zien’…

En de bosweg ging meanderend verder en verder het bos in…

Een flink paar honderd meters verder, ik was intussen uit het bos…
Op het platteland van Malderen, naast het Buggenhout bos,
was het nog steeds heerlijk mistig 🤠
Mist over de velden en over het land, dat is genieten !
Met mist en nevels moet je natuurlijk 100% waterdicht fotogerief
gebruiken… anders zal je fungi in je lens en camera kweken 🍄🥴!
Als je geen 100% waterdicht fotogerief hebt… geen probleem hoor,
met wat plastieken diepvrieszakjes én wat elastiekjes kan je perfect
je fotogerief 100% waterdicht maken .

Een glooiende weide , een handvol bomen en wat takken…
én natuurlijk wat ochtend nevels en wat mist…
Meer heb je niet nodig om sfeervolle & mistige herfst foto’s te maken
(Alle foto’s zijn gemaakt tussen 7:30 en 9u am.)

Hopelijk heb je ook genoten van dit “Nette Herfst” logje
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer 😉

Salukes,
Dirk

Roest Op Zondag

Voor dit Roestig logje blijven we nog even in Duitsland…
Gewapend met de Sony A7m3 en de 50mm f1.8 was ik
onder andere op jacht naar mooi roest…🤔
Zelf op f1.8 blijft dit lensje mooie resultaten geven.
Je zal al wel gemerkt hebben dat ik een liefhebber van
grote diafragma’s (klein f-getal) ben. Een groot diafragma betekent
dan ook weinig of subtiel weinig scherptediepte.
Met die héél kleine scherptediepte kan ik zo de details leggen
op de plaats die ik zelf wil.

Deze roestige ijzeren afvoerbuis heeft iets vind ik 😎

Hopelijk heb je ook genoten van dit (klein) Roestig logje
én mijn klein Ai experimentje om roestige letters te vormen…

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is 😉

Salukes,
Dirk

Macro in onze Nationale Plantentuin, Meise. (Part 2)

Mijn logjes staan min of meer bekend voor de
onvoorspelbaarheid van mijn onderwerpen.
Om die onvoorspelbaarheid te behouden ga ik in dit logje gewoon
verder met part 2 van het vorige logje 😂

We zijn dus nog steeds in de Nationale Plantentuin, Meise.
De camera is ook nog steeds de Sony A7R2 , de lens is de analoge
Laowa 100mm macro f2.8 1:1 tot 2:1
(Voor het verschil tussen 1:1 en 2:1 (her)lees het vorige logje.)

In mijn natuur fotografie ga ik steeds op zoek naar eenvoud…
Eenvoudige vormen samen met de beperkte scherptediepte
van een macrolens, voelt dikwijls aan als pure magie !
Alles, hoe klein het ook mag zijn,
zal een schaduw hebben !

De vrolijke kleuren van deze piepkleine bloemekes maken me blij 😃
Deze bloementuiltjes zijn 2.5 tot 3cm groot

Deze paars-rode bloemekes deden me denken aan dansende ballerina’s 😉

We zijn terug in de tropische serre…
Hierbinnen zit je echt in het tropische oerwoud !
Je moet echt zorgen dat je lenzen en je camera voldoende
geacclimatiseerd zijn, eer je hier verder gaat. Anders krijg je condens
op je lens en je optisch glas. Zorg dat je hier altijd droge (en zachte, stofvrije) poetsdoeken hebt voor het glas en je zoeker.
Na 15 minuten wachten heeft je lens ongeveer dezelfde temperatuur als binnen in de serre en zal het glas niet meer aandampen of wazig worden.
Zorg ook dat al je spullen 100% waterdicht zijn… het is hier héél vochtig !

Onlangs heb ik een interessante docu gezien, waarom bomen en planten
altijd naar boven groeien… deze kleine wurgplantjes kwamen daar ook
aan bod omdat die zich al slingerend een weg zoeken. Als die kleine
lianen een of ander voorwerp tegen komen, voelen ze dat en hechten
zich onmiddellijk vast aan dat voorwerp. Het is nog steeds een raadsel
voor de wetenschap hoe die liaan-wurgplant die andere voorwerpen
kan ‘voelen’.

In de schemerige wereld van het oerwoud kan je met een groot
diafragma van f2.8 de achtergrond zacht, kleurrijk én sober houden.

Soms kom je hier ook joekels van boombladeren tegen !
Wat ook leuk is aan deze serres, is dat je in elke serre de typische
geluiden van het oerwoud, woestijn, regenwoud, enz kan horen !
Je hoort vogels , roofdieren, apen, geritsel enz.
Het is echt wel een leuke ervaring 😋

In het tropisch regenwoud ga je als fotograaf op zoek naar ???
Naar druppeltjes bijvoorbeeld 😃
Hier heb ik na minstens 10 pogingen toch één foto op hét juiste moment
kunnen maken 😊 De druppeltjes vallen niet in eenzelfde ritme naar
beneden, dat maakt het zo moeilijk om op het perfecte moment de
foto af te drukken.
Laat ons stellen dat het 5% kennis is én 95% geluk hebben is 🤭

In fotografie moeten het niet altijd herkenbare dingen zijn vind ik…
Wat licht bokeh bolletjes in de achtergrond en een flard van
onbekende natgeregende oerwoud vegetatie kan een mooie
abstracte foto opleveren.

Hier lijkt het wel dat deze natgeregende tropische boomblaadjes een paraplu zijn voor dat wit bokeh achtergrond bolletje.
Met wat meer fantasie,
kan ik er ook een vers geplukte witte kers in zien 😂

Om dit logje voor vandaag te eindigen :
Ergens in het tropisch regenwoud vloeide een regendruppeltje
van een takje naar beneden…
De schaduwrijke achtergrond was perfect voor dit plaatje 🤠
(Wordt vervolgd hoor…)

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste logje van
“Macro in de Nationale Plantentuin part 2” hebt genoten.
Btw, er zullen nog veel Plantentuin logjes volgen hoor …
Er is daar zoveel te beleven, dat je jarenlang
steeds weer nieuwe dingen kan ontdekken én fotograferen 😃

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe dat volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp het zal gaan… ??
dat zien we wel als het weer zover is hé 🙂

Vriendelijke groetjes,

Dirk

’t is weer slecht weer !

Het is een feit dat : Regen, kille wind, buien , regenjassen, enz,
niet echt geliefd is bij de meeste mensen.
Niemand gaat voor zijn plezier ‘zomaar’ naar buiten als de
regen & wind buien je van je sokken blazen. Zelfs ik niet 🌧
Maar soms duurt dat verdomd winter regen weer zo lang,
dat je binnenshuis de kriebels krijgt én je eens buiten wil zijn !

Enkele weken geleden had ik zo’n moment dat de muren van ons huis
op me afkwamen ! Ik moest eruit !
Gelukkig heb ik altijd wel ergens een camera klaar, mét opgeladen
reserve batterijtjes liggen…
Vandaag was het de oude Sony A7 r2 , de lens is de manuele Laowa
85mm 2:1 macro lens. Het unieke van deze lens is dat het diafragma
opent van f/5.6 tot f/22. Deze lens is niet waterdicht, maar een
plastiek zakje en wat elastiekjes maken het boeltje waterdicht 🙂

Mijn fotoshoot die dag, begon aan het raam van onze slaapkamer…
Dit om je een sfeerbeeld te geven in wat voor snert weer ik me
zal gaan begeven…
Waterdichte stapschoenen, een reflecterende regenjas met veel
zakken, een grote regenkap boven mijn hoofd…
En wijle weg !

Nog geen honderd meter ver, zag ik dit herfstblad dat van
geen opgeven wou weten !
Tussen een paar regenbuien door kan je op onverwachte mooie
dingetjes stuiten !
Die warme herfstkleuren in het pre-lente seizoen vond ik WOW !

Deze 85mm macro lens presteert héél goed op f/5.6 vind ik !
De katjes blijven netjes vlijmscherp op de voorgrond,
terwijl de achtergrond verglijd in een zacht waas.
Hoe korter bij je tot een macro verhouding van 2:1 komt,
hoe kleiner de scherptediepte én hoe zachter de achtergrond.
Het is een lens die je proefondervindelijk moet leren kennen.
Het enige nadeel van deze lens is dat ze volledig manueel is :
Géén autofocus , geen exif-data bij je foto…
Maar een macro fotograaf kan gerust zonder AF en exif-data🙃
De manuele scherpstelling doe ik via Focus Peaking.

We zijn intussen enkele km en een handvol regenbuien verder…
In een klein bosje, ergens tussen de kruising van Sint Martens Bodegem, Schepdaal én Itterbeek stopte het met regenen… Daar kon ik me uitleven
met de talrijke druppeltjes die overal rondom mij glinsterden.
De achtergrond was ook zwanger van de regendruppeltjes ! 💧👌

Helemaal mooi wordt het als de zon heel even door de grijze regen
wolken door heen breekt !
Die grote massa, loodgrijze regenwolken fungeren nu als een gigantische diffuser die het felle zonlicht doet afzwakken. Als fotograaf moet je
direct inspelen op dit weerkundig fenomeen !
Dankzij het door de regenwolken gefilterd zonlicht, kon ik deze stekelige
takken netjes in puur tegenlicht fotograferen 😎
Zonder de regenwolken had ik een overbelichte, waardeloze foto 🤠

De momenten, tussen 2 regenbuien door, die zijn goud waard !
(voor een natuur fotograaf én voor de natuurliefhebber )
Voortbordurend op dezelfde licht voorwaarden als in de vorige foto,
kon ik in dit heerlijk diffuus zonlicht blijven fotograferen.
Dat zalig gevoel van ‘schilderen met je lens’ werd hier ook wakker 😃

Naarmate er terug meer wolken over het zonlicht “gleden” ,
veranderde de intensiviteit én de lichtsterkte van de zon.
Schaduwen werden sterker en veranderden constant…
Als fotograaf moet je hier het onderste uit de kan van je kunnen halen
om een toonbare foto te maken…
Maar hoe moeilijker de omstandigheden… hoe leuker de uitdaging ! 🤗

Nog een variatie op het thema van hierboven…
Een natgeregend takje, één druppeltje, de naakte zon die reflecteert
in een achtergrond druppeltje én een héél klein takje,
of is het een vergeten herfst blaadje in het midden, 1/3 hoog.

Teug een paar km verder (die namiddag heb ik +-12km gestapt),
zag ik deze sierlijke krulwilgen. De regenwolken zijn nu ongeveer een dik
half uur geleden verdwenen. Er scheen een heel flauw, lente zonnetje,
dat net genoeg was om deze (nog steeds bladloze) krulwilgen
in een mooi licht te ‘presenteren’

Hier heb ik een klein fotografie experimentje gedaan…
De vorige foto (van die krulwilg) heb ik via Nik-tools omgezet naar een
Zwart/Wit foto.
Bij deze Z/W foto heb ik in Photoshop de Z/W waarden omgekeerd…
Wat wit is wordt zwart en omgekeerd. Het geeft een vertekend,
apart beeld, dat we als kijker niet echt gewoon zijn…
Maar als tekenaar/graficus kan ik me hier heel goed in vinden 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Veel te veel mensen denken dat je niet kan fotograferen als het regent…
Maar met dit logje moedig ik iedereen aan om dat WEL te doen 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 2)

Van de macro’s die ik in mijn tuin maakte, de paarden in IJsland,
is het weer tijd om een oudere serie verder te zetten…
Het eerste deel van deze Keukenhof serie kan je hier (her)lezen.
In deel 1 heb ik je verteld van de talrijke regen buien,
die we onderweg naar het Keukenhof passeerden…

Dit tweede deel gaat vooral over piepkleine druppeltjes die
overal overbleven na een paar uren van regen…
De grijze lucht werkt nu als een enorme diffuzer,
wat voor macro fotografie buiten echt wel ideaal is.
Een felle zon loodrecht boven je hoofd,
dat is het meest lelijke licht dat je kan hebben. 🤔
Alles is dan flets, contrastloos, harde dichtgelopen schaduwen
en uitgebeten hooglichten maken je foto’s echt lelijk.
Lang leve de grijze regenwolken dus 😇

Bij macro fotografie werk ik het liefst bij een wijd open diafragma,
van f2,8 tot f5,6 , heel soms tot f8.
Bij een groot diafragma (klein f getal) krijg je een heerlijk zachte
en niet-storende achtergrond.
Een weetje: Hoe groter de sensor, hoe zachter de achtergrond…
Maar dit alles is een persoonlijke smaak…
Sommige fotografen voelen zich goed bij f11 en meer…
Zoals ik al zei, het is gewoon een kwestie van persoonlijke smaak & gevoel 🤠

Schoonheid en sierlijkheid ontmoeten in een langzaam naar beneden glijden druppeltje…
Maar 1 ding is zeker: De universele zwaartekracht wet is én blijft onverbiddelijk !
Hoe kunstig mooi ze ook kan zijn 🙃

De kleine mosjes die ons uitdaagden…
Ze groeien op een oude gemetste muur van zeker 2 meter hoog !
Dat is minstens 20 cm boven mijn hoofd … Damned ! 😶
Bij deze foto’s heb ik echt alles uit mijn kast van ervaring moeten halen
om toonbare foto’s te maken.
Dmv focus peaking kon ik op het gekanteld kleine schermpje op de
achterwand van de camera, het scherpte punt min of meer bepalen.
Dit alles terwijl ik wankel op mijn tippen of op een stuk steen stond…
Er zijn dan ook een meerderheid van deze foto’s naar het Walhalla der
digitale foto’s gestuurd,
maar het handvol gelukte foto’s wil ik jullie niet onthouden 😎
Het eerste min of meer scherp mosje mét waterdruppeltje … 🤩

Hoe zwaarder de uitdaging is…
Hoe liever ik ervoor ga !
Deze mosjes kon ik onmogelijk allemaal scherp voor de lens krijgen,
omdat ze allemaal op een andere diepte afstand groeien.
Je zou dat kunnen oplossen dmv Focus Stacking,
maar probeer dat maar eens te doen als je de camera tegen de muur
moet duwen en klemmen, terwijl te zelf op je tippen staat te wankelen 😋

De aan(vol)houder wint…
Beetje bij beetje kwam ik bij betere resultaten…
Mijn foto kameraad is een stuk groter dan ik, en had hier veel minder moeite mee…

Op de een of andere manier was het me gelukt om hoger te komen…
een paar platte stenen gaan ‘lenen’ bij een tuiniers onderhoud hoekje
gaven me 20 tot 30cm hoogte winst !
(nadien heb ik alles netjes terug gezet hoor)
Wat een klein beetje verschil in hoogte kan doen hé ? 😉

Als je eenmaal op dreef komt…
nu ja, dan ga je gewoon door hé ? 🤗

Het piepkleine wereld van de waterdruppeltjes die blijven hangen door
de oppervlakte spanning in het water zal altijd een uitdaging blijven voor mij 🧐

Magie voelen & ontdekken, zo voelt dit soort van macro fotografie soms aan 😎

Hoe je het ook draait of keert…
De wereld die je ziet doorheen een regen of condens druppeltje,
zal steeds onze wereld ondersteboven geprojecteerd zijn…
Natuurwetten zijn misschien echt wel de enige overgebleven
zekerheden in ons leven van vandaag …

Een grijze regenwolk maakte even een eind aan dit mooie mosjes-druppeltjes licht…
Het volgend logje in deze reeks borduurt zeker verder op andere druppeltjes vormen
én betere licht omstandigheden… Maar dat is voor een volgende 📷 keer 😁

‘k hoop dat je genoten hebt van dit tweede Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere 📷 logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 🤠
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk