Het kleine wereldje…

In dit logje maken weer een enorme sprong…
Van de woeste natuur in IJsland ,
keren we terug naar het vredige Limburg, naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje van deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.

De Meike flitser die ik voor deze opnamen heb gebruikt,
heeft ondertussen de geest gegeven… 😶
Het voetje waar je hem in de flitsschoen mee schuift was gewoon afgebroken ! 😮
Nu ja, deze flitser heeft me amper 85€ gekost, het is spijtig maar ook weer niet zo erg…
Dat zal me leren om spotgoedkope Chinese rommel te kopen hé ! 😉
Nu gebruik ik een kwalitatief veel betere Godox TT686,
die ook relatief goedkoop is. De flitsers van eigen merk zijn meestal iets beter,
maar kosten meestal veel te veel geld voor wat ze waard zijn.

Intieme momentjes met een bloemenhart….

De zweefvliegjes waren echt wel verlekkerd op de bloemen
van mevrouw Maryse

Het is echt wel duidelijk dat het hier ondertussen flink geregend had hé !
Voor creatieve bloemen fotografie gaat hier wel een nieuwe wereld open dacht ik 😎

Bloemen blijven inspirerend
Je kan er echt alle kanten mee uit vind ik !
vind jij dat ook ? 😎

Dezelfde bloem, vanaf links bekeken…
De meeldraden zijn als snoepgoed voor de zweefvliegjes !

In andere bloembakken aan de muur groeien dan weer andere (piepkleine) rode bloemen…
Ze waren amper 1 cm groot, wat een heel andere fotografie benadering vraagt …
De stamper van deze bloemetjes was gesplitst in 5 gekrulde deeltjes,
wat ik wonderlijk mooi vind !

In dezelfde bloembak, een ander bloemetje van dezelfde soort…
Hier heb ik enkele blaadjes en wat regendruppels laten spreken,
de zalige onscherpte van de macro lens doet de rest
om de compositie af te werken 😋

Aan de piepkleine druppeltjes heb je een goed idee
hoe klein dit ongeboren baby-bloemetje is !
Met een macro lens de wereld verkennen… Zalig hoor 😎😁

Zomaar een wit bloemblaadje
bedekt met wat regendruppeltjes…
Er is overal zoveel schoonheid verborgen,
dat wacht om ontdekt te worden 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een nog gesloten bloem die wacht op wat zon…
Ik vind het net een natgeregend baby-draakje 🐲

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes, Dirk

Limburg, vakantie land (deel 4)

Van de Speelse Spiegelingen in mijn vorig logje,
verkassen we weer naar het mooie Limburg.
Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 3.
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss.
Dat je met deze camera heel dichtbij je onderwerp kan komen,
dat had ik vroeger al meermaals gezegd.
Als er mooi licht is, dan kan je je lekker uitleven met die camera 😎

De klaprozen in de glooiende roggevelden vind ik betoverend mooi !

Macro kan je het niet noemen want de camera kan niet op 1:1 komen.
(1:1 betekent 1 vierkante cm van je onderwerp is 1 vierkante cm op de CCD van je camera)
We moeten het doen zoals met elke andere niet-macro lens…
Namelijk op 1:2 .
Maar met wat mazzel kan je heel leuke close-ups maken 😉
Hoeveel schoonheid zit er niet in een klaproosje hé ? 😉

Klaproosjes in Love 🙃

Een oude, vermolmde boom…
Het is gewoon een kwestie van tijd voor die boom de pijp aan Maarten geeft en omvalt…
Al die kleurschakeringen, de vermolmde structuren… een kunstwerk van moeder natuur 😶

Eikenloof in de namiddag zon…
Gezeten op een rustbank onder de eik hebben we onze bokes soldaat gemaakt,
Wat een rust straalt uit dit stukje Limburg 😎

Klaprozen zijn heel figuratieve bloemen vind ik…
Als er een briesje over de velden waait,
dan lijken deze bloemen wel te dansen ! 🤗

Nog wat meer ingezoomd op dit dansend bloemeken…
Is het geen sierlijk danseresje ?
Ze deed me denken aan een ballet meisje dat een pirouette danst 🤩

Deze zacht roze gekleurde klaproosjes vond ik ook betoverend mooi !
Wat een subtiele en fragiele kleuren allemaal !

Tot er weer een fluweel zacht zomerbriesje de Haspengouwse velden streelt…
en ook de roze klaproosjes meedoen met het bloemen ballet 😍
Het waren heerlijke geniet momentjes 😋

Dit logje wil ik vandaag af sluiten met een handig fotografie weetje 📸
Rode bloemen fotograferen is meestal niet eenvoudig !
Een ‘probleem’ dat veel fotografen al ervaren hebben denk ik…
Deze link verklaart waarom én geeft simpele oplossingen, die iedereen wel begrijpt.

Om deze rode bloem niet over te belichten, én om de mooie diep warm rode kleur
te behouden heb ik gewoon 3/4 stop minder licht ingesteld
in het (+/-) wieltje… (zoals geleerd in de bovenstaande link 😁 )

Ik hoop dat je ook van dit vierde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 🙃

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Limburg, vakantie land (deel 3)

Van het kleine macro wereldje in mijn tuin gaan we terug naar Limburg.
Dit logje is het vervolg van Limburg, vakantieland deel 2.
Het weer deed heel rare dingen toen we in Haspengouw fietsten !
Van de ene kant was het grijs met enorme regenwolken,
van de andere kant een blauwe lucht bevolkt met witte wolken.
Dit zal je merken aan de foto’s in dit logje.
Tijdens onze fietsvakantie was niet ver van ons verblijf vandaan,
de water ellende in Wallonië begonnen…
De oorzaak van die wateroverlast zou aan het afzwakken van de straalstroom
liggen… Er was bijna geen wind meer (de straalstroom) die de regenwolken
vooruitblaast. Vandaar dat de regen die normaal over verschillende landen
verspreid naar beneden valt, nu op die kleine plaats in de regio van Luik
alles overstroomde. Waarom de straalstroom afzwakt … ??
Volgens mij is dit één van de gevolgen van de mondiale klimaat wijzigingen
die we nu ondergaan 🙄
Naar mijn bescheiden mening is het fenomeen van de grijze lucht
én de tegelijk blauwe lucht van de andere kant het gevolg
van een afgezwakte straalstroom.
Tot zover mijn weer praatje…

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss.
Kom je mee ?
Samen op fietstocht doorheen het heerlijk mooie Haspengouw 🙂

Zoals ik al zei,
van de ene kant enorme regenwolken die bleven ‘hangen’…
Het was me natuurlijk om de mooie veldbloemen te doen 🙂

De boeren worden aangemoedigd (én krijgen er iets voor),
om veldbloemen aan de rand van hun velden een kans te geven.
Een initiatief dat ik toejuich

Een paar km verder, aan de andere kant was de hemel blauw,
in de wolken zat heel duidelijk meer beweging in dan in de regenwolken
aan de andere kant.
Het kunstwerk dat de boer hier met zijn tractor heeft neergezet vond ik heerlijk mooi !

Wat meer naar links gegaan om het 2de tractor spoor ook te “vangen”…
De vorige foto vind ik persoonlijk beter.
Wat vind jij ervan ?

Ook in Limburg kennen ze ‘vuil water’…
Dit putdeksel heb ik ‘the middle of nowhere’ gevonden 🙂

In de omgeving van Bokrijk kan je ‘in het water rijden’ met je fiets…
Zo wordt overal reclame gemaakt, zelfs op tv !
Deze attractie vond ik echt niets… het is gewoon een beton en stalen
waterdichte ‘gleuf’ die een vijver doormidden “snijdt”.
Het ding is amper 50meter lang.
Dat lelijke gevaarte wou ik niet op de foto 😉
De vijver met de dreigende regenwolken vond ik veel mooier
om te vereeuwigen

Helemaal omgeven door enorme velden…
Je hoort alleen het zachte ruisen van de graanvelden,
soms hoor je wat vogels , een andere fietser of wat wandelaars
De zalige rust en stilte van Haspengouw 😎

Klaprozen waren er genoeg…
Die mooie, rode veld bloemekes, deden me denken aan het mooie logje van Klaproos 🙂

Geïnspireerd door de kleurcontrasten van rood en groen
en het warme goud van de graangewassen
besloot ik om hier wat natuur stillevens te maken…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Scherp gezet op de klaprozen, een wijd open diafragma op f2
maakt dat alle aandacht naar de rode klaprozen gaat.
Het perfecte kleurcontrast tussen rood en groen versterkt hier het geheel

Ik hoop dat je ook van dit derde deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

In het vorige logje, presenteerde ik fietsvakantie foto’s in Haspengouw dit jaar.
In dit logje gaan we terug naar Limburg, maar dan naar het kleine wereldje,
terug naar de macro foto’s die ik in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven heb gemaakt.
Het vorige deel van dit macro-logje kan je hier (her)lezen.
De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.

In het binnenhof van de fruitteelt boerderij had Maryse,
(de gastvrouw van onze vakantiehoeve) een paar enorme bloempotten
geplaatst met grote bloemen erin.
Toen ik zag dat deze bloemen aangetrokken werden door zweefvliegjes,
was ik meteen verkocht 😎
De techniek die ik gebruikte om deze macro’s te shooten,
kan je HIER (her)lezen.

De zweefvliegjes hadden geen last van die rare kerel met dat zwart
kastje in zijn handen 🙂 Wat zijn het sierlijke vliegjes hé ?

Stel je voor dat je kon vliegen… én naar je eten kon vliegen…
Je met je pootjes ergens aan vasthouden en … eten maar 😉

Stel je voor dat je een zweefvliegje was ?
Hoe zou onze gedachten wereld er dan uit zien ?
Zou ‘denken’ sowieso nog mogelijk zijn ?
Hoe zou het “aanvoelen” om 100% instinctief te leven ?
Leven an sich, is toch wel iets ongelooflijk hé ?
Dat zoiets kan bestaan !

In andere bloempotten aan de muur groeien rode bloemen,
de bloemetjes in wording vond ik heel fotogeniek,
vooral door het kleurcontrast van geel/groen met het rood in de achtergrond.
Hier zat ik op een macro verhouding van bijna 2:1 , de scherptediepte is dus héél klein.
Maar ik geniet enorm van deze ‘beperkingen’, als macro fotograaf moet je echt je best
doen om hierin een min of meer ‘verantwoorde’ foto te maken.

Als ik de grenzen van de macrolens instel op 2:1,
dan is de scherptediepte flinterdun, maar zelfs met deze beperkingen
kan je nog leuke plaatjes maken 😎
btw (baai de weey). Alle foto’s zijn uit de losse hand gemaakt,
een statief is voor macro in de natuur echt niet te doen,
(eens je dat statief hebt opgesteld, zijn alle beestjes al lang verdwenen :wink:,
of heeft de wind je onderwerp een paar mm verder of terug geblazen… )
Een statief voor macro is enkel handig wanneer je in een ‘studio’ kan werken…

Titel: Intiem met bloemen…

Deze foto (ook op 2:1 macro verhouding) vind ik persoonlijk de beste van deze 3
rode bloemen foto’s in dit logje. De flits is hier op 1/32 power gezet,
wat een fluweel zacht licht geeft aan dit héél kleine bloem detail

Titel: Intiem met bloemen-2

Leliehaantje

Rood leliehaantje
verzot op kievitsbloemen
je vreet al ons groen !

De sierlijke zweefvliegjes bleven maar snoepen van de bloemen !
Soms blijven ze gewoon zitten als ik heel langzaam dichterbij kom met
de lens en de flitser. Zelfs de ontlading van de flitser schijnt ze niet te deren !
Het zijn perfecte macro modellen voor mij 😎

Soms kon ik zo dichtbij komen,
dat ik op een f5,6 diafragma details op hun facet ogen kon zien !
Voor een macro fotograaf zijn dit JOEHOE momentjes hoor 😉

En nog kunnen we enkele cm’s dichterbij komen…
Héél langzaam naderen, soms vliegt het insectje weg, soms niet…
Macro fotografie is niet gemakkelijk, maar als je erdoor ‘gebeten’ bent,
dan is het een fantastische hobby én een super creatieve uitlaatklep !

Om dit logje voor vandaag te sluiten…
Een paar minuten na een enorm zware regenbui (Die dag overstroomde Luik…)
heb ik in de hoeve nog veel druppel foto’s genomen.
Het leven brengende water of watersnood… ?
Voor moeder natuur maakt het niet uit ! Ze doet maar !
Maar voor ons maakt het wel uit…

Verkeerd

Als regen water
onze huizen overspoeld
dan gaat het verkeerd !

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Limburg, vakantie land (deel 2)

Van de woeste natuur in IJsland en het kleine macro fotografie wereldje,
is het weer hoogtijd dat we terug iets totaal anders gaan doen ! 😉
Vier logjes geleden had ik een nieuwe serie opgestart, Limburg vakantie land deel 1
het logje van vandaag is het vervolg daarop. (Deel 2 dus 😉 )
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss

Dit logje begint niet met een “gewone” foto, maar met een ‘speelse Spiegelingen’
spielerijtje dat ik heb losgelaten op een foto van het metalen kerkje van Borgloon.
Deze ‘speelse spiegelingen’ vind ik gewoon leuk om te doen 🙂

Voor deze foto stond ik centraal onder de ‘kerktoren’ van het Metalen kerkje…
én ingezoomd tot de torenspits…
Heel de binnenkant van het Metalen Kerkje is hol en nodigt uit …
Aan de foto is niets veranderd, het is gewoon een bovenzicht in de torenspits
Het subtiele spel tussen licht en schaduw vind ik heel aangenaam om zien
De rode tinten die je ziet zijn subtiele roest kleur schakeringen…
Ergens doet dit geheel me denken aan een stalen spinnenweb ! 😎

Het Metalen Kerkje bestaat alleen aan de buitenkant,
een ongrijpbaar stalen omhulsel als het ware !
De binnenkant, het interieur, is leeg en hol,
maar dit gegeven levert wel fantastische schaduwpartijen op !

Een positie ietwat uit het centrale punt van de kerktoren verwijderd…
en wat meer uitgezoomd tot de kerktoren himself…
Het rood komt van de oxidatiekleuren,
het groen is van de bomen, mossen die langzaam, maar zeker hun plaats weer opeisen…
De natuur heeft altijd het laatste woord hé ? 😎

Nog een laatste Z/W impressie van het Metalen Borgloon kerkje…

Terug op de fiets…
Het heerlijke Haspengouwse land tegemoet trappend !

Bij de vorige foto was ik niet echt 100% tevreden…
Vraag: Hoe kan ik hier het mooie Haspengouw méér treffend fotograferen ?
Antwoord: Door Gewoon door te knielen en de groene kleuren van het veld,
de veldbloemen én de wolkenmassa in één foto te presenteren 🙂

Het zacht glooiend landschap van Haspengouw…
Betoverend mooi vind ik, ook nog na zovele jaren dat we hier op fiets vakantie komen…

De wolken worden zwaarder en zwanger van water…
1 Dag later werd Wallonië getroffen door een nooit geziene watersnood…
Luik is hier niet ver af…
De immens grote aardappelvelden zijn schilderachtig mooi !

Om dit Limburg Vakantieland logje voor vandaag te eindigen…
De regenwolken werden groter en zwaarder…
een warme bries waait hoog boven de velden…
een ruisende ritseling gaat over het land
De contrasten tussen de groene maisplanten én het gouden graan
nodigen uit om te fotograferen !

Ik hoop dat je ook van dit tweede deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

In het vorige logje, heb ik jullie uitgelegd hoe ik de laatste tijd
meestal mijn macro foto’s maak.
De methode die ik probeerde uit te leggen heeft als groot
voordeel dat je als er weinig licht is (s’ochtends, of de avond –
wanneer je over je onderwerp gebogen staat en dat in de schaduw zet,
een beestje in een donker bos…)
met een relatief trage sluitertijd (1/250s) en lage ISO (100 ISO) toch nog een
redelijk perfect belichte én scherpe foto kan maken.
Door de manuele instellingen op de flitser kan je perfect het (flits) licht
doseren. (1/64 , 1/32 , 1/16 , 1/8 , 1/4 of 1/2 flits vermogen )
Door de witte diffuser over de macro lens wordt het flitslicht
lekker egaal verspreid. Je moet eerst wat oefenen met de flits,
zodat je kan inschatten welke flits verhouding het beste is voor het aanwezige licht.
Je komt heel zachtjes dichterbij je onderwerp,
tot de FocusPeaking lijntjes verschijnen, daar, waar jij de scherpte wil !
Klik ! en je foto is klaar 😎
Meer is het echt niet hoor ! 😀

Voor onze fietsvakantie dit jaar, verbleven we in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw
waar we nu al voor de 3de keer geweest zijn.
We hebben maar 3 dagen van de 7 kunnen fietsen… voor de rest was
het regen, regen, afgewisseld door stortregen en motregen…
Binnen de koer van de vierkanthoeve , heeft Maryse (de gastvrouw)
tal van bloemperken, grote bloembakken met prachtige bloemen
en planten staan.
Een paradijs voor een macro liefhebber zoals ik 😎

Een piepklein bloempje dat in de schaduw stond van een boom…
Mét de blaadjeserbij gerekend is de bloem misschien 2 of max 3mm breed.
Een klein juweeltje in mijn ogen…

Bloem

Wat pastel kleuren…
een bloem moet echt niet groot zijn
om te verbazen

In het zachte avondlicht,
vond ik in het struikgewas (buiten de hoeve) wat blauw/paars
gekleurde plantjes…
Het flitslicht is hier ingesteld op 1/64^ste vermogen.
Ik hou wel van dat zachte licht sfeertje dat je zo kan opbouwen,
met niets meer dan je eigen creatieve fantasie (én een flitser natuurlijk)
Meer en meer borrelt het gevoel van schilderen met een lens én flitser naar boven 😎

Een piepklein kevertje trok mijn aandacht…
Welke soort het is weet ik niet, maar het was heel klein…
1 tot 1,5mm dacht ik.
Hier duikt een nadeel van de flits methode die ik gebruik fel op…
Op de gladde schilden van het kevertje zie je de weerschijn van de flitser,
desondanks de diffuser die ik gebruik… Dat vind ik zelfs lelijk… kan je nagaan hé ? 🙄

Hier ga ik natuurlijk op zoeken hoe dat flits nadeel vermeden kan worden !
(zonder te Photoshoppen natuurlijk !)
Zoals je dus ziet zijn er ook nadelen aan deze ‘macro techniek’…
Sorry daarvoor, maar als ik een oplossing voor dit belichting probleem heb,
dan zal ik dat graag met jullie, mijn teergeliefde bezoekers delen 😎


Kevertje

Een klein kevertje
ik heb er nog geen naam voor
en plots… sprong het weg

Zelfs in Haspengouw vind je nog hier en daar een Blauwe vleesvlieg…
Waarom zeg ik dat ??
Als je in Brabant, Antwerpen, Vlaanderen, Wallonie buiten eet
(een picknick bij het fietsen), dat moet je al vlug vliegen, vervelende kriebelbeestjes
en/of wespen wegjagen…
In Haspengouw wordt zoveel vergif gespoten om het fruit te vrijwaren tegenover
alle zowat bekende schimmels en ziekten, dat er bijna geen insecten meer te vinden zijn.
DE fruitboeren doen ook hun best om zoveel mogelijk mooi fruit te oogsten,
het is hun broodwinning dan ook. In die optiek begrijp ik al dat gespuit…
Maar van de andere kant… je weet het ook wel hé ?

Terug binnen de muren van de vierkantshoeve…
Enkel grote witte bloemen in een enorme bloembak trokken me aan !
Eerdere observaties van deze bloemen leerden me dat de zweefvliegjes
én de mieren, verzot zijn op de de stamper en/of de meeldraden van deze bloemen.
Ik wou me concentreren op de mier, maar een zweefvliegje vloog zomaar de foto binnen 🙂
Kriebel momentjes hoor 🙂

Een ondeelbaar momentje later,
nog geen halve seconde later denk ik !
Het zweefvliegje was sierlijk geland op één van de meeldraden,
de mier was bovenop de stamper geklommen…
Hoe vlug zijn deze kleine beestjes hé ?

Deze methode van fotograferen bevalt me echt 😉
ISO 100 , 1/250^ste/s , 1/32^ste flitsvermogen, f5,6

Nog een zweefvliegje dat zich klaarmaakt om te landen op de stamper van een bloem…
Nu is alles min of meer scherp, waar ik het wil…
Flink wat oefenen met fotografie technieken werpt zijn vruchten af

Vliegje

Een gouden vliegje
bekijkt het menu aanbod
ze heeft appetijt !

k hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk