IJskristallen in mijn tuin

Van het schilderen met licht in Italië,
gaan we terug naar ons kleine Belgen landje.
Zoals je kan lezen in de titel speel ik vandaag terug een thuis wedstrijd 😎
De laatste dag dat het hier lichtjes gevroren had (-3 graden)
was 24 december 2021…
De kans om ijskristallen te fotograferen,
wordt elk jaar kleiner en kleiner hé ? Onze winters zijn natter en natter,
onze zomers snikheet en soms overspoeld met stortregenwater !
We leven in bizarre tijden ! 😱

Om 9u in de ochtend was het relatief klaar genoeg buiten,
om met sluitertijden van 1/200 sec tot 1/500 sec te kunnen werken
met een lage ISO (Van 200 tot max 800 ISO) om geen lelijke digitale
ruis in de foto te krijgen.
De camera is de Fuji XH1 met de Laowa 65mm f/2,8 2:1 macro verhouding.
De 1:1 macro verhouding betekent dat 1mm van je onderwerp
op 1mm van je sensor wordt geprojecteerd.
De 2:1 verhouding betekent dat 1mm van je onderwerp,
op 2mm van je sensor wordt geprojecteerd.
Op 2:1 kan je dus 2x korter in detail komen dan
een 1:1 macro lens
Deze Loawa lens is 100% manueel… (geen autofocus, géén exif data,enz)
zodat je als fotograaf 100% op manueel moet werken,
maar de overgrote meerderheid van macro fotografen werkt altijd 100% manueel 😉

Maar genoeg technisch geleuter…

Alle foto’s zijn nog gemaakt zonder statief…
maar in de toekomst zal ik wel een statief kunnen gebruiken vrees ik…🙄
een mens blijft niet eeuwig jong hé ?

IJskristalletjes “groeien” op ons tuin muurtje…
In mijn ogen zijn het piepkleine kristallen juweeltjes !
De totale breedte van deze foto is amper 2cm…
Dat spotgoedkoop Chinees lensje doet zijn werk heel goed volgens mij !
Wreed Goe Lenske (… zou Urbanus zeggen 😉 )





Een sinds maanden lang uitgebloemd Juffertje in het groen…
Met een op maat gemaakt kristallen ijs kleedje,
mocht ze die ochtend weer opnieuw de show stelen 😎






IJskristallen ‘groeiend’ op een stengeltje gras…
De wereld, gezien door een extreme macro lens is wonderbaar mooi !





Een oud, verdroogd herfstblad in onze tuin…
De herfstbladeren laat ik liggen, ze zijn een natuurlijke bemesting…
Er zijn veel mensen die de herfstbladeren opruimen en nadien chemische
bemesting producten kopen… Wat een waanzin hé ? 😱
De natuur zijn werk laten doen is zoveel gezonder én het bespaart je veel werk 🤗👍
Hier ben ik op ongeveer 1cm dichtbij gekomen met de lens…
de lens is hier op 100% 2:1 macro verhouding gezet !
Je kan de ijskristallen bijna één voor één tellen, vind je niet ? 🙃
De scherptediepte is héél klein, amper 3 tot 5 tiende millimeter…





Een sierstruik, ergens in de buurt van ons terras…
De ijskristallen die kriskras door elkaar groeien,
vond ik magistraal mooi !
Maar er ontbrak hier iets…






Een ander blad van dezelfde sierstruik…
gezien van de andere kant (dan vorige foto), bijna in het tegenlicht van de zon.
Licht kan een foto maken of kraken…
Deze foto vind ik stukken beter als de vorige,
gewoon omdat het licht hier zoveel beter is !
Als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn met het resultaat hé ? 😉
Blijven zoeken naar de betere 📷 is zeker geen slechte eigenschap voor een fotograaf 😁





Ergens in ons grasveld…
showt koning winter ons zijn ijzige kunstwerken 🤗




Er was eens… (zo beginnen de meeste sprookjes 🙃 ) …
een verdroogd, onkruid plantje, het groeide ergens in een bloembak…
Het schrale, onopvallend plantje was diep ongelukkig…
ze voelde zich zoals het lelijke eendje.. en weende bittere tranen 🆘
Maar Koning Winter hoorde het geween van het schrale plantje…
Koning Winter heeft toen in al zijn Koninklijke wijsheid,
dit verdord, lelijke eend plantje, kunnen omtoveren,
tot een sierlijk witte zwaan winterbloemeke 😁
En… het verdord, lelijke eend plantje,
was gelukkig en geloofde weer in de toekomst ! 👍

Van dit zwaan winterbloemeke volgt meer nieuws in de komende lente ! 😉






Een handvol gekrulde takjes van onze klimop in het tegenlicht…
Het is een wereldje apart hé ?





Om dit ijskristallen logje voor vandaag te sluiten…
Een bevroren blad, dat ik op onze terrastafel had gelegd,
om meer gedetailleerde macro foto’s te maken.
(De focus is in alle foto’s bepaald dmv focus stacking)
Hier kom ik al redelijk kortbij, maar in volgende logje’s in deze serie
ga ik nog meer dichtbij komen !
Dan ga ik ferm inzoomen op 2 of 3 ijskristallen !
(maar dat alles én nog veel meer, is voor een volgend logje 😋)





Et voila, we zijn aan het eind van een eerste ijskristallen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van ijskristallen ,
een wereldje dat je overal ter wereld kan vinden ,
maar het moet vriezen natuurlijk 😋

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 6)


Van het ruige IJsland keren we terug naar de zalige winterweek in januari dit jaar.
Nog steeds ‘gewapend’ met de Sony A7R2 én de zalige Laowa 100mm
macro lens beleefde ik winterse-macro-hoogdag-momentjes 😉
Collega fotograaf bezoekers zullen dat gevoel wel herkennen,
dat als de muzen je de nodige inspiratie brengen,
je steeds méér zin krijgt in de fotografie 😎

PS: De ‘klassieke Editor’ in WordPress krijg ik niet meer aan de praat…
Dit logje is dan ook verplicht gemaakt in de nieuwe WordPress Blok Editor.
De voordelen van deze door mijn strot geduwde “vernieuwing” zie ik niet echt,
maar ik moet me er wel bij neer leggen denk ik…
Als de layout anders is dan je gewoon bent,
of er dingen niet meer werken zoals voordien…
Don’t shoot your pianist hé ? 😉
Ik kan wel een plugin installeren om de ‘oude editor’ terug te krijgen,
maar daarvoor moet ik een BETALEND abonnement nemen,
en dat ga ik NOOIT doen !


Hoe ruw beroeste prikkeldraad, bedekt met minuscule ijskristallen zo mooi kan wezen hé ?

Prikkeldraad bedekt met ijskristallen






Wit berijpt weidegras…





Als je een close-up filter gebruikt (op heel wat lenzen kan dat),
kan je héél dichtbij je onderwerp komen.
De scherptediepte wordt dan wel heel miniem, maar door deze zalige eigenschap
kan je als fotograaf als het ware ‘schilderen’ met je lens 😎
Het hart van een viooltje…

Hart van een viooltje






Een klein stukje opgerold bekaert “kottekesdraad” in onze tuin bedekt met
druppeltjes gesmolten condenswater die ondertussen weer bevroren zijn…
Met de bijna perfect ronde cirkels in het bokeh ben ik héél tevreden 😉






Een klein stukje cactus op onze composthoop…
Door de warmte, opgewekt diep binnen in die composthoop,
zijn de condenswaterdruppeltjes nooit helemaal bevroren,
wat een heel mooi optisch effect geeft vind ik.
Zeg nu zelf… Als je zelfs op een composthoop schoonheid kan vinden,
dan vind je overal schoonheid hé ? 😉






Stukjes rijp en/of ijskristalletjes op een winterhard plantje met rode blaadjes…
Op deze manier fotograferen voelt als op ontdekking gaan in een sprookjeswereld :mrgreen:






Een piepkleine bloem,
bedekt met half gesmolten ijskristallen…
Piepkleine juweeltjes van moeder natuur zijn het 😎






Als de zon rond 10u doorbreekt,
laat haar warmte de allerkleinste ijskristallen smelten.
(om die wat later weer te laten bevriezen…)
De met ijskrstallen getooide bloemetjes (zoals in de foto hierboven),
krijgen een heel ander uitzicht daardoor :mrgreen:






In het kruidenhoekje van onze wilde bloementuin,
is zoveel moois te zien dat ik niet goed weet waar eerst te kijken 😉






Om dit logje voor vandaag te eindigen…
We zijn weer terug bij het kleine stukje cactus op onze composthoop !
Talloze perfect ronde druppeltjes zijn als het ware perfecte modellen voor mij :mrgreen:





Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 6 reeds !) 😎

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

Groetjes, Dirk

Sneeuw in Beugem (Deel 5 en slot)

Teergeliefde bezoek(st)er,

je weet nu zo langzamerhand dat ik nooit 2 logjes,

van éénzelfde onderwerp, vlak na elkaar laat verschijnen…

Orde is mooi, maar wanorde en wat chaos is veel mooier vind ik :mrgreen:

(Trouwens, in de natuur vind je nergens orde… chaos en willekeur is er koning !)

Laat ons daarom van de wilgenkatjes terug naar de sneeuw gaan 😉

Om de “Sneeuw in Beugem” reeks af te sluiten

én om plaats te maken voor andere fotografie thema’s 🙂

In vorige aflevering (Deel 4) vertelde ik je van zalig mooi licht…

Vandaag borduren we verder op dat mooi licht…

omdat mooi licht, de natte droom is van elke fotograaf :mrgreen:

 

 

Dotjes sneeuwvlokken

opgevangen door takjes

zo fragiel en broos

 

 

 

 

 

Nu ja, die middag had ik echt veel geluk met dit wonderbare licht…

Het heeft amper een half uurtje ofzo geduurd

maar ik zou het voor geen goud willen missen 😀

Hopelijk beleven we dezelfde licht momentjes in onze IJsland fotoreis binnenkort…

popel popel 😎

 

 

 

 

Vol overgave

straalt de zon haar gouden licht

door ijs kristallijn

 

 

 

 

 

Het overstromingsgebied veranderde in een sprookjesbos…

De kracht van mooi licht…

 

 

 

Soms, als er een donzige wolk voor de zon gleed,

werd het licht heel subtiel anders…

Bij wijle zelfs heel fragiel… ! 😎

De meeste foto’s zijn genomen bij f8 , de lichtmeter +1 tot+ 2 stops ,

om de witheid van de (rechtstreeks belichte) sneeuw te behouden

én de niet rechtstreeks belichte sneeuw, niet grijs te laten worden.

De witbalans moet je steeds correct houden hé… 😉

 

 

 

 

Stokoude, onverzorgde en opgeschoten bomen…

De knoestige ruwheid van hun schors vind ik zalig mooi !

 

 

Knoestige boomschors

kale bladloze takken

doorgewinterd mooi

 

 

 

 

Wat ik ook zo leuk vind aan een sneeuwlandschap,

is de fluwelen stilte…

Het lijkt wel of sneeuw alle geluiden dempt 😎

Die langgerekte schaduwen zie je meestal alleen als de zon onder gaat…

Hier was het amper middag 😀

Gek hé ? :mrgreen:

 

Na deze foto moest ik echt iets gaan eten thuis…

Mijn glycemie waarde stond toen nog maar op 70…

Met diabetes doe je niet wat je wilt hé… 🙄

Maar kom, je hoort me zeker niet klagen

Er zijn erger dingen in het leven 😎

 

 

 

Het magische licht was ondertussen verdwenen,

maar ik was benieuwd naar de zonsondergang die dag…

Hoe zou het licht zijn ? Zou ik terug magie beleven ?

Ik besloot om naar het moeras te stappen, een paar km verder.

Op de plaats waar de lisdodden groeien

Nu een winter woestenij…

Het avondlicht was niet spectaculair, maar ik vond het wel iets hebben…

Door de sneeuw werd alles bedekt met de zachte mantel der winter witheid 😉

 

 

 

Om dit logje én deze serie af te sluiten…

Nog wat haiku poëzie sprokkeltjes…

 

In de avond zon

kleurt het moeras wonder mooi

als stilte ontwaakt

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje

én het einde van deze serie “Sneeuw fotografie in Beugem” gekomen.

Uiteraard is dit logje opgesmukt met wat haiku poëzie woordjes van eigen kweek…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk

Sneeuw in Beugem (Deel 4)

Om de ‘Van de hak op de tak springen‘ traditie in ere te houden,

verlaten we het zomerse macro wereldje om terug boven water te duiken

in het wit besneeuwde Sint Martens Bodegem (Beugem in de volksmond :mrgreen: ).

In deel 3 van deze ‘Sneeuw in Beugem‘  Serie had ik jullie zalig mooi zonlicht beloofd !

Omdat belofte schuld maakt… 😆

 

Kom je mee naar het sneeuw witte moeras gebied ?

De zon deed echt haar uiterste best om ons mooi warm winterlicht te schenken 😎

En zeg nu zelf, zalig mooi licht…

meer heeft een fotograaf niet nodig om perfect gelukkig te zijn hé 😉

 

Er zijn géén filters gebruikt, alleen de Fuji XH1 met de uitstekende 16/55mm f2.8 lens.

(Die lens is het equivalent van een 24/70mm lens op een fullframe body.)

 

 

 

Dat gouden zonlicht

overspoelt het winter bos

met warme tinten

 

 

 

 

Er zijn van die momenten,

dat je je eigen ogen niet geloofd !

Het warme, gouden licht brengt het bos tot leven,

zo lijkt het wel hé ? 😉

Pure geniet momentjes waren het 😀

 

 

 

Van 11u30 tot 12u15 was het licht echt uitzonderlijk mooi.

Meestal is het middaglicht veel te hard en niet voor fotografie geschikt,

maar hier was er sprake van dunne, ijle wolken enerzijds

en een heldere blauwe wolkenloze hemel aan de andere kant.

Dit alles zorgde voor een mooi warm en diffuus licht 😎

 

 

 

 

De winter takken

overdekt met verse sneeuw

betoverend mooi

 

 

 

 

In een bos moet je niet altijd recht voor je kijken…

Als je naar boven kijkt, zie je de subtiel belichte kale boomtoppen.

Door het perspectief is het net of ze naar elkaar toe groeien 🙂

 

 

 

Een zwart/wit bewerking van bovenstaande foto…

Zwart/wit en sneeuw landschappen…

Het gaat heel goed samen

 

 

 

Bijna dezelfde foto,

alleen heb ik hier de linkse takken meer ruimte gegeven

en het centrale punt meer in het midden gezet

Een mooie compositie vinden is steeds zoeken en aanvoelen hé…

 

 

En weer een zwart/wit bewerking van bovenstaande foto :mrgreen:

 

 

 

Het gouden licht was steeds in beweging,

naarmate er meer wolkenflarden overdreven.

Die scherp afgetekende schaduwen vond ik zalig om te zien 😎

En zeggen dat ik een half uurtje geleden naar huis wou gaan om iets te eten…

Gelukkig heb ik mijn fotografen instinct gevolgd 😀

Anders had ik dit mooie licht helemaal niet gezien !

 

 

 

Om af te sluiten voor vandaag…

Een twintigtal meter verder, voorbij de bocht.

De zon stond redelijk laag

Kale bomen zorgen voor lang gerekte schaduwen

Het water in het meanderende beekje stroomde als vloeibaar goud…

 

Een kleur explosie

geeft ons sterke contrasten

bos monumenten

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn “Sneeuw fotografie in Beugem Deel 4”,

én uiteraard de haiku winter poëzie woordjes van eigen kweek…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk

 

Sneeuw in Beugem (Deel 3)

Héhé, ’t is alweer een tijdje geleden dat er hier nog iets bewoog hé ? 😎

Niet ongerust zijn hoor, we waren gewoon een poosje weg,

naar onze met een maand uitgestelde wandel/foto vakantie,

in de sneeuw én de zon van de Oostenrijkse bergen :mrgreen:

De foto’s die ik ginder heb gemaakt moet ik nog ‘bewerken’,

(we zijn van eergisteren terug thuis)

die Oostenrijkse berg-sneeuw foto’s zijn dus voor later eens 😉

 

Maar om in de sneeuw sfeer te blijven,

neem ik het blog draadje weer op bij “Sneeuw in Beugem”,

vandaag deel 3 dus  😀

 

 

In de middagzon

lijkt het land ingeslapen

door de sneeuw stilte

 

 

 

 

 

Een paar kilometers verder,

een van de mooiste stukjes natuur van ons dorpje,

in de schaduw van de eeuwenoude kerktoren

wandel je hier langs de meanderende beek

De vers gevallen sneeuw is zalig om te zien vind ik 😎

 

 

 

 

Hier staan we op 5 km (vogelvlucht) van Brussel …

Ongelooflijk hé ?

En toch is het waar 😎

 

 

 

 

 

Voetstappen knerpen

als ik sneeuw ijskristallen

plet onder mijn laars

 

 

 

 

Met een 24/70mm f2.8 kan je heel dichtbij komen,

kan je via een crop uitsnede bijna tot op het 1:1 macro vlak uitkomen.

Verdorde blaadjes, gevangen in de sneeuw en het zachte middaglicht…

In mijn ogen zijn het natuur juweeltjes !

 

 

 

 

 

Een met klimop begroeid tuinhuisje …

Wit besneeuwd , omringd en belaagd door takken en coniferen…

Het lijkt wel uit een sprookje te komen hé ? :mrgreen:

 

 

 

 

 

Kale boomtakken

beladen met verse sneeuw

in stilte kreunend

 

 

 

 

 

De prille middagzon kwam door de grijze wolken piepen…

Eindelijk !

Dit was het licht waarop ik gehoopt had

én gekregen heb 😆

 

 

 

 

Het dynamisch lichtbereik van de Fuji XH1 is fenomenaal goed vind ik !

De Fuji 24/70mm zoomlens is perfect voor die body.

Van het heldere wit  tot het bijna zwart in de schaduwen kan ik details zien :mrgreen:

Van de overgang van Canon naar Fuji heb ik nog geen seconde spijt gehad 😎

 

 

 

 

Om te eindigen voor vandaag…

 

 

Een winterlandschap

overspoeld met warm zonlicht

sneeuwt witte stilte

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn “Sneeuw fotografie in Beugem Deel 3”,

én uiteraard de haiku winter poëzie woordjes van eigen kweek…

 

In de volgende logjes over de sneeuw in ons Beugem dorpje,

vertel ik nog meer van het zalig mooi zonlicht tijdens die namiddag

Maar dat is voor later eens :mrgreen:

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk

 

Sneeuw in Beugem (Deel 2)

Zoals vermeld in de titel,

blijven we vandaag dicht bij huis.

We verlaten IJsland eventjes, om te genieten van de sneeuw in Beugem 😀

Nog steeds was ik gewapend met de Fuji X-H1 én het zalige 24/70mm f2,8 objectief.

Ondertussen was het opgehouden met sneeuwen, de hemel was redelijk blauw,

hier en daar gevuld met witte wolkenslierten.

Het wit was dus sterk vertegenwoordigd in het landschap.

Om de kleur wit, echt wit te houden, heb ik de lichtmeter van de Fuji

2 stops licht omhoog geschroefd.

De technische uitleg waarom die extra licht verhoging ,

kan je (her)lezen in mijn Sneeuw in Beugem (Deel 1) logje van 31/1/19

 

Als het juist is gestopt met sneeuwen,

dan kan je de verse sneeuw zien liggen op de boomtakken…

Dat vind ik geniet momentjes :mrgreen:

 

 

Winter boomtakken

beladen met verse sneeuw

ademen stilte

 

 

 

 

 

De boer heeft zijn schaapjes niet op het droge 🙂

 

 

 

 

Op het sneeuwtapijt is er een blauwe glans te zien,

het blauw van de hemel reflecteert op de sneeuw

 

 

 

 

Een wit sneeuw deken

laat boomtakken herleven

op laagjes stilte

 

 

 

 

Dit is de rand van het overstromingsgebied.

Er wordt al jaren geen onderhoud meer gedaan aan dit ‘moeras natuurgebied’.

Alles is overwoekerd, verwilderd, bij wijle soms lelijk,

maar de sneeuw bedekt alles met de witte mantel der liefde 😀

Nu krijgt de verwilderde overwoekering iets van magie, vind je niet ? :mrgreen:

 

 

 

 

Opgeschoten knotwilgen…

 

 

 

 

 

Hier was ik weer bij één van mijn favoriete plekjes.

Het waait hier meestal flink door, omdat je op een hoogte, een talud zit

en er kilometers lang niets anders is dan velden.

De wind heeft hier dus vrij spel,

de verse sneeuw is reeds grotendeels van de takken geblazen.

De sneeuw en het ijle blauw in de lucht maken dit plekje zalig mooi 😎

 

 

 

 

 

Links van vorige foto heb je de magie van de 4 of 6? bomen en een vlek coniferen…

Doordat het zonlicht gefilterd werd door wit,grijze wolken

was de blauwe reflectie op de sneeuw verdwenen en was de sneeuw terug maagdelijk wit.

In mijn ogen is dit een zalig mooi plekje,

waar ik een 4 seizoen foto collage ga van maken

 

 

 

 

Een zwart/wit bewerking waar ik de grenzen van de essentie opzoek…

Waar ik de ziel van dit landschap probeer te vinden

 

Minimalisme

herleid de witte wereld

naar zijn essentie

 

De 3 coniferen links van de bomen (in de foto hierboven),

Ze zijn al jaren verwilderd en niet meer onderhouden

(De eigenaar ervan is een stokoude man…)

Maar die verloedering deert me niet,

ik vind dit plekje juist iets heel mooi uitstralen 😎

Als je tussen de struiken doorgaat,

dan zit je in eindeloze velden.

Een streepje middaglicht gaf me deze zalig licht ! :mrgreen:

 

 

 

 

 

 

Het extra streepje middaglicht duurde maar een paar minuten,

maar dat was voor mij genoeg 😀

Bij dit soort fotografie sta ik telkens weer versteld

van het enorme dynamisch licht en kleurbereik van Fuji !

Wegen in de sneeuw…

 

 

Een streepje mooi licht

doet wonderbare dingen

met het sneeuw landschap

 

 

 

 

Om te eindigen voor vandaag…

Het licht veranderde, de lucht werd grijzer,

het blauw in de hemel werd kouder

Hier moest ik een stopje belichting minder zetten,

anders zou de foto overbelicht zijn.

Nu blijft de sneeuw zijn natuurlijke kleur behouden

en is de witbalans weer dik in orde 😎

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn “Sneeuw fotografie in Beugem Deel 2”,

én uiteraard de haiku winter poëzie woordjes uit eigen kweek…

 

In de volgende logjes over de sneeuw in ons Beugem dorpje,

vertel ik van zalig mooi zonlicht tijdens die namiddag

Maar dat is voor later eens :mrgreen:

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk