Macro in de Nationale Plantentuin Meise (Deel 5)

In de vier laatste logjes vertelde ik van macro fotografie in de winter, ijs, sneeuw, regen, enz

Maar met de macro fotografie ansich ga ik hier verder,

alleen het seizoen gaat van winter naar meer zomerse en warmere omstandigheden 😎 .

Gisteren was het weertje nog lekker gezond -10º graden,

vandaag is het grijs, miezerig & kil regen weer 🙄

Wie weet hoelang dit grijze pokkeweer gaat duren hé ?

Om dat grijze pokkeweer wat te vergeten is het weer hoog tijd

om wat extra warme macrofotografie uit de tropische serre van onze Nationale

Plantentuin in Meise te publiceren. (Het vorige Plantentuin logje vind je hier).

 

De camera is nog steeds de Sony A7R2

en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro 🙂

 

De wonderbare schoonheid van tropische bloemen…

Nooit krijg ik er genoeg van !

 

 

 

One to go…

 

 

 

Deze dwerg bloemekes zijn amper 2 tot 3mm groot !

De piepkleine mieren die leven van én òp die bloemetjes, zijn ‘ingevoerd’ uit het land

waar die bloemen groeien, en leven hier verder onder net dezelfde omstandigheden

als uit het land van hun herkomst.

Het is wonderbaar hoe de natuur zich telkens én overal aanpast

aan de levensomstandigheden van het moment !

 

 

 

In de tropische serre vind je natuurlijk de reuzen waterlelies…

Om deze bloem te fotograferen moest ik met de 100mm macro lens

toch wel redelijk afstand nemen, zò groot is de bloem van een waterlelie :mrgreen:

 

 

 

Dezelfde bloem als op de vorige foto,

maar nog een metertje verder gaan staan,

om deze prachtige bloem helemaal op de foto te krijgen 😎

 

 

 

In het vorige Plantentuin logje vertelde ik er al over..

De tropische vleesetende planten !

Deze bloem-planten worden bijna een halve meter groot !

 

 

 

Aan de afglijdende waterdruppels kan je zien

hoe vochtig warm het in de serre is !

Je camera én lenzen moet je echt heel goed acclimatiseren

vòòr je de serre binnenkomt.

Anders krijg je gegarandeerd condens vocht binnen in je lens !

De enige oplossing voor dit probleem = een nieuwe lens kopen…

Dus, in de tropische serre moet je heel goed oppassen met je fotogerief !

 

 

 

Nog een Bekerval…

Deze tropische valkuilen voor insecten vind ik heel indrukwekkend …

Het leven kruipt en evolueert dat het geen naam heeft hé ? :mrgreen:

 

 

 

Een zaadjes bol schoonheid uit Bar Tropical 😉

 

 

 

Sommige bloemen tonen héél verleidelijk hun meeldraden…

Als macro fotograaf kan je dan kiezen uit tientallen mooie onscherp/scherpe beelden…

Maar er kan er maar één de mooiste zijn hé ? 😎

Naar mijn gevoel is de minieme scherpte op de 2 meeldraden hier de beste fotografie keuze.

 

 

 

 

Om voort te borduren op het zelfde thema als bij de vorige foto…

Wat mag of moet (?) scherp ?

Ik werk nooit graag met regeltjes of zo-moet-dit-of-dat…

Als ik mijn eigen buikgevoel volg komt het meestal wel goed 😉

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Soms moeten we even buiten de serre gaan,

omdat de tropisch warme temperaturen daar binnen wat te veel worden !

Buiten in het park van de Plantentuin staan mooi verweerde bronzen beelden,

die zeker òòk het fotograferen waard zijn,

zeker als de beelden versierd zijn met wat bloeiende takjes :mrgreen:

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

 

Groetjes, Dirk

Nationale Plantentuin Meise – Macro (Deel 4)

Van de besneeuwde bergen in Oostenrijk gaan we terug een heel andere richting uit…

In dit logje verkennen we de tropische serres in onze Nationale Plantentuin

van Meise nog wat verder…

Van de sneeuwkoude, hoog in de bergen naar de tropische warmte dus..

Tijd om effe te klimatiseren 🙂

 

De camera is nog steeds de Sony A7r2 ,

de lens is ook nog steeds de Laowa100mm macro f2.8 CA Dreamer.

Deze lens is 100% manueel , bevat géén elektronica én heeft zelfs een macro bereik van 2:1 !!

Je kan dus 2x korter bij komen dan een klassieke 1:1 macro lens ! 😎

Deze lens heeft als toemaatje 13 lamellen in het diafragma mechanisme,

wat garantie staat voor een zalig pastelzacht & rond bokeh.

 

Als bloemenliefhebber kan je daar in Meise je hartje ophalen hoor ! 😉

 

 

 

Hier ging ik op zoek naar structuren…

 

 

 

Wat verder in de serre groeien enorme planten,

die in het middaglicht prachtig om te zien zijn !

Van structuren gesproken hé ? 🙂

 

 

 

De structuren in de nerven van deze enorme bladeren boeiden me !

 

 

 

In het tropisch oerwoud valt om de zoveel minuten wat kunstmatige regen…

De regendruppels zijn dan ook mooi meegenomen 😉

 

 

 

Met een macrolens kan je héél dichtbij komen…

De complexiteit van de nerven is ongelooflijk hé ?  :mrgreen:

 

 

 

Deze gedetailleerde nerven nodigen uit om een zwart/wit impressie ervan te maken…

 

 

 

Even verder, in een andere tropische serre,

het rijk van de vleesetende planten ! 😎

Deze plant voelt als een onaardse schoonheid, vind je niet ?

 

 

 

Waterlelies… Het zijn prachtige waterplanten !

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Vleesetende planten zoals Bekervallen in de regenwoudkas,

insecten worden aangelokt door de geur van de vloeistof

die deze omgevormde bloemen afscheiden,

verzeilen in de plakkerige vloeistof en worden verteerd door de plant,

die zo broodnodig stikstof kan opnemen in een nutriëntenarme omgeving.

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn plantentuin fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

 

Groetjes, Dirk

Herfstblaadjes en macro fotografie (Deel 2)

In het vorige ‘Herfstblaadjes en macro fotografie’ logje had ik beloofd

om in deze serie ook de macro Canon MPE-65 te gebruiken op een Fuji X body.

De opstelling is dan ook dezelfde als  in het vorige logje.

(De gedroogde herfstblaadjes op een mat-witte plexiglasplaat,

en alles langs onder belicht dmv een LED daglicht lamp).

De MPE-65 macro is een super macro lens die begint waar elke andere

1:1 macro lens stopt…

Die MPE-65 gaat tot 5:1 verhouding ! Astemblieft !

In het ‘kleine wereldje’ ga je met deze lens naar het microscopische wereldje 😎

Maar let op, deze lens is heel moeilijk om te gebruiken !

Deze lens heeft géén autofocus, je moet met de lens dichterbij of verder gaan
om scherp te stellen. Op 1:1 valt het nog mee,

op 5:1 verhouding heb je een scherptediepte van amper 1 of 2/10mm !

De minste beweging (zelfs in of uit ademen) staat garantie voor een onscherpe foto.

Je gebruikt deze lens dan liefst vanop een macro rail.

(en dan nog kan een voorbij denderende vrachtwagen je foto doen mislukken !)

 

Maar kom, je bezoekt dit logje niet om droge technische uitleg te lezen,

je bedoeling is om hier “De Herfstblaadjes en macro fotografie” te zien 😉

 

Hier werk ik vanop een 2:1 verhouding

 

 

 

Als ik nog wat korter kom (ergens tussen 2:1 en 3:1),

dan komen details vrij die met het blote oog niet zichtbaar zijn

of je moet superman ogen hebben natuurlijk 😎

 

 

 

We duiken nog wat dieper, we zitten hier op 3:1 te werken.

Maar de randen worden reeds onscherp !

Als ik hier alles scherp wil hebben dan moet ik werken met focusstacking,

maar daar had ik echt geen zin in.

Toch vind ik het fascinerend om te zien hoe een eenvoudig boomblad,

zo’n ingewikkelde structuur kan hebben.

Het kleine wereldje is iets wonderbaar :mrgreen: Vind je niet ?

 

 

Nog eens alles uitgemeten met de waterpas, of alles kaarsrecht staat.

De lens moet ook perfect evenwijdig staat boven de plexi plaat.

Met huis, tuin en keukengerief is het niet eenvoudig, maar het is te doen 🙂

 

De micro macro;

wereld, is fascinerend

om te ontdekken

 

 

 

Als we nog een ietsie pietsie dieper gaan zie je nog wat meer details…

in het bladmoes kan je reeds heel kleine stipjes zien !

 

 

 

Als ik nog wat verder ga, ergens tussen 3:1 en 4:1 verhouding,

dan worden de witte details in het bladmoes zichtbaar !

Ondertussen heb ik er nog wat extra (led) licht bijgesleurd

want op deze extreem korte micro-macro verhouding,

valt er bijna geen licht meer op de CCD !

De scherptediepte hier is ongeveer 2/10mm !

 

 

 

Laten we terug naar een ‘normale’ macro verhouding gaan.

Ergens tussen 1:1 en 2:1 is het kleine wereldje ook mooi 😉

Een ander herfstblad voor de afwisseling…

 

 

 

Hier geef ik eerlijk toe dat ik wat met de kleuren heb “gespeeld”…

Het kleur contrast tussen rood/groen en geel heb ik 2 stapjes “versterkt” in Photoshop.

Noem het dichterlijke vrijheid 😉

 

 

 

De vorm van een herfstblad kan ook inspireren 😉

Dit blad vind ik net een superlief spookje,

dat er maar niet in slaagt om de mensen bang te maken ! 😎

 

 

Om dit logje af te sluiten…

Nog wat resterend bladgroen,

dat voor altijd gevangen is tussen de nerven …

 

Een handvol bladgroen

is voor eeuwig gevangen

tussen blad nerven

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit herfstblaadjes logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst macro fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

Herfstblaadjes en macro fotografie (Deel 1)

Van de tropische vlinders macro fotografie in Blijdorp,

keren we terug naar Dilbeek.

In de herfst van 2018 ging ik op zoek naar mooie herfstblaadjes.

Het was mijn bedoeling om die mooi gekleurde herfstblaadjes netjes te drogen.

Een oud telefoonboek is uitstekend geschikt voor deze droog-job 😎

Zo blijven de blaadjes mooi recht en kunnen ze langzaam drogen.

Op die manier blijven de mooie herfstkleuren 100% bewaard !

 

Na het drogen (ongeveer 3 maand) zocht ik een manier om die kleine

herfstjuweeltjes mooi belicht te krijgen.

Met licht van boven … Dat vond ik niet mooi.

Licht langs onder ?? Dat moet lukken dacht ik ! 😉

Men neme een mat witte plexiglas plaat…

Men legt die plexiglas plaat over 2 dozen van gelijke hoogte

Tussen en onderaan die dozen plaatst men een LED (dag) licht

en laat dit licht naar boven schijnen.

Op die plexiglas plaat plaats je een gedroogd herfstblad…

De kamer maak je donker en zie !

Deze self made belichting is best wel goed :mrgreen:

 

Het was mijn bedoeling om de kleinste details zichtbaar te maken…

Een nieuwe wereld wordt zichtbaar 😎

 

 

 

De camera is de Fuji XH1 met de Fuji 80mm macro lens.

Een briljant lensje trouwens !

Een zwart/wit bewerking van voorgaande foto.

Het is net een oud stratenplan, vind je niet ? 😉

 

 

 

De camera ‘hing’ aan een plooibaar statief boven het herfstblad.

Om een andere compositie te maken moest ik alleen het

blad verschuiven over de plexiglas plaat.

Afdrukken deed ik uiteraard met de afstandsbediening.

 

 

 

 

Een feniks vogel

zal voor eeuwig herrijzen

uit de dood opstaan

 

 

 

 

Als je de herfstblaadjes rustig kan laten drogen,

dan blijven de herfstkleuren perfect bewaard.

Ik was gefascineerd door de complexiteit van zo’n blad !

 

 

 

 

Een hoofdnerf vertakt zich in massa’s zij nerven !

Het geheel is zo complex als een stratenplan van een middelgrote stad !

 

 

 

 

Met een 23mm tussenring tussen de camera en de 80mm lens geplaatst,

kon ik nòg wat dichter komen 😎

Nu werd zelfs het bladmoes zichtbaar 😎

 

 

 

 

Verdroogd Chlorofyl

bewaard perfect haar kleuren

hoe wonderbaar toch ?

 

 

 

 

 

Als we nog wat korter bij het blad komen,

dan lijkt het wel of we in een andere wereld zijn beland !

De magie van het bijna onzichtbare,

de kracht van het kleine wereldje dat ik zo graag verken 😎

 

 

 

 

De laatste foto in dit logje…

In latere logjes ga ik nog dichter bij komen,

nog meer details zichtbaar maken die we met het blote oog niet kunnen zien !

dit met behulp van de Canon MPE-65mm macro lens op de Fuji body.

maar dat is voor later :mrgreen:

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit herfstblaadjes logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst macro fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk