Er Wordt Sneeuw Verwacht !

Vandaag, in de ochtend van 8 maart 2023 voorspelt het
weerbericht sneeuw !
Het is afwachten natuurlijk…
Maar in elk geval, moest er sneeuw liggen,
dan kan ik er toch niet van genieten,
omdat we van kinder oppas zijn bij onze kleinkinderen.
Omdat ik sneeuw eigenlijk toch wat mis,
ben ik in mijn omvangrijk foto archief gedoken en heb een
mooi sneeuw foto setje opgedoken
dat dateert van 8 februari 2021.

Corona dook toen op in het wereldnieuws…🥴!

De camera is de Sony A7 r2, de lens is de Canon 24/70 f2,8 L USM.
De Canon lens is op de Sony body geklikt dmv een Metabones
adapter. Alle elektronica koppelingen tussen body en lens
werken 100% OK.
Zoals altijd werk ik in het RAW formaat…

Die ochtend was het grijs, mistig weer…
Het was dan ook redelijk moeilijk om een correcte belichting te
verkrijgen… Je zal het ook al wel hebben meegemaakt dat je foto’s
in de sneeuw er onderbelicht , te donker of te grijs uitzien…
Dat komt omdat je vertrouwt op de lichtmeter in je camera…

De lichtmeter in ELKE camera is geijkt op de regel van 18% grijs die
in 99% van alle foto’s een correcte licht waarde zal uitlezen.
Maar in een sneeuwlandschap dat overwegend wit is, zal de
lichtmeter in je camera blijven zoeken naar die 18% grijs in de foto,
én zal alles onderbelichten om aan die 18% grijs te komen !
Het resultaat zal een grijze en/of onderbelichte foto zijn !

Hoe kunnen we dit belichting probleem oplossen ?
Het antwoord is héél eenvoudig !
Zorg dat je 1 of 2 stops meer belicht dan nodig is.
Fotografeer je manueel, zorg dan dat je sluitertijd 2 tot 4 maal
langer is dan de sluitertijd die je camera je voorschotelt.
(een statief kan dan nodig zijn !)
Fotografeer je in diafragma voorkeuze (AV stand), zet dan je
belichting compensatie draaiwieltje (of knopje) op +1 of +2 EV.
Je zal zien dat je sneeuw foto’s veel dynamischer en meer
sneeuwwit worden, als je op deze manier de lichtmeter wat in de
goede richting duwt 🙃
Veranderingen in het weer (zoals hier met mist enzo) kunnen ook
van grote invloed zijn op de lichtmeting van je camera.
Enkele vuistregels om die invloeden weg te werken :
Bij zwaar bewolkt weer : zet de belichting compensatie +1 EV
Bij helder/bewolkt : +2 tot +3 EV
Bij volle zon, geen wolken : 0EV tot 1 EV

Als je alleen in JPEG fotografeert, dan is het belichting
ikoontje van ‘Sneeuw’ in het menu van ‘belichting’ voldoende
om een redelijk goede belichting van sneeuw te krijgen.
Maar dan zit je muurvast voor een eventuele verdere bewerking…
Daarom werk ik altijd in RAW…

Genoeg technische uitleg… We gaan nu naar één van de mooiste
plekjes in ons dorpje…
Op de grens van Sint Martens Bodegem en Ternat kan je een
prachtige, heuvelende paardenweide zien.
In die weide staan enkele fruitbomen, wat hoge canada’s.
De plaats waar de bomen groeien, lijkt wel een doordacht kunstwerk
van een Japanse minimalitische tuin kunstenaar te zijn !
In mijn ogen is dit één van de mooiste plaatsjes in ons dorp.

Omdat voortdurend flinterdunne nevels het licht naar achter duwden,
het ik door EV compensatie een mooie balans gevonden tussen de
witte sneeuw op de grond én tegelijk de grijze sneeuwwolken in de lucht.

Zelfde foto als de vorige, maar hier heb ik in Photoshop
mijn (ooit !) zelfgemaakt Orton action (handeling) op losgelaten 🙃
Het dromerige Orton effect vind ik passend bij dit soort fotografie.

Dezelfde weide, een andere kijkhoek…
De grijze, sombere sneeuwlucht wolken bleven overheersen…

Twee tegen vijf !
De boom die het dichtst bij de camera staat, is verleden jaar
omver gebliksemd…
Nu is de stand 1 tegen 5…
Van deze locatie zou ik graag een 4 seizoenen foto maken…
Winter en zomer heb ik al… 😋

Nog een Orton action bewerking van de vorige foto…
Het Orton effect, doet me altijd denken aan de prachtige droomfoto’s
die David Hamilton (zaliger) vroeger maakte 🤔

Nog een andere kijkhoek in deze weide…
Je kan daar ongeveer 60 meter van links naar rechts gaan,
wat je telkens weer een héél ander beeld kan geven…
De plaats waar de bomen staan, vind ik even mooi verdeeld
als in een kunstige Japanse tuin !
De grijze nevels in de sneeuw wolken lossen stilletjes aan op !

Nog een Orton impressie van voorgaande foto…
Het is duidelijk dat het licht veel helderder wordt !
In deze Orton bewerking valt de flinterdunne lijn tussen de grijze
sneeuwwolken én de witte sneeuw op de grond bijna weg…

Hier heb ik +2 EV in gesteld. De sneeuw in de groene haag
voelt echt als witte sneeuw en de grijze sneeuwwolken in de
hemel voelen aan als echte sneeuwwolken.

De eerlijkheid gebied me het volgende te zeggen…🙃
In de weide staken soms storende plukjes gras of lelijke takjes
boven de sneeuw… die heb ik weggefotoshopt om een mooie,
smetteloos witte sneeuwweide over te houden 😋

Dezelfde foto als de vorige,
maar dan overgoten met een Orton sausje dat alles verzacht !

Van de zelfde Orton foto als hierboven,
heb ik deze Z/W impressie gemaakt…
Deze vorm van minimalisme vind ik nog juist kunnen 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 4)

Van de dierentuin ‘Blijdorp’ in Rotterdam,
neem ik je vandaag nog eens mee naar onze nationale plantentuin
in Meise.
Dit logje is het vervolg op deel 3 van deze Plantentuin reeks,
dat je hier kan herlezen/bekijken.
De camera die ik gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de (manuele) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Normaal gezien was het de bedoeling dat we in de tropische serres
gaan om daar foto’s van de tropische bloemen te maken,
maar in en rond de grote vijver, aan de ingang van de serres,
was het zo mooi en zo rijk aan 📷 onderwerpen
dat we daar aan de vijver zijn blijven “plakken” 😎

De enorm grote fontein in de vijver zorgt niet alleen voor
prachtige druppeltjes overal, maar ook voor mooi schuim
dat tussen de beplantingen bleef ‘hangen’.
Ideaal dus om stillevens van dat mooie schuim te maken.

Soms vind je héél mooie variaties in het schuim…
Van grote luchtbellen naar echt petieterig kleine luchtbelletjes.
Kleine kunstwerkjes, gecreëerd door de fontein in de vijver 🤗

Ontelbare druppeltjes, gemaakt door de fontein,
zie je daar overal pronken op de waterplanten !
Druppeltjes en macro fotografie… ze zijn voor elkaar geboren 🤍

Soms gaan druppeltjes zich gedragen zoals een loep…
In de grootste druppel, onderaan de foto, worden zelfs de haartjes
die op het blad groeien, zichtbaar.
De wereld verkennen door een macro lens… het is zalig hoor 👍

Aan de ingang van de tropische serres,
staan overal grote bloembakken.
Zelfs medio oktober slagen de tuiniers in de plantentuin
erin om deze bloemen ‘fris’ te houden.

De kleur variaties op deze bellemannetjes …
Het groene steeltje dat zacht overgaat naar wit…
Het wit dat in een subtiele overgang rozerood wordt …
De zwart/witte stampertjes…
Heel mooi vind ik 🤗

De grote bladeren van een of andere tropische palmboom
trokken mijn aandacht…
Het willekeurige spel van de waterdruppels erop vond ik interessant !

Dezelfde palmboom als bij de vorige foto…
De structuur van de bladeren,
de manier hoe het zonlicht daar deze grote bladeren straalde,
deed mij het geheel met andere ogen bekijken… 🤔
Door te spelen met lijnen, licht, voor en achtergrond
zocht ik mooie composities in dit geheel.

Soms kan je veel variaties op één thema maken…
ook door de regel van derden toe te passen kan je
rustgevende 📷 composities maken !

Of je kan kiezen voor minimalisme in je compositie én het geheel.
De gelaagdheid in het licht én de geel/groene kleuren vond
ik hier heel mooi.
Het oranje rode randje (ik vermoed dat het herfstkleuren zijn)
aan de rand van het blad brengt me op een idee…
Dat zie je in de volgende foto 😉

Dat oranje rode randje bracht me op het idee om een Z/W bewerking
te maken van de foto van het blad hierboven,
maar het oranje rode randje toch in zijn originele kleur te behouden.
Hoe ik dat heb gedaan ? Heel simpel hoor…
Eerst maak ik een selectie van het oranje rode randje dmv de kleur pipet.
Daarna draai ik de selectie om, zodat alles wordt geselecteerd,
alles, behalve het oranje rode randje.
Van die nieuwe selectie maak ik een Z/W bewerking en klaar is kees 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 4” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Speelse Spiegelingen… Deel 8

Van ‘Het kleine wereldje’ der macro fotografie,
maken we weer een grote zijsprong naar weer iets helemaal anders ! 😉
We springen ook flink wat terug in het verleden…
Het was 2014, toen werkte ik nog in Brussel en deed graag mijn middag
wandelingetje van 15 minuten (als het weer het toeliet natuurlijk).
Gelukkig was het toen een lekker zomers weertje.
Gewapend met de Canon Powershot G11, een leuke camera, waar je alles wat
je zelf wou kon instellen en/of veranderen.
Eigenlijk zoals je werkt met een professionele camera, met alles op de M stand.
De M van manueel dus…

We gaan het in dit logje dus hebben over ‘Speelse Spiegelingen’,
zoals de titel ons al vertelde natuurlijk… 😎
Als je graag al mijn ‘Speelse Spiegelingen’ logjes nog eens wil (her)zien,
geef dan ‘Speelse Spiegelingen’ in onder “ZOEKEN”.

Alle spielerijtjes foto’s die je hier ziet, komen dus uit Brussel, meer bepaald
uit de Noorder buurt (De buurt rond het Noord Station).
De talloze kantoor gebouwen daar zijn dankbare onderwerpen voor mijn
‘Speelse Spiegelingen’. Ik draai, roteer, wentel links of rechts, ondersteboven,
of omgekeerd… Het is leuk om te doen vind ik 🙂
Meer moet dat niet zijn hé ?

Glas

Die grote schepen
vol beton, glas en plastic
palmen Brussels in

Soms draai en keer ik een detail uit één foto, copieer het meerdere keren naar boven, onder
of allebei… Een eind resultaat foto is soms 4 , 6 of 8 keer groter dan het origineel 😉
Het is leuk om met zodanig met vormen en kleuren te “spelen”,
dat het origineel bijna niet meer te herkennen is 😎

Helemaal leuk wordt het als ik met ingekorte spiegelingen werk !
Dan kan je zelfs met het perspectief een loopje nemen 😎
“The sky is the limit”… Dit zou een mooie titel zijn voor dit spielerijtje 🙂

Voor dit soort fotografie spielerijtjes moet je liefst géén “gewone” foto’s nemen…
Je moet proberen een gebouw aan te voelen,
als fotograaf kan je op voorhand ‘spelen’ met het perspectief…
Ongewone kijkhoeken kunnen heel leuke verrassende mogelijkheden bieden
bij het latere “Speels Spiegelen” process in Photoshop.
Noot: Je hebt niet echt Photoshop nodig, want er zijn tientallen freeware apps
die ook kunnen wat ik doe in Photoshop. Maar omdat ik een abonnement heb
op Photoshop + Lightroom (11€/maand) , gebruik ik natuurlijk Photoshop 😎

Soms kunnen renovaties, herstellingen aan een gebouw heel interessante foto’s
opleveren die iets extra kunnen geven aan mijn ‘speelse spiegelingen’ techniek 😎
Het blijft een voortdurend zoeken en zien naar interessante details…
Dat gegeven an sich is al boeiend genoeg 😉

Parasieten

Big Data Giants
groeiend als parasieten
zorgen voor chaos

Hetzelfde gebouw als op de vorige “foto”…
Hier heb ik een andere uitsnede gemaakt van de renovatiewerken , en voila !
Het levert me een minimalistisch lijnenspel op, dat ooit bestond,
en tegelijk nooit heeft bestaan 🙂

Deze foto is géén ‘Speelse Spiegeling”, maar de nooduitgang van een groot hotel in Brussel.
De buitenmuren zijn maagdelijk wit geschilderd,
wat heerlijk contrasteert met de ‘modaal rode’ gevelsteen kleur van de nooduitgangen.
Deze foto wou ik in Z/W omzetten, maar daar ben ik wijselijk vanaf gestapt,
omdat de kracht van deze foto (volgens mijn bescheiden mening),
zit in het contrast van de rode baksteen én de enorme witte hotel gevel.
Deze Brusselse architectuur foto vind ik wel iets hebben…

Geheimen

Tussen de muren
van een groot hotel wonen
Zoveel geheimen…l

Nog een foto, die geen ‘Speelse Spiegelingen’ foto is,
maar de kracht van de complementaire kleuren sprak me hier echt aan !
Wat zijn complementaire kleuren ?? Klik hier…
Een uniek momentje, deze verlaten tafeltjes, want meestal is alles hier volzet 🙂
Je zou bijna zeggen dat het tijdens een lockdown was…
Maar dit was echt 2014… 😎

Ook dit is geen ‘Speelse Spiegeling’,
het is slechts het resultaat van een aangepaste kijkhoek, toen ik deze “bron” foto maakte.
Het ‘Speelse Spiegeling’ resultaat van deze foto zie je in ….
de volgende foto ! 😉

Wat ik hier wil aantonen, is dat als je ‘Speelse Spiegelingen’ wil gaan maken,
dat je op voorhand toch redelijk goed moet weten wat je met je bron materiaal gaat doen…
Als je ‘zomaar’ wat foto’s neemt van een willekeurig gebouw…
dan ga je wat zitten knoeien 🙄
Daarom herhaal ik nog eens… Je moet leren “zien” , en niet gewoon “kijken”.
Hier heb ikzelf een lange tijd over gedaan, eer ik hét begreep !
Maar eens je “hét’ ziet… Dan open er zich een mooie wereld voor je, echt waar

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
In deze ‘Speelse Spiegeling’ foto is een interessant digitale fotografie fenomeen opgetreden…
Namelijk het Moiré effect !
Zie je cirkelvormige afwijkingen in de verticale én de horizontale lijnen van het gebouw ?
Dat is Moiré…
Photoshop kan moiré min of meer wegwerken, maar ik heb het hier bewust zo gelaten.

Moiré, hoe wordt het veroorzaakt ??

De term moiré is afkomstig van de naam van een Franse soort zijde.
Een moiré-patroon ontstaat als het onderwerp dat je wil fotograferen een fijn patroon bevat.
Denk bijvoorbeeld aan het weefpatroon van een stuk stof, dakpannen,
of de dicht tegen elkaar liggende horizontale/verticale lijnen van bepaalde gebouwen.
Als dit patroon overlapt met het patroon van de beeldchip van je camera ontstaat
er door interferentie een derde patroon: moiré.

Deze foto is het resultaat van een uitsnede van een kantoorgebouw foto,
dat nadien 4x horizontaal én verticaal is gespiegeld.

k hoop dat je van dit ‘Speelse Spiegelingen’ logje hebt genoten ?

Misschien vind je de haiku poëzie-woordjes, uit eigen pen geschreven ook leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend fotografie logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Wandelen in de bergen van Oostenrijkse (Deel 1)

Van het lekkere vries weertje , het ruige IJsland of de gekrulde lantaarnpalen logjes,
is het weer hoogtijd om je iets totaal anders te presenteren ! 🙂

Omdat we niet op vakantie kunnen gaan, door al die corona ellende,
is het misschien wel beter om hier af en toe wat leuke vakantie genoegens te publiceren 😎
Vakantie genoegens uit het Oostenrijkse Mittelberg, dicht bij de Duitse grens,
in de provincie Vorarlberg.
Deze plaats wordt omgeven door bossen en de Allgäuer Alpen,
met bergen zoals de Bärenkopf (2.083) en de Widderstein (2.536).
Dit bergmassief maakt onderdeel uit van de noordelijke Oostalpen.
Deze bergen zijn al jaren de bakermat voor onze winter-wandel vakanties !

Alle foto’s dateren uit februari 2019. De camera is de Fuji XH1 met als lens
de XF16-55mm f2,8 R LM WR. Deze lens is het APS-C equivalent van de
24/70mm f2;8 in het Fullframe segment.

Wat me hoog in de bergen altijd zo aantrekt,
is de onvoorspelbaarheid van de wolken…

Het is imposant om te zien hoe de wind hier echt met de wolken ‘speelt’ !

Links van deze bergrivier zie je een ‘sneeuw stort plaats’ !
Hier komen sneeuwruimers de opgeruimde sneeuw van op de wegen
‘dumpen’. Omdat sneeuw nu eenmaal de neiging heeft om te smelten in de lente,
zie je er een paar maand later niets meer van én de natuur heeft er geen last van 😎

Soms zorgt de wet van de zwaartekracht voor leuke dingen onderweg 😉

Mijn madam staat te genieten van het kleurrijke spektakel, hoog in de hemel…

Het is hier soms heel moeilijk om de juiste witbalans te behouden…
Het felle zonlicht dat soms warm oranje straalt en de witte sneeuw,
ook de sneeuw in de schaduwen maken het de camera heel moeilijk…
Maar moeilijk gaat ook hé ? 😉

Fotograferen in puur tegenlicht…
Puristen vinden dit een doodzonde, maar ik ben geen purist ! 😀
Ik probeer gewoon creatief te blijven in mijn fotografie

Sporen van een of ander dier in de sneeuw…
De witte sneeuw, overal rondom ons,
nodigt uit tot experimenteren…

De zon zorgt voor schaduwen van de kale boomtakken op de witte sneeuw…
Hier heb ik de witbalans bewust verkeerd gezet om meer kleurcontrast in de
schaduwen te verkrijgen…
De zacht heuvelende sneeuw zorgt hier voor een mooi ritme vind ik 😎

Met sneeuw kan je ook zalig experimenteren met minimalisme….
Het kleinste takje kan in de witte sneeuwmassa heel mooi worden !

Als er een paar meter sneeuw bijeen gewaaid gevallen is,
zodat zelfs boompjes eronder verdwijnen,
dan worden een paar uitstekende takjes, wondermooie objecten 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog wat eenzame takjes in de witte sneeuw wereld

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een eerste logje uit een (grote)
<Oostenrijkse bergen> serie gekomen …

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn wandel-fotografie in
de Oostenrijkse bergen & natuurlijk mijn indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen.

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Wat de inhoud, thema van mijn volgend logje gaat worden…
Tja, dat weet ik zelf ook nog niet 😉

Dirk

Macro in de Nationale Plantentuin Meise (Deel 5)

In de vier laatste logjes vertelde ik van macro fotografie in de winter, ijs, sneeuw, regen, enz

Maar met de macro fotografie ansich ga ik hier verder,

alleen het seizoen gaat van winter naar meer zomerse en warmere omstandigheden 😎 .

Gisteren was het weertje nog lekker gezond -10º graden,

vandaag is het grijs, miezerig & kil regen weer 🙄

Wie weet hoelang dit grijze pokkeweer gaat duren hé ?

Om dat grijze pokkeweer wat te vergeten is het weer hoog tijd

om wat extra warme macrofotografie uit de tropische serre van onze Nationale

Plantentuin in Meise te publiceren. (Het vorige Plantentuin logje vind je hier).

De camera is nog steeds de Sony A7R2

en de lens is ook nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro 🙂

De wonderbare schoonheid van tropische bloemen…

Nooit krijg ik er genoeg van !

One to go…

Deze dwerg bloemekes zijn amper 2 tot 3mm groot !

De piepkleine mieren die leven van én òp die bloemetjes, zijn ‘ingevoerd’ uit het land

waar die bloemen groeien, en leven hier verder onder net dezelfde omstandigheden

als uit het land van hun herkomst.

Het is wonderbaar hoe de natuur zich telkens én overal aanpast

aan de levensomstandigheden van het moment !

In de tropische serre vind je natuurlijk de reuzen waterlelies…

Om deze bloem te fotograferen moest ik met de 100mm macro lens

toch wel redelijk afstand nemen, zò groot is de bloem van een waterlelie

Dezelfde bloem als op de vorige foto,

maar nog een metertje verder gaan staan,

om deze prachtige bloem helemaal op de foto te krijgen 😎

In het vorige Plantentuin logje vertelde ik er al over..

De tropische vleesetende planten !

Deze bloem-planten worden bijna een halve meter groot !

Aan de afglijdende waterdruppels kan je zien

hoe vochtig warm het in de serre is !

Je camera én lenzen moet je echt heel goed acclimatiseren

vòòr je de serre binnenkomt.

Anders krijg je gegarandeerd condens vocht binnen in je lens !

De enige oplossing voor dit probleem = een nieuwe lens kopen…

Dus, in de tropische serre moet je heel goed oppassen met je fotogerief !

Nog een Bekerval…

Deze tropische valkuilen voor insecten vind ik heel indrukwekkend …

Het leven kruipt en evolueert dat het geen naam heeft hé ?

Een zaadjes bol schoonheid uit Bar Tropical 😉

Sommige bloemen tonen héél verleidelijk hun meeldraden…

Als macro fotograaf kan je dan kiezen uit tientallen mooie onscherp/scherpe beelden…

Maar er kan er maar één de mooiste zijn hé ? 😎

Naar mijn gevoel is de minieme scherpte op de 2 meeldraden hier de beste fotografie keuze.

Om voort te borduren op het zelfde thema als bij de vorige foto…

Wat mag of moet (?) scherp ?

Ik werk nooit graag met regeltjes of zo-moet-dit-of-dat…

Als ik mijn eigen buikgevoel volg komt het meestal wel goed 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Soms moeten we even buiten de serre gaan,

omdat de tropisch warme temperaturen daar binnen wat te veel worden !

Buiten in het park van de Plantentuin staan mooi verweerde bronzen beelden,

die zeker òòk het fotograferen waard zijn,

zeker als de beelden versierd zijn met wat bloeiende takjes

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Plantentuin macro fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Nationale Plantentuin Meise – Macro (Deel 4)

Van de besneeuwde bergen in Oostenrijk gaan we terug een heel andere richting uit…

In dit logje verkennen we de tropische serres in onze Nationale Plantentuin

van Meise nog wat verder…

Van de sneeuwkoude, hoog in de bergen naar de tropische warmte dus..

Tijd om effe te klimatiseren 🙂

De camera is nog steeds de Sony A7r2 ,

de lens is ook nog steeds de Laowa100mm macro f2.8 CA Dreamer.

Deze lens is 100% manueel , bevat géén elektronica én heeft zelfs een macro bereik van 2:1 !!

Je kan dus 2x korter bij komen dan een klassieke 1:1 macro lens ! 😎

Deze lens heeft als toemaatje 13 lamellen in het diafragma mechanisme,

wat garantie staat voor een zalig pastelzacht & rond bokeh.

Als bloemenliefhebber kan je daar in Meise je hartje ophalen hoor ! 😉

Hier ging ik op zoek naar structuren…

Wat verder in de serre groeien enorme planten,

die in het middaglicht prachtig om te zien zijn !

Van structuren gesproken hé ? 🙂

De structuren in de nerven van deze enorme bladeren boeiden me !

In het tropisch oerwoud valt om de zoveel minuten wat kunstmatige regen…

De regendruppels zijn dan ook mooi meegenomen 😉

Met een macrolens kan je héél dichtbij komen…

De complexiteit van de nerven is ongelooflijk hé ?

Deze gedetailleerde nerven nodigen uit om een zwart/wit impressie ervan te maken…

Even verder, in een andere tropische serre,

het rijk van de vleesetende planten ! 😎

Deze plant voelt als een onaardse schoonheid, vind je niet ?

Waterlelies… Het zijn prachtige waterplanten !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Vleesetende planten zoals Bekervallen in de regenwoudkas,

insecten worden aangelokt door de geur van de vloeistof

die deze omgevormde bloemen afscheiden,

verzeilen in de plakkerige vloeistof en worden verteerd door de plant,

die zo broodnodig stikstof kan opnemen in een nutriëntenarme omgeving.

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn plantentuin fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Nationale Plantentuin Meise – Macro (Deel 3)

Nu de meest rare kerst die we met ons allen meemaakten

(én hopelijk nooit meer zullen meemaken !! )

achter de rug is, is het weer tijd om het “normale”

leven in de blogs terug aan te vatten 😎

Wat dacht je van een vervolg op onze macro fotoshoot

in de Nationale plantentuin in Meise.

De foto’s dateren allen van 8 januari 2019

De camera is nog steeds de Sony A7r2 ,

de lens is ook nog steeds de Laowa100mm macro f2.8 CA Dreamer.

Deze lens is 100% manueel , bevat géén elektronica

én heeft zelfs een macro bereik van 2:1 !

Je kan dus 2x korter bij komen dan een klassieke 1:1 macro lens ! 😎

Deze lens heeft als toemaatje 13 lamellen in het diafragma mechanisme,

wat garantie staat voor een zalig pastelzacht & rond bokeh.

Die verhouding 2:1 gebruik ik heel veel,

zoals je kan zien op mijn foto’s.

De scherptediepte, zelfs op f5,6 of f8 is dan heel miniem.

Als fotograaf moet je in deze minieme scherptediepte je ding doen,

maar dat maakt de uitdaging alleen maar groter 😉

Intiem met kleine, rode bloemekes (1:1 verhouding)

Intiem met kleine, rode bloemekes, deel 2, maar nu op (2:1 verhouding).

Afstand lens-bloemeke is ongeveer 1cm

Intiem met een cactus…

Maar liefst niet té dichtbij, want deze knaap heeft venijnige

haar-stekeltjes, die afbreken én dan gaan zweren en ontsteken onder je vel.

Mijn madam heeft er ook zo’n paar in huis…

Met een fijne pincet en een scalpel kan je deze haarstekels wel verwijderen,

maar het blijft toch een vervelend gedoe hé ? 😎

Bloemen en planten groeien soms in heel mysterieuze vormen …

Wist je dat de eerste bloem-planten zich ongeveer 130 miljoen

jaar geleden ontwikkelden ? Ze plantten zich zo succesvol voort dat

ze al snel de wereld overheersten. Ongeveer 80% van de soorten

die we nu om ons heen zien zijn bloem-planten

Fotograferen is ook zoeken naar vormen, lijnen, structuren, kleurcontrasten, enz, enz…

Minimalisme opzoeken in herhalingen is een heel dankbaar onderwerp vind ik.

Of een mooi stilleven van een tropisch kluwen,

amper een tweetal cm groot !

Dit huisvliegje is geen bellen aan het blazen maar aan het herkauwen !

Omdat vliegen geen vast voedsel kunnen opnemen spugen ze op hun eten

en slobberen ze de halfverteerde brij met hun stofzuigersnuit op.

Voordat het voedsel daarna in het spijsverteringskanaal wordt opgenomen

wordt het eerst nog een aantal keer met speeksel vermengd.

Je ziet de vlieg dan herhaaldelijk een speekselbel blazen en weer opzuigen.

Hij is zijn voedsel dan dus meerdere malen aan het voorverteren.

Je kunt dus met recht stellen dat vliegen net als runderen herkauwers zijn 😉

Het lijkt wel of deze plant van een andere planeet afkomstig is,

vind je niet ?

Het wonderbare plantje is ongeveer 5cm breed en hoog.

De tropische wereld heeft nog heel wat geheimen in petto !

Geloof je me als ik je zeg dat dit een grassoort is ??

Als afsluiter van dit logje,

een soort variant van de vorige foto.

Deze heeft een vierkante stengel en dunnere halmen.

Bloemen en planten… nooit krijg ik er genoeg van

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn plantentuin fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Ochtendnevels in Malderen

Van de lente macro’s in mijn vorig logje,

gaan we vandaag terug naar een totaal ander thema…

Het tijdstip is december 2018, mijn kameraad Johan nodigde

me uit om een zonsopgang te fotograferen in de buurt waar hij woont.

Spijtig genoeg was er die ochtend geen mooie zonsopgang,

maar het was wel lekker mistig én nevelig Mooi meegenomen dus !

De locatie is de grens van Malderen en Buggenhout,

Het Buggenhout bos heeft uitlopers tot hier…

’t is zalig om in die mistige nevels het bos in te wandelen 😎

Mistige nevels

dempen alle geluiden

de zon verstopt zich

Je hoort hier bijna niets…

Alleen het zompige geluid van onze laarzen in de modderige ondergrond.

Het frisse mos groen contrasteert heel mooi met de rode herfstkleuren 😎

De zon deed haar best om door de nevels te stralen,

maar het lukte haar niet !

Door het immense tegenlicht verdween ook alle kleur uit mijn foto !

Let wel, dit is géén zwart/wit foto !

Mistige nevel

drenkt de takken in een waas

de einder vervaagt

Bij het maken van deze kleurcontrastrijke foto tussen mosgroen

en rossig herfstgekleurde blaadjes viel me iets op wat

heel duidelijk niet in de natuur hoeft te zijn…

Zie je het ook ?

Het Buggenhout bos,

nu een tempel van stilte

maakt me heel nietig

Fotograferen als er mist over het land zweeft is altijd zalig om te doen

Het minimalisme én de ongrijpbare magie in deze wazige wereld boeit me altijd.

Het beeld dat bij een gewone ochtend zonder mist heel saai zou zijn,

krijgt nu een extra dimensie.

Het eerste heel flauwe zonnetje dat door de nevels straalt,

slaagt erin om de groenen, gelen en herfstkleuren ietwat op te lichten !

“50 shades of gray” is er niets tegen 😉

Hoe een drassige wei, begrensd door knoestige oude wilgen,

zo verdomd mooi kan wezen in de ochtendnevels !

Minimalisme

Op zoek naar minder

telkens weer een uitdaging

is niets het antwoord

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit mistige logje gekomen.

‘k hoop dat je hebt genoten van mijn nevelige foto’s én de kleine

huis eigen bereide haiku versjes in dit logje 😎

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 3 en einde)

Van de Speelse Spiegelingen spielerijtjes in Brussel

neem ik je nog eens mee naar Damme.

Het was een zalige fietstocht,

maar dat had ik al verteld in deel 1 en 2 van deze serie 😎

Het was al wat later in de morgen,

de nevelslierten en de mist was nu grotendeels verdwenen.

Het water , de groene oevers en de uitgestrektheid

van het vlakke land was prachtig om te zien

Het geheel heeft een toets van subtiel minimalisme vond ik…

De aanhoudende zeewind geeft de bomen hun Damse vaart karakter 🙂

Hier hoor je alleen het zachte gekabbel van het traag stromende water,

de wind die de bomen streelt en het geruis van de wind in het riet…

Zalig hoor 😉

Een manueel te bedienen overzet veerpont…

Een lange bocht in het kanaal is ideaal om het karakter

van dit mooie polderland te onderstrepen…

Nu ja, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms heel dicht bij de oever kwam…

Maar voor een mooie compositie te vinden moet een fotograaf

soms wat berekende risico’s maken 😉

Het enige wat me kon overkomen is een nat pak, so what hé ? 😎

Hier kreeg ik onder mijn voeten van mijn madam,

omdat mijn schoenen onder de modder zaten…

Och ja zei ik, ‘k heb er toch een mooie foto aan overgehouden 😉

In het stugge gras en riet was de modder aan mijn schoenen rap verdwenen 😎

Die scheve bomen vind ik fascinerend, ze lijken wel te dansen , vind je niet ?

Toen ik weer te dicht bij het water kwam was mijn madam

er weer niet gerust in…

Pas maar op dat je niet in het water valt….

“Och ja, ik kan wel zwemmen hoor” was mijn antwoord 😎

Hier zat ik op de knieën, de camera een paar cm boven het water…

Mijn rechterknie zat bijna onder water want de oever brokkelde wat af … 😎

Omdat ik het LCD scherm van de Fuji XT1 kan verstellen,

kon ik heel goed zien hoe de foto zou worden.

Fotograferen op deze manier vind ik zalig !

Als afsluiter van de “Fietsen aan de Damse vaart” fotoreportage,

een van de meest rare bomen die ik ooit heb gezien

We hebben hem tot “StekelvarkenBoom” gedoopt 😉

Et voila, we zijn aan het eind van “Fietsen aan de Damse vaart” serie gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 2)

Eindelijn zijn we verlost van die tropische hitte !

Momenteel luister ik hier naar het heerlijke getik en geplons van de regendruppels

op ons dak, de buiten temperatuur is van 36º gezakt naar 22º ! Zalig is dat 😎

Van de verkoelende ijs-fotografie in het vorig logje, keren we terug naar Damme,

onze fietstocht naast de mistige maar ook verfrissende Damse vaart.

Door het vroege uur (vroeger dan 8:30u) was er veel verschil tussen puur wit licht

en pikke donker. Het dynamisch licht bereik was dus heel groot !

Veel groter dan een camera aankan !

Je kan dat groot licht bereik deels opvangen door graduele grijs filters te gebruiken,

maar tijdens een ontspannende fietstocht heb ik daar echt geen zin in 😉

Als het nodig is, maakte ik gewoon een HDR belichting trapje van 3 of 5 verschillende

belichtingen, die ik daarna bewerk met het goedkope SNS-HDR tooltje.

SNS HDR heeft namelijk een heel leuke eigenschap !

Het maakt heel realistische eind beelden van je HDR trapje ! 😎

Deze tool geeft je als eindresultaat, datgene dat je met je eigen ogen zag als je de foto maakte !

Er zijn vele andere HDR progjes, maar velen blazen het beeld op

(licht halo’s bijvoorbeeld) en dat gedoe komt meestal storend over in mijn ogen.

In Photoshop kan het ook, maar SNS-HDR of PhotomatixPro doen hun dingetje veel beter 😎

Onder de bomen was er nog heel veel schaduw, terwijl in de lucht

de felle ochtendzon speelde met de mist…

De HDR techniek is hier zeker op zijn plaats…

Omdat nu het felle licht in evenwicht is met de donkerste schaduwen…

De details blijven behouden in zowel het licht als in het donker.

Zonder HDR zou ofwel het licht uitgebeten zijn (verbrand-overbelicht),

ofwel de donkere schaduwen zonder detail zijn… (dicht gelopen-onderbelicht)

De bomen van de Damse vaart wijken allen af naar links,

of naar rechts natuurlijk, ’t is afhankelijk welke richting je hier rijd 😉

De natuur is hier prachtig…. én het is hier fluisterstil !

Dit mooie landschap verdient een zwart/wit omzetting !

Wegenwerken op het jaagpad, lieten ons een kleine omweg rijden,

gelukkig eigenlijk, anders had ik dit moois nooit gezien 😉

Ergens aan de kust, was het nu Knokke Heist of meer richting Sluis…?

Het is niet echt belangrijk.

Het beeld spreekt voor zichzelf.

We hebben flink wat km’s langs de spuug lelijke Belgische kust dijk gereden…

Die lelijke appartement blokken storen me echt 🙄

Het ene restaurant na het andere, go-cart en fiets verhuur, cafe’s, prullaria winkels,enz…

Op het strand kan je een houten barakje huren om je strand spullen in te zetten…

Wat een opgeklopt gedoe hé ?

Hier kom ik echt nooit op vakantie… Geef mij maar de opaal kust in Frankrijk

of de verlaten kusten in Nl, Zeeland, Friesland…

Een poging om die houten barakjes te fotograferen zonder die lelijke

appartement blokken in het beeld te krijgen… 😎

Wat een verademing !

We laten de lelijke Belgische kust achter ons en fietsen terug naar Damme.

Een wankele houten wei afsluiting trok mijn aandacht …

Het bomen landschap verandert…

De eerste herfstkleuren worden zichtbaar,

de reflectie van de oevers in de Damse vaart water boeit me

Zelfde landschap, maar dan frontaal gelijk met het water mee.

Duizenden herfstblaadjes drijvend in het water,

een bijna rimpelloze reflectie in het bijna stilstaande water…

’t is hier zalig fietsen

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De boer heeft hier als als scheppend kunstenaar gewerkt !

Wij als toevallige toeschouwers, genoten van zijn mooie lijnenspel 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van een tweede “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk