Minimalisme in de Alpen

Omdat ik altijd werk in RAW met mijn foto’s, duurt het een tijdje
voor een fotoshoot sessie klaar is voor publicatie.
Als je in JPG fotografeert, hoef je amper tot geen nabewerking te doen
en kan je dezelfde dag je foto’s publiceren…
Waarom werk ik dan in RAW ?
RAW is de ruwe, onbewerkte data die rechtstreeks afkomstig
is van de beeldsensor van jouw camera. Het is te vergelijken met het
vroegere negatief in de analoge fotografie. Een negatief vormde de basis
voor elke fotoafdruk , zoals nu een RAW-foto de basis is voor een JPG-foto.
In RAW moet jezelf dit negatief maken, ontwikkelen, in je digitale donkere kamer.
(Zoals je vroeger zelf je film ontwikkelde in je eigen donkere kamer)
In RAW moet je dus zelf de witbalans corrigeren, de contrasten afstemmen,
de belichting bijstellen in dien nodig,, enz enz…
Als je werkt in JPG, dan wordt dit alles automatisch voor je gedaan…
Maar daar knelt nu net het schoentje… het woordje : Automatisch…
Als beeldmaker wil ikzelf het eindresultaat van mijn foto in eigen hand houden !
Alhoewel de algoritmes om de JPG omzetting te maken steeds beter worden,
halen ze het bijlange na nog niet van een ervaren RAW foto bewerking.
In het kort gezegd… RAW is het eindresultaat dat jezelf bepaalt in je fotografie
en JPG is de Polaroid (direct klaar) foto van vroeger, waar je niets kan aan veranderen.

De foto’s van vandaag zijn van onze winter vakantie in Reutte, Oostenrijk
van eind januari 2024. De camera is de Sony RX10 met de uitstekende 24/600mm
lens van Zeiss. Deze camera is al enige jaren mijn trouwe vakantie reis genoot !

Minimalisme trekt me steeds meer en meer aan, zeker in fotografie.
Iets vertellen met zo weinig mogelijk beeld of detail…
Het is altijd weer een uitdaging 😎

Noot: Ik heb gemerkt dat WordPress een loopje neemt met de witbalans…
Als ik mijn foto’s bekijk in mijn eigen fotoviewer, dan is de sneeuw echt wit…
In WordPress is het wit véél meer grijs mét een lichte blauwtint…
Maar een gegeven paard kijkt men niet in zijn bek zeker ?

De sneeuw was reeds overal aan het smelten toen we daar in Reutte toekwamen…
In het stadje was alle sneeuw geruimd, maar een paar km verder met een lijnbus
zit je snel in de bergen waar het kouder was én nog meer sneeuw te zien was.
Ik vind het zalig om met dit kleine dorre struikje én een modderspoor in de sneeuw
een evenwicht te zoeken 🙂

Een klein, stekelig boompje, enkele tientallen meters verder…
Ingezoomd op 500mm kon ik dit boompje mooi zijn plaats geven in de foto 😉

Een afdakje, een hutje waar tientallen houten ‘dingen’ te drogen hangen…
Ik zou het graag eens vragen aan een boer wat dit betekent, maar ik spreek
geen woordje Duits (en ik ben ook zeker niet van plan om die taal nu nog te leren)…😎

Een variatie op de tweede foto in dit logje…
De kijkhoek is iets hoger gezet, het modderspoor beneden is dan ook hoger.
De schuine verlengde virtuele lijnen tussen het takkenbosje en het modderspoor
kruisen nu elkaar op 1/3 van links. De regel van derden is heel aangenaam vind ik.

Waar het sneeuw smeltwater zich een weg stroomt…
doorheen de grassen van de almenweide…

Op 600mm kon ik dit leuk tafereeltje vastleggen…
Een klein boompje én iets dat omheind is met kottekesdraad.
Wat het is zal ik nooit weten, maar dat is niet belangrijk.
Ik vond het een mooie oefening 🤗

Nogmaals val ik in herhaling…
De witbalans die WordPress toepast is beneden alle peil !
In mijn eigen foto viewer(s) is de sneeuw echt sneeuwwit en de witte lucht een miniem stukje
donkerder. De lijn tussen sneeuw én lucht is héél subtiel.
WordPress heeft alles véél grijzer gemaakt ☹
Blijkbaar gebruikt WordPress een soort JPG algoritme om de witbalans bij te werken…

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:
Een vliegtuig, hoog boven de Alpen…
Dit is echt een schoolvoorbeeld van op het juiste moment op de juiste plaats te zijn 😉

Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel ja, dat zien we wel als het weer zover is hé

Ik wens jullie nog een gezellige woensdag avond toe !

Dirk

Macro met een Prime lens (deel 1)

Als je de brandpunt afstand van een lens kan verlengen,
dan kan je in principe van die lens een ‘macro’ lens maken.
Het zal net geen 1:1 macro verhouding zijn, maar je komt wel heel dicht in de buurt.
In dit logje heb ik de Fuji X 56mm f/1,2 gebruikt met de Fuji XT2.
Om de brandpunt afstand langer te maken, heb ik een tussenring van 16mm gebruikt.

Omdat deze lens met een volledig open diafragma (f/1,2), een héél beperkte scherptediepte
heeft, gebruik ik ze graag. De scherpte diepte van een normale macrolens (f/2;8) is ook
redelijk klein, maar met deze prime is de scherptediepte bijna twee keer zo klein !
Als fotograaf heb je dan ook twee keer minder speelruimte om je dingetje te doen.
Die uiterst minieme scherptediepte verplicht me om niet zomaar foto’s te maken van het
kleine macro wereldje, maar laat me bewuster keuzes maken qua compositie,
vlakverdeling, kijkhoek, enz 📷👍

Een stelletje Vuurwantsen rusten nog even uit in hun opgerold winterverblijf…
(Noot: Alle foto’s zijn gemaakt in mijn ruige tuin 🤠)

Als de eerste wantsen tevoorschijn komen,
dan weet je dat de lente is aangekomen !

Soms is de scherptediepte op f/1,2 té miniem om er iets leuk van te maken…
Dan verkleinen we het diafragma tot f/5,6…
Zo komen alle vuurwantsen redelijk scherp in beeld en blijft de achtergrond nog mooi “flou”

Bij deze foto van het zaaddoosje van een Juffertje In Het Groen heb ik het
diafragma weer volledig opengedraaid tot f/1,2.
Alle “storende” achtergrond elementen zijn nu door de open lens weggevlakt
én de aandacht licht mooi waar ze moet zijn

Terug met volledig open diafragma op f/1,2
Hier heb ik scherpgesteld op het wit/roze restant van een Slaapmutsje.
Alleen de essentie van de bloem is min of meer scherp, de rest verdwijnt in een heerlijk waas.
Foto’s zoals dit maak ik héél graag, omdat je niet ‘zomaar’ kan fotograferen.
Je moet bewuste keuzen maken om tot “iets” , tot die essentie te komen.
Hier ook weer de “kracht” van minimalisme 🤗

In dezelfde fotografie logica als bij de vorige foto…
De zaadjes van een onkruid plantje maken zich klaar om weg te vliegen.
Die purper/paarse vlek, links in het midden,
is gewoon een verfrommeld stukje gekleurd papier 🙂

Om dit logje voor vandaag af te ronden…
Om deze gemeenteraad van de Vuurwantsen te fotograferen,
heb ik de lens dichtgeknepen tot f/2,8
De wantsen komen allen beter en scherper in beeld,
maar de omgeving errond is veel drukker.

Je opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel ja, dat zien we wel als het terug zover is hé

Ik wens jullie nog een gezellige vrijdag avond !

Dirk

Mooi licht !

Door de vele regen & felle buien van de laatste dagen zijn bijna alle
wit/roze bloesems van onze Japanse kerselaar inmiddels weggewaaid… ☹
Van die bloesems heb ik nog een hoop foto’s klaar liggen, maar die moet ik nog
ontwikkelen in mijn digitale donkere kamer van Photoshop. Nog ff geduld dus 😊

Maar in mijn digitale archieven heb ik nog genoeg foto’s
om vele blog jaren mee te vullen 😎
Wat me de laatste jaren opvalt, is dat ik bijna nooit meer werk met een zoomlens… 🤔
Als je als fotograaf, (ook als amateur fotograaf) de voordelen én de charmes van
prime lenzen ontdekt (een prime lens is een lens met 1 vaste brandpunt afstand),
dan groeit er een mooie liefde tussen deprime lens én de fotograaf 😎.
Omdat een prime lens met 1 vaste brandpunt werkt, zijn dit soort lenzen altijd
geoptimaliseerd én bijzonder licht echt voor die brandpunt afstand.

De lens die ik hier gebruik is de Canon 135mm f2 lens, die ik via een lens adapter
op de Fuji XH1 heb geklikt. De lens is Full frame en de camera is in aps-c formaat,
maar de digitale adapter van Fringer strijkt alle plooitjes netjes glad 👍

Het was midden oktober vorig jaar… de herfst begon maar niet en de winter
was nog lang niet thuis… Tussen de regenbuien scheen een flauw zonnetje …
Hoogtijd om in het moeras te genieten van een flauw zonnetje én droog weer !

Het uitzicht op deze blaadjes deed me denken aan een verfijnd Japans aquarel 👍

In deze Z/W bewerking van een andere foto van deze lange blaadjes,
heb ik de Japanse aquarel schilderijen met zwarte kleurstof in een stenen badje
met water als verdunning proberen na te bootsen…

Een simpel klimop plantje…
Als je wat kan “spelen” met de instellingen van het licht,
dan ben je in zekere zin aan het schilderen met je lens 😃

Bij deze 3 boomblaadjes met herfstkleuren heb ik wat ‘gefoefeld’ met de lichtmeter…
De herfstblaadjes heb ik in volle dag belicht (en die waren dan al in feite over belicht)
Door (mis)bruik te maken van de eigenschap dat een camera 18% licht moet meten
over de hele foto, heb ik de lichtmeter wat bedrogen. Het teveel aan licht heeft de lichtmeter in mindering gebracht over de hele foto, zodat de achtergrond héél donker wordt
én de herfstblaadjes héél netjes & perfect belicht zijn !
(over deze lichtmeting methode heb ik vroeger al meerdere keren uitleg gegeven, ik ga dat
dus niet nog een keer herhalen 😉)

Wie prime lens zegt, denkt ook aan een mooi bokeh van lichtbolletjes in de achtergrond 😎
Mijn ervaring is dat je de lens evenwijdig met de grond richt, je bijna of géén bokeh krijgt.
Maar als je de lens 10 tot 20 graden omhoog richt (naar de zon toe), dan is de kans héél
groot dat je heel mooie ronde én zongekleurde bokeh bolletjes krijgt ! 👍
Je kan dezelfde ‘techniek’ toepassen met een zoomlens… de kans is dan ook héél groot dat je
een zee van mooie bokeh bolletjes krijgt. (Maar… Er is altijd een maar hé ?)
Het verschil tussen een zoomlens en een prime lens, is dat bij een zoomlens de bokeh
bolletjes 4, 5, 6, 7 of 8 hoekig zullen zijn…, terwijl bij een goede prime lens de bokeh
bolletjes mooi kleurrijk & mooi rond zullen zijn.
(Er zijn in het verleden zelfs speciale prime lenzen gemaakt die perfecte ovale bokeh
bolletjes maken ! Als je zo’n lens vind, mag je me altijd eens mailen 😋)

Fotografie = Schrijven met licht…
Een bijna verdorde klimplant die niet wilt opgeven !
Hoe klein of hoe miniem het leven ook is…
Let’s Go For It ! 🤗

Minimalisme in de natuur, nou ja, minimalisme overal rondom ons klinkt al beter …
Als de eenvoud én de rijkdom van het minimalisme je raakt,
dan ga je er nadien dikwijls onbewust naar op zoek !
Het kunnen kleuren zijn, het kunnen vormen, lijnen en bogen of een mengeling ervan zijn …
Kunnen wegdromen bij héél eenvoudige vormen en/of kleuren ! Zalig is dat hé ?
Bij het maken van deze minimalisme foto zag ik een gekooide olifant…

Fotografie is het met behulp van licht en/of andere vormen van straling vastleggen
van afbeeldingen van voorwerpen en verschijnselen op radiatie- of stralingsgevoelig
materiaal. Het woord is afgeleid van het Grieks en betekent letterlijk:
schrijven met licht (phōs): licht, en (graphein): schrijven). (Bron: Wikipedia) .

De overgrote meerderheid van de mensen vandaag beseft niet echt dat vandaag de dag,
elk klank of beeld fragment kan worden vastgelegd in een of andere digitale vorm.
Terwijl dat pakweg 30 of 40 jaar vroeger echt niet mogelijk is geweest !
Wat mij betreft, ik blijf graag die voortgang én de evolutie in de digitale fotografie technieken op
de voet volgen, zelfs het Ai wereldje volg ik met mondjesmaat…
Maar… er is altijd een maar hé ?
Fotografie moet nog altijd fotografie blijven !
Fotografie zonder ‘gevoel’ of ‘zin’ zal in mijn ogen en gevoel ‘doods’ zijn.

Een late herfst avond gevoel bij een ondergaande zon.
De dag was warm maar nu koelt het langzaam af (gelukkig 👍).
Ik geniet extra van het warme avond licht in het opklap schermpje van de camera
Introspection gevoel…

De boomblaadjes uit de eerste foto’…
Maar nu met wat hemelsblauw als extraatje 😎
In mijn ogen blijft het minimalisme…

Een geplastificeerde metaaldraad van Bekaert in ons Dilbeekse dorp landschap,
die rode, centrale anomalie zorgt voor een verstoring in de rust !
minimalisme brengt ons eenvoud…

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) foto logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel hé.

Salukes,
Dirk

In de mais velden

Vandaag heb ik de 2de sessie bij de kinesist met succes doorgesparteld…😃
Bij de kinesist ga je zeker niet voor je plezier, 
het is altijd pijn verbijten én vooral zelf werken
om je eigen spiermassa terug in orde te krijgen…
Het gaat zeker niet slecht met mijn rug, de strakgespannen spieren komen stilaan los !
er is dus véél hoop op een redelijk snelle genezing van die kut lumbago !

Wat me de laatste week thuis vooral verveelde, is de aanhoudende regen…
Als het de stenen uit de grond vriest, daar heb ik niets op tegen…
Een dikke donsjas, een paar winter botten en je kan dan de hele dag gaan genieten
van de heerlijke vrieskoude…
Maar als het voortdurend regent, miezert, kil, nat en koud is…
Dan kan je niet buiten komen én is je humeur ook een beetje onder nul…

Daarom ben ik daarjuist in mijn uitgebreide foto archieven gedoken en heb een
zonovergoten namiddag in oktober van vorig jaar (2023) fotoshoot opgeduikeld.
Het was een veld wandeling op nog geen 200mter van onze voordeur…
De mais stengels waren nog nét niet afgereden…
Ik wou niet langer wachten om het veld te fotograferen, want anders was ik te laat…

De camera was mijn oeroude Fuji XT2, de lens is de Fuji X 60mm macro f2.4

Elke macro lens is een prime lens…
én ik ben echt verzot op de kwaliteiten van al die prime lenzen 🙂
De flinterdunne scherptediepte bijvoorbeeld is zeker de moeite waard !

Fotograferen is niet zomaar objecten zichtbaar maken,
ook het tonen van bepaalde elementen uit die objecten is belangrijk.
De rijke kleuren van de mais planten bijvoorbeeld…

Soms speelt het tegenlicht een belangrijke rol in je foto…
Dan moet je als fotograaf de gulden middenweg vinden tussen
kleurverzadiging en onder of over belichting…

Het spel van licht en schaduw…
In de door de middag zon belichte natuur kan dit broze evenwicht tussen licht en duister
héél subtiel verschijnen én plotseling weer verdwijnen
(Als een wolkje voor de zon schuift bijvoorbeeld…)

Van de vorige foto vond ik het een meerwaarde om er een Z/W foto van te maken…
Door de flinterdunne scherptediepte (f2.4) zie je nog details in de mais stengel,
maar de achtergrond verglijd als in een waas.

Bokeh bolletjes… Dé natte droom van iedere natuur fotograaf 😋
Ik was blij dat ik ze op die oktober namiddag tevoorschijn kon toveren met de 60mm macro 😎

Fotografie in een mais veld…
Er zijn veel fotografen die het héle mais veld in 1 shot willen fotograferen,
en waarom niet hé ?
maar ik fotografeer liever details in die mais velden…
en waarom niet hé ?
Als we allemaal hetzelfde zouden doen of graag doen,
dan zou het op onze aardkloot super vervelend worden hé ? 😋

Wat flarden zon licht scheen doorheen de schaduwen van het mais veld…
én belichte wat verdorde én overleden mais stengels …
Daar kon ik wat mee doen !

In deze foto heb ik het warme (rood-oranje) licht apart genomen én van de rest
een Z/W plaatje gemaakt.
Merk je ook hoe het wegfilteren van het groen,
de beleving van het totale plaatje beïnvloed ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De eerste rijpe mais kolf die ik zag in het veld 😊
Hopelijk heeft de boer zijn quota gehaald ?

Hopelijk heb je ook genoten van dit “In de Mais velden” logje,
geshoot in de nabije omgeving van mijn huis én het dorpje waar ik woon.

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer

Salukes,
Dirk

Mooi licht in ‘Beugem’ (Deel 2)

Het weer is zo slecht, zuipenat, dat ik met wat heimwee naar
mooi licht foto’s kijk die ik in het verleden heb geshoot
Dit logje is het vervolg op de ‘Mooi licht in beugem deel 1‘ serie
die ik op 12 december 2023 had opgestart…

De lens is ook nog steeds de Canon 135mm f2 (prime lens) die op de
Fuji XH1 is geklikt via een adapter van Metabones.
(Canon FE -> Fuji X) mét behoud van alle elektronica opties.
Niet dat ik die elektronica opties echt nodig heb…
Ik fotografeer nu al zolang dat ik geleerd heb dat het M (Manueel) knopje
op de camera me de beste opties geeft in dit soort van rustige natuur fotografie. Maar als je actie (beweging, sport, enz) fotografeert…
dan raad ik je ten zeerste af om de M (Manueel) stand te gebruiken…
Tenzij je heel goed weet wat je moet doen natuurlijk 😉

Een simpele, ietwat verdorde netel in zacht vooravond licht…
Eenvoud kan toch zó mooi zijn hé ?

Een ander groot voordeel van dit soort natuur fotografie is dat je er
héél rustig van wordt… Je gaat héél anders kijken naar de natuur als je
op zoek bent naar het minimalisme, de schoonheid van onze natuur die
overal aanwezig is , groeit en bloeit… Je hoeft zelfs geen fotograaf te zijn
om te genieten van de natuur 😉
Een klein bosje aan het overstroming gebied in Dilbeek
(Sint Martens Bodegem).
De warme september avondzon zorgde voor heerlijk diffuus & warm licht!

Af en toe vind ik het ook tof om naar min of meer abstracte beelden in
de takken, de blaadjes , het licht én het bokeh van de lens , te zoeken 👍
Deze 135mm f2 lens is zeker een zalige portret lens, maar ook voor
natuur fotografie is ze ook heel bruikbaar.
In de lente ga ik deze lens zeker eens uitproberen met enkele tussenringen om dichterbij het macro gebied (1:1 of kleiner) te komen.

In de M stand kan je de camera lekker om de tuin leiden,
om de belichting zo subtiel mogelijk te maken 😉
Ik hou echt van dit soort soort van mondjesmaat belichting …

Ik ben zeker geen boomfluisteraar,
maar ik heb echt wel eerbied voor bomen.
Bomen zijn ook levende ‘dingen’… Ze groeien, net als elk levend
wezen en ze sterven, net als wij…
Maar bomen hebben geen bewustzijn en ze spreken niet…
Of misschien toch wel ??
In natuur onderzoek wereldwijd is er bewezen dat bomen
met elkaar kunnen communiceren dmv scheikundige reacties
door hun wortels. Zo kunnen ze bijvoorbeeld anti stoffen laten
aanmaken in de bossen om parasieten die dodelijk zijn voor deze
bomen te vernietigen ! Straf toch van die bomen !

En weet je…
ergens hoop ik dat de mens ooit zo slim wordt dat wij de taal
van de natuur, de taal van de oerbossen, mogen leren kennen en
er belangrijke levens lessen zullen uit trekken én bij-leren…

Want zoals de mensheid nu bezig is… Dat is echt beneden alle peil !
Israël-Palestina … Oekraïne-Rusland … Iran-IS…
(Dit is nog maar het neusje van de zalm)
Gaan we nu echt zoals gekken op elkaar blijven kloppen en slaan ?
enne… ik hoop echt dat iemand, asap ,een paar kogels door de
stomme kop van Donald Trump kan schieten…
Onze Wereldvrede zal er een sprong vooruit op maken !

Herfstblaadjes, gevangen in september herfstlicht…
Eenvoud en minimalisme blijven troef 😎

In het bos, onder het zomer bladerdak, is het najaarslicht heel subtiel
en zacht… Hét moment om de zachte kleurmomentjes te vangen 😎

Een handvol takjes, gevangen in een lens bokeh…

Soms is de scherptediepte zo minimaal klein dat je moet zoeken tussen onderwerp én de achtergrond…
De takjes voorgrond heeft hier de eindstreep nét gehaald 😎

Als het september avondlicht zachtjes verdwijnt, dan word ook het licht
heel anders… Soms wordt het subtiel zacht en diffuus, zoals hier…
Ik vind de schaduw op de 2 centrum belichte bloemekes tof !
Ook de (rechtse) bokeh bolletjes vind ik welgekomen 😎

(Maar wat vind jij , van dit alles ?)

Hopelijk heb je ook genoten van mijn Mooi Licht (deel 2) natuur fotografie
in de omgeving van mijn huis én het dorpje waar ik woon.

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer 😉

Salukes,
Dirk

Mooi licht in ‘Beugem’ (Deel 1)

Meer en meer begin ik te fotograferen,
met alleen een prime lens…
Voor dit logje heb ik mijn oude Canon 135mm f/2 gebruikt,
die ik via de Metabones lens adapter op de Fuji XH1 heb geklikt.
Die 135mm prime lens heb ik 20 jaar geleden voor een spotprijsje
tweedehands kunnen kopen. (Zowat 70% van al mijn lenzen heb ik
ooit tweedehands gekocht 🤗).
Op die manier kan je een héél mooie verzameling lenzen bij elkaar
sprokkelen, waar je (bijna) iedere foto situatie kan aanpakken.
Je moet alleen veel geduld hebben en wat rondsnuffelen 😎
Over het hoe, wat en waarom van prime lenzen ga ik niet verder
uitweiden. In mijn vorige logjes heb ik daar al genoeg over verteld.
Maar als je een prime lens vraagje hebt… vuur maar af !

Hét mooie van een prime lens is dat je op dat heel groot diafragma
(klein F-getal) een zalig, onscherpe achtergrond krijgt.
Het voelt dan ook aan, alsof je schildert met je lens 😋

Het opmarcheren van de kleine takjes !

In het vroege ochtendlicht is het licht zeker mooi,
maar daar ik geen ochtendmens ben, gaat mijn voorkeur uit naar het
warmere avondlicht… In de herfst én als het niet regent, kan je soms
van die heerlijk mooi én warm licht avonden krijgen.
Dat zijn dé momentjes om het licht te gaan vangen met je lens 😊

Een eenvoudig takje, enkele blaadjes en wat mooi licht…
Meer is er niet nodig om rustgevende fotografie te maken…

Zelfs een oude, afgebroken, dorre tak straalt nog schoonheid uit !
De uiterst kleine scherptediepte isoleert deze oude tak perfect
naar de voorgrond.

Fotograferen is ook vooral zien… niet zomaar kijken…
Doorheen 2 bomen en twee passerende wolken, straalde een flauw herfst zonnetje even over dit herfstblad op de grond !
Dit kleine vleugje herfstlicht was er maar héél even,
maar ik was blij dat ik het net op tijd had gezien 😃
én er deze foto mocht van maken !

Als je met een prime lens onder een bepaalde hoek naar boven, tegen de
zon in kijkt, dan kan je zeker zijn dat je heerlijke bokeh bolletjes in je
foto krijgt. (Noot: Hoe ronder de bokeh bolletje, hoe beter de kwaliteit van de lens zal zijn).
Bij deze foto zat ik in het bijna donker, onder de bomen.
Toch heb ik nog bij ISO200 (de minimum iso bij de camera) een sluitertijd van 1/360s bij F/2 kunnen krijgen, én een scherpte foto uit de vrije hand.
Dat moet je met een zoomlens dan maar eens proberen na te doen 😎
I ❤❤ prime lenzen 😉

Een oude klimopstruik aan de zijmuur van ons huis…
De zon was al bijna weg… Alleen een flauw strookje licht straalde
nog over de bomen recht over in het bos. Maar dat héél klein
beetje licht was genoeg voor de lens om dat licht nog te vangen !
ISO 200, f/2 , 1/680s

Een paar minuten later was het zonlicht licht bij na weg…
Hier heb ik dan een klein (daglicht) LED lampje, (Lume Cube LC-V2)
onder het klimop plantje, op de grond geplaatst.
Fotografie is tekenen of schrijven met licht hé … 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een andere boom in ons voortuintje…
Er straalde wat licht vanuit de (LED) straatlamp die 10meter verder
staat (Dat is het blauwe licht in het midden boven).
Maar het warmere (betere !) licht komt van de Lume Cube waarover
ik het oranje cellofaan plaatje had over gezet, dit om het LED licht
warmer te maken. Bij deze foto was het toen min of meer donker…

Fotograferen als het bijna donker is…
Het is een spannende uitdaging hé 😃

ISO200 , f/2 , 1/320s

Hopelijk heb je ook genoten van mijn Mooi Licht (deel 1) natuur fotografie
in de omgeving van mijn huis én het dorpje waar ik woon.

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer 😉

Salukes,
Dirk

Roest Op Zondag…

Nu heb ik tweemaal dezelfde titel…
De bovenste titel is de echte, officiële titel,
gegenereerd door WordPress zelf…
De tweede, meer roestige titel heb ik zelf “ontworpen” met de
Ai (Artificiële Intelligentie software) van Adobe.
Als ik de eerste titel niet invul, dan krijg het logje vanuit WordPress
zelf, de naam ‘untitled’… wat slordig en amateuristisch oogt 🙂
Daarom heb ik de Roestige letters opgeslagen als een foto bestand
en voeg ik dat gewoon bij de andere foto’s in dit logje.
De bedoeling is om wat variaties op roestige letters te maken en op die manier wat leuke afwisseling in mijn Roest Op Zondag titels te hebben

De Roestige foto’s van vandaag hebben allemaal iets te maken
met houten vensterluiken, afsluitmechanismen en kleine
luikwervels om vensterluiken open of dicht te laten…
Alle foto’s zijn gemaakt met de Sony A7mark 3
én de spotgoedkope plastic Sony 50mmf/1,8
(ook nog wel de ‘Plastic Fantastic’ of de ‘Nifty Fifty’ lens genoemd)
(Mijn natte droom is om ooit te werken met de lichtsterke Sony 50mm f/1,2 !)
Misschien ooit eens… als ik de lotto of zo win 😂
Maar voorlopig redden we ons nog met de Plastic Fantastic 😉

Wat zo fantastisch is aan deze lichtsterke primelenzen,
is de fluweelzachte achtergrond als je met een heel groot (f/1,8)
diafragma kan werken.
Ook het feit dat deze lens zoveel licht doorlaat is heel belangrijk !
Zo kan je de ISO op een minimum houden en toch nog scherpe,
ruisvrije foto’s maken bij héél weinig licht.
De héél beperkte scherptediepte laat je als fotograaf ook toe om
de aandacht, de focus op de perfecte plaats te brengen.
Het enige “nadeel” van een prime lens is het feit dat je niet kan
in of uit zoomen…
Maar elke fotoraaf weet wel dat je kan zoomen met je beide voeten 🙂

Ik vermoed dat dit een metalen bak is om de wijndruiven mee te
transporteren… iets anders dan wijnvelden heb ik in de streek
waar we waren niet gezien.
Het kunstige, door veelvuldig openen en sluiten afgesleten roest
vind ik hier wel iets hebben !

Een eind verder in de straat kwamen we inderdaad veel oude wijnhuizen
tegen. Wat me opviel bij veel van die oude woningen waren de houten
blaffeturen. (Een andere benaming voor blaffetuur = vensterluik, blinde)
Meer taalkundige weetjes over een blaffetuur vind je hier…
De afbladderende verf vertelt me hier van héél oude huizen…
én te weinig geld om het geheel te vernieuwen…
Een roestige wind of luikwervel…
ze houden en zetten het luik vast op een bepaalde manier.
(Meer info over deze oude tools vind je hier)
Ik vermoed dat dit luik al lang niet meer gesloten is geweest…

Deze versleten luikwervel heeft ook iets ongrijpbaar vind ik…
Door het grote diafragma (kleinste f-getal) is de scherptediepte
minimaal. Daar kan je als fotograaf van profiteren om je onderwerp
(in deze foto de kleine roestige luikwervel) volledige te isoleren
van de rest in je foto.

Hopelijk heb je ook genoten van dit Roestig logje
én mijn kleine Ai experimentjes met letter vormen…

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel, dat zien we wel als het zover is 😉

Salukes,
Dirk

Roest Op Zondag

Voor het “Roest op Zondag” logje van vandaag,
borduren we verder op de fotoshoot waar ik het verleden
zondag over had… Namelijk, het scheepvaart museum in Baasrode.
In het vorige Roest op Zondag logje had ik het over stillevens.
In het logje van vandaag ga ik het meer hebben over héél kleine
scherptediepte, minimalisme én oeroude kunststoffen…

Met een lichtechte, betere prime lens kan je de flinterdunne
scherptediepte echt laten spreken…
Ik noem het dan ook : ‘Schilderen met je lens‘ 😎
(Hier is een 85mm f/1,2 gebruikt)

Takels, kettingen, kruiwagens, hefbomen, ophef mechanismen…
Herinner je nog de basis begrippen van mechanica uit je schooltijd ?
Last maal lastarm = kracht maal kracht arm
Met een verdubbeling van het aantal katrollen (takels) , (2x lastarm)
kan je 2x zoveel gewicht omhoog heffen, met dezelfde kracht.
Kracht en arm kunnen elkaar compenseren in hun product,
maar de verrichte arbeid blijft gelijk.
Klik hier voor meer uitleg over het principe van takels en katrollen

Het was tof om dit natuurkundig principe te zien in dit museum 🙃
Ik vond de roest én het stof van tientallen jaren op al deze
werktuigen prachtig om te zien.
Een tip: Als je dit museum gaat bezoeken, draag dan kleding
die vuil mag worden 🤠

Kettingen… In mijn foto wou ik de aandacht op kettingen…
Alleen op de kettingen en op niets anders !
Het helemaal open gedraaid diafragma op f/1,2
geeft me een paar cm subtiel kleine scherptediepte.
Alles wat zich verder bevindt,verdwijnt in een heerlijk onscherp waas.
Deze 85mm f1,2 is een gedroomde tool om hier mee te fotograferen !

In de ateliers was er soms niet echt veel licht…
Je kan natuurlijk de ISO verhogen,om de sluitertijd zo kort mogelijk te houden, maar dan stijgt de kans op digitale ruis. Ik ga tot 1500 ISO,
nooit hoger…
Als dan de sluitertijd nog altijd te lang is om uit de vrije hand
te fotograferen, dan moet je wel een statief gebruiken.
Met een statief kan ik lekker op ISO 100 blijven werken,
bij sluitertijden van 0.5 tot zelfs 1.5 seconden als het heel donker is,
én toch scherpe, ruisvrije foto’s maken
Om die redenen heb ik hier altijd een statief gebruikt…

Bij de twee laatste roest foto’s in dit logje…
Ok, het is niet echt roest in de letterlijke zin van het ‘roest’ woordje,
maar ’t is een kniesoor die daar op let vind ik 🙂
Een prachtig verweerde, oeroude bakelieten on/off schakelaar,
Waar kan je dit nog vinden ? 🙃

Of deze on/off machinebankwerker schakelaar ook van bakeliet is,
daar twijfel ik aan…
Maar zelfs als deze schakelaar deels van plastiek is gemaakt,
dan heeft de tand des tijd toch een mooi patine van verval
én veroudering over dit geheel gelegd, vind je ook niet ? 😎

Ook hier heb ik héél bewust op f/1.2 (wijdopen diafragma) gewerkt,
om de scherpte diepte zo klein mogelijk te houden.
Zo krijgt de rode “Off” schakelaar alle aandacht…
Ik zou hier natuurlijk ook kunnen werken met f/16 of zelfs meer,
dan was heel de schakelkast vlijmscherp… en is de foto karakterloos…
Dit soort foto’s vind je in product boeken, catalogen, reclame enz…

Persoonlijk vind ik werken met minimale scherptediepte
(open diafragma, klein f-getal) een echte uitdaging, omdat je dan
als fotograaf zelf moet zoeken wat er belangrijk is in je foto…
Deze benadering heeft ook veel met je persoonlijk gevoel te maken…
Schilderen met je lens… weet je nog ? 😋

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Er Wordt Sneeuw Verwacht !

Vandaag, in de ochtend van 8 maart 2023 voorspelt het
weerbericht sneeuw !
Het is afwachten natuurlijk…
Maar in elk geval, moest er sneeuw liggen,
dan kan ik er toch niet van genieten,
omdat we van kinder oppas zijn bij onze kleinkinderen.
Omdat ik sneeuw eigenlijk toch wat mis,
ben ik in mijn omvangrijk foto archief gedoken en heb een
mooi sneeuw foto setje opgedoken
dat dateert van 8 februari 2021.

Corona dook toen op in het wereldnieuws…🥴!

De camera is de Sony A7 r2, de lens is de Canon 24/70 f2,8 L USM.
De Canon lens is op de Sony body geklikt dmv een Metabones
adapter. Alle elektronica koppelingen tussen body en lens
werken 100% OK.
Zoals altijd werk ik in het RAW formaat…

Die ochtend was het grijs, mistig weer…
Het was dan ook redelijk moeilijk om een correcte belichting te
verkrijgen… Je zal het ook al wel hebben meegemaakt dat je foto’s
in de sneeuw er onderbelicht , te donker of te grijs uitzien…
Dat komt omdat je vertrouwt op de lichtmeter in je camera…

De lichtmeter in ELKE camera is geijkt op de regel van 18% grijs die
in 99% van alle foto’s een correcte licht waarde zal uitlezen.
Maar in een sneeuwlandschap dat overwegend wit is, zal de
lichtmeter in je camera blijven zoeken naar die 18% grijs in de foto,
én zal alles onderbelichten om aan die 18% grijs te komen !
Het resultaat zal een grijze en/of onderbelichte foto zijn !

Hoe kunnen we dit belichting probleem oplossen ?
Het antwoord is héél eenvoudig !
Zorg dat je 1 of 2 stops meer belicht dan nodig is.
Fotografeer je manueel, zorg dan dat je sluitertijd 2 tot 4 maal
langer is dan de sluitertijd die je camera je voorschotelt.
(een statief kan dan nodig zijn !)
Fotografeer je in diafragma voorkeuze (AV stand), zet dan je
belichting compensatie draaiwieltje (of knopje) op +1 of +2 EV.
Je zal zien dat je sneeuw foto’s veel dynamischer en meer
sneeuwwit worden, als je op deze manier de lichtmeter wat in de
goede richting duwt 🙃
Veranderingen in het weer (zoals hier met mist enzo) kunnen ook
van grote invloed zijn op de lichtmeting van je camera.
Enkele vuistregels om die invloeden weg te werken :
Bij zwaar bewolkt weer : zet de belichting compensatie +1 EV
Bij helder/bewolkt : +2 tot +3 EV
Bij volle zon, geen wolken : 0EV tot 1 EV

Als je alleen in JPEG fotografeert, dan is het belichting
ikoontje van ‘Sneeuw’ in het menu van ‘belichting’ voldoende
om een redelijk goede belichting van sneeuw te krijgen.
Maar dan zit je muurvast voor een eventuele verdere bewerking…
Daarom werk ik altijd in RAW…

Genoeg technische uitleg… We gaan nu naar één van de mooiste
plekjes in ons dorpje…
Op de grens van Sint Martens Bodegem en Ternat kan je een
prachtige, heuvelende paardenweide zien.
In die weide staan enkele fruitbomen, wat hoge canada’s.
De plaats waar de bomen groeien, lijkt wel een doordacht kunstwerk
van een Japanse minimalitische tuin kunstenaar te zijn !
In mijn ogen is dit één van de mooiste plaatsjes in ons dorp.

Omdat voortdurend flinterdunne nevels het licht naar achter duwden,
het ik door EV compensatie een mooie balans gevonden tussen de
witte sneeuw op de grond én tegelijk de grijze sneeuwwolken in de lucht.

Zelfde foto als de vorige, maar hier heb ik in Photoshop
mijn (ooit !) zelfgemaakt Orton action (handeling) op losgelaten 🙃
Het dromerige Orton effect vind ik passend bij dit soort fotografie.

Dezelfde weide, een andere kijkhoek…
De grijze, sombere sneeuwlucht wolken bleven overheersen…

Twee tegen vijf !
De boom die het dichtst bij de camera staat, is verleden jaar
omver gebliksemd…
Nu is de stand 1 tegen 5…
Van deze locatie zou ik graag een 4 seizoenen foto maken…
Winter en zomer heb ik al… 😋

Nog een Orton action bewerking van de vorige foto…
Het Orton effect, doet me altijd denken aan de prachtige droomfoto’s
die David Hamilton (zaliger) vroeger maakte 🤔

Nog een andere kijkhoek in deze weide…
Je kan daar ongeveer 60 meter van links naar rechts gaan,
wat je telkens weer een héél ander beeld kan geven…
De plaats waar de bomen staan, vind ik even mooi verdeeld
als in een kunstige Japanse tuin !
De grijze nevels in de sneeuw wolken lossen stilletjes aan op !

Nog een Orton impressie van voorgaande foto…
Het is duidelijk dat het licht veel helderder wordt !
In deze Orton bewerking valt de flinterdunne lijn tussen de grijze
sneeuwwolken én de witte sneeuw op de grond bijna weg…

Hier heb ik +2 EV in gesteld. De sneeuw in de groene haag
voelt echt als witte sneeuw en de grijze sneeuwwolken in de
hemel voelen aan als echte sneeuwwolken.

De eerlijkheid gebied me het volgende te zeggen…🙃
In de weide staken soms storende plukjes gras of lelijke takjes
boven de sneeuw… die heb ik weggefotoshopt om een mooie,
smetteloos witte sneeuwweide over te houden 😋

Dezelfde foto als de vorige,
maar dan overgoten met een Orton sausje dat alles verzacht !

Van de zelfde Orton foto als hierboven,
heb ik deze Z/W impressie gemaakt…
Deze vorm van minimalisme vind ik nog juist kunnen 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 4)

Van de dierentuin ‘Blijdorp’ in Rotterdam,
neem ik je vandaag nog eens mee naar onze nationale plantentuin
in Meise.
Dit logje is het vervolg op deel 3 van deze Plantentuin reeks,
dat je hier kan herlezen/bekijken.
De camera die ik gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de (manuele) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Normaal gezien was het de bedoeling dat we in de tropische serres
gaan om daar foto’s van de tropische bloemen te maken,
maar in en rond de grote vijver, aan de ingang van de serres,
was het zo mooi en zo rijk aan 📷 onderwerpen
dat we daar aan de vijver zijn blijven “plakken” 😎

De enorm grote fontein in de vijver zorgt niet alleen voor
prachtige druppeltjes overal, maar ook voor mooi schuim
dat tussen de beplantingen bleef ‘hangen’.
Ideaal dus om stillevens van dat mooie schuim te maken.

Soms vind je héél mooie variaties in het schuim…
Van grote luchtbellen naar echt petieterig kleine luchtbelletjes.
Kleine kunstwerkjes, gecreëerd door de fontein in de vijver 🤗

Ontelbare druppeltjes, gemaakt door de fontein,
zie je daar overal pronken op de waterplanten !
Druppeltjes en macro fotografie… ze zijn voor elkaar geboren 🤍

Soms gaan druppeltjes zich gedragen zoals een loep…
In de grootste druppel, onderaan de foto, worden zelfs de haartjes
die op het blad groeien, zichtbaar.
De wereld verkennen door een macro lens… het is zalig hoor 👍

Aan de ingang van de tropische serres,
staan overal grote bloembakken.
Zelfs medio oktober slagen de tuiniers in de plantentuin
erin om deze bloemen ‘fris’ te houden.

De kleur variaties op deze bellemannetjes …
Het groene steeltje dat zacht overgaat naar wit…
Het wit dat in een subtiele overgang rozerood wordt …
De zwart/witte stampertjes…
Heel mooi vind ik 🤗

De grote bladeren van een of andere tropische palmboom
trokken mijn aandacht…
Het willekeurige spel van de waterdruppels erop vond ik interessant !

Dezelfde palmboom als bij de vorige foto…
De structuur van de bladeren,
de manier hoe het zonlicht daar deze grote bladeren straalde,
deed mij het geheel met andere ogen bekijken… 🤔
Door te spelen met lijnen, licht, voor en achtergrond
zocht ik mooie composities in dit geheel.

Soms kan je veel variaties op één thema maken…
ook door de regel van derden toe te passen kan je
rustgevende 📷 composities maken !

Of je kan kiezen voor minimalisme in je compositie én het geheel.
De gelaagdheid in het licht én de geel/groene kleuren vond
ik hier heel mooi.
Het oranje rode randje (ik vermoed dat het herfstkleuren zijn)
aan de rand van het blad brengt me op een idee…
Dat zie je in de volgende foto 😉

Dat oranje rode randje bracht me op het idee om een Z/W bewerking
te maken van de foto van het blad hierboven,
maar het oranje rode randje toch in zijn originele kleur te behouden.
Hoe ik dat heb gedaan ? Heel simpel hoor…
Eerst maak ik een selectie van het oranje rode randje dmv de kleur pipet.
Daarna draai ik de selectie om, zodat alles wordt geselecteerd,
alles, behalve het oranje rode randje.
Van die nieuwe selectie maak ik een Z/W bewerking en klaar is kees 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 4” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk