Keukenhof bloemen (Deel 4-Slot)

We zagen onlangs de kleine bloemen en planten in de plantentuin van Meise,
of de kleine lente katjes in de velden en het moerasbosje op 1km van ons huis.

Ook deze keer blijven we in het kleine wereldje van de macro fotografie.
We maken voor de laatste keer in deze serie de reis naar het verre Keukenhof
in Nederland om te genieten van de bloemenpracht daar.

De camera is de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS.
Omdat de Fuji XH1 een APS-C sensor heeft, moet je de lengte van de Full frame lens erop
vermenigvuldigen met 1,5. De 100mm f2,8 macro wordt dus een 150mm f2,8.
Hoe langer de focus afstand, hoe korter je bij je onderwerp kan komen.
In het macro wereldje is dat natuurlijk heel welgekomen 😎

(Mijn vorige Keukenhof logjes : Deel 1 vind je hier, Deel 2 hier en deel 3 hier)

Omdat de adapter die de Canon lens op de Fuji body klikt
100% de elektronica tussen lens en body registreert,
kan ik zonder problemen de Exif gegevens van de foto’s tonen.
Sommige mensen zijn daar steeds blij mee 🙂

Meeldraden van een bloem… Zou hier het hart van de bloem wonen ?? 😉

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Sommige bloemen zijn heel subtiel van kleur én vormen !
Door de overheersing van het wit in deze bloem,
moet je de belichting heel accuraat afstellen,
anders krijg je een overbelichte én grijze foto…

ISO 800 , f2,8 , 1/1000s , 0 EV , 150mm

Omdat de witte tonen overheersen in deze foto,
vond ik het wel kunnen om hier een high-key bewerking van te maken.

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Met een macro lens kan je het piepkleine wereldje zichtbaar maken…
Dingen die je anders nooit ziet worden plots zichtbaar !
Als fotograaf moet je steeds proberen om dat piepkleine wereldje niet zomaar
te registreren, je moet zoeken naar een mooie compositie, wat stel ik scherp,
waar leg ik de lens-onscherpte ? , wat wil ik vertellen of tonen ?
Zalig is dat 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

De meeste mensen fotograferen bloemen van de zijkant of de bovenkant
en daar is niks verkeerd mee natuurlijk !
maar een bloem kan ook heel interessant worden als je ze fotografeert vanaf de onderkant ! 😎
Om dat te doen moet je als fotograaf meestal plat op de grond gaan liggen…
Reken maar dat véél mensen je dan met een vreemde blik zullen bekijken 😉
Och ja, het hoort er gewoon bij hé ?

ISO 800 , f2,8 , 1/1600s , 0 EV , 150mm

Als je eenmaal met je camera op ‘dreef’ bent in dit (of enig ander) bloemenparadijs,
dan kan je de mooiste dingen ontdekken !
Het is gewoon een kwestie van het klassieke, het gewone, het normale,
te laten liggen en je éigen dingetje te doen !
Leren “zien”… misschien wel de meest wijze les die ik vroeger heb geleerd
van mijn oude tekenleraar Walter Brems !

ISO 800 , f2,8 , 1/1900s , 0 EV , 150mm

De vormen én kleuren van sommige planten/bloemen vind ik fenomenaal !
Maar hoe sommige planten hun water opvangen is dan weer heel ingenieus 😎
Evolutie is een wonderbaar mechanisme hé ?
En zeggen dat dit alles stoelt op toevallige veranderingen….

ISO 800 , f2,8 , 1/4700s , 0 EV , 150mm

Rode blaadjes gefotografeerd in 100% tegenlicht van de namiddag zon !
Het heeft wel iets, vind je niet ?

ISO 800 , f2,8 , 1/2000s , 0 EV , 150mm

Sommige planten maken een subtiel gekleurd vlechtwerk…
Door de héél minieme scherptediepte van de wijd open macrolens,
kan je heel mooi onderstrepen wat je als fotograaf belangrijk vind…

ISO 800 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm

Bloemkwekers die dit soort briljante kleuren in de bloemen krijgen,
daar heb ik het diepste respect voor !

ISO 800 , f2,8 , 1/1700s , 0 EV , 150mm

Waar bloemen zijn…. zal je vliegen vinden 🙂
Ook hier weer mijn persoonlijke opmerking om niet ‘zomaar’ “iets” te registreren…
In de scherptediepte beperkingen van een wijd-open macro lens (klein F-getal) moet je als
fotograaf je dingetje kunnen doen vind ik…
Creatief omspringen met technische beperkingen kan heel bevrijdend zijn hoor 😉 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

In een zee van witte tulpen vinden sommige gekleurde tulpen elkaar 🙂
Love story op zijn best

ISO 800 , f2,8 , 1/8000s , 0 EV , 150mm

Rode en roze bloemen, groene stengels…
De mensen in de achtergrond zijn nauwelijks te herkennen als mens-figuren 😎
Wie Keukenhof zegt, vertelt ons over bloemen…
Niet over mensen 😉
Want mensen zijn niets meer dan tijdelijke bezoekers…

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

Om dit logje (én deze Keukenhof serie !) af te sluiten…
Een bont gekleurde afscheidsgroet van de Keukenhof bloemekes 😎

Als onze lage landen én het overgrote deel van de wereld 100% gevaccineerd zijn
én grotendeels corona proof zijn, dan pas zal ik terug naar Keukenhof
(of naar eender wat buitenland) gaan…

Aan al mijn teergeliefde bezoekers: Blijf gezond !
Nog even samen volhouden en hopelijk zijn we rond nieuwjaar van dat klote virus vanaf !

ISO 800 , f2,8 , 1/7000s , 0 EV , 150mm

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van het laatste logje
van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in een volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 3)

Van de kleine regen druppeltjes en bijna bevroren water druppeltjes,

is het weer hoogtijd om iets totaal anders te presenteren 😎

Nu het hier bijna alle dagen regent of mistig, kil en koud is,

neem ik je nog eens mee naar april 2019, naar het Keukenhof bloemenparadijs in Nederland.

Omdat het nieuws de dag vandaag over niets anders meer gaat dan over corona,

vaccinaties die een beetje in de war lopen, opstanden, dwaze betogingen, oorlog, enz enz,

geef ik jullie graag wat bloemen & kleur om het leven van vandaag wat op te fleuren

De camera is nog steeds de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS.

(Mijn vorig Keukenhof logje (Deel 2) vind je hier)

Keukenhof is de grootste bloementuin die ik ooit al heb gezien.

Toen we er waren in april 2019 was er echt wel ongelooflijk veel volk !

Het leek wel of heel Nederland die dag in Keukenhof afgesproken had 😉

maar gelukkig heb je met een macro lens geen enkele last van al dat volk 😎

Noot: Ik vermoed dat door corona het Keukenhof nu nog gesloten is …

Maar mijn ongepubliceerde foto’s uit april 2019 zijn welkom denk ik

De naam van de bloem weet ik al niet meer (interesseert me eigenlijk niet),

maar de details van de meeldraden en de stamper vond ik boeiend om te zien 😀

ISO 200 , f2,8 , 1/400s , 0 EV , 150mm

De anatomie van bloemen is wonderbaar, vind je niet ? 😉

ISO 200 , f2,8 , 1/850s , 0 EV , 150mm

Met een macrolens heb je amper een paar millimeter scherptediepte.

De meeste foto’s zijn gemaakt op f2,8, dan heb ik de kleinste scherptediepte mogelijk…

Het is dan altijd weer een uitdaging waar je als fotograaf het scherptepunt/gebied plaatst 😉

Niet echt simpel, het vereist echt wel een vaste hand,

maar zo werken geeft me veel voldoening !

Enne…

Werken met een statief in een omgeving met duizenden krioelende mensen rond je heen…

Geloof me, dat is echt niet te doen 😉

ISO 200 , f2,8 , 1/800s , 0 EV , 150mm

Blauwe druifjes heb ik altijd al héél fotogenieke bloemekes gevonden !

Blauwe druifjes is een plant uit de aspergefamilie of Hyacinthaceae.

De bloemen staan dicht op elkaar, en zijn bijna bolvormig.

De onderste bloemen zijn knikkend, en de bovenste licht opstaand.

Deze laatste meestal zonder stamper of meeldraden.

De bloemen zijn blauw met een witte rand of zijn helemaal wit (Bron: Wikipedia)

ISO 200 , f2,8 , 1/200s , 0 EV , 150mm

Delfts blauw porselein,

een echt typisch Nederlands product waar ik eigenlijk wel een boontje voor heb 😎

ISO 200 , f2,8 , 1/160s , 0 EV , 150mm

Een stilleven zoeken in het Keukenhof is zeker geen probleem !

Je moet er als macro fotograaf steeds voor zorgen dat er op (max) een halve meter

afstand van je onderwerp niets komt storen…

ISO 200 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm

Wat witte vignettering in de hoeken kan je onderwerp benadrukken…

ISO 200 , f2,8 , 1/200s , 0 EV , 150mm

Nog een stilleven van Blauwe Druifjes…

De scherpte heb ik wat zachter gemaakt dmv een zelfgemaakt Orton filter

ISO 200 , f2,8 , 1/160s , 0 EV , 150mm

Je mag zeggen wat je wil over de Nederlanders…

Maar bloemen kweken !

Dàt kunnen ze als de beste

ISO 200 , f2,8 , 1/125s , 0 EV , 150mm

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Omdat de sluitertijd hier korter is dan de brandpunt afstand (150mm),

loop je veel kans om beweging onscherpte in je foto te krijgen…

Maar gelukkig heeft de Fuji XH1 een uitstekende beweging stabilisatie aan boord 😎 ,

zodat de foto scherp blijft waar het moet 😉

ISO 200 , f2,8 , 1/70s , 0 EV , 150mm

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 2)

Ook nu en hier blijven we nog even in de natuur,

maar toch reizen we nog vlug eens van Asse naar het Keukenhof in Nederland. 😉

In deze blog maak ik graag sprongen in tijd en plaats, zonder enige logica,

Het tegenovergestelde van “ordnung muss sein !” koester ik, maar dat wist je al hé

Enfin soit, we gaan terug naar de kern van dit logje… : Bloemen 😉

Wie Keukenhof zegt, heeft het natuurlijk over bloemen…

‘k heb al veel bloementuinen bezocht en gezien

maar Keukenhof zit mét stip op de eerste plaats qua bloemenpracht én kleur

Het is schitterend hoe het zonlicht door deze fréle bloemenblaadjes straalt hé ! 😎

Hoe de kwekers het doen, om kleuren, vormen van een bloem te veranderen,

daar heb ik geen flauw idee van !

Deze geel/oranje/rood gekleurde tulpen soort leek wel op een vlammenhaard !

Petje af hoor bloemkwekers ! 😎

Brandende bloemen,

met blaadjes als vuur tongen

warm kreeg ik er van

Soms lijkt het wel, of bloemen met elkaar staan te praten !

Net als wij, mensen, die op de bus of trein wachten, samen een leuk praatje slaan (vind je niet ?)

Als kind fantaseerde ik graag over de “Klankentapper”, (Suske en Wiske, strip reeks Willy Vandersteen)

Een (puur SF) toestel (ontworpen door professor Barabas), dat de taal van bloemen/planten,

vertaalde naar onze mensentaal én omgekeerd ! 🙂

Stel je eens voor ! Met bloemen of groenten/planten/bomen kunnen praten…

een zalig idee hé 🙂

Nog een andere variatie op de vuurbloemen van 2 foto’s terug.

Bloemkwekers die zo’n bloemen/kleuren pracht kunnen creëren…

Die krijgen van mij een dikke bravo 😉

Naast de orchidee komt de narcis op de 2de plaats

in mijn persoonlijke BTT (bloemen top tien 😉 )

Dat wetende zal je dan wel begrijpen dat ik hier echt in mijn nopjes was

Wiegend in het gras

dansen narcis bloemetjes

met maagdelijk wit

Die broze schoonheid van een bloem…

is ze niet oneindig mooi ? 😎

Niet te verwonderen, dat een ruikertje bloemen,

onze mensen harten sneller doet slaan hé 😉

Deze wit/roos/rood gekleurde bloemen deden me denken aan … Carpaccio !

Nu word hij helemaal zot (zo hoor ik je nu denken)…

Maar vrees niet, ik leg je uit waarom ik hier dacht aan Carpaccio 😉

Een leuk dag verhaaltje in onze ‘Scheur Kalender met een hoek af’

is ergens blijven hangen in mijn achterhoofd 😎

Het verhaaltje ging over het ontstaan van het vleesgerecht Carpaccio.

Carpaccio is oorspronkelijk een gerecht van dungesneden rauwe runderlende

met een dressing van zelfgemaakte mayonaise, worcestersaus,

citroensap, melk, zout en witte peper.

Het gerecht werd bedacht in 1950 door Giuseppe Cipriani,

de eigenaar van Harry’s Bar in Venetië.

Cipriani had vele beroemde stamgasten zoals Charlie Chaplin en Ernest Hemingway.

Een Venetiaanse gravin, Amalia Nani Mocenigo, was ook een veel geziene gast.

Zij leed aan bloedarmoede en moest van haar dokter rauw, rood vlees eten.

Cipriani bedacht daarop de carpaccio–schotel.

Hij noemde dit gerecht naar de schilder Vittore Carpaccio,

van wie op dat moment een overzichtstentoonstelling werd gehouden in Venetië.

Cipriani werd geïnspireerd door het diepe rode en herkenbare wit/geel

dat Vittore Carpaccio in zijn schilderijen gebruikte.

Tot op de dag van vandaag staat de carpaccio-schotel op het menu van Harry’s Bar

(nu gerund door zoon Arrigo Cipriani).

Een leuk weetje hé ? 😉

Gewapend met een 100mm macro lens,

vind ik het zalig om eens diep in een bloem te duiken 🙂

Eens ik begin met de macro lens,

dan is er geen houden meer aan 😉

Dan zie ik overal leuke dingen om uit te proberen !

Macro fotografie is schoonheid zoeken in een wereld,

die je met het blote oog niet kan zien

(of je moet héél straffe ogen hebben natuurlijk ! 😉 )

Macro fotografie is steeds opboksen tegen grenzen…

Je kan de hele bloem scherp maken door gebruik te maken van focus-stacking,

maar daar had ik echt geen zin in…

Het “echte” manuele macro werk spreekt me nog altijd meer aan

dan de nieuwe digitale technieken (waar je echt wel veel meer mee kan doen hoor !).

Omdat je bij ‘ouderwetse’ macro technieken echt binnen krappe grenzen werkt,

blijft het een uitdaging om je beeld te vormen, wat moet scherp zijn,

wat mag niet wazig zijn, zijn de kleuren goed, wat met het bokeh ? enz, enz…

Ik hou van maximale lens opening (f2,8), dan heb ik natuurlijk een minimale scherptediepte…

In dat heel krap begrensde wereldje moet je echt wel heel creatief denken en werken,

en net dat, maakt het zo verdomd leuk om te doen 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & bloemekes fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 1)

Het Keukenhof in Nederland.

Dat bloemenparadijs staat al jaren op mijn te-bezoeken verlanglijstje

Het is er dan eindelijk toch van gekomen ! 😉

Als je graag bloemen ziet dan is het Keukenhof echt wel een aanrader !

Wij (mijn vriend Johan Dermaut & ikke) zijn er tijdens de week geweest,

op woensdag 24 april. Er liep daar toen al enorm veel volk.

In het weekend moet het daar moordend druk zijn ! amai ni !

Maar enfin soit… we kwamen niet voor het volk,

maar we komen voor de mooie bloemekes 😉

Boven ons, een stralend blauwe hemel… heel veel hard licht dus.

Om te voorkomen dat de foto’s ‘verbrand’ zijn door het felle licht,

moet je de belichting compensatie zo laag mogelijk zetten.

Ik werk hier meestal met min 2 stops,

als de bloemkleur wit overheerst, dan zelfs tot min 4 stops.

De iso op 100 en de sluitertijd zo kort mogelijk.

Er is geen gebruik gemaakt van grijs of ND filter(s).

De lenzen variëren tussen de 100mm f2.8 macro, een 70/200 f2.8 zoom,

of een 100/400 f4.5/5.6 zoomlens.

De camera is de Fuji X-H1

Ga je mee, de bloemekes bewonderen ?

Een paars rode tulp

drijvend in een bloemenzee;

ergens in april

Namen van bloemen ga ik hier niet vermelden,

omdat het geen zin heeft vind ik.

Omdat natuur schoonheid geen naam nodig heeft

Een rode tulp…

De verscheidenheid tussen de bloem kleuren is hier enorm !

Dan moet ik je ook niet vertellen dat we enorm genoten

van de natuurpracht, letterlijk overal rondom ons 😎

Dit bloemeke heeft betere dagen gekend…

Het stond er ietwat verfrommeld bij 😯

Maar op schoonheid staat geen leeftijd !

Dezelfde bloem als hierboven,

maar dan met 1 stopje meer licht.

Het is echt op het randje van ‘verbrand zijn’ af !

Je ziet hier wat een beetje minder of meer licht kan doen hé ? 😎

Het hart van een bloem

is het geen wonder op zich

hoe ’t leven groeit

Bloemen, tulpen, Nederlanders…

Ze zijn echt wel met mekaar vergroeid 😀

Wist je trouwens, dat de grootste bloemenveiling ter wereld,

zich in Nederland bevind ?

Reflecties…

Altijd mooi meegenomen vind ik 😎

Kan je je voorstellen,

dat je ooit een buitenaardse bloem tegenkomt… ? 😉

Een AF ! (Alien Flower)

Wel, in het Keukenhof is dat perfect mogelijk ! 😎

Er zijn hier bloemen in de meest rare vormen te vinden.

’t is dan ook volle bak genieten hier !

Als afsluiter van dit logje…

Tegenlicht, het mooiste licht dat er is…

Hier ben ik op de grond gaan liggen voor de foto.

Ik zal je een klein fotografie geheimpje verklappen… 😉

De belichting compensatie is hier op min 1,2/3 stop gezet,

de lichtmeting zet ik op 1 punt centraal. Dit is belangrijk !

Ik focus op het wit van de bloem,

en de camera meet dan ook het licht vanop dat centrale punt.

De camera compenseert automatisch het teveel aan wit,

om aan zijn gemiddeld 18% grijs in de foto te komen,

Alles rond de bloem wordt dus donkerder,

terwijl de bloem zelf, perfect wordt uitgelicht 😎

Je ziet dus, zelfs bij een stralende zon kan je een witte bloem

perfect belichten, zonder een ‘verbrande’ foto te krijgen 😉

Je moet gewoon je camera wat bedriegen door de settings wat aan te passen

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & bloemekes fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Ochtendlicht in het Speulderbos, Garderen (NL)

Als er in een kruiswoordraadsel “Provincie in Nederland” gevraagd wordt,

dan is het juiste antwoord meestal “Gelderland”.

Laat Gelderland nu net één van mijn favoriete fiets/wandelvakantie bestemming zijn 😀

In de Gelderlandse gemeente Barneveld vind je de deelgemeente Garderen,

een piepklein dorpje met amper 2000 inwoners.

Wat ons zo aantrekt in Garderen is het fenomenaal prachtige Speulderbos.

Je kan er urenlang fietsen, dagenlang in rondwandelen.

Honden mogen daar (in veel afgebakende stukken ! ) vrij rondlopen

Het bos is uitstekend verzorgd en prima onderhouden.

We verblijven daar altijd in het Bilderberg hotel,

waar we elk jaar weer fikse kortingen krijgen

Onze culinaire aanrader daar is “De Bonte koe”,

een uitstekend restaurant dat ik je zeker aanbeveel 😉

Wel de seizoensgebonden streek gerechten nemen… njammie hoor !

Maar kom… straks denk je nog dat dit blogje een reisbureau reclame is geworden 😀

Niets is minder waar hé, dat weet je zelf ook wel.

We gaan al jaren naar Garderen, als het ergens goed is,

dan deel ik dat graag met mijn teergeliefde bezoekers 😎

Als je vroeg in de ochtend, op een klare oktoberdag, in de bossen wandelt,

en de zon staat nog heel laag in het zwerk,

dan kan je het prille zonlicht echt zien stralen door de bomen…

Voor mij zijn dat geniet momentjes van pure kiekebisj 😀

Het licht is dan zo sprookjesachtig mooi !

In dat magische licht wil ik je vandaag meenemen…

Kom je mee ? 🙂

Ik ga je zeker niet vervelen met technische informatie mbt fotografie…

Vandaag genieten we van het mooie licht 😎

Trouwens, het leukste wat je een fotograaf kan toewensen is…

“ik wens je veel mooi licht”

Geritsel

Rode herfstkleuren

liggen verdord op de grond

voetstap geritsel

Ergens naast ons ravotten een paar honden in het bos…

vrolijk geblaf en een knisperend geritsel als ze door de bossen lopen

In dit magische licht wordt alles sprookjesachtig mooi

Op een paar minuten kan het licht helemaal veranderen…

Als er een wolk voor de zon drijft,

verschuift de kleurtemperatuur van het warme rood naar het koude blauw

Ook dat heeft zijn charme natuurlijk

Lichtmagie

In het ochtendlicht

straalt lichtmagie door het bos

natuur gefluister

Een paar meter verderop groeien varens,

het bos is daar meer open, het licht heeft hier meer vrij spel.

De herfstzon stond al redelijk hoog

de laatste momentjes van pure licht magie… 😎

De herfst was echt wel laat dit jaar…

Een half uurtje later stond de zon loodrecht boven ons…

de kleuren zijn nu totaal anders.

De honden en hun baasjes zijn weer thuis,

een zalige stilte spreid zacht haar donsdeken uit over het Speulderbos

Kiekebisj gevoel !

Nazomer

Het bos wordt wakker

in de warme nazomer

smachtend naar de herfst

Van bovenstaande foto wou ik graag een zwart/wit bewerking.

Het is me hier om het geheel van indrukken te doen :

De fluwelen stilte die we toen voelden weergeven ,

de ruwe bast van de bomen in de verf zetten…

het kluwen van de varens…

De graficus in mij speelt ook graag met zwart/wit 😀

Om dit Speulderbos ochtend logje af te sluiten met een knal foto … 😉

Ik verwelkom de eerste, vroege wandelaars in het bos,

met een ietwat langere sluitertijd (1/4 sec) en tegelijk inzoomen.

Er is geen grijs filter gebruikt, alleen de lens toegeknepen op f16.

En nu wijle weg naar ons Bilderberg hotel,

voor het lekker uitgebreide ochtend buffet 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn herfst, bos, licht fotografie

én uiteraard de haiku poëzie woordjes van eigen kweek…

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben én wanneer het verschijnt

Dirk