Mooi licht in ‘Beugem’ (Deel 2)

Het weer is zo slecht, zuipenat, dat ik met wat heimwee naar
mooi licht foto’s kijk die ik in het verleden heb geshoot
Dit logje is het vervolg op de ‘Mooi licht in beugem deel 1‘ serie
die ik op 12 december 2023 had opgestart…

De lens is ook nog steeds de Canon 135mm f2 (prime lens) die op de
Fuji XH1 is geklikt via een adapter van Metabones.
(Canon FE -> Fuji X) mét behoud van alle elektronica opties.
Niet dat ik die elektronica opties echt nodig heb…
Ik fotografeer nu al zolang dat ik geleerd heb dat het M (Manueel) knopje
op de camera me de beste opties geeft in dit soort van rustige natuur fotografie. Maar als je actie (beweging, sport, enz) fotografeert…
dan raad ik je ten zeerste af om de M (Manueel) stand te gebruiken…
Tenzij je heel goed weet wat je moet doen natuurlijk 😉

Een simpele, ietwat verdorde netel in zacht vooravond licht…
Eenvoud kan toch zó mooi zijn hé ?

Een ander groot voordeel van dit soort natuur fotografie is dat je er
héél rustig van wordt… Je gaat héél anders kijken naar de natuur als je
op zoek bent naar het minimalisme, de schoonheid van onze natuur die
overal aanwezig is , groeit en bloeit… Je hoeft zelfs geen fotograaf te zijn
om te genieten van de natuur 😉
Een klein bosje aan het overstroming gebied in Dilbeek
(Sint Martens Bodegem).
De warme september avondzon zorgde voor heerlijk diffuus & warm licht!

Af en toe vind ik het ook tof om naar min of meer abstracte beelden in
de takken, de blaadjes , het licht én het bokeh van de lens , te zoeken 👍
Deze 135mm f2 lens is zeker een zalige portret lens, maar ook voor
natuur fotografie is ze ook heel bruikbaar.
In de lente ga ik deze lens zeker eens uitproberen met enkele tussenringen om dichterbij het macro gebied (1:1 of kleiner) te komen.

In de M stand kan je de camera lekker om de tuin leiden,
om de belichting zo subtiel mogelijk te maken 😉
Ik hou echt van dit soort soort van mondjesmaat belichting …

Ik ben zeker geen boomfluisteraar,
maar ik heb echt wel eerbied voor bomen.
Bomen zijn ook levende ‘dingen’… Ze groeien, net als elk levend
wezen en ze sterven, net als wij…
Maar bomen hebben geen bewustzijn en ze spreken niet…
Of misschien toch wel ??
In natuur onderzoek wereldwijd is er bewezen dat bomen
met elkaar kunnen communiceren dmv scheikundige reacties
door hun wortels. Zo kunnen ze bijvoorbeeld anti stoffen laten
aanmaken in de bossen om parasieten die dodelijk zijn voor deze
bomen te vernietigen ! Straf toch van die bomen !

En weet je…
ergens hoop ik dat de mens ooit zo slim wordt dat wij de taal
van de natuur, de taal van de oerbossen, mogen leren kennen en
er belangrijke levens lessen zullen uit trekken én bij-leren…

Want zoals de mensheid nu bezig is… Dat is echt beneden alle peil !
Israël-Palestina … Oekraïne-Rusland … Iran-IS…
(Dit is nog maar het neusje van de zalm)
Gaan we nu echt zoals gekken op elkaar blijven kloppen en slaan ?
enne… ik hoop echt dat iemand, asap ,een paar kogels door de
stomme kop van Donald Trump kan schieten…
Onze Wereldvrede zal er een sprong vooruit op maken !

Herfstblaadjes, gevangen in september herfstlicht…
Eenvoud en minimalisme blijven troef 😎

In het bos, onder het zomer bladerdak, is het najaarslicht heel subtiel
en zacht… Hét moment om de zachte kleurmomentjes te vangen 😎

Een handvol takjes, gevangen in een lens bokeh…

Soms is de scherptediepte zo minimaal klein dat je moet zoeken tussen onderwerp én de achtergrond…
De takjes voorgrond heeft hier de eindstreep nét gehaald 😎

Als het september avondlicht zachtjes verdwijnt, dan word ook het licht
heel anders… Soms wordt het subtiel zacht en diffuus, zoals hier…
Ik vind de schaduw op de 2 centrum belichte bloemekes tof !
Ook de (rechtse) bokeh bolletjes vind ik welgekomen 😎

(Maar wat vind jij , van dit alles ?)

Hopelijk heb je ook genoten van mijn Mooi Licht (deel 2) natuur fotografie
in de omgeving van mijn huis én het dorpje waar ik woon.

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer 😉

Salukes,
Dirk

Mooi licht (deel 2)

In dit logje ga ik gewoon verder waar ik in het vorige logje van
de ‘Mooi Licht’ serie was geëindigd…
We zijn nog steeds in Duitsland, in de omgeving van Baden Weiler.
De lens is ook nog dezelfde Sony 50mm f/1.8 prime lens op dezelfde
Sony A7 mark 3.
Over het hoe, wat en waarom van prime lenzen ga ik niet verder
uitweiden. In mijn vorige logjes heb ik daar genoeg over verteld.
Maar als je een prime lens vraagje hebt… vuur maar af !

Het was begin juli 2023… Ook in Duitsland was het heel warm
en was het niet te doen om in volle zon te gaan wandelen…
Daarom zochten we de mooie bossen van het Zwarte woud op…
Omdat we daar zalige verkoeling vonden én omdat het zonlicht
heerlijk getemperd werd door het groen op de naald en loofbomen

Scherpstellen doe ik meestal met focus peaking
(waarover ik vroeger ook al genoeg uitleg heb gegeven…)
Die oudere logjes kan je ten allen tijde oproepen door een
welbepaalde zoekterm in ‘Zoeken’ in te geven.

Met een prime lens kan je de achtergrond perfect naar de
“achtergrond” brengen en de aandacht op het onderwerp brengen !
Het onderwerp is hier natuurlijk de dennennaalden takjes… 😎

Afhankelijk van de fotohoek waarmee je fotografeert én de lichtbron
(hier de zon) kan je met een wijdopen prime (hier f/1.8) een massa
ronde bokeh bolletjes in je foto ‘toveren’ !
Noot: Als je een f1.2 of een (peperdure !) f/0.8 prime hebt, dan is het een
echt mega bokeh bolletjes festijn ! 🙃
Hoe eenvoudige takjes zo mooi kunnen wezen hé ?

Ik ben nog nooit in een bos geweest,
waar specifieke dingen me niet opvallen…
De Duitse bossen van het Zwarte Woud vallen ook onder die noemer 😉
Een lange sliert van ineengedraaide, fluwelig aanvoelende oranje takjes
was ook opvallend én zoiets had ik nog niet gezien…
Maar een mens gaat op reis om te leren hé ?? Niet om de vette luiaard te
gaan uithangen op een of ander stom strand of strandbar 😂

Wat verderop zag ik begin juli, de eerste tekenen van de herfst…
Ik heb me geïnformeerd daarover en heb geleerd dat nu vandaag,
ongeveer 20% van alle bomen in het Zwarte Woud stervend zijn !!
De oorzaak daarvan zijn de héél kort opeenvolgende hittegolven, die de bomen letterlijk uitputten en op de duur kapotmaken…
Vroeger was een hittegolf iets dat héél zelden voorkwam (zo herinner ik me de lange heter zomer van 1976… de enige hittegolf in heel mijn jong leven)
Nu is er elk jaar minstens 1 hittegolf bij ons…
en dan spreken we nog niet van de bosbranden, de overstromingen…
Er is ontzettend mega véél werk aan de winkel om samen onze aardkloot
weer “gezond” te maken hé ??

In Baden Weiler heerst er al millennia een sub-klimaat…
Sommige tropische planten en bloemen kunnen er overleven.
Tijdens de Romeinse overheersing stond deze streek al bekend voor
zijn warm water bronnen en baden (thermen).
Je vind hier dus ook ontelbare sauna’s, thermen en dit soort
vrije tijd bestedingen voor de ‘hogere’ klasse.
Ik had aan een mooi, meters groot blad, van een enorme tropische
plant genoeg om aan al mijn fotografische geneugten te voldoen 😉

Een boom met gestreepte bladeren, die zag ik langs de hoofdstraat van
het stadje Baden Weiler. Gebruikmakend van de flinterdunne scherpte
diepte van de 50mm lens kon ik de gestreepte groen blaadjes min of meer
perfect isoleren…

We waren op 1km van ons hotel, maar hadden geen zin om naar binnen
te gaan… In een zijstraatje zagen we wegwijzers voor een bos wandeling !
“Allee vooruit” dachten we ! 😎
Het was een onverzorgd , met woekerplanten bedekt wandelpad…
Maar nét op dit soort plaatsen kom je de meest raarste dingen tegen ! 🙃
Nog geen 100meter verder zagen we, midden in het bos, een oud, beroest
en reeds talloze malen overschilderd smeedijzeren hekken staan !
Wat mij betreft, zijn dit schatten op zolder !😃🤗

De ervaring leert me, dat als je een beetje schuin naar boven,
tegen het zonlicht in, fotografeert, mét een wijd open diafragma ,
dat je dan een heerlijk & kleurrijk achtergrond bokeh krijgt in je foto…
(met een prime lens is dat natuurlijk de max !)
Wat kleurrijk oud roest in het bos…

Dezelfde benadering als de vorige foto… Dezelfde kijkhoek…
Maar hier heb ik de andere kant van het zonlicht gekozen.
De achtergrond bokeh is hier volledig verdwenen !
Wat hebben we nu geleerd ?? (Zou Piet Huysentruyt nu zeggen… 🙂)
Als je bolletjes bokeh wil in je foto…
dan moet je er het licht bij betrekken 😃

Dit soort smeedijzer ornamenten heb ik vroeger (toen ik smid was)
ook veel gemaakt. Het was echt wel een arbeidsintensief gedoe,
neem dat van me aan !
Maar bijvoorbeeld, om dit soort ijzeren pijl punten in serie te maken, werden stoom en hydraulische persen gemaakt die met 1 of meerdere pers beweging(en) dit soort voorwerpen, dag en nacht, aan de lopende band kunnen produceren…
De smid is nu vervangen door een machine… dat kost een pak minder en het is zoveel keer meer efficiënt dan de manuele arbeid van de smid…
Tot spijt van wie het benijd !

Hopelijk heb je ook genoten van mijn Mooi Licht (deel 2) natuur fotografie
in de omgeving van Baden Weiler (Duitsland)

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer 😉

Salukes,
Dirk

Mooi licht

Ik heb gemerkt dat ik het laatste jaar méér en meer lenzen
met een vaste brandpunt gebruik. (Dit soort lenzen wordt ook wel
‘Prime lens’ genoemd.
Je kan niet in of uitzoomen met dit soort lenzen, maar als je
dichterbij of verderaf wil fotograferen, dan gebruik je gewoon
je voeten 😎.

Waarom gebruik ik graag prime lenzen ?
Omdat de optica , de opbouw én het glas van dit soort type lenzen,
geoptimaliseerd zijn voor 1 vaste brandpunt, krijg je met al
deze lenzen een heel mooi achtergrond bokeh.
De meeste prime lenzen hebben groter diafragma opening
(kleiner f-getal) dan f/2,8 zodat de achtergronden heerlijk
verglijden tot een kleuren waas.
De meeste Primes zijn haarscherp van het center tot in de
hoeken, als je van een volledig open diafragma,
1 of 2 stops dichter (groter f-getal) draait.

De “betere”, de ‘beste’ Prime lenzen zijn redelijk duur
(dat is een groot nadeel natuurlijk)… 🥴
Met “beter”, bedoel ik top lenzen met een diafragma van 1.2 tot 0.8 !!
Daar betaal je al vlug rond de twee duizend € voor…
Maar als je wat rondkijkt, vind je dit soort lenzen op de tweede
hands markt zeker voor 500€ of minder.
Btw, bijna al mijn Prime lenzen zijn tweedehands gekocht… 😋

De enige nieuwe Prime lens die ik nieuw heb gekocht , is de
spotgoedkope 50mm f1.8 van Sony. m f1.8. Die lens vind je (nieuw !)
al voor minder dan 250€.
Voor dit (én latere logjes) heb ik die Sony 50mm f1.8 gebruikt.

Om ‘erin’ te komen…
Een klein opschietend takje met enkele blaadjes.
Een halve meter verder naar achter, ligt er een grindweg…
Merk op hoe heerlijk zacht de achtergrond verglijd in een waas
bij een diafragma van f1,8.
Dit is één van die vele leuke eigenschappen van een Prime lens. 👍

Een tussendoortje dat niets met ‘Mooi Licht’ te maken heeft,
maar zo grappig dat ik het jullie niet wou onthouden 😃

In Duitsland zijn sommige bomen nog rasechte ijzervreters 😂

Hoe kan je een alledaagse, niet opvallende foto, toch iets meer
aantrekkelijk maken zodat je nieuwsgierig wordt ??
Je draait de foto gewoon 180° om 👌
De fluweelzachte achtergrond werkt de rest nestjes af…

Een andere heel mooie eigenschap van een Prime lens,
is de eigenschap om bokeh bolletjes in de achtergrond te maken.
Aan deze bokeh bolletjes kan je als het ware de kwaliteit van een Prime
aflezen… Als de bolletjes niet echt volmaakt rond zijn, een beetje
vijf of zes hoekig, dan heb je een minder goede Prime lens.
Deze 50mm f1.8 prime heeft soms niet echt mooi ronde bokeh bolletjes,
maar voor de spotprijs die je ervoor betaalt,
moet je echt niet moeilijk gaan doen hé …
Btw, een Prime lens is ook ideaal voor portret fotografie ! 👍

Het leek wel een love-story in het bos waar we de koelte van de
schaduwen opzochten. In de zon was het toen meer dan 30° !

Met een 50mm kan je ook lekkere close ups maken…
Als je een tussenring of een Raynox voorzet lens gebruikt,
dan kan je zelfs tot 1:1 of 2:1 macro verhouding gaan,
Maar die had ik allemaal niet mee… Ik zou het allemaal doen
met de 50mm. Als je je bewust beperkt met je foto gerief,
dan ga je héél anders (en beter ?!) fotograferen vind ik…
Merk ook op hoe alles, een paar cm dieper dan de oranje gele bloem,
mooi wazig wordt. Dat moet je met een zoomlens niet proberen 😋

Nog een groot voordeel van een Prime lens, is het feit dat ze véél meer
licht ontvangt dan een zoomlens. Dat wil dan ook zeggen dat je
in redelijk donkere omgevingen (zoals bij deze foto) nog steeds scherpe
foto’s uit de losse hand kan maken, zonder de ISO te verhogen !

Op de een of andere manier voelt fotograferen met zo’n groot diafragma
(héél klein f-getal) aan dat je geen foto’s maakt, maar dat je meer
en meer gaat schilderen met de lens. 👍

Door de flinterdunne scherptediepte van dit lensje,
kan je perfect de aandacht brengen naar die kleine takjes bijvoorbeeld,
terwijl je tegelijk in de achtergrond mooie bokeh bolletjes kan zien …

Een experimentje met een verticale Speelse Spiegeling van een boom…
zie je ook de 2 ogen, de open mond én het groene baardje ? 😎

Om dit Mooi licht logje voor vandaag af te ronden…
Gewoon een takje met fris groene lenteblaadjes,
overgoten met een sausje van mooie bokehbolletjes 😋

Hopelijk heb je ook genoten van mijn Mooi Licht natuur fotografie
in de omgeving van Baden Weiler (Duitsland)

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s) 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel weer 😉

Salukes,
Dirk

Lente kriebels 🌞 (Deel 2)

Bijna twee weekjes geleden publiceerde ik mijn eerste
lentefoto’s van 2023.
(Dat logje kan je hier (her)lezen)
Met dit 2de deel, ga ik naar goede gewoonte verder waar
ik met het vorige Lente Kriebels logje was geëindigd.

Mijn bron van inspiratie zijn dan ook nog steeds
de wit-rose bloesems van onze Japanse kers die toen
(15 maart) volop in bloei stonden.
Alle foto’s zijn nog steeds geshoot met de Canon 100mm
macro f2,8 L IS USM lens. De camera is een tweedehands
Canon 5D Mark 4, die ik spotgoedkoop heb kunnen kopen.
Die camera ga ik vooral voor meervoudige belichting
fotografie gebruiken.
Tussen ons gezegd… Meervoudige belichting fotografie met
Sony of Fuji camera’s is echt waardeloos prul… Dat heb ik
proefondervindelijk ervaren…
Omdat de 5D Mark 4 héél flink zijn mannetje staat op het
vlak van Meervoudige belichting… heb ik die aangeschaft.
Maar mijn vingers jeukten om met deze uitstekende 5D m4
camera ook nog eens aan macro fotografie te doen 🤠

(Btw, die 5D Mark 4 heb ik niet echt met geld gekocht,
maar eerlijk geruild tegen een (ook een okkazie ! ) Fuji X-Pro 2…
Een gepensioneerde die niet rijk is, moet slimme zaakjes doen hé 😉


Als je macro’s van lentebloesems wil maken,
dan kan je wind of zelfs een licht briesje echt wel missen…
Dit jaar hebben we 3 dagen min of meer windstil gekregen.
Gelukkig besloten de bloesems in die 3 dagen volop te bloeien 👍🌞

In macro fotografie speelt flinterdunne scherptediepte een grote rol…
Vroeger werkte ik meestal met een groot diafragma (f2,8) om zo
weinig mogelijk scherptediepte te krijgen én in die beperkte ruimte
mijn ‘werk’ te doen.
Dat was vroeger…
Nu werk ik veel breder, tussen f2,8 tot f8 diafragma’s.
Door de beperking van de scherptediepte wat op te heffen, kan je
veel beter de aandacht op sommige details leggen.
Zoals in deze foto bijvoorbeeld : De bloemblaadjes zijn scherp,
maar ook de meeldraden en de achterliggende nieuwe boomblaadjes
zijn ook scherp., terwijl de achtergrond lekker wazig blijft.
Hier heb ik f4,5 ingesteld…
Met f2,8 zou de bloem of de meeldraadjes scherp zijn, en al de rest niet…

Als je door het macro fotografie virus besmet bent…
dan gaat er een wondere wereld voor je open 😂
Mijn idee was hier, om de schaduwen die de piepkleine meeldraden op
de bloesems maken op een ‘artistiek verantwoorde manier’ te
fotograferen… De scherpte is gezet op het bloesem blaadje in het midden,
het licht is met -0.7 stap geminderd, 1/500s, f5, iso100
Door de scherptediepte te vergroten, heb ik de aandacht naar de witte
bloesem in het midden gebracht. Met f2,8 zou dat héél anders zijn…

Als macro fotograaf zoek je steeds weer opnieuw, naar mogelijkheden,
technieken, enz om je fotografie naar een hoger ‘trapje’ te brengen…
Met mijn macro en/of natuur fotografie wil ik geen vertrouwde,
levensechte afbeelding tonen, maar wel een natuur ‘wereld’ tonen
zoals ik die gevoelsmatig beleef …
Een wolkje in de hemel kan zorgen voor heerlijk gedempt licht…

Het groen en geel in de achtergrond is gemaakt door…
Twee auto’s aan de overkant van de straat 😉
Het diafragma van f4 zorgde voor een aanvaardbare scherptediepte
in de linkse bloesembloem en een heerlijke onscherpte voor de rest.

Tegenlicht… soms zorgt het voor belabberde foto’s…
(als je niet weet wat te doen in dat geval)
Maar soms is tegenlicht met een wolkje ervoor een dankbaar onderwerp 🙂

Hier ben ik simpelweg een halve meter verder gaan staan…
Het licht is al helemaal anders nu…

Op dezelfde positie als bij de vorige foto,
een andere kijkhoek bracht me bij een andere bloesem…
Vandaag knopje,
morgen bloesem,
overmorgen ben je een blaadje…
Wat een wonder van leven hé ?

Ontelbare bloesems worden nu geel/bruine blaadjes…
Weldra verkleuren die op hun beurt naar leerachtig paars/blauw !
Onze Japanse kers is een kleuren tovenaar 👍😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog een laatste sfeerbeeldje van een setje bloesems,
met op de achtergrond de 100% onscherpe witte camper
van onze buurman🙃

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Een Prille Lente (Deel 3)

Van de macro fotografie in de Nationale plantentuin in Meise,
gaan we terug naar een heel ander macro fotografie wereldje…
Terug naar het macro wereldje van de kleine sneeuwklokjes
en andere bloemen, natuur en wat spielerijtjes in de prille lente.
(Deel 1 van deze serie kan je hier (her)lezen en zien)

De camera is nog steeds de Sony A7R2
en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1.

In volgende afleveringen van een nieuwe sneeuwklokjes serie
(die nog in de maak is…) laat ik zien hoe je met een simpel plastiek zakje
én een rekkertje, je foto’s een willekeurig, dromerige ‘look’ kan geven.
Met wat fantasie kan je zelfs de kleuren beïnvloeden, zonder Photoshop
te gebruiken natuurlijk. Maar dit alles is voor later eens 😉

Sneeuwklokjes… het kleine bosje in Wambeek stond er vol van !

Vroeger moest een fotograaf op zijn buik gaan liggen
om dit soort macro foto’s te maken…
Met de kantelbare schermen op de moderne camera’s én focus peacking aangezet
moet je je nog maar alleen bukken of op je knieën gaan zitten om je foto te maken. 😎
Met focus peacking kan je perfect zien waar de scherpte punt(en) zich bevinden.
Wat mij betreft is dit wel de grootste technische vooruitgang van de laatste jaren !
Focus Peacking komt uit de filmwereld…
Omdat fotografie én film steeds meer versmelten, mogen we op dit gebied
nog meer handige toepassingen verwachten ! 😎

Deze bloemetjes zie ik ook liever in kleur,
maar een zwart/wit omzetting ervan is grafisch gezien altijd leuk om te doen 😉

Een breedhoek macro opname…
De 15mm lens stond op ongeveer een halve cm van het eerste sneeuwklokje…
Met deze lens werken is totaal verschillend als met een ‘klassieke’ macro lens.
Daar moet ik heel zeker nog veel mee oefenen om aanvaardbare
resultaten mee te behalen

Omdat de middagzon te hoog stond en er in het bos bijna geen
schaduwplekjes meer waren met sneeuwklokjes, hield ik het voor gezien.
Maar als fotograaf zie je dan soms van die kleine juweeltjes in het voorbijgaan 🙂
De eerste pissebloemen van het jaar worden wakker 😉

Een kleine gracht in het bos,
wat vergeten katjes
én zalig tegenlicht…
Meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn 😉

Deze Chinese Laowa macrolens heeft 13 afgeronde lamellen
in het diafragma mechaniek, wat zorgt voor perfect ronde bokeh cirkels.
Elke glinstering van het water in het felle tegenlicht,
zorgt voor zalige bokeh cirkels.

Hier probeerde ik wat dichter te komen…
Met één hand hield ik me vast aan een tak en met de andere hand
hield ik de camera vast en dmv focus peacking, zichtbaar op het
kantelbare scherm stelde ik scherp op de drie middenste katjes…
Wat dichterbij, wat verder af, tot de focus peacking lijntjes op de
juiste plaats stonden… Niet echt simpel, maar….
Een mens moet iets overhebben om een leuke foto te maken hé ? cool: 😉

In een zwart/wit bewerking kan je het licht nog méér benadrukken…

Wat mooi roest is altijd mooi meegenomen 🙂

Ik kon gemakkelijk met de camera tussen het prikkeldraad komen,
maar dan was het heel waarschijnlijk een nietszeggende landschap foto geweest…
Ik had hier andere plannen mee 😎

Het was namelijk initieel mijn bedoeling om het landschap in zwart/wit te vertalen
én de mooie roestkleur in het prikkeldraad ongemoeid te laten.
In deze ‘nieuwe’ foto krijgt het prikkeldraad een heel andere betekenis hé ?

Foto’s maken in het tegenlicht van de zon is not done…
Zo wordt gezegd door puristen 😉
Je kan er de mooiste licht effecten mee bereiken zeg ik dan 😎

Een piepklein madeliefje,
één van de eerste die ik heb gezien dit jaar.
Dit bloemeke stond op dat moment in de schaduw,
wat perfect was voor de belichting !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Bijna aan de auto gekomen,
zag ik deze prachtige muurschildering !
Een bellenblazend kind,
de bellen veranderen in vlinders ! cool:
Om zalig bij weg te dromen, vind je niet ?

Et voila, we zijn weer aan het eind een derde ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 3)

Van de “Speelse Spiegelingen” gaan we terug naar het kleine wereldje

van de macro fotografie.

Dat ik graag buiten foto’s maak ná een malse regenbui,

dat wist je al denk ik 😎

Met een macro lens wordt de natuur heel anders

dan dat je met je eigen ogen kan zien.

Met een macro lens kan je héél dichtbij komen,

maar met deze Laowa 100mm CA Dreamer macro lens,

kan je tot 2x meer korter komen dan een ‘gewone’ 100mm macro lens.

Ik geef ook in dit logje géén EXIF data, omdat deze lens een 100% mechanische lens is,

en geen EXIF data aan de camera doorgeeft.

 

Een kleine witte roos…

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

ik vind het kleine juweeltjes 😉

Meer en meer werk ik hier op een 1,5:1 tot 2:1 verhouding,

dat wil zeggen dat ik heel kortbij kan komen (1 of 2 cm’s ! )

De 13 afgeronde lamellen in het diafragma mechanisme,

zorgen voor een heerlijk zacht bokeh !

 

 

 

In onze rozenstruik, naast de ingang van ons huis,

willen nog wat rozen groeien…

De heel zachte nazomer én de veel te warme herfst

brengt heel wat bloemen en planten echt wel in de war…

Deze foto krijgt van mij “WinterRoos” als titel…

 

 

 

Wat experimenteren met de kijkhoek kan wonderen doen !

Een ander roosje dat nog wou blijven groeien in de komende winter

heb ik voorzichtig met een wasspeld aan een of ander takje

voor heel eventjes vastgeklemd.

Het geheel voelt nu aan als een min of meer diagonale compositie

 

 

 

Hier heb ik het opgeschoten roosje van een totaal andere kant bekeken…

Links beneden zie ik een min of meer agressief roosje dat uit het niets opduikt !

Is het een alien of is het echt een roosje ?? 😉

Als fotograaf moet je nooit tevreden zijn met wat je “ziet”…

Er is meestal meer uit een foto te halen dan hetgeen wat je “ziet”…

 

 

 

Zelfde foto als de voorgaande,

maar dan in een zwart/wit bewerking.

De agressiviteit in het uit het niets opduikend wezentje

word in z/w versterkt vind ik 🙂

De Corona Predator strike back !

 

 

 

Terug naar de druppeltjes…

In deze foto zie je heel goed hoe de scherptediepte van een macrolens

afneemt naarmate de afstand tov het scherptepunt toeneemt…

Ik zou dat (deels) kunnen oplossen door het diafragma op f16 of meer te zetten,

maar dan is de achtergrond veel te druk (en dus heel lelijk)…

Macro fotografie is altijd een zalig overwegen wat je kan of niet kan 😎

 

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

de oppervlaktespanning van het water,

die het druppeltje nog héél even laat groots zijn !

In de winter vervloeken we het teveel aan water,

maar in de zomer smeken we erom

 

 

 

Op de verhouding van 2:1 kom je echt héél dicht nabij…

Wat je ziet in deze foto is in werkelijkheid ongeveer 2 cm breed !

Dit takje is 2,5 tot 4 mm dik.

In deze fotoshoot had ik het groot geluk dat er geen zuchtje wind was !

Deze meterslange takken bewegen al bij het kleinste windje …

Wat geluk hebben met het weer is heel zeker belangrijk voor de macro fotograaf 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten,

Een oud, afgebroken takje, dat een klein druppeltje draagt…

Wat ik zo leuk vind aan druppeltjes, is het gegeven dat ze ons

de wereld omgekeerd tonen 😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 2)

Van de indrukwekkende schoonheid van IJsland,

keren we terug naar ons natgeregende Belgie 😎

In deel 1 van deze serie vertelde ik welke camera en lens ik gebruikte,

wel, dat is ondertussen nog niet veranderd 😉

 

Een macro fotograaf heeft echt niet veel nodig

om perfect gelukkig te zijn

 

In ons voortuintje is een zomaar een struikje komen groeien…

Je moet maar durven hé ? 😎

In de lente en zomer draagt het struikje fris groen/gele blaadjes,

in de herfst worden ze heel diep rood.

Dankzij die wondermooie herfst kleuren,

heeft dat struikje ruimschoots zijn huishuur betaald 😉 😎

 

ISO 400 , f5,6 , 1/125s , 180mm , 0 EV

 

 

 

De rode besjes contrasteren altijd heel mooi met de geel/groene boomblaadjes…

Zeker na een malse regenbui 😎

 

ISO 400 , f5,6 , 1/500s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Na een malse regenbui is de lucht heel zuiver,

het willekeurige patroon van opdrogende regendruppels boeit me…

Omdat een blad nooit perfect recht is, moet je altijd zoeken

naar een mooie compositie in het scherpstelvlak

(wat met macro heel miniem is)…

Ik kan de lens tot f8 of f10 dichtknijpen om meer scherptediepte te krijgen,

maar dan zou de achtergrond storend en opdringerig worden…

Fotografie en zeker macro fotografie is steeds wikken en wegen…

Als je ergens een voordeel hebt, moet je van de andere kant iets toegeven…

 

ISO 400 , f5,6 , 1/200s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Dit heel diffuus belichte blaadje trok mijn aandacht…

ik zie er een of ander sprookjeswezen in met een hele lange neus,

een kleine mond en kin met een bijna gesloten oog

Wat zie jij erin ? 😉

 

ISO 400 , f5,6 , 1/1600s , 180mm , 0 EV

 

 

 

De intussen bijna doorschijnende blaadjes van onze

Japanse kerselaar spelen een mooi spel van licht en schaduw

 

ISO 400 , f5,6 , 1/1250s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Mijn madam riep me binnen om even met iets te helpen…

Toen ik deze mooie druppeltjes zag op de grote vensterdeur die uitgeeft

op ons terras besloot ik om te veranderen van macro lens.

De 180mm van Canon eraf en de Laowa 100mm f2,8 CA-Dreamer, macro 2X erop.

Deze Laowa is een mechanische lens, ze geeft géén informatie mbt diafragma weer…

De Exif gegevens toon ik hier dus niet meer…

Maar deze lens heeft een diafragma mechaniek van 13 afgeronde lamellen,

wat garant staat voor een zijdezacht bokeh (achtergrond) !

Dat is echt goud waard hoor ! 

 

 

 

Nog wat dichterbij de druppeltjes gekomen, de macro verhouding op 1,5:1 gezet…

De achtergrond verdwijnt in een zalig mooi bokeh 😎

 

 

 

Terug buitengekomen, dit kleine witte roosje besloot op 10 oktober laatstleden

om nog een mooie witte roos te worden…

Helaas werd de eerste nachtvorst verleden week haar teveel…

 

 

 

Om dit logje te eindigen voor vandaag,

Deze twee witte roosjes,

in een drieluik van 3 verschillende eind bewerkingen op 1 foto…

 

Hoe ik tijdens vol daglicht, deze foto achtergrond zo donker krijg,

zonder photoshop gefoefel natuurlijk,

dat kan je HIER (her)lezen

 

De eerste foto… de twee roosjes zoals ik ze zag door de lens…

 

 

 

De tweede foto,

een Orton bewerking van deze twee roosjes.

Het ongrijpbare onscherpte gevoel heeft wel iets vind ik… 😎

 

 

 

De laatste bewerking, een zwart/wit omzetting van de twee roosjes,

uitgewerkt met Silver van NIK tools (een keigoede addon in Photoshop).

Persoonlijk vind ik deze zwart/wit omzetting de betere foto in dit drieluik…

Wat vind jij ervan ?

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst in ons dorpje

Van de macro (Close-up) try-out in ons dorpje (Sint Martens Bodegem, Dilbeek),

met de Sony RX10 mark 3, blijven we dezelfde camera gebruiken.

Alleen ga ik de camera vandaag alleen gebruiken voor herfst fotografie.

In de onmiddellijke omgeving van ons piepkleine dorpje is nog redelijk veel natuur,

maar veel ervan is afgeschermd en ontoegankelijk wegens prive eigendom… 😥 😡

maar dat houd me zeker niet tegen 😉 !

Een fotograaf moet zijn plan trekken hé ? 😎

Als de camera niet binnen de omheining kan geraken,

dan brengt de zoomlens me er wel overheen

Als ze willen dat ik niets over hun omheining  kan zien, dan moeten ze Trump maar inhuren,

die heeft veel ervaring in hoge muren plaatsen 😎

(en die pipo zal weldra héél veel vrije tijd hebben 😎 😉 )

 

Een herfstblaadje dat bijna afscheid neemt van het tijdelijke…

ISO 200 , f4 , 1/1600s , +0.3 EV  , 360mm  , centrum gewogen

 

 

 

Hoe verval toch zo mooi kan wezen !

Daar geniet ik elk jaar weer van

Tip: Bij macro (close-up) moet je altijd zorgen voor een zachte achtergrond in je foto.

 

ISO 200, f4 , 420mm , 1/60s, +0.3 EV , centrum gewogen

 

 

 

Een prachtig gekleurd herfstblaadje, wellicht het mooiste dat ik die dag heb gezien !

 

ISO 200 , f4 , 1/125s , -0.3 EV , 540mm , 1 punt lichtmeting

 

 

 

De kleuren van dit herfstblaadje vond ik zo mooi,

dat ik er nog wat extra foto’s van heb gemaakt 😉

De kleuren die de Sony CCD “ziet”& weergeeft mogen gezien worden 😎

In Photoshop RAW heb ik de kleuren gelaten zoals ze waren…

 

ISO 200 , f4 , 1/125s , -0.3 EV , 540mm , 1 punt lichtmeting

(wat korterbij gaan staan tov de vorige foto)

 

 

 

Een zicht op de zijkant van een immens groot prive domein.

Achter de groene (3 meter hoge) haag staat hoge prikkeldraad, zoals in Breendonk !!

Dit alles is nog extra beveiligd door camera’s , soms honden en security personeel…

Maar de “breedhoek” van mijn camera laat zich door niets tegenhouden 😉

De herfst is heel laat gekomen in ons dorp…

De meeste bomen waren al kaal alvorens te verkleuren !

Gelukkig kon ik hier nog genieten van een laat herfst glimpje

 

ISO 200 , f3,5 , 1/250s , -0.3 EV , 24mm , centrum gewogen

 

 

 

Ongeveer zelfde locatie, wat meer naar rechts én wat meer ingezoomd…

Dit zijn dé herfstkleuren waar ik op zoek naar was 😎

 

Fyi : 100 meter naar rechts wonen wij

 

ISO 200 , f5,6 , 1/80s , 130mm , -0.3 EV , centrum gewogen

 

 

 

Weer wat verder, aan de andere zijde van het domein,

in de tuin van iemand, een herfst getooid boompje…

Noot: Zie je die enorme elektriciteit masten in de achtergrond ?

Dat is de ‘vloek’ over ons dorpje…

Je kan hier bijna nergens een wijde landschap foto maken ,

zonder dat er draden of elektriciteit masten in je foto zijn 🙄

 

ISO 200 , f5,6 , 1/320s , + 0.3 EV , 65mm , centrum gewogen

 

 

 

 

Nog wat verder, aan een andere hoek van het prive domein…

Hier wou ik het stoppelig kale maisveld niet meer in de foto hebben.

Wat hoger inkaderen geeft direct een heel ander beeld hé ? 😎

 

ISO 200 , f5,6 , 1/80s , +0.3 EV , 85mm , centrum gewogen

 

 

 

 

Een nog fleurig bloemeke stond daar gewoon heel mooi te wezen

 

ISO 200 , f5,6 , 1/200s , 360mm , +0.3EV , 1 punt lichtmeting

 

 

 

 

Om dit herfst logje af te sluiten…

Zomaar wat blaadjes, maar de wondermooie, warme herfstkleuren boeiden me 🙂

 

ISO 200 , f4 , 1/60s , 340mm , -0.3 EV , centrum gewogen

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een herfst logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de herfst sfeer in ons dorpje,

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 1)

Van de ruige schoonheid van het IJslandse binnenland,

verhuizen we terug naar ons eigen Belgen landje…

Mijn vingers jeuken altijd na een malse regenbui, om buiten  te gaan fotograferen 😎

Na een regenbui is de lucht zuiver en alles is lekker nat en bedekt met kleine druppeltjes.

Als de zon nog wat achter de wolken blijft, dan blijft het licht zalig diffuus en zacht

Ideale omstandigheden dus om het macro gerief te selecteren…

Voor deze foto sessie koos ik de Sony A7R2 én de Canon 180mm F4 1:1 L lens

die via de metabones adapter op de Sony body is geklikt.

Een prettige combinatie die heel goed samenwerkt ! 😎

 

Onze Japanse kerselaar in zijn herfstkleurtje…

Eind mei waren die blaadjes diep donker rood,

midden oktober zijn ze bijna doorschijnend en licht rood geworden.

Het groen van de achtergrond is van de weide aan de overkant van onze straat.

 

f5,6 , 1/320s , iso 400 , 180mm , 0 EV

 

 

 

Dezelfde blaadjes van dezelfde boom, maar nu in het tegenlicht…

Het blauw/grijs van de achtergrond komt van de blauw/grijze wolken…

 

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

 

 

 

 

Een witte roos die op 2 meter van onze voordeur groeit…

Deze foto is in de vroege namiddag genomen en toch is de achtergrond donker…

dit is zeker niet met photoshop gedaan hoor 

Hoe ik dat doe heb ik vroeger al eens uitgelegd in dit vroegere logje

 

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

 

 

 

Bij het maken van deze foto dacht ik aan ‘The name of the rose’…

Om de achtergrond niet helemaal zwart te maken,

heb ik hier bij de bron 0,3 EV licht bijgevoegd.

Dit meer subtieler resultaat bevalt me beter dan vorige foto 😉

 

f5,6 , 1/800s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

Na een regenbui kan je de mooiste druppeltjes zomaar bewonderen…

 

f5,6 , 1/100s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

 

Terug naar de witte roos…

 

f5,6 , 1/640s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

 

Op ons terras staan nog wat bloempotten met winterharde bloemen en planten.

Die blijven daar gewoon overwinteren en geven nog wat kleur in de winter 😎

Hier heb ik een uitsnede gemaakt van het hart van een van die bloemekes.

De naam van die ken ik niet (interesseert me ook niet eigenlijk),

maar ik weet wel dat hoe kleiner je reist in de natuur,

hoe mooier het geheel wordt

 

f5,6 , 1/320s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

.

 

 

 

Wat rode besjes die daar mooi staan te wezen !

Wat ik weet is dat vele vogeltjes hier komen van snoepen als het vriest

of als er wat sneeuw is gevallen.

 

f5,6 , 1/500s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

In de herfst zijn alle boomblaadjes mooi.

In onze voortuin groeien ook allerlei struikjes, die kleur geven aan dit herfst seizoen.

(Door de uitstekende beweging compensatie van de SonyA7, kon ik deze foto

maken uit de vrije hand en het resultaat is de scherpte waar ik het wil)

 

f5,6 , 1/60s , 180mm , iso 400 , 0 EV

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een stilleven van bessen, herfstblaadjes en rode takjes

 

f5,6 , 1/160s , 180mm , iso 400 , 0 EV

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een -na de regen- macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

 

Het kleine wereldje : Na de regen… (Deel 2)

Van de dieren in Blijdorp, Rotterdam,

keren we terug naar huis om de fotoshoot “wandeling na de regen”  verder te zetten.

Nog steeds was ik gewapend met de Fuji XH1 met de Canon 100mm f2.8 macro lens,

bevestigd via de Fringer (Canon FE ⇒ Fuji X) adapter,

 

Op ±500 meter van mijn huis is een groot overstroming gebied,

de natuur kan daar rustig zijn gangetje gaan,

het is zeker een leuke locatie voor macro fotografie.

Omdat ik ook dikwijls buiten bezig ben met fotograferen als het regent,

zorg ik er voor dat de camera én de lens + eventuele tussenringen

en/of adapters 100% waterdicht én weerbestendig zijn.

Fotogerief dat niet 100% weerbestendig is koop ik nooit.

Het kost een klein beetje meer natuurlijk, maar dan spaar ik gewoon wat langer 😉

Gelukkig heeft de 100mm f2,8 macrol lens van Canon een lange zonnekap,

zodat de kans heel klein is dat er regendruppels tegen de lens spatten.

Als het glas op de lens toch nat wordt, daar heb ik super zachte poetsdoekjes voor.

Die poetsdoekjes zitten altijd in in een afsluitbaar plastiek zakje in mijn fototas,

zodat ze altijd droog en stofvrij blijven.

Stof op het poetsdoekje kan krassen maken op je lens ! Steeds oppassen daarmee !

 

 

 

Na een regenbui

vloeien druppeltjes water

terug naar de grond

 

 

 

De vliegen komen terug tevoorschijn…

 

 

 

Dank zij de heel beperkte scherptediepte van een macrolens, zeker op f2,8,

kan je als fotograaf de achtergrond heel subtiel wazig maken én de aandacht van de kijker

volledig naar het onderwerp trekken, namelijk de druppels water

 

 

 

Een bijna omver gevallen boom trok mijn aandacht…

Een handvol natgeregende boomblaadjes , de vorm, de kleuren

én het mooie licht vond ik super mooi !

 

 

 

Zo mooi zelfs,  dat ik meerdere composities van dit onderwerp uitprobeerde…

 

Regen in het bos

het leven brengend water

voor alle bomen

 

 

 

Hoe een eenvoudig boomblad zo mooi kan wezen hé ? 😉

 

 

 

Een klein Lieveheersbeestje dat duidelijk gedoopt is door een regen druppel 😎

 

 

 

Een systeem camera heeft een groot voordeel tegenover een spiegel reflex…

Namelijk focus peaking !

Het focuspunt (het punt waar de scherpte is) wordt getoond dmv lijnen

(in groen, rood, wit of blauw). Voor een macro fotograaf is dit een zegen hoor 😉

Deze optie is beschikbaar als je volledig manueel werkt,

maar macro fotografie is sowiso 100% manueel werken.

 

 

 

De Kraamwebspin…

Kraamwebspinnen zijn een familie van spinnen bestaande uit 339 soorten in 53 geslachten,

waartoe de grootste spin van Nederland en België behoort: de grote gerande oeverspin.

Kraamwebspinnen danken hun Nederlandse naam aan hun vorm van broedzorg,

waarbij een web wordt gemaakt dat dient als een soort kraamkamer.

Meer info over deze spin vind je hier

 

 

 

Een macro fotograaf weet dat als een insect wegvliegt,

de kans heel groot is dat het insect enkele seconden later,

op exact dezelfde plaats zal weerkomen.

Deze foto is zo gemaakt 😉

Ik gokte op het scherpstelpunt aan de rand van het bloemblaadje…

En bingo ! Enkele seconden roerloos afwachten later kon ik deze foto maken 😎

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk