Herfst macro’s na een regenbui (Deel 3)

Van de “Speelse Spiegelingen” gaan we terug naar het kleine wereldje

van de macro fotografie.

Dat ik graag buiten foto’s maak ná een malse regenbui,

dat wist je al denk ik 😎

Met een macro lens wordt de natuur heel anders

dan dat je met je eigen ogen kan zien.

Met een macro lens kan je héél dichtbij komen,

maar met deze Laowa 100mm CA Dreamer macro lens,

kan je tot 2x meer korter komen dan een ‘gewone’ 100mm macro lens.

Ik geef ook in dit logje géén EXIF data, omdat deze lens een 100% mechanische lens is,

en geen EXIF data aan de camera doorgeeft.

 

Een kleine witte roos…

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

ik vind het kleine juweeltjes 😉

Meer en meer werk ik hier op een 1,5:1 tot 2:1 verhouding,

dat wil zeggen dat ik heel kortbij kan komen (1 of 2 cm’s ! )

De 13 afgeronde lamellen in het diafragma mechanisme,

zorgen voor een heerlijk zacht bokeh !

 

 

 

In onze rozenstruik, naast de ingang van ons huis,

willen nog wat rozen groeien…

De heel zachte nazomer én de veel te warme herfst

brengt heel wat bloemen en planten echt wel in de war…

Deze foto krijgt van mij “WinterRoos” als titel…

 

 

 

Wat experimenteren met de kijkhoek kan wonderen doen !

Een ander roosje dat nog wou blijven groeien in de komende winter

heb ik voorzichtig met een wasspeld aan een of ander takje

voor heel eventjes vastgeklemd.

Het geheel voelt nu aan als een min of meer diagonale compositie

 

 

 

Hier heb ik het opgeschoten roosje van een totaal andere kant bekeken…

Links beneden zie ik een min of meer agressief roosje dat uit het niets opduikt !

Is het een alien of is het echt een roosje ?? 😉

Als fotograaf moet je nooit tevreden zijn met wat je “ziet”…

Er is meestal meer uit een foto te halen dan hetgeen wat je “ziet”…

 

 

 

Zelfde foto als de voorgaande,

maar dan in een zwart/wit bewerking.

De agressiviteit in het uit het niets opduikend wezentje

word in z/w versterkt vind ik 🙂

De Corona Predator strike back !

 

 

 

Terug naar de druppeltjes…

In deze foto zie je heel goed hoe de scherptediepte van een macrolens

afneemt naarmate de afstand tov het scherptepunt toeneemt…

Ik zou dat (deels) kunnen oplossen door het diafragma op f16 of meer te zetten,

maar dan is de achtergrond veel te druk (en dus heel lelijk)…

Macro fotografie is altijd een zalig overwegen wat je kan of niet kan 😎

 

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

de oppervlaktespanning van het water,

die het druppeltje nog héél even laat groots zijn !

In de winter vervloeken we het teveel aan water,

maar in de zomer smeken we erom

 

 

 

Op de verhouding van 2:1 kom je echt héél dicht nabij…

Wat je ziet in deze foto is in werkelijkheid ongeveer 2 cm breed !

Dit takje is 2,5 tot 4 mm dik.

In deze fotoshoot had ik het groot geluk dat er geen zuchtje wind was !

Deze meterslange takken bewegen al bij het kleinste windje …

Wat geluk hebben met het weer is heel zeker belangrijk voor de macro fotograaf 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten,

Een oud, afgebroken takje, dat een klein druppeltje draagt…

Wat ik zo leuk vind aan druppeltjes, is het gegeven dat ze ons

de wereld omgekeerd tonen 😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk