Door de vele regen & felle buien van de laatste dagen zijn bijna alle
wit/roze bloesems van onze Japanse kerselaar inmiddels weggewaaid… ☹
Van die bloesems heb ik nog een hoop foto’s klaar liggen, maar die moet ik nog
ontwikkelen in mijn digitale donkere kamer van Photoshop. Nog ff geduld dus 😊
Maar in mijn digitale archieven heb ik nog genoeg foto’s
om vele blog jaren mee te vullen 😎
Wat me de laatste jaren opvalt, is dat ik bijna nooit meer werk met een zoomlens… 🤔
Als je als fotograaf, (ook als amateur fotograaf) de voordelen én de charmes van
prime lenzen ontdekt (een prime lens is een lens met 1 vaste brandpunt afstand),
dan groeit er een mooie liefde tussen deprime lens én de fotograaf 😎.
Omdat een prime lens met 1 vaste brandpunt werkt, zijn dit soort lenzen altijd
geoptimaliseerd én bijzonder licht echt voor die brandpunt afstand.
De lens die ik hier gebruik is de Canon 135mm f2 lens, die ik via een lens adapter
op de Fuji XH1 heb geklikt. De lens is Full frame en de camera is in aps-c formaat,
maar de digitale adapter van Fringer strijkt alle plooitjes netjes glad 👍
Het was midden oktober vorig jaar… de herfst begon maar niet en de winter
was nog lang niet thuis… Tussen de regenbuien scheen een flauw zonnetje …
Hoogtijd om in het moeras te genieten van een flauw zonnetje én droog weer !
Het uitzicht op deze blaadjes deed me denken aan een verfijnd Japans aquarel 👍
In deze Z/W bewerking van een andere foto van deze lange blaadjes,
heb ik de Japanse aquarel schilderijen met zwarte kleurstof in een stenen badje
met water als verdunning proberen na te bootsen…
Een simpel klimop plantje…
Als je wat kan “spelen” met de instellingen van het licht,
dan ben je in zekere zin aan het schilderen met je lens 😃
Bij deze 3 boomblaadjes met herfstkleuren heb ik wat ‘gefoefeld’ met de lichtmeter…
De herfstblaadjes heb ik in volle dag belicht (en die waren dan al in feite over belicht)
Door (mis)bruik te maken van de eigenschap dat een camera 18% licht moet meten
over de hele foto, heb ik de lichtmeter wat bedrogen. Het teveel aan licht heeft de lichtmeter in mindering gebracht over de hele foto, zodat de achtergrond héél donker wordt
én de herfstblaadjes héél netjes & perfect belicht zijn !
(over deze lichtmeting methode heb ik vroeger al meerdere keren uitleg gegeven, ik ga dat
dus niet nog een keer herhalen 😉)
Wie prime lens zegt, denkt ook aan een mooi bokeh van lichtbolletjes in de achtergrond 😎
Mijn ervaring is dat je de lens evenwijdig met de grond richt, je bijna of géén bokeh krijgt.
Maar als je de lens 10 tot 20 graden omhoog richt (naar de zon toe), dan is de kans héél
groot dat je heel mooie ronde én zongekleurde bokeh bolletjes krijgt ! 👍
Je kan dezelfde ‘techniek’ toepassen met een zoomlens… de kans is dan ook héél groot dat je
een zee van mooie bokeh bolletjes krijgt. (Maar… Er is altijd een maar hé ?)
Het verschil tussen een zoomlens en een prime lens, is dat bij een zoomlens de bokeh
bolletjes 4, 5, 6, 7 of 8 hoekig zullen zijn…, terwijl bij een goede prime lens de bokeh
bolletjes mooi kleurrijk & mooi rond zullen zijn.
(Er zijn in het verleden zelfs speciale prime lenzen gemaakt die perfecte ovale bokeh
bolletjes maken ! Als je zo’n lens vind, mag je me altijd eens mailen 😋)
Fotografie = Schrijven met licht…
Een bijna verdorde klimplant die niet wilt opgeven !
Hoe klein of hoe miniem het leven ook is…
Let’s Go For It ! 🤗
Minimalisme in de natuur, nou ja, minimalisme overal rondom ons klinkt al beter …
Als de eenvoud én de rijkdom van het minimalisme je raakt,
dan ga je er nadien dikwijls onbewust naar op zoek !
Het kunnen kleuren zijn, het kunnen vormen, lijnen en bogen of een mengeling ervan zijn …
Kunnen wegdromen bij héél eenvoudige vormen en/of kleuren ! Zalig is dat hé ?
Bij het maken van deze minimalisme foto zag ik een gekooide olifant…
Fotografie is het met behulp van licht en/of andere vormen van straling vastleggen
van afbeeldingen van voorwerpen en verschijnselen op radiatie- of stralingsgevoelig
materiaal. Het woord is afgeleid van het Grieks en betekent letterlijk:
schrijven met licht (phōs): licht, en (graphein): schrijven). (Bron: Wikipedia) .
De overgrote meerderheid van de mensen vandaag beseft niet echt dat vandaag de dag,
elk klank of beeld fragment kan worden vastgelegd in een of andere digitale vorm.
Terwijl dat pakweg 30 of 40 jaar vroeger echt niet mogelijk is geweest !
Wat mij betreft, ik blijf graag die voortgang én de evolutie in de digitale fotografie technieken op
de voet volgen, zelfs het Ai wereldje volg ik met mondjesmaat…
Maar… er is altijd een maar hé ?
Fotografie moet nog altijd fotografie blijven !
Fotografie zonder ‘gevoel’ of ‘zin’ zal in mijn ogen en gevoel ‘doods’ zijn.
Een late herfst avond gevoel bij een ondergaande zon.
De dag was warm maar nu koelt het langzaam af (gelukkig 👍).
Ik geniet extra van het warme avond licht in het opklap schermpje van de camera
Introspection gevoel…
De boomblaadjes uit de eerste foto’…
Maar nu met wat hemelsblauw als extraatje 😎
In mijn ogen blijft het minimalisme…
Een geplastificeerde metaaldraad van Bekaert in ons Dilbeekse dorp landschap,
die rode, centrale anomalie zorgt voor een verstoring in de rust !
minimalisme brengt ons eenvoud…
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) foto logje(s)
Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan ga hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel hé.
Salukes,
Dirk
.
!
Fotografie als een rode draad door mijn leven 