Het is weer hoog tijd om iets anders dan macro’s te publiceren.
Wat dacht je om de draad weer op te pakken in IJsland ?
We bevinden ons nog steeds in de wijde omgeving van Vik,
ergens aan de Atlantische oceaan.
De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Een mooie avond in IJsland, het tijdstip was kwart voor 10.
Een grot, ontstaan door de nooit afnemende erosie van de
atlantische oceaan op de basalt rotsen…
De basalt rotsen, afgewisseld met lappen dekens van taaie grassoorten…
De superzoom van de Sony RX10 is hier zeker welkom ! 
In 2016 had ik een 10/24 breedhoek, een 24/70 én een 70/200mm mee.
Met al deze lenzen kon ik bijlange na niet de foto’s maken,
die ik met de 24/600mm van die kleine Sony met gemak kon maken !
Op deze plaatsen moet je heel erg oppassen…
Regelmatig flikkert hier een door storm en wind losgeraakte rotsblok naar beneden…
Gelukkig kon ik vanop een héél veilige afstand (zeker 30 meter weg van de rotsen),
deze foto’s maken. Deze is op 500mm ingezoomd !
Door de nooit aflatende erosie zijn de basalt rotsen spek glad geslepen
door de atlantische oceaan. Bij vloed stroomt deze grot helemaal onder !
Er zijn al veel mensen verdronken hier, oppassen is steeds de boodschap !
Spijtig was het die dag heel donker, de zon kwam er maar niet door…
Bij mooi licht zijn deze gladgeslepen basalt rotsen echte juweeltjes !
Nog een héél groot voordeel van deze Sony superzoom camera !
Deze papagaaiduikers zaten heel hoog verstopt in de stugge grassen.
Op 500mm kon ik ze mooi observeren én fotograferen 😎
Deze kleine vogels hebben veel natuurlijke vijanden hier…
Daarom nestelen ze meestal heel hoog verstopt in het stugge gras…
De omstandigheden om hier te fotograferen zijn redelijk moeilijk !
Er is een voortdurend wind die constant draait en keert,
Maar de uitstekende beweging reductie van deze Sony camera
maakt veel goed ! 😎
Maximaal ingezoomd tot 600mm !
Een opstijgende papegaaiduiker.
Het is alsof hij naar mij zwaait, vind je niet ? 😉
Door de aanhoudende regenbuien moest ik constant de lens
én de eventuele filters droogmaken…
Een fotograaf moet iets overhebben om zijn werk goed te doen hé ? 😎
Een plukje groen, zomaar gegroeid tussen de basalt rotsen…
Een poserende papegaai duiker !
Als ze stil blijven zitten kan de Sony het allemaal goed aan.
Maar als ze vliegen, dan komt deze camera echt wel een streepje te kort…
Misschien dat veel oefenen helpt ?
Maar eerlijk gezegd, ik ben nooit een vliegende vogels fotograaf geweest
en zal het nooit worden denk ik. Gewoon omdat het me niet boeit.
Als er een streepje zonlicht door de wolken staalt,
dan gebeurt er iets magisch in de basalt rotsen !
Die kleuren van geel naar oker bruin lichten dan heel mooi op !
Wat ingezoomd in deze kleuren magie !
IJsland is echt een land van superlatieven vind ik !
Ergens in dit logje sprak ik van de natuurlijke vijanden
van de papegaaiduiker… (noordse stormvogels, zeekoeten, enz)
De restanten van een opgegeten papegaaiduiker op het kiezelstrand.
De ene zijn brood, is de ander zijn dood…
Om dit logje met ruwe IJsland schoonheid te eindigen:
De “tand van Odin”, zo werd deze 60 meter hoge basalt rots
door de vikings ooit benoemd !
Et voila zie …
We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 21 ondertussen !) gekomen.
‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom 
.
Alvast een dikke merci voor je reactie 
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje
Dirk
.
