Het kleine wereldje…

In het vorige logje, heb ik jullie uitgelegd hoe ik de laatste tijd
meestal mijn macro foto’s maak.
De methode die ik probeerde uit te leggen heeft als groot
voordeel dat je als er weinig licht is (s’ochtends, of de avond –
wanneer je over je onderwerp gebogen staat en dat in de schaduw zet,
een beestje in een donker bos…)
met een relatief trage sluitertijd (1/250s) en lage ISO (100 ISO) toch nog een
redelijk perfect belichte én scherpe foto kan maken.
Door de manuele instellingen op de flitser kan je perfect het (flits) licht
doseren. (1/64 , 1/32 , 1/16 , 1/8 , 1/4 of 1/2 flits vermogen )
Door de witte diffuser over de macro lens wordt het flitslicht
lekker egaal verspreid. Je moet eerst wat oefenen met de flits,
zodat je kan inschatten welke flits verhouding het beste is voor het aanwezige licht.
Je komt heel zachtjes dichterbij je onderwerp,
tot de FocusPeaking lijntjes verschijnen, daar, waar jij de scherpte wil !
Klik ! en je foto is klaar 😎
Meer is het echt niet hoor ! 😀

Voor onze fietsvakantie dit jaar, verbleven we in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw
waar we nu al voor de 3de keer geweest zijn.
We hebben maar 3 dagen van de 7 kunnen fietsen… voor de rest was
het regen, regen, afgewisseld door stortregen en motregen…
Binnen de koer van de vierkanthoeve , heeft Maryse (de gastvrouw)
tal van bloemperken, grote bloembakken met prachtige bloemen
en planten staan.
Een paradijs voor een macro liefhebber zoals ik 😎

Een piepklein bloempje dat in de schaduw stond van een boom…
Mét de blaadjeserbij gerekend is de bloem misschien 2 of max 3mm breed.
Een klein juweeltje in mijn ogen…

Bloem

Wat pastel kleuren…
een bloem moet echt niet groot zijn
om te verbazen

In het zachte avondlicht,
vond ik in het struikgewas (buiten de hoeve) wat blauw/paars
gekleurde plantjes…
Het flitslicht is hier ingesteld op 1/64^ste vermogen.
Ik hou wel van dat zachte licht sfeertje dat je zo kan opbouwen,
met niets meer dan je eigen creatieve fantasie (én een flitser natuurlijk)
Meer en meer borrelt het gevoel van schilderen met een lens én flitser naar boven 😎

Een piepklein kevertje trok mijn aandacht…
Welke soort het is weet ik niet, maar het was heel klein…
1 tot 1,5mm dacht ik.
Hier duikt een nadeel van de flits methode die ik gebruik fel op…
Op de gladde schilden van het kevertje zie je de weerschijn van de flitser,
desondanks de diffuser die ik gebruik… Dat vind ik zelfs lelijk… kan je nagaan hé ? 🙄

Hier ga ik natuurlijk op zoeken hoe dat flits nadeel vermeden kan worden !
(zonder te Photoshoppen natuurlijk !)
Zoals je dus ziet zijn er ook nadelen aan deze ‘macro techniek’…
Sorry daarvoor, maar als ik een oplossing voor dit belichting probleem heb,
dan zal ik dat graag met jullie, mijn teergeliefde bezoekers delen 😎

Kevertje

Een klein kevertje
ik heb er nog geen naam voor
en plots… sprong het weg

Zelfs in Haspengouw vind je nog hier en daar een Blauwe vleesvlieg…
Waarom zeg ik dat ??
Als je in Brabant, Antwerpen, Vlaanderen, Wallonie buiten eet
(een picknick bij het fietsen), dat moet je al vlug vliegen, vervelende kriebelbeestjes
en/of wespen wegjagen…
In Haspengouw wordt zoveel vergif gespoten om het fruit te vrijwaren tegenover
alle zowat bekende schimmels en ziekten, dat er bijna geen insecten meer te vinden zijn.
DE fruitboeren doen ook hun best om zoveel mogelijk mooi fruit te oogsten,
het is hun broodwinning dan ook. In die optiek begrijp ik al dat gespuit…
Maar van de andere kant… je weet het ook wel hé ?

Terug binnen de muren van de vierkantshoeve…
Enkel grote witte bloemen in een enorme bloembak trokken me aan !
Eerdere observaties van deze bloemen leerden me dat de zweefvliegjes
én de mieren, verzot zijn op de de stamper en/of de meeldraden van deze bloemen.
Ik wou me concentreren op de mier, maar een zweefvliegje vloog zomaar de foto binnen 🙂
Kriebel momentjes hoor 🙂

Een ondeelbaar momentje later,
nog geen halve seconde later denk ik !
Het zweefvliegje was sierlijk geland op één van de meeldraden,
de mier was bovenop de stamper geklommen…
Hoe vlug zijn deze kleine beestjes hé ?

Deze methode van fotograferen bevalt me echt 😉
ISO 100 , 1/250^ste/s , 1/32^ste flitsvermogen, f5,6

Nog een zweefvliegje dat zich klaarmaakt om te landen op de stamper van een bloem…
Nu is alles min of meer scherp, waar ik het wil…
Flink wat oefenen met fotografie technieken werpt zijn vruchten af

Vliegje

Een gouden vliegje
bekijkt het menu aanbod
ze heeft appetijt !

k hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 3)

Van de kleine regen druppeltjes en bijna bevroren water druppeltjes,

is het weer hoogtijd om iets totaal anders te presenteren 😎

Nu het hier bijna alle dagen regent of mistig, kil en koud is,

neem ik je nog eens mee naar april 2019, naar het Keukenhof bloemenparadijs in Nederland.

Omdat het nieuws de dag vandaag over niets anders meer gaat dan over corona,

vaccinaties die een beetje in de war lopen, opstanden, dwaze betogingen, oorlog, enz enz,

geef ik jullie graag wat bloemen & kleur om het leven van vandaag wat op te fleuren

De camera is nog steeds de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS.

(Mijn vorig Keukenhof logje (Deel 2) vind je hier)

Keukenhof is de grootste bloementuin die ik ooit al heb gezien.

Toen we er waren in april 2019 was er echt wel ongelooflijk veel volk !

Het leek wel of heel Nederland die dag in Keukenhof afgesproken had 😉

maar gelukkig heb je met een macro lens geen enkele last van al dat volk 😎

Noot: Ik vermoed dat door corona het Keukenhof nu nog gesloten is …

Maar mijn ongepubliceerde foto’s uit april 2019 zijn welkom denk ik

De naam van de bloem weet ik al niet meer (interesseert me eigenlijk niet),

maar de details van de meeldraden en de stamper vond ik boeiend om te zien 😀

ISO 200 , f2,8 , 1/400s , 0 EV , 150mm

De anatomie van bloemen is wonderbaar, vind je niet ? 😉

ISO 200 , f2,8 , 1/850s , 0 EV , 150mm

Met een macrolens heb je amper een paar millimeter scherptediepte.

De meeste foto’s zijn gemaakt op f2,8, dan heb ik de kleinste scherptediepte mogelijk…

Het is dan altijd weer een uitdaging waar je als fotograaf het scherptepunt/gebied plaatst 😉

Niet echt simpel, het vereist echt wel een vaste hand,

maar zo werken geeft me veel voldoening !

Enne…

Werken met een statief in een omgeving met duizenden krioelende mensen rond je heen…

Geloof me, dat is echt niet te doen 😉

ISO 200 , f2,8 , 1/800s , 0 EV , 150mm

Blauwe druifjes heb ik altijd al héél fotogenieke bloemekes gevonden !

Blauwe druifjes is een plant uit de aspergefamilie of Hyacinthaceae.

De bloemen staan dicht op elkaar, en zijn bijna bolvormig.

De onderste bloemen zijn knikkend, en de bovenste licht opstaand.

Deze laatste meestal zonder stamper of meeldraden.

De bloemen zijn blauw met een witte rand of zijn helemaal wit (Bron: Wikipedia)

ISO 200 , f2,8 , 1/200s , 0 EV , 150mm

Delfts blauw porselein,

een echt typisch Nederlands product waar ik eigenlijk wel een boontje voor heb 😎

ISO 200 , f2,8 , 1/160s , 0 EV , 150mm

Een stilleven zoeken in het Keukenhof is zeker geen probleem !

Je moet er als macro fotograaf steeds voor zorgen dat er op (max) een halve meter

afstand van je onderwerp niets komt storen…

ISO 200 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm

Wat witte vignettering in de hoeken kan je onderwerp benadrukken…

ISO 200 , f2,8 , 1/200s , 0 EV , 150mm

Nog een stilleven van Blauwe Druifjes…

De scherpte heb ik wat zachter gemaakt dmv een zelfgemaakt Orton filter

ISO 200 , f2,8 , 1/160s , 0 EV , 150mm

Je mag zeggen wat je wil over de Nederlanders…

Maar bloemen kweken !

Dàt kunnen ze als de beste

ISO 200 , f2,8 , 1/125s , 0 EV , 150mm

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Omdat de sluitertijd hier korter is dan de brandpunt afstand (150mm),

loop je veel kans om beweging onscherpte in je foto te krijgen…

Maar gelukkig heeft de Fuji XH1 een uitstekende beweging stabilisatie aan boord 😎 ,

zodat de foto scherp blijft waar het moet 😉

ISO 200 , f2,8 , 1/70s , 0 EV , 150mm

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 2)

Ook nu en hier blijven we nog even in de natuur,

maar toch reizen we nog vlug eens van Asse naar het Keukenhof in Nederland. 😉

In deze blog maak ik graag sprongen in tijd en plaats, zonder enige logica,

Het tegenovergestelde van “ordnung muss sein !” koester ik, maar dat wist je al hé

Enfin soit, we gaan terug naar de kern van dit logje… : Bloemen 😉

Wie Keukenhof zegt, heeft het natuurlijk over bloemen…

‘k heb al veel bloementuinen bezocht en gezien

maar Keukenhof zit mét stip op de eerste plaats qua bloemenpracht én kleur

Het is schitterend hoe het zonlicht door deze fréle bloemenblaadjes straalt hé ! 😎

Hoe de kwekers het doen, om kleuren, vormen van een bloem te veranderen,

daar heb ik geen flauw idee van !

Deze geel/oranje/rood gekleurde tulpen soort leek wel op een vlammenhaard !

Petje af hoor bloemkwekers ! 😎

Brandende bloemen,

met blaadjes als vuur tongen

warm kreeg ik er van

Soms lijkt het wel, of bloemen met elkaar staan te praten !

Net als wij, mensen, die op de bus of trein wachten, samen een leuk praatje slaan (vind je niet ?)

Als kind fantaseerde ik graag over de “Klankentapper”, (Suske en Wiske, strip reeks Willy Vandersteen)

Een (puur SF) toestel (ontworpen door professor Barabas), dat de taal van bloemen/planten,

vertaalde naar onze mensentaal én omgekeerd ! 🙂

Stel je eens voor ! Met bloemen of groenten/planten/bomen kunnen praten…

een zalig idee hé 🙂

Nog een andere variatie op de vuurbloemen van 2 foto’s terug.

Bloemkwekers die zo’n bloemen/kleuren pracht kunnen creëren…

Die krijgen van mij een dikke bravo 😉

Naast de orchidee komt de narcis op de 2de plaats

in mijn persoonlijke BTT (bloemen top tien 😉 )

Dat wetende zal je dan wel begrijpen dat ik hier echt in mijn nopjes was

Wiegend in het gras

dansen narcis bloemetjes

met maagdelijk wit

Die broze schoonheid van een bloem…

is ze niet oneindig mooi ? 😎

Niet te verwonderen, dat een ruikertje bloemen,

onze mensen harten sneller doet slaan hé 😉

Deze wit/roos/rood gekleurde bloemen deden me denken aan … Carpaccio !

Nu word hij helemaal zot (zo hoor ik je nu denken)…

Maar vrees niet, ik leg je uit waarom ik hier dacht aan Carpaccio 😉

Een leuk dag verhaaltje in onze ‘Scheur Kalender met een hoek af’

is ergens blijven hangen in mijn achterhoofd 😎

Het verhaaltje ging over het ontstaan van het vleesgerecht Carpaccio.

Carpaccio is oorspronkelijk een gerecht van dungesneden rauwe runderlende

met een dressing van zelfgemaakte mayonaise, worcestersaus,

citroensap, melk, zout en witte peper.

Het gerecht werd bedacht in 1950 door Giuseppe Cipriani,

de eigenaar van Harry’s Bar in Venetië.

Cipriani had vele beroemde stamgasten zoals Charlie Chaplin en Ernest Hemingway.

Een Venetiaanse gravin, Amalia Nani Mocenigo, was ook een veel geziene gast.

Zij leed aan bloedarmoede en moest van haar dokter rauw, rood vlees eten.

Cipriani bedacht daarop de carpaccio–schotel.

Hij noemde dit gerecht naar de schilder Vittore Carpaccio,

van wie op dat moment een overzichtstentoonstelling werd gehouden in Venetië.

Cipriani werd geïnspireerd door het diepe rode en herkenbare wit/geel

dat Vittore Carpaccio in zijn schilderijen gebruikte.

Tot op de dag van vandaag staat de carpaccio-schotel op het menu van Harry’s Bar

(nu gerund door zoon Arrigo Cipriani).

Een leuk weetje hé ? 😉

Gewapend met een 100mm macro lens,

vind ik het zalig om eens diep in een bloem te duiken 🙂

Eens ik begin met de macro lens,

dan is er geen houden meer aan 😉

Dan zie ik overal leuke dingen om uit te proberen !

Macro fotografie is schoonheid zoeken in een wereld,

die je met het blote oog niet kan zien

(of je moet héél straffe ogen hebben natuurlijk ! 😉 )

Macro fotografie is steeds opboksen tegen grenzen…

Je kan de hele bloem scherp maken door gebruik te maken van focus-stacking,

maar daar had ik echt geen zin in…

Het “echte” manuele macro werk spreekt me nog altijd meer aan

dan de nieuwe digitale technieken (waar je echt wel veel meer mee kan doen hoor !).

Omdat je bij ‘ouderwetse’ macro technieken echt binnen krappe grenzen werkt,

blijft het een uitdaging om je beeld te vormen, wat moet scherp zijn,

wat mag niet wazig zijn, zijn de kleuren goed, wat met het bokeh ? enz, enz…

Ik hou van maximale lens opening (f2,8), dan heb ik natuurlijk een minimale scherptediepte…

In dat heel krap begrensde wereldje moet je echt wel heel creatief denken en werken,

en net dat, maakt het zo verdomd leuk om te doen 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & bloemekes fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Bloesems van onze Japanse kerselaar (Deel 2)

Van de herten en de heuvels in Duitsland,

keren we terug naar ons klein Belgenlandje.

Meer bepaald naar ons kleine voortuintje

waar onze Japanse kerselaar met zijn wit-roze bloesems stond te pronken

Voor macro werk heb je niet echt een macro lens nodig…

Je kan evengoed werken met een 70/200mm of een 100/400mm telezoom.

Maar in dit logje zijn alle foto’s gemaakt met één Fuji macro lens.

Namelijk de aps-c Fuji 80mm macro 1:1 f2,8 die op de Fuji XH1 is geschroefd.

De crop factor omgerekend naar full frame is 1,5

Dus 80mm x 1,5 = 120mm. Kan je lekker dichtbij komen ! 😉

Deze lens heeft een boterzachte achtergrond

(wat ik een zalige eigenschap vind natuurlijk ) 😎

Gek hé, hoe 1 boom zoveel schoonheid kan dragen 🙂

Het is dan ook een fotografie feest voor mij als de bloesems

in volle bloei komen te staan !

’s ochtends heel vroeg

ontluiken witte bloesems

als sneeuw pareltjes

Het is redelijk moeilijk om scherpe foto’s uit de hand te nemen,

zeker als er een zacht briesje staat

of als er een auto of een vrachtwagen passeert…

Maar daar zijn middeltjes tegen hoor 😉

Men neme een (lange) uitschuifbare antenne van een oude radio,

je steekt die in de grond en het kleine takje met je bloem onderwerp

maak je even vast met een wasspeld aan die antenne.

Klaar is kees en je doet niets kapot

Onze buurvrouw heeft een kapsalon.

Naast de ingang van het salon branden meestal 2 Led sfeer lampjes.

Door de zalige onscherpte van de macrolens,

kan ik handig gebruik maken van die lichtjes 😎

De lichtjes staan ongeveer 5 of 6 meter verder van onze boom.

Dat is mooi meegenomen hé ? 😉

Sneeuw witte bloesems

lokken met hun geur en kleur

gonzende bijen

Dezelfde foto als hierboven,

maar dan met een Orton bewerking…

Orton verzacht alles op een zalige manier vind ik 😎

Er groeien zoveel bloesems aan de boom,

dat ik keuze genoeg heb om leuke composities te maken.

Hier heb ik de 2 led lichtjes in 1 foto kunnen krijgen

(zonder hulp van photoshop hé ?! )

In de vorige foto zie je dat de meeldraadjes van de bloesem

niet helemaal scherp zijn…

Een verzachtende Orton bewerking kan hier mooi werk afleveren 😉

De kersenbloesem

staat terug in volle bloei

het is weer lente

Het is wonderbaar,

hoe die rode bloem knopjes

morgen bloesems zijn

Om dit logje af te sluiten…

Een takje vol rode beloften…

Morgen zullen er heel wat nieuwe bloesem bloempjes

wit pronken in onze voortuin

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro fotografie van onze Japanse kerselaar

én natuurlijk, de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen, commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Bedankt voor je bezoekje 😉

Groetjes, Dirk

Bloesems van onze Japanse kerselaar

Elk jaar opnieuw is het weer uitkijken naar de eerste bloesems

van onze Japanse kerselaar !

Het is best wel een “rare” boom vind ik 🙂

Eerst zie je overal piepkleine bloesemknopjes groeien

(zie de eerste foto van dit logje), de meeste zijn 1 tot 2 mm groot !

Tot je op een dag ontdekt dat er ineens honderden bloesem bloemen

tegelijk zijn ontwaakt

Dát is voor mij hét teken dat de lente in aankomst is 😀

Een haiku met een vette knipoog naar Jan De Wilde … 😉

Bloembotten barsten

open met een witte knal

daar is de lente

De blaadjes van de bloesems zijn niet wit,

maar van een heel verfijnd heel licht en kwetsbaar aanvoelend roze.

De meeldraden dan weer, zijn van een zuiver wit.

De helmknopjes zijn geel tot licht oranje

dat ontsproten is uit een licht rode bloembodem.

Een ‘orton’ techniek bewerking op voorgaande foto…

De bloesems groeien

als geurige sneeuwvlokjes

in een lentebries

Het macro seizoen wordt weer in gang getrokken 😎 Zalig !

De uitdaging om net datgene dat ik belangrijk vind scherp te krijgen

en de zalige onscherpte van een macrolens zijn plaatsje te geven.

Alle bloesemfoto’s zijn buiten gemaakt, dat wil zeggen dat het minste

zuchtje wind, zorgt voor een gegarandeerd mislukte foto !

Maar ik heb nooit beweerd dat macro fotografie gemakkelijk is hé 😉

Hier zie je goed hoe flinterdun de scherptediepte van een macrolens is…

De eerste meeldraadjes zijn nog scherp, de middenste en achterste meeldraden

verdwijnen al in een waas van onscherpte.

Dat bloesemknopje

gehuld in maagdelijk wit

is wat verlegen

Meer en meer gebruik ik mijn lens als een penseel,

als ik in het macro wereldje werk.

Het kleurenpalet zoek ik gewoon in de natuur.

Door de zalige eigenschap van onscherpte bij een macrolens

kan ik de achtergrond kleuren gaan gebruiken als aanvulling in mijn foto.

Het kleine wereldje is een bron van inspiratie voor mij 😎

Bij bloemen, planten fotografie gebruik ik graag de ‘orton’

foto bewerking techniek.

Dat is een oude filmtechniek, ontwikkeld in de jaren 60, begin 70 jaren,

om een flou, een zacht waas over de film (of foto) te leggen.

Als je dat doet in photoshop zit je al snel een dik half uur bezig

om alle bewerkingen uit te voeren.

Maar gelukkig kan je in photoshop al je handelingen die je doet opslaan in 1 ‘action’.

Die action kan je opslaan en later terug laten uitvoeren als een batch bewerking op een foto.

Dat ‘action’ uitvoeren process neemt amper een halve seconde in beslag !

Handig hé ? 😉

Hoe meer je de lens dichtknijpt (hoger F-getal),

hoe meer scherptediepte je krijgt.

Maar ook… meer details in de achtergrond… 😐

Macro fotografie is een constant afwegen en scherpte en onscherpte.

Om dit logje te eindigen voor vandaag,

nog een orton bewerking op bovenstaande foto.

Orton verzacht alles op een no nonsens romantische manier vind ik

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro fotografie van onze Japanse kerselaar

én natuurlijk, de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen, commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Bedankt voor je bezoekje 😉

Groetjes, Dirk