Een handvol lente bloesems…

Dit jaar heb ik me al ferm kunnen amuseren met onze Japanse kerselaar !
De dagen dat het niet regende én/of er weinig of géén wind was
(dat zijn er 4 dit jaar !!) kon ik me gelukkig een paar uurtjes vrijmaken
om de bloesems groeiend op onze boom als bron van inspiratie te gebruiken 😋

In mijn vorige lentebloesem logjes heb ik gewerkt met mijn droomlens,
de 35mm F/0,95 van Brightin Star. Maar omdat ik een macro onderwerp niet altijd
op dezelfde manier en/of techniek wil benaderen, heb ik vandaag gekozen voor een
niet echt gewone techniek…
De camera blijft een Fuji X body. De lens die ik gebruik is nu de Fuji X
80mm f/2,8 macro lens. (fyi: Een macro lens is ook een prime lens…).
Maar om dichterbij bij mijn onderwerp te komen, heb ik een tussenring
(een extender in het Engels) van 12mm gebruikt.
Zo kom ik los van het 1:1 macro “keurslijf” en kan ik (mits wat lichtverlies)
tot het 1,3:1 en 1,5:1 macro gebied komen. (Bijna 2x dichterbij dus).
Het lichtverlies is echt te verwaarlozen… Een “moderne” camera kan heel wat
schaduwen piekfijn én met vele details erin verwerken zonder digitale ruis 😎

Het zon licht was die dag echt wel onvoorspelbaar…
Maar als fotograaf moet je je plan kunnen trekken om een min of meer
aanvaardbare belichting uit je foto technische mouw te schudden 😃

Soms schuift er wel eens een of andere verloren gelopen regenwolk voor de zon…
Deze foto vind ik wel interessant omdat de meeldraden van de lente bloesems
hier héél mooi op de voorgrond komen ! 😉
Tegenlicht kan héél mooi zijn !

Een paar minuten later is het zonlicht dan weer helemaal anders !
De avondzon is op komst ! (Het tijdstip toen was 18:15u)
Het avondrood… al maanden verlang ik ernaar !

Door de 12mm tussenring kan ik 2 tot 3x korter komen dan normaal met de 80mm lens,
De kleinste details worden duidelijk in het zalig warm-rood-oranje avondlicht 😊
terwijl de achtergrond heerlijk wazig blijft !
Schilderen met je lens… zalig is dat ! 🎨😋

Een bloesembloemeken zit verstopt achter 3 of 4 piepkleine blaadjes,
die groeien aan onze Japanse kerselaar.
Het is zalig om in dit wereldje van uiterst minieme scherptediepte,
je weg te zoeken én je foto onderwerp te vinden !

De tijd ging naar 18:30u…
Het avondrood van onze zon was nu aan het woord !
Het zijn WOOOW momentjes 😊

Als fotograaf beleef je natuurlijk top momentjes bij dit magisch licht !
Hier had ik ‘geluk’ dat er één of andere regenwolk tussen de ondergaande zon én mij gleed…
(btw: Zonder dat ‘geluk’ kon ik dit licht op dezelfde wijze krijgen door een ND filter te gebruiken)

Bijna dezelfde camera positie als bij de vorige foto (enkele minuten later) …
Alleen was ik hier een dikke 20cm dichterbij de bloesem bloemekes gekomen.
De ondergaande zon lijkt groter en de bloesem bloemekes zijn prominenter in beeld.
Dit soort fotografie (én uitzoeken hoe het allemaal moet) maakt me blij 😃

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) foto logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel… dat zien we dan wel hé.

Salukes,
Dirk

Lente, druppels, bloesem en nog wat andere leuke dingen

In mijn drie vorige bloesem logjes heb ik vooral gespeeld,
met de close up mogelijkheden van de Brightin Star 35mm f/0,95 prime lens.
In het logje van vandaag heb ik gewerkt met de Canon 100mm f/2,8 macro lens
en de Fuji GFX 50S.
Het onderwerp tussen beide benaderingen is min of meer gelijk,
namelijk de lente bloesems van onze Japanse kerselaar in maart.

Maar tussen beide lenzen zit echt een wereld van verschil, zoals je hier nu zelf kan zien !
De Brightin Star is een heerlijke lens om lekker dromerige plaatjes te maken,
te “spelen” met het licht en zijn unieke bokeh. Het is géén macro, maar de
close up mogelijkheden zijn indrukwekkend !
De f/2,8 100mm macro laat je toe om het kleine wereldje te gaan verkennen,
om het onzichtbare min of meer zichtbaar te maken. Het ‘echte’ macro werk dus.

Dat je met beide lenzen op een totaal andere wijze moet werken,
is wel duidelijk hé ?
Een takje met wat open bloesemblaadjes, de focus heb ik gelegd op de meeldraden
van het bovenste bloesemblaadje.
De witte achtergrond komt van de witte mobile home van onze buurman,
die bijna 3 meter verder geparkeerd staat 😋

Met een macro lens kan je echt héél dichtbij komen…
Het is dan ook zeker niet mijn bedoeling om een objectieve weergave
van de werkelijkheid te maken…
Dat is geen fotografie vind ik , maar gewoon een kopie maken van wat je ziet…
Mijn verhaal vertellen dmv een beperkte scherptediepte is echt mijn dingetje,
maar mijn teergeliefde volgers weten dat ondertussen wel 😉

Met een macrolens kan je natuurlijk ook grotere stukken fotograferen…
De wolken die je hierboven ziet… zijn de voorbode van een malse regenbui
die er een half uurtje later uitviel 🌧☂

Maar na regen komt er meestal zonneschijn ! 👍
Heb ik je al verteld dat je na een regenbui zeker naar buiten moet gaan ?
(om druppeltjes te fotograferen natuurlijk 💧💧📷)

Ook met kleine druppeltjes in de bloesemblaadjes kan je lekker ‘spelen’ !
Als je wat geluk hebt én de zon belicht de druppeltjes heel subtiel,
dan is de kans héél groot dat je overal kleine bokeh bolletjes ziet .
Spijtig genoeg was het licht hier nét niet subtiel genoeg…

In deze witte bloesemblaadjes zat een regendruppel ‘gevangen’…
De lens stond helemaal open op f/2,8, zodat de scherptediepte héél miniem was
én ik daardoor de aandacht kon leggen op de piepkleine meeldraadjes van dit bloemeken.
De achtergrond verdwijnt hier ook in een onscherp waas.

Dichterbij kon ik niet komen om welgeteld 2 meeldraadjes scherp te krijgen,
een oranje en één geel meeldraadje zijn min of meer scherp…
meer is er niet nodig om te zien dat dit een bloesem bloemeke is.
Die grote vrijheid die je als macro fotograaf hebt om in wereldje van héél kleine
scherptediepte je ding te doen is telkens weer een nieuwe uitdaging 😋

Mos… wereldwijd bestaan er zo’n 26.000 soorten mos !
De Vlaamse soortenlijst telt maar liefst 532 verschillende mossensoorten !
Met het blote oog zie je amper een mos detail, maar gezien door een macro lens
gaat er een héél nieuwe mos wereld voor je open 😃

Soms (als je geluk hebt) zie je met de 100mm macro (+ een Raynox 250 voorzetlens)
héél rare beestjes voorbij schuifelen ! ik schat dat die oranje/rode beestje max 2 mm
lang is. Zou dit beestje een teek kunnen zijn ? 😨 ?

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel… we zien wel het dan wel hé 🤔
Misschien gaan we nog eens naar Antwerpen ? 😃

Salukes,
Dirk

Mijn nieuwe droomlens … (Part 3)

Gisteren hebben we mogen genieten van een lekker lente zonnetje 🌞
Voor een natuur en macro fotograaf is dat natuurlijk top !
In de namiddag kon ik me vrij maken om buiten lekker te gaan
fotograferen. De foto locatie is nog steeds mijn voortuintje,
waar onze Japanse kerselaar in volle bloei staat !

De camera is nog steeds de Fuji XT5 en als lens heb ik weer mijn nieuwe
droomlens, de analoge , Chinese, 35mm f/0,95 prime lens van Brightin
Star gebruikt. (Link naar de Chinese site)
In mijn vorig Droomlens logje heb ik al veel over deze lens verteld.

Het grote verschil met het vorige logje is dat het weer toen somber
en grijs was… Gisteren was het schitterende lenteweer en kon ik me
lekker uitleven met het lente licht én het heerlijk warm gekleurde
voor avondlicht (rond 18u).

Alle foto’s zijn ongeveer vanop 34 tot 40cm afstand van
mijn onderwerp geshoot. Het zijn close-up foto’s, géén macro’s.
Ik heb bewust alle foto’s met een volledig open diafragma (f/0,95)
geshoot. De scherptediepte is dan héél klein,
maar daar kies ik bewust voor ! Ik wil in deze minieme speel ruimte
mijn onderwerp zoeken én een mooie compositie bouwen.
Het is niet echt simpel om te doen, maar het geeft een ongelooflijke
fotografie beleving én tegelijk het gevoel dat ik schilder met de lens. 😃

De ISO staat vast op 125 (dat is de laagste waarde van deze camera).
De sluitertijd varieert tussen 1/80s tot 1/500s, afhankelijk van het licht.
Soms zet ik de lichtcorrectie op -2 tot +2, afhankelijk van het licht.
Er is géén statief gebruikt… Sommige foto’s zijn gemaakt toen ik op
een stoel zat (mijn slechte rug… weet je wel), maar de meeste foto’s
maakte ik rechtstaand. Er is ook géén grijsfilter gebruikt…
De scherpstelling gebeurt altijd met Focus Peaking.

In dit eerste lente zonnetje, moest ik oppassen om géén overbelichting te krijgen…
Hier heb ik de lichtcorrectie op -2 gezet. (Ik kon ook de sluitertijd verhogen…)
Maar directe lichtcorrectie geeft de kleuren mooier weer vind ik 😎

Alle wazige bloesems en takjes zijn maar een paar cm verwijderd van de bloesems
waar ik op heb scherpgesteld. Als je werkt met Focus Peaking maakt het ook
niet uit waar je de focus plaatst… Je kan de focus dmv de diepte lijntjes haarfijn bepalen 😃

In een leuke compositie kan je werken met vormen , afstanden , verhoudingen…
maar ook met kleuren !

Naarmate de avond nadert, wordt het licht soms warmer (een oranje, rode zon komt in zicht)…
Die momentjes vind ik altijd super om mee te maken !
Als fotograaf moet je dan goed opletten dat de witte bloesems mooi naturel wit blijven…
en niet oranje rood worden. Dat betekent dat je moet sleutelen aan de witbalans !
(Maar je kan die witbalans nadien rechtzetten in Photoshop of Lightroom hoor)

Hier had ik het geluk dat de ondergaande, oranje rode zon, zichtbaar kwam
tussen 2 dikke takken van onze Japanse kerselaar.
Op die manier keek ik niet rechtstreeks in het zon licht, maar werd het felste licht
afgeblokt tussen de takken.
Het is soms wat zoeken tussen fel licht en de donkere schaduwen…🌞🤔

Hier zit de zon ‘verstopt’ achter vele takjes en bloesems.
Vanuit een laag standpunt (gezeten op een stoel) kon ik het licht meten
op de min of meer blauwe hemel. Zo maakte de camera zelf een correctie door het zonlicht
te temperen én de lichtblauwe hemel daaraan aan te passen.
De oranje/rode blaadjes én het witte bloesembloemeken zijn nu perfect belicht 😊

Een ander takje met een dotje lenteblaadjes in 100% tegenlicht !
De overbelichting van de zon heb ik kunnen ongedaan maken door -3 stops belichting
correctie in de geven.
Dan heb ik het licht gemeten op het meest belichte punt van de boomblaadjes…
De lichtmeter past zich aan aan mijn voorwaarden en alles is terug in balans 😎
Het avondzonnetje verblind niet meer én de boomblaadjes zijn feeëriek belicht 👍

Hier heb ik de witbalans op ‘schaduw’ gezet en heb zo héél bewust het oranje
rood laten overheersen. (Toen was het 18u30 ongeveer).
Nadien heb ik in de RAW editor van Photoshop de kleuren én de witbalans
van de bloesems om meer naturel roze gezet. De schaduwen kon ik ook wat
oplichten, maar dan zou het resultaat lelijk zijn vrees ik.
Dit is min of meer het licht & kleur beeld dat mijn ogen zagen toen ik de foto maakte.
De héél kleine scherptediepte van de lens maakt er een superzacht schilderijtje van 🤗

Salukes,
Dirk

Lente kriebels🌞(Deel 4)

Als je als fotograaf ‘besmet’ wordt door het macro virus…
dan is er geen enkel vaccin dat je nog kan redden !
Maar gelukkig is het macro virusje niet dodelijk …
Het is zelfs een heel plezante ziekte 😎

De wit-roze bloesem bloemekes van onze Japanse
kerselaar brengen me elk jaar weer op nieuwe macro
ideetjes om lekker uit te proberen !
Het is intussen al een tijdje geleden dat ik experimenteerde
met min of meer “extreme” macro technieken.
Ik wil nog eens veel korter komen dan de ‘klassieke’ 1:1
macro verhouding.

Daarom gebuikte ik de Canon 135mm f2 lens met een
tussenring van 16mm erbij. Dat bracht me op een macro
verhouding van 1,5:1 …
Leuk om mee te spelen dacht ik, maar ik wou meer details
van een lente bloesem bloemeken naar voor brengen !
Dat wat je niet echt kan zien zichtbaar maken…

In alle volgende foto’s heb ik tenslotte hét grote macro beest,
de Canon MPE-65mm f2,8 macro lens gebruikt.
Deze lens heeft een macro verhouding van 1:1 tot 5:1 !!
Het is zeker de moeilijkste lens die Canon heeft !
Dee scherptediepte is ook zo extreem klein als je op 5:1 werkt,
dat je minimaal een statief en/of een macro slede moet gebruiken
om scherpe foto’s te maken.
Deze lens is ook 100% manueel, géén autofocus enzo !
Je zal dan ook begrijpen dat alle volgende foto’s op mijn
keukentafel zijn gemaakt… Het minste zuchtje wind buiten
zal héél zeker je foto verknallen !
Op een macro verhouding van bijna 3:1 zit je comfortabel genoeg
om het onzichtbare van het kleine wereldje zichtbaar te maken !

Maar als we nog wat dieper in het macro wereldje duiken…
Op een verhouding van 4:1 bijvoorbeeld !
Dan kom je terecht in een wereldje waarvan je dacht
dat je het nooit zou zien !
Dat ongelooflijke kleine kunnen zien, dat is voor mij de
wonderbare magie van macro ! 👍

Op dit redelijk extreem macrovlak is de scherptediepte
omgekeerd evenredig met je macro verhouding…
Dwz, hoe dichterbij je komt, hoe kleiner de scherptediepte.
Als je op 4:1 een diafragma van f8 gebruikt, dan moet je
het diafragma met 4 vermenigvuldigen.
Dan heb je eigenlijk een diafragma van f/32 !
Wat met grote zekerheid tot diffractie zal leiden én je foto
zal bijgevolg verknald zijn…
Op 4:1 macro verhouding gebruik ik een diafragma van
maximum f4 (f16 is dan op randje van wel of niet diffractie)
Ik speel op zeker door het gebied tussen f2,8 én f4 te gebruiken.
Met een heel kleine scherpte diepte kan je leuk spelen én
leuke composities maken…
Maar als je méér scherptediepte wil én je wil géén diffractie !
Kan dat ?? Ja hoor, het kan … kijk maar naar de volgende foto 😊

Hoe krijgen we meer scherptediepte in een foto, liefst met een
klein diafragma, f2,8 bijvoorbeeld ??
We gaan de FocusStacking techniek gebruiken !
(in deze link leer je er alles over, en moet ik minder uitleg geven 😂 )
Momenteel zijn er al veel camera’s met ingebouwde FocusStack
mogelijkheden… De techniek staat niet stil hé ?

Nog een spielerijtje van héél beperkte scherptediepte…
Intiem zijn met lente bloesems 😁

Als je werkt met een macro slede,
dan kan je héél precies het scherptepunt bepalen.
Hier heb ik gewerkt met een macro verhouding van 3:1
én een diafragma van f/2,8
Door zo precies met de scherptediepte positie te werken,
kan je de bloesems tonen op een heel andere manier 😊

Deze laatste foto is bijna identiek dezelfde als de vorige…
Alleen heb ik hier f/5,6 gebruikt ipv f/2,8…
Het diafragma is dus héél belangrijk voor het “gevoel”
én het “karakter” van je foto !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente kriebels 🌞 (Deel 3)

Het is nu bijna eind april 2023, het aantal dagen
dat het hier warm en zonnig was, kunnen we min of meer
op 1 hand tellen… 🥴
Terwijl het zuiden van Spanje en Italië kreunt en zucht
onder een extreme hitte én een catastrofaal ontwikkelende
nooit eerder geziene droogte, sakkeren wij hier in het ‘noorden’
op al die verdomd uitzichtloze regenbuien en nachten die
flirten met vriespunt temperaturen…

Om wat extra lente zon én lente warmte in dit logje te krijgen,
ga ik héél even terug in de tijd…
15 maart 2023, de dag dat de zon voor de 2de keer paraat was !
(Welke lens en camera ik toen heb gebruikt, kan je hier in het
vorige “lente kriebels 🌞 deel 2” logje (her)lezen)

Onze Japanse kerselaar in volle bloei…
Die dag was er een welgekomen windstilte !
Daardoor slaagde ik erin (met behulp van een monopod statief)
om de helmknoppen op de meeldraden scherp te fotograferen.

Een fantasietje met het Orton effect (via de Photoshop actions)…
Deze bewerking vind ikzelf kantje boordje van het aanvaardbare,
maar misschien heb jij er een andere mening over ?

De zon liet ook die dag van 15 maart wel een steekje vallen…
Als er een grijze regenwolk voor de zon schuift, dan is het licht
ineens helemaal anders…
Maar een uitdaging neem ik graag aan ! 😎

Fotografie is voor mij niet de exacte weergave van de werkelijkheid
weer te geven, maar om aan die werkelijkheid een creatieve expressie
toe te voegen…
Schilderen met je lens is voor mij…:
Durven “spelen” met het aanwezig licht én kleuren,
én je creatieve keuze van het diafragma én de sluitertijd,
om die plaat te maken die je bevalt 🤠

Omdat ik heel graag werk met open diafragma’s (klein f/getal),
kan ik de achtergrond heel zacht en diffuus laten.
In die héél beperkte scherpte diepte moet ik mijn dingetje doen…

Zelf heel kleine bloesems zijn onderhevig aan natuurwetten…
Elk voorwerp, hoe klein het ook is,
zal zijn schaduw reflecteren op de meest dicht bijzijnde achtergrond…
De schaduwen van de meeldraden op het kroonblad vind ik zalig ! 😃

Puberale én volwassen bloesembloemekes in onderling overleg… 🤠

Het licht werd ineens heel anders toen
een grijze wolk voorbij de zon gleed…
Licht kan heel mooi zijn in die héél kleine momentjes !

Een paar seconden na de vorige foto…
Er was min of meer het zelfde licht,
alleen is de focus van het bloesembloemeken rechts onder
naar het bloesembloemeken links boven geschoven 😎
Een heel andere impressie hé ?

Om dit logje af te sluiten…
Hoe kan ik onze Japanse kers bloesems fotograferen in tegenlicht ?
De belichting EV parameter op -1/3 zetten helpt zeker je verder !
Maar de rest van het verhaal laat ik je graag zelf uitzoeken,
want fotografie is een ontdekkingsreis 😊

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente kriebels 🌞

Na de herfst en de winterprikjes is het eindelijk weer dé tijd
om volop te genieten van de eerste Lente prikjes !
In de 3 weken voorafgaand van vandaag, hebben we bijna
altijd regen, wind, guur & bijna herfst weer gekend…
Maar gelukkig waren er in die kille, natte weken,
ook 3 dagen dat het min of meer droog bleef…
én dat er (bijna) geen wind was !

Juist in die droge dagen ontwaakt onze Japanse Kerselaar
uit zijn winterslaap !🙂
Mijn teergeliefde bezoekers weten dat dit ontwaken héél
belangrijk is voor mij…
Als onze Japanse kerselaar bloeit…
Dan is de lente in het land 😃

In een aarzelend namiddag licht besloot ik om de bloesems van
bovengenoemde boom te fotograferen !
Bij alle foto’s heb ik de Canon 100mm f/2,8 macro lens gebruikt…
Welke camera body ik heb gebruikt doet er niet toe…

Omdat ik het liefst met een wijd open diafragma in het macro
wereldje werk (klein F-getal), kan ik volop ‘spelen’ met de subtiel
kleine scherptediepte van een macro lens. 80% van alle foto’s in
dit logje zijn met f/2.8 geshoot.
Alleen de foto’s 8 & 9 in dit logje zijn met f/5 geshoot…

De eerste lentebloesem bloemeken foto in onze voortuin dit jaar 😊

Een minieme, heel kleine beweging trok mijn aandacht !
Het was een strontvlieg die kwam snoepen van de eerste lente suiker !

In mijn fotografie zoek ik altijd naar ‘ongewone’ beelden…
Het is een voortdurend afwegen tussen scherpte diepte
én de elementen in het kleine macro wereldje dat je ‘bezoekt’…
Als de scherptediepte heel klein is (in dit geval ongeveer 0,5cm)
dan kan je bepaalde elementen in je compositie echt isoleren.

‘Spelen’ tussen scherp en subtiel onscherp vind ik zalig om te doen
Soms levert deze benadering (in mijn ogen) leuke platen op .

Als je wat geluk hebt met het weer én er geen wind is,
dan heb je de tijd om rustig leuke composities op te zoeken 😎
Met mijn macro fotografie probeer ik om nooit de saaie realiteit
weer te geven…
Door te ‘spelen’ met de subtiele onscherpte die de lens me geeft,
leg ik graag een tikkeltje magie, speelsheid in mijn foto.

Of je kan ‘spelen’ met het aanwezige licht…
Hier schoof een regenwolk tussen mij én de zon 🥴
Ik heb de EV 1,2/3 stop hoger gezet om min of meer ‘helder’ licht
te krijgen… Het wit in de achtergrond komt van de witte mobilehome
van de buurman 🙃

Lente bloesem bloemekes…
Elk jaar weer opnieuw is het een feest om ze te zien bloeien en groeien !

Soms wordt het in de lente wat donkerder…
Maartse buien en/of aprilse grillen ??
Hier het ik een diafragma van f/5 gekozen, omdat ik de open
én gesloten bloesems scherp wou hebben. Aan het takje links kan
je heel goed hoeveel scherptediepte ik heb.
Ik ‘zocht’ hier naar een beeld van “Moeder en Kind” 🙂🤰

Nogmaals f/5 gebruikt, nu omdat ik de meeldraden én tegelijk
de wit/rose bloemblaadjes scherp wil hebben.
Bij f/2,8 is de scherptediepte zo klein, dat ik zou moeten kiezen :
of de meeldraden scherp, of de bloemblaadjes scherp.

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Het diafragma staat terug open op f/2,8
De takjes in de achtergrond zijn niet echt meer herkenbaar
als takjes… Een fluwelen, wazige achtergrond zoals hier ,
daar streef ik altijd naar. Dit is ook de kracht én tegelijk
de magie van een macrolens ! 😎👍

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro in onze herfst tuin

Het leuke van macro fotografie is dat je het overal kan doen !
Zelfs op een klein appartementje met een mini terrasje
kan je de meest leuke macro foto’s maken 🤗
Wat bloemekes, een paar leuke zaadjes, insecten vind je meestal overal,
misschien zelfs wat oud speelgoed van vroeger, van je kids of kleinkinderen…
De mogelijkheden voor macro zijn quasi onbegrensd.

Alle foto’s in dit logje zijn gemaakt met de Fuji XH1 én de spotgoedkope
manuele (Chinese) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Een ‘gewone’ macro lens heeft een verhouding van 1:1…
De Laowa lens komt 2x dichterbij ! (2:1 verhouding)
In een manuele lens is er géén autofocus…
dat betekent dat je als fotograaf alles op manueel moet gooien…
Maar dat is nu juist datgene dat een macro fotograaf altijd doet 🤠
Maar door het ontbreken van (dure) elektronica in deze macro lenzen,
zijn de Chinezen erin geslaagd top kwaliteit macro glas aan te bieden
voor een spotgoedkope prijs ! 😎

De meeste spiegelloze systeem camera’s bieden de dag vandaag een
redelijk goed focus-peaking mechanisme aan, zodat scherpstellen op
elk punt dat je wil héél simpel wordt.
Deze Laowa lenzen kan ik iedere macro fotograaf aanbevelen.

Belangrijk: Aan deze ‘Laowa reclame’ verdien ik niets, rien de knots, nada, nothing…
Laowa weet zelfs niet wie ik ben !🧐
Mijn positieve ervaring met deze lenzen deel ik graag met al mijn bezoekers…
Waarom 2 of 3 keer meer geld uitgeven voor een lens die minder kan
dan deze uitmuntende (manuele) macro lenzen van Laowa… ?

Genoeg technisch geleuter… je kwam naar hier om naar mijn foto’s te kijken hé 😎

Een (voor mij) onbekend plantje dat zomaar groeide in een grote bloempot….
Het leek me een brede groen/bruine grashalm,
maar toen die plots ‘in twee delen scheurde’ dacht ik piepkleine zaadjes te zien verschijnen…

Een paar cm link of rechts in de bloembak… (ik weet het niet meer…🤭)
Een piepkleine rode stengel met rode vleugel blaadjes verscheen voor de lens…
De rode blaadjes waren amper 2 tot 2,5mm breed.
De lens was volledig opengedraaid tot 2:1, wat een uiterst minimale scherptediepte
als welgekomen extraatje gaf ! De achtergrond was heerlijk onscherp wazig 🤗

Ooit droeg deze stengel een ‘slaapmutsje’…
De frèle oranjegele bloemblaadjes van dit slaapmutsje zijn reeds afgevallen.
Koning herfst nadert, weet je wel ?
Op de kleine, ronde bloemendrager heb ik het scherptepunt gezet…
Het boven en onder van de bloem stengel verdwijnt in een heerlijk onscherp waas !
Met dit soort 2:1 macro lenzen kan je echt schilderen met je camera 😋

De lens wat terug gedraaid naar min of meer ‘gewone’ macro toestanden…
Ergens tussen 1:1 én 2:1 macro verhouding kon ik een Vuurwants (rechts)
én een piepklein rood spinnetje (links) observeren….
Ik kon ze onmogelijk beiden tegelijk scherp krijgen, daarvoor is de scherptediepte
op dit micro macrovlak veel te klein…
Ik zou beiden tegelijk scherp kunnen krijgen met Focus Stacking,
maar dan ben ik weer heel fotografie technisch bezig … en dat wil ik niet !
Fotografie moet als een buikgevoel zijn vind ik… Geen berekende techniek !

Zomaar een boeketje prille herfstblaadjes 🤠

Een ooit geel/groen lenteblaadje dat intussen rood is verkleurd in onze Japanse kerselaar…
De structuur van de bladnerven… daar kan ik lang naar kijken én blijven genieten 🥂

Een dikke halve meter verder én een dikke meter lager dan de vorige foto,
vond ik een leuke & fotogenieke kolonie Vuurwantsen !

Het was me daar een gekrioel van jewelste…
Na vele jaren van observatie op deze onschuldige rood/zwarte rakkertjes,
heb ik wel geleerd dat ze in de prille herfst met zijn allen druk bezig zijn,
om hun winter schuilplaats te bouwen…
Bouw maar lekker verder Vuurwantjes…
See you back in de volgende lente 😊

Een ander groen/bruin takje dan het takje in de eerste foto in dit logje,
(dat ik nog steeds niet kan thuisbrengen…) splitst hier ook in twee delen…
In het midden dacht ik heel minuscule zaadjes te zien met witte zweefhaartjes eraan gegroeid…
Witte zweefhaartjes evenals de zaadjes verspreiders van een pissebloem bijvoorbeeld 🧐
Door het 2:1 formaat van de 65mm macro lens schat ik in dat deze kleine zaadjes
1 tot 2/10 mm (mm = millimeter) groot zijn…
Het kleine macro + micro macro wereldje is overweldigend hé ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Ik was op zoek naar meerdere ‘splijtende’ takjes in het prille september avondlicht…
Het in 2 gespleten takje rechts vond ik best wel interessant,
omdat de “zaadjes” duidelijk zichtbaar zijn…
Maar in de digitale donkere kamer (Photoshop) zag ik links een ander takje opduiken !
Op dat linkse takje zat een oneindig klein insectje…
2 voelsprietjes, 6 pootjes, en 2 vleugelparen…

Hoe oneindig klein dat petieterig klein wezentje ook mag of kan zijn…
Het leven op aard heeft het omarmd én een plaatsje gegeven in de ketting van eten of
door een ander beestje opgevreten te worden natuurlijk… ! 🙃
Evolutie is onvoorspelbaar én bijzonder willekeurig… (en dat is maar goed ook !)

‘k hoop dat je genoten hebt van dit herfst macro logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente bloesems en midden formaat

Van de Speelse Spiegelingen, de Zonneharpen in het Speulderbos,
en de indrukwekkende natuur in IJsland is het weer hoogtijd om naar het
kleine wereldje der macro fotografie te gaan !
Dat kleine macro wereldje dat ik leer ontdekken met de midden formaat
Fuji GFX 50s camera.
Meer uitleg over MiddenFormaat (of GrootFormaat) camera’s vind je hier

Het nadeel van dit soort camera is dat de foto’s ervan enorm groot zijn,
ze nemen enorm veel opslag schijfruimte in beslag en mijn laptopje kan
het grotere file formaat nog amper aan…
Van de andere kant is het resultaat dat dit soort camera’s aanbieden toch wel
super goed ! De kleuren zijn méér dan behoorlijk, het dynamisch licht bereik
is veel groter dan FullFrame, de achtergrond bij macro is heerlijk ‘flou’,
het bokeh met een macro lens (of andere lenzen) is ook heel aardig.

Maar de technische ontwikkelingen in de fotografie staan zeker niet stil !
Zeker niet in de GSM-fotografie !
Er zijn nu al mobieltjes met meer dan 50mega pixel …
(evenveel als mijn GFX 50s of de Canon 5Dsr)…
De belachelijk kleine CCD’s in de mobieltjes moeten het echt hebben van
de betere software ! De GSM met de beste software voor (onscherpte in achtergrond,
bokeh , dynamisch licht en kleur bereik, enz enz) zal zeker de markt veroveren.
En dit alles voor een fractie van de prijs van een MiddenFormaat camera…
(of een high class full frame camera van eender welk merk ! )
Er staat dus zeker nog heel wat te gebeuren in het fotografie wereldje… 🤔😶

BTW 1: Een vorig Japanse kerselaar logje met dezelfde MiddenFormaat camera,
maar met de Canon 180mm macro lens kan je hier (her)lezen.

BTW 2: Een paar logjes over dezelfde boom, maar met de Fuji XH1 (APS-C) en de 80mm
Fuji f2,8 komen later nog… De RAW foto’s moet ik nog ‘ontwikkelen’…

Dat was weer een ‘inleiding’ die ietwat ontspoord is , vind je niet ? 🤠

Voorlopig amuseer ik me nog graag met mijn Fuji GFX MiddenFormaat,
met mijn ‘oude’ 100mm Canon f2,8 macro erop geklikt
dmv van een Techart lens adapter.
Onze Japanse kerselaar stond toen in volle bloei…

Andere bloesems op de boom stonden amper een paar cm verder,
en toch verglijden ze reeds in het heerlijk onscherpte waas (bokeh)
Dat gegeven is voor mij een super eigenschap van MiddenFormaat macro !

Ik kan me niet van de indruk ontdoen,
maar ik vind dat dit bloesem plaatje zijn oorsprong vind in een
heerlijk Japans bloesem aquarel
(Btw, ik ben verzot op Japanse Sumi-e aquarel kunst !)

Een takje lente bloesems…
De variaties op dit thema is eindeloos hé ?

Door de eigenschappen van de groot formaat CCD ,
kan je gaan ‘schilderen’ met je lens…
Het meest rechtse punt van het takje rechtsonder en de bloesem erboven zijn in focus,
de rest van de foto verdwijnt in de nevelen der onscherpte !
Met de spiegelloze camera kan je dit eindresultaat al zien vóór je de foto maakt 🙂

Bij dit plaatje denk ik terug aan de Japanse meesters in de aquarel kunst …

zonder woorden…

Met een scherptediepte van ongeveer 1mm moet je hier je ding doen…
Gelukkig was er die dag geen zuchtje wind !
(en zeggen dat dit alles uit de vrije hand is geshoot… 🤗🤠

Opa heeft nog steeds een vaste 📷 hand hé ? 😉
(voor als mijn kleinkinderen 😋 dit ooit zullen lezen 🤔)

Zoals ik hierboven al vertelde…
Dit soort van fotografie is voor mij schilderen met de eigenschappen van
de camera én de eigenschappen van de lens…
Het is natuurlijk ook uitkijken naar aangename composities…
Het ene geeft een handje aan het ander hé ?

Deze MiddenFormaat camera is echt wel een topper in het opslaan van kleuren…
De kroonblaadjes van onze Japanse Kerselaar zijn grotendeels puur wit,
maar met een ongrijpbaar vleugje roze erin verweven. !
Met een APS-C of een Full frame formaat camera kan ik dit subtiel kleurverschil tussen
het puur wit en het vleugje roze nooit zo mooi weergeven als hier !

Een high-key bewerking (rechtstreeks in de camera gedaan).
Hier heb ik gewoon de EV op +1 gezet, de lichtmeting
(in volle tegenlicht) op 1 centrum punt gezet…
Meer is het niet 😉😎

Et voila, we zijn hier aan het eind van een Lente Bloesem logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kersenbloesem fotografie,
mijn uitleg over midden formaat camera’s, mijn indrukken & overpeinzingen ervan
en over de ongelooflijk mooie natuur in een Japanse kerselaar in volle bloei
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé ‘wink’

Groetjes, Dirk

Bloesems en katjes

Van het woeste IJsland én de ijzeren monsters in Hoevelaken (NL)
spelen we vandaag nog maar eens een thuiswedstrijd 🙂
De wit-roze bloesems in onze voortuin blijven me bekoren !
Ondertussen was het hier ook de periode van de wilgenkatjes, dus die nemen we
graag een stukske mee in dit lente logje.
De camera is nu de middenformaat Fuji GFX , de lens is de
Canon EF macro 180mm 1:3.5 L die via een Techart adapter
op de Fuji GFX is geklikt.
Die lens-adapters zijn zalig ! Als je vroeger veranderde van camera merk
dan moest je al je ‘oude’ lenzen verkopen én nieuwe kopen,
wat een fikse financiële aderlating was én onmogelijk was voor de meeste mensen.
Maar nu koop je “gewoon” een paar elektronische adapters die ons toelaten
om al je ‘oude’ (én heel degelijke! ) Canon lenzen te gebruiken
op Sony E, Fuji X en Fuji GFX.
Het mooie is nog dat alle elektronica blijft werken !(licht meting , auto focus,enz)

De Fuji GFX gebruik ik te weinig omdat ik meestal de veel kleinere Sony
en Fuji X gebruik, dit omdat ze veel kleiner zijn en véél minder zwaar zijn…
Maar de kwaliteit van de kleuren én de details die de Fuji GFX 50s levert,
is heel zeker superieur aan de Fuji X en de Sony A7x series…
Het is dus een wikken en wegen strijd tussen gewicht & foto kwaliteit…
Maar na lang nadenken, heb ik besloten om deze GFX camera méér te gaan gebruiken !
Meestal vind je landschap en portret fotografie met deze camera,
héél zelden vind je er macro fotografie van.
Maar dat gaat hier ferm veranderen zie 😋😉
Het enige wat zal veranderen aan mijn fotografie aanpak,
is dat ik meestal een statief zal moeten gebruiken…
Dat wordt wat wennen… meer zal het niet zijn 🤠

De wit-roze bloemetjes van onze Japense kerselaar…
Elk jaar opnieuw kunnen ze me bekoren 🧐
Door de grote CCD is de achtergrond (Bokeh) zalig ‘flou’ en fluweel zacht 🙂

Door de lange brandpunt afstand (180mm op Full Frame, 142mm op Midden formaat)
moet ik niet echt dichtbij komen om de bloesem schoonheden te vinden !

Bloesems fotograferen is steeds zoeken naar mooie, rustgevende composities…
Het is echt geen inspanning… ik vind het zelfs héél rustgevend om te doen 😎

Ongeboren bloesems…
Morgenvroeg zullen ze wel pronken …

Geboren

Ik zie wat bloesems
die nog niet zijn geboren
wacht maar tot morgen

Voor mij is macro fotografie niet enkel op het knopje drukken…
Het is vooral zoeken naar mooie vormen, mooie composities,
mooie kleuren en boter zachte achtergronden.
Het voelt als schilderen met je lens 🤠

De wilgenkatjes zijn elk jaar weer super om te zien !
Maar dit jaar heb ik iets gezien dat nog maar weinig mensen hebben gezien … 🙃😋
Als je goed kijkt, zie je dan ook in de rechter benedenhoek die kleine kabouter
met rode pinmuts én witte baard ?? 🧙‍♂️😉
Deze macro foto reportage is zeker iets om aan mijn kleinkinderen te laten zien 😎
Opa heeft een échte kabouter kunnen fotograferen ! Zalig toch 😉👍🙃
Noot: Ik kan je bewijzen dat deze kabouter GEEN Photoshop akkefietje is ! 🕵️‍♀️ 😉
Spelingen in de natuur zijn soms heerlijk om te ontdekken 😋😘

Fotografie regeltjes vertellen ons dat je niet in tegenlicht mag fotograferen…
F… die regeltjes zeg ik dan 😇
Als je tegen de stroom in zwemt,
kom je meestal leuke dingen tegen die een ander niet ziet ! 😊

Creativiteit

Regeltjes , orde
doden creativiteit
overboord ermee !

De kleine katjes, een explosie van vrolijke lente kleuren !
Het zal me nooit vervelen om foto’s ervan te nemen.

Ook hier heb ik enige tijd rond de katjes gedraaid en gekeerd,
om naar mijn gevoel de mooiste compositie én het mooiste licht bijeen te vinden…
Als fotograaf mag je nooit te snel tevreden zijn met het resultaat…
Daarin moet je persoonlijk in groeien… Ieder mens is uniek in zijn voelen, denken en smaak
dus daar kan ik weinig extra aan toevoegen.
Maar Leren zien én niet zomaar kijken… die gave geef ik graag aan iedereen mee ! 🧐👍🤔

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De wondere wereld van de wilgenkatjes in een niet zon-overgoten ochtend,
maar gefotografeerd in een grijze regenwolken gehulde vooravond.
De grijze regenwolken fungeren hier als een reusachtige diffuser,
wat de kleurenpracht van de wilgenkatjes extra kracht geeft 🤗

Et voila, we zijn weer aan het eind van een “Bloesems en katjes” macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op lente macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de lente bloesems
én de tengere wilgenkatjes, regenwolken en mooi licht.

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Roze Lente Bloesems (Deel 2)

Van de bijna abstracte ijs-wereld in IJsland,
keren we terug naar de lente in ons eigen Belgenlandje 😎
Dit logje gaat gewoon verder waar ik in de vorige editie stopte,
namelijk genieten van de witte bloesems uit onze Japanse kerselaar 😎
Mijn uitleg over Focus Peaking én de camera + lens ik had gebruikt,
die kan je zoals altijd hier herlezen 🤠

Bloesem blaadjes zijn meestal wit,
maar bij de Japanse Kerselaar zijn ze ook subtiel roze gekleurd,
in het centrum van de bloem wordt dat roze meer benadrukt
wat deze boom een magnifiek uitzicht geeft in de prille bloesem tijd.
De helmdraden zijn wit, de helmknoppen kleuren geel tot diep oranje.
’t is elk jaar weer een fotografie feest voor mij 😋

Ontwaakt

Als de bloesem bloeit
dan sluipt de winter weer weg
de natuur ontwaakt

Met de subtiele scherpte diepte van een bijna volledig opengedraaide macrolens,
kan je als fotograaf letterlijk ‘schilderen’ met je lens én camera 😎
Een klein takje, Wat ontluikende boom blaadjes, een roze rood bloesem knopje…
Daar zie ik een sprookjeswezen in 🧐

Morgen vroeg zullen deze piepkleine bloemknopjes zich openvouwen
en stralende lente bloesems worden !
Wat een wonder is het leven toch ! 🤗

Bloesem

is dat een vlinder
fladderend van bloem tot bloem ?
neen, ’t is bloesem

Stilleven van takjes, bloemknopjes en lentebloesems…

Hoe het héél kleine wereldje zo groots kan wezen…
Macro fotografie gaat me voorlopig nog niet vervelen 😎

Een klein bloesemknopje van héél dicht nabij,
én met een 2:1 macro verhouding gefotografeerd …
Het knopje deed me hier denken aan de natte snuit van een nieuwsgierig hondje 🐶

Als het écht windstil is,
dan kan je met een volledig open diafragma (minimale scherptediepte) proberen
scherp te stellen op alleen de de helmknopjes van de bloesem bloemen…
Hier heb ik een monopod statief gebruikt, anders is het praktisch niet mogelijk
om alleen op die piepkleine geel/oranje gekleurde helmknopjes scherp te stellen.
Door de macro verhouding op de lens halverwege de 2:1 en de 1:1 te draaien is de
scherptediepte hier minder dan een halve millimeter diep…
Je kan je voorstellen dat de kleinste beweging,
hier gerant staat voor een mislukte foto…

Schilderen met de lens weet je nog ? 😉😎

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een stilleven van bloesemknopjes die morgen volwaardige bloesems zullen zijn…
Het grote natuur wonder dat we Leven noemen !

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede “Roze Lente Bloesems”
macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op lente macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de lente bloesems

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😉

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Groetjes, Dirk