Herfst macro’s na een regenbui (Deel 3)

Van de “Speelse Spiegelingen” gaan we terug naar het kleine wereldje

van de macro fotografie.

Dat ik graag buiten foto’s maak ná een malse regenbui,

dat wist je al denk ik 😎

Met een macro lens wordt de natuur heel anders

dan dat je met je eigen ogen kan zien.

Met een macro lens kan je héél dichtbij komen,

maar met deze Laowa 100mm CA Dreamer macro lens,

kan je tot 2x meer korter komen dan een ‘gewone’ 100mm macro lens.

Ik geef ook in dit logje géén EXIF data, omdat deze lens een 100% mechanische lens is,

en geen EXIF data aan de camera doorgeeft.

 

Een kleine witte roos…

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

ik vind het kleine juweeltjes 😉

Meer en meer werk ik hier op een 1,5:1 tot 2:1 verhouding,

dat wil zeggen dat ik heel kortbij kan komen (1 of 2 cm’s ! )

De 13 afgeronde lamellen in het diafragma mechanisme,

zorgen voor een heerlijk zacht bokeh !

 

 

 

In onze rozenstruik, naast de ingang van ons huis,

willen nog wat rozen groeien…

De heel zachte nazomer én de veel te warme herfst

brengt heel wat bloemen en planten echt wel in de war…

Deze foto krijgt van mij “WinterRoos” als titel…

 

 

 

Wat experimenteren met de kijkhoek kan wonderen doen !

Een ander roosje dat nog wou blijven groeien in de komende winter

heb ik voorzichtig met een wasspeld aan een of ander takje

voor heel eventjes vastgeklemd.

Het geheel voelt nu aan als een min of meer diagonale compositie :mrgreen:

 

 

 

Hier heb ik het opgeschoten roosje van een totaal andere kant bekeken…

Links beneden zie ik een min of meer agressief roosje dat uit het niets opduikt !

Is het een alien of is het echt een roosje ?? 😉

Als fotograaf moet je nooit tevreden zijn met wat je “ziet”…

Er is meestal meer uit een foto te halen dan hetgeen wat je “ziet”…

 

 

 

Zelfde foto als de voorgaande,

maar dan in een zwart/wit bewerking.

De agressiviteit in het uit het niets opduikend wezentje

word in z/w versterkt vind ik 🙂

De Corona Predator strike back ! :mrgreen:

 

 

 

Terug naar de druppeltjes…

In deze foto zie je heel goed hoe de scherptediepte van een macrolens

afneemt naarmate de afstand tov het scherptepunt toeneemt…

Ik zou dat (deels) kunnen oplossen door het diafragma op f16 of meer te zetten,

maar dan is de achtergrond veel te druk (en dus heel lelijk)…

Macro fotografie is altijd een zalig overwegen wat je kan of niet kan 😎

 

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

de oppervlaktespanning van het water,

die het druppeltje nog héél even laat groots zijn !

In de winter vervloeken we het teveel aan water,

maar in de zomer smeken we erom :mrgreen:

 

 

 

Op de verhouding van 2:1 kom je echt héél dicht nabij…

Wat je ziet in deze foto is in werkelijkheid ongeveer 2 cm breed !

Dit takje is 2,5 tot 4 mm dik.

In deze fotoshoot had ik het groot geluk dat er geen zuchtje wind was !

Deze meterslange takken bewegen al bij het kleinste windje …

Wat geluk hebben met het weer is heel zeker belangrijk voor de macro fotograaf 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten,

Een oud, afgebroken takje, dat een klein druppeltje draagt…

Wat ik zo leuk vind aan druppeltjes, is het gegeven dat ze ons

de wereld omgekeerd tonen 😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen :mrgreen:

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 2)

Van de indrukwekkende schoonheid van IJsland,

keren we terug naar ons natgeregende Belgie 😎

In deel 1 van deze serie vertelde ik welke camera en lens ik gebruikte,

wel, dat is ondertussen nog niet veranderd 😉

 

Een macro fotograaf heeft echt niet veel nodig

om perfect gelukkig te zijn :mrgreen:

 

In ons voortuintje is een zomaar een struikje komen groeien…

Je moet maar durven hé ? 😎

In de lente en zomer draagt het struikje fris groen/gele blaadjes,

in de herfst worden ze heel diep rood.

Dankzij die wondermooie herfst kleuren,

heeft dat struikje ruimschoots zijn huishuur betaald 😉 😎

 

ISO 400 , f5,6 , 1/125s , 180mm , 0 EV

 

 

 

De rode besjes contrasteren altijd heel mooi met de geel/groene boomblaadjes…

Zeker na een malse regenbui 😎

 

ISO 400 , f5,6 , 1/500s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Na een malse regenbui is de lucht heel zuiver,

het willekeurige patroon van opdrogende regendruppels boeit me…

Omdat een blad nooit perfect recht is, moet je altijd zoeken

naar een mooie compositie in het scherpstelvlak

(wat met macro heel miniem is)…

Ik kan de lens tot f8 of f10 dichtknijpen om meer scherptediepte te krijgen,

maar dan zou de achtergrond storend en opdringerig worden…

Fotografie en zeker macro fotografie is steeds wikken en wegen…

Als je ergens een voordeel hebt, moet je van de andere kant iets toegeven…

 

ISO 400 , f5,6 , 1/200s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Dit heel diffuus belichte blaadje trok mijn aandacht…

ik zie er een of ander sprookjeswezen in met een hele lange neus,

een kleine mond en kin met een bijna gesloten oog :mrgreen:

Wat zie jij erin ? 😉

 

ISO 400 , f5,6 , 1/1600s , 180mm , 0 EV

 

 

 

De intussen bijna doorschijnende blaadjes van onze

Japanse kerselaar spelen een mooi spel van licht en schaduw

 

ISO 400 , f5,6 , 1/1250s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Mijn madam riep me binnen om even met iets te helpen…

Toen ik deze mooie druppeltjes zag op de grote vensterdeur die uitgeeft

op ons terras besloot ik om te veranderen van macro lens.

De 180mm van Canon eraf en de Laowa 100mm f2,8 CA-Dreamer, macro 2X erop.

Deze Laowa is een mechanische lens, ze geeft géén informatie mbt diafragma weer…

De Exif gegevens toon ik hier dus niet meer…

Maar deze lens heeft een diafragma mechaniek van 13 afgeronde lamellen,

wat garant staat voor een zijdezacht bokeh (achtergrond) !

Dat is echt goud waard hoor !  :mrgreen:

 

 

 

Nog wat dichterbij de druppeltjes gekomen, de macro verhouding op 1,5:1 gezet…

De achtergrond verdwijnt in een zalig mooi bokeh 😎

 

 

 

Terug buitengekomen, dit kleine witte roosje besloot op 10 oktober laatstleden

om nog een mooie witte roos te worden…

Helaas werd de eerste nachtvorst verleden week haar teveel…

 

 

 

Om dit logje te eindigen voor vandaag,

Deze twee witte roosjes,

in een drieluik van 3 verschillende eind bewerkingen op 1 foto…

 

Hoe ik tijdens vol daglicht, deze foto achtergrond zo donker krijg,

zonder photoshop gefoefel natuurlijk,

dat kan je HIER (her)lezen :mrgreen:

 

De eerste foto… de twee roosjes zoals ik ze zag door de lens…

 

 

 

De tweede foto,

een Orton bewerking van deze twee roosjes.

Het ongrijpbare onscherpte gevoel heeft wel iets vind ik… 😎

 

 

 

De laatste bewerking, een zwart/wit omzetting van de twee roosjes,

uitgewerkt met Silver van NIK tools (een keigoede addon in Photoshop).

Persoonlijk vind ik deze zwart/wit omzetting de betere foto in dit drieluik…

Wat vind jij ervan ?

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen :mrgreen:

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 1)

Van de ruige schoonheid van het IJslandse binnenland,

verhuizen we terug naar ons eigen Belgen landje…

Mijn vingers jeuken altijd na een malse regenbui, om buiten  te gaan fotograferen 😎

Na een regenbui is de lucht zuiver en alles is lekker nat en bedekt met kleine druppeltjes.

Als de zon nog wat achter de wolken blijft, dan blijft het licht zalig diffuus en zacht :mrgreen:

Ideale omstandigheden dus om het macro gerief te selecteren…

Voor deze foto sessie koos ik de Sony A7R2 én de Canon 180mm F4 1:1 L lens

die via de metabones adapter op de Sony body is geklikt.

Een prettige combinatie die heel goed samenwerkt ! 😎

 

Onze Japanse kerselaar in zijn herfstkleurtje…

Eind mei waren die blaadjes diep donker rood,

midden oktober zijn ze bijna doorschijnend en licht rood geworden.

Het groen van de achtergrond is van de weide aan de overkant van onze straat.

 

f5,6 , 1/320s , iso 400 , 180mm , 0 EV

 

 

 

Dezelfde blaadjes van dezelfde boom, maar nu in het tegenlicht…

Het blauw/grijs van de achtergrond komt van de blauw/grijze wolken…

 

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

 

 

 

 

Een witte roos die op 2 meter van onze voordeur groeit…

Deze foto is in de vroege namiddag genomen en toch is de achtergrond donker…

dit is zeker niet met photoshop gedaan hoor  :mrgreen:

Hoe ik dat doe heb ik vroeger al eens uitgelegd in dit vroegere logje

 

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

 

 

 

Bij het maken van deze foto dacht ik aan ‘The name of the rose’…

Om de achtergrond niet helemaal zwart te maken,

heb ik hier bij de bron 0,3 EV licht bijgevoegd.

Dit meer subtieler resultaat bevalt me beter dan vorige foto 😉

 

f5,6 , 1/800s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

Na een regenbui kan je de mooiste druppeltjes zomaar bewonderen… :mrgreen:

 

f5,6 , 1/100s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

 

Terug naar de witte roos…

 

f5,6 , 1/640s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

 

Op ons terras staan nog wat bloempotten met winterharde bloemen en planten.

Die blijven daar gewoon overwinteren en geven nog wat kleur in de winter 😎

Hier heb ik een uitsnede gemaakt van het hart van een van die bloemekes.

De naam van die ken ik niet (interesseert me ook niet eigenlijk),

maar ik weet wel dat hoe kleiner je reist in de natuur,

hoe mooier het geheel wordt :mrgreen:

 

f5,6 , 1/320s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

.

 

 

 

Wat rode besjes die daar mooi staan te wezen !

Wat ik weet is dat vele vogeltjes hier komen van snoepen als het vriest

of als er wat sneeuw is gevallen.

 

f5,6 , 1/500s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

In de herfst zijn alle boomblaadjes mooi.

In onze voortuin groeien ook allerlei struikjes, die kleur geven aan dit herfst seizoen.

(Door de uitstekende beweging compensatie van de SonyA7, kon ik deze foto

maken uit de vrije hand en het resultaat is de scherpte waar ik het wil)

 

f5,6 , 1/60s , 180mm , iso 400 , 0 EV

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een stilleven van bessen, herfstblaadjes en rode takjes :mrgreen:

 

f5,6 , 1/160s , 180mm , iso 400 , 0 EV

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een -na de regen- macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen :mrgreen:

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

 

Ochtendnevels in Malderen

Van de lente macro’s in mijn vorig logje,

gaan we vandaag terug naar een totaal ander thema…

Het tijdstip is december 2018, mijn kameraad Johan nodigde

me uit om een zonsopgang te fotograferen in de buurt waar hij woont.

Spijtig genoeg was er die ochtend geen mooie zonsopgang,

maar het was wel lekker mistig én nevelig :mrgreen:  Mooi meegenomen dus !

De locatie is de grens van Malderen en Buggenhout,

Het Buggenhout bos heeft uitlopers tot hier…

’t is zalig om in die mistige nevels het bos in te wandelen 😎

 

 

Mistige nevels

dempen alle geluiden

de zon verstopt zich

 

 

 

 

Je hoort hier bijna niets…

Alleen het zompige geluid van onze laarzen in de modderige ondergrond.

Het frisse mos groen contrasteert heel mooi met de rode herfstkleuren 😎

 

 

 

De zon deed haar best om door de nevels te stralen,

maar het lukte haar niet !

Door het immense tegenlicht verdween ook alle kleur uit mijn foto !

Let wel, dit is géén zwart/wit foto ! :mrgreen:

 

 

 

Mistige nevel

drenkt de takken in een waas

de einder vervaagt

 

 

 

Bij het maken van deze kleurcontrastrijke foto tussen mosgroen

en rossig herfstgekleurde blaadjes viel me iets op wat

heel duidelijk niet in de natuur hoeft te zijn…

Zie je het ook ?

 

 

 

Het Buggenhout bos,

nu een tempel van stilte

maakt me heel nietig

 

 

 

 

Fotograferen als er mist over het land zweeft is altijd zalig om te doen :mrgreen:

Het minimalisme én de ongrijpbare magie in deze wazige wereld boeit me altijd.

 

 

 

Het beeld dat bij een gewone ochtend zonder mist heel saai zou zijn,

krijgt nu een extra dimensie.

Het eerste heel flauwe zonnetje dat door de nevels straalt,

slaagt erin om de groenen, gelen en herfstkleuren ietwat op te lichten !

“50 shades of gray” is er niets tegen 😉

 

 

 

Hoe een drassige wei, begrensd door knoestige oude wilgen,

zo verdomd mooi kan wezen in de ochtendnevels ! :mrgreen:

 

 

 

Minimalisme

 

Op zoek naar minder

telkens weer een uitdaging

is niets het antwoord

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit mistige logje gekomen.

‘k hoop dat je hebt genoten van mijn nevelige foto’s én de kleine

huis eigen bereide haiku versjes in dit logje 😎

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben laughing

 

Groetjes, Dirk