’t is weer slecht weer !


Het is een feit dat : Regen, kille wind, buien , regenjassen, enz,
niet echt geliefd is bij de meeste mensen.
Niemand gaat voor zijn plezier ‘zomaar’ naar buiten als de
regen & wind buien je van je sokken blazen. Zelfs ik niet 🌧
Maar soms duurt dat verdomd winter regen weer zo lang,
dat je binnenshuis de kriebels krijgt én je eens buiten wil zijn !

Enkele weken geleden had ik zo’n moment dat de muren van ons huis
op me afkwamen ! Ik moest eruit !
Gelukkig heb ik altijd wel ergens een camera klaar, mét opgeladen
reserve batterijtjes liggen…
Vandaag was het de oude Sony A7 r2 , de lens is de manuele Laowa
85mm 2:1 macro lens. Het unieke van deze lens is dat het diafragma
opent van f/5.6 tot f/22. Deze lens is niet waterdicht, maar een
plastiek zakje en wat elastiekjes maken het boeltje waterdicht 🙂

Mijn fotoshoot die dag, begon aan het raam van onze slaapkamer…
Dit om je een sfeerbeeld te geven in wat voor snert weer ik me
zal gaan begeven…
Waterdichte stapschoenen, een reflecterende regenjas met veel
zakken, een grote regenkap boven mijn hoofd…
En wijle weg !






Nog geen honderd meter ver, zag ik dit herfstblad dat van
geen opgeven wou weten !
Tussen een paar regenbuien door kan je op onverwachte mooie
dingetjes stuiten !
Die warme herfstkleuren in het pre-lente seizoen vond ik WOW !






Deze 85mm macro lens presteert héél goed op f/5.6 vind ik !
De katjes blijven netjes vlijmscherp op de voorgrond,
terwijl de achtergrond verglijd in een zacht waas.
Hoe korter bij je tot een macro verhouding van 2:1 komt,
hoe kleiner de scherptediepte én hoe zachter de achtergrond.
Het is een lens die je proefondervindelijk moet leren kennen.
Het enige nadeel van deze lens is dat ze volledig manueel is :
Géén autofocus , geen exif-data bij je foto…
Maar een macro fotograaf kan gerust zonder AF en exif-data🙃
De manuele scherpstelling doe ik via Focus Peaking.






We zijn intussen enkele km en een handvol regenbuien verder…
In een klein bosje, ergens tussen de kruising van Sint Martens Bodegem, Schepdaal én Itterbeek stopte het met regenen… Daar kon ik me uitleven
met de talrijke druppeltjes die overal rondom mij glinsterden.
De achtergrond was ook zwanger van de regendruppeltjes ! 💧👌





Helemaal mooi wordt het als de zon heel even door de grijze regen
wolken door heen breekt !
Die grote massa, loodgrijze regenwolken fungeren nu als een gigantische diffuser die het felle zonlicht doet afzwakken. Als fotograaf moet je
direct inspelen op dit weerkundig fenomeen !
Dankzij het door de regenwolken gefilterd zonlicht, kon ik deze stekelige
takken netjes in puur tegenlicht fotograferen 😎
Zonder de regenwolken had ik een overbelichte, waardeloze foto 🤠





De momenten, tussen 2 regenbuien door, die zijn goud waard !
(voor een natuur fotograaf én voor de natuurliefhebber )
Voortbordurend op dezelfde licht voorwaarden als in de vorige foto,
kon ik in dit heerlijk diffuus zonlicht blijven fotograferen.
Dat zalig gevoel van ‘schilderen met je lens’ werd hier ook wakker 😃






Naarmate er terug meer wolken over het zonlicht “gleden” ,
veranderde de intensiviteit én de lichtsterkte van de zon.
Schaduwen werden sterker en veranderden constant…
Als fotograaf moet je hier het onderste uit de kan van je kunnen halen
om een toonbare foto te maken…
Maar hoe moeilijker de omstandigheden… hoe leuker de uitdaging ! 🤗





Nog een variatie op het thema van hierboven…
Een natgeregend takje, één druppeltje, de naakte zon die reflecteert
in een achtergrond druppeltje én een héél klein takje,
of is het een vergeten herfst blaadje in het midden, 1/3 hoog.






Teug een paar km verder (die namiddag heb ik +-12km gestapt),
zag ik deze sierlijke krulwilgen. De regenwolken zijn nu ongeveer een dik
half uur geleden verdwenen. Er scheen een heel flauw, lente zonnetje,
dat net genoeg was om deze (nog steeds bladloze) krulwilgen
in een mooi licht te ‘presenteren’






Hier heb ik een klein fotografie experimentje gedaan…
De vorige foto (van die krulwilg) heb ik via Nik-tools omgezet naar een
Zwart/Wit foto.
Bij deze Z/W foto heb ik in Photoshop de Z/W waarden omgekeerd…
Wat wit is wordt zwart en omgekeerd. Het geeft een vertekend,
apart beeld, dat we als kijker niet echt gewoon zijn…
Maar als tekenaar/graficus kan ik me hier heel goed in vinden 🙂





Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊

Veel te veel mensen denken dat je niet kan fotograferen als het regent…
Maar met dit logje moedig ik iedereen aan om dat WEL te doen 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 3)

Van de “Speelse Spiegelingen” gaan we terug naar het kleine wereldje

van de macro fotografie.

Dat ik graag buiten foto’s maak ná een malse regenbui,

dat wist je al denk ik 😎

Met een macro lens wordt de natuur heel anders

dan dat je met je eigen ogen kan zien.

Met een macro lens kan je héél dichtbij komen,

maar met deze Laowa 100mm CA Dreamer macro lens,

kan je tot 2x meer korter komen dan een ‘gewone’ 100mm macro lens.

Ik geef ook in dit logje géén EXIF data, omdat deze lens een 100% mechanische lens is,

en geen EXIF data aan de camera doorgeeft.

 

Een kleine witte roos…

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

ik vind het kleine juweeltjes 😉

Meer en meer werk ik hier op een 1,5:1 tot 2:1 verhouding,

dat wil zeggen dat ik heel kortbij kan komen (1 of 2 cm’s ! )

De 13 afgeronde lamellen in het diafragma mechanisme,

zorgen voor een heerlijk zacht bokeh !

 

 

 

In onze rozenstruik, naast de ingang van ons huis,

willen nog wat rozen groeien…

De heel zachte nazomer én de veel te warme herfst

brengt heel wat bloemen en planten echt wel in de war…

Deze foto krijgt van mij “WinterRoos” als titel…

 

 

 

Wat experimenteren met de kijkhoek kan wonderen doen !

Een ander roosje dat nog wou blijven groeien in de komende winter

heb ik voorzichtig met een wasspeld aan een of ander takje

voor heel eventjes vastgeklemd.

Het geheel voelt nu aan als een min of meer diagonale compositie :mrgreen:

 

 

 

Hier heb ik het opgeschoten roosje van een totaal andere kant bekeken…

Links beneden zie ik een min of meer agressief roosje dat uit het niets opduikt !

Is het een alien of is het echt een roosje ?? 😉

Als fotograaf moet je nooit tevreden zijn met wat je “ziet”…

Er is meestal meer uit een foto te halen dan hetgeen wat je “ziet”…

 

 

 

Zelfde foto als de voorgaande,

maar dan in een zwart/wit bewerking.

De agressiviteit in het uit het niets opduikend wezentje

word in z/w versterkt vind ik 🙂

De Corona Predator strike back ! :mrgreen:

 

 

 

Terug naar de druppeltjes…

In deze foto zie je heel goed hoe de scherptediepte van een macrolens

afneemt naarmate de afstand tov het scherptepunt toeneemt…

Ik zou dat (deels) kunnen oplossen door het diafragma op f16 of meer te zetten,

maar dan is de achtergrond veel te druk (en dus heel lelijk)…

Macro fotografie is altijd een zalig overwegen wat je kan of niet kan 😎

 

 

 

 

Een minuscuul klein druppeltje,

de oppervlaktespanning van het water,

die het druppeltje nog héél even laat groots zijn !

In de winter vervloeken we het teveel aan water,

maar in de zomer smeken we erom :mrgreen:

 

 

 

Op de verhouding van 2:1 kom je echt héél dicht nabij…

Wat je ziet in deze foto is in werkelijkheid ongeveer 2 cm breed !

Dit takje is 2,5 tot 4 mm dik.

In deze fotoshoot had ik het groot geluk dat er geen zuchtje wind was !

Deze meterslange takken bewegen al bij het kleinste windje …

Wat geluk hebben met het weer is heel zeker belangrijk voor de macro fotograaf 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten,

Een oud, afgebroken takje, dat een klein druppeltje draagt…

Wat ik zo leuk vind aan druppeltjes, is het gegeven dat ze ons

de wereld omgekeerd tonen 😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen :mrgreen:

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 2)

Van de indrukwekkende schoonheid van IJsland,

keren we terug naar ons natgeregende Belgie 😎

In deel 1 van deze serie vertelde ik welke camera en lens ik gebruikte,

wel, dat is ondertussen nog niet veranderd 😉

 

Een macro fotograaf heeft echt niet veel nodig

om perfect gelukkig te zijn :mrgreen:

 

In ons voortuintje is een zomaar een struikje komen groeien…

Je moet maar durven hé ? 😎

In de lente en zomer draagt het struikje fris groen/gele blaadjes,

in de herfst worden ze heel diep rood.

Dankzij die wondermooie herfst kleuren,

heeft dat struikje ruimschoots zijn huishuur betaald 😉 😎

 

ISO 400 , f5,6 , 1/125s , 180mm , 0 EV

 

 

 

De rode besjes contrasteren altijd heel mooi met de geel/groene boomblaadjes…

Zeker na een malse regenbui 😎

 

ISO 400 , f5,6 , 1/500s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Na een malse regenbui is de lucht heel zuiver,

het willekeurige patroon van opdrogende regendruppels boeit me…

Omdat een blad nooit perfect recht is, moet je altijd zoeken

naar een mooie compositie in het scherpstelvlak

(wat met macro heel miniem is)…

Ik kan de lens tot f8 of f10 dichtknijpen om meer scherptediepte te krijgen,

maar dan zou de achtergrond storend en opdringerig worden…

Fotografie en zeker macro fotografie is steeds wikken en wegen…

Als je ergens een voordeel hebt, moet je van de andere kant iets toegeven…

 

ISO 400 , f5,6 , 1/200s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Dit heel diffuus belichte blaadje trok mijn aandacht…

ik zie er een of ander sprookjeswezen in met een hele lange neus,

een kleine mond en kin met een bijna gesloten oog :mrgreen:

Wat zie jij erin ? 😉

 

ISO 400 , f5,6 , 1/1600s , 180mm , 0 EV

 

 

 

De intussen bijna doorschijnende blaadjes van onze

Japanse kerselaar spelen een mooi spel van licht en schaduw

 

ISO 400 , f5,6 , 1/1250s , 180mm , 0 EV

 

 

 

Mijn madam riep me binnen om even met iets te helpen…

Toen ik deze mooie druppeltjes zag op de grote vensterdeur die uitgeeft

op ons terras besloot ik om te veranderen van macro lens.

De 180mm van Canon eraf en de Laowa 100mm f2,8 CA-Dreamer, macro 2X erop.

Deze Laowa is een mechanische lens, ze geeft géén informatie mbt diafragma weer…

De Exif gegevens toon ik hier dus niet meer…

Maar deze lens heeft een diafragma mechaniek van 13 afgeronde lamellen,

wat garant staat voor een zijdezacht bokeh (achtergrond) !

Dat is echt goud waard hoor !  :mrgreen:

 

 

 

Nog wat dichterbij de druppeltjes gekomen, de macro verhouding op 1,5:1 gezet…

De achtergrond verdwijnt in een zalig mooi bokeh 😎

 

 

 

Terug buitengekomen, dit kleine witte roosje besloot op 10 oktober laatstleden

om nog een mooie witte roos te worden…

Helaas werd de eerste nachtvorst verleden week haar teveel…

 

 

 

Om dit logje te eindigen voor vandaag,

Deze twee witte roosjes,

in een drieluik van 3 verschillende eind bewerkingen op 1 foto…

 

Hoe ik tijdens vol daglicht, deze foto achtergrond zo donker krijg,

zonder photoshop gefoefel natuurlijk,

dat kan je HIER (her)lezen :mrgreen:

 

De eerste foto… de twee roosjes zoals ik ze zag door de lens…

 

 

 

De tweede foto,

een Orton bewerking van deze twee roosjes.

Het ongrijpbare onscherpte gevoel heeft wel iets vind ik… 😎

 

 

 

De laatste bewerking, een zwart/wit omzetting van de twee roosjes,

uitgewerkt met Silver van NIK tools (een keigoede addon in Photoshop).

Persoonlijk vind ik deze zwart/wit omzetting de betere foto in dit drieluik…

Wat vind jij ervan ?

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een  “na de regen” macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen :mrgreen:

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

Herfst macro’s na een regenbui (Deel 1)

Van de ruige schoonheid van het IJslandse binnenland,

verhuizen we terug naar ons eigen Belgen landje…

Mijn vingers jeuken altijd na een malse regenbui, om buiten  te gaan fotograferen 😎

Na een regenbui is de lucht zuiver en alles is lekker nat en bedekt met kleine druppeltjes.

Als de zon nog wat achter de wolken blijft, dan blijft het licht zalig diffuus en zacht :mrgreen:

Ideale omstandigheden dus om het macro gerief te selecteren…

Voor deze foto sessie koos ik de Sony A7R2 én de Canon 180mm F4 1:1 L lens

die via de metabones adapter op de Sony body is geklikt.

Een prettige combinatie die heel goed samenwerkt ! 😎

 

Onze Japanse kerselaar in zijn herfstkleurtje…

Eind mei waren die blaadjes diep donker rood,

midden oktober zijn ze bijna doorschijnend en licht rood geworden.

Het groen van de achtergrond is van de weide aan de overkant van onze straat.

 

f5,6 , 1/320s , iso 400 , 180mm , 0 EV

 

 

 

Dezelfde blaadjes van dezelfde boom, maar nu in het tegenlicht…

Het blauw/grijs van de achtergrond komt van de blauw/grijze wolken…

 

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

 

 

 

 

Een witte roos die op 2 meter van onze voordeur groeit…

Deze foto is in de vroege namiddag genomen en toch is de achtergrond donker…

dit is zeker niet met photoshop gedaan hoor  :mrgreen:

Hoe ik dat doe heb ik vroeger al eens uitgelegd in dit vroegere logje

 

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

 

 

 

Bij het maken van deze foto dacht ik aan ‘The name of the rose’…

Om de achtergrond niet helemaal zwart te maken,

heb ik hier bij de bron 0,3 EV licht bijgevoegd.

Dit meer subtieler resultaat bevalt me beter dan vorige foto 😉

 

f5,6 , 1/800s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

Na een regenbui kan je de mooiste druppeltjes zomaar bewonderen… :mrgreen:

 

f5,6 , 1/100s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

 

Terug naar de witte roos…

 

f5,6 , 1/640s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

 

 

Op ons terras staan nog wat bloempotten met winterharde bloemen en planten.

Die blijven daar gewoon overwinteren en geven nog wat kleur in de winter 😎

Hier heb ik een uitsnede gemaakt van het hart van een van die bloemekes.

De naam van die ken ik niet (interesseert me ook niet eigenlijk),

maar ik weet wel dat hoe kleiner je reist in de natuur,

hoe mooier het geheel wordt :mrgreen:

 

f5,6 , 1/320s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

.

 

 

 

Wat rode besjes die daar mooi staan te wezen !

Wat ik weet is dat vele vogeltjes hier komen van snoepen als het vriest

of als er wat sneeuw is gevallen.

 

f5,6 , 1/500s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

 

 

In de herfst zijn alle boomblaadjes mooi.

In onze voortuin groeien ook allerlei struikjes, die kleur geven aan dit herfst seizoen.

(Door de uitstekende beweging compensatie van de SonyA7, kon ik deze foto

maken uit de vrije hand en het resultaat is de scherpte waar ik het wil)

 

f5,6 , 1/60s , 180mm , iso 400 , 0 EV

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een stilleven van bessen, herfstblaadjes en rode takjes :mrgreen:

 

f5,6 , 1/160s , 180mm , iso 400 , 0 EV

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een -na de regen- macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen :mrgreen:

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie  smile !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk