Bloesems

De laatste weken is ons weertje niet om over naar huis te schrijven…
Regen wordt afgewisseld door buien die op hun beurt aansluiten
op plensbuien en of hagel… jawadde hé ?
Echt geen weertje om te gaan wandelen of om macro’s te maken buiten 🙄

Daarom wil ik nog wat lente bloesems publiceren,
lente bloemekes geshoot van de bloesems uit onze Japanse kerselaar.
Een beetje bloesems en wat warme lentezon…
om die natte kou wat te vergeten !
Meer hebben we niet nodig om tevreden te zijn hé ? 😎

Ook lees je hier en daar terug wat haiku woordjes van eigen kweek,
gewoon omdat schrijven in deze Japanse dichtvorm me rust geeft & inspireert 😉

Alle foto’s zijn genomen met de Fuji XH1, de lens is de Fuji 50/140mm f2,8
(wat gelijk is aan de 70/200mm FullFrame equivalent)

ISO200 , 1/210s , f3,6 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Drie op een rij…

ISO200 , 1/210s , f3,6 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Kijkgenot

Mijn Japanse kers
staat bijna in volle bloei
wat een kijkgenot !

ISO200 , 1/320s , f2,8 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Het is elk jaar opnieuw een fotografie feest,
als de wit-roze bloesems groeien 😎

ISO200 , 1/340s , f2,8 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Bloemekes

Een takje lente
waar wit-roze bloemekes
heen en weer wiegen

ISO200 , 1/340s , f2,8 , +0,7EV , 200mm , uit de losse hand

Soms zorgt het gebruik van een Orton-bewerking in Photoshop
voor een mooier en zachter foto resultaat…

ISO200 , 1/500s , f2,8 , +0,7EV , 200mm , uit de losse hand

Onze Japanse kerselaar nodigt niet alleen uit voor fotografie…
De volledig open gedraaide lens, zorgt voor een héél beperkte scherptdiepte.
Dit gebrek aan scherpe details geeft het gevoel dat ik schilder met de lens…
De meesterlijke Japanse aquarellen neem ik graag als voorbeeld

ISO200 , 1/1100s , f2,8 , +1EV , 200mm , uit de losse hand

Bijtjes

Zoemende bijtjes
zweven tussen de bloesems
zoekend naar suikers

ISO200 , 1/300s , f2,8 , +0,7EV , 200mm , uit de losse hand

Iets anders dan onze bloesems…
Een zonnestraaltje viel op een doornig takje…
Soms kan het kleine, het nietige, ineens zo mooi worden
dat het een foto waard is 😎

ISO200 , 1/70s , f4 , +1,3EV , 200mm , uit de losse hand

Om dit logje te eindigen…
Ook nu weer geen bloesems, maar een simpel krulwilg takje,
begroeid met sappige lenteblaadjes.
Het geheel vond ik wel iets hebben 🙂

ISO200 , 1/1100s , f4 , +1,3EV , 200mm , uit de losse hand

Et voila, we zijn weer aan het eind van bloesem logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op bloesem “macro” fotografie,
(niet echt macro (technisch gezien dan), maar close up’s 😎 ),
ook de kleine haiku woordjes, die ik terug probeer te schrijven
én dat je natuurlijk genoten hebt van het deugddoende lente zonnetje
verstopt in dit bloesem logje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Allemaal beestjes (Blijdorp , Rotterdam) Deel 2

Dat ik graag van de hak op de tak spring qua onderwerp in mijn logjes,

dat wist je al langer dan vandaag hé ?

Maar als je dat nog niet wist, (wees dan welkom nieuwe bezoeker ! )

dan weet je dat nu ook 😉

Van Venetiaanse masker naar de herfst en vandaar even naar IJsland…

In dit logje vertoeven we in Blijdorp (Rotterdam), meer bepaald in het prachtig

aangelegde reptiel centrum. De wereld van de krokodil !!

Een dikke chapeau voor de ontwerpers/inrichters van deze zaal,

je kan de krokodillen zien vanachter gepantserd glas in een min of meer

natuurlijke leefomgeving voor deze dieren.

Als bezoeker passeer je op ooghoogte, zwemhoogte van deze machtige dieren !

De meeste kinderhand vlekjes op het glas zijn effectief weggefilterd

door een polarisatie filter, zodat ik de dieren in hun volle glorie kon fotograferen.

Deze krokodil lag minutenlang muisstil met open muil…

Tussen deze tanden wil je niet geraken hoor…

De bijtkracht van een krokodil gaat van 2500kg tot 3500kg !

Ter vergelijking: De bijtkracht van een sterke mens in maximaal 80kg…

Een geruisloze doder komt eraan…

Geen golfje verraad deze predator !

Het licht bootst een zonsondergang na…

Geruisloos, zonder de minste rimpeling zwemt deze krokodil door het water…

De kille, uitdrukkingloze ogen van een krokodil vind ik fascinerend !

Dat machtige dier glijd als een mes door het water…

Haar rimpelloze weerspiegeling is perfect zichtbaar in het water !

Het resultaat van miljoenen jaren evolutie …

In deze redelijk donkere omgeving moet je echt wel een licht-sterke lens gebruiken,

wil je aanvaardbare foto’s maken.

Hier is de Fuji 70/200 f2.8 gebruikt op de Fuji XH1 body.

Op iso 400 kon ik deze beelden maken op f5,6 (zonder statief !)

De XH1 heeft IBIS (InBodyImageStabilisation), die me bijna 5 licht stops extra geeft,

deze foto is gemaakt op 1/10sec ! Dankzij IBIS blijft het beeld scherp waar het moet.

Een tikkeltje meer uitgezoomd…

De kunstmatige ondergaande zon is geniaal gevonden vind ik !

Heel langzaam gaat de muil van deze krokodil open …

Haar ogen blijven koud en niets zeggend…

Heb je ooit al een krokodil horen blazen ??

Dit exemplaar stoorde zich kennelijk aan een paar onopgevoede kinderen

die op de gepantserde ruiten klopten…

(ik had echt zin om een paar van die rot-verwende kids over het glas heen te gooien….

maar dat mag niet hé… 😉 )

Met een luid gesis keerde de krokodil haar machtige lijf naar het water toe

Dit tafereel mag gerust in zwart/wit dacht ik…

Wat denk jij ?

Haar (of zijn ?) machtige kop gaat richting water…

Het zijn enorm lelijke maar tegelijk heel fascinerende dieren in mijn ogen !

In de loop van miljoenen jaren zijn deze beesten naar een perfecte levensvorm

geëvolueerd.

Het zijn perfecte en genadeloze jagers geworden die prooien kunnen overmeesteren

die veel zwaarder zijn dan zijzelf !

In twee seconden was het dier volledig in het water…

Geen golfje of geen rimpeling dat zijn/haar aanwezigheid liet zien !

Een zwart/wit bewerking is hier zeker op zijn plaats vind ik…

Alle vervelende licht/kleur reflecties in het glas kon ik hier eenvoudig wegpoetsen 🙂

Op het land zijn het lome, trage dieren…

Maar in het water,hun domein, zijn ze de onovertroffen meesters 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn krokodil fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Allemaal beestjes (Blijdorp , Rotterdam) Deel 1

Tussen mijn voorgaande logje en deze zit bijna 2 weken verschil…

Hoe dat komt vertel ik je nu:

Omdat mijn Facebook account verschillende keren ‘gehact’ was,

maakte ik een super moeilijk paswoord om mijn Fb te beveiligen.

2 dagen later was het weer van hetzelfde… 👿

Een kameraad gaf me de raad om een tweevoudige verificatie te maken

voor mijn Fb login . Maar je kan het al raden…

2 dagen later was het weer boem patat ! 😈

Mijn zoon zei me tenslotte dat ik een ‘keylogger’ op mijn pc had !

Dat wil dus zeggen dat alles wat ik intik wordt doorgestuurd

naar iets of iemand. Zo wordt elk nieuw paswoord dat ik ingeef

natuurlijk geregistreerd door die hacker(s) ! Damned hé 😯

De enige manier om dat te herstellen is een volledige format te doen

en alles vanop nul terug op te bouwen én te installeren.

Het (her)backuppen van al mijn data heeft lang geduurd, de herinstallatie ook.

Al mijn Fb, bank & betaal en andere (hack) gevoelige dingen,

doe ik nu vanop een extra beveiligde Linux machine,

omdat windows, hoe recent ook, eigenlijk een gatenkaas is vol (onontdekte) fouten

waar hackers dankbaar gebruik van maken.

Voor ultieme veiligheid gebruik ik nu als extra tweevoudige verificatie,

een hardware inlog-code sleutel, die elke 30sec veranderd.

Dat is ietwat omslachtig werken maar 100% veilig !

Dat neem ik er graag bij

Die ‘keylogger’ is waarschijnlijk op mijn pc geraakt,

toen ik een nieuwe & leuke app uitprobeerde (demo versie ofzo).

Nu ja, ik heb wel mijn lesje geleerd !

Internet is een rottig moeras geworden waarin je heel voorzichtig

je weg moet zoeken. Alles triple checken aleer je iets download,

nooit zomaar klikken en vooral, je gezond verstand blijven gebruiken !

En nu… Naar de beestjes 😉

Na de tropische vlindertuin workshop in Blijdorp (Rotterdam),

wachtte de rest van de dierentuin op ons 😎

In dit logje publiceer ik mijn giraf-portret fotografie

Alle foto’s zijn met de Fuji 100/400 of de Fuji 70/200mm gemaakt.

De camera is de Fuji XH1. Er zijn géén filters gebruikt.

Het dromend girafje in zwart/wit …

Met een lange zoomlens kan je heel mooi details accentueren !

De ‘mimiek’ van een giraf is eigenlijk best grappig, vind je niet ?

Wat me soms opviel, was de uitzonderlijk dunne & fragiel lijkende giraffenhals !

Omdat de pels van de giraf veel wit bevat & het die dag redelijk zonnig was,

moest ik 2 stops licht minder geven op de camera,

omdat anders het wit overbelicht (verbrand) zou zijn

Hier heb ik de juiste licht-correctie gevonden 😎

Je ziet details in het meest witte licht & in de donkerste gebieden

Soms zie je de giraffen aan bomen ‘knagen’…

Als ze hun hoofd op hun lange nek draaien lijkt die nek superdun hé ?

Als afsluiter van dit logje :

Het jongst geboren girafje in Blijdorp ! (April 2019)

Dit beestje was nog geen week oud

maar het was reeds groter dan 2 meter ! 😎

Het traliewerk rond het eten is bedoeld om de jonge dieren te leren,

om met hun lange & raspige tong eten te zoeken.

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn giraf fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Vlindertuin in Blijdorp (Deel 2)

Van het woeste natuurgeweld van IJsland verkassen we weer naar

een heel andere wereld… een stille wereld, een warme wereld…

Namelijk de tropisch warme wereld in de vlindertuin van Blijdorp (NL).

Mijn eerste logje hierover had ik gepost op 3 september 2019,

dit logje is zoals je kan lezen in de titel, deel 2

Deze tropische super vochtige omgeving vraagt veel van je fotogerief,

Ik val niet graag in herhaling, daarom kan je dit alles (her)lezen in deel 1

De Azuurvlinder, hier zie je een vrouwtje exemplaar

De spanwijdte van haar vleugels is ongeveer 10 tot 11cm !

Een tropische vlinder wiens naam ik nergens heb terug gevonden…

Daarom : Zomaar een tropische vlinder 😉

Op een groen blaadje

heeft een tropische vlinder

zijn plaats opgeëist

Deze vlinder wandelt door het leven als de “Zonnebloemvlinder”.

Fotografie van deze wondermooie insecten hier is redelijk moeilijk,

de hoge temperatuur in deze tropische wereld is echt wel afmattend,

de extreme luchtvochtigheid is slopend voor de fotograaf én de lenzen…

condensatie op de lenzen is hier dan ook heel frequent !

Ik ga elke 30 minuten ofzo 5 minuten naar buiten om ff bij te komen 😉

Maar kom, we kiezen ervoor, dus gaan we ervoor ! 😎

De “Kleine Passiebloemvlinder”…

Soms vraag ik me af wie die insecten hun naam geeft 🙂

Die benamingen zijn heel zeker fantasierijk en super creatief 😎

De Monarchvlinder…

Een monarchvlinder

komt ongevraagd poseren

je moet maar durven !

De Zebravlinder…

Van een Afrikaanse zebra weet ik dat de zwart/wit strepen dienen om de vervelende

vliegen en andere stekende/parasitaire insecten af te weren.

Van deze Zebravlinder weet ik het niet 😉

Een Vuur Passiebloemvlinder strijkt neer…

Omdat de omgeving hier zo extreem warm is, zijn de vlinders

(die tenslotte insecten zijn) optimaal opgewarmd en bijgevolg ook

extra alert. Je moet ze echt heel traag benaderen ! Anders vliegen ze weg !

Gelukkig had ik de 100/400mm telelens meegebracht,

zodat ik die schuwe wezentjes vanop een paar meter afstand kon “vangen” 😎

Nog een impressie van de Monarchvlinder die uitrust op een bloemenstruikje…

Het gefladder stopt

ik zie een mooie vlinder,

slurpen aan een bloem

Wij kennen de Koninginnepage in onze lage landen,

maar er zijn veel soorten page’s…

Zoals deze Roodgestipte page bijvoorbeeld 😎

Om dit vlinder logje te eindigen…

Een laatste foto van een vlinder 😉

De Azuurvlinder vind ik een heel bijzondere vlinder !

Als de vleugels dicht zijn, dan zie je de ogen van een uil !

(Van camouflage gesproken hé ? 😉 )

Als de vleugels open zijn, dan zie je heel mooie,

azuurkleurige vleugels die overgaan naar bruin,geel en okerkleuren.

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & vlinder natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Vlindertuin in Blijdorp

Mijn vorige logje ging voornamelijk over macro fotografie.

De onderwerpen waren waterjuffers, libellen , mooie plantjes in het moeras.

Vandaag gaat het ook over macro fotografie !

Maar het hoofdthema in deze nieuwe reeks is : Tropische vlinders.

Vermits je zomaar geen tropische vlinders tegenkomt in onze lage landen,

moeten we ons verplaatsen natuurlijk.

Ingrid Vekemans geeft elk jaar een paar workshops “Vlinderfotografie”, locatie Blijdorp.

Dat is handig meegenomen natuurlijk 😎

Ingrid is een heel ervaren natuur fotograaf én ze kan iets moeilijk uitleggen,

op zo’n manier dat iedereen het begrijpt (zelfs ik )

Blijdorp is even boven Rotterdam…

De ring van Brussel, Antwerpen , Den Haag , Rotterdam…

Heel vroeg vertrekken om de files voor te zijn is dus de boodschap !

Ik vertrok om 4uur in de ochtend en kwam daar toe om 8u30…

Tussen Den Haag en Rotterdam had ik bijna 2uur verloren !

Het echte spitsverkeer moest toen zelfs nog beginnen 👿

Ik heb geen enkel probleem, om een paar honderd kilometer te rijden

om een paar leuke foto’s te maken,

maar in ons het hedendaagse verkeer… is dat echt moordend ! 😥

Volgende keer zoek ik een hotel voor 1 nacht en rij gewoon s’avonds door.

Enfin soit…

De Vlindertuin !

s’ochtends kan het nog wat frisjes zijn buiten.

In de Vlindertuin heerst een tropisch warm én vochtig klimaat !

Je moet dus zorgen dat je camera én lens geacclimatiseerd zijn aan de

tropische vochtige hitte daar binnen !

Als het verschil van temperatuur te groot is, dan is je gerief na enkele seconden drijfnat !

(zelfs het verschil tussen de lente warmte buiten en binnen maakt alles kletsnat)

Zorg ervoor dat je genoeg droge lens-poetsdoeken mee hebt,

want binnen is het zo vochtig warm, dat je lens én camera drijfnat zullen worden !

Na 15 minuten drogen en gewennen kan je foto gerief er wel tegen 😎

Ingrid gaf ons uitleg hoe te werken met het statief en vlinders,

toen ik merkte dat mijn statiefkop stuk was 😳 !!

Er zat een speling van wel 5mm op, omdat de hoofdas beschadigd was.

Reparatie ter plaatse was onmogelijk 🙄

Dus alle foto’s zijn gemaakt zonder statief…

Enfin soit, ik kon toen wel effe kankeren, maar dat haal geen zier uit !

Wat ben ik toch een kletskous hé ? 😉

Laat de vlinders nu maar komen !

De Geelgestipte page

Omdat de vlindertuin een perfecte replica is van het tropisch oerwoud,

valt er ook niet veel licht naar binnen !

Het is dan ook een constant balanceren tussen het diafragma/de ISO

om de sluitertijd zo klein mogelijk te houden.

De Fuji XH1 heeft wel IBIS (In Body Image Stabilisatie) aan boord die

2 tot 3 stops kan overbruggen, maar meestal is het werken op de slappe koord.

In het begin werkte ik met f4 maar had snel door dat de scherptediepte

daardoor te laag was.

f5.6 , f8 , of iets hoger proberen, maar dan was de sluitertijd te lang…

dan moet de ISO omhoog, wat de kans op digitale ruis groter maakt.

Het is constant zoeken en proberen…

Maar dat vind ik nu juist leuk om doen 😎

De Monarchvlinder…

Al doende leert men hé 😉

De ervaring heeft me ook geleerd om vlinders uit te zoeken,

die niet in een ‘drukke’ omgeving zitten,

zodat de achtergrond geen of heel weinig aandacht vraagt,

wat je onderwerp mooi op de voorgrond brengt.

En compositie regeltjes… dat moet een automatisme worden vind ik.

De Geelband Passiebloem vlinder

Een Zebravlinder (links) komt de Geelband Passiebloemvlinder

verjagen van zijn blauw bloemsnoepje 😎

Een vlinder fladdert

zoekend naar bloemengeuren

zomaar heen en weer

Ik denk dat dit een Oranje Passiebloemvlinder (Dryas julia) is,

maar zeker ben ik niet…

Een oranje bloem

fladdert door groene blaadjes

’t is een vlinder

De Geelgestipte page …

Als je de vlinders volledig scherp wilt hebben,

dan moet je ze echt in de juiste frontale hoek kunnen fotograferen,

maar in een vlindertuin is dat praktisch onmogelijk !

Dit exemplaar zat schuin boven mij, én boven een vijver…

Om dit logje (voor vandaag) af te sluiten,

nog een foto van de Oranje Passiebloemvlinder (Dryas julia)

Het beestje zat te genieten van het sap van een of andere afgebroken moerasplant.

De afstand was +- 3 meter !

Een 100/400mm telezoomlens is handig spul hé 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & vlinder natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Hallerbos 2019 (Deel 2)

Teergeliefde bezoek(st)er,

je weet ondertussen wel dat ik in mijn blog-thema’s heel graag

van de hak op de tak spring.

Die ongeordende chaos qua onderwerp, inhoud

wil ik hier cultiveren én perfectioneren 😎

Maar vandaag doe ik eens iets heel anders !

Voor de verandering sluit ik gewoon aan

bij mij vorig logje : “Hallerbos 2019 (Deel 1)”

Als dat niet netjes is hé ?

Elk jaar in april

geurt het Hallerbos weer naar

de hyacinten

Mijn vriend Claude vroeg me of ik

in het Hallerbos kaboutertjes heb gezien…

Ik heb ze niet gezien Claude, maar wel gehoord

Bij sommige momenten was het licht zo feeëriek mooi

net of we in een sprookjes wereld waren beland 😉

Een bos kan zalig mooi zijn

in het prille & zachte ochtendlicht.

Hier was het ongeveer kwart na 7am

Een zonnestraaltje

sensueel strelend met licht

zoent de bloemekes

De zon stond nu wat hoger,

zo’n ochtendzon die superlange schaduwen maakt.

Hier moesten we echt wel oppassen dat we onze eigen

schaduw niet in de foto zien !

Langzaam, heel langzaam,

ontwaakt het Hallerbos 😉

Zoals ik al zei in het vorig logje,

Fotografie is voor mij geen pure registratie van een werkelijkheid,

maar indrukken, feiten, dingen of gevoelens die me treffen

proberen weer te geven.

Zoals hier…

Het warme ochtendlicht , de rijkdom aan kleuren

de blauwe schijn van de hyacinten

(hoewel er dit jaar minder waren dan vorige jaren)

Het Hallerbos in een notendop

Hier heb je identiek dezelfde invalshoek als hierboven,

alleen heb ik hier manueel ‘scherpgesteld’.

’t is een totaal onscherpe foto !

Maar de totaal impressie van het kleur geheel van het gras,

de bomen, de hyacinten én de warmte van het zonlicht voel ik in deze foto.

De gekleurde cirkels zijn niet gemaakt in photoshop hé…

’t is gewoon het fraai lens bokeh van de 70/200mm f2.8 van Fuji.

Het kunstige van

het impressionisme

boeit me mateloos

Hier zie je heel goed hoe kleuren kunnen veranderen in het licht !

De hyacinten ogen blauw in de schaduwen.

Maar als ze rechtstreeks belicht worden door het ochtend zonlicht,

dan worden de blauwe bloemekes warm paars. 😎

Om dit licht/kleur schouwspel te zien moet je echt heel vroeg in het bos zijn…

Na 09am ofzo kan je dit supermooi licht fenomeen

niet meer zien of meemaken.

Wat ook zalig mooi is,

zijn de prille beukenblaadjes aan de bomen.

Ze zijn nog klein, fris geel groen én bijna doorzichtig.

Als het weer meevalt én je aan de juiste kant bent in het bos,

dan kan je de ochtendzon zien die de beukenblaadjes streelt.

Natuurlijk moet je hier werken met 100% tegenlicht !

Door de enorme dynamiek in het tegenlicht lichtbereik

ziet de camera de bomen als pikdonker.

Maar daardoor worden de kleuren van de nieuwe beukenblaadjes

nog eens extra geaccentueerd !

Da’s mooi meegenomen hé ? 😎

En zeggen dat er nog steeds mensen zijn die beweren dat je in tegenlicht

géén foto’s mag maken… Ga spelen jongens 😉

Als afsluiter van dit logje :

Het wordt echt helemaal mooi,

als je het warme ochtendlicht ziet stralen over het geheel…

Alles wordt nu subtiel belicht en het bos wordt één groot kleurenfeest !

Welkom in mijn groot sprookjesbos

Dichters en dromers

die kunnen nog geloven

in een sprookjesbos

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie

én natuurlijk, de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen, commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Bedankt voor je bezoekje 😉

Groetjes, Dirk