Roest Op Zondag

Voor de inhoud van dit Roestig logje gaan we terug naar
Baasrode, naar het oude metaal verwerkend atelier
van de oude scheepswerven.
Voor de inhoud van het vorige logje in Baasrode, klik hier

Ook in dit logje probeer ik de nadruk te leggen op de ruwheid van
het oude metaal, de oude, bestofte machines en dergelijke…
Maar vooral het patina van verlatenheid in de verf te zetten !

Deze 4 klemmen dienden om de hardstalen beitel van een draaibank
of een schaafmachine in vast te klemmen…
De beitel op een draaibank correct plaatsen is op zich ook een kunst !
Het snijpunt van de beitel moet perfect in het centerpunt liggen van
de hoofdas van de draaibank !
Als de positie van dit snijpunt hoger of lager dan het centerpunt van de draaibank hoofdas ligt, dan maakt de draaibank operator ovale ipv
perfect ronde metalen machine onderdelen…
Zo’n ‘scheef’ onderdeel wil je niet in je motor hebben hoor …





Ik vermoed dat dit oude onderdelen zijn van een schip motor…
In enkele tientallen jaren, zonder onderhoud of ander opruim werk,
kan de tijd een mooi stoffig patina leggen op eender welke voorwerp !





Die oude, gebutste bureaulamp, die boven een draaibank hing,
vind ik prachtig verweerd !





Ik vermoed dat dit een soort schakelaar is in een transformator…
Erg veilig ziet dit ding er op het eerste (én het tweede) zicht niet uit 🥴





Deze 4 riemen dreven een zware schaafmachine aan…
Vroeger gebeurde élke aandrijving met riemen
(wat héél onveilig was en tot veel arbeidsongelukken zorgde).
Als zo’n aandrijf riem kapot breekt,
dan wil je echt niet in de buurt zijn hoor !
Zo’n zwiepend losgeslagen ding kan je arm of je been eraf slagen…
Nu gebeurd de aandrijving in een gesloten kast met tandwielen,
wat véél veiliger is natuurlijk 😊





Eén van de vele toegangspoorten van het atelier…
Buiten was het die dag meer dan 30 graden… snikheet dus !
Het licht dat hier binnenviel was dan ook heel fel.
(op het randje van ‘verbrand’… )
Maar de Fuji GFX was nog in staat om details te zien in dat felle licht 👍📷




Stillevens van afval, oude, smerige vaten, roestige en vettige tonnen…
Het spreekt me meer en meer aan 🙃🤔





Een oude, gebutste en door en door afgeleefde ijzeren ketting…
Deze ketting hangt aan een, al even afgeleefde, ijzeren roest plaat,
die gesloopt is uit een of ander oud schip.
’t is spijtig dat de ketting en de ijzeren plaat ons niets kunnen vertellen
uit hun maritiem verleden…
Het zullen anders wel boeiende én pittige verhalen zijn denk ik 😎👌




Sommige metaalbewerking machines (draaibanken, schaaf en frees
machines, slijpmachines, enz enz) kregen vroeger hun stroom uit deze draden die onder én aan het plafond waren gemonteerd…
Deze pokke toestanden kun je misschien nog zien in India of
dergelijke landen, maar in ons ‘moderne’ westen zou zo’n atelier nu onmiddellijk gesloten worden, wegens super onveilig !





Met een heel groot diafragma van f1,2
(en dus een minimale scherptediepte !)
kon ik deze ‘worm’ en ‘wormwiel’ tandwiel overbrenging
netjes scherp fotograferen met de scherpte op de perfecte plaats.
Deze vorm van ‘een beweging overbrengen’ vinden we nog terug in veel
moderne toepassingen…
Om de snaren van een gitaar op te spannen (én die te stemmen)
bijvoorbeeld, wordt hetzelfde worm/wormwiel principe gebruikt.
Aan de slijtage van deze worm-tanden is te merken dat deze machine
héél veel is gebruikt (én dat vervanging van sommige onderdelen nodig is)






Om dit Zondagse Roest logje af te sluiten…
Het is dezelfde foto als hierboven, maar die heb ik hier omgezet naar Z/W.
Machine onderdelen voelen zich goed in Z/W vind ik 🙂





Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en graag tot ziens in mijn volgend logje 😎

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien,
of over welk onderwerp het zal gaan… ??
Dat zien we dan wel weer hé 🙂

Dirk

Roest Op Zondag

Roest Op Zondag…
Voor mij hoeft het niet altijd roestig ijzer te zijn…
Voorwerpen, dingen, die aantonen of laten aanvoelen dat
ze de tand des tijds moedig hebben doorstaan,
vallen voor mij in hetzelfde vakje als kunstig Roest op zondag…

We zijn nog altijd in hetzelfde (intussen reeds lang gesloopt) NMBS
seinhuis als dat van verleden week…
De locatie én het gerief dat ik toengebruikte, kan je hier (her)lezen.

We schrijven terug AD 2009…

Een oude, vergeten lepel lag op een plank al heel wat jaren
stof te vergaren…





Een andere kijkhoek gaf me een ‘betere’ stoffige lepel foto…
Ook het witte spinrag draadje dat boven het lepeltje ‘plakte’
vertelt me dat het lepeltje hier al heel vele jaren lag…
Het heerlijk stoffig patina van heel lang onaangeroerde voorwerpen !




Ergens in dat seinhuis vond ik een gesloten schuiflade
in een héél oud, wankel bureau meubel… Wat zou daar inzitten ??
Deze schuiflade kreeg ik probleemloos open !
Met wat ik daarin zag wist ik direct dat de technici die daar
vroeger werkten, zeker niet vies waren van een kaartspelletje 😂
In oude schriften vonden we hun kaart uitslagen van vele jaren
terug ! 😋
In dit seinhuis werd dus niet alleen hard gewerkt…
Maar ook …. Zwaar gekaart 🤣😉





Ook deze derde foto uit het gore rommelhok,
wil ik je niet onthouden.
De eerste 2 rommelhok foto’s kan je hier (her)bekijken.
Deze foto heeft min of meer dezelfde kijkhoek als de eerste foto van
2 eerste rommelhok foto’s, maar hier heb ik veel meer ingezoomd.
Ik wou gewoon met scherpte in de details zien…

Heb ik je al verteld dat al deze foto’s mét statief gemaakt zijn ?
De sluitertijd van de meeste foto’s in deze schaduwrijke en/of
donkere lokalen, zit tussen de 1 en 5 seconden.
Omdat de Pentax K200D al vanaf ISO 500 héél veel digitale ruis maakt,
was ik verplicht om de ISO op 100 te houden,
het diafragma wil ik aanpassen aan de scherptediepte die ik zelf wil
(meestal f8 tot f11) én de ideale sluitertijd daarvoor wil ik door de
camera zelf laten bepalen. (TV stand bij Canon, S-stand bij Sony)
In zo’n situatie moet je echt wel een statief gebruiken…

Kunst, gemaakt door de “Mannen van de ijzeren weg” 😃

Voor mijn teergeliefde Nederlandse bezoekers :
“De ijzeren weg” is gewoon de Vlaams-Nederlandse vertaling voor
het Franse “Le chemin de fer“.
Spoorweg dus … 🤠






Om dit stoffig roest op zondag logje voor vandaag eindigen…
In de nabije buurt van het oude seinhuis stonden een paar
oude & afgedankte spoorweg wagons te roesten in weer en wind…
Aan de verroeste trein sporen kan je zien dat hier in héél lange
tijd geen enkele trein is overgereden…
(Regelmatig gebruikte treinsporen blinken aan de bovenkant)

Met deze oude (Stilstaande) treinwagon wou ik in Photoshop
een beweging experimentje maken !





De Photoshop mogelijkheden die we toen in 2009 hadden,
kunnen zich zeker niet meten met de Ai mogelijkheden
die Photoshop Mei 2023 ons recent biedt.
Maar in 2009 was Ps (Naar mijn bescheiden mening…)
een leukere, méér creatieve uitdaging
dan de nieuwe Mei 2023 update.
(Ps = Photoshop)

Wat je vandaag de dag met de Ps Ai technologie kan doen,
grenst bijna aan de waanzin én is qua creativiteit grenzeloos !
De nieuwe Ai (Artificiële Intelligentie-Kunstmatige Intelligentie)

tools in Ps zorgen voor ongekende en nooit eerder geziene
mogelijkheden…
Ai duikt niet alleen op in Browsers , ChatTgp toestanden,
maar nu ook in verbazingwekkende beeld technologie !
Over deze wonderbare Ai top technologie (Waar Adobe nu

al zeker 10 jaar mee bezig is !) ga ik het weldra zeker nog over hebben…

Terug naar 2009…🤔

Hier heb ik alleen de spoorwagon geselecteerd
(wat me toen een paar minuten muis klikken, slepen en zuchten kost).
Dit selectie heb ik tenslotte omgekeerd (om alles behalve
de spoorweg wagon te bewerken)…
In die omgekeerde selectie had ik een radiaal_2 beweging
filter op 20% losgelaten…
Nu lijkt het of de (stilstaande) spoorweg wagon met een
misselijk makende snelheid door het landschap scheurt 😃






Natuurlijk hoop ik dat je hebt genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en natuurlijk graag tot ziens in mijn volgend logje

Dirk

Roest Op Zondag

In het Roest Op Zondag logje van vandaag,
ga ik weer verder waar ik twee weken geleden gestopt was.
We zijn terug in het ondertussen al lang afgebroken en
vergeten NMBS seinhuis ergens in het enorme spoorwegen
complex van Brussel Zuid.
(Bruxelles Midi zoals de “Brusseleirs” dat zo mooi zeggen 😉)
Het vorige seinhuis logje kan je hier (her)lezen.

Roest en verval was daar overal te vinden…
Maar als fotograaf ben ik steeds op zoek naar “uit het oog springende”
voorwerpen in deze wereld van ruwe ‘urbex’ schoonheid…
Deze roestige oude & min of meer gesloopte ‘schakelkast’ kon me
daarom maar matig bekoren…





In de sanitaire ruimte daarnaast konden we een deur
openduwen, zodat er wat licht in de duisternis kwam 🙂
Een oude, versleten gas of mazout ketel brander stond
daar mooi doorroest te wezen.
Het is een leuk ‘urbex’ stilleven, daar niet van,
maar we wilden “meer”…





Een ander (gas, kolen, mazout ??) verwarming element
moet deze sanitaire wasplaats opwarmen.
Tegen de muur hangen een hele rij lavabo’s geschroefd
en rechts (hier niet zichtbaar) bevinden zich een (tig) tal
primitieve douches. Er hing nog welgeteld één spiegel
aan de muur…
In deze plaats konden de spoorweg arbeiders zich
wassen en omkleden…
Met wat fantasie kan je hier de schimmen uit het
verleden zien 😶🙃






Op weg naar buiten vonden we een oud, spuuglelijk opberghok
voor allerlei plakkerige, vettige en vooral smerige troep…

Maar net dat gore opberghok kreeg onze volle aandacht ! 😋
Het opberghok stond deels in de schaduw maar werd op dat
moment héél mooi belicht door een middag herfst zonnetje !
Op deze oeroude vuile kast hebben de spoorweg arbeiders die hier
vroeger werkten hun oude rommel bijeen gegooid.
Qua stilleven kan dit tellen vonden wij !
Het licht was heerlijk zacht, de verweerde kleuren van de smerige
muren, de vetten, smeermiddellen en gereedschap allerlei,
de driehoek lijnen van de opgerolde brandweerslang maken er een
top-klassieke compositie van !
Dit is klassieke kunst, onbewust gecreëerd door spoorweg arbeiders ! 👍





In hetzelfde smerig, stinkend opberghok,
hebben we dit tafereeltje gevonden…
We moesten alleen de scheve opberghok deur nog wat meer
opentrekken, om het heerlijk soft herfstzonnetje binnen te laten !
Als het echt moet, werken we met flitslicht,
maar als het effe kan dan werken we héél graag met natuurlijk licht…
Het zachte licht dat we hier zomaar gratis kregen is heel mooi
meegenomen natuurlijk. De compositie, camera instellingen,
én al de rest moeten we natuurlijk zelf instellen…

In al die rest zit de creatieve vrijheid van iedere fotograaf 🤠

Wat ik toen vooral onthouden heb :
1-Probeer te werken met klassieke composities,
die de oude kunstschilder ‘meesters’ ook toepassen.
2- Zacht, diffuus, omfloerst én natuurlijk licht gebruiken…
als het mogelijk is…

Omdat fotografie ‘geworteld is’ uit onze schilderkunst…
kan onze hedendaagse fotografie veel inspiratie halen uit
diezelfde schilderkunst… 😎
Pikken (stelen) met je ogen… Het is én blijft brandend actueel 😃





Natuurlijk hoop ik dat je hebt genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en natuurlijk graag tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest Op Zondag

In het Roest Op Zondag logje van vandaag
ga ik gewoon verder waar ik in het logje van
verleden week zondag gestopt was…
We zijn dus nog altijd in het een of ander,
ondertussen reeds lang geleden afgebroken seinhuis,
ergens in het enorme spoorcomplex van Brussel Zuid.

De symbolen op de schakelaars zijn voor mij Latijn…
Het zou kunnen dat deze schakelaars dienden om de
weg signalisatie naar de treinen toe te verzorgen,
maar het fijne ervan ‘waarom het dient’ weet ik ook niet…
Het kunnen evengoed schakelaars zijn om de wissels
in het enorme treinsporen complex te verzetten…





Maar wat de betekenis van deze symbolen ook mag zijn…
Het was mij daarover niet te doen,
maar wel om de heerlijke roestkleuren op de gevoelige CCD
vast te leggen 😎





Als fotograaf moet je zo nu en dan ook eens naar boven kijken 😉
Oude buizen waar vroeger het warm water voor de centrale
verwarming doorstroomde waren reeds gesierd met laagjes
heerlijk mooie roest !
Van de andere kant denk ik ook aan de enorme verspillingen
die de NMBS in deze infrastructuur heeft gemaakt…
Nergens heb ik isolatie op en over van dit soort buizen gevonden…
Foei NMBS !





Ik heb deze roestige chauffage buizen nog even ‘opgevolgd’…
Het was overal even erg ! Nergens was er een flintertje isolatie
om de warmte in de buizen te houden te vinden…
Van verspilling gesproken hé ?
Ik hoop dat de NMBS nu verantwoord omspringt met energie…





Een heerlijk door roest aangetaste metalen schakelaar kast !
Ik had geprobeerd om deze kast open te krijgen, gewoon om
eens te zien hoe een ‘Brandschakelaar’ er nu eigenlijk uitziet…
Maar de met roest aangekoekte metalen kast zat muurvast…
en vermits een koevoet niet tot het standaard gereedschap van
een fotograaf behoort, is deze schakelkast dan maar dichtgebleven 😎






Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest op zondag…

Voor het ‘Roest op Zondag’ logje van vandaag,
gaan we nog eens naar het trein museum in Baasrode.
Daar kan je oeroude treinen van de NMBS vinden,
die door een frisse ploeg van treinfanaten worden hersteld
in hun oude glorie…
Wat je daar natuurlijk ook heel veel vind,
is heerlijk verweerd, prachtig roest 😎

Oud roest, gemengd met fris groene korstmossen,
gaat op de duur een eigen leven leiden…

Een klein detail van dit wondere roest wereldje…






Een oude, gebutste én gehavende transport treinwagon…
Een nieuwe ketting met stevig hangslot sloot deze wagon
op een doelmatige wijze af!
Maar wat in deze wagon zat, interesseerde me niet echt…
Het kunstige groen, rode roestig verval trok me aan !





Het bekende loge (B) van de Belgische spoorwegen…
Deze verzameling van gietijzeren machine onderdelen
moesten de trein tot stilstand brengen… Het zijn dus de remmen !
Die oude, verweerde machine elementen,
die perfect moeten samenwerken, vind ik wel bijzonder !
Als een rem niet werkt… tja… dan heb je mega dikke pech !





Een stokoude, elektrisch aangedreven rangeer stoere loc…
Als deze machines konden praten, vertellen ze me dan van hun relatie,
hun verhaal met de vroegere loc-bestuurders ?
Dit soort vragen borrelen op als ik die oeroude logge machines zie…
Vragen staat vrij 🤠





De oude NMBS groene verf is na zovele jaren nog steeds herkenbaar,
als de typische NMBS kleur van onze Belgische treinen !
Ook de gele vlakken zijn onlosmakelijk verbonden aan dezelfde oude Belgische treinen !
Het warme rood van het oude, kleurig verweerde roest brengt het
fantasieloze, politiek gekleurde NMBS sfeertje van uit die jaren 1970
en 1980 nog héél even wat dichterbij vind ik 👍

Zelf heb ik ongeveer 40 jaar de trein genomen om te gaan werken
in verschillende locaties in Brussel…
Maar met wat ik in al die trein reis verplaatsingen heb beleefd…
Daar kan ik veel boeken
én soms echte forens horror verhalen over schrijven 😂





Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest Op Zondag

Voor de “Roest Op Zondag” foto’s in het logje van vandaag,
heb ik niet ver moeten stappen. Op een dikke 50meter verder
van waar ik woon heb ik heerlijke roest gevonden !
Het piepend toegang poortje van onze oude pastorij is een
uniek meesterwerkje van roest en verval !
Onze pastorij staat al vele jaren leeg, maar is een paar jaar
geleden verkocht en is (mét behoud van het originele uiterlijk)
nu grondig gerenoveerd.
De functie van pastorij is niet meer van toepassing.
Het gebouw is nu een restaurant geworden én de geruchten doen
de ronde dat het ook een luxe B&B zou worden.

Het siert de huidige eigenaar en (ver)bouwheer,
dat hij dit prachtig, roestig poortje in zijn oorspronkelijke
toestand heeft gelaten 😋👍





De ouderdom van dit ‘slot’, daar heb ik het raden naar …
Maar ik denk wel dat dit heerlijk stukje roest ouder is dan de eerste
wereldoorlog !





De laatste foto vertelt niet echt van roest,
maar wel van ouderdom én verval…

Een pastorij staat meestal niet ver van de kerk…
Onze pastorij dus ook niet 😉

Omdat onze stokoude Sint-Martinus kerk (begin 15de eeuw)
niet echt stabiel meer is en meerdere scheuren in het metselwerk
van de kerkmuren zijn ontdekt, heeft men besloten om die
scheuren minutieus én héél netjes op te volgen.
Hier zie je één van de vele scheur-opmeting plaatjes die
stevig verankerd zijn in de kerk muren.
Met behulp van deze meet-plaatjes kunnen specialisten
zien of scheuren groter of kleiner worden én de nodige maatregelen
nemen als het nodig is.
Als je meer info zoekt over onze Sint-Martinuskerk, klik dan hier.
(Ons kleine dorpje, én de oude kern van de “parochie” Sint-Martens-Bodegem,
zou ontstaan zijn, ergens in de 9e eeuw…
)

FYI, in ons kerkje worden geen kerkelijke diensten meer verzorgd,
maar het kerk gebouw herbeleeft nu zijn 2de leven als culturele thuis
van klassieke muziek concerten.
Voor meer info daaromtrent, klik hier.





Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest Op Zondag

Dit logje zou ook ‘Roest Op Pasen‘ kunnen heten 😉
Voor mij is Pasen een dag zoals een andere… Maar wat
deze Paaszondag zo bijzonder maakt, is het feit dat onze
kinderen én kleinkinderen vandaag op bezoek komen !
Dat is iets om naar uit te kijken hé ? 🤗

Voor de inhoud van dit Roestig logje gaan we terug naar
Baasrode, naar het oude metaal verwerkend atelier
van de oude scheepswerven.
Waar ik in het vorige Baasrode Roest logje de nadruk heb gelegd
op flinterdunne scherpte diepte en een fluwelen achtergrond,
werk ik vandaag met de nadruk op roest, de ruwheid van
oud, stoffig, verroeste metalen en machines allerlei.

Dit logje draag ik op aan mijn verleden jaar overleden foto soulmate,
Johan Dermaut. Meer daarover in de laatste foto van dit logje…


Een onafgewerkt onderdeel van een scheepswand,
dikke metalen platen met centimeters dikke klinknagels aan elkaar
verankerd en geklonken…
De rode kleur is niets anders dan “rode menie”, een roestwerende
metaal verf die vroeger veel werd gebruikt.
Vier klinknagels, drie metalen platen én een witte krijtstreep
vormden samen een compositie die een mooi evenwicht vormt !






“Gaco”… Een gietijzeren omhulsel van een oeroude werktuig machine…
Deze machine is een schaafbank, niet om te schaven in hout,
maar om te schaven in metaal !
Vroeger werden deze machines bedient door hoog opgeleide metaal
arbeiders. Momenteel zijn deze oude metaalbewerkende machines bijna
allemaal vervangen door CNC (Computer Numerical Control) machines.
Wat meer info over CNC machines vind je hier






Vroeger zag je bankvijzen in alle maten en soorten…
Dit is een heel grote bankvijs waar de metaal arbeider héél zware
stukken metaal verder kon bewerken…
Deze bankvijs alleen al weegt misschien 150 tot 200kilo !
Het stof van vele jaren, het spinrag van tientallen jaren…
Een patina om bij stil te staan…






Een oeroude elektromotor, die een schuurborstel aandrijft…
Het type plaatje van de fabrikant is onleesbaar geworden door het
jarenlang verwerken van het schuurstof van deze machine.
Maar het ruw gepokkeld roest patina,
dat nog enkele plekjes van de originele blauwe verf laat zien,
vind ik pure kunst !






Bij deze foto verwijs ik nog even naar de GACO foto (De 2de foto in dit logje).
De metaal schaafmachine kon in 2 richtingen schaven, horizontaal
én verticaal. Deze spindel bediende de manuele ‘schaaf-inzet’ op de
verticale schaafbeweging. Btw, met dit soort van werktuig machines
zijn veel te veel arbeidsongelukken gebeurt…





Deze laatste foto is een samenloop van toevalligheden…
Deze Baasrode scheepvaart museum fotoshoot deden we met drie :
Johan, Guy en ik , ex-collegae, fotografen én tegelijk vrienden.
In een fotoshoot zoals deze, in een redelijk donkere omgeving,
is het normaal dat een fotograaf werkt met enkele seconden
sluitertijd opening om mooi belichte én scherpe foto’s te maken.
Toen ik deze oude gebutste gloeilamp fotografeerde,
had ik een sluitertijd ingesteld van ongeveer 2 seconden…
In die 2 sec tussentijd was Johan onopgemerkt tussen de lamp en rechts
in mijn foto gekomen om een foto te maken (die ik nooit zal zien…)
Johan droeg toen een donkerblauw t-shirt en is kalend…
Het valt zeker meermaals voor dat fotografen in elkaars foto lopen
tijdens een gedeelde fotoshoot…
Maar hier is dat toeval een onverwachte, laatste foto geworden,
én tegelijk het afscheid van Johan.
Tabee mijn vriend…






Dit roest logje eindigt in mineur…
Maar ons leven is zoals het is…
We hebben het niet te kiezen hé ?

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje

Dirk

Roest Op Zondag

In het rustige roest sfeertje van deze zondag,
gaan we gewoon verder waar ik enkele weken geleden
was gestopt… Klik hier voor dat laatste logje.
We zijn dus terug in “Beugem” (Sint Martens Bodegem,
deelgemeente van Dilbeek aan de rand van het Pajottenland
én één van de 19 Brussel rand gemeenten)
Meer uitleg over Brussel rand vind je hier.

De camera is nog steeds de stokoude Fuji X100.
Toen ik deze nu 13 jaar oude camera kocht, dachten de meeste
mensen dat deze camera een analoog toestel was !
Deze camera werkt én voelt aan als een analoog toestel 😎
Het grote voordeel van dit misverstand was dat ik overal
zomaar mocht fotograferen !
In die tijd was digitale fotografie in volle opmars !
Een sukkel die nog steeds werkt met klassieke filmpjes
moet wel één of meer steekje(s) los hebben in zijn bovenkamer,
zo dachten de meeste mensen erover 😂
Enfin soit, met deze camera heb ik leuke straatfotografie
kunnen maken, bij mensen die onbevangen in de digitale
lens keken (en dachten dat het een analoog toestel was).
Maar daarover later meer…

Vandaag gaat het ook min of meer over straat fotografie…
Maar dan zonder mensen in het beeld.
Mijn foto’s over roest in ons klein dorpje vertellen natuurlijk
ook over mensen, landbouwers…
Ga je mee wandelen langs de kleine dorp wegeltjes in Beugem ? 🙃

Aan een paardenweide ontdekte ik deze loden ‘constructie’…
Op een of andere manier vult de boer de drinkbakken van zijn
paarden met deze echt wel antieke installatie 😎
Van de andere kant… deze werk methode is minstens 30 jaar oud
en werkt héél zeker nog naar behoren… Chapeau voor de boer !





Een roestige ijzeren buis helpt mee om een Bekaert kottekesdraad
te ondersteunen. Vroeger werd dit soort buizen gebruikt in centrale verwarming en dergelijke.





Deze heerlijk roestige ijzeren buis heeft zich neergelegd bij het
feit dat ze de Bekaert kottekesdraad niet langer kan ondersteunen ! 😂






De roestige ijzeren buis van de vorige foto langs de voorkant bekeken…
Je ziet duidelijk dat de boer hier ooit met een zware voorhamer
deze metalen buis met grof geweld in de grond heeft gemokerd !





Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest Op Zondag

Voor het “Roest op Zondag” logje van vandaag,
borduren we verder op de fotoshoot waar ik het verleden
zondag over had… Namelijk, het scheepvaart museum in Baasrode.
In het vorige Roest op Zondag logje had ik het over stillevens.
In het logje van vandaag ga ik het meer hebben over héél kleine
scherptediepte, minimalisme én oeroude kunststoffen…

Met een lichtechte, betere prime lens kan je de flinterdunne
scherptediepte echt laten spreken
Ik noem het dan ook : ‘Schilderen met je lens‘ 😎
(Hier is een 85mm f/1,2 gebruikt)

Takels, kettingen, kruiwagens, hefbomen, ophef mechanismen…
Herinner je nog de basis begrippen van mechanica uit je schooltijd ?
Last maal lastarm = kracht maal kracht arm
Met een verdubbeling van het aantal katrollen (takels) , (2x lastarm)
kan je 2x zoveel gewicht omhoog heffen, met dezelfde kracht.
Kracht en arm kunnen elkaar compenseren in hun product,
maar de verrichte arbeid blijft gelijk.
Klik hier voor meer uitleg over het principe van takels en katrollen

Het was tof om dit natuurkundig principe te zien in dit museum 🙃
Ik vond de roest én het stof van tientallen jaren op al deze
werktuigen prachtig om te zien.
Een tip: Als je dit museum gaat bezoeken, draag dan kleding
die vuil mag worden 🤠





Kettingen… In mijn foto wou ik de aandacht op kettingen…
Alleen op de kettingen en op niets anders !
Het helemaal open gedraaid diafragma op f/1,2
geeft me een paar cm subtiel kleine scherptediepte.
Alles wat zich verder bevindt,verdwijnt in een heerlijk onscherp waas.
Deze 85mm f1,2 is een gedroomde tool om hier mee te fotograferen !

In de ateliers was er soms niet echt veel licht…
Je kan natuurlijk de ISO verhogen,om de sluitertijd zo kort mogelijk te houden, maar dan stijgt de kans op digitale ruis. Ik ga tot 1500 ISO,
nooit hoger…
Als dan de sluitertijd nog altijd te lang is om uit de vrije hand
te fotograferen, dan moet je wel een statief gebruiken.
Met een statief kan ik lekker op ISO 100 blijven werken,
bij sluitertijden van 0.5 tot zelfs 1.5 seconden als het heel donker is,
én toch scherpe, ruisvrije foto’s maken
Om die redenen heb ik hier altijd een statief gebruikt…





Bij de twee laatste roest foto’s in dit logje…
Ok, het is niet echt roest in de letterlijke zin van het ‘roest’ woordje,
maar ’t is een kniesoor die daar op let vind ik 🙂
Een prachtig verweerde, oeroude bakelieten on/off schakelaar,
Waar kan je dit nog vinden ? 🙃





Of deze on/off machinebankwerker schakelaar ook van bakeliet is,
daar twijfel ik aan…
Maar zelfs als deze schakelaar deels van plastiek is gemaakt,
dan heeft de tand des tijd toch een mooi patine van verval
én veroudering over dit geheel gelegd, vind je ook niet ? 😎

Ook hier heb ik héél bewust op f/1.2 (wijdopen diafragma) gewerkt,
om de scherpte diepte zo klein mogelijk te houden.
Zo krijgt de rode “Off” schakelaar alle aandacht…
Ik zou hier natuurlijk ook kunnen werken met f/16 of zelfs meer,
dan was heel de schakelkast vlijmscherp… en is de foto karakterloos…
Dit soort foto’s vind je in product boeken, catalogen, reclame enz…

Persoonlijk vind ik werken met minimale scherptediepte
(open diafragma, klein f-getal) een echte uitdaging, omdat je dan
als fotograaf zelf moet zoeken wat er belangrijk is in je foto…
Deze benadering heeft ook veel met je persoonlijk gevoel te maken…
Schilderen met je lens… weet je nog ? 😋





Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest Op Zondag

Voor de roestige foto’s van deze zondag,
heb ik een selectie gekozen uit onze fotoshoot
in het scheepvaart museum van Baasrode.
Om overal foto’s te kunnen maken, hadden we een
akkoord getekend dat we in dit museum niets,
maar dan ook niets, zouden verplaatsen.
Het museum moest in identiek dezelfde toestand blijven,
als toen de laatste arbeider de scheepswerf had verlaten.
Als je daarover gaat nadenken, dan is het alsof je een sprong
maakt naar het verleden !
Jarenlang heeft de tijd hier ongestoord zijn gangetje gegaan én
een wondermooi stoffig patina over het geheel gelegd !

Zomaar in het wilde weg foto’s maken heeft geen zin natuurlijk.
Daarom besloot ik met een ‘plan’ te werken… 🤔
Mijn plan was om roestige stillevens te maken.
Voorwerpen, dingen, die in een bepaalde volgorde of verhouding
ten opzichte van elkaar liggen, hangen of staan,
waren mijn eerste doel.

Op een oude, vermolmde werkbank, lag wat oud gereedschap,
het patina van oxidatie kleurde het geheel in warme roest tinten.





Een andere oeroude werkbank trok mijn aandacht…
oude smeermiddelen, draadsnijgereedschap, oude tinnen
of metalen dozen. In zo’n atelier werken moet zalig zijn !
De erfenis van een arbeider, stielman…
Een stilleven en eerbetoon… bevroren in de tijd !🤠






Zo’n oud atelier is ook een museum van industriële gereedschappen
en technieken. Dit soort elektrische schakelingen zou de dag van
vandaag niet meer kunnen in onze hedendaagse werkplaatsen !
Soms zie ik dit soort van levensgevaarlijke toestanden nog opduiken
in YouTube filmpjes van ‘stielmannen’ in India.

De mengeling en verhouding van koude en warme kleuren in dit
stilleven vind ik wel iets hebben. De schoonheid van verval !





Om dit Roestig logje voor vandaag af te sluiten…
Een stoffige verzameling van zelf gemaakt gereedschap, kalibers,
trek en span gereedschappen, enkele las elektroden, een oud
porselein of bakeliet stopcontact…
Dit alles in een heerlijk smerige én gedeukte muur !
In deze oeroude atelier hing dezelfde metaal en rood gloeiend ijzer geur,
als die waar ik vroeger in de smederij werkte !
Nostalgie 🙃





Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk