Mijn nieuwe droomlens … (Part 2)

Naar goede blog gewoonte kies ik het onderwerp in mijn logjes totaal
willekeurig en soms lekker chaotisch qua opvolging en samenhang.
Om nog eens lekker onvoorspelbaar voorspelbaar te zijn,
ga ik vandaag gewoon verder waar ik in mijn vorige logje was gestopt 😉

“Ze” hebben deze week redelijk zacht lente weer voorspeld…
Maar zoals meestal zijn die weersvoorspellingen er weer dik naast 😶
Algemene foto’s maken van het grijze, sombere weer is natuurlijk altijd mogelijk !
Maar welke meerwaarde geeft ons dat ??

Maar proberen om leuke bloesem foto’s te maken in deze sombere, grijze
dagen is een toffe uitdaging die ik met plezier aanvaard 😃
De camera is mijn droomlensje, de analoge Brightin Star 35mm f0,95 !
(Meer tech info uit Deel 1 van deze serie vind je hier)

Met deze lens kan je in het bijna donker moeiteloos fotograferen,
zelfs met ISO 100 !
In de zomer (bij veel zonlicht) zal ik een misschien een grijsfilter nodig
hebben om geen overbelichting te krijgen !! 🤔
Nog iets… Ik denk ook dat deze lens helemaal niet weer-bestendig (WR) is…
Maar voor 189e kan je niet alles verwachten hé ?
Als het vochtig is , als het regent of sneeuwt, dan kan je héél simpel elke
lens weerbestendig (WR) maken dmv een paar elastiekjes én een plastic zakje. 🙂

De volgende 6 foto’s heb ik verleden maandag geshoot…
Het weer was somber en grijs.
Wat zeker weer een uitdaging is om “vrolijke” lente bloesem foto’s te maken
van onze in bloei staande Japanse kerselaar…🌸

De minimale scherpstel afstand is 37cm. De lens verhouding is 1:2.
Dus geen macro maar close up (Maar wie kan dat schelen hé ?)
Als ik werk met tussenringen van 11mm tot 16mm zit ik al op 1:1
of zelfs kleiner. Maar dan is op f0,95 de scherptediepte zo klein,
dat ik met Focus Stack moet werken om een aanvaardbare scherptediepte
te krijgen. Als fotograaf moet je redelijk blijven hé ?
Dan blijf ik veel liever werken op ‘normaal’ 1:2 close up verhouding én héél groot diafragma
(/f0,95) om in die héél kleine scherptediepte mijn eigen creatief ding te doen 😎

Wat ik écht geweldig vind aan dit droomlensje,
is het feit dat op amper enkele cm verder van mijn onderwerp de wereld in een
onvoorspelbaar waas verglijdt !
Het gevoel van schilderen met je lens is nooit zo intens geweest als met deze lens ! 🤗

Zoals ik al zei in het vorige logje…
Deze lens is analoog… helemaal manueel dus.
Er is geen autofocus aan boord …
Maar als macro fotograaf werk ik zelden met een autofocus.
Met Focus Peaking kan je moeiteloos elk punt in je foto,dat je wil scherpstellen
selecteren. Als je echt geen vaste hand hebt, dan kan een tripod of een monopod
heel zeker wonderen doen
Hier heb ik scherpgesteld op de meeldraadjes van het bloesem bloemeke rechts boven.
(Zolang ik kan, blijf ik werken uit de losse hand…)

In mijn fotografie is de grens tussen macro en close up meestal flinterdun !
Soms laat ik de natuurlijke vormen van planten spreken…
Soms laat ik de subtiele kleur rijkdom in dat kleine wereldje de foto dragen !
Het is een eindeloze zoektocht naar dat héél kleine draadje,
een klein draadje dat mezelf met de natuur verbind…
En zeggen dat ik absoluut géén groene vingers heb 😊

(Fotografie is een fantastische zoektocht & hobby hé ? 🥂)

Een laatste foto (voor vandaag toch), van onze Japanse kerselaar…
Er kwam héél even wat avondzon kleur doorheen de grijze wolken massa…
Een klein takje met 4 héél kleine rood/oranje blaadjes kreeg ik scherp,
terwijl een ander takje én een bloesemknopje onscherp in de achtergrond
verglijden. De prille lentekleuren en de onvoorspelbare vaagheid in
de achtergrond werken het geheel af !
Deze foto is mijn favoriet (bij de eerste 6 foto’s in dit logje)

De volgende 4 foto’s heb ik deze namiddag geshoot (zelfde lens, uit de vrije hand,
nog steeds f0,95 ISO 100 bij 1/250s).
Locatie : Het venster raam is onze slaapkamer
Zoals je ziet regende het…
Je kan natuurlijk zitten kniezen en zeuren omdat het aldoor regent… 😶

Maar je kan ook profiteren om te proberen schoonheid in regen te zien !
Rechtover ons huis is er een grote schapenweide/boomgaard, met veel oude (en grote)
fruitbomen. Daarachter begint een bos en een landgoed.
Met een héél kleine scherptediepte (/f0,95) kon ik de regendruppels op de ruit
isoleren én intussen de achtergrond in een zacht kleuren waas te laten verglijden 🌧☂😎

Met dezelfde camera settings als bij de vorige foto,
heb ik hier het camera standpunt een paar cm naar achter gezet,
zodat het scherpe druppel gedeelte (van vorige foto) opgelost werd in een
heerlijk bokeh van ontelbare licht druppeltjes. 😃
Prime lenzen nodigen uit om creatief te zijn, zoveel is zeker 😁

Ongeveer dezelfde foto als 2 foto’s terug…
Hier heb ik de regendruppels (loodrecht op de ruit) van een stuk of 32cm
bij de ruit gefotografeerd, zodat ik méér detail krijg én de druppels
niet zo klein meer zijn.
De achtergrond kleuren zijn ook anders dan de eerste regendruppel foto.
Alles is zachter en meer flou geworden vind ik. De kleuren geel/roze/groen
krijgen ook meer karakter en voelen ‘voller’ aan !

Bij deze foto kreeg ik een leuk idee !
Het resultaat van dat idee zie je in de volgende (én laatste) foto 😎

De vorige foto heb ik loodrecht op ons vensterraam geshoot…
Deze laatste foto heb ik onder een hoek van ongeveer 40 to 45 graden van
het zelfde vensterraam geshoot. De settings in de camera bleven identiek.
Je kan duidelijk zien dat de linker én de rechter kant van de foto
meer en meer onscherp worden naar de zijkanten toe,
terwijl het centrum van de foto even scherp is als bij de voorgaande foto.

Je ziet dus… Van de nood een deugd maken kan echt wel héél zinvol zijn 🤠
Zelfs met grijs, mistig & somber regenweer is er véél foto pret te beleven 😉

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !Alvast een dikke merci voor je reactie
en graag tot ziens in mijn volgend(e) logje(s)

Hoe mijn volgend logje er zal uitzien ??
of over welk onderwerp ik het dan zal hebben … ??
Wel… we zien wel hoe de situatie met het weer
én mijn rug zal zijn…

Salukes,
Dirk