Als je als fotograaf ‘besmet’ wordt door het macro virus…
dan is er geen enkel vaccin dat je nog kan redden !
Maar gelukkig is het macro virusje niet dodelijk …
Het is zelfs een heel plezante ziekte 😎
De wit-roze bloesem bloemekes van onze Japanse
kerselaar brengen me elk jaar weer op nieuwe macro
ideetjes om lekker uit te proberen !
Het is intussen al een tijdje geleden dat ik experimenteerde
met min of meer “extreme” macro technieken.
Ik wil nog eens veel korter komen dan de ‘klassieke’ 1:1
macro verhouding.
Daarom gebuikte ik de Canon 135mm f2 lens met een
tussenring van 16mm erbij. Dat bracht me op een macro
verhouding van 1,5:1 …
Leuk om mee te spelen dacht ik, maar ik wou meer details
van een lente bloesem bloemeken naar voor brengen !
Dat wat je niet echt kan zien zichtbaar maken…
In alle volgende foto’s heb ik tenslotte hét grote macro beest,
de Canon MPE-65mm f2,8 macro lens gebruikt.
Deze lens heeft een macro verhouding van 1:1 tot 5:1 !!
Het is zeker de moeilijkste lens die Canon heeft !
Dee scherptediepte is ook zo extreem klein als je op 5:1 werkt,
dat je minimaal een statief en/of een macro slede moet gebruiken
om scherpe foto’s te maken.
Deze lens is ook 100% manueel, géén autofocus enzo !
Je zal dan ook begrijpen dat alle volgende foto’s op mijn
keukentafel zijn gemaakt… Het minste zuchtje wind buiten
zal héél zeker je foto verknallen !
Op een macro verhouding van bijna 3:1 zit je comfortabel genoeg
om het onzichtbare van het kleine wereldje zichtbaar te maken !
Maar als we nog wat dieper in het macro wereldje duiken…
Op een verhouding van 4:1 bijvoorbeeld !
Dan kom je terecht in een wereldje waarvan je dacht
dat je het nooit zou zien !
Dat ongelooflijke kleine kunnen zien, dat is voor mij de
wonderbare magie van macro ! 👍
Op dit redelijk extreem macrovlak is de scherptediepte
omgekeerd evenredig met je macro verhouding…
Dwz, hoe dichterbij je komt, hoe kleiner de scherptediepte.
Als je op 4:1 een diafragma van f8 gebruikt, dan moet je
het diafragma met 4 vermenigvuldigen.
Dan heb je eigenlijk een diafragma van f/32 !
Wat met grote zekerheid tot diffractie zal leiden én je foto
zal bijgevolg verknald zijn…
Op 4:1 macro verhouding gebruik ik een diafragma van
maximum f4 (f16 is dan op randje van wel of niet diffractie)
Ik speel op zeker door het gebied tussen f2,8 én f4 te gebruiken.
Met een heel kleine scherpte diepte kan je leuk spelen én
leuke composities maken…
Maar als je méér scherptediepte wil én je wil géén diffractie !
Kan dat ?? Ja hoor, het kan … kijk maar naar de volgende foto 😊
Hoe krijgen we meer scherptediepte in een foto, liefst met een
klein diafragma, f2,8 bijvoorbeeld ??
We gaan de FocusStacking techniek gebruiken !
(in deze link leer je er alles over, en moet ik minder uitleg geven 😂 )
Momenteel zijn er al veel camera’s met ingebouwde FocusStack
mogelijkheden… De techniek staat niet stil hé ?
Nog een spielerijtje van héél beperkte scherptediepte…
Intiem zijn met lente bloesems 😁
Als je werkt met een macro slede,
dan kan je héél precies het scherptepunt bepalen.
Hier heb ik gewerkt met een macro verhouding van 3:1
én een diafragma van f/2,8
Door zo precies met de scherptediepte positie te werken,
kan je de bloesems tonen op een heel andere manier 😊
Deze laatste foto is bijna identiek dezelfde als de vorige…
Alleen heb ik hier f/5,6 gebruikt ipv f/2,8…
Het diafragma is dus héél belangrijk voor het “gevoel”
én het “karakter” van je foto !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend foto logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.
We zien dat wel als het zover is hé ? 😊
Vriendelijke groetjes,
Dirk
Vind je niet ?
.
Fotografie als een rode draad door mijn leven 