Vandaag ga ik in mijn blogje,
iets totaal anders presenteren als wat jullie hier gewoon zijn 😀
Of zoals die gasten van Monty Python zo plastisch kunnen zeggen:
“And now something completely different” 
(Klik hier voor: And now something completely different )
(FYI: Deze link wordt geopend in een nieuw tabblad…)
Vandaag geen landschappen,
geen bloemekes of insecten,
geen bergen of stranden
Vandaag gaan we het hebben over kinderen 😀
Kinderen én hun fantasie wereldje
Kinderen die nog geloven in sprookjes en sprookjes figuren,
Kinderen die zelf sprookjesfiguren kunnen worden 😎
Kinderen die genieten van het Elfen en feeën festival !
Mensen fotograferen, portretten maken, daar ben ik niet echt goed in…
maar als ik kinderen voor de lens heb…
Dan wordt alles één groot en vrolijk spel 🙂
Toen ik het elfendorpje binnenkwam…
zag ik deze twee eenzame kindersandaaltjes,
Het baasje van deze sandaaltjes had het heel zeker veel te druk met spelen,
én was nergens te bespeuren 😀
‘k heb ze dan maar naar het secretariaat van dit elfen festival gebracht.
Kinderschoentjes
Twee kinderschoentjes
zijn ze wel gender neutraal ?
Wie kan dat zeggen ?
Twee kleine meisjes, of zijn het Feeën ?
helemaal opgaand in hun spel én hun rol
voelen zich gelukkig met de glinsterpakjes
en de “sprookjes kleedjes” uit oma’s oude kleerkast 😀
Het linkse meisje met haar gezichtje de helft in zwart geschminkt,
vond ik heel speciaal 😎
Het rechtse meisje wou steeds een handje geven…
dat is super lief vond ik 🙂
Meisjes zijn van natuur uit meer sociaal voelend én gevoeliger dan jongens…
Zoveel is zeker !
Daarom ben ik ook met een meisje getrouwd 😆
Al dat vrolijk kleurgeweld…
hoe zou het zijn als ik er een zwart/wit foto van maak,
met een groffe korrel groote (géén digitale ruis).
Het lijkt nu wel een oude foto uit een oude krant…
Overgoten met een vleugje nostalgie
Aan de andere kant van het Kinderfestival gebeuren,
zag ik jongens spelen, lopen, rollen, joelen, duwen en trekken…
Zoals alleen kleine jongens rakkers dat kunnen, weet je wel 😀
Een groot verschil met de meisjes, die volledig opgaan in hun sprookjeswereld,
en mekaar zomaar de hand reiken …
Voor een elfen of feeën dansje ??
Dansen
Twee lieve feeën
die samen willen dansen
zoeken hun dansvloer
De lens die ik die dag gebruikte,
was de Canon 85mm f1.2 top lens.
’t is een droom van een (portret) lens, ze is loodzwaar, maar goed glas weegt veel.
Nadeel 1: De autofocus is tergend traag (actie fotografie met deze lens is onmogelijk)
Die maakt dat ik er altijd 100% manueel mee werk.
Het bokeh dat deze lens geeft,
is er eentje om duimen en vingers van af te likken vind ik :-D.
Het is dan ook dé ideale lens om dit kinder droomwereldje
mee vast te leggen 😎
De achtergrond verglijd in een heerlijk waas,
zodat het onderwerp dat ik scherp stel de volle aandacht krijgt.
Nadeel 2: Deze lens is echt wel schandalig duur 😥
maar ik heb ze op 2dehands voor echt wel een spotprijsje (<500€) kunnen kopen 😀
Het elfje met Chinese kimono… (of is het toch een echte fee ?)
Dat de 85mm f1.2 een schitterende portretlens is is nu wel duidelijk 😀
Hier heb ik scherpgesteld op de ogen, die alleen zijn scherp,
de rest wordt wazig…
Deze lens kan ik nu ook op mijn Fuji & Sony camera’s klikken.
’t is echt een plezier ! 😀
Baai de wee…
Voor elke kinderfoto heb ik toelating gevraagd én gekregen…
Kinderen zijn gedroomde foto modellen vind ik 😎
Hoe zou dit mooie kindergezichtje er uitzien in een sepia kleur bewerking ?
Dit geheel geeft een totaal andere blik vind ik…
Door het omzetten van kleuren naar 1 hoofdtint,
beinvloed ik de tonaliteit van het geheel,
en zie je hier meer details in de ogen en het mondje.
Kindertijd
Meisjes zijn elfjes
zeker als ze nog klein zijn
ach die kindertijd
Een beetje verder speelde een lief meisje op een schommel,
onder het wakend oog van moeder en vader.
De ouders zagen wel dat ik een betrouwbare persoon was
(ik was samen met een groepje collega fotografen gekomen)
en we mochten dit leuke meisje fotograferen 🙂
Welnu, wat ik hier heb geleerd, is dat sommige mensen,
van klein af aan echt wel heel goede ‘modellen’ zijn.
Een kind bekijkt de wereld nog door andere ogen als wij.
Dit meisje (in haar geel prinsessenkleedje) verstond toen al de kunst,
om alle aandacht op te eisen 😀
En zeg nu eerlijk… een droom prinsesje verdient alle aandacht hé 😎
Ze is het waard om er een subtiele sepia bewerking van te maken…
zo komt de guitige en tegelijk oprechte glimlach van dit meisje,
nog meer tot uiting vind ik.
Toen het meisje begon te schommelen,
had ik het knap lastig met de 85mm lens
Ik had je al verteld dat de autofocus van die lens waardeloos is…
Nu moest ik manueel scherpstellen op een onderwerp dat heen en weer schommelde,
ten opzichte van mijn camera…
Dat is niet simpel, dat verzeker ik je !
Maar de aanhouder wint 😎
Haar ogen zijn scherp,
dan is deze kinderfoto voor mij al dik in orde 🙂
Een zwart/wit bewerking op de vorige foto …
Hier zie je duidelijk dat haar (van nature uit donkere oogjes) scherp en vol detail zijn.
Om het contrast nog wat op te drijven heb ik er een “high key” bewerking op losgelaten
Deze foto-bewerking geeft me het gevoel van onbezorgde jeugd 😀
Nog een tweede zwart/wit bewerking op dezelfde kleur foto …
Hier heb ik vooral gewerkt op het silhouet…
Dat is een heel oude doka techniek die alle grijs tonen omzet
naar puur wit en puur zwart.
Een doka techniek die in de jaren 60 & 70 heel populair was,
maar die ik nog altijd toepas in de digitale doka 🙂
Het geheel krijgt iets van psychedelische Zwart-Wit tinten vind ik.
Deze techniek gebruik ik hier om de jeugd en de vrolijkheid,
van dit leuke & spontane meisje te onderstrepen.
Experimenteren in de doka, analoog of digitaal…
het blijft boeiend ! 😎
Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kinder fantasie-feest fotografie
én mijn kleine haiku woord sprokkeltjes
Dit “kinder-feest” logje krijgt nog een vervolg hoor 😀
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je commentaar 
!
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben én wanneer het verschijnt 
Dirk
Fotografie als een rode draad door mijn leven 