Mons (Bergen) – Een impressie (part II)

Beste bezoeker,

Verleden week was hier geen blogje van jullie nederige blog dienaar, dit om de simpele reden dat mijn vrouwtje en ondergetekende in de Oostenrijkse bergen genoten van een zalige sneeuw & wandelvakantie . Dat we op vakantie zijn, vertel ik liever niet in het openbaar, ook niet op facebook en aanverwante dingen … want inbrekers kunnen ook lezen hé    Enfin soit, ze mogen altijd eens proberen inbreken als wij weg zijn, dan merken de heren inbrekers wel wie er tijdens onze afwezigheid ons huisje bewoont 🙂  Maar voorkomen is beter dan genezen, dus zeg ik er niets van :-).

De foto’s uit Oostenrijk volgen nog natuurlijk… die moet ik eerst nog van RAW naar Jpeg ‘bewerken’. Nog ff geduld dus

Vele mensen vinden mijn impressie van Mons wel leuk, bij dezer nodig ik je uit om deze leuke stad nog wat verder te verkennen door het oog van jullie nederige fotograaf

Het indrukwekkende interieur van de Sint-Waltrudiskerk noopt tot nederigheid, de totaliteit maakt me stil. Hier rusten eeuwen van gebed, wanhoop en hoop, blijdschap en verdriet, hoeveel doden zijn hier uitgedragen-hoeveel kinderen zijn hier gedoopt ? , hoeveel mensen zochten hier hun heil, kwamen en komen bidden voor…  Ik ben echt niet kerkelijk gelovig, maar foto’s nemen in deze omgeving maakt me wel nederig… De gewijde stilte hier probeer ik zeker niet te verstoren, wacht geduldig af tot deze linkse kerk gang verlaten is. Het levensgroot Christus beeld in dat dramatisch avond licht trekt me aan… Een ‘zomaar een kerk’ foto maken wil ik zeker niet doen, neen, dat zou hier echt banaal zijn. Ik wil de sereniteit van deze kerk proberen vatten, de echo’s van vervlogen tijden vinden, de gewijde stilte in mijn foto te leggen, het oneindig na-echoënde geluid van een kerkstoel die verschuift… De gepatineerde zijden glans op de vloeren uitgesleten door miljarden voeten,  Het ‘eenvoudig’ gegeven dat deze gekruisigde man, die opstond uit de dood (tot zover het verhaal), om ‘ons’ te redden, als basis van een wereldwijd geloof…  Al die dingen wil ik zien in mijn foto… Lieve bezoeker, Wat denk je zelf van mijn ‘impressie’ ?

 

 

Deze pracht kerk kent ook vele ‘gebreken’… insijpelend vocht bedreigt het dak en stuckwerk op vele plaatsen, ook het fantastische kerk orgel wordt bedreigd door vocht . In onze moderne barre tijden vol opeenvolgende golven van economische crisissen vrees ik dat dringende onderhoudswerken nooit meer zullen gebeuren…  Beschavingen zijn als slingers…

 

 

In donkere achtersteegjes van Mons, kom ik pareltjes van (officiële) Waalse ‘volkshumor’ tegen 

Op de belachelijke Vlaamse G.A.S. boete’s geven onze Waalse landbroeders een ludiek verweer !

Dit beeld spreekt voor zichzelf  :

 

 

 

Zo’n typisch “achterbuurt” steegje in Mons…  Achterbuurt ??  Welnu, door dit straatje durf ik s’ nachts alleen te wandelen. Niemand zal me hier lastig vallen ! Deze ‘oude’ buurten zijn bevolkt met een internationaal studenten gezelschap , kunstenaars allerlei, oudere mensen, ook jonge gezinnen heb ik hier gezien… Op het eerste zicht is dit een gure buurt… Maar na verkenning en praten met de daar wonende mensen voel ik dat deze buurt ‘leeft’ ! Dat de mensen daar mekaar nog kennen bij naam en bijnaam, en vooral !… mekaar helpen als het nodig is…  Een veilig stinkend nest ! (tiens, is dat geen titel van een goed boek ?)

 

 

 

Je kent ze nog wel, de wentelbare raam sluiters op de oude huisjes…

Toen men nog naar buiten moest, om de ‘blafeturen’ dicht te doen

De charme van vervlogen tijden !

 

 

 Omgezet naar grijstinten om van het geheel een grafisch genietertje te maken

 

 

Een klein en gezellig restaurantje , op het einde van een oeroude winkelgalerij.

Zo’n mooie uitspraak nodigt echt wel uit om even binnen te springen en te genieten van dat mooie leven van ons 🙂 Tot onze spijt was het zaakje dicht… Volgende keer meer geluk denk ik dan.

Mijn vader zaliger zei het vroeger al: La vie est belle, en de maskes zijn fel

 

 

 

Als afsluiter vandaag :  Een door kinderen beschilderde gevel, dit in het kader van Mons, de culturele hoofdstad van Europa in 2015.

Het stadhuis, de grote markt , kerken, rijke handelshuizen … en die groene draak… die draak vertegenwoordigd iets heel belangrijk voor de inwoners van Mons, maar daarover volgende keer meer  (kwestie van de spanning er nog wat in te houden hé )

wordt vervolgd…