In mijn vorig “Allemaal Beestjes, Blijdorp deel 6” logje,
had ik je iets verteld over portretten van dieren.
Welnu, dieren portretteren is niet echt eenvoudig…
dat heb ik dikwijls ervaren.
Een dier heeft geen flauw besef wat die idioot met dat zwarte kastje
dat voortdurend klik geluidjes maakt, uitspookt of wat zijn bedoeling is 😉
Je moet dus goed observeren, proberen te voorspellen wat het dier gaat doen
en natuurlijk, een dosis geluk op tijd en stond is altijd welkom 😎
Alle foto’s zijn nog steeds geshoot met de Fuji XH1 én de uitstekende
100/400mm telezoom lens.
Omdat er veel hard middag licht was heb ik tot 2 stops onderbelicht.
Nadien kon ik in de RAW editor de schaduwen en donkere gedeelten
nog wat oplichten zodat er een mooie balans kwam tussen wit en donker.
Een poging om het stugge karakter van deze grote vogel vast te leggen…
ingezoomd op 400mm had ik een intiem onderonsje met deze pelikaan…
De lens is dichtgeknepen op f8 , iso 1600 , sluitertijd 1/4000sec
“Nu ja, dit begint erop te lijken” dacht ik 😎
Soms komt er een toffe wolk voor de zon geschoven 😆
Het zonlicht wordt zalig warm zacht en heel diffuus gefilterd door die wolk !
Dat zijn echt kiekebisj momentjes voor een fotograaf 😉
Een knapperd zal het wel nooit worden,
maar dit pelikaan portret vond ik wel redelijk geslaagd.
Een groep Kuif Makaken.
De kuifmakaak, Sulawesimakaak of zwarte makaak is een enkel op het Indonesische eiland
Celebes voorkomende apensoort.
Hoewel het dier soms zwarte baviaan of Celebesbaviaan genoemd wordt,
is het geen baviaan maar een makaak.
Dit dier is ernstig bedreigd (Afnemend in aantal…)
De leeuw, door de mens uitgeroepen tot de koning der dieren !
Een leeuwin lag zalig te soezen in de warme middagzon.
Een dikke glazen wand scheidde de dieren van de toeschouwers,
waardoor het voor fotografen heel interessant word natuurlijk 😎
Natuurlijk gebruikte ik hier een circulair polarisatie filter,
dit om alle vervelende schitteringen , reflecties weg te filteren.
Een leeuw in de ogen kijken…
Zalige momentjes hoor !
Dit dier zat op nog geen meter van mij verwijderd !
Is het geen prachtige reuzenpoes ?
Omdat ik portretten verkies in zwart/wit…
Om dit logje af te sluiten voor vandaag,
een sepia omzetting van een leeuwenportret.
In deze foto heb ik opzettelijk een grove korrel achtergrond gebruikt,
dit om de kracht en de sierlijkheid van dit edel dier te onderstrepen.
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn dieren én dierenportret fotografie.
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste 
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 
Misschien IJsland ? Sneeuw in Oostenrijk ? Bloemen , insecten macro’s ??
of een motorcross (uit de oude doos) ? , Speelse Spiegelingen ??
Ra ra ra, wat zal het weer worden ?? 😉
Groetjes, Dirk
Fotografie als een rode draad door mijn leven 