Van het kleine wereldje der zonnebloemen gaan we terug naar IJsland…
IJsland !
Het land van uitersten !
We zijn nu in het sprookjesachtig mooie Höfn…
De torenhoge bergen in de achtergrond,
zijn maar enkele dagen op het jaar wolk of nevel vrij.
De nevels komen van het omliggend zee water van amper 20cm diep,
dat op de koop toe nog eens door de vulkanische ondergrond verwarmd wordt !
De zee getijdenstromingen over deze gitzwarte zand massa
(dit zwart zand is van vulkanische oorsprong),
tovert ons zomaar gratis een sprookjesachtig mooi landschap !
Het is alsof het zwarte zand alle kleur opzuigt.
De sierlijke en stugge, fris groene zee grassen,
contrasteren dan ook heel mooi met het zwarte zand.
Het was best wel “moeilijk” om hier te fotograferen,
zeker met onze grijsverloop filters (10x15cm groot),
omdat een vervelende & druilerige heel fijne regen alles nat maakt,
Tel daarbij de minuscule waterdruppeltjes uit de mistige nevels,
die steeds onze filters en lens ‘besloegen’ door het temperatuur verschil…
Condensatie kan vervelend zijn ! (zeker met lenzen en filters)
We moesten voortdurend onze filters/lenzen droog poetsen !
Hier was de omgeving best wel heel bar om foto’s te maken,
maar een kniesoor die daar op let 
We hadden immers genoeg poetsdoeken mee !
En de fun/uitdaging om in deze barre natte omstandigheden,
best wel leuke foto’s te maken was dan ook des te groter 😀
Zwart Zand
Dat groene zeegras
contrasteert mooi met zwart zand
en het hemelsblauw
Toen ik vroeger in het analoge tijdvak, zwart/wit films gebruikte,
om bijvoorbeeld landschappen met wolkenmassa’s te fotograferen,
dan gebruikte ik meestal een geel/oranje of rood filter op de lens,
dit, om sterkere & diepere contrasten te leggen in het hemelsblauw.
In het digitale tijdvak zijn die ‘oude’ filter technieken nog steeds van toepassing !
Met een digitale doka zwart/wit bewerking (géén omzetting),
kan je de foto meer karakter geven vind ik…
Het is mijn grafische andere kant die dan overneemt 😀
Zelfde positie als de foto van hierboven,
alleen de kijkhoek is verlegd.
Het diafragma is hier dichtgeknepen tot f16.
Via het hyperfocale afstand truukje,
heb ik de voor én achtergrond redelijk scherp gekregen.
Het licht is hier ook iets anders dan de 1ste foto in dit logje.
De belichtingtijd is hier bijna 1/2 seconde.
Uiteraard is hier een statief gebruikt hé 😀
Nevels
De zee komt en gaat
langs deze zwarte stranden
en brengt nevels mee
Een half uurtje tijdverschil kan in IJsland een groot verschil maken !
In een minimum van tijd was heel deze immense water en zand vlakte
gehuld in grillige, grijze nevels…
Het mooie was dat het zonlicht nog steeds speelde met die nevels…
Het was ongeveer 14uur toen.
De nevels kon je zo wentelend zien opstijgen uit het ondiepe zeewater…
Net als geesten, natuurgeesten, trollen…
Ooit zijn hier in Höfn, mythen en sagen ontstaan of geschreven.
Daar ben ik (bijna) zeker van.
Heel deze omgeving doet je fantasie wegdromen 😉
Geesten
Nevels rijzen op
uit ondiepe wateren
het zijn net geesten
In zwart/wit (Z/W is eigenlijk een grijs toon bewerking)
zie je nog meer details in het water vind ik.
De golfstromingen van het terugtrekkend water,
zijn hier duidelijker te zien dan in de bovenstaande kleur foto.
Dat geeft deze foto ietwat meer “vreemd” en een tikkeltje meer IJsland ervaring vind ik 😀
Ik ben echt verliefd geworden op dat land…
Misschien ga ik volgend jaar terug !
Om dit logje af te sluiten…
Deze laatste foto, in dezelfde lijn als de voorgaande,
maar, omdat ik niet echt tevreden was over voorgaande foto’s,
heb ik meer voor zoom-detail in die stugge zoutwater grassen gekozen.
De essentie van het geheel proberen vatten in één plaatje…
Het is niet altijd eenvoudig
én blijft een eeuwigdurende zoektocht…
Maar dat gegeven maakt fotografie nu net heel interessant om te beleven 😀
Et voila… we zijn weer aan het eind van dit IJsland blogje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland natuur fotografie en de nederige haiku woordjes uit eigen kweek .
Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je commentaar 
Salukes, en graag tot ziens
Dirk
Fotografie als een rode draad door mijn leven 