Prime lens (Deel 3)

Het eind van 2022 nadert met rasse schreden !
2022 is een heel raar jaar geweest vind ik…
Het jaar dat er terug oorlog is in Europa 😞
Poetin valt Oekraine binnen… 🚀
In Duitsland is een door extreem rechts geplande staatsgreep
verijdeld… Gelukkig maar !
Nu is het terug serieus boel tussen Servië en Kosovo…
Er woed weer een oncontroleerbare corona uitbraak in China…
(maar alle Chinezen mogen wel overal op vakantie gaan !)
Het is me wat hé ?

Ondertussen bij ons, in onze lage landen…
De meteo voorspelt niet veel goed voor de komende dagen 🌧⛈…
Regen, nog meer regen, afgewisseld met stortregens en rukwinden…
Het is echt geen weer om nu buiten te zijn !

Daarom geef ik vandaag wat warm zonlicht uit de lange hete zomer
van 2022 aan al mijn volgers en lezers 🌞

De foto’s van vandaag zijn gemaakt met de Fuji XH1 body en
de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
(Het Full frame equivalent van deze heerlijke lens is 84mm f1,2)
Deze lens is niet goedkoop (ongeveer 700€), maar als je wat
rondzoekt vind je deze lens tweedehands voor 2 of 300€ minder.
(meer dan 50% van al mijn lenzen zijn tweedehands gekocht)

Door het ongelooflijk grote diafragma (f1,2) van deze lens kan je
echt gaan ‘schilderen’ met deze lens 😎
Ook als portretlens is deze lens top klasse !
Omdat deze lens zoveel licht opvangt, kan je in het bijna duister
nog haarscherpe detail foto’s maken mét een heerlijk zacht bokeh.

Baai zze weey… (Het vorige “Prime Lens, Deel 2” logje vind je hier…)

Het is altijd wat zoeken tussen voor en achtergrond en afstanden…
Mijn ervaring is dat het onderwerp (hier een simpel takje
met een handvol blaadjes) redelijk klein moet zijn,
en je de camera lichtjes omhoog moet houden (naar het licht toe),
om een fluweelzachte achtergrond met heerlijke bokeh bolletjes
te verkrijgen. Je onderwerp zal op deze manier ook heel mooi
op de voorgrond komen.
Let wel, dit is geen ‘absolute waarheid’ hé ?
Het is gewoon een ‘werk’ ervaring die in andere situaties helemaal
anders kan of zal zijn…
Je moet je gewoon laten leiden door fingerspitzengefühl 📷🙃





Een héél dun takje…
(Fyi… alle foto’s zijn scherpgesteld dmv Focus Peaking)
Waarom zijn de blauwe hemel bokeh bolletjes daar beneden ???
Omdat ik deze foto simpelweg 180° heb gedraaid 😋





Het gevoel van ‘schilderen met je lens’ is dikwijls héél nabij
met een lichtsterke prime lens…
Met iso160 – f1,2 had ik hier genoeg om scherp af te klokken op 1/300sec.
De bokeh bolletjes komen van de snikhete juli zon boven het bos…





Bij deze foto ben ik te breed, te groot gegaan in mijn onderwerp keuze…
zodat het geheel veel te “druk” aanvoelt…
Deze “fout” wil ik zeker laten zien, zodat iedereen er zijn voordeel
kan uithalen.
Met een prime lens mooie resultaten behalen is zoals met alles…
veel oefenen én ervaringen opdoen…
Opgedane ervaring is altijd mooi meegenomen 🤠





Terug naar een meer miniem of tamelijk klein onderwerp…
De minimale scherptediepte in het horizontaal vlak doet wonderen !
De lens is hier loodrecht tov de blaadjes gericht, waardoor het
bokeh zich vormt uit warm gele en groene blaadjes





Als ik de lens meer naar boven (naar de hemel) richt,
dan valt het blauwe licht uit de blauwe hemel als blauwe bokeh
bolletjes op de sensor.
Ook hier doet een (in grootte) beperkt onderwerp wonderen !
Het licht is hier gemeten op de donkere blaadjes…




Bijna hetzelfde onderwerp als in de vorige foto…
Hier heb ik het licht vooral gemeten op de gele blaadjes,
waardoor het geheel automatisch wat donkerder wordt.
De kleuren (vooral het blauw) worden daardoor ook meer gesatureerd.





Deze héél vroege herfstblaadjes zijn begin juli gefotografeerd…
De natuur kreunde onder een hitte van ongeveer 40° !
Vele bomen gingen toen al in wintermodus, gewoon om te overleven !
Als er enkele jaren weer opnieuw een soortgelijke hittegolf komt,
dan gaan al deze bomen gewoon dood…
In mijn ogen is dit een noodkreet van onze natuur… 🤔





Als je héél bewust gaat zoeken naar mooi licht én kleuren,
dan zie je echt overal mooie plaatjes verschijnen 👍
In de donkere schaduwen van een bos liggen de fotografische
schatten zomaar voor het rapen 😎





Fris groene twijgjes en ‘verbrande’ herfstblaadjes in de achtergrond…
Het heel grote diafragma van f1.2 maakt er een heerlijk onscherp
plaatje van !
Een of meerdere prime lens(zen) raad ik elke fotograaf zeker aan.
In of uitzoomen zal je met de benenwagen moeten doen…
Maar de kwaliteit van je prime lens foto’s zal je nooit behalen
met een zoomlens. Zelfs niet met de beste zoomlens…





Ik hoop dat je genoten hebt van dit derde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…😋
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎

Vriendelijke groetjes,
een plezant eindejaar….
en tot volgend jaar 🥂

Dirk

IJskristallen in mijn tuin

Van het schilderen met licht in Italië,
gaan we terug naar ons kleine Belgen landje.
Zoals je kan lezen in de titel speel ik vandaag terug een thuis wedstrijd 😎
De laatste dag dat het hier lichtjes gevroren had (-3 graden)
was 24 december 2021…
De kans om ijskristallen te fotograferen,
wordt elk jaar kleiner en kleiner hé ? Onze winters zijn natter en natter,
onze zomers snikheet en soms overspoeld met stortregenwater !
We leven in bizarre tijden ! 😱

Om 9u in de ochtend was het relatief klaar genoeg buiten,
om met sluitertijden van 1/200 sec tot 1/500 sec te kunnen werken
met een lage ISO (Van 200 tot max 800 ISO) om geen lelijke digitale
ruis in de foto te krijgen.
De camera is de Fuji XH1 met de Laowa 65mm f/2,8 2:1 macro verhouding.
De 1:1 macro verhouding betekent dat 1mm van je onderwerp
op 1mm van je sensor wordt geprojecteerd.
De 2:1 verhouding betekent dat 1mm van je onderwerp,
op 2mm van je sensor wordt geprojecteerd.
Op 2:1 kan je dus 2x korter in detail komen dan
een 1:1 macro lens
Deze Loawa lens is 100% manueel… (geen autofocus, géén exif data,enz)
zodat je als fotograaf 100% op manueel moet werken,
maar de overgrote meerderheid van macro fotografen werkt altijd 100% manueel 😉

Maar genoeg technisch geleuter…

Alle foto’s zijn nog gemaakt zonder statief…
maar in de toekomst zal ik wel een statief kunnen gebruiken vrees ik…🙄
een mens blijft niet eeuwig jong hé ?

IJskristalletjes “groeien” op ons tuin muurtje…
In mijn ogen zijn het piepkleine kristallen juweeltjes !
De totale breedte van deze foto is amper 2cm…
Dat spotgoedkoop Chinees lensje doet zijn werk heel goed volgens mij !
Wreed Goe Lenske (… zou Urbanus zeggen 😉 )





Een sinds maanden lang uitgebloemd Juffertje in het groen…
Met een op maat gemaakt kristallen ijs kleedje,
mocht ze die ochtend weer opnieuw de show stelen 😎






IJskristallen ‘groeiend’ op een stengeltje gras…
De wereld, gezien door een extreme macro lens is wonderbaar mooi !





Een oud, verdroogd herfstblad in onze tuin…
De herfstbladeren laat ik liggen, ze zijn een natuurlijke bemesting…
Er zijn veel mensen die de herfstbladeren opruimen en nadien chemische
bemesting producten kopen… Wat een waanzin hé ? 😱
De natuur zijn werk laten doen is zoveel gezonder én het bespaart je veel werk 🤗👍
Hier ben ik op ongeveer 1cm dichtbij gekomen met de lens…
de lens is hier op 100% 2:1 macro verhouding gezet !
Je kan de ijskristallen bijna één voor één tellen, vind je niet ? 🙃
De scherptediepte is héél klein, amper 3 tot 5 tiende millimeter…





Een sierstruik, ergens in de buurt van ons terras…
De ijskristallen die kriskras door elkaar groeien,
vond ik magistraal mooi !
Maar er ontbrak hier iets…






Een ander blad van dezelfde sierstruik…
gezien van de andere kant (dan vorige foto), bijna in het tegenlicht van de zon.
Licht kan een foto maken of kraken…
Deze foto vind ik stukken beter als de vorige,
gewoon omdat het licht hier zoveel beter is !
Als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn met het resultaat hé ? 😉
Blijven zoeken naar de betere 📷 is zeker geen slechte eigenschap voor een fotograaf 😁





Ergens in ons grasveld…
showt koning winter ons zijn ijzige kunstwerken 🤗




Er was eens… (zo beginnen de meeste sprookjes 🙃 ) …
een verdroogd, onkruid plantje, het groeide ergens in een bloembak…
Het schrale, onopvallend plantje was diep ongelukkig…
ze voelde zich zoals het lelijke eendje.. en weende bittere tranen 🆘
Maar Koning Winter hoorde het geween van het schrale plantje…
Koning Winter heeft toen in al zijn Koninklijke wijsheid,
dit verdord, lelijke eend plantje, kunnen omtoveren,
tot een sierlijk witte zwaan winterbloemeke 😁
En… het verdord, lelijke eend plantje,
was gelukkig en geloofde weer in de toekomst ! 👍

Van dit zwaan winterbloemeke volgt meer nieuws in de komende lente ! 😉






Een handvol gekrulde takjes van onze klimop in het tegenlicht…
Het is een wereldje apart hé ?





Om dit ijskristallen logje voor vandaag te sluiten…
Een bevroren blad, dat ik op onze terrastafel had gelegd,
om meer gedetailleerde macro foto’s te maken.
(De focus is in alle foto’s bepaald dmv focus stacking)
Hier kom ik al redelijk kortbij, maar in volgende logje’s in deze serie
ga ik nog meer dichtbij komen !
Dan ga ik ferm inzoomen op 2 of 3 ijskristallen !
(maar dat alles én nog veel meer, is voor een volgend logje 😋)





Et voila, we zijn aan het eind van een eerste ijskristallen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van ijskristallen ,
een wereldje dat je overal ter wereld kan vinden ,
maar het moet vriezen natuurlijk 😋

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie ! :mrgreen:

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Hallerbos (2019)

Normaal gaan we elk jaar naar het Hallerbos,
als de blauw/paarse hyacinten weer bloemen…
Maar ook dit jaar heeft dat feestje niet kunnen doorgaan,
wegens corona natuurlijk.
Heel het bos was afgesloten, alle parkeerplaatsen afgesloten.
Het bos was alleen toegankelijk voor bewoners uit Halle.
Maar niet getreurd, ik heb nog méér dan genoeg ,
niet gepubliceerde foto’s liggen van onze Hallerbos fotoshoot in 2019 😎

Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1 en de 100/400mm telezoom van Fuji.

Je weet nooit met zekerheid op voorhand of het mooi licht gaat worden…
Mooi licht is dus altijd wat gokken …
Maar meestal hebben we geluk 😎

Het tijdstip: 07:02am… Het bos ontwaakt langzaam

ISO 800, f5,6 , 1/17s , 0 EV , 200mm , statief






Eens de zon begin te stijgen, gaat het schouwspel redelijk snel vooruit !
Het licht verandert voortdurend…
Het is dan ook echt genieten van deze zalige momentjes 😉

ISO 800, f5,6 , 1/35s , 0 EV , 160mm , statief






Een klein experimentje…
Inzoomen terwijl je een foto maakt kan leuke resultaten geven 😎
In Photoshop kan je dat ook,
maar het is zoveel leuker om zelf dat zoom-effect te schrijven met je camera !
Het is gewoon wat settings uitproberen tot je de goede belichting
hebt gevonden. Er is hier géén grijs filter gebruikt…

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 230mm , uit de hand






Hetzelfde soort van fotografie experimentje als bij voorgaande foto…
Hier heb ik gewoon de camera van links naar rechts bewogen,
terwijl de sluiter nog openstond.
Ook hier, wat uittesten met de sluitertijd
om geen onder of over belichte foto te krijgen.


ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 180mm , uit de hand







Je kan ook de lens van boven naar beneden (of omgekeerd) laten bewegen,
op het moment dat de sluiter openstaat.
Deze ‘techniek’ bied een ‘rustiger’ beeld en laat de kleuren
van het Hallerbos spreken vind ik.

Als je deze experimentjes zelf wil uitvoeren :
zie dan dat de beweging die je maakt (op en neer,links naar rechts, inzoomen,enz)
bezig is aleer je de sluiter openzet.
Uiteraard werken we hier liefst op de Manuele stand,
zodat je zelf de sluitertijd zelf kan instellen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 150mm , uit de hand






Soms zie je als fotograaf heerlijk mooi licht !
De ochtendzon (tijdstip: 07:10am) die door de bomen straalt
kan van dat heel mooi, rood en zacht licht geven…

Hier kan je heel mooi het kleur verschil zien van door de zon belichte
hyacinten én hyacinten die nog in de schaduwen zijn…
Super geniet momentjes hoor ! 😎

ISO 1000, f6,4 , 1/60s , -0,3EV , 150mm , statief





Om het verschil tussen de belichte en onbelichte hyacinten
nog eens te onderstrepen…

ISO 1000, f6,4 , 1/50s , -0,7EV , 400mm , statief






Een eindje verder, het tijdstip was nu 07:35am…
De zon staat al veel hoger , de fris groen/gele boomblaadjes
worden nu aangestraald door de zon…
Het blauw/paarse bloementapijt overheerst !
Zalig mooi om dit allemaal te kunnen meemaken :mrgreen:

ISO 1000, f5 , 1/105s , -0,7EV , 300mm , statief





Om 07:53 staat de zon reeds hoog…
De magie van het mooie, zachte ochtendlicht is nu voorbij…
Maar ochtenlicht in het nat bedauwde bos is nog altijd mooi om te zien.

ISO 640, f7,1 , 1/120s , -0,7EV , 150mm , statief






De eerste vroege wandelaars arriveren in het bos…
Het is nu kwart voor negen…
In dit experimentje met inzoomen terwijl ik de foto maak,
lijkt het wel of het Hallerbos dit koppeltje opzuigt 😉

ISO 200, f22 1/3s , -0,7EV , 290mm , statief







Als afsluiter van dit Hallerbos logje…
Eindelijk hebben we het meanderend beekje gevonden !

(Dit beekje hebben we ontdekt in het fotoboek: 125 toplocaties van Koen De Langhe.)

ISO 200, f4 , 1/60s , 0 EV , 40mm , statief (Met 24/70mm f2,8 lens van Fuji)





Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Hallerbos 2019 foto logje gekomen.


‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie,

mijn Hallerbos indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…


Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  tongue-out.

Alvast een dikke merci voor je reactie kiss


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 21)

Het is weer hoog tijd om iets anders dan macro’s te publiceren.
Wat dacht je om de draad weer op te pakken in IJsland ?


We bevinden ons nog steeds in de wijde omgeving van Vik,
ergens aan de Atlantische oceaan.
De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎

Een mooie avond in IJsland, het tijdstip was kwart voor 10.




Een grot, ontstaan door de nooit afnemende erosie van de
atlantische oceaan op de basalt rotsen…




De basalt rotsen, afgewisseld met lappen dekens van taaie grassoorten…
De superzoom van de Sony RX10 is hier zeker welkom ! :mrgreen:





In 2016 had ik een 10/24 breedhoek, een 24/70 én een 70/200mm mee.
Met al deze lenzen kon ik bijlange na niet de foto’s maken,
die ik met de 24/600mm van die kleine Sony met gemak kon maken !
Op deze plaatsen moet je heel erg oppassen…
Regelmatig flikkert hier een door storm en wind losgeraakte rotsblok naar beneden…
Gelukkig kon ik vanop een héél veilige afstand (zeker 30 meter weg van de rotsen),
deze foto’s maken. Deze is op 500mm ingezoomd !





Door de nooit aflatende erosie zijn de basalt rotsen spek glad geslepen
door de atlantische oceaan. Bij vloed stroomt deze grot helemaal onder !
Er zijn al veel mensen verdronken hier, oppassen is steeds de boodschap !
Spijtig was het die dag heel donker, de zon kwam er maar niet door…
Bij mooi licht zijn deze gladgeslepen basalt rotsen echte juweeltjes !






Nog een héél groot voordeel van deze Sony superzoom camera !
Deze papagaaiduikers zaten heel hoog verstopt in de stugge grassen.
Op 500mm kon ik ze mooi observeren én fotograferen 😎
Deze kleine vogels hebben veel natuurlijke vijanden hier…
Daarom nestelen ze meestal heel hoog verstopt in het stugge gras…





De omstandigheden om hier te fotograferen zijn redelijk moeilijk !
Er is een voortdurend wind die constant draait en keert,
Maar de uitstekende beweging reductie van deze Sony camera
maakt veel goed ! 😎
Maximaal ingezoomd tot 600mm !






Een opstijgende papegaaiduiker.
Het is alsof hij naar mij zwaait, vind je niet ? 😉
Door de aanhoudende regenbuien moest ik constant de lens
én de eventuele filters droogmaken…
Een fotograaf moet iets overhebben om zijn werk goed te doen hé ? 😎






Een plukje groen, zomaar gegroeid tussen de basalt rotsen…






Een poserende papegaai duiker !
Als ze stil blijven zitten kan de Sony het allemaal goed aan.
Maar als ze vliegen, dan komt deze camera echt wel een streepje te kort…
Misschien dat veel oefenen helpt ?
Maar eerlijk gezegd, ik ben nooit een vliegende vogels fotograaf geweest
en zal het nooit worden denk ik. Gewoon omdat het me niet boeit.






Als er een streepje zonlicht door de wolken staalt,
dan gebeurt er iets magisch in de basalt rotsen !
Die kleuren van geel naar oker bruin lichten dan heel mooi op !






Wat ingezoomd in deze kleuren magie !
IJsland is echt een land van superlatieven vind ik !






Ergens in dit logje sprak ik van de natuurlijke vijanden
van de papegaaiduiker… (noordse stormvogels, zeekoeten, enz)
De restanten van een opgegeten papegaaiduiker op het kiezelstrand.
De ene zijn brood, is de ander zijn dood…






Om dit logje met ruwe IJsland schoonheid te eindigen:
De “tand van Odin”, zo werd deze 60 meter hoge basalt rots
door de vikings ooit benoemd !





Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 21 ondertussen !) gekomen.


‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…


Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  tongue-out.

Alvast een dikke merci voor je reactie kiss


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 19)

Het is ondertussen al meer dan twee maand geleden,

dat we nog eens rondtoerden in het machtige IJsland !

Hoog tijd dus om onze reis-schade weer wat in te halen 😉

 

In de omgeving van Landmannalaugar (zie vorige logjes) verbleven we maar 1 nacht.

De volgende dag was een volledige dag van kilometers vreten in de campers om

naar ons volgende doel te rijden…

Dit logje vandaag vertelt je grotendeels over deze autorit…

 

De sprookjesachtige bergketens van Landmannalaugar lagen reeds achter ons…

 

 

 

In het vroege ochtendlicht (omstreeks 7u) doet de zon reeds flink haar best

om het magnifieke landschap er zo contrastrijk mogelijk te laten uitzien !

Vroege ochtendnevel slierten zweven traag over de bergruggen, bijna strelend ! :mrgreen:

 

 

 

De volgende negen foto’s zijn onderweg geshoot vanuit onze campers.

Er werd niet gestopt (behalve om te eten of om een sanitair stopje te maken 😉 ).

De wegen in het binnenland kan je moeilijk wegen noemen…

Het is gewoon een keien strook in de rotsen die vrijgemaakt is door grote buldozers

en opgehoopt met wat gitzwart lavazand.

Als je daar stapvoets over rijd, dan waggelt je camper helemaal uiteen… !

Maar als je aan minimum 50km per uur erover sjeest,

dan voel je de putten en bulten veel minder 🙂  😎

Dat het niet gemakkelijk is om in deze rij-omstandigheden scherpe landschap foto’s

te maken zal je wel duidelijk zijn hé ? :mrgreen:

De ISO ergens tussen 200 en 1000 zetten om de sluitertijd bij minder licht omlaag te krijgen…

Het diafragma tussen f4 en max f8 zorgt voor meestal voor een aanvaardbare foto…

Natuurlijk was het zijvenster van de auto naar beneden ! 😎

Oordeel zelf…

De camera is de Sony RX10 mark 3 superzoom camera (24mm ⇒ 600mm)

ISO200 , 1/80s , f8 , 34mm , O EV

 

 

 

Dank zij de 600mm superzoom op deze camera kon ik héél deftig inzoomen op deze

wonderlijk groen gekleurde zwarte lava zandheuvels!

ISO200 , 1/20s , f8 , 266mm , 0 EV

 

 

 

Het rood dat je ziet op die heuvels (zo’n heuvel is minstens 30 meter hoog !),

is rood stof dat afkomstig is van zwavel en vulkanische activiteit…

 

 

 

Hier zie je twee van onze vier campers, waar we IJsland mee doorkruist hebben.

De gele paaltjes langs de zijkant van de weg zijn markeringen voor als het winter is

en er een flink pak sneeuw ligt.

Op die paaltjes kan de chauffeur zich dan min of meer orientieëren…

Maar wat wat als de sneeuw hoger ligt dan die paaltjes ???…

Tja, dan heb je dikke pech gehad hé ?! 😎

 

Links zie je de klassieke IJslandse (houten) elektriciteit masten…

ISO200 , 1/500s , f3,5 , 88mm , +0,3 EV

 

 

 

Een flinke regenbui is in IJsland niet ongewoon…

Soms kan het 2 of 3 weken aan een stuk regenen… !

Als je daar dan juist bent …. dan heb je nogmaals dikke pech gehad natuurlijk 😥

ISO200 , 1/800s , f3,5 , 60mm , +0,3 EV

 

 

 

Als je hier van de weg geraakt…

Dan mag je wachten tot er een buldozer langskomt,

of als je mobieltje bereik heeft, dan kan je hopelijk een garage mét

pech-verhelping/sleepdienst opbellen.

Hopelijk spreken die mensen dan deftig Engels !

Want de IJslandse taal is nòg erger dan Chinees 🙂

Je ziet dus… In IJsland moet je zowat op alles voorbereid zijn :mrgreen: 😉

ISO200 , 1/640s , f3,2 , 37mm , +0,3 EV

 

 

 

Soms reed Johan bewust wat trager, zodat ik aanvaardbare “panorama” foto’s kon maken

vanuit onze rijdende camper.

Het binnenland is helemaal anders dan de kustgebieden !

Hier kan je 50km of meer rijden of stappen én nergens een teken van leven zien…

Dat is wel indrukwekkend hoor…

Hier wil je niet verloren lopen ! :mrgreen:

ISO200 , 1/250s , f5,6 , 95mm , +0,3 EV (cropped)

 

 

 

Hier reden we op een enorme kiezelberg naar boven…

De bergop was kilometers lang !

In dit ruige en woeste landschap liep één enkele weg,

uitgeschraapt door een zware buldozer !

In de verte zien we een volgende onweersbui over de bergen afkomen…

ISO200 , 1/250s , f5,6 , 150mm , -0,3 EV

 

 

 

Een paar minuten later kreeg het land weer een total ander uitzicht,

nu de zon er héél eventjes terug doorkwam.

IJsland, het land van de vier seizoenen op één dag…

Vanop deze uitgestrekte bergtop kunnen we tientallen kilometers ver zien…

Echt wel een indrukwekkend uitzicht hoor als je daar boven rondkijkt !

ISO200 , 1/320s , f5,6 , 180mm , -0,3 EV

 

 

 

Onze vier campers,

effe de benen strekken, iets eten en drinken…

ISO200 , 1/640s , f5,6 , 54mm , -0,3 EV

 

 

 

én natuurlijk…

Foto’s maken 😎 😉

Daarvoor zijn we tenslotte naar IJsland gekomen hé 😀

Ondertussen begon het weer te regenen…

Zie jij de 3 regendruppels op mijn lens ? 😎

(die ik natuurlijk daarna mocht droogwrijven)

ISO200 , 1/400s , f5,6 , 30mm , -0,3 EV

 

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 19 ondertussen ! ) gekomen …

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast een dikke merci voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 18)

Van het piepkleine macro wereldje der regendruppeltjes,

neem ik jullie vandaag nog eens mee naar het verre IJsland.

We bevinden ons nog steeds in de wijde omgeving rond Landmannalaugar.

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3 superzoom camera (24mm ⇒ 600mm).

en natuurlijk gebruik ik een stevig statief…

Als je met ND of graduele grijsfilters werkt,

is een (stevig & stabiel) statief wel vrijwel onmisbaar.

Dit woeste land leent zich perfect om met foto filters te werken ! 😎

 

De lange zoom (tot 600mm !) laat me ook toe om foto’s te maken,

die ik met een ‘gewone’ breedhoeklens niet of nooit zou kunnen maken !

In dit IJsland logje geef ik de ongelooflijke kleuren van dit wondere

land wat extra meer aandacht :mrgreen:

 

Zomaar een grondverzakking ??

De groene korstmossen contrasteren heel fel met de okers van de vulkanische grondlagen

 

ISO 200 , f10 , 1/60s , -0.3 EV , 150mm

 

 

 

Een kleine beek die vooral zwavelhoudend (blauw) water bevat…

Allerlei algen en organismen die van de zwavels leven, geven het water opppervlak

een bijna buitenaards uitzicht !

Het tijdstip was eind augustus 2019… Nog steeds zomer dus !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/200s , -0.3 EV , 170mm

 

 

 

Met de 600mm zoom van de Sony RX10 kon ik op zoek gaan naar ‘minimalisme’

in dit onvoorstelbaar mooie IJsland landschap.

Deze omgeving is wat mij betreft, een van de mooiste én ruigste van heel IJsland.

Btw, we smeden nu al plannen om met een klein groepje fotografen,

(in het post-corona tijdperk !) naar de West-Fjorden van IJsland te gaan… 😉 😎

 

ISO 200 , f5,6 , 1/250s , -0.3 EV , 260mm

 

 

 

Deze bergen zijn geboren uit vulkanen….

Aan de andere kant van IJsland kan je zelfs heel hoge bergen zien,

die ontstaan zijn uit het tegenelkaar botsen van tektonische platen !

(Dat gebied wil ik later ook eens bezoeken… afwachten maar…)

Soms worden er daar spleten gevormd die ongeveer 2cm per jaar breder worden !

Het landschap dat door deze immense natuurkrachten wordt gevormd,

is dan ook onbeschrijfelijk mooi !

Helemaal ingezoomd op 600mm kon ik deze natuurpracht

tot in alle details bewonderen ! :mrgreen:

 

ISO 200 , f5,6 , 1/640s , -0.3 EV , 600mm

 

 

 

 

Nog steeds ingezoomd op 600mm, de lens wat naar rechts t.o.v. de vorige foto…

Het geheel van deze rotspartijen deed me ergens denken aan de kop van een leeuwin !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/320s , +0.3 EV , 600mm

 

 

 

De vorm van het landschap speelt niet alleen een hoofdrol…

Het zonlicht is ook heel belangrijk natuurlijk ! 😎

Als je geluk heb met het zonlicht,

dan zit je gebeiteld in IJsland 😉

 

ISO 200 , f5,6 , 1/500s , +0.3 EV , 360mm

 

 

Hier zie je oneindige tinten van geel, groen, oker, blauw, paars…

Als er regenwolken overdrijven is alles grijs en egaal, maar we hadden veel geluk hier 😎

 

ISO 200 , f5,6 , 1/250s , +0.3 EV , 500mm

 

 

 

Soms zie je bergen, gegroeid uit vulkanische activiteiten,

Op de bovenkant groeien taaie, okergele korstmossen,

het lijkt wel of de vulkanische massa een wintertopje heeft gekregen 😉

Ook hier was het licht fenomenaal mooi !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/200s , +0.3 EV , 270mm

 

 

 

Terug aan de voet van dit wonderbare gebied…

Het licht werd zalig mooi, de zon begon nu stilletjes aan te zakken.

 

ISO 200 , f10 , 1/125s , +0.3 EV , 70mm

 

 

 

Zelfde kijkhoek als bij de vorige foto…

Alleen heb ik hier sterk ingezoomd tot 450mm

Tussen de vorige foto en deze foto is geen wezenlijk verschil,

alleen zie je hier alles veel dichter bij !

Herken je het paarse graniet op de vorige foto ? (op +- 75% rechts in het verticale midden)

Het verschil tussen breedhoek en een lange tele is immens hé ? 😎

 

ISO 200 , f10 , 1/125s , +0.3 EV , 450mm

 

 

 

Om dit IJsland logje voor vandaag af te sluiten met een vrolijke noot…

De heuveltjes van Erika, zelfs in IJsland zijn ze te bewonderen 😉

 

ISO 200 , f10 , 1/100s , +0.3 EV , 88mm

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 18 reeds ! ) gekomen …

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast een dikke merci voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2016 (editie 67) – The Final End

Eigenlijk breek ik in dit logje met mijn filosofie

van chaos en onvoorspelbaarheid… :mrgreen:

Twee keer op rij publiceer ik een logje over IJsland 2016…

Maar omdat je gewoon bent dat ik hier van de hak op de tak spring,

is dit kleine stukje regelmaat an sich ook wat chaotisch 😉

 

Dit is echt wel het allerlaatste logje van onze IJsland 2016 fotoreis hoor.

De ‘brave’ IJslandse macro’s, uit mijn vorig logje, kunnen wel mooi zijn,

maar ze vertellen ons niet echt over de ziel van dit woeste en ruige land.

Met deze laatste editie wil ik nog even inzoomen op een plek die

ik persoonlijk één van de mooiste én tegelijk meest dramatische plekken vind in IJsland.

Met dramatisch bedoel ik hoe het gletsjer ijs in een recordtempo afsmelt !

De Vatnajökull gletsjer (oppervlakte 8.400 km²) bijvoorbeeld is in 3 jaar tijd

8 meter diep in zijn totale oppervlakte afgesmolten 🙄

En zeggen dat er nog steeds mensen zijn

die beweren dat er niets aan de hand is met het klimaat wereldwijd … 😥

 

Enfin soit,

laat ons genieten van wat er nog rest van het blauwe gletsjer ijs !

Brokken van de gletsjer drijven in de Atlantische oceaan…

Hier heb ik gewerkt met polarisatie filters, graduele grijsfilters,

little én big stoppers om beweging te laten verglijden…

Het gitzwarte strand en het zonlicht in het ijs  maakt het moeilijk

om een correcte witbalans te vinden…

Maar uitdagingen zijn er om aan te nemen hé 😎

 

 

 

Een little stopper die 5 stops licht wegneemt,

laat me toe om de beweging van het kustwater te laten verglijden

én het felle zonlicht genoeg af te zwakken

zodat er een evenwicht is tussen wit & zwart (dynamisch bereik).

Maar genoeg technisch gezwets nu… :mrgreen:

 

Het ijs wordt dunner

gletsjers smelten wereldwijd

het is vijf voor twaalf

 

 

 

 

Een eenzaam brokje ijs… drijvend op de golven, bijna gestrand…

Nog een paar uur zal het leven,

om dan terug oceaan te worden !

 

 

 

 

 

Gletsjer ijs is blauw…

Hoe zou dat komen ?

Blauw ijs komt voor wanneer sneeuw op een gletsjer valt

en wordt samengeperst zodat het onderdeel wordt van de gletsjer.

Gedurende de reis afwaarts van de gletsjer worden alle luchtbellen

eruit geperst en neemt de grootte van de ijskristallen toe zodat ze helderder worden.

Het ijs is om dezelfde reden blauw als dat water blauw kan zijn,

namelijk door de absorptie van rood en geel licht zodat blauw licht overblijft.

Deze absorptie vindt plaats door hydroxylgroepen.

Dit gebeurt echter pas nadat het licht een lange weg (ca. 1 m) al heen en weer kaatsend

door het ijs heeft afgelegd. (Bron: Wikipedia)

 

 

 

 

Als fotograaf moet je hier heel snel werken…

Elke 10 tot 15 seconden spoelt een (onvoorspelbare) golf over het strand.

Als het water terugtrekt én een brok ijs blijft liggen

dan heb je maar enkele seconden de tijd om te kadreren, scherp te stellen

én de foto te maken. De volgende golf komt er ondertussen terug aan !

Sommige golven zijn rustig en laag, de volgende golf kan 10 of 20 meter

verder stromen dan de vorige…

Hier moet je dus heel ferm oppassen !

Bij een hogere golf kan de onderstroming je meesleuren in zee !

 

 

 

De onvoorspelbaarheid van dit ruige land levert dan ook

onvoorspelbaar mooie foto’s op 🙂

 

Blauwe ijs blokken

drijvend in de oceaan

waar ze verdrinken

 

 

 

Langere sluitertijden (1/2 tot 1 seconde) ‘ontvriezen’ de zee bewegingen.

Hier is gebruik gemaakt van de little stopper.

In het ijs zie je nog sporen van rots puin waar deze ooit, immens grote

gletsjer ijs blok heeft over geschuurd op zijn weg naar beneden…

 

 

 

Ik vind het leuk als de golven weer terugtrekken naar de oceaan,

om de witte schuimsporen die héél even achterblijven op het gitzwarte strand

vast te leggen in een foto.

 

 

 

Soms drijven er nog echt heel grote blauwe ijsblokken in het zeewater…

Hier is het aangenaam zoeken naar mooie composities,

een stilleven gemaakt door de zee op te bouwen 😉

 

 

 

Als definitieve IJsland 2016 afsluiter…

Als het licht echt té fel word, dan schuif ik een 2de graduele grijsfilter erbij

om dat felle ochtend zonlicht af te zwakken.

Het ochtendrood verkleurt nu ook het grijze zeewater…

Voor mij zijn dit ultieme geniet momentjes :mrgreen:

 

 

Blauwe ijsreuzen

subtiel belicht door de zon

verdrinken zwijgend

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer eens aan het eind van een IJsland foto logje (editie 67 reeds !) gekomen …

Dit logje is het allerlaatste in de <IJsland 2016> foto serie

 

De foto’s van onze laatste reis, IJsland 2019 worden naarstig verwerkt 😎

Weldra kan ik daar al een eerste logje uit samenstellen !

Eén ding kan ik je nu al zeggen : Er zitten een paar foto juweeltjes tussen

waar ik heel gelukkig mee ben 😉

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2016 – Nog eentje om het af te leren… (Deel 66)

Op 22 september laatstleden poste ik mijn, (naar ik toen dacht),

laatste IJsland logje van onze IJsland 2016 reis.

Toen ik vandaag nog wat bladerde door die IJsland 2016 foto’s kwam ik

een serie macro’s tegen die aan mijn aandacht ontsnapt zijn.

We waren bij Hraunfossar, de langste waterval van IJsland.

Het was 1 september, de temperatuur was al dik onder nul (i love it 😎 ),

Maar om nogmaals watervallen te fotograferen…

pfff… daar had ik niet echt zin meer in… 😳

Ik denk dat ik een overdosis waterval fotografie heb gekregen ! 😉

 

De zon stond heel laag, het licht was heel zacht omfloerst

door wolken en fijne nevels… het had licht gevroren ! (-5ºC ofzo)

Ondergetekende kreeg dikke zin in macro fotografie ! :mrgreen:

Alle foto’s zijn zoals ik het toen zag, er is geen flits of zaklamp gebruikt,

alleen het licht van de zon én natuurlijke schaduwen.

Fotogerief: De Canon macro 100mm op de Canon 6D

 

Ergens onderaan het struikgewas…

Het licht was echt zalig zacht omfloerst én het was heerlijk fris buiten 😀

Het tijdstip was ongeveer 6u in de morgen…

 

 

 

Hoe mooi kan licht gerijmd gras in het prille ochtendlicht zijn hé ?

 

Zacht ochtend licht straalt

heel verlegen door het gras

laat het ontwaken

 

 

 

Hier had ik kleur temperatuur op “Daglicht” gezet…, terwijl ik in de schaduw zat !

Het leuke was dat nu het bevroren gedeelte meer in het blauw (koudere kleur) kwam

en het ontdooide (langer door de zon belichte) deel was warm groen of geel 🙂

 

 

 

Sommige tafereeltjes vond ik sprookjesachtig mooi :mrgreen:

 

Zacht warm ochtendlicht

brengt me in vervoering, zo;

sprookjesachtig mooi

 

 

 

 

Deze foto is dezelfde als de voorgaande,

maar hier heb ik het licht een streepje hoger gezet

én de kleuren ietwat meer gesatureerd.

Zo komt het blauw en het rood meer natuurlijk over

(zoals ik het toen zag)

Noot: Mijn beeldscherm is kleur-gekalibreerd,

het kan zijn dat de kleuren op jouw beeldscherm afwijken…

Daar kan ik helaas niets aan doen.

Ter info:

Om mijn scherm te kalibreren gebruik ik de Color Spyder van Datacolor

 

 

 

Die minuscule ijs-partikeltjes die zomaar ‘groeien’ aan de blaadjes

en de grassen, zijn altijd weer verrassend mooi

 

 

 

Bloemen in IJsland

kunnen tegen een stootje

ze zijn bikkelhard !

 

 

 

Ja, zelfs in IJsland kan je paddenstoelen vinden :mrgreen:

Om foto’s in deze kijkhoek te nemen,

moet je echt languit op de grond gaan liggen hoor 🙂

Gelukkig had ik een grote plastieken vuilzak mee,

om mij én mijn kleding te beschermen tegen de ijskoude natte grond.

 

 

 

Een paddenstoeltje

groeiend op een dode boom

doet hem weer bloeien

 

 

 

Ik heb naar kaboutertjes gezocht, maar niet gevonden !

Zouden er eigenlijk kaboutertjes bestaan in IJsland ??

of moet ik zoeken naar kleine trolletjes ?? 😉

 

 

 

De ijskristallen op deze plant zijn reeds aan het smelten …

De ochtendzon is genadeloos !

 

 

 

Dit plantje stond wat meer in de schaduw,

de ijskristallen leefden hier nog wat langer 😎

Macro… de magische wereld van het onbekende !

Klaar om te ontdekken 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten…

Een blaadje versierd met ijskristallen

Je merkt dat de herfst hier al bezig was !

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer eens aan het eind van een IJsland foto logje (editie 66 reeds !) gekomen …

Dit logje is waarschijnlijk het einde van deze IJsland 2016 serie

(maar zeker ben ik niet 😉 )

 

De foto’s uit onze laatste reis, IJsland 2019 worden naarstig verwerkt 😎

Weldra kan ik daar al een eerste logje van maken !

1 ding kan ik nu al zeggen : Er zitten een paar foto juweeltjes tussen

waar ik redelijk trots op ben 😉

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Sneeuw in Beugem (Deel 5 en slot)

Teergeliefde bezoek(st)er,

je weet nu zo langzamerhand dat ik nooit 2 logjes,

van éénzelfde onderwerp, vlak na elkaar laat verschijnen…

Orde is mooi, maar wanorde en wat chaos is veel mooier vind ik :mrgreen:

(Trouwens, in de natuur vind je nergens orde… chaos en willekeur is er koning !)

Laat ons daarom van de wilgenkatjes terug naar de sneeuw gaan 😉

Om de “Sneeuw in Beugem” reeks af te sluiten

én om plaats te maken voor andere fotografie thema’s 🙂

In vorige aflevering (Deel 4) vertelde ik je van zalig mooi licht…

Vandaag borduren we verder op dat mooi licht…

omdat mooi licht, de natte droom is van elke fotograaf :mrgreen:

 

 

Dotjes sneeuwvlokken

opgevangen door takjes

zo fragiel en broos

 

 

 

 

 

Nu ja, die middag had ik echt veel geluk met dit wonderbare licht…

Het heeft amper een half uurtje ofzo geduurd

maar ik zou het voor geen goud willen missen 😀

Hopelijk beleven we dezelfde licht momentjes in onze IJsland fotoreis binnenkort…

popel popel 😎

 

 

 

 

Vol overgave

straalt de zon haar gouden licht

door ijs kristallijn

 

 

 

 

 

Het overstromingsgebied veranderde in een sprookjesbos…

De kracht van mooi licht…

 

 

 

Soms, als er een donzige wolk voor de zon gleed,

werd het licht heel subtiel anders…

Bij wijle zelfs heel fragiel… ! 😎

De meeste foto’s zijn genomen bij f8 , de lichtmeter +1 tot+ 2 stops ,

om de witheid van de (rechtstreeks belichte) sneeuw te behouden

én de niet rechtstreeks belichte sneeuw, niet grijs te laten worden.

De witbalans moet je steeds correct houden hé… 😉

 

 

 

 

Stokoude, onverzorgde en opgeschoten bomen…

De knoestige ruwheid van hun schors vind ik zalig mooi !

 

 

Knoestige boomschors

kale bladloze takken

doorgewinterd mooi

 

 

 

 

Wat ik ook zo leuk vind aan een sneeuwlandschap,

is de fluwelen stilte…

Het lijkt wel of sneeuw alle geluiden dempt 😎

Die langgerekte schaduwen zie je meestal alleen als de zon onder gaat…

Hier was het amper middag 😀

Gek hé ? :mrgreen:

 

Na deze foto moest ik echt iets gaan eten thuis…

Mijn glycemie waarde stond toen nog maar op 70…

Met diabetes doe je niet wat je wilt hé… 🙄

Maar kom, je hoort me zeker niet klagen

Er zijn erger dingen in het leven 😎

 

 

 

Het magische licht was ondertussen verdwenen,

maar ik was benieuwd naar de zonsondergang die dag…

Hoe zou het licht zijn ? Zou ik terug magie beleven ?

Ik besloot om naar het moeras te stappen, een paar km verder.

Op de plaats waar de lisdodden groeien

Nu een winter woestenij…

Het avondlicht was niet spectaculair, maar ik vond het wel iets hebben…

Door de sneeuw werd alles bedekt met de zachte mantel der winter witheid 😉

 

 

 

Om dit logje én deze serie af te sluiten…

Nog wat haiku poëzie sprokkeltjes…

 

In de avond zon

kleurt het moeras wonder mooi

als stilte ontwaakt

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje

én het einde van deze serie “Sneeuw fotografie in Beugem” gekomen.

Uiteraard is dit logje opgesmukt met wat haiku poëzie woordjes van eigen kweek…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk

Sneeuw in Beugem (Deel 4)

Om de ‘Van de hak op de tak springen‘ traditie in ere te houden,

verlaten we het zomerse macro wereldje om terug boven water te duiken

in het wit besneeuwde Sint Martens Bodegem (Beugem in de volksmond :mrgreen: ).

In deel 3 van deze ‘Sneeuw in Beugem‘  Serie had ik jullie zalig mooi zonlicht beloofd !

Omdat belofte schuld maakt… 😆

 

Kom je mee naar het sneeuw witte moeras gebied ?

De zon deed echt haar uiterste best om ons mooi warm winterlicht te schenken 😎

En zeg nu zelf, zalig mooi licht…

meer heeft een fotograaf niet nodig om perfect gelukkig te zijn hé 😉

 

Er zijn géén filters gebruikt, alleen de Fuji XH1 met de uitstekende 16/55mm f2.8 lens.

(Die lens is het equivalent van een 24/70mm lens op een fullframe body.)

 

 

 

Dat gouden zonlicht

overspoelt het winter bos

met warme tinten

 

 

 

 

Er zijn van die momenten,

dat je je eigen ogen niet geloofd !

Het warme, gouden licht brengt het bos tot leven,

zo lijkt het wel hé ? 😉

Pure geniet momentjes waren het 😀

 

 

 

Van 11u30 tot 12u15 was het licht echt uitzonderlijk mooi.

Meestal is het middaglicht veel te hard en niet voor fotografie geschikt,

maar hier was er sprake van dunne, ijle wolken enerzijds

en een heldere blauwe wolkenloze hemel aan de andere kant.

Dit alles zorgde voor een mooi warm en diffuus licht 😎

 

 

 

 

De winter takken

overdekt met verse sneeuw

betoverend mooi

 

 

 

 

In een bos moet je niet altijd recht voor je kijken…

Als je naar boven kijkt, zie je de subtiel belichte kale boomtoppen.

Door het perspectief is het net of ze naar elkaar toe groeien 🙂

 

 

 

Een zwart/wit bewerking van bovenstaande foto…

Zwart/wit en sneeuw landschappen…

Het gaat heel goed samen

 

 

 

Bijna dezelfde foto,

alleen heb ik hier de linkse takken meer ruimte gegeven

en het centrale punt meer in het midden gezet

Een mooie compositie vinden is steeds zoeken en aanvoelen hé…

 

 

En weer een zwart/wit bewerking van bovenstaande foto :mrgreen:

 

 

 

Het gouden licht was steeds in beweging,

naarmate er meer wolkenflarden overdreven.

Die scherp afgetekende schaduwen vond ik zalig om te zien 😎

En zeggen dat ik een half uurtje geleden naar huis wou gaan om iets te eten…

Gelukkig heb ik mijn fotografen instinct gevolgd 😀

Anders had ik dit mooie licht helemaal niet gezien !

 

 

 

Om af te sluiten voor vandaag…

Een twintigtal meter verder, voorbij de bocht.

De zon stond redelijk laag

Kale bomen zorgen voor lang gerekte schaduwen

Het water in het meanderende beekje stroomde als vloeibaar goud…

 

Een kleur explosie

geeft ons sterke contrasten

bos monumenten

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn “Sneeuw fotografie in Beugem Deel 4”,

én uiteraard de haiku winter poëzie woordjes van eigen kweek…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  tongue-out.

Alvast bedankt voor je reactie kiss

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk