Het eind van 2022 nadert met rasse schreden !
2022 is een heel raar jaar geweest vind ik…
Het jaar dat er terug oorlog is in Europa 😞
Poetin valt Oekraine binnen… 🚀
In Duitsland is een door extreem rechts geplande staatsgreep
verijdeld… Gelukkig maar !
Nu is het terug serieus boel tussen Servië en Kosovo…
Er woed weer een oncontroleerbare corona uitbraak in China…
(maar alle Chinezen mogen wel overal op vakantie gaan !)
Het is me wat hé ?
Ondertussen bij ons, in onze lage landen…
De meteo voorspelt niet veel goed voor de komende dagen 🌧⛈…
Regen, nog meer regen, afgewisseld met stortregens en rukwinden…
Het is echt geen weer om nu buiten te zijn !
Daarom geef ik vandaag wat warm zonlicht uit de lange hete zomer
van 2022 aan al mijn volgers en lezers 🌞
De foto’s van vandaag zijn gemaakt met de Fuji XH1 body en
de Fuji Super EBC XF 56mm f1,2 prime lens.
(Het Full frame equivalent van deze heerlijke lens is 84mm f1,2)
Deze lens is niet goedkoop (ongeveer 700€), maar als je wat
rondzoekt vind je deze lens tweedehands voor 2 of 300€ minder.
(meer dan 50% van al mijn lenzen zijn tweedehands gekocht)
Door het ongelooflijk grote diafragma (f1,2) van deze lens kan je
echt gaan ‘schilderen’ met deze lens 😎
Ook als portretlens is deze lens top klasse !
Omdat deze lens zoveel licht opvangt, kan je in het bijna duister
nog haarscherpe detail foto’s maken mét een heerlijk zacht bokeh.
Baai zze weey… (Het vorige “Prime Lens, Deel 2” logje vind je hier…)
Het is altijd wat zoeken tussen voor en achtergrond en afstanden…
Mijn ervaring is dat het onderwerp (hier een simpel takje
met een handvol blaadjes) redelijk klein moet zijn,
en je de camera lichtjes omhoog moet houden (naar het licht toe),
om een fluweelzachte achtergrond met heerlijke bokeh bolletjes
te verkrijgen. Je onderwerp zal op deze manier ook heel mooi
op de voorgrond komen.
Let wel, dit is geen ‘absolute waarheid’ hé ?
Het is gewoon een ‘werk’ ervaring die in andere situaties helemaal
anders kan of zal zijn…
Je moet je gewoon laten leiden door fingerspitzengefühl 📷🙃

Een héél dun takje…
(Fyi… alle foto’s zijn scherpgesteld dmv Focus Peaking)
Waarom zijn de blauwe hemel bokeh bolletjes daar beneden ???
Omdat ik deze foto simpelweg 180° heb gedraaid 😋

Het gevoel van ‘schilderen met je lens’ is dikwijls héél nabij
met een lichtsterke prime lens…
Met iso160 – f1,2 had ik hier genoeg om scherp af te klokken op 1/300sec.
De bokeh bolletjes komen van de snikhete juli zon boven het bos…

Bij deze foto ben ik te breed, te groot gegaan in mijn onderwerp keuze…
zodat het geheel veel te “druk” aanvoelt…
Deze “fout” wil ik zeker laten zien, zodat iedereen er zijn voordeel
kan uithalen.
Met een prime lens mooie resultaten behalen is zoals met alles…
veel oefenen én ervaringen opdoen…
Opgedane ervaring is altijd mooi meegenomen 🤠

Terug naar een meer miniem of tamelijk klein onderwerp…
De minimale scherptediepte in het horizontaal vlak doet wonderen !
De lens is hier loodrecht tov de blaadjes gericht, waardoor het
bokeh zich vormt uit warm gele en groene blaadjes

Als ik de lens meer naar boven (naar de hemel) richt,
dan valt het blauwe licht uit de blauwe hemel als blauwe bokeh
bolletjes op de sensor.
Ook hier doet een (in grootte) beperkt onderwerp wonderen !
Het licht is hier gemeten op de donkere blaadjes…

Bijna hetzelfde onderwerp als in de vorige foto…
Hier heb ik het licht vooral gemeten op de gele blaadjes,
waardoor het geheel automatisch wat donkerder wordt.
De kleuren (vooral het blauw) worden daardoor ook meer gesatureerd.

Deze héél vroege herfstblaadjes zijn begin juli gefotografeerd…
De natuur kreunde onder een hitte van ongeveer 40° !
Vele bomen gingen toen al in wintermodus, gewoon om te overleven !
Als er enkele jaren weer opnieuw een soortgelijke hittegolf komt,
dan gaan al deze bomen gewoon dood…
In mijn ogen is dit een noodkreet van onze natuur… 🤔

Als je héél bewust gaat zoeken naar mooi licht én kleuren,
dan zie je echt overal mooie plaatjes verschijnen 👍
In de donkere schaduwen van een bos liggen de fotografische
schatten zomaar voor het rapen 😎

Fris groene twijgjes en ‘verbrande’ herfstblaadjes in de achtergrond…
Het heel grote diafragma van f1.2 maakt er een heerlijk onscherp
plaatje van !
Een of meerdere prime lens(zen) raad ik elke fotograaf zeker aan.
In of uitzoomen zal je met de benenwagen moeten doen…
Maar de kwaliteit van je prime lens foto’s zal je nooit behalen
met een zoomlens. Zelfs niet met de beste zoomlens…

Ik hoop dat je genoten hebt van dit derde “Prime Lens” logje !
Er komen zeker nog meer logjes over deze zalige lenzen.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom.
Alvast een dikke merci voor je commentaar ! 👍
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan ? ….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet…😋
We zien dat wel als het zover is hé ? 😎
Vriendelijke groetjes,
een plezant eindejaar….
en tot volgend jaar 🥂
Dirk