Omdat het de laatste dagen niet veel meer doet dan regenen en nog eens regenen,
neem ik je nog eens mee naar de warme Franse zomerzon, anno 2017.
We waren daar op vakantie in de Dordogne streek en hadden die dag
het stadje Bergerac bezocht. (Klik hier voor het Bergerac-bezoek)
Op de terugweg naar Les Eyzies (onze camping) reden we door
de uitgestrekte zonnebloem velden én genoten ervan 
Die zonnebloem warmte van toen deel ik graag met al mijn bezoekers 😉
Het was die dag nogal warm geweest…
Dat het ging uitdraaien op een flink zomer onweer, was duidelijk.
Maar ik heb liever onweer wolken dan een saai blauwe lucht 😎
Draaiend naar de zon
om volop te genieten
onze Tournesol
Een gevleugelde zonnebloempitten dief aan het werk 😉
Onlangs heb ik ergens gelezen dat bloemen ongeveer
130 miljoen jaar geleden ontstaan zijn…
Dat is heel wat langer dan wij, mensen reeds bestaan.
En in ons korte bestaan hebben we als mensheid al heel veel kapotgemaakt…
Dan doen de bloemen en planten het verdorie veel beter dan wij
Het is fantastisch vind ik, om te zien hoe deze bloemen groeien !
Er zit een wiskundig patroon in.
De natuur is een oneindige bron van verrassingen 😎
Het zal gaan stormen
maar zonnebloemen volgen
hun zon zoals steeds
Het is ongelooflijk als je ziet hoe uitgestrekt die zonnebloem velden zijn !
We eindigen dit logje met een vraag
Weet je waarom een zonnebloem naar de zon draait ? ? 😉
Onvolwassen planten waarvan de bloemknop nog niet geopend is, vertonen heliotropisme:
overdag draait de bloemknop op zonnige dagen mee met de zon.
’s Nachts keert de bloemknop terug naar de oostelijke stand.
Deze dagelijkse beweging wordt bewerkstelligd door ongelijke groei en
door celstrekking van de bloeistengel.
Een zonnebloem heeft namelijk geen pulvini (bladkussentjes).
Tegen de tijd dat de bloeiwijze zich opent, verstijft de bloeistengel in de oostelijke stand;
het heliotropisme is dan voorbij. Daardoor wijzen bloeiende zonnebloemen de hele dag naar het oosten.
(Bron: Wikipedia)
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit zonnebloemen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn zomerse fotografie,
én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste 
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 
Groetjes, Dirk
Fotografie als een rode draad door mijn leven 