Als ik mijn blog statistieken nakijk,
is het bijna een maand geleden,
dat we hier in dit blogje,
nog eens in ‘La douce France’ (Frankrijk) vertoefden !
Hoogtijd dus om nog maar eens te verkassen naar Étretat, in Normandië.
Teergeliefde bezoeker, ga je mee ? 🙂
Een stralende zon,
Veel wolken in de lucht die zorgen voor mooie contrasten !
Och ja… Het leven kan toch zo mooi zijn hé 
Hier zie je de krijtrotsen nog even van de onderkant…
Maar straks zoeken we het hogerop !
Hoe de zon het zeewater groen en tegelijk de rotsen goud kleurt…
Zonlicht kan verrukkelijk mooi zijn !
De beroemde olifantslurf van Étretat,
een door zee en wind uitgesleten stukje natuurpracht…
Ooit zal dit geheel instorten , net zoals de ‘Azure window’ op Malta (eiland Gozo) (info hier)
Laat ons hopen dat we van dit natuurlijk beeldhouwwerk,
nog heel lang mogen & kunnen genieten 😀
Slurf
Die olifant slurf
gebeeldhouwd door zee en wind
is bangelijk mooi 
Zoals ik al zei bij de eerste foto,
zoeken we het vandaag hogerop !
Er zijn genoeg klim paadjes die langs en over de krijtrotsen lopen,
het ene al wat moeilijker dan het ander…
Wij hebben voor de gemakkelijkste weg gekozen natuurlijk 😀
Alhoewel, als je deze foto ziet,
dan zou je denken dat we aan alpinisme deden hé 😆
Maar niets is minder waar…
Met een camera kan je de werkelijkheid wat geweld aandoen 🙂
Een flink pak meters hoger,
keken we uit op een werkelijk fenomenaal landschap !
Hier is het uitdrukkelijk verboden om kort tegen de rand te gaan staan,
omdat de randen langzaam aan afbrokkelen.
Elk jaar weer zijn er hier paar toeristen die naar beneden vallen…
Er worden bewust géén afspanningen gezet,
(op sommige extreem gevaarlijke plekken wel hoor !)
dit om dit fenomenaal mooie landschap niet te ontsieren…
Ze doen gewoon beroep op je gezond verstand.
Als je dan toch niet wil luisteren… en naar beneden duikelt…
Dan is dit voor mij een geval van natuurlijke selectie 😀
Ben ik nu hardvochtig en/of onmenselijk ??
Neen hoor, er staan meer dan genoeg waarschuwingsbordjes (in meerdere talen !).
Wie zoekt… die vind… Zo simpel is het toch ?
Ik heb meermaals mensen toegeroepen dat ze op verboden plaatsen waren…
Soms op echt extreem gevaarlijke plaatsen ! 😯
maar die pipo’s lachen me dan gewoon uit…
Tja, als zo iemand dan naar beneden valt…
Dan trek ik me het echt niet aan hoor 😉
Wie zoekt… je weet wel hé
Schuimend
De machtige zee
golft dreunend tegen de kust
en wordt schuimend wit
Het is net of ik hier pal tegen de rand sta…
Maar niets is minder waar hoor !
In werkelijkheid sta ik hier meer dan 2 meter van de rand !
Om mooie foto’s te maken, moet een mens soms al iets riskeren,
maar ik ben niet zo gek om mijn leven ervoor te riskeren hé 😀
Hier staan we bijna boven op de olifant zijn kop…
allee ja, toch een beetje in de buurt daarvan.
Vanop dit punt heb je een ongelooflijk mooi vergezicht,
over de baai van Étretat.
Hier was een betonnen plaat gegoten mét metalen afsluitingen, voor de veiligheid !
(die zie je een paar meter terug of verder niet meer liggen)
Natuurlijk zorg ik ervoor dat die afsluiting niet op de foto komt 😀
De natuur is hier fantastisch mooi !
Taaie grassen, ruw struikgewas, alles overlevende bloemen en bessenstruikgewas
Ik hou van die ruwe en brute schoonheid
de plagerige zee wind die onophoudend aan je kleren rukt,
de geur van het zilte zee nat
het gekrijs van de zeemeeuwen
Zaaalig 😀
Hoe meer je in de richting van ‘De slurf’ gaat,
hoe gevarieerder het landschap !
Het landschap boven de krijtrotsen is echt golvend !
Als je hier naar beneden tuimeld,
dan is je lichtje uit hoor !
Gelukkig stonden hier stevige veiligheid afsluitingen
Het zelfde landschap (op dezelfde positie geshoot) als voorgaande foto,
maar hier heb ik de foto in landschap modus gemaakt.
Wie van de twee vind je de beste ?
Weer een paar meters verder (een stuk of 40 meter schat ik)
krijg je weer een totaal ander landschap te zien !
Een breedhoek (zoom) lens is hier heel goed gerief.
Om meer scherptediepte te krijgen, ga ik de lens niet fel dichtknijpen hoor !
Zoveel overschot in licht had ik toen niet…
In zo’n situaties werk ik altijd met de hyperfocale afstand,
om afhankelijk van de sensor grootte én het gekozen diafragma,
een scherpstel afstand te berekenen, waardoor alles van begin tot eind in je foto,
scherp zal zijn. Die berekening doe ik niet zelf hoor (wiskunde is mijn vriend niet 🙂 )
Er zijn genoeg gratis hyperfocale afstand apps voor te vinden,
die je gewoon op je smartphone installeert.
Een leuk detail…
een groepje kajakkers kwam zomaar mijn foto ingevaren 🙂
Leuk toch ? 😀
Weer een beetje verder kreeg ik een mooi totaal plaatje van het kiezelstrand…
Als ik van deze locatie naar beneden ga,
dan bevind ik me min of meer op dezelfde plaats,
als waar ik de eerste foto van dit logje had geshoot
Een wereld van verschil hé ? 😆
Om de ruwheid, de grootsheid van deze kust te onderstrepen
wou ik van deze kijkhoek ook minstens een landschap modus foto maken…
Wat me aan deze kust vooral opviel en raakte,
zijn de ongelooflijke schakeringen van groen en oker…
Op deze plaats hebben we ons broodjes lunch pakket, soldaat gemaakt.
Het was zalig vertoeven hier !
Het verre ruisen van de zee, heel diep beneden ons
de frisse koelte van de zeewind…
én het tevergeefs wegjagen van steeds weerkomende zeemeeuwen,
die het op onze broodjes hadden gemunt !
Damned ! 🙂
Maar die gevleugelde brutaaltjes hebben uiteindelijk,
de ultieme slag om onze broodjes gewonnen 😀
Maar och ja, er zit nog een banaan in mijn rugzak als voedsel reserve
en wat druivensuiker voor als het nodig is 🙂
Zeemeeuw
Een handvol veertjes
stalen al onze broodjes
zeemeeuw brutaaltjes !
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Étretat fotografie én de nederige haiku woordjes uit eigen kweek.
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste 
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 
Groetjes, Dirk
Fotografie als een rode draad door mijn leven 