Van de heel creatief & kleurrijk uitgedoste Venetiaanse maskers groep,
gaan we weer naar een strakke staal en koud witte beton wereld…
We belanden terug in Luik Guillemins,
waar dit architectonisch meesterwerk van Santiago Calatrava,
me inspireert om spiegelingen, omkeringen uit te zoeken,
om zo mijn eigen architectuur fantasie wereld te scheppen 😎
Ik vertel bijna nergens wat ik heb gedaan, heb ik 1x of meerde malen gespiegeld ?
Het ik copies omgekeerd aaneengeplakt, verticaal of horizontaal gespiegeld ?
Calatrava komt ons ook niet vertellen, hoe hij het ontworpen heeft hé ? 😉
Welkom in mijn fantasie wereld der spiegelingen,
geïnspireerd op de architectuur van Calatrava.
Een witte wereld
van voorgespannen beton
op zoek naar zijn kern
Een kathedraal vol stilte…
De strijdhelm van een of ander mythologisch wezen …
Dit is dezelfde foto als hierboven,
hij is gewoon 180º gedraaid 😎
Dat geeft direct een totaal ander beeld, vind je niet ?
Een stalen monster
kijkt boosaardig grijnzend toe
uit blinde ogen
De multi-lens functie uit de NIK tools kit van Google
is zalig om in te werken !
Dit is gewoon één foto die horizontaal is gespiegeld…
Het lijkt wel of we in een heroic & fantasy wereld zijn beland 😎
Ik genoot van de felle contrasten tussen het koud witte staal
en de strak blauwe tinten van de namiddaglucht.
Het schaduwenspel was dan ook heel boeiend om te zien !
In een blauwe schat
worden wolken gekoesterd
als heilige lucht
Weer een foto die ontstaan is uit één horizontale spiegeling.
Hier neem ik je eventjes mee, hoe ik iets opbouw van bij het begin…
Men neme 1 betonnen steunbeer die een ijzeren vleugel ondersteunt :
Deel 2:
Men neme een horizontale spiegeling van voorgaande foto
Deel 3 en afwerking:
Men neemt een verticale spiegeling van de 2de foto
en men draait tenslotte het geheel 90º naar links of naar rechts.
Het zijn maar ‘spielerijtjes’, dat weet ik ook wel,
maar ik doe deze dingen heel graag 😉
En zeg nu zelf, dingen kunnen doen die je graag doet…
bestaat er nog iets mooier ? 😎
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.
maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…
Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.
De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.
Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.
De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen
In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…
Daarom pas ik me hier dichterlijk aan 
Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  
.
Alvast een dikke merci voor je commentaar 
 !
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
Over wat, waar, wanneer, hoe enz…. we zien het nog wel hé 
Dirk
