Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 5)

Van het mistige Buggenhout bos gaan we nog eens naar Brussel.

Meer bepaald naar de Brussel Noordwijk,

waar ik mijn vroeger (toen ik nog werkte)

mijn dagelijks middag wandelingetje maakte

Het is ook daar dat mijn idee van ‘Speelse Spiegelingen’ groeide.

Het “spelen” met rotaties, kantelingen en spiegelingen

vond ik best wel leuk om te doen.

Ik leerde ook heel anders kijken naar gebouwen,

vormen , details selecteren en uitzoeken,

speciaal om er daarna mee te ‘Spelen’ 😉

Gaandeweg leer je echt gericht kijken en maak je in je achterhoofd

reeds de stappen die nodig zijn om tot iets te komen.

Iets maken dat nog niet bestaat, op basis van een werkelijkheid…

Zalig om te doen 😎

“The sky is the limit” zeggen ze dan

Reflecties van een wolkenkrabber in een wolkenkrabber…

Spelen met gezichtsbedrog…

Rechts, links, onder of boven

Het is niet belangrijk meer…

Objectief kijken…

rechts, links, onder of boven

wordt nu subjectief

Een variatie op de vorige foto…

je kan spiegelen naar binnen of naar buiten 😎

De spuuglelijke flatgebouwen, naast het Brussel Noord station,

nodigen uit om er iets totaal nieuw van te maken !

Welkom in mijn fantasie droom wereld 😉

Op de basis foto in vorige foto borduurde ik voort…

Is het een gigantische supercomputer ?

Of is het een verknipte supergrote woontoren ?

Een kantoor ‘wolkenkrabber’ wordt iets abstract…

Zou het een wormwiel kunnen zijn ?? 😆

Nog een variatie op de bron foto van de eerste foto in dit logje…

“Brussels North”, zoals je het nooit eerder zag

Een lelijk flatgebouw,tegenover Brussel Noord station,

een locatie waar ik echt niet zou willen wonen…

Maar in mijn fantasie maak ik er een onmogelijke speeltuin van 😎

Een gekantelde variatie op de vorige foto…

Het ‘Flood’ filtertje maakt er iets zwierig vloeibaars van 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De vorige foto heb ik gewoon 180º gedraaid.

Het geeft een totaal ander beeld hé ? 😀

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie

en het eenzame haiku versje.

Het is eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 4)

Van het kleine macro wereldje in mijn terras,

keren we terug naar mijn Speelse Spiegelingen spielerijtjes in de Brusselse Noord wijk.

Van de TBR toren, waar ik vroeger jarenlang heb gewerkt,

(én waar ik heel toffe herinneringen van heb ! 😎 )

rest alleen nog een leeg, lelijk, betonnen karkas…

Zelfs dat kale karkas is nu volledig gesloopt,

er staat reeds een nieuwe building op deze plaats !

Nooit had ik kunnen denken dat die oude TBR wolkenkrabber (84 meter hoog !)

me inspiratie zou geven tot Speelse Spiegelingen 😉

Een spiegeling roteren en nogmaals verticaal en/of horizontaal spiegelen

brengt leuke patronen naar boven vind ik.

Het spel van licht en schaduw creëert nieuwe structuren…

Wat is onder ?

Waar is boven ?

Is hier een links én/óf een rechts ?

Ik vind het zalig om een simpele foto zodanig te verdraaien, te spiegelen,

dat er een nieuw, dimensie-loos beeld ontstaat

Als ik bovenstaand beeld nog eens extra verticaal spiegel,

in de bovenhelft laat ik het flood filtertje zijn leuke vloei dingetje doen…

Dan lijken mijn leuke herinneringen aan dit gebouw weg te mijmeren

Wegdrijvend…

Onder en boven,

links, rechts,dalend of stijgend,

zomaar wegdrijvend

Ik ben begonnen met 1 foto van de TBR toren…

enkele verticale én horizontale spiegelingen,

enkele canvas vergrotingen en nog wat rotaties

tenslotte het geheel afwerken met een flood filter effect

brengt me tot dit beeld…

Een TBR gebouw-karkas dat ik me in mijn stoutste dromen,

niet kon dromen 😎

De UP-sitetoren (aanvankelijk Premiumtoren) is een wolkenkrabber

gebouwd door projectontwikkelaar Atenor in de Brusselse kanaalzone.

De toren is met 42 verdiepingen en een hoogte van 143 meter

de op twee na hoogste toren én tevens de hoogste woontoren van België.

Dit is mijn Speelse Spiegelingen versie ervan 😀

Het totaal beeld is opgebouwd vanuit 1 foto, zonder selecties of gefoefel in Photoshop !

Een uitzondering op de Speelse Spiegeling regel…

Een klein poesje achter een raam, het vervallen huis is al minstens 10 jaar onbewoond…

Wellicht huizen hier daklozen, vluchtelingen, krakers…

Als je goed kijkt, zie je de fotograaf gespiegeld rechts onder het vensterraam 😎

Een oud schoolgebouw,

dat nu tientallen appartementen huisvest…

Ik maak er een ruimteschip van !

Of een fiere drakkar vol strijdlustige Vikings !

och ja, dromen is gratis hé ? 😉

De hoek van een kantoorgebouw kan zeker een bron van inspiratie zijn…

De donker getinte ruiten vragen gewoon voor Speelse Spiegelingen 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Hetzelfde standpunt als vorige foto…

Hier heb ik alleen de kijkhoek wat hoger gezet,

wat direct een totaal ander beeld geeft.

Uit het niets, iets nieuw scheppen…

Het is zalig om te doen 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie,

het is eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Het kleine ijswereldje…

Omdat het zo verdomd warm is deze dagen

(vandaag heb ik 38º gemeten op ons terras ,in de schaduw…)

wil ik samen met je die hitte ontvluchten !

Als het winter is en het vriest de stenen uit de grond,

dan voel ik me echt in mijn element 😎

Deze ijzige macro serie is dan ook gemaakt in putteke winter,

de winter van 2017 (want dat was de laatste min of meer koude winter

die we hebben gekregen).

Op de bevroren velden ga ik dan op zoek naar oude tractor sporen,

die sporen lopen vol regenwater en als dat dan weer bevriest ,

dan krijg je de de mooiste ijs-werelden die je je maar kan voorstellen 😎

Gewapend met de 100mm macrolens ging ik op pad…

De bevroren en kale mais en graan velden in,

op zoek naar volgelopen tractorsporen.

En die zijn er met hopen ! 😉

Hopelijk brengt mijn ijzige logje je wat verkoeling ? 😎

De “luchtbelletjes” die je ziet in het flinterdunne ijs is methaan,

methaangasbelletjes die ontstaan in de rottende mais planten afval.

Als het water bevriest, dan bevriezen de gasbelletjes ook

en krijg je de vreemdste vormen te zien.

Wat je hier ziet is ongeveer 5cm breed,

maar dan gezien door het oog van een macrolens

Het ijs is op de meeste plaatsen 1 tot 3 mm dik, flinterdus dus…

Je kan er heel abstracte dingen in ontdekken !

Menig wandelaar die me passeerde kwam kijken,

wat ik daar in hemelsnaam fotografeerde 😉

Die dag heb ik een paar mensen kunnen bekeren tot het macro wereldje 😉

Ze gingen ook een macrolens kopen zeiden ze me na wat uitleg en een demo

ter plaatse van mijn kant uit 🙂

Macrofotografie is een heel besmettelijke,

maar tegelijk een fascinerend mooie fotografie “ziekte” 😎

Als er soms wat wind over het aangroeiend ijs blaast,

dan krijg je flinterdunne ijs rimpelingen.

Met het blote ook niet zichtbaar,

maar de macrolens trekt het wel dichterbij !

Deze foto is ongeveer 4cm² in het echt.

Speelse Spiegelingen kan je zelfs in de natuur toepassen :mgreen:

Naam van deze foto: insecten ijs-koningin

Dit tafereeltje deed me denken aan een schilderij van Jeroen Bosch !

En dit deed me denken aan een kalkoen 😉

Als je rond die ijsplassen gaat ontdek je best wel leuke dingen !

Dit uit ijskristalletjes gevormd wezentje deed me denken aan Bobby,

het witte hondje van Kuifje 😎

Met mijn ‘Speelse Spiegelingen’ techniek ,

heb ik me hier ook ferm kunnen uitleven 😉

Ik zie er twee geabstraheerde gezichten in…

Als ik de originele foto wat minder uitsnijd,

krijg ik weer iets totaal anders…

Vormen die overvloeien in iets totaal nieuw,

werelden in wording !

Hier heb ik de vorige foto 90º gekanteld en daarna

verticaal + horizontaal gespiegeld.

De bovenkant heb ik ‘kouder’ gemaakt met een blauwfilter

en de onderkant warmer met een roodfilter.

Mijn Yin en Yang 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit ijzige macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wondere kleine wereldje van ijs 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 3)

En van de macro’s op mijn tuin terras verhuizen we nog eens naar Brussel centrum…

Met behulp van héél eenvoudige software handelingen (je kan het zelfs met MsPaint ! 😉 )

laat ik heel graag mijn fantasie los op architectuur.

Zoals ik al zei in vorige logjes,

toon ik alleen nog de eindresultaten van mijn Speelse Spiegelingen.

Wie herkent dit gebouw ??

Daar heb ik ooit meer dan 10 jaar gewerkt !

Het is het oude TBR gebouw van wat ooit RTT, Belgacom was (en nu Proximus is.)

Dit gebouw zou gerenoveerd worden, maar uiteindelijk werd er beslist

om het volledig af te breken.

Nu staat er al reeds een nieuw gebouw overheen…

Hier heb ik gewoon de foto van het betonnen TBR karkas omgedraaid

en het Flood filtertje erop los gelaten.

Met de ‘Flood’ filter kan ik geselecteerde delen van een foto,

als het ware vloeibaar laten worden. De vloeibaarheid mogelijkheden

zijn eindeloos. Maar ik vind de heel eenvoudige rimpelingen in het ‘water’

altijd het mooist. Dat zijn dan altijd heel basic instellen in die Flood software.

Waarom moeilijk doen, als gemakkelijk ook gaat hé ? 😉

Nog een spiegeling spielerijtje van het kaal gestripte TBR gebouw…

Door de kijkhoek te veranderen, verandert ook het perspectief !

Rechte lijnen komen schuin te staan, het geheel krijgt een heel ander karakter…

Je kan echt alle kanten uit als je de brave regeltjes overboord gooit ! 😎

Als je heel selectief en heel bewust gaat fotograferen

en in je achterhoofd reeds ongeveer weet,

wat je met die bepaalde foto (of een uitsnede ervan) allemaal kan uitspoken,

dan zijn ‘Speelse Spiegelingen” heel leuk om te doen.

Soms zie ik achteraf nog wel meer dingen opduiken,

dat is dan weer handig meegenomen 😉

Hier zie je onder en boven tegelijk in één (samengestelde) foto…

De vorige foto met Flood filter.

De Zenith tower als een reuzenpijlpunt

in een onwerkelijke water wereld…

Nog een variatie op de Zenith tower…

Door de camera iets naar links te kantelen veranderen de vluchtlijnen

in het perspectief, zodat het uitstekende deel van de Zenith Tower

wel lijkt te zweven.

De zwarte glazen toren aan de overkant lijkt ermee verweven te zijn…

Het eindresultaat nog eens afwerken met het Flood filtertje 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De Zenith tower, een detail van de hoek van het gebouw.

Heel eenvoudig 4 maal gespiegeld (horizontaal én vertikaal),

en afgewerkt met de “Flood” filter.

Welkom in mijn imaginaire wereld van Speelse Spiegelingen 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegelingen spielerijtjes fotografie,

het is weer eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 2)

Van Speelse Spiegelingen krijg ik nooit genoeg 😉

Het is een relatief eenvoudige bewerking in Photoshop die snelle resultaten geeft

(maar dat kan je ook uitvoeren met eender welk foto bewerking programma).

Je moet gewoon dingen leren zien, waar je achteraf leuke dingen mee kan doen.

Hier bestaan geen regels , alleen creatief zijn, zien én nog eens zien

én leren met vallen en opstaan 😉

De eerste 5 foto’s in dit logje zijn echter géén spiegelingen…

Het zijn gewoon basic bewerkte RAW foto’s, zonder enige vervorming

Het zijn foto’s van interessante architectuur zoals ik het zag tijdens mijn middag wandeling

(toen ik nog werkte in Brussel centrum).

Aan de achterkant van Brussel Noord, in de vroegere rosse buurt,

staat nu een kantoor gebouw met héél interessante ramen.

Die ramen spiegelen Brussel centrum op een heel originele manier vind ik.

Aan de andere kant van het Brussel Noord station,

staat een of andere Europees wetenschappelijk onderzoek toren.

De achter zijde van dit (bijna rond) gebouw vind ik ook heel interessant,

qua vorm en mogelijkheid om er leuke details uit te isoleren…

Deze nieuwe foto is een crop (uitsnede) uit de vorige foto…

Het wordt al wat moeilijker om te zien wat het is hé ? 😉

De reflecties in het glas vind ik gewoon zalig !

We gaan nog een stapje verder nu…

Niemand zegt dat je een foto niet wat mag verdraaien hé ? 😉

Weet jij nog waar links of rechts is ?

Of waar onder en boven is ? 😆

Onze kijk op de wereld is meestal van onder naar boven…

Maar wat als je een normale foto, die van onder naar boven is genomen,

gewoon eens 180º omdraait ?? 😎

Onze hersenen weten niet echt wat hier aan de hand is

en laten je geloven dat je hier van boven naar onder kijkt 😀

Vanaf hier zijn alle verdere foto’s bewerkt met mijn Speelse Spiegelingen techniek.

Ik toon géén bron foto’s meer, alleen het eindresultaat van mijn spiegel,

roteer, copieer, canvasvergroting, kantel of draai bewerkingen.

Als je Brussel kent… herken je dan ook de gebouwen ? 😉

In deze foto is een interessant digitale fotografie fenomeen opgetreden…

Namelijk het Moiré effect !

Zie je cirkelvormige afwijkingen in de vertikale lijnen van het gebouw ? Dat is Moiré

Photoshop kan moiré min of meer wegwerken, maar ik heb het hier bewust zo gelaten.

Moiré, hoe wordt dat veroorzaakt ??

De term moiré is afkomstig van de naam van een Franse soort zijde.

Een moirépatroon ontstaat als het onderwerp dat je wil fotograferen een fijn patroon bevat.

Denk bijvoorbeeld aan het weefpatroon van een stuk stof, dakpannen,

of de dicht tegen elkaar liggende horizontale/vertikale lijnen van bepaalde gebouwen.

Als dit patroon overlapt met het patroon van de beeldchip van je camera ontstaat

er door interferentie een derde patroon: moiré.

Speelse Spiegelingen kunnen tot heel rare gebouwen groeien 🙂

Hier heb ik de vorige foto nog wat verder bewerkt…

Gewoon het geheel 180º gekanteld en een 2de horizontale spiegeling gemaakt

De vorige foto is gewoon nog eens 180º gedraaid 😎

Omdat ik nog niet echt tevreden was, heb ik van de 2de voorgaande foto de helft afgesneden.

Nu had ik een kantoorgebouw, getransformeerd naar een fantasy ruimteschip 😉

Nu ja, ik weet het ook wel, het zijn leuke spielerijtjes,

maar ik amuseer me er goed mee… Dat is het belangrijkste hé ? 😎

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegelingen spielerijtjes fotografie,

het is weer eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (deel 1)

Dat ik graag met vormen, lijnen, kleuren enz speel,

dat wist je al lang…

Maar als je dit voor de eerste keer ziet, dan weet je het vanaf nu 😉

In ieder geval, welkom op mijn onvoorspelbaar en soms wat chaotisch blogje

Als bron voor een Speelse Spiegeling, maak ik een weloverwogen foto.

Alle bron foto’s zijn gemaakt in Brussel centrum, in de Noorder buurt.

Daar vind je nieuwe architectuur op overschot. Ministeries, kantoorgebouwen,

internationale instellingen, hotels, whatever.

Voor mij is het één grote speeltuin waar ik mijn creativiteit kan op loslaten 😉

Vroeger toonde ik de bron foto… vanaf nu laat ik dat achterwege 😎

Deze eindbewerking heeft vaag iets weg van een menselijk gezicht

Hoe een kantoor gebouw een vreemde machine kan worden…

Dat er nog kantoor gebouwen bestaan waar de ruiten open kunnen, dat begrijp ik niet echt…

In de Noordwijk waait meestal een stevig briesje.

Als iemand van de andere zijde ook wat ramen openzet,

dat moet dat daar binnen een gefladder van papier zijn 🙂

Maar dank zij het middelste open raam zag ik iets leuk opduiken…

Om wat meer de aandacht naar dat ‘leuk’ te geven, deze uitsnede van vorige foto…

Zie jij ook dat sip kijkend ventje met 2 witte oogjes ?? 😉

Wat ik ook zo mooi vind aan deze glazen kantoorblokken,

is het feit dat de ramen niet helemaal recht zijn en dikwijls een vertekend beeld

geven in hun reflecties.

Soms moet je wat op zoek gaan, wat spelen met vormen,

tot je tevreden bent over je ‘creatie’ !

Hier was ik niet helemaal tevreden… hier zit meer in, dacht ik.

En ja, nadat ik de foto 90º had gedraaid doken nieuwe mogelijkheden op !

Welkom in mijn wereld van krankzinnige architectuur 😆

Als ik op het onderste deel mijn Flood filtertje eens loslaat…

Dan is het gebouw een soort van hoovercraft geworden 😉

Een kantoorgebouw lijkt wel een metalen gevaarte

Een metalen gevaarte dat langzaam wegzinkt in het water…

Van een overdekt wandelpad tussen 2 ministeries maak ik deze onmogelijke constructie

Dit is de enige bron foto die ik je toon…

Eén open raam in een grote glazen kantoor wand, een toevalstreffer

Van 1 foto maak ik 4 spiegelingen, horizontaal én vertikaal

Het schept direct een nieuwe wereld waar je niet weet wat onder of boven is…

’t is leuk spelen 😉

Als afsluiter van dit logje…

Nog een heel spaarzaam toegepast Flood filtertje, op vorige foto,

om realistische water rimpelingen te krijgen.

Et voila zie …

We zijn aan het eind van een eerste Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegelingen spielerijtjes fotografie,

het is weer eens iets totaal anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 9)

Van het kleine macro wereldje maken we terug een sprong naar

iets helemaal anders…

We zijn terug in Luik, Guillemins beland.

In dit logje heb ik me geamuseerd met de prachtige lijnen & vormen

van dit uniek treinstation, ook heb ik met een Lensbaby 6mm fisheye lens

gespeeld en superbreedhoek foto’s gemaakt,

voor de rest nog wat spiegeling experimentjes in het avondlicht.

Een detail van een stalen steunbeer.

De lijnen die Santiago Calatrava heeft uitgetekend blijven me boeien !

Een raam weerspiegeld

een wereld van wit beton

aan de overkant

Het is leuk om te ‘spelen’ met de 6mm fisheye lens van Lensbaby

Dit lensje gaat zo breed dat je echt moet oppassen dat je eigen voeten

niet op de foto terechtkomen.

Het lensje geeft een enorm vertekend beeld, maar dat is nu juist leuk

om lekker te experimenteren 😉

Deze lens is bedoeld om op een aps-c sensor mee te werken.

De camera hier was de Canon 6D, een full frame sonsor dus,

die sensor is groter dan aps-c en geeft dus een circulair vertekend beeld,

wat ik niet erg vind natuurlijk 😎

Het lijkt wel of ik hier op een zekere afstand van de roltrappen sta…

In werkelijkheid stond ik tussen de 2 trappen in ! 😎

Deze lens vertekend het beeld echt wel enorm !

Maar zoals ik al eerder zei, het is leuk speelgoed 😉

Ne pas embarquer…

het leven zoals het is

in Luik Guillemins

Alles wat met treinen te maken heeft is een dankbaar onderwerp

om er een zwart/wit bewerking op uit te voeren

De zon begon stilletjes aan onder te gaan …

De avond verlichting ging aan, het witte beton werd geelachtig en oranje

door de kleur warmte van de lampen.

De witbalans had ik hier op warm tl-licht gezet

Het blauwe uurtje (welbekend onder fotografen) gaf nog een laatste

streepje heel mooi licht …

Het zalige spel van licht en schaduw vond ik geweldig

Mooi licht… meer moet een fotograaf niet hebben om volmaakt

gelukkig te zijn 😉

Bovenstaande foto bracht me op ideetjes…

Spiegeling ideetjes 😎

Dezelfde foto als hierboven, maar dan 90° gekanteld…

Tenslotte nog een multilens experimentje (Nik tools) op bovenstaande foto

Het echt wel kunstig aangebracht licht is een fotoshoot an sich waard !

Hier kom ik zeker nog eens langs om een avond-fotoshoot te doen.

Dat is me echt wel een weekendje Luik waard

Het spel van licht en schaduw is hier bij avond prachtig om te zien !

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur, fisheye & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet, word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan

Deze fotoreeks krijgt nog één vervolg 😀

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…?? Dat zien we nog wel hé

Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 8)

In het vorige logje “speelde” ik met de architectuur van het Atomium.

Ook vandaag blijf ik met architectuur ‘spelen’, maar dan op een heel andere locatie 😎

We zijn terug in Luik Guillemins, het wondermooie trein station, ontworpen én gebouwd

door de geniale architect Santiago Calatrava.

Sommige foto’s heb ik ‘bewerkt’ met mijn ‘spiegel’ techniek,

andere foto’s zijn dan weer ‘normale’, onbewerkte foto’s.

Met onbewerkt bedoel ik zonder spiegelingen, rotaties, uitgeknipte vormen,

water filters , enz.

Alle (RAW) foto’s zijn natuurlijk bewerkt in de digitale doka van Photoshop.

Die bewerkingen bestaan uit contrasten bijsturen, eventueel de witbalans corrigeren,

verscherpen waar nodig.

Alleen heel basic gedoe dus, omdat een foto voor mij vanaf de bron,

zo goed mogelijk moet zijn.

Als je in JPEG foto’s maakt, corrigeert de camera zelf al die dingen. Een automaat dus…

Als je in RAW werkt, moet je al die basis bewerkingen zelf doen,

maar dan heb je het eindresultaat zelf in de hand hé 😉

Op automaten heb ik het niet zo… zeker niet in fotografie !

De eerste foto is gewoon 180° omgedraaid….

Het zijn metalen steunberen die het dak dragen.

Het dak bevind zich hier dus beneden 😀

Het spel van licht en schaduwen vond ik fascinerend !

De immense grootheid van dit gebouw zorgt ook dat het perspectief

heel interessant wordt om te zien

De ‘spiegeling’ van een roltrap creëert iets dat niet bestaat…

Je ziet het wel, maar het bestaat niet echt… 😉

Een stalen constructie van golvende lijnen…

Calatrava is een genie in mijn ogen

Een stalen ballet,

van golvende steunberen

lijkt wel te dansen

Als je met een breedhoeklens van dichtbij een gebouw fotografeert,

dan lijkt het wel of het gebouw ‘gekanteld’ wordt naar achter.

Met een tilt-shift lens kan je dit euvel corrigeren bij de bron,

maar een tilt-shift lens is redelijk duur…

Maar gelukkig is er in Photoshop ACR (de RAW converter) een functie die de misvorming

in het lens-perspectief kan wegwerken maar…

En zoals steeds in fotografie is er een maar…

Wat je wint van de ene kant, moet je inboeten aan de andere kant.

Als het perspectief gecorrigeerd word door die ACR perspectief functie,

moet je de foto wat bijsnijden. Je verliest wat van je oorspronkelijke foto.

Daarom dat ik in zo’n gevallen de foto wat breder maak van bij het begin,

dan is het verlies van bijsnijden te verwaarlozen 😎

Geruisloos galmend

zingt een geluid van stilte

in de kathedraal

Origineel is het een detail opname van een metalen steunvleugel…

Een uitsnede en een horizontale spîegeling maakt er een futuristisch bouwwerk van…

of een of ander robotwezen uit een cyberpunk of steampunk film 😉

Wat zie jij erin ??

De multi-lens functie uit de NIK tools kit is een plezier om mee te werken 😉

Een (hier onzichtbare) fotograaf maakte foto’s, samen met zijn model

die duidelijk balletlessen volgt of gevolgd heeft.

De trappen , een achteloze voorbijganger, het rode doek…

Alle elementen passen bij elkaar 😉

We kregen toelating van deze mensen om ook een foto te maken 😎

waarvoor mijn eeuwige dank !

Het rode doek als afscheid van de vriendelijke fotograaf en zijn balletmeisje

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan

Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…?? Dat zien we nog wel hé

Dirk

Het kleine wereldje is megagroot (Deel 4)

Van mijn giraf portretfotografie in Blijdorp,

gaan we 6 jaar terug in de tijd én naar een heel andere plaats !

We zijn terug in het Heizelpark van Brussel, om het Atomium te fotograferen.

Voor mijn vorig Atomium logje, klik hier

Soms laat ik afgewerkte foto’s een hele tijd liggen,

om er later (in mijn ogen gezien dan) leuke dingen mee te doen 😎

Als je mijn blog volgt, dan weet je al dat ik een zwak heb voor

spiegelingen, foto’s roteren, met water-filters spelen, enz enz

De meeste foto’s hier zijn HDR bewerkingen die ik later heb

gespiegeld , stukken eruit heb gesneden en dan op die uitsneden

mijn fantasie los te laten

Het atomium is een gedroomde locatie om creatief te zijn !

Het wateroppervlak is gemaakt met Flood (een Photoshop plugin),

op het resultaat van 4 vertikale én horizontale spiegelingen

Het atomium

als een stalen monsterspin

rijst uit het water

Het Atomium gezien vanuit het eerste trapniveau.

Het groene Brupark is weerspiegeld in de onderste bollen.

Daar kan ik zeker iets mee doen dacht ik 😉

In mijn vorige Atomium logjes had ik al gezegd dat een fotograaf

nieuwe oogpunten moet zoeken, creatief moet zijn,

niet zomaar klakkeloos na-fotograferen wat al miljoenen keer

is gemaakt door andere mensen !

Soms kan je met een simpele uitsnede of een lange zoomlens,

toch wel min of meer originele foto’s maken, waarvan iedereen ziet

dat het toch een foto van het Atomium is 😎

Dit is géén photoshop bewerking…

Het is gewoon een 90º geroteerde uitsnede

Een ijzer atoom,

is 165 miljard keer vergroot

Wat een prestatie !

De vorige foto in zwart/wit omgezet

en er dan een Flood bewerking op los laten…

Ik amuseer me ermee

Van de 2de vorige foto kan je dit maken… 😀

Of dit…

Om dit logje te eindigen,

een ‘normale’ foto van het Atomium.

Omdat ik hier een langere zoomlens gebruik (100/400mm),

lijkt de afstand tussen de ‘bollen’ veel kleiner dan in werkelijkheid.

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Atomium en spiegeling fantasie fotografie

én de nederige haiku woordjes van eigen kweek.

Deze Atomium log serie sluit ik hiermee af

(of tot wanneer ik daar een nieuwe fotoshoot ga doen 😀 )

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben én wanneer hé

Groetjes, Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 7)

Van de heel creatief & kleurrijk uitgedoste Venetiaanse maskers groep,

gaan we weer naar een strakke staal en koud witte beton wereld…

We belanden terug in Luik Guillemins,

waar dit architectonisch meesterwerk van Santiago Calatrava,

me inspireert om spiegelingen, omkeringen uit te zoeken,

om zo mijn eigen architectuur fantasie wereld te scheppen 😎

Ik vertel bijna nergens wat ik heb gedaan, heb ik 1x of meerde malen gespiegeld ?

Het ik copies omgekeerd aaneengeplakt, verticaal of horizontaal gespiegeld ?

Calatrava komt ons ook niet vertellen, hoe hij het ontworpen heeft hé ? 😉

Welkom in mijn fantasie wereld der spiegelingen,

geïnspireerd op de architectuur van Calatrava.

Een witte wereld

van voorgespannen beton

op zoek naar zijn kern

Een kathedraal vol stilte…

De strijdhelm van een of ander mythologisch wezen …

Dit is dezelfde foto als hierboven,

hij is gewoon 180º gedraaid 😎

Dat geeft direct een totaal ander beeld, vind je niet ?

Een stalen monster

kijkt boosaardig grijnzend toe

uit blinde ogen

De multi-lens functie uit de NIK tools kit van Google

is zalig om in te werken !

Dit is gewoon één foto die horizontaal is gespiegeld…

Het lijkt wel of we in een heroic & fantasy wereld zijn beland 😎

Ik genoot van de felle contrasten tussen het koud witte staal

en de strak blauwe tinten van de namiddaglucht.

Het schaduwenspel was dan ook heel boeiend om te zien !

In een blauwe schat

worden wolken gekoesterd

als heilige lucht

Weer een foto die ontstaan is uit één horizontale spiegeling.

Hier neem ik je eventjes mee, hoe ik iets opbouw van bij het begin…

Men neme 1 betonnen steunbeer die een ijzeren vleugel ondersteunt :

Deel 2:

Men neme een horizontale spiegeling van voorgaande foto

Deel 3 en afwerking:

Men neemt een verticale spiegeling van de 2de foto

en men draait tenslotte het geheel 90º naar links of naar rechts.

Het zijn maar ‘spielerijtjes’, dat weet ik ook wel,

maar ik doe deze dingen heel graag 😉

En zeg nu zelf, dingen kunnen doen die je graag doet…

bestaat er nog iets mooier ? 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet en word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan

Deze fotoreeks krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…. we zien het nog wel hé

Dirk